Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 25 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii zwolnienia od podatku
na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy usługi polegającej na odpłatnym organizowaniu
lekcji pływania na rzecz dzieci w celu realizacji potrzeb związanych ze sportem oraz
kulturą fizyczną.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 kwietnia 2025 r. (wpływ 8
kwietnia 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni świadczy usługę
polegającą na odpłatnym organizowaniu lekcji pływania na rzecz dzieci w celu realizacji
potrzeb związanych ze sportem oraz kulturą fizyczną. Zajęcia odbywają się na pływalni, z
której Wnioskodawczyni korzysta na podstawie umowy najmu.
Wnioskodawczyni, jako instruktor pływania, wykorzystując wykształcenie wyższe-
kierunkowe, zdobyte kolejno: w trakcie studiów licencjackich na Akademii Wychowania
Fizycznego xxx, ze specjalizacjami „instruktor rekreacji ruchowej-pływanie” oraz
„instruktor rekreacji ruchowej–fitness (ćwiczenia siłowe oraz nowoczesne formy
gimnastyki)”, magisterskich – również na AWF, na kierunku Turystyka i Rekreacja, ze
specjalizacjami: trener osobisty oraz kinezygerontoprofilaktyka, a także odbyte kursy i
zdobyte tytuły: instruktora karate, instruktora rekreacji ruchowej (joga), wychowawca
kolonii, animator czasu wolnego, prowadzi naukę pływania. Istotą zajęć jest oswajanie z
wodą, w tym przez dostosowanie różnych metod i gier w wodzie w celu przyciągnięcia
uwagi dzieci oraz pomocy w nabyciu przez nie podstawowych umiejętności poruszania się
w wodzie. Lekcje pływania obejmują samą naukę pływania, jak i doskonalenie technik
pływackich - pracę nad techniką pływania, oddychaniem, koordynacją i poprawą kondycji
fizycznej, nurkowaniem i rozwijaniem umiejętności motorycznych. Zajęcia są grupowe,
podzielone ze względu na wiek oraz poziom zaawansowania dzieci, prowadzone wg
harmonogramu ustalonego na początku roku szkolnego. Dzieci zapisywane są do danych
grup na początku roku szkolnego, który obejmuje cały semestr.
Wnioskodawczyni w ramach świadczonej usługi organizuje pracę instruktora pływania,
dostarcza potrzebny sprzęt (akcesoria) do nauki (np. deski, pływaki, płetwy do pływania), a
także udostępnia biorącemu lekcje tor basenowy oraz instruktora. Zadaniem instruktora
nauki pływania jest zaplanowanie zajęć oraz instruowanie klientów, w jaki sposób powinny
wyglądać poprawnie wykonane ćwiczenia. Instruktor dba o poprawną postawę klienta,
motywację i bezpieczeństwo – w szczególności podatnik posiada stopień (umiejętności i
uprawnienia) ratownika Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz ratownika
Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy.
W trakcie prowadzenia zajęć, prowadząca je podatniczka korzysta z pomocy asystenta,
który ją wspiera i wspomaga w zakresie opieki nad grupą osób pozostających pod jej
pieczą. Podatniczka współpracując z takimi osobami prowadzi zajęcia zawsze w zespole
dwuosobowym, składającym się z: podatniczki wraz z osobą współpracującą w
charakterze asystenta albo innej osoby, posiadającej stosowne kwalifikacje instruktorskie i
wykształcenie kierunkowe wraz osobą współpracującą w charakterze asystenta. Osoba
asystująca również posiada odpowiednie kwalifikacje i wykształcenie kierunkowe do
prowadzenia lekcji pływania dla dzieci. Odpowiedzialność za wystąpienie kontuzji u
uczestników zajęć kształtowana jest w oparciu o ogólne zasady kodeksu cywilnego.
Podatniczka dysponuje wydaną w dniu 28 października 2024 r. prawomocną decyzją -
wiążącą informacją stawkową, znak 0112-KDSL2-1.440.459.2024.2.NR, z której wynika, że
świadczenie zostało sklasyfikowane, jako „Usługi w zakresie edukacji” (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 85.5),
w szczególności w związku z grupowaniem „85.51.10.0 »Usługi w zakresie pozaszkolnych
form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych«”, które obejmuje wprost
„naukę pływania” (str. 8 decyzji WIS).
Zgodnie z zawartym w decyzji WIS pouczeniem, „Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w
przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe
od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub
zastosowania zwolnienia Wnioskodawczyni może zwrócić się o interpretację indywidualną
do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej – mając to na względzie, konieczne jest
niniejsze wystąpienie.
W odpowiedzi na wezwanie Organu, odpowiedziała Pani na zadane przez Organ pytania w
następujący sposób:
Na pytanie: „Czy w związku ze świadczeniem przez Panią usług w zakresie nauki
pływania dla dzieci, młodzieży i dorosłych zawiera Pani umowy z nabywcami
/odbiorcami tych usług? Kto jest stroną ww. umów? W przypadku osób niepełnoletnich
ich rodzice, czy też inne podmioty (prosimy je wskazać)?”
Odpowiedziała Pani: „Wniosek o wydanie interpretacji dotyczy „usługi polegającej na
odpłatnym organizowaniu lekcji pływania na rzecz dzieci w celu realizacji potrzeb
związanych ze sportem oraz kulturą fizyczną”; w związku ze świadczeniem usług w
zakresie nauki pływania dla dzieci, wnioskodawczyni zawiera umowy z nabywcami
/odbiorcami tych usług – są to osoby niepełnoletnie, więc umowa jest zawierana przez
rodziców.”
Na pytanie: „Czy posiada Pani status jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz.
737 ze zm.)?”
Odpowiedziała Pani: „Wnioskodawczyni nie posiada statusu jednostki objętej systemem
oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 737 ze zm.).”
Na pytanie: „Czy usługi nauki pływania można zakwalifikować do usług w zakresie
kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?”
Odpowiedziała Pani: „Zawarte w pytaniu „Czy usługi nauki pływania można
zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26
lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r.
poz. 361 ze zm.)?” żądanie dokonania kwalifikacji nie jest elementem stanu faktycznego
– jest to kwalifikacja prawna, której winien dokonać organ, wydając interpretację
indywidualną; uzupełniając własne stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny
prawnej zaistniałego stanu faktycznego (nie opis stanu faktycznego) w ocenie
wnioskodawczyni usługi nauki pływania można zakwalifikować do usług w zakresie
kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług. Ponownie zwracam jednak uwagę, że odpowiedzi na to
pytanie powinien udzielić tut. organ, ponieważ jest to jedna z przesłanek korzystania z
ww. zwolnienia, a więc i do udzielenia odpowiedzi na pytanie wnioskodawczyni
postawione we wniosku.”
Na pytanie: „Czy posiada Pani status uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii
Nauk lub instytutu badawczego?”
Odpowiedziała Pani: „Wnioskodawczyni nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej
Polskiej Akademii Nauk ani instytutu badawczego.”
Na pytanie: „Czy zakres świadczonych przez Panią usług mieści się w podstawie
programowej kształcenia na poziomie przedszkolnym, podstawowym,
ponadpodstawowym lub wyższym? Należy udzielić odpowiedzi odnosząc się do każdej z
kategorii świadczonych usług.”
Odpowiedziała Pani: „Ocena, „Czy zakres świadczonych (...) usług mieści się w
podstawie programowej kształcenia na poziomie przedszkolnym, podstawowym,
ponadpodstawowym lub wyższym”, jako wynikająca z przepisów prawa powszechnie
obowiązującego, nie jest elementem stanu faktycznego – jest to kwalifikacja prawna,
której winien dokonać organ, wydając interpretację indywidualną; jedyną kategorią
usług, której dotyczy interpretacja, jest nauka pływania; uzupełniając własne stanowisko
wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego (nie opis
stanu faktycznego) w ocenie wnioskodawczyni zakres usług tej kategorii usług mieści się
w podstawie programowej kształcenia na wszystkich wskazanych poziomach. Ponownie
zwracam jednak uwagę, że odpowiedzi na to pytanie powinien udzielić tut. organ,
ponieważ jest to jedna z przesłanek korzystania ze zwolnienia, o których mowa w art.
43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a
więc i do udzielenia odpowiedzi na pytanie wnioskodawczyni postawione we wniosku.”
Na pytanie: „Czy świadczone przez Panią usługi objęte zakresem pytania, są usługami
prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i
wyższym i są świadczone przez nauczyciela?”
Odpowiedziała Pani: „Zawarte w pytaniu „Czy świadczone przez Panią usługi objęte
zakresem pytania, są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym,
podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym i są świadczone przez nauczyciela?”
żądanie dokonania kwalifikacji nie jest elementem stanu faktycznego – jest to kwalifikacja
prawna, której winien dokonać organ, wydając interpretację indywidualną; uzupełniając
własne stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu
faktycznego (nie opis stanu faktycznego) w ocenie strony, usługi nauczania pływania
świadczone przez wnioskodawczynię są usługami prywatnego nauczania świadczonymi
przez nauczyciela. Ponownie zwracam jednak uwagę, że odpowiedzi na to
Pytanie
powinien udzielić tut. organ, ponieważ są to przesłanki korzystania ze zwolnienia, o
którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług a więc i do udzielenia odpowiedzi na pytanie wnioskodawczyni
postawione we wniosku. Inaczej mówiąc jest to to samo pytanie, które wnioskodawczyni
zadała tut. organowi w ramach wniosku ORD-IN, tylko zadane innymi słowami.”
Na pytanie: „Czy świadczone przez Panią usługi w zakresie nauki pływania są
równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i
zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest
charakterystyczne dla kształcenia powszechnego?”
Odpowiedziała Pani: „Wnioskodawczyni niewątpliwie przekazuje wiedzę i kompetencje
dzieciom w zakresie obejmującym pływanie tj. dzięki jej wskazówkom dzieci uczą się
bezpiecznie poruszać w wodzie zarówno w aspekcie teoretycznym (wiedza) i
praktycznym (kompetencje). Ta wiedza i kompetencje dotyczą jednej dziedziny tj.
wychowania fizycznego (w ujęciu szerokim), a precyzyjnie pływania (w ujęciu wąskim).
Usługa wnioskodawczyni – z uwagi na jej cykliczność – w swym założeniu prowadzi do
pogłębiania wiedzy dzieci i rozwoju ich kompetencji w zakresie pływania (choć czy w
konkretnym wypadku do takiego pogłębienia wiedzy i rozwoju kompetencji dojdzie
zależy również od odbiorcy usługi, czyli dziecka).”
Na pytanie: „W opisie sprawy wskazała Pani: „W trakcie prowadzenia zajęć, prowadząca
je podatniczka korzysta z pomocy asystenta, który ją wspiera i wspomaga w zakresie
opieki nad grupą osób pozostających pod jej pieczą. Podatniczka współpracując z takimi
osobami prowadzi zajęcia zawsze w zespole dwuosobowym, składającym się z:
podatniczki wraz z osobą współpracującą w charakterze asystenta albo innej osoby,
posiadającej stosowne kwalifikacje instruktorskie i wykształcenie kierunkowe wraz
osobą współpracującą w charakterze asystenta. Osoba asystująca również posiada
odpowiednie kwalifikacje i wykształcenie kierunkowe do prowadzenia lekcji pływania
dla dzieci.”
Prosimy zatem o wyjaśnienie:
a) Czy oczekuje Pani wydania interpretacji dotyczącej zwolnienia od podatku
świadczenia usług nauki pływania wyłącznie przez Panią osobiście we współpracy z
osobą współpracującą w charakterze asystenta, czy również dla ww. usług
świadczonych przez inną osobę posiadającą stosowne kwalifikacje instruktorskie i
wykształcenie kierunkowe wraz z osobą współpracującą w charakterze asystenta (bez
Pani bezpośredniego udziału)?
b) W przypadku gdy oczekuje Pani wydania interpretacji również w zakresie zwolnienia
od podatku świadczenia usług nauki pływania przez inną osobę, posiadającą
stosowne kwalifikacje instruktorskie i wykształcenie kierunkowe wraz osobą
współpracującą w charakterze asystenta, to prosimy wskazać, kto jest stroną umów z
klientami (Pani, czy też ta „inna osoba”)?
c) Na podstawie jakiej umowy współpracuje Pani z osobami „współpracującymi w
charakterze asystenta” oraz z „inną osobą, posiadającą stosowne kwalifikacje
instruktorskie i wykształcenie kierunkowe”?
Odpowiedziała Pani: „Wnioskodawczyni:
a) oczekuje wydania interpretacji dotyczącej zwolnienia od podatku świadczenia usług
nauki pływania zarówno przez podatniczkę osobiście i we współpracy z osobą
współpracującą w charakterze asystenta, jak również dla tych usług świadczonych przez
inną osobę posiadającą stosowne kwalifikacje instruktorskie i wykształcenie
kierunkowe, wraz z osobą współpracującą w charakterze asystenta (bez podatniczki
bezpośredniego udziału),
b) wskazuje, że w wypadkach świadczenia usług przez inną osobę posiadającą stosowne
kwalifikacje instruktorskie i wykształcenie kierunkowe, wraz z osobą współpracującą w
charakterze asystenta (bez podatniczki bezpośredniego udziału), stroną umów z
klientami jest tylko podatniczka (wnioskodawczyni),
c) współpracuje z innymi osobami – w charakterze asystenta, czy też innej osoby,
posiadającej stosowne kwalifikacje instruktorskie i wykształcenie kierunkowe – na
podstawie umów cywilnoprawnych – o świadczenie usług.”
Pytanie
Czy usługi świadczone przez Wnioskodawczynię są zwolnione z podatku od towarów i
usług na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie
Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.
– Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 z późn. zm., dalej także „uVAT”), „Zwalnia się od podatku: (...)
usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym,
ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli;”. Stanowi on
implementację przepisów dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w
sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE, seria L z 2006 r., nr
347), zgodnie z której art. 132 ust. 1 lit. j: „Państwa członkowskie zwalniają następujące
transakcje: (...) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne
lub wyższe”. Zwolnienie to ma charakter przedmiotowy i w związku z opisanym stanem
faktycznym, w szczególności zaś treścią decyzji WIS, należy uznać, że odpłatne
organizowanie lekcji pływania w celu realizacji potrzeb związanych ze sportem oraz
kulturą fizyczną bez wątpienia stanowi działalność polegającą na nauczeniu (działalność
edukacyjna, usługi nauczania). Podobnie, na gruncie zajęć z zakresu gimnastyki
artystycznej, przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 7
grudnia 2023 r., sygn. akt I SA/Po 552/23: „Zdaniem Sądu nie ma tutaj istotnego znaczenia
nazewnictwo przyjęte przez skarżącą (gimnastyka artystyczna), ale to na czym te zajęcia
ruchowe faktycznie polegają. Zasadnie podniosła skarżąca w skardze, że przyjęcie przez
organ, że zajęcia z gimnastyki artystycznej stanowią zajęcia specjalistyczne (doraźne)
opiera się na błędnym przeświadczeniu, że kształcenie powszechne w zakresie sprawności
ruchowej ma tak ograniczony zakres, że każda dodatkowa aktywność staje się
specjalistyczna i doraźna. Zajęcia z gimnastyki czy to odbywające się »w szkole« czy »
«prywatnie« kierowane są do tych samych grup uczniów o zbliżonym poziomie rozwoju
ruchowego. Na etapie przedszkolnym czy wczesnoszkolnym trudno nawet mówić o
rozwoju ponadstandardowym. Jak wskazała skarżąca różnica polega tylko na tym, że na
prywatnych zajęciach te umiejętności są rzeczywiście rozwijane, co jest skierowane na
rozbudzenie zainteresowania aktywnością ruchową dzieci i zajęcia te nie sprowadzają się
tylko do ćwiczeń, za które ma być wystawiona ocena. W ocenie skarżącej zajęcia z zakresu
gimnastyki artystycznej zapewniają rozwój ruchowy na poziomie szkolnym i
przedszkolnym na podobnej zasadzie jak prywatne lekcje matematyki, chemii, biologii czy
języka polskiego. Sąd zgadza się ze skarżącą, że gdyby te zajęcia były realizowane w
trakcie lekcji szkolnych nie byłoby wątpliwości, że jest to element kształcenia
powszechnego”. Europejski Trybunału Sprawiedliwości w wyroku z dnia 14 czerwca 2007
r., sygn. akt C-445/05, dopuścił z kolei możliwość, że „...działalność osoby fizycznej
posiadającej status niezależnego współpracownika polegająca na udzielaniu lekcji
wyrównawczych a także na prowadzeniu kursów ceramiki i garncarstwa w ośrodkach
kształcenia dla dorosłych może być objęta zwolnieniem z podatku od wartości dodanej
przewidzianym w art. 13 część A ust. 1 lit. j) szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r.
w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków
obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa
wymiaru podatku ...”.
Jednocześnie nie może ulegać wątpliwości, że prowadzone przez wnioskodawczynię
nauczanie, pomimo zakresu (przedmiotu), obejmującego „kształcenie powszechne”, ma
charakter prywatny, jako odbywający się poza systemem edukacji publicznej. „Sama
okoliczność, iż podmiot świadczący usługi edukacyjne jest podmiotem niepublicznym i
świadczy te usługi w celach komercyjnych, nie wyłącza możliwości zastosowania
zwolnienia, o którym mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy VAT (podatek od towarów i usług)” (wyrok Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 2026
/17), a wręcz przeciwnie – przepis art. 43 ust. 1 pkt 27 uVAT znajduje zastosowanie właśnie
do tego rodzaju przypadków komercyjnego wsparcia, przez podmioty prywatne,
publicznych programów kształcenia. W cytowanym wyżej uzasadnieniu wyroku sygn. akt I
SA/Po 552/23, WSA w Poznaniu wskazuje, że „Prywatne nauczanie obejmuje czynności
wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność, co oznacza, że
nauczyciel działa we własnym imieniu. Prywatny charakter nauczania nie zależy od
istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem, gdyż przykładowo
może to być umowa zawarta przez nauczającego z rodzicami uczniów. Bez znaczenia jest,
czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób”. Jest
to sytuacja adekwatna do opisanej w stanie faktycznym, albowiem Wnioskodawczyni
organizuje świadczenie edukacyjne, na które składają się: praca instruktora pływania,
dostarczenie sprzętu (akcesoriów) do nauki (np. desek, pływaków, płetw do pływania), a
także udostępnienie toru basenowego. Zadaniem instruktora nauki pływania jest
indywidualne zaplanowanie zajęć oraz instruowanie klientów, ze szczególnym
uwzględnieniem dbałości o poprawną postawę i wykonywanie ćwiczeń przez klienta, jego
motywację i bezpieczeństwo.
Wobec powyższego nie ulega wątpliwości, że ze względów przedmiotowych, w
szczególności w związku z decyzją WIS, świadczenie przez podatniczkę usług edukacyjnych
w zakresie nauki pływania, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od
towarów i usług, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 27 uVAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”,
podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium
kraju (...).
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy
oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde
świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu
art. 7 (...).
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może
korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub
świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.
Odnosząc się do Pani wątpliwości należy wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26
ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14
grudnia 2016 – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w
zakresie kształcenia
– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym,
podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.
W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania
zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,
lub
b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług
objętych akredytacją, lub
c) finansowane w całości ze środków publicznych.
– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Powyżej wskazane przepisy są odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. i) i lit. j)
Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu
podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą
2006/112/WE Rady, zgodnie z którymi:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
i) kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie
zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą
towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie
podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie,
których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie;
j) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub
wyższe.
Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest
nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju
świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji,
ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być
nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie
nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli,
obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności
wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel
działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia
bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być
bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej
usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą
usługi jest indywidualny uczeń, czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku
jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to
nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.
Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych
przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym,
ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które
obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć
tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z
materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach
oświatowych.
Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C-
473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele
świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą
zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI
Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano
także, że: „Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego
proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot
ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten
ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt
52).
Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w
sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez
nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia
okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też
jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie
„edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się
egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie
określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której
prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów,
pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego.
Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji
szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu
podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w
każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pani
usługę polegającą na odpłatnym organizowaniu lekcji pływania na rzecz dzieci w celu
realizacji potrzeb związanych ze sportem oraz kulturą fizyczną. Usługi nauki pływania
świadczy Pani osobiście i we współpracy z osobą współpracującą w charakterze asystenta,
jak również przez inną osobę posiadającą stosowne kwalifikacje instruktorskie i
wykształcenie kierunkowe, wraz z osobą współpracującą w charakterze asystenta (bez
Pani bezpośredniego udziału).
Pani wątpliwości dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1
pkt 27 ustawy o VAT dla świadczonych usług organizacji lekcji pływania dla dzieci.
Rozpatrując możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych przez
Panią usług organizacji lekcji pływania dla dzieci na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy,
w pierwszej kolejności należy przeanalizować możliwość objęcia ich zwolnieniem na
podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.
Należy wskazać, że z opisu sprawy wynika, że nie działa Pani jako jednostka objęta system
oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe.
Ponadto nie posiada Pan statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk ani
instytutu badawczego.
W rezultacie świadczone przez Panią usługi nauki pływania nie korzystają ze zwolnienia od
podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, ponieważ nie jest Pani
podmiotem wymienionym w tym przepisie.
Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT zawiera zarówno przesłankę
podmiotową, jak i przedmiotową, których spełnienie umożliwia zastosowanie
zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być
spełnione łącznie.
Odnosząc się do przesłanki podmiotowej, należy zauważyć że pod pojęciem nauczyciela
należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Przy czym,
nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta
Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 986 ze zm.), ale np. osoba, która posiada
wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe z danej dziedziny).
„Nauczyciel” powinien zatem legitymować się wiedzą, kwalifikacjami zdobytymi w
oficjalnym systemie nauczania (czy to publicznym, czy prywatnym) np. zgodnie z
Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN wykształcenie to zasób wiedzy określony
programem danej szkoły, jednocześnie np. wykształcenie podstawowe to zasób wiedzy
zdobytej przez kogoś w szkole podstawowej i gimnazjum, wykształcenie średnie to
zasób wiedzy zdobytej przez kogoś w szkole średniej, wykształcenie wyższe to zasób
wiedzy zdobytej przez kogoś w wyższej uczelni. Musi zatem istnieć związek pomiędzy
treścią przekazywaną na lekcji, a posiadanymi kwalifikacjami nauczającego.
Innymi słowy przesłanka podmiotowa nie odwołuje się bezpośrednio do kwestii wiedzy
osoby uczącej (tą zdobywa się bowiem niezależnie od charakteru w jakim dana osoba ją
zdobywa – uczy się) lecz wprost do określonego miejsca w schemacie tego uczenia, tj.
do posiadania kwalifikacji w działaniu jako „nauczyciel”.
Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, posiada Pani wiedzę i kwalifikacje
zdobyte w oficjalnym systemie nauczania - wykształcenie wyższe-kierunkowe, zdobyte
kolejno: w trakcie studiów licencjackich na Akademii Wychowania Fizycznego xxx, ze
specjalizacjami „instruktor rekreacji ruchowej-pływanie” oraz „instruktor rekreacji
ruchowej–fitness (ćwiczenia siłowe oraz nowoczesne formy gimnastyki)”, magisterskich
– również na AWF, na kierunku Turystyka i Rekreacja, ze specjalizacjami: trener osobisty
oraz kinezygerontoprofilaktyka, a także odbyte kursy i zdobyte tytuły: instruktora
karate, instruktora rekreacji ruchowej (joga), wychowawca kolonii, animator czasu
wolnego, prowadzi naukę pływania.
Zatem, w analizowanym przypadku dla świadczonych przez Panią osobiście usług nauki
pływania jest spełniona przesłanka podmiotowa zwolnienia, o którym mowa w art. 43
ust. 1 pkt 27 ustawy.
Natomiast odnośnie przesłanki przedmiotowej należy zwrócić uwagę na orzeczenie
TSUE z 7 października 2019 r. w sprawie C-47/19, które odnosi się do lekcji surfingu i
żeglarstwa udzielanych szkołom i uniwersytetom, w których lekcje te są częścią
programu zajęć sportowych lub kształcenia nauczycieli wychowania fizycznego i mogą
być uwzględnione przy wystawianiu ocen. Pomimo, że nauczanie surfingu i żeglarstwa
wpisuje się w program nauczania tych szkół i uniwersytetów, TSUE stwierdził, że jest to
nauczanie specjalistyczne i selektywne, które nie jest równoznaczne z nauczaniem,
utrwalaniem i rozwijaniem wiedzy i umiejętności dotyczących szerokiego i
zróżnicowanego zakresu przedmiotów, co jest charakterystyczne dla nauczania
szkolnego i uniwersyteckiego.
Podkreślenia wymaga, że TSUE w wyroku z 21 października 2021 r. w sprawie C-373/19
Dubrovin & Tröger GbR – Aquatics, rozpatrywał kwestię, czy pojęcie „kształcenia
powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112,
należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono udzielanie lekcji pływania przez
szkołę pływania.
Jak wskazał TSUE:
(20) Artykuł 132 dyrektywy 2006/112 przewiduje zwolnienia, które, jak wskazuje tytuł
rozdziału, w którym przepis ów się znajduje, mają na celu uprzywilejowanie niektórych
rodzajów działalności wykonywanych w interesie publicznym. Niemniej jednak zwolnienia
te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności w interesie publicznym, a jedynie tych,
które zostały w sposób szczegółowy wyliczone i opisane (wyroki: z 4 maja 2017 r.,
Brockenhurst College, C-699/15, EU:C:2017:344, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; a
także z 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU;C;2019;202, pkt 17).
(21) Wedle orzecznictwa Trybunału omawiane zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcie
prawa Unii, które mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w
poszczególnych państwach członkowskich.
(22) Trybunał orzekł już, że wyrażenia użyte do określenia zwolnień przewidzianych w art.
132 dyrektywy 2006/112 powinny podlegać wykładni ścisłej, ponieważ stanowią one
wyjątki od wynikającej z art. 2 tej dyrektywy zasady ogólnej, zgodnie z którą VAT pobierany
jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Niemniej jednak powyższa
zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień
przewidzianych w owym art. 132 należy interpretować w sposób, który pozbawiałby te
zwolnienia skuteczności (wyroki: z dnia 4 maja 2017 r., Brockenhurst College, C-699/15, EU:
C:2017:344, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G
Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 19).
(23) Należy przypomnieć, że art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 nie zawiera żadnej
definicji pojęcia „kształcenia powszechnego lub wyższego”.
(24) Niemniej jednak Trybunał uznał, po pierwsze, że przekazywanie wiedzy i kompetencji
pomiędzy nauczycielem i uczniami jest szczególnie ważnym elementem działalności
kształcenia (wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C-434/05, EU:C:2007:343,
pkt 18; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:
202, pkt 21).
(25) Po drugie, Trybunał wyjaśnił, że „pojęcie kształcenia powszechnego i wyższego” w
rozumieniu dyrektywy 2006/112 nie ogranicza się jedynie do nauczania, które kończy się
egzaminami w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie
określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu, ale obejmuje także inną
działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w szkołach lub na uniwersytetach w
celu poszerzenia wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem iż
działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego (wyroki: z dnia 28
stycznia 2010 r., Eulitz, C-473/08, EU:C:2010:47, pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo; a
także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt
22, 23).
(26) W związku z tym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art.
132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 obejmuje rodzaje działalności, które różnią się ze
względu na swój charakter, jak i ze względu na ramy, w jakich są prowadzone (zob.
podobnie wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C-434/05, EU:C:2007:343, pkt
20, z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 24).
(27) Z powyższego wynika, że w pojęciu tym prawodawca Unii zamierzał zawrzeć
określony rodzaj systemu nauczania, który jest wspólny dla wszystkich państw
członkowskich, niezależnie od cech własnych każdego z systemów krajowych (wyrok z dnia
14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 25).
(28) Tym samym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu systemu
VAT odsyła co do zasady do zintegrowanego systemu przekazywania wiedzy i kompetencji
dotyczącego obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, jak również do pogłębiania i
rozwoju owej wiedzy i kompetencji przez uczniów i studentów w miarę ich postępów i ich
specjalizacji w ramach poszczególnych stopni składających się na ten system (wyrok z dnia
14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 26).
W konsekwencji TSUE orzekł:
(31) Tymczasem należy zauważyć, że choć prawdą jest, że udzielanie lekcji pływania przez
szkołę pływania, takie jak to, o którym mowa w postępowaniu głównym, ma pewne
znaczenie i realizuje cel leżący w interesie ogólnym, to jednak jest ono nauczaniem
specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie jest samo w sobie
równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i
zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest
charakterystyczne dla kształcenia powszechnego lub wyższego (zob. analogicznie wyrok z
dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 29; a
także postanowienie z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-
Uhlenhorst, C-47/19, niepublikowane, EU:C:2019:840, pkt 33).
(32) O ile bowiem nie można zanegować znaczenia wiedzy przekazanej w ramach
kształcenia związanego z kierowaniem pojazdami samochodowymi oraz nauki żeglarstwa,
w szczególności w celu stawienia czoła trudnym sytuacjom, a ogólniej w celu zapewnienia
bezpieczeństwa i integralności fizycznej osób, o tyle Trybunał orzekł, odpowiednio, w
wyroku z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie (C-449/17, EU:C:2019:202) i w
postanowieniu z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst (C-
47/19, niepublikowanym, EU:C:2019:840), że tego rodzaju nauczanie nie jest objęte
pojęciem „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j)
dyrektywy 2006/112.
(33) Z uwagi na powyższe na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, iż pojęcie „kształcenia
powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112
należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono udzielania lekcji pływania przez
szkołę pływania.
Zatem biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz powołane
orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-373/19, należy uznać,
że świadczone przez Panią usługi organizacji lekcji pływania dla dzieci nie są usługami
obejmującymi kształcenie powszechne na poziomie przedszkolnym, podstawowym,
ponadpodstawowym i wyższym. Nauczanie to nie ma w świetle ww. orzeczenia Trybunału
Sprawiedliwości Unii Europejskiej, charakteru kształcenia powszechnego ani wyższego,
gdyż nie wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i
zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz rozwojem.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-373/19
jednoznacznie wynika, że udzielanie lekcji pływania, ma pewne znaczenie i realizuje cel
leżący w interesie ogólnym, jednak jest ono nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w
sposób doraźny, które nie jest samo w sobie równoważne z przekazywaniem wiedzy i
kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich
pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego
lub wyższego, w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) Dyrektywy.
Analiza ww. orzeczenia prowadzi do wniosku, że ma ono również zastosowanie w
odniesieniu do innych usług prywatnego nauczania, które są nauczaniem
specjalistycznym, świadczonym – tak jak ww. lekcje pływania – w sposób doraźny i które
nie spełniają przesłanek do uznania ich za kształcenie powszechne lub wyższe, w
rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) Dyrektywy.
Ujęcie w podstawie programowej na danym poziomie edukacji treści w zakresie danej
dziedziny (dyscypliny nauki) może być podstawą do rozstrzygnięcia, że usługi świadczone
przez nauczyciela dotyczą nauczania na określonym poziomie, o ile nie jest to nauczanie
specjalistyczne, świadczone w sposób doraźny.
Należy stwierdzić, że prowadzone przez Panią lekcje pływania są właśnie takim
nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie stanowi
przekazywania wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu
dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju.
W efekcie świadczonych przez Panią usług, osoby z nich korzystające będą nabywać
wiedzę oraz doskonalić umiejętności w zakresie pływania. W świetle ww. orzeczenia TSUE
C-373/19, takich usług nie można uznać za usługi obejmujące kształcenie powszechne - na
poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.
Nauczanie to nie ma, w świetle ww. orzeczenia TSUE, charakteru kształcenia
powszechnego ani wyższego, gdyż nie wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji
dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz
rozwoju.
W konsekwencji świadczone przez Panią osobiście usługi organizacji lekcji pływania dla
dzieci nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27
ustawy o VAT z uwagi na brak spełnienia przesłanki przedmiotowej tego zwolnienia.
Należy wskazać, że zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy nie mogą
być objęte również usługi nauki pływania świadczone przez osobą współpracującą z Panią
w charakterze asystenta, jak również przez inną osobę posiadającą stosowne kwalifikacje
instruktorskie i wykształcenie kierunkowe. Jak wskazała Pani we wniosku, w związku ze
świadczeniem usług w zakresie nauki pływania dla dzieci, to Pani zawiera umowy z
nabywcami/odbiorcami tych usług – są to osoby niepełnoletnie, więc umowa jest
zawierana pomiędzy Panią a rodzicami. W tej sytuacji szkolącego (tj. osobę
współpracującą z Panią w charakterze asystenta, jak również inną osobę posiadającą
stosowne kwalifikacje instruktorskie i wykształcenie kierunkowe) nie będzie łączyła
bezpośrednia relacja umowna z uczestnikami zajęć, tj. z nabywcami tych usług. Ponadto -
jak wskazano wyżej - usług nauki pływania nie można uznać za usługi obejmujące
kształcenie powszechne – na poziomie przedszkolnym, podstawowym,
ponadpodstawowym i wyższym. Zatem w tym przypadku nie została spełniona zarówno
przesłanka przedmiotowa, jak i podmiotowa zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1
pkt 27 ustawy.
Dodatkowo należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie zostały również spełnione
przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt
29 ustawy. Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt
29 ustawy, istotne jest bowiem – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę
kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych
warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w
formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji
na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków
publicznych.
Zatem Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego
obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający
wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego
przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest
ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia
przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub
nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia
przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy,
gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się
będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez
Panią w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany
któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona
odpowiedź traci swą aktualność.
Końcowo – odnosząc się do powołanych przez Panią orzeczeń sądu administracyjnego tut.
Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element Pana
argumentacji, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do
zasady wiążą stronę postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając
swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane
orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do
interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA) :
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP
: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.