0111-KDIB3-2.4012.212.2025.1.ASZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że usługa świadczona przez Szkołę Podstawową Nr x dotycząca koncertów (...) Orkiestry (...) w A. będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina A. jest jednostką samorządu terytorialnego, zarejestrowaną jako czynny jednostronny podatnik podatku od towarów i usług (płaci podatek VAT należny, nie odlicza naliczonego). Gmina A. będąc podatnikiem VAT składa do właściwego urzędu skarbowego deklarację VAT-7. W skład Gminy A. wchodzą jednostki budżetowe, jako jednostki organizacyjne wykonujące zadania własne Gminy A., w tym m.in. szkoły. Stosownie do przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 tej ustawy). Realizuje swoje zadania własne, które polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty i obejmują m.in. sprawy z zakresu edukacji publicznej, kultury, promocji gminy (art. 7 ww. ustawy). Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Gmina w celu wykonywania zadań może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami. Szkoła Podstawowa nr X., która w ramach swojej działalności prowadzi (...) Orkiestrę (...) w A. jest jednostką organizacyjną powołaną przez Gminę do realizacji zadań własnych z zakresu edukacji publicznej, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. Jednostka ta nie posiada odrębnej od Gminy osobowości prawnej, a podejmowane przez nią działania wywołują skutki bezpośrednio dla Gminy, która stosownie do przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 tej ustawy), realizując tym samym swoje zadania własne, które polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Obecnie, z uwagi na dokonaną centralizację rozliczeń VAT, szkoły nie są odrębnymi od Gminy podatnikami VAT, lecz wraz z Gminą traktowane są jako jeden podatnik VAT. W rezultacie, podejmowane przez nie czynności, w tym dostawa towarów i świadczenie usług, a także nabywanie towarów i usług do celów realizacji zadań własnych Gminy, zarówno z prawnego punktu widzenia, jak i na gruncie podatku VAT, dokonywane są zawsze w imieniu i na rzecz Gminy. Szkoła Podstawowa Nr X. w A. funkcjonująca zgodnie z przepisami o systemie oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000 i 1290) i w ramach swojej działalności prowadzi (...) Orkiestrę (...) w A., która składa się z młodzieży szkoły, a warsztatem pracy są sale lekcyjne. W ciągu roku orkiestra prezentuje się kilkadziesiąt razy na terenie kraju i za granicą promując przy tym Gminę A. oraz prezentuje nabyte umiejętności podczas procesu dydaktycznego. Uczestniczy również w różnego rodzaju uroczystościach okazjonalnych, kulturalnych sportowych i świętach państwowych. Koncerty (...) Orkiestry (...) w A. stanowią usługę kulturalną, która służy tworzeniu, upowszechnieniu i ochronie kultury, ponieważ poprzez swoją działalnością muzyczną jaką prowadzi w kraju i za granicą podejmuje i inicjuje wszelkie działania w obszarze edukacji kulturalnej zmierzające do rozwijania potrzeb lokalnej społeczności i zainteresowania kulturą. Łączy się to z popularyzacją kultury i jej dostępem szerokiemu gronu odbiorców. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1983, z późn. zm.) działalność

kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Zaś jedną z form działalności kulturalnej jest orkiestra (art. 2 tej ustawy). Działania (...) Orkiestry (...) w A. odbywają się poprzez tworzenie oferty kulturalnej skierowanej do różnych grup odbiorców zarówno w kraju, jak i za granicą. Zajęcia prowadzone są w ramach godzin pozalekcyjnych kształcą w młodych ludziach poczucie zrozumienia kultury, poznania jej walorów i dumę z możliwości prezentowania jej przed innymi. Kultura bowiem to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.” Młodzież biorąca udział w tych zajęciach uczy się od podstaw gry na instrumentach dętych i perkusyjnych co również ma duży wpływ na ich rozwój i poczucie wartości kultury w życiu człowieka. Wnioskodawca podkreśla, że koncerty (...) Orkiestry (...) w A. są świadczeniem usług, których celem nie jest osiągnięcie dochodów, lecz zaprezentowanie umiejętności nabytych w procesie edukacji przez młodzież szkolną. Szkoła prowadząca (...) Orkiestrę (...) w A. w celu zmniejszenia kosztów uczestnictwa w różnych imprezach wystawia f-rę VAT (bez sprzedaży biletów) za świadczoną usługę. Pozyskane w ten sposób środki przeznacza przede wszystkim na zmniejszenie kosztów udziału w danej imprezie, przede wszystkim na pokrycie transportu związanego z dojazdem do miejsca występu, noclegiem jak też funkcjonowaniem samej orkiestry czyli m.in. remontem bądź zakupem instrumentów. Ponadto koncerty świadczone przez (...) Orkiestrę (...) w A. nie są usługami ściśle związanymi z podstawową działalnością prowadzoną przez Szkołę Podstawową nr (...) i wykonywanie tych koncertów nie stanowi działalności konkurencyjnej, która głównie wpływałaby na osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Gminę A. Nadmienić należy również, że wykonywane koncerty, nie odbywają się w sposób systematyczny, co powoduje że podmiot nie osiąga tym samym systematycznych zysków, a jeśli już je osiąga to przeznacza je w całości na kontunuowanie i doskonalenie świadczonych usług. Dodać należy, że koncerty odbywane na terenie Gminy A. są bezpłatne, gdyż nie pociągają one za sobą kosztów transportu. W związku z powyższym skoro wszystkie zadania wykonywane są na rzecz i w imieniu Gminy A. za właściwe należy uznać, iż podmiotem świadczącym usługę stanowi podmiot prawa publicznego. W myśl art. 2 pkt 2 dyrektywy 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego przez pojęcie „podmiot prawa publicznego” należy rozumieć jakikolwiek organ ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, który nie ma charakteru przemysłowego lub handlowego oraz posiadający osobowość prawną, a także finansowany w przeważającej części przez państwo, władze regionalne lub lokalne czy tez inne podmioty prawa publicznego.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Gmina A. może uznać, że świadczona usługa przez Szkołę Podstawową Nr X. o w A. dotycząca koncertów (...) Orkiestry (...) w A. będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33a? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, koncerty (...) Orkiestry (...) w A. podlegają zwolnionej stawce VAT z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ są to usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego i będą korzystać z tego zwolnienia. Wnioskodawca swoją ocenę opiera na podstawie analizy poniższych przepisów prawnych.

W myśl art. 2 pkt 2 dyrektywy 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego przez pojęcie „podmiot prawa publicznego” należy rozumieć jakikolwiek organ ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, który nie ma charakteru przemysłowego lub handlowego oraz posiadający osobowość prawną, a także finansowany w przeważającej części przez państwo, władze regionalne lub lokalne czy też inne podmioty prawa publicznego. Ponadto Gmina A. nie pobiera w sposób systematyczny odpłatności za koncerty (...) Orkiestry (...) w A. , w przypadku ich pobierania całe środki przeznaczone zostają na doskonalenie i wydatki związane z funkcjonowaniem orkiestry. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 8 ust. 1 wyraźnie określa czym jest świadczenie usług. Nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle art. 43 ust. 17a ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. (art. 43 ust. 18 ustawy). Art. 43 ust. 19 ustawy zawiera ścisły katalog usług, do których nie ma zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33. Analizując tę regulację zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. W przedstawionym stanie faktycznym obie przesłanki są spełnione, gdyż gmina jest podmiotem prawa publicznego, nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia przeznacza w całości na kontynuację świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy). Natomiast spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (...). Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy z ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1983, z późn. zm.) działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W ślad za art. 2 tej ustawy formą organizacyjną działalności kulturalnej jest m.in. orkiestra. A sama działalność kulturalna jak stanowi art. 3 ust. 2 ww. ustawy nie stanowi działalności gospodarczej wg. odrębnych przepisów. Należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie spełniona jest przesłanka podmiotowa zwolnienia wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Usługi są świadczone w imieniu i na rzecz gminy, który stanowi podmiot publicznego. Dodatkowo spełniony jest warunek wynikający z art. 43 ust. 18 ustawy. Wnioskodawca podał bowiem, że z uwagi, iż wykonywane koncerty nie odbywają się w sposób systematyczny, podmiot nie osiąga systematycznych zysków, a jeśli już je osiąga, to przeznacza je w całości na kontynuowanie i doskonalenie świadczonych usług. Według Wnioskodawcy koncerty (...) Orkiestry (...) w A. stanowią usługę kulturalną, która służy tworzeniu, upowszechnieniu i ochronie kultury, ponieważ poprzez swoją działalnością muzyczną jaką prowadzi w kraju i zagranicą podejmuje i inicjuje wszelkie działania (w tym w obszarze edukacji kulturalnej) zmierzające do rozwijania potrzeb i zainteresowania kulturą. Łączy się to z popularyzacją kultury i udostępnianiem jej (dostęp do kultury). Bierze udział w wielu imprezach kulturalnych, rocznicowych, okolicznościowych i patriotycznych na szczeblach krajowych i międzynarodowych. Działania (...) Orkiestry (...) w A. odbywają się poprzez tworzenie oferty kulturalnej skierowanej do różnych grup odbiorców zarówno w kraju, jak i zagranicą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy: Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Nie każda jednak czynność, stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że jednostka organizacyjna wykonująca we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy, może działać w charakterze podatnika. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym: Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych. W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze: 1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz 2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez: a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Jednocześnie stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: 1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub 2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. W myśl art. 43 ust. 17a ustawy: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Na podstawie art. 43 ust. 18 ustawy: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do: 1) usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach; 2) wstępu: a) na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego, b) do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych, c) do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym; 3) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą; 4) usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach; 5) działalności agencji informacyjnych; 6) usług wydawniczych; 7) usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34; 8) usług ochrony praw. Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w zakresie usług kulturalnych zauważenia wymaga, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87): Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej: Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że: Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość, itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmüller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu, w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji. Ponadto, jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo jednostką samorządu terytorialnego, zarejestrowaną jako czynny jednostronny podatnik podatku od towarów i usług. Za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej - Szkoły Podstawowej nr X. w A., prowadzą Państwo (...) Orkiestrę (...) w A., która składa się z młodzieży szkoły, a warsztatem pracy są sale lekcyjne. W ciągu roku orkiestra prezentuje się kilkadziesiąt razy na terenie kraju i za granicą promując przy tym Gminę A. oraz prezentuje nabyte umiejętności podczas procesu dydaktycznego. Uczestniczy również w różnego rodzaju uroczystościach okazjonalnych, kulturalnych sportowych i świętach państwowych. Koncerty (...) Orkiestry (...) w A. są świadczeniem usług, których celem nie jest osiągnięcie dochodów, lecz zaprezentowanie umiejętności nabytych w procesie edukacji przez młodzież szkolną. Szkoła prowadząca (...) Orkiestrę (...) w A. w celu zmniejszenia kosztów uczestnictwa w różnych imprezach wystawia fakturę VAT (bez sprzedaży biletów) za świadczoną usługę. Pozyskane w ten sposób środki przeznacza przede wszystkim na zmniejszenie kosztów udziału w danej imprezie, przede wszystkim na pokrycie transportu związanego z dojazdem do miejsca występu, noclegiem jak też funkcjonowaniem samej orkiestry czyli m. in. remontem bądź zakupem instrumentów. Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że wypełniają Państwo przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Z opisu sprawy wynika bowiem, że są Państwo podmiotem prawa publicznego. Dodatkowo spełniony jest warunek wynikający z art. 43 ust. 18 ustawy. Podali Państwo bowiem, że wykonywane koncerty, nie odbywają się w sposób systematyczny, co powoduje, że podmiot nie osiąga tym samym systematycznych zysków, a jeśli już je osiąga to przeznacza je w całości na kontunuowanie i doskonalenie świadczonych usług. W następnej kolejności zbadania wymaga, czy będące przedmiotem wniosku koncerty (...) Orkiestry (...) będą wypełniały przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. W opisie sprawy wskazali Państwo, że koncerty (...) Orkiestry (...) w A. stanowią usługę kulturalną, która służy tworzeniu, upowszechnieniu i ochronie kultury, ponieważ poprzez swoją działalnością muzyczną jaką prowadzi w kraju i za granicą podejmuje i inicjuje wszelkie działania w obszarze edukacji kulturalnej zmierzające do rozwijania potrzeb lokalnej społeczności i zainteresowania kulturą. Łączy się to z popularyzacją kultury i jej dostępem szerokiemu gronu odbiorców. Ponadto z wniosku wynika, że Orkiestra bierze udział w wielu imprezach kulturalnych, rocznicowych, okolicznościowych i patriotycznych na szczeblach krajowych i międzynarodowych. Działania (...) Orkiestry (...) w A. odbywają się poprzez tworzenie oferty kulturalnej skierowanej do różnych grup odbiorców zarówno w kraju, jak i zagranicą. Tym samym, w świetle przedstawionych okoliczności sprawy, (...) Orkiestra (...) w A., wykonując koncerty, świadczy usługi kulturalne w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Ponadto, w opisu sprawy nie wynika, że w opisanym we wniosku zakresie świadczą Państwo usługi, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy. W konsekwencji należy stwierdzić, że wykonywanie za odpłatnością koncertów przez (...) Orkiestrę (...) w A., będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest

ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego w podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.