W dniu 10 lutego 2025 r. wpłynął wniosek Spółki (A) sp. z o.o. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczący trzech kwestii: 1) obowiązku naliczania podatku VAT od kwot rozliczających rekompensatę, 2) prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, 3) obowiązku naliczania podatku VAT od wkładu na kapitał zakładowy. Organ podatkowy potwierdził, że Spółka jest zobowiązana do naliczania VAT od rekompensaty, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie jest zobowiązana do naliczania VAT od wkładu na kapitał zakładowy. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
10 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów w kwestii ustalenia: - czy są Państwo zobowiązani do naliczania podatku VAT (podatek od towarów i usług) od kwot rozliczających rekompensatę zgodnie z art. 29a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym od wpłaty udokumentowanej fakturą (...)z dnia (...).2024 tytułem Rekompensaty zgodnie z umowami wykonawczymi obejmującymi 2023 rok oraz (...) tytułem Rekompensaty na finansowanie powierzonego zadania Publicznego zgodnie z umową wykonawczą (kwestia objęta pytaniem nr 1); - czy będzie Państwu przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od zakupu towarów i usług w związku z realizacją powierzonych przez Gminę zadań własnych na zasadach Decyzji UE 21/2012 (kwestia objęta pytaniem nr 2); - czy są Państwo obowiązani do naliczania podatku VAT od przysporzeń w postaci wkładu na kapitał zakładowy w związku z Uchwałą nr (...) jedynego Wspólnika w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego (kwestia objęta pytaniem nr 3). Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 14 marca 2025 r. (wpływ 21 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Spółka (A) sp. z o.o. zarejestrowana została w Sądzie Rejonowym (...) w (...) (...) Wydział Gospodarczy pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (...), sygnatura akt (...) i posługuje się REGON: (...), NIP: (...). Spółka realizuje zadania zlecone Gminy (...) o charakterze użyteczności publicznej w zakresie utrzymania czystości i porządku, których celem jest nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia powszechnie dostępnych usług oraz w miarę możliwości i potrzeb innych zadań, w szczególności zadań nienaruszających statusu osoby prawa publicznego zgodnie z wymogami artykułu 12 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. (Dz.U. UE. L. z 2014 r. 94/65) Realizacja gospodarki komunalnej Gminy (...) w zakresie zadań własnych Gminy odbywa się przy tym przede wszystkim zgodnie z ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 679) oraz ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 609). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy: - (...) Przedmiot pozostałej działalności przedsiębiorcy: - (...)
- (...) - (...) - (...) - (...) - (...) - (...) Gmina (...) sprawuje kontrolę nad (A) Sp. z o.o. poprzez inną osobę prawną kontrolowaną (kontrola pośrednia) w której Gmina (...) posiada (...)% udziałów. Gmina (...), w celu zapewnienia bezpośredniego wpływu na Spółkę (A) powołała na stanowisko Prezesa Zarządu Spółki tą samą osobę, która pełni funkcję Prezesa Zarządu w Spółce (B) Operator (A) sp. z o.o. posiada status przedsiębiorstwa. Pojęcie „przedsiębiorstwa” zdefiniowane jest w art. 1 zał. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (tzw. GBER). Zgodnie z ww. przepisem, „za przedsiębiorstwo uważa się podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na jego formę prawną. Zalicza się tu w szczególności osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz firmy rodzinne zajmujące się rzemiosłem lub inną działalnością, a także spółki lub konsorcja prowadzące regularną działalność gospodarczą. Realizacja zadań własnych Gminy (...) realizowana jest na podstawie : - Uchwały Nr (...) Rady Miejskiej (...) z dnia (...) 2022 r. w sprawie powierzenia spółce (A) Sp. z o. o. z siedzibą we (...) zadań własnych Gminy (...) na podstawie której powierzono spółce komunalnej pod firmą: (A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością realizację obowiązkowych zadań własnych Gminy (...) w zakresie: 1) utrzymania i konserwacji dróg, 2) oczyszczania zimowego dróg, 3) zarządzania i utrzymania oraz rozbudowy Cmentarza Komunalnego (...) oraz utrzymania cmentarzy (...) i (...) zlokalizowanych na terenie Gminy (...), 4) bieżącego (letniego) utrzymania czystości, 5) utrzymania zieleni, 6) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, 7) zarządzania kąpieliskami morskimi.
Uchwały NR (...) Rady Miejskiej (...) z dnia (...) 2023 r. w sprawie powierzenia spółce (A) sp. z o. o. z siedzibą we (...) zadań własnych Gminy (...) na podstawie której powierzono spółce komunalnej pod firmą: (A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością realizację obowiązkowych zadań własnych Gminy (...) obejmujące realizację inwestycji w zakresie: gminnych dróg, ulic, mostów, placów, czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, mieszkalnictwa, terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, zieleni gminnej i zadrzewień, cmentarza gminnego, gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.
Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,
Ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej,
Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
Ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,
Ustawy z dnia 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców,
Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana z dnia 26 października 2012 r. Dz.Urz.UE.C Nr 326, str. 47),
Decyzji Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz.U.UE. L 7/3 z 2012 r.). Spółka Operatora została utworzona w szczególnym celu realizacji zadań użyteczności publicznej i zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego. Zadania mają charakter usług użyteczności publicznej, świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i są realizowane w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy, w szczególności z uwzględnieniem postanowień Decyzji. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zadaniami użyteczności publicznej są zadania własne gminy, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Artykuł ten zawiera przykładowe wyliczenie zadań będących zadaniami użyteczności publicznej. Środki finansowe, niezbędne do realizacji powierzonych zadań, są zapewniane przez Gminę, co gwarantuje prawidłowe i terminowe ich wykonanie przez Wnioskodawcę. Należy zaznaczyć, że środki te, dotyczące powierzonego zadania, mogą zostać przeznaczone tylko i wyłącznie na realizację zleconych usług. Tytułem realizacji powierzonych zadań, Gmina wypłaca spółce Rekompensatę. Jej wysokość nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów netto wynikających z wywiązywania się z zobowiązań z tytułu wykonywania zadań publicznych z uwzględnieniem rozsądnego zysku (art. 5 ust 1 Decyzji) oraz nie może przekraczać w skali roku kwoty określonej w art. 2 ust. 1 lit. a Decyzji, liczonej jako średnia roczna kwota Rekompensaty przewidywana w okresie powierzenia Zadania Publicznego. Wobec powyższego, wartość Rekompensaty (...) Spółki w danym roku m wylicza się według poniższego wzoru: (...) gdzie (...), (...), (...), (...), (...) Wyjaśnienia w tym miejscu wymaga definicja rozsądnego zysku. Zgodnie z art. 5 ust. 5 Decyzji „rozsądny zysk” oznacza stopę zwrotu z kapitału, której wymagałoby typowe przedsiębiorstwo podczas podejmowania decyzji, czy świadczyć usługi w ogólnym interesie gospodarczym przez cały okres powierzenia, przy uwzględnieniu poziomu ryzyka. Ustalenie rozsądnego zysku podlega negocjacjom między Gminą i Spółką. Rozsądny zysk nie powinien przekroczyć odpowiedniej stopy (...) powiększonej o premię w wysokości (...) punktów bazowych, a jego kwotowa wartość nie może być mniejsza niż wartość nadwyżki
nad poziom odpisów amortyzacyjnych, rat kapitałowych spłaconych tytułem spłaty wierzytelności zaciągniętej na finansowanie infrastruktury, której odpisy te dotyczą, niezbędnej do wykonywania zadania publicznego. Podsumowując tę część należy wskazać, że Rekompensata to kwota jaka pozostaje do zapłaty, jeśli przychody i przysporzenia nie pokryją kosztów działalności Spółki. Zgodnie z przepisem art. 107 ust. 1 TFUE, wsparcie finansowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą stanowi pomoc publiczną, jeżeli jednocześnie spełnione są następujące warunki:
przybiera najczęściej postać podwyższenia kapitału zakładowego przeznaczonego na objecie nowo utworzonych udziałów celem zagwarantowania spółce zdolności do prowadzenia działalności. W nawiązaniu do nakreślonego powyżej stanu faktycznego w (...) i (...) 2024 r. spółka wystawiła na Gminę (...) fakturę nr (...) z dnia (...).2024 tytułem Rekompensaty zgodnie z umowami wykonawczymi obejmującymi 2023 rok oraz (...) tytułem Rekompensaty na finansowanie powierzonego zadania Publicznego zgodnie z umową wykonawcą. Również w (...) 2024 r. została podjęta Uchwała nr (...) jedynego wspólnika w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. Jednocześnie, mając na uwadze treść art. 14b § 4 oraz § 5 Ordynacji podatkowej, Spółka pragnie wyjaśnić, iż aktualnie rozliczenia Spółki w zakresie podatku VAT za (...) i (...) 2023 r. objęte są postępowaniem podatkowym. Z tego względu, celem zachowania ostrożności i wyczerpującego wyjaśnienia sprawy, Spółka pragnie doprecyzować, że nie zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 14b § 4 oraz § 5 Ordynacji podatkowej uniemożliwiające wydanie interpretacji indywidualnej, z uwagi na odmienny okres rozliczeniowy objęty niniejszym wnioskiem niż toczące się postępowanie - pytania przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą bowiem opodatkowania podatkiem VAT rekompensaty, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz podwyższenia kapitału zakładowego za okres (...) i (...) 2024 r., czyli okres nieobjęty postępowaniem podatkowym. Na poparcie powyższego stanowiska Spółki, co do dopuszczalności wydania indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie przedstawionym w niniejszym wniosku, Spółka przywołuje tezę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 lutego 2017 r., (sygn. akt II FSK 3847/14), zgodnie z którą: „nie ma przeszkód prawnych do wydania interpretacji indywidualnej w odniesieniu do elementów stanu faktycznego przeszłego lub przyszłego, jeżeli nie są one przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, nawet jeśli owe elementy stanu faktycznego są już (lub były) przedmiotem rozstrzygnięcia co do istoty sprawy za inne okresy podatkowe, które nie są objęte wnioskiem, zaś określone zdarzenia podatkowe występują w działalności podatnika w sposób w powtarzalny w kolejnych latach podatkowych. W piśmie z 14 marca 2025 wyjaśnili Państwo, że:
Odpowiedź: Tak, otrzymana Rekompensata jest przeznaczona na pokrycie kosztów ponoszonych przez wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług powierzonych przez Gminę. 4. Czy bez otrzymanej Rekompensaty, byliby Państwo w stanie wykonać powierzone zadania? Odpowiedź: Nie, bez otrzymanej Rekompensaty, Spółka na chwilę obecną nie byłaby w stanie wykonać powierzonych zadań. Finansowanie Zadania Publicznego następuje ze środków własnych Operatora oraz przychodów i wpływów pochodzących od Gminy w formie Rekompensaty. Na dzień dzisiejszy spółka nie byłaby w stanie realizować zadań publicznych wyłącznie ze środków własnych. 5. Na kogo wystawiane są faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji zleconych Państwu przez Gminę usług publicznych? Odpowiedź: Faktury dokumentujące nabycie przez wnioskodawcę towarów i usług w ramach realizacji powierzonych przez Gminę zadań są wystawiane na wnioskodawcę czyli (A) sp. z o.o. 6. Czy towary i usługi nabywane przez Państwa w ramach realizacji zadań powierzonych są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT? Odpowiedź: Tak, towary i usługi nabywane przez wnioskodawcę w ramach realizacji zadań powierzonych są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. 7. Kto dokonuje Państwa dokapitalizowania, Gmina czy spółka (B)? Odpowiedź: Dokapitalizowania dokonuje jedyny wspólnik tj. (B) 8. W jakiej postaci jest wnoszony wkład na podwyższenie kapitału zakładowego - tj. w postaci pieniężnej czy w postaci dostawy lub świadczenia usług? Odpowiedź: Wkład na podwyższenie kapitału zakładowego odbywa się wyłącznie w formie pieniężnej. 9. W jakim celu następuje podwyższenie kapitału zakładowego? Odpowiedź: Podwyższenie kapitału zakładowego spółki (A) sp. z o.o. następuje w celu zagwarantowania spółce zdolności do prowadzenia działalności. 10. Czy dokapitalizowanie Państwa przez Gminę lub (B) ma związek z wykonywanymi przez Państwa zleconymi przez Gminę usługami publicznymi? Jeśli tak, czy ww. dokapitalizowanie jest związane wyłącznie ze zleconymi przez Gminę usługami publicznymi, czy także z pozostałą działalnością Państwa Spółki? Odpowiedź:
Jak wskazano wyżej dokapitalizowanie ma na celu zagwarantowanie spółce zdolności do prowadzenia działalności jako całości zatem zarówno tej w ramach powierzonych jej zadań przez gminę (...) jak i tej niepowierzonej. 11. Wyjaśnili Państwo co oznacza (kogo dotyczy) użyte w opisie sprawy sformułowanie cyt. „Spółka operatora". Odpowiedź: Spółka Operator jest określeniem podmiotu, który realizuje powierzone Zadania Publiczne. Spółka, która na mocy zawartych umów wykonawczych została zobowiązana do świadczenia Zadań Publicznych mających charakter usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym na potrzeby działalności powierzonej nosi miano Operatora, czyli zostaje niejako powołana na funkcję Operatora. Pytania
jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Według art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy: nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym: do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy: w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Stosownie do art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f ww. ustawy: do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących tworzenia i przystępowania do spółek i spółdzielni oraz rozwiązywania i występowania z nich. W oparciu o art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej: Gospodarka komunalna może być prowadzoną przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego postanawiają o wyborze sposobu prowadzenia i form gospodarki komunalnej. Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy o VAT: podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do treści ww. przepisu: Podstawa opodatkowania obejmuje:
podatnika podatku od towarów i usług, a wykonywane czynności spełniają definicję świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, dlatego też podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługi, powierzone Wnioskodawcy do świadczenia, mieszczące się w zakresie zadań własnych Gminy, posiadają charakter usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Gmina zobowiązała się zapewnić Spółce środki finansowe w postaci Rekompensaty, niezbędne do realizacji powierzonych zadań, co gwarantuje prawidłowe i terminowe ich wykonanie przez Wnioskodawcę. Otrzymane środki finansowe dotyczące powierzonego zadania mogą zostać przeznaczone tylko i wyłącznie na realizację ww. zleconych przez Gminę usług publicznych. Rekompensata jest wypłacana Spółce w ratach miesięcznych/zaliczkach, a jej wysokość nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów netto wynikających z wywiązywania się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, z uwzględnieniem rozsądnego zysku. Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że pomiędzy płatnością, którą Spółka będzie otrzymywać w ramach rekompensaty od Gminy a świadczeniem na rzecz Gminy, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność będzie następować w zamian za to świadczenie. Spółka otrzymując od Gminy rekompensatę otrzymuje zindywidualizowaną korzyść, a otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami Spółki dokonywanymi na rzecz Gminy. Spółka podejmując się realizacji opisanego zadania, zwalnia Gminę w istocie z określonych prawem obowiązków, czyni to jednak za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług - Gmina będzie osiągać więc wymierną korzyść. Należy zauważyć, że Wnioskodawca co prawda zobowiązał się wykonywać czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy, jednak jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT. Spółka sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Stopień zależności Wnioskodawcy od Gminy nie może automatycznie przesądzać o braku możliwości uznania powierzonych Spółce zadań własnych Gminy za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług. W zakresie statusu podmiotu publicznego wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 29 października 2015 r. w sprawie C-174/14 Saudaco, w którym stwierdził "Jeżeli chodzi w szczególności o pierwszy z dwóch warunków ustanowionych w art. 13 ust. 1 wspomnianej dyrektywy, to znaczy o warunek dotyczący statusu podmiotu publicznego, to Trybunał orzekł już, że osoba, która wykonuje czynności należące do prerogatyw władztwa publicznego w sposób niezależny, nie pozostając częścią administracji publicznej, nie może zostać zaklasyfikowana jako podmiot prawa publicznego w rozumieniu tego przepisu (zob. podobnie w szczególności postanowienie Mihai, C-456/07, EU:C:2008:293, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo). (...) status "podmiotu prawa publicznego" nie może wynikać jedynie z tego, że dana działalność polega na wykonywaniu czynności należących do prerogatyw władztwa publicznego (zob. podobnie w szczególności postanowienie Mihal, C-456/07, EU:C:2008:293, pkt 17 i przytoczone tam orzecznictwo)". W kontekście powyższego wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, otrzymywane z tytułu realizacji opisanych we wniosku usług świadczenie pieniężne, określane jako Rekompensata, udokumentowane m.in. fakturą (...) wystawioną (...).2024 r. tytułem Rekompensaty zgodnie z umowami wykonawczymi obejmującymi 2023 rok oraz (...) tytułem Rekompensaty na finansowanie powierzonego zadania Publicznego zgodnie z umową wykonawczą , stanowi dla Spółki zapłatę za świadczone przez nią usługi. Mimo że Wnioskodawca wykonuje czynności z katalogu zadań własnych, wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, działając w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, to jednak, jak wyżej wskazano, nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Zatem pomiędzy płatnością należną Spółce od Gminy jako Rekompensata, a świadczeniem na jej rzecz, zachodzi związek bezpośredni, ponieważ płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Tym samym na gruncie rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć, że między Gminą a Spółką nie nastąpi wymiana świadczeń. Usługi w opisanym zakresie będą stanowić określone w art. 8 ust. 1 i , ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, realizując zadania własne Gminy, za które Spółka otrzyma bezpośrednio środki finansowe (Rekompensatę) na pokrycie kosztów powstających w związku z realizacją zadań powierzonych Spółce w drodze Uchwały, są wynagrodzeniem (zapłatą) za wykonanie konkretnych usług powierzonych przez Gminę, a Spółka wykonuje czynności leżące w zakresie przedmiotu opodatkowania VAT, określonego w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT a tym samym otrzymana rekompensata stanowi podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT. Stanowisko Spółki w zakresie pytania 2 W ocenie Spółki, Spółce będzie przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 931; dalej jako „ustawa") prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od zakupu towarów i usług w związku z realizacją powierzonych przez Gminę zadań własnych na zasadach Decyzji UE 21/2012. Jak wskazano wyżek na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, otrzymywane z tytułu realizacji opisanych we wniosku usług świadczenie pieniężne, określane jako Rekompensata, stanowi dla Spółki zapłatę za świadczone przez nią usługi. Mimo że Wnioskodawca wykonuje czynności z katalogu zadań własnych, wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, działając w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, to jednak, jak wyżej wskazano, nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Zatem pomiędzy płatnością należną Spółce od Gminy jako Rekompensata, a świadczeniem na jej rzecz, zachodzi związek bezpośredni, ponieważ płatność następuje w zamian za to świadczenie. Tym samym na gruncie rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć, że między Gminą a Spółką nie nastąpi wymiana świadczeń. Skoro więc usługi w opisanym zakresie będą stanowić określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy to podatnikowi przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Faktury nabycia towarów i usług w ramach realizacji zadań powierzonych są wystawiane na Spółkę. Realizacja przez Spółkę zadań powierzonych, o których mowa we wniosku odbywa się w zamian za otrzymaną Rekompensatę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym, nabywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji zadań powierzonych towary i usługi będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Stanowisko Spółki w zakresie pytania 3 Podwyższenie kapitału zakładowego w związku z Uchwałą nr (...) jedynego wspólnika z dnia (...).2024 r. poprzez wniesienie wkładów pieniężnych nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem VAT, gdyż nie będzie ani odpłatną dostawą towarów, ani odpłatnym świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W zakresie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Wnioskodawca wskazuje, że będzie się to odbywało na zasadach przewidzianych przez Kodeks spółek handlowych, poprzez wniesienie wkładów pieniężnych. W zamian za wkłady pieniężne Wspólnik otrzyma udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Podwyższenie kapitału zakładowego nie będzie stanowiło wynagrodzenia za świadczenie jakichkolwiek usług przez Spółkę. Podwyższenie kapitału zakładowego nie będzie miało również bezpośredniego związku z żadną usługą świadczoną przez Spółkę. Bezpośrednim celem podwyższenia kapitału zakładowego jest dofinansowanie spółki, zwiększenie jej majątku własnego celem zagwarantowania spółce zdolności do prowadzenia działalności i tym samym wiarygodności w oczach kontrahentów, w tym zwiększenie wiarygodności kredytowej i potencjału inwestycyjnego. Wnioskodawca wskazuje w tym miejscu, że podwyższenie
kapitału zakładowego należy traktować jako świadczenie, które, zgodnie ze wzorem podanym w opisie stanu faktycznego, pomniejsza wysokość należnej Spółce Rekompensaty. Wkład pieniężny Wspólnika wniesiony na podwyższenie kapitału zakładowego nie jest więc Rekompensatą, i, w przeciwieństwie do Rekompensaty, nie powinien być traktowany jako zapłata za konkretną usługę. Wniesienie wkładu pieniężnego na podwyższenie kapitału zakładowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnością prowadzącą do uzyskania dodatkowego kapitału przez spółkę, który wykorzystywany jest do działalności gospodarczej spółki. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki poprzez wniesienie wkładu pieniężnego nie stanowi czynności opodatkowanej i nie może być z uznane za wynagrodzenie otrzymane z tytułu mających być wykonanych przez spółkę usług. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji podatkowych np. z dnia 21 kwietnia 2023 r. sygn.. 0112-KDIL1 -3.4012.24.2023.1. JK, z dnia 16 czerwca 2023 r. sygn. 0114- KDIP4- 1.4012.280.2023.1.DP, z dnia 4 grudnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-3.4012.419.2023.1.RK jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych w tym m.in. w wyroku NSA z dnia 20 września 2018 r. sygn. akt I FSK 881/16 czy też wyroku WSA w Krakowie z dnia 31 stycznia 2024 r. sygn. akt I SA/Kr 1164/23. Podwyższenie kapitału zakładowego spółki jest czynnością neutralną w odniesieniu do podatku VAT. Wnioskodawca jest zdania, że podwyższenia kapitału zakładowego przez wniesienie wkładów pieniężnych, nie można zakwalifikować jako odpłatnej dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług przede wszystkim ze względu na brak cechy odpłatności zatem nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Spółka nie jest obowiązana do naliczania podatku VAT od przysporzeń w postaci wkładu na kapitał zakładowy w związku z podjętą Uchwałą nr (...) jedynego wspólnika w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W świetle art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też
tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki: - w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, - świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie). Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen- NordOst przeciwko GFKLFinancial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu tylko, jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19). W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem. Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227 /EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie natomiast wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto - jak wskazano wyżej - aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Ponadto należy zwrócić uwagę, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Zgodnie z ww. regulacją Dyrektywy 2006/112/WE Rady: Podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że czynność podlega opodatkowaniu, jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek. Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.): Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy, zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Natomiast, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. W wyroku z 22 lutego 2018 r. w sprawie C-182/17 Nagyszénás Településszolgáltatási Nonprofit Kft. przeciwko Nemzeti Adó-és Vámhivatal Fellebviteli Igazgatósága, TSUE wskazał, że: „Artykuł 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że, z zastrzeżeniem sprawdzenia przez sąd odsyłający istotnych okoliczności faktycznych, działalność taka jak będąca przedmiotem postępowania głównego, polegająca na wykonywaniu przez spółkę niektórych zadań publicznych gminy zgodnie z umową zawartą między tą spółką a gminą stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej na mocy tego przepisu. Art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że - z zastrzeżeniem sprawdzenia przez sąd odsyłający istotnych okoliczności faktycznych i prawa krajowego - działalność, taka jak omawiana w postępowaniu głównym, polegająca na wykonywaniu przez spółkę określonych publicznych zadań gminy na mocy umowy zawartej między tą spółką a gminą, nie jest objęta zasadą nieopodatkowania podatkiem od wartości dodanej przewidzianą w tym przepisie wówczas, gdy działalność ta stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy”. Należy wyjaśnić, że dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.). Gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności gospodarczej wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT – bowiem będzie świadczył w tym zakresie usługi, które podlegają VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli podmiot uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nim wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizują Państwa zadania zlecone Gminy Miasta (...) o charakterze użyteczności publicznej w zakresie utrzymania czystości i porządku, których celem jest nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia powszechnie dostępnych usług oraz w miarę możliwości i potrzeb innych zadań, w szczególności zadań nienaruszających statusu osoby prawa publicznego zgodnie z wymogami artykułu 12 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. Gmina (...) sprawuje kontrolę nad Państwem poprzez inną osobę prawną kontrolowaną (kontrola pośrednia) w której Gmina (...) posiada (...)% udziałów. Realizacja zadań własnych Gminy (...) realizowana jest m.in. na podstawie : - Uchwały Nr (...) Rady (...) z dnia (...) 2022 r. w sprawie powierzenia spółce (A) Sp. z o. o. z siedzibą we (...) zadań własnych Gminy (...) na podstawie której powierzono spółce komunalnej pod firmą: (A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością realizację obowiązkowych zadań własnych Gminy (...) w zakresie: 1) utrzymania i konserwacji dróg, 2) oczyszczania zimowego dróg, 3) zarządzania i utrzymania oraz rozbudowy Cmentarza Komunalnego (...) oraz utrzymania cmentarzy (...) i (...) zlokalizowanych na terenie Gminy (...), 4) bieżącego (letniego) utrzymania czystości, 5) utrzymania zieleni, 6) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, 7) zarządzania kąpieliskami morskimi. - Uchwały NR (...) Rady Miejskiej (...) z dnia (...) 2023 r. w sprawie powierzenia spółce (A) sp. z o. o. z siedzibą (...) zadań własnych Gminy (...) na podstawie której powierzono spółce komunalnej pod firmą: (A) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością realizację obowiązkowych zadań własnych Gminy (...) obejmujące realizację inwestycji w zakresie: gminnych dróg, ulic, mostów, placów, czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, mieszkalnictwa, terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, zieleni gminnej i zadrzewień, cmentarza gminnego, gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. - Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, - Ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, - Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, - Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, - Ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, - Ustawy z dnia 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców, Środki finansowe, niezbędne do realizacji powierzonych zadań, są zapewniane przez Gminę, co gwarantuje prawidłowe i terminowe ich wykonanie przez Wnioskodawcę. Należy zaznaczyć, że środki te, dotyczące powierzonego zadania, mogą zostać przeznaczone tylko i wyłącznie na realizację zleconych usług. Tytułem realizacji powierzonych zadań, Gmina wypłaca spółce Rekompensatę. Jej wysokość nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów netto wynikających z wywiązywania się z zobowiązań z tytułu wykonywania zadań publicznych z uwzględnieniem rozsądnego zysku (art. 5 ust 1 Decyzji) oraz nie może przekraczać w skali roku kwoty określonej w art. 2 ust. 1 lit. a Decyzji, liczonej jako średnia roczna kwota Rekompensaty przewidywana w okresie powierzenia Zadania Publicznego. Wobec powyższego, wartość Rekompensaty (...) Spółki w danym roku m wylicza się według poniższego wzoru: (...) gdzie: (...), (...), (...), (...), (...) Ustalenie rozsądnego zysku podlega negocjacjom między Państwem a Gminą. Rozsądny zysk nie powinien przekroczyć odpowiedniej stopy (...) powiększonej o premię w wysokości (...) punktów bazowych, a jego kwotowa wartość nie może być mniejsza niż wartość nadwyżki nad poziom odpisów amortyzacyjnych, rat kapitałowych spłaconych tytułem spłaty wierzytelności zaciągniętej na finansowanie infrastruktury, której odpisy te dotyczą, niezbędnej do wykonywania zadania publicznego. Rekompensata to kwota jaka pozostaje do zapłaty, jeśli przychody i przysporzenia nie pokryją kosztów działalności Spółki. Prowadzą Państwo działalność powierzoną, w zakresie usług w ogólnym interesie gospodarczym, jak i działalność nie związaną z wykonywaniem powierzonych przez Gminę zadań własnych. Państwa rachunkowość spełnia wymogi art. 5 ust. 9 Decyzji. W ewidencji wyodrębniono rachunkowość dotyczącą działalności powierzonej i odrębnie, działalności komercyjnej. Prowadzą Państwo wyodrębnioną rachunkowość dla usług powierzonych. Zgodnie z umową spółki, prowadzą Państwo działalność zarówno w zakresie jak i poza zakresem zadania publicznego, dokumentując to w sposób wymagany przez obowiązujące prawo, w szczególności wykazując (ewidencjonując) odrębnie przychody i koszty świadczenia zadania publicznego oraz odrębnie przychody i koszty działalności wykraczającej poza zakres zadania publicznego, zgodnie z § 39. Poprzez Spółkę (B) Gmina jest Państwa udziałowcem. Wobec powyższego dokonuje ona czynności mających na celu Państwa dokapitalizowanie. Dokapitalizowanie takie przybiera najczęściej postać podwyższenia kapitału zakładowego przeznaczonego na objecie nowo utworzonych udziałów celem zagwarantowania Państwu zdolności do prowadzenia działalności. W (...) i (...) 2024 r. wystawili Państwo na Gminę (...) fakturę nr (...) z dnia (...).2024 tytułem Rekompensaty zgodnie z umowami wykonawczymi obejmującymi 2023 rok oraz (...) tytułem Rekompensaty na finansowanie powierzonego zadania Publicznego zgodnie z umową wykonawcą. W (...) 2024 r. została podjęta Uchwała nr (...) jedynego wspólnika w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. W zawiązku z wykonywaniem zleconych przez Gminę usług publicznych ponoszą Państwo wydatki takie jak: materiały zakupione do realizacji zadań, wynajem sprzętu, wynajem maszyn i urządzeń, wynajem pomieszczeń biurowych, wynajem placu, wynagrodzenia, koszty wydziałowe, koszty ogólnozakładowe, koszty operacyjne i finansowe. Otrzymane przez Państwa od Gminy środki finansowe w postaci Rekompensaty są ściśle powiązane ze świadczonymi przez Państwa usługami powierzonymi przez Gminę. Otrzymana Rekompensata jest przeznaczona na pokrycie kosztów ponoszonych przez Państwa w związku ze świadczeniem usług powierzonych przez Gminę. Bez otrzymanej Rekompensaty, na chwilę obecną nie byliby Państwo w stanie wykonać powierzonych zadań. Finansowanie Zadania Publicznego następuje ze środków własnych oraz przychodów i wpływów pochodzących od Gminy w formie Rekompensaty. Faktury dokumentujące nabycie przez Państwa towarów i usług w ramach realizacji powierzonych przez Gminę zadań są wystawiane na Państwa. Towary i usługi nabywane przez Państwa w ramach realizacji zadań powierzonych są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Państwa dokapitalizowania dokonuje jedyny wspólnik tj. (B) Wkład na podwyższenie kapitału zakładowego odbywa się wyłącznie w formie pieniężnej. Podwyższenie Państwa kapitału zakładowego następuje w celu zagwarantowania Państwu zdolności do prowadzenia działalności. Państwa dokapitalizowanie ma na celu zagwarantowanie Państwu zdolności do prowadzenia działalności jako całości zatem zarówno tej w ramach powierzonych zadań przez Gminę (...) jak i tej niepowierzonej. Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 dotyczą kwestii ustalenia czy są Państwo zobowiązani do naliczania podatku VAT od kwot rozliczających rekompensatę zgodnie z art. 29a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym od wpłaty udokumentowanej fakturą (...) z dnia (...).2024 tytułem Rekompensaty zgodnie z umowami wykonawczymi obejmującymi 2023 rok oraz (...) tytułem Rekompensaty na finansowanie powierzonego zadania Publicznego zgodnie z umową wykonawczą. W świetle art. 29a ust. 1 ustawy: Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy: Podstawa opodatkowania obejmuje: 1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku; 2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że: Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot: 1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty; 2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży; 3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. Z powyższych przepisów wynika, że, co do zasady, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania. Z art. 29a ust. 1 wynika, że aby dotacje i inne środki o podobnym charakterze stanowiły podstawę opodatkowania, muszą być wypłacane jako należność z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i być bezpośrednio związane z ceną świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy. Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu. Art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy, zgodnie z którym: (...) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Istotne zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”. Definicji terminu „bezpośredniego wpływu na cenę” nie zawiera zarówno ustawa, jak również Dyrektywa 2006/112/WE Rady, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do sposobu wykładni tego pojęcia wynikającego z orzecznictwa TSUE. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 11 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy (odpowiednio art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady), subwencje przyznane podatnikom. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to – do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, ma on zastosowanie, gdy subwencja jest bezpośrednio związana z ceną danej transakcji. W swoich wyrokach TSUE wskazywał, że aby miała miejsce taka sytuacja, subwencja powinna przede wszystkim być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określonego towaru lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlega opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02). Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda. Należy zatem zbadać, czy okoliczność, że subwencja jest przyznawana sprzedawcy lub świadczącemu usługi, pozwala mu obiektywnie na sprzedaż towarów lub świadczenie usług po cenie niższej od tej, której by żądał, gdyby nie otrzymał subwencji (zob. pkt 29 wyroku C-144/02). Powinno być w każdym razie możliwe zidentyfikowanie świadczenia wzajemnego, które stanowi subwencja. Nie ma konieczności, by kwota subwencji odpowiadała dokładnie zmniejszeniu ceny dostarczonego towaru lub wykonanej usługi. Wystarczy, by korelacja istniejąca między tym zmniejszeniem a wspomnianą wyżej subwencją, która może mieć charakter ryczałtowy, była istotna (zob. pkt 30 wyroku C-144 /02). Analizując kwestię czy otrzymywane przez beneficjenta środki wchodzą do podstawy opodatkowania świadczonych usług, należy zatem rozważyć, czy występują konkretne usługi wykonywane przez niego, z którymi związane jest to dofinansowanie. Tylko bowiem w takim przypadku dotacja może wchodzić do podstawy opodatkowania. Następnie należy zbadać, zgodnie z przedstawionymi powyżej tezami wyroków TSUE, czy dofinansowanie stanowi element determinujący cenę tej usługi (świadczenia). Analizując przedstawiony opis sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy zauważyć, że pomiędzy płatnością, którą otrzymują Państwo w ramach Rekompensaty od Gminy a świadczeniem na rzecz Gminy, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. We wniosku wskazali Państwo, że otrzymane przez Państwa środki finansowe w postaci Rekompensaty są ściśle powiązane ze świadczonymi przez Państwa usługami powierzonymi przez Gminę i są przeznaczone na pokrycie kosztów ponoszonych przez Państwa w związku ze świadczeniem usług powierzonych przez Gminę. Bez otrzymanej Rekompensaty, na chwilę obecną nie byliby Państwo w stanie wykonać powierzonych zadań. Wysokość Rekompensaty nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów netto wynikających z wywiązywania się z zobowiązań z tytułu wykonywania zadań publicznych z uwzględnieniem rozsądnego zysku oraz nie może przekraczać w skali roku kwoty określonej w art. 2 ust. 1 lit. a Decyzji, liczonej jako średnia roczna kwota Rekompensaty przewidywana w okresie powierzenia Zadania Publicznego. Wartość Rekompensaty wyliczana jest według ustalonego wzoru. Otrzymując od Gminy (...) Rekompensatę, otrzymują Państwo zindywidualizowaną korzyść, a otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami, które dokonują Państwo na rzecz Gminy (...). Państwa Spółka, podejmując się świadczenia powierzonych usług, zwalnia Gminę (...) w istocie z określonych prawem obowiązków, czyni to jednak za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług – Gmina (...) osiąga więc wymierną korzyść. Realizując powierzone zadania, czynią to Państwo za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług Zobowiązali się Państwo wykonywać czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy (...), jednak czynią to Państwo jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT. Nie wchodzą Państwo w skład administracji samorządowej, lecz prowadzą niezależną działalność gospodarczą. Stopień Państwa zależności od Gminy nie może automatycznie przesądzać o wyłączeniu powierzonego Państwu zadania własnego gminy z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W kontekście powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymywana z tytułu realizacji opisanych we wniosku usług Rekompensata, stanowi dla Państwa zapłatę za świadczone przez Państwa usługi. Mimo, że wykonują Państwo czynności w zakresie powierzonych zadań własnych Gminy (...), o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, to jednak - jak wyżej wskazano - nie wchodzą Państwo w skład administracji samorządowej, lecz prowadzą niezależną działalność gospodarczą. Zatem pomiędzy płatnością należną Państwu od Gminy jako Rekompensata, a świadczeniem na jej rzecz, zachodzi związek bezpośredni, ponieważ płatność następuje w zamian za to świadczenie. Tym samym, na gruncie rozpoznawanej sprawy należy przyjąć, że między Gminą (...) a Państwem następuje wymiana świadczeń. Z tych też względów czynności, które Państwo zobowiązali się wykonywać na rzecz Gminy (...), realizując powierzone zadanie własne gminy w zamian za otrzymaną Rekompensatę, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie otrzymana rekompensata stanowi element podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Reasumując, są Państwo zobowiązani do naliczania podatku VAT od kwot rozliczających rekompensatę zgodnie z art. 29a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym od wpłaty udokumentowanej fakturą (...) z dnia (...).2024 tytułem Rekompensaty zgodnie z umowami wykonawczymi obejmującymi 2023 rok oraz (...) tytułem Rekompensaty na finansowanie powierzonego zadania Publicznego zgodnie z umową wykonawczą. Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe. Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od zakupu towarów i usług w związku z realizacją powierzonych przez Gminę zadań własnych na zasadach Decyzji UE 21/2012 (kwestia objęta zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 2). Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 tego artykułu: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki: - odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz - towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku. Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z wniosku wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizują Państwo zadania zlecone Gminy Miasta (...) o charakterze użyteczności publicznej w zakresie utrzymania czystości i porządku. Towary i usługi nabywane przez Państwa w ramach realizacji zadań powierzonych są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tytułem realizacji powierzonych zadań, Gmina wypłaca Państwu Rekompensatę. Oznacza to, że spełnione są obie przesłanki umożliwiające odliczenie podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 1 ustawy – w konsekwencji przysługuje Państwu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych realizacją powierzonych przez Gminę zadań własnych. Przy czym prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe. Państwa wątpliwości w kwestii objętej zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 3, dotyczą kwestii ustalenia czy są Państwo obowiązani do naliczania podatku VAT od przysporzeń w postaci wkładu na kapitał zakładowy w związku z Uchwałą nr (...) jedynego Wspólnika w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego (kwestia objęta pytaniem nr 3). Z wniosku wynika, że są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. podmiotem prawa handlowego. Wskazali Państwo, że Gmina poprzez Spółkę (B) jest Państwa udziałowcem (Gmina (...) posiada (...)% udziałów w Spółce (B)). Gmina (...), w celu zapewnienia bezpośredniego wpływu na Państwa Spółkę powołała na stanowisko Prezesa Zarządu Spółki tą samą osobę, która pełni funkcję Prezesa Zarządu w Spółce (B) Państwa dokapitalizowania dokonuje (B) Wkład na podwyższenie kapitału zakładowego odbywa się wyłącznie w formie pieniężnej. Podwyższenie Państwa kapitału zakładowego następuje w celu zagwarantowania Państwu zdolności do prowadzenia działalności. Dokapitalizowanie ma na celu zagwarantowanie Państwu zdolności do prowadzenia działalności jako całości zatem zarówno tej w ramach zadań powierzonych przez Gminę (...) jak i działalności niepowierzonej. Istota spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uregulowana została w Tytule III Dziale I ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), zwanej dalej „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”. Zgodnie z art. 151 § 1 KSH: Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej. W myśl art. 152 KSH:. Kapitał zakładowy spółki dzieli się na udziały o równej albo nierównej wartości nominalnej. Art. 153 KSH stanowi, że: Umowa spółki stanowi, czy wspólnik może mieć tylko jeden, czy więcej udziałów. Jeżeli wspólnik może mieć więcej niż jeden udział, wówczas wszystkie udziały w kapitale zakładowym powinny być równe i są niepodzielne. Z art. 177 § 1 i § 2 KSH wynika, że: § 1. Umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. § 2. Dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do ich udziałów. W art. 178 § 1 i § 2 KSH mowa o tym, że: § 1. Wysokość i terminy dopłat oznaczane są w miarę potrzeby uchwałą wspólników. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, do dopłat tych stosuje się przepisy § 2 oraz art. 179. § 2. Jeżeli wspólnik nie uiścił dopłaty w określonym terminie, obowiązany jest do zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie; spółka może również żądać naprawienia szkody wynikłej ze zwłoki. Na mocy art. 179 § 1 KSH: Dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym. Z kolei z art. 257 KSH wynika, że: § 1. Jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. § 2. Podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. § 3. Jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki, przy zachowaniu wymagań określonych w § 1, oświadczenia dotychczasowych wspólników o objęciu nowych udziałów wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. Art. 260 § 2 stosuje się odpowiednio. Dopłaty mogą być wnoszone w związku z czasowymi trudnościami finansowymi spółki, potrzebą jej dokapitalizowania, koniecznością poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych itp. Dopłata jest formą wewnętrznej przymusowej pożyczki wspólników na rzecz spółki. Wspólnikowi, który uiścił dopłatę, nie przysługuje (chyba że zarządzono zwrot dopłat) roszczenie o wypłatę uiszczonej sumy. Jak wskazano powyżej, aby czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Wzajemność świadczeń jako warunek konieczny do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje poparcie zarówno w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Przykładowo, w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, Trybunał w wyroku z 3 marca 1994 r. podkreślił, że: „Czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”. Należy wyjaśnić, że wniesienie aportu rzeczowego (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, uznawane jest za sprzedaż. Jednocześnie wskazać należy, że wkłady wnoszone do spółek kapitałowych (spółki z o.o.) są przeznaczone na pokrycie udziałów w spółce. W sytuacji będącej przedmiotem wniosku Państwa jedyny Wspólnik tj. (B) nie wniesie do Państwa Spółki rzeczy, ale pieniądze (wkład pieniężny). W (...) 2024 r. została podjęta Uchwała nr (...) jedynego Wspólnika ((B)) w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Państwa Spółki przeznaczonego na objęcie nowo utworzonych udziałów celem zagwarantowania Spółce zdolności do prowadzenia działalności. Z wniosku nie wynika, aby przekazywane środki miały związek ze świadczonymi przez Państwa usługami na rzecz Wspólnika. W świetle art. 7 oraz art. 8 ustawy, przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności, która w świetle ustawy o VAT mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów bądź świadczenie usług, tj. jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to z faktu, że środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że samo przekazanie środków pieniężnych stanowi świadczenie usług. W związku z powyższym, dokapitalizowanie Państwa przez jedynego Wspólnika tj. (B) poprzez podwyższenie kapitału zakładowego przeznaczonego na objęcie nowo utworzonych udziałów, nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT, gdyż nie będzie ani odpłatną dostawą towarów, ani odpłatnym świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Podsumowując, nie są Państwo obowiązani do naliczania podatku VAT od przysporzeń w postaci wkładu na kapitał zakładowy w związku z Uchwałą nr (...) jedynego Wspólnika w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego. Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Wydana interpretacja, nie rozstrzyga w kwestii Państwa rozliczenia w zakresie podatku VAT za (...) i (...) 2023 r. objętego postępowaniem podatkowym. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we
wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili