0111-KDIB3-3.4012.103.2025.1.PJ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości wpłynął 17 lutego 2025 r. Uzupełnił go Pan pismem z 22 kwietnia 2025 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy A. prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi z nieruchomości oznaczonych numerami ksiąg wieczystych (...), oraz z użytkowania wieczystego nieruchomości o numerze (...). Przedmiotowe nieruchomości obejmują działki gruntu o numerach geodezyjnych: X. (...), Y. i Z. (...), V. (...) oraz Q. (...). Działki o numerach Z. oraz Y. są zabudowane budynkiem usługowym w zabudowie bliźniaczej, w którym urządzono klub rozrywkowy z zapleczem gastronomicznym prowadzony przez dłużnika. Budynek przylega do budynku mieszkalno-usługowego, z którym wspólnie tworzy kompleks użytkowy. W budynku mieszkalno-usługowym, ulokowanym na działce o numerze Y. [winno być X. - stosownie do wyjaśnień zawartych w uzupełnieniu], znajdują się dwa lokale mieszkalne wynajęte przez dłużnika osobom fizycznym oraz lokal gastronomiczny, który zgodnie z uzyskaną od dłużnika umową najmu, został w dniu (...) 2024 r. wynajęty firmie (...). Z naocznych obserwacji w trakcie czynności oględzin w ramach opisu i oszacowania nieruchomości wynika, że przed oddaniem lokalu do najmu, były w nim przeprowadzane prace remontowe. Nieruchomość stanowiąca działkę ewidencyjną nr V., sąsiadująca z budynkiem usługowym oraz budynkiem mieszkalno-użytkowym zabudowana jest zadaszoną werandą, przylegającą do obu ww. budynków. Ostatnia z nieruchomości, objęta numerem geodezyjnym Q., jest niezabudowana i częściowo została zaadaptowana jako parking dla klientów lokalu rozrywkowego. Całość nieruchomości niegranicząca z innymi budynkami, z wyłączeniem parkingu, jest ogrodzona. Adres nieruchomości (...). Dłużnik nabył przedmiotowe nieruchomości w drodze licytacji publicznej przeprowadzonej przez Komornika Sądowego B. za kwotę łączną (...) zł. Postanowienie o przysądzeniu

własności nieruchomości wydane z dnia (...) 2020 r. w sprawie o sygn. akt (...) uprawomocniło się w dniu (...) 2020 r. Jako kolejny etap postępowania egzekucyjnego planowana jest sprzedaż zajętych nieruchomości, w drodze licytacji publicznej, przewidzianej w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego dla potrzeb postępowania egzekucyjnego, opisane powyżej nieruchomości zostały oszacowane na kwotę łączną (...) zł. W toku postępowania, celem sporządzenia protokołu opisu i oszacowania zajętych nieruchomości, komornik prowadził udokumentowane działania, o których mowa w art. 43 ust. 21 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 t.j. z dnia 2021.04.14) w celu uzyskania od dłużnika niezbędnych informacji mających na celu ustalenie, czy planowana sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji komorniczej będzie opodatkowana podatkiem VAT (podatek od towarów i usług), czy też będzie od tego podatku zwolniona, a mianowicie wezwał dłużnika do złożenia wyjaśnień o następującej treści: - oświadczenia, czy ww. nieruchomości są użytkowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, - oświadczenia o dacie i sposobie nabycia nieruchomości (czy dana czynność, na mocy której dłużnik nabył nieruchomość, nastąpiła w ramach transakcji opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT, - oświadczenia, czy z tytułu nabycia lub wytworzenia działki, budynków, budowli lub ich części przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, - oświadczenia kiedy nastąpiło zajęcie do używania poszczególnych budynków i budowli (należy wskazać dokładną datę), - oświadczenia, czy budynki i budowle położone na ww. nieruchomościach przed ich nabyciem przez dłużnika były wykorzystywane przez poprzednich właścicieli, - oświadczenia o wydatkach poczynionych na ulepszenie nabytych nieruchomości, ze wskazaniem dat i wysokości tychże wydatków oraz wskazaniem wartości początkowej nieruchomości, - oświadczenia, czy w stosunku do wydatków na ulepszenie budynków/budowli będących przedmiotem sprzedaży, dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, - oświadczenia, czy i kiedy budynki/budowle po dokonaniu ulepszeń, zostały oddane do użytkowania (należy wskazać dokładną datę), - oświadczenia, czy ww. nieruchomości dłużnik wykorzystywał/wykorzystuje wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Jeżeli tak, należy wskazać, jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywana była ww. działka, wykonywała/wykonuje dłużnik - należy podać podstawę prawną zwolnienia, - oświadczenia czy budynki i budowle były udostępniane osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia. Jeżeli tak, to należy wskazać, kiedy budynki i budowla lub ich części zostały oddane w najem/dzierżawę/użyczenie oraz czy udostępnianie to miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny, - oświadczenia, czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też jest z obowiązku podatkowego zwolniona, ze wskazaniem właściwej podstawy prawnej, - oświadczenia, czy ww. nieruchomości są objęte umowami ubezpieczenia, a jeżeli tak, wskazania danych ubezpieczyciela, oraz do przedłożenia kopii ewidencji środków trwałych. Do dnia dzisiejszego dłużnik, pomimo trzykrotnego wezwania, złożył komornikowi wyłącznie krótkie oświadczenie o następującej treści „Nieruchomość nie jest opodatkowana podatkiem VAT przy sprzedaży. Wszelkie pozostałe pytania są bezprzedmiotowe w świetle powyższego”. Komornik nie uzyskał zatem od dłużnika wiedzy na temat tego, czy nieruchomości dłużnika były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych o podatku oraz na temat tego, czy dłużnik poniósł jakiekolwiek nakłady na ulepszenie budynków i czy tym samym doszło do pierwszego zasiedlenia. Poza wezwaniem dłużnika do złożenia żądanych wyjaśnień komornik wystąpił jednocześnie z żądaniem udzielenia stosownych informacji do Naczelnika Urzędu Skarbowego (...), wzywając do wyjaśnienia, czy: - dłużnik jest czynnym płatnikiem podatku VAT i jeżeli tak, to: a) od kiedy, b) pod jakim adresem(adresami)) dłużnik wykonuje działalność opodatkowaną podatkiem VAT i od kiedy; - czy w stosunku do nabycia nieruchomości oznaczonych numerami ksiąg wieczystych (...) dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; - czy przy nabyciu nieruchomości oznaczonych numerami ksiąg wieczystych (...) wystąpił podatek VAT; - czy po dniu nabyciu nieruchomości oznaczonych numerami ksiąg wieczystych (...), t.j. po (...) 2020 r. dłużnik udokumentował dokonanie wydatków na ulepszenie nieruchomości, a jeżeli tak, to: a) kiedy, b) w jakich kwotach, c) czy przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; - czy dłużnik ujął nieruchomości oznaczone numerami ksiąg wieczystych (...) w ewidencji środków trwałych i czy dokonywał odpisów amortyzacyjnych. W odpowiedzi z dnia (...) 2024 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) wskazał, że dłużnik: - jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od (...)2003 r., - wobec ww. nie było prowadzone postępowanie podatkowe VAT od 2019 r., - wobec ww. nie była przeprowadzona kontrola dot. w okresie od 2019 r., - wobec ww. nie były przeprowadzane czynności sprawdzające w zakresie podatku VAT - nie analizowano odliczeń zakupów dot. środków trwałych. - W związku z powyższym nie posiadamy informacji czy ww. dokonywał odliczeń przedmiotowych nieruchomości w deklaracjach VAT, - Adresy prowadzenia działalności gospodarczej zgłoszone do US: (...). Nadto komornik wystąpił z zapytaniem do organu egzekucyjnego, który dokonywał w drodze licytacji publicznej sprzedaży ww. nieruchomości, które nabył dłużnik, tj. Komornika Sądowego B. z zapytaniem, czy: „dokonana przez Panią w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego ) przeciwko ww. dłużnikowi sprzedaż licytacyjna nieruchomości objętych księgami wieczystymi o numerach (...) (sygn. akt sądowych (...)), była czynnością opodatkowaną, zwolnioną czy też nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?”. Komornik B. nie udzielił odpowiedzi na zadane pytanie z uwagi na brak podstawy prawnej udzielenia informacji. W uzupełnieniu wniosku, odpowiadając na pytania Organu wskazał Pan ponadto, że: 1. Dłużnik jest osobą fizyczną. 2. Działka o numerze X. jest zabudowana budynkiem mieszkalno-usługowym, w którym znajdują się dwa lokale mieszkalne wynajęte przez dłużnika osobom fizycznym oraz lokal gastronomiczny, który zgodnie z uzyskaną od dłużnika umową najmu, został w dniu (...) 2024 r. wynajęty firmie (...). Działki o numerach Z. oraz Y. są zabudowane budynkiem usługowym w zabudowie bliźniaczej, w którym urządzono klub rozrywkowy z zapleczem gastronomicznym prowadzony przez dłużnika. 3. Działka o numerze geodezyjnym Q., zgodnie z uzyskanym zaświadczeniem (...) z dnia (...) 2024 r. jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obejmującym tereny (...), uchwalonym Uchwałą (...) z dnia (...) 2008 r., (...). Zgodnie z powołanym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego: - działka nr V. położona (...) oraz przeważająca część działki nr Q., X., Y. i Z. położonej (...) znajduje się w jednostce strukturalnej D37 MW/U, której teren przeznacza się pod funkcje podstawowe: 1) mieszkaniową wielorodzinną, 2) usług nieuciążliwych: - część działki nr Q., X., Y. i Z. położonej (...) znajduje się w jednostce strukturalnej D002 KDZ, której teren przeznacza się pod funkcję komunikacyjną - drogę zbiorczą (...). Działka nr Q., X.. Y., Z. i V. położona (...) nie jest objęta decyzją (...) dla realizacji dróg gminnych. Ponadto zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r. poz. 977 z późn. zm.) ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Nadto, jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, działka nr Q. została częściowo ogrodzona ogrodzeniem stanowiącym budowlę. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową, natomiast jako urządzenie budowlane określone w art. 3 pkt 9 ww. ustawy należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki. W wyroku z 29 stycznia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 1056/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach orzekł, że „ogrodzenie działki zabudowanej jest urządzeniem budowlanym zaś niezabudowanej obiektem budowlanym”. Powyższy pogląd jest szeroko prezentowany w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2012 r. w sprawie sygn. akt II OSK 187 /11; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2019 r. w sprawie sygn. akt II OSK 1709/08; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie II OSK 1781/07) oraz przez Główny Inspektorat Budowlany (stanowisko wskazane w treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2012 r. w sprawie sygn. akt II OSK 187 /11). Z uwagi na powyższe należy uznać, że ogrodzenie znajdujące się na niezabudowanej budynkiem działce Q. jest obiektem budowlanym niebędącym budynkiem lub obiektem małej architektury i tym samym mieści się w zakresie pojęcia budowli. W razie dalszych pytań odnośnie budowli stanowiącej ogrodzenie, należy odpowiednio uznać odpowiedzi do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zawarte w punktach 6-8. 4. Zadaszona weranda znajdująca się na działce V. służyła działalności prowadzonej w sąsiadujących z nią budynkach. 5. Weranda w świetle prawa budowlanego jest budowlą. a. Wedle posiadanej przez komornika wiedzy, pomiędzy oddaniem werandy do użytkowania a momentem sprzedaż nieruchomości upłynie okres co najmniej dwóch lat. b. Komornik nie posiada wiedzy, czy dłużnik w okresie dwóch lat poprzedzających planowaną sprzedaż nieruchomości ponosił w stosunku do werandy jakiekolwiek wydatki na ulepszenie. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, na wezwania komornika do udzielenia stosownych wyjaśnień, dłużnik nie udzielił odpowiedzi. c. Komornik nie posiada takowych informacji. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, na wezwania komornika do udzielenia stosownych wyjaśnień, dłużnik nie udzielił odpowiedzi. 7. [nie udzielił Pan odpowiedzi na pytanie: jeżeli weranda jest urządzeniem budowlanym to czy jest związana z budynkiem albo budowlą (którym/którą)?] 8. W toku postępowania, celem sporządzenia protokołu opisu i oszacowania zajętych nieruchomości, komornik prowadził udokumentowane działania, o których mowa w art. 43 ust. 21 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 t.j. z dnia 2021.04.14) w celu uzyskania od dłużnika niezbędnych informacji mających na celu ustalenie, czy planowana sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji komorniczej będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie od tego podatku zwolniona, a mianowicie wezwał dłużnika do złożenia wyjaśnień o następującej treści: - oświadczenia, czy ww. nieruchomości są użytkowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, - oświadczenia o dacie i sposobie nabycia nieruchomości (czy dana czynność, na mocy której dłużnik nabył nieruchomość, nastąpiła w ramach transakcji opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i czy transakcja ta została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT), - oświadczenia, czy z tytułu nabycia lub wytworzenia działki, budynków, budowli lub ich części przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, - oświadczenia kiedy nastąpiło zajęcie do używania poszczególnych budynków i budowli? Należy wskazać dokładną datę, - oświadczenia, czy budynki i budowle położone na ww. nieruchomościach przed ich nabyciem przez dłużnika były wykorzystywane przez poprzednich właścicieli, - oświadczenia o wydatkach poczynionych na ulepszenie nabytych nieruchomości, ze wskazaniem dat i wysokości tychże wydatków oraz wskazaniem wartości początkowej nieruchomości, - oświadczenia, czy w stosunku do wydatków na ulepszenie budynków/budowli będących przedmiotem sprzedaży, dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, - oświadczenia, czy i kiedy budynki/budowle po dokonaniu ulepszeń, zostały oddane do użytkowania? Należy wskazać dokładną datę, - oświadczenia, czy ww. nieruchomości dłużnik wykorzystywał/wykorzystuje wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, należy wskazać, jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywana była ww. działka, wykonywała/wykonuje dłużnik – należy podać podstawę prawną zwolnienia. - oświadczenia czy budynki i budowle były udostępniane osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeżeli tak, to należy wskazać, kiedy budynki i budowla lub ich części zostały oddane w najem/dzierżawę/użyczenie oraz czy udostępnianie to miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny, - oświadczenia, czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też jest z obowiązku podatkowego zwolniona, ze wskazaniem właściwej podstawy prawnej, - oświadczenia, czy ww. nieruchomości są objęte umowami ubezpieczenia, a jeżeli tak, wskazania danych ubezpieczyciela, oraz do przedłożenia kopii ewidencji środków trwałych. Do dnia dzisiejszego dłużnik, pomimo trzykrotnego wezwania, złożył komornikowi wyłącznie krótkie oświadczenie o następującej treści „Nieruchomość nie jest opodatkowana podatkiem VAT przy sprzedaży. Wszelkie pozostałe pytania są bezprzedmiotowe w świetle powyższego”. Komornik nie uzyskał zatem od dłużnika wiedzy na temat tego, czy nieruchomości dłużnika były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych o podatku oraz na temat tego, czy dłużnik poniósł jakiekolwiek nakłady na ulepszenie budynków i czy tym samym doszło do pierwszego zasiedlenia. Poza wezwaniem dłużnika do złożenia żądanych wyjaśnień komornik wystąpił jednocześnie z żądaniem udzielenia stosownych informacji do Naczelnika Urzędu Skarbowego (...), wzywając do wyjaśnienia, czy: - dłużnik jest czynnym płatnikiem podatku VAT i jeżeli tak, to: a) Od kiedy, b) Pod jakim adresem (adresami) dłużnik wykonuje działalność opodatkowaną podatkiem VAT i od kiedy, - czy w stosunku do nabycia nieruchomości oznaczonych numerami ksiąg wieczystych (...) dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, - czy przy nabyciu nieruchomości oznaczonych numerami ksiąg wieczystych (...) wystąpił podatek VAT, - czy po dniu nabyciu nieruchomości oznaczonych numerami ksiąg wieczystych (...), t.j. po (...) 2020 r. dłużnik udokumentował dokonanie wydatków na ulepszenie nieruchomości, a jeżeli tak, to: a. kiedy, b. w jakich kwotach, c. czy przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, - czy dłużnik ujął nieruchomości oznaczone numerami ksiąg wieczystych (...) w ewidencji środków trwałych i czy dokonywał odpisów amortyzacyjnych. W odpowiedzi z dnia (...) 2024 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) wskazał, że dłużnik „- jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od (...) 2003 r., - wobec ww. nie było prowadzone postępowanie podatkowe VAT od 2019 r., - wobec ww. nie była przeprowadzona kontrola dot. w okresie od 2019 r., - wobec ww. nie były przeprowadzane czynności sprawdzające w zakresie podatku VAT, - nie analizowano odliczeń zakupów dot. środków trwałych. W związku z powyższym nie posiadamy informacji czy ww. dokonywał odliczeń przedmiotowych nieruchomości w deklaracjach VAT. Adresy prowadzenia działalności gospodarczej zgłoszone do US: (...)”. Nadto komornik wystąpił z zapytaniem do organu egzekucyjnego, który dokonywał w drodze licytacji publicznej sprzedaży ww. nieruchomości, które nabył dłużnik, tj. Komornika Sądowego B. z zapytaniem, czy: „dokonana przez Panią w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko ww. dłużnikowi sprzedaż licytacyjna nieruchomości objętych księgami wieczystymi o numerach (...) (sygn. akt sądowych (...)), była czynnością opodatkowaną, zwolnioną czy też nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?” Komornik B. nie udzielił odpowiedzi na zadane pytanie. W toku procesu opisu i oszacowania nieruchomości komornik dokonywał również oględzin nieruchomości będących przedmiotem egzekucji oraz zlecił biegłemu sądowemu sporządzenie opinii dotyczącej przedmiotowych nieruchomości, celem dokonania ich oszacowania.

Pytanie

W związku z powyższym oraz w oparciu o przedstawiony stan faktyczny komornik wnosi o udzielenie informacji czy planowana dostawa nieruchomości objętych księgami wieczystymi o numerach (...) oraz użytkowania wieczystego nieruchomości (...) w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego A. będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie od tego podatku zwolniona? Pana stanowisko w sprawie Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej: uptu), opodatkowaniem podlega, m.in. odpłatna dostawa towarów. Szczegółowo zdefiniowana w art. 7 ust. 1 uptu jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Tym samym sprzedaż nieruchomości, na gruncie uptu traktowana jest jak dostawa towaru. Mając na uwadze specyfikę postępowania egzekucyjnego, na mocy art. 18 uptu wprowadzono instytucję płatnika podatku VAT, którym jest Komornik Sądowy wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów k.p.c. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie dostawy energii. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. Dokonując analizy art. 7 ww. ustawy należy dojść do wniosku, iż opodatkowaniu podlega tylko ta czynność stanowiąca dostawę, która wykonywana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800), zgodnie z którą płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenie go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika będącego dłużnikiem. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem VAT, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu VAT, lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku. W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Analiza powyższych przepisów

prowadzi zatem do stwierdzenia, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji podlega opodatkowaniu VAT, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dłużnika. Istotne jest zatem określenie, czy sprzedawana nieruchomość należy do majątku prywatnego dłużnika, jeżeli dłużnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Dłużnik może więc inaczej niż komornik oceniać, czy sprzedaż nieruchomości powinna podlegać VAT. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy: zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.: a) towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania, b) przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim; b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne. Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste jest dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, zatem również zbycie tego prawa podlega opodatkowaniu VAT. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w wyroku z dnia 4 lipca 2017 r., sygn. akt I SA /Gd 555/17 (orzeczenie prawomocne), stwierdził, że użytkowanie wieczyste gruntu nie może być przedmiotem obrotu prawnego odrębnym od prawa własności budynków wzniesionych na tym gruncie, i odwrotnie, to ostatnie prawo nie może być przedmiotem obrotu prawnego odrębnym od prawa użytkowania wieczystego. Zatem zasadne jest rozumienie przepisu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w ten sposób, że grunt jako towar przyjmuje stawkę podatku obowiązującą dla budynku, bez względu na to czy sprzedaż dotyczy prawa własności tego gruntu czy też prawa użytkowania wieczystego. Ponieważ zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu odnosi się także do budynków, to sama własność budynków nie może być przeniesiona na inną osobę bez przeniesienia użytkowania wieczystego. Należy również pamiętać, iż umowa przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego, niezawierająca postanowień o przeniesieniu także prawa własności budynków, jest nieważna (art. 58 § 1 K.c.). Jednocześnie wnioskujący wskazuje, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy: jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione. Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne. Z analizy stanu faktycznego sprawy wynika, iż dłużnik, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonującym działalność gospodarczą m.in. pod adresem, pod którym znajdują się nieruchomości będące przedmiotem egzekucji w sprawie i których będzie dotyczyło zdarzenie przyszłe – dostawa nieruchomości poprzez sprzedaż w drodze licytacji publicznej. Dłużnik, pomimo złożonego oświadczeni, iż sprzedaż ww. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie wykazał podstawy prawnej zwolnienia, ani nie udokumentował w żaden sposób przesłanek, do zwolnienia sprzedaży nieruchomości od podatku. Tym samym, w wyniku nie ustalenia, pomimo przeprowadzenia udokumentowanych działań, o których mowa w art. 43 ust. 21 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czy planowana sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji komorniczej będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie od tego podatku zwolniona, w ocenie wnioskującego należy uznać, że ewentualna dostawa nieruchomości w drodze sprzedaży licytacyjnej przez komornika będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika były z powodu dłużnika bezskuteczne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej ustawą: Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym: Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: 6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste; 7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6. Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy zauważyć również, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Stosownie do przepisu art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Tak więc najem stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wynajmującego jak i najemcę – określone przepisami obowiązki. W związku z tym, że najem stanowi odpłatne świadczenie usług, taki sposób wykorzystania nieruchomości przez Dłużnika świadczy o prowadzeniu przez niego działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Uwzględniając powyższe należy zauważyć, że zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnieniem Dłużnik prowadził w budynku znajdującym się na działkach nr Z. i Y. klub rozrywkowy z zapleczem gastronomicznym, lokale w budynku nr X. były przedmiotem najmu, weranda przylegająca do obu budynków znajdująca się na działce V. służyła działalności prowadzonej w sąsiadujących z nią budynkach, a działka nr Q. została zaadaptowana jako parking dla klientów lokalu rozrywkowego. Zatem nieruchomości mające być przedmiotem sprzedaży w drodze egzekucji służyły do działalności gospodarczej Dłużnika. Dotyczy to wszystkich przylegających do siebie nieruchomości, w tym takich które mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym, jak np. działka zaadaptowana jako parking dla klientów lokalu rozrywkowego. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić że dostawa nieruchomości opisanych we wniosku (prawa własności działek gruntu o numerach geodezyjnych: X., Y., Z. i V. oraz użytkowania wieczystego działki o nr Q.) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Przedmiotowa transakcja będzie dotyczyła bowiem towaru w rozumieniu ustawy, tj. prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, stanowiących składnik majątkowy przedsiębiorstwa Dłużnika oraz dokonana będzie przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości opisanej we wniosku będzie stanowiła czynności opodatkowaną, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W świetle art. 2 pkt 33 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego, co wynika bezpośrednio z art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu. Stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy, Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z nich. W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne. W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego: W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. W rozpatrywanej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana w drodze licytacji komorniczej prawa własności działek gruntu o numerach geodezyjnych: X., Y., Z. i V. oraz użytkowania wieczystego działki o nr Q., będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10 lub 10a ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Z uwagi na to że wszystkie ze wskazanych we wniosku nieruchomości gruntowych są zabudowane (działki Y. i Z. – budynkiem usługowym, X. - budynkiem mieszkalno- usługowym, działka Q. – ogrodzeniem będącym budowlą, a działka V. – werandą, która w świetle prawa budowlanego jest budowlą) nie można oceniać ich dostawy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, który odnosi się do zbycia gruntów niezabudowanych. Jednocześnie we wskazanym opisie zdarzenia przyszłego brak jest informacji dotyczących budynków i budowli znajdujących się na działkach, pozwalających ocenić czy ich sprzedaż będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub w okresie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, w tym o wydatkach poczynionych na ulepszenie nabytych nieruchomości, ze wskazaniem dat i wysokości tychże wydatków oraz wskazaniem wartości początkowej nieruchomości, i czy w stosunku ww. wydatków dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Okoliczności te mają znaczenie przy ocenie możliwości objęcia dostawy tych budynków zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Co do poszczególnych elementów (działek, budynków i budowli) wchodzących w skład licytowanego majątku brak jest również informacji czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu oraz czy Dłużnik wykorzystywał je wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku, które są istotne przy ocenie możliwości objęcia ich dostawy zwolnieniem od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia celem sporządzenia protokołu opisu i oszacowania zajętych nieruchomości, prowadził Pan udokumentowane działania, o których mowa w art. 43 ust. 21 o podatku od towarów i usług w celu uzyskania od Dłużnika niezbędnych informacji mających na celu ustalenie, czy planowana sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji komorniczej będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie od tego podatku zwolniona. Wskazane wyżej informacje były przedmiotem oświadczeń, do złożenia których wezwał Pan Dłużnika. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy: Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione. Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne. Jak wynika z opisu sprawy prowadził Pan jako Komornik Sądowy udokumentowane działania, które nie doprowadziły – na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika – do uzyskania tych informacji. Dłużnik, pomimo trzykrotnego wezwania, złożył Panu wyłącznie krótkie oświadczenie o następującej treści „Nieruchomość nie jest opodatkowana podatkiem VAT przy sprzedaży. Wszelkie pozostałe pytania są bezprzedmiotowe w świetle powyższego”. W związku z powyższym w odniesieniu do dostawy prawa własności działek gruntu o numerach geodezyjnych: X., Y., Z. i V. oraz użytkowania wieczystego działki o nr Q., znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. należy przyjąć, że warunki zastosowania zwolnienia nie są spełnione, skoro podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do ww. dostawy zwolnienia od podatku VAT. Zaznaczyć należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana nie była przedmiotem interpretacji. W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości o której mowa we wniosku będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki, i Pan jako komornik sądowy wykonujący czynności egzekucyjne będzie płatnikiem, w stosunku do dokonywanej w trybie egzekucji dostawy działek nr X., Y., Z., V. i Q., wraz ze znajdującym się na nich budynkami i budowlami. Będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży licytacyjnej wskazanej nieruchomości. Wobec powyższego należy uznać że Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zadanego pytania), w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona

odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.