Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
dłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w
zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie -
pismem z 4 kwietnia 2025 r.
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcą jest spółką cywilną (dalej jako: Spółka), której podstawowy przedmiot
działalności stanowi sprzedaż detaliczna elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego
prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.
Spółka posiada stacjonarne studio, w którym potencjalny klient może obejrzeć oferowany
przez Spółkę asortyment sprzętu AGD a także skorzystać z doradztwa przy jego wyborze.
Dotychczas Spółka prowadzona była przez dwóch wspólników, jednakże jeden z nich
zmarł, natomiast jego spadkobiercy nie są zainteresowani kontynuowaniem działalności
prowadzonej wcześniej przez zmarłego wspólnika.
W związku z faktem, że nie istnieje możliwość prowadzenia działalności w formie spółki
cywilnej z udziałem tylko jednego wspólnika, Spółka zostanie rozwiązana. Drugi ze
wspólników (dalej jako: Wspólnik 2) wyraża jednak wolę kontynuowania prowadzenia
działalności gospodarczej wykonywanej dotychczas przez Spółkę. W związku z powyższym,
po poczynieniu uzgodnień ze spadkobiercami zmarłego wspólnika, Wspólnik 2 zamierza
dokonać zgodnego podziału składników majątku przedsiębiorstwa w ten sposób, że
Wspólnik 2 otrzyma do swojej jednoosobowej działalności gospodarczej ogół składników
materialnych i niematerialnych, które służyły wspólnikom do prowadzenia w ramach
Spółki cywilnej działalności polegającej na sprzedaży detalicznej sprzętu AGD, w tym także
wszelkie zobowiązania Spółki, zwalniając przy tym spadkobierców zmarłego wspólnika z
jakiejkolwiek odpowiedzialności za nie. Wskazany sposób podziału wynika przede
wszystkim z faktu, iż zmarły wspólnik w toku funkcjonowania podmiotu wypłacił
przysługującą mu pulę zgromadzonych przez Spółkę środków pieniężnych, zaś inne
składniki majątku Spółki nie są dla spadkobierców w żaden sposób interesujące, gdyż
stanowią elementy niezbędne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, zaś ich wolą jest by
Wspólnik 2 w dalszym ciągu prowadził działalność w taki sposób, w jaki była ona
wykonywana za życia zmarłego wspólnika.
Precyzując, wskazać należy, że wskutek ww. podziału, na poczet Wspólnika 2 przekazane
zostaną w szczególności następujące składniki materialne i niematerialne: - samochód
osobowy, - umowa najmu nieruchomości stanowiącej obecną siedzibę spółki oraz miejsce
prowadzenia salonu sprzedaży, - sprzęt AGD znajdujący się na magazynie, - sprzęt AGD
znajdujący się na ekspozycji sklepu, - umowa ze zleceniobiorcą spółki, - wszelkie
zobowiązania ciążące na spółce.
Wspólnik 2 nie zamierza zbywać otrzymanych składników majątku. Planuje on
kontynuować działalność w powyższym zakresie, w ramach prowadzonej przez siebie
jednoosobowej działalności gospodarczej. W żaden sposób nie ulegnie modyfikacji zakres
usług, które do tej pory świadczone były przez wspólników w ramach Spółki, działalność
ta, będzie kontynuowana przez Wspólnika 2 w analogicznym zakresie oraz z użyciem tych
samych składników majątkowych i niemajątkowych.
W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:
1. Spółka cywilna jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług).
2. Działalność Spółki cywilnej jest działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
3. Działalność Spółki cywilnej nie korzysta ze zwolnienia od VAT.
4. Przejęte przez Wspólnika 2 przedsiębiorstwo będzie nadal wykorzystywane do
prowadzenia działalności opodatkowanej VAT w tym samym zakresie, dającej pełne
prawo do odliczenia VAT naliczonego.
Ponadto z wniosku wynika, że ustanowiono zarządcę sukcesyjnego.
Pytania
1. Czy zespół składników majątkowych i niemajątkowych, który wskutek zgodnego
podziału majątku rozwiązywanej Spółki otrzymany zostanie przez Wspólnika 2,
stanowić będzie przedsiębiorstwo, a co za tym idzie czy transakcja ta podlegać będzie
wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
2. Czy w związku z rozwiązaniem Spółki, dojdzie do powstania obowiązku zapłaty przez
Spółkę podatku VAT zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a co za tym idzie, czy
powstanie obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego zgodnie z art. 14 ust. 1
pkt 5 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
W ocenie Wnioskodawcy, zespół składników majątkowych i niemajątkowych, który
wskutek zgodnego podziału majątku rozwiązywanej Spółki otrzymany zostanie przez
Wspólnika 2, stanowić będzie przedsiębiorstwo, a co za tym idzie transakcja ta podlegać
będzie wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art 6 pkt 1 ustawy o VAT
Zgodnie z art 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Natomiast jak stanowi art 7 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której
mowa w art. 5 ust 1 pkt 1. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami
jak właściciel.
W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia
przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to. że jeżeli
przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa,
to transakcja taka nic podlega opodatkowaniu podatkiem VAT Ustawodawca nie
zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”, wobec czego zbycie
takie może obejmować wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie
prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.; sprzedaż, zamianę, darowiznę czy
też aport. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może
nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej
Zaznaczyć należy, że ustawa o VAT nie wyjaśnia terminu „przedsiębiorstwa”, zatem w myśl
stanowiska doktryny (np J Matarewicz [w] Ustawa o podatku od towarów i usług
Komentarz aktualizowany, LEX/el 2024, art. 6) pomocniczo sięgnąć należy do definicji
1ustalonej na łamach art. 55 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t j. Dz. U. z
2024 r. poz. 1061 z późn. zm. ), dalej jako; k.c.
1Zgodnie z art 55 k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników
niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa
przedsiębiorstwa),
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów. towarów i
wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz
prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych
stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5) koncesje, licencje i zezwolenia,
6) patenty i inne prawa własność przemysłowej,
7) majątkowe prawa autorskie I majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa.
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
1Wyliczenie zawarto w art 55 k.c ma charakter przykładowy Istotne jest, aby ten zespół
składników mógł samodzielnie funkcjonować jako przedsiębiorstwo Składniki materialne i
niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we
wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o ruch jako o zespole, a nie o zbiorze
pewnych elementów
Odnosząc powyższe do niniejszego stanu taktycznego, nie ulega wątpliwości iż zespół
składników majątkowych i niemajątkowych, który Wspólnik 2 otrzyma wskutek zgodnego
1podziału majątku Spółki stanowić będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art 55 k.c. Jak
już wskazywano, przedsiębiorstwo musi umożliwiać samodzielne podjęcie działalności
gospodarczej. Warto zwrócić uwagę, iż w omawianym stanie faktycznym wskutek
opisywanego podziału Wspólnik 2 otrzyma całość składników przedsiębiorstwa
prowadzonego dotychczas w ramach spółki cywilnej. Otrzymanie przez Wspólnika 2
środków trwałych wraz z szeregiem zawartych umów - jest wystarczające a zarazem
niezbędne, do prowadzeni działalność gospodarczej w zakresie sprzedaży detalicznej
sprzętu AGD, w sposób tożsamy jak było to wykonywane dotychczas w ramach spółki
cywilnej. Powyższe potwierdza m.in. NSA w wyroku z dnia 13 grudnia 2022 r. sygn.. III FSK
1346/21, wskazując, iż „W ustawie o podatku od towarów i usług nie istnieje legalna
definicja zbycia przedsiębiorstwa Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w
znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego
powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa,
jako pewną całość (zespoły). Występowanie elementu organizacji pozwala odróżnić
przedsiębiorstwo od majątku, gdyż ten ostatni jest przedmiotem organizacji i stanowi
jedynie zbiór elementów wchodzących w skład zorganizowanej całości, jaką jest
przedsiębiorstwo. Ważne jest więc, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały
funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa
mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.”
Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż najważniejsze jest to by stanowiące przedmiot
transakcji składniki majątku umożliwiały kontynuowanie działalności gospodarczej w
dotychczasowym zakresie - co niewątpliwie możliwe będzie w sprawie stanowiącej
przedmiot niniejszego wniosku.
Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 13 września 2023 r., sygn. akt I FSK 710
/19: „Z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w
rozumieniu art. 6 pkt 1 u.p.t.u. mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca
kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa.” Jak już
podkreślano na łamach opisu stanu faktycznego, Wspólnik 2 zamierza prowadzić
działalność w dotychczasowym kształcie tj. w taki sposób w jaki wykonywane było to w
ramach spółki cywilnej. Wskutek śmierci drugiego ze wspólników nie ma on możliwości
kontynuacji działalności w formie Spółki cywilnej z uwagi na obowiązujące ograniczenia
prawne w tym zakresie, zatem planowana transakcja a następnie kontynuacja działalności
w zakresie sprzedaży detalicznej sprzętu AGD w ramach swojej jednoosobowej
działalności gospodarczej to jedyna możliwość dalszego prowadzenia przedmiotowej
działalności. Wobec tego, również podkreślana w orzecznictwie, niezwykle istotna w
przypadku zastosowania art. 6 pkt 1) ustawy o VAT przesłanka „kontynuacji” zostanie w
tym wypadku spełniona.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy zespół składników majątkowych i
niemajątkowych, który wskutek zgodnego podziału majątku rozwiązywanej Spółki zostanie
otrzymany przez Wspólnika 2, stanowić będzie przedsiębiorstwo, a co za tym idzie
transakcja ta podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1
ustawy o VAT.
Ad. 2
W ocenie Wnioskodawcy w związku z rozwiązaniem Spółki, nie dojdzie do powstania
obowiązku zapłaty przez Spółkę podatku VAT zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a
co za tym idzie, nie powstanie obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego zgodnie
z art. 14 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.
Jak stanowi art. 14 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary
własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w
przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.
Zaznaczyć należy, że ww. przepis przewiduje opodatkowanie towarów znajdujących się w
majątku podmiotu na dzień likwidacji, co potwierdza m.in. NSA w wyroku z dnia 20 marca
2014 r., sygn. I FSK 1466/13: „Zatrzymanie przez wspólników rozwiązanej spółki cywilnej
lub handlowej niemającej osobowości prawnej towarów znajdujących się na jej stanie na
dzień likwidacji, podlega opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 1 i 4 ustawy z 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług - jeżeli w stosunku do tych towarów przysługiwało
prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego." W
niniejszym stanie faktycznym, na dzień rozwiązania Spółki, nie pozostaną w niej już żadne
składniki majątkowe, gdyż jak już zostało wyjaśnione na łamach opisu stanu faktycznego -
zostaną one wcześniej całościowo przekazane na rzecz Wspólnika 2. Ponadto, samo
przekazanie na rzecz Wspólnika 2 wszelkich znajdujących się w majątku Spółki towarów,
jak już wskazywano na łamach uzasadnienia do pytania nr 1, stanowić będzie transakcję
wyłączoną z VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy odnaleźć można także w Interpretacji
Indywidualnej z dnia 18 stycznia 2018 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej, znak: 0115-KDIT1-2.4012.852.2017.1.PS, gdzie Dyrektor KIS w całości uznał za
prawidłowe stanowisko podatnika:
„W przedmiotowej sprawie jako małżonkowie zamierzają państwo rozwiązać prowadzoną
przez siebie w formie Spółki cywilnej działalność i przenieść nieodpłatnie przedsiębiorstwo
1w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego tylko na jednego z małżonków, który będzie ją
kontynuował, będąc czynnym podatnikiem VAT.
Zdaniem Spółki, należy uznać, że w omawianej sytuacji dojdzie do przekazania całego
1przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego, na rzecz jednego ze
wspólników (będącego małżonkiem drugiego wspólnika).
Zatem, czynność ta będzie wyłączona z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1
ustawy o VAT, jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zdaniem Spółki, w związku z nieodpłatnym przekazaniem całości przedsiębiorstwa do
działalności gospodarczej wspólnika na dzień rozwiązania spółka nie będzie posiadała
żadnych towarów, ani składników majątkowych, a zatem na dzień rozwiązania nie
wystąpią towary podlegające opodatkowaniu. Art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odnosi się
do towarów będących w posiadaniu podatnika w dniu rozwiązania spółki.
W Spółce na dzień rozwiązania spółki nie będzie towarów, a więc nie wystąpi obowiązek, o
którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a zatem spółka nie będzie zobowiązana
do sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o VAT.
Nie wystąpi obowiązek zapłaty VAT co do towarów przekazanych wraz z
przedsiębiorstwem Spółki.
Analogiczne jak wyżej stanowisko odnaleźć można także w obowiązującym orzecznictwie,
m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 listopada 2014 r. I FSK 1668
/13, gdzie zostało wskazane, iż: „W sytuacji przekazania byłemu wspólnikowi
przedsiębiorstwa należącego do majątku zlikwidowanej spółki cywilnej celem kontynuacji
przez niego działalności gospodarczej do czynności takiej będzie miał zastosowanie art. 6
pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2011 r. Nr
177, poz. 1054 ze zm.). W takiej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 14 ust. 1
ustawy.” Jak stanowi art. 14 ust. 5. ustawy o VAT. w przypadkach, o których mowa w ust. 1
i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki,
zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia
przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są
obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie
wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji
podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania
wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o
których mowa w ust. 1 pkt 3. Jako że jak już wyżej wskazano - w niniejszej sprawie nie
dojdzie do powstania sytuacji do której zastosowanie znajduje art. 14 ust. 1 pkt 1) ustawy
o VAT - nie wystąpi również obowiązek wynikający z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT.
Podsumowując powyższe, w związku z rozwiązaniem Spółki, nie dojdzie do powstania
obowiązku zapłaty przez Spółkę podatku VAT zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a
co za tym idzie, nie powstanie obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego zgodnie
z art. 14 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o
VAT:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”,
podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium
kraju.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej,
osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które
nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod
zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności,
które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące
się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi
jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Powyższe oznacza, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowaną część (dalej „ZCP”) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy
towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w
ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak
właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie
własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien być
interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia
przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, (w
rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy).
Pojęcie „przedsiębiorstwa” nie zostało zdefiniowane w ustawie. Zgodnie z poglądem
przyjętym powszechnie w doktrynie prawa podatkowego, orzecznictwie sądowym oraz
interpretacjach organów podatkowych - dla celów VAT - pojęcie przedsiębiorstwa powinno
1być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964
r. Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.).
1W myśl regulacji zawartej w art. 55 Kodeksu cywilnego:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i
materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części
(nazwa przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i
wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz
prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych
stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
2Zgodnie z art. 55 Kodeksu cywilnego:
Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi
w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z
przepisów szczególnych.
Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po
nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:
1) rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2) zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną
albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających
opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia
zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
3) wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy
sukcesyjnego - w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i
dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13
października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników
(Dz.U. z 2022 r. poz. 2500 oraz z 2023 r. poz. 614, 1234 i 1723).
Stosownie do art. 14 ust. 4 ustawy:
Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało
prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić
spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania
czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których
mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć
informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości
towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji
podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania
wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia
przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
Jak stanowi art. 14 ust. 6 ustawy:
Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu
rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających
opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
W myśl art. 14 ust. 7 ustawy:
Dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w
ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której
przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku
przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem
rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.
Stosownie do art. 14 ust. 7a ustawy:
Przepis ust. 7 stosuje się również do dostawy towarów dokonywanej przez osoby będące
właścicielami przedsiębiorstwa w spadku na dzień:
1) zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu przez
przedsiębiorstwo w spadku;
2) wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego;
3) wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego.
W okolicznościach niniejszej sprawy należy również zwrócić uwagę m.in. na przepisy
ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i
innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170),
zwanej dalej „ustawą o zarządzie sukcesyjnym”, które wprowadziły specyficzny rodzaj
podatnika, jaki stanowi przedsiębiorstwo w spadku.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne,
przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę,
stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.
W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje także składniki niematerialne i materialne,
przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej, nabyte przez zarządcę
sukcesyjnego albo na podstawie czynności, o których mowa w art. 13, w okresie od
chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo
wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego.
Stosownie art. 2 ust. 4 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
W przypadkach, o których mowa w rozdziale 8, przepisy ustawy odnoszące się do
przedsiębiorstwa w spadku stosuje się odpowiednio do udziału przedsiębiorcy w
majątku wspólnym wspólników spółki cywilnej.
Natomiast Rozdział 8 ustawy o zarządzie sukcesyjnym odnosi się do zarządu sukcesyjnego
w przypadku śmierci wspólnika spółki cywilnej.
I tak, na podstawie art. 46 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
W przypadku gdy zastrzeżono, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki cywilnej
na jego miejsce i został ustanowiony zarząd sukcesyjny, prawa spadkobierców
wspólnika w spółce wykonuje zarządca sukcesyjny. W takim przypadku zarządca
sukcesyjny prowadzi sprawy spółki oraz reprezentuje ją na zasadach obowiązujących
zmarłego wspólnika od dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego.
Stosownie do art. 47 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
W przypadku gdy nie zastrzeżono, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki
cywilnej na jego miejsce, a został ustanowiony zarząd sukcesyjny, z chwilą śmierci
wspólnika jego spadkobiercy wchodzą do spółki na jego miejsce, jeżeli pozostali
wspólnicy wyrażą na to zgodę. Zarządca sukcesyjny prowadzi sprawy spółki oraz
reprezentuje ją na zasadach obowiązujących zmarłego wspólnika od dnia wyrażenia
zgody przez pozostałych wspólników.
W myśl art. 47 ust. 2 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Zarządca sukcesyjny niezwłocznie po ustanowieniu zarządu sukcesyjnego
zawiadamia o tym pozostałych wspólników na piśmie. Jeżeli wspólnik nie wyrazi
sprzeciwu na piśmie w terminie czternastu dni od dnia otrzymania zawiadomienia o
ustanowieniu zarządu sukcesyjnego, przyjmuje się, że wyraził zgodę, o której mowa
w ust. 1. Oświadczenie o zgodzie na wejście albo sprzeciwie wobec wejścia do spółki
spadkobierców wspólnika pozostali wspólnicy składają zarządcy sukcesyjnemu.
Zgodnie z art. 48 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
W przypadku gdy na skutek śmierci wspólnika w spółce cywilnej pozostaje jeden
wspólnik, spółka ulega rozwiązaniu najpóźniej z upływem terminu, o którym mowa w
art. 12 ust. 10, jeżeli wcześniej nie został ustanowiony zarząd sukcesyjny. Przepisy
art. 46 i art. 47 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 48 ust. 2 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:
Jedyny wspólnik spółki cywilnej może sam podejmować wszelkie czynności w zakresie
prowadzenia spraw spółki do dnia:
1) ustanowienia zarządu sukcesyjnego - w przypadku, o którym mowa w art. 46;
2) wyrażenia zgody na wejście albo sprzeciwu wobec wejścia do spółki spadkobierców
wspólnika - w przypadku, o którym mowa w art. 47;
3) upływu terminu, o którym mowa w art. 12 ust. 10 - w przypadku gdy wcześniej nie
został ustanowiony zarząd sukcesyjny.
Jak wynika z opisu sprawy, spółka cywilna - czynny zarejestrowany podatnik podatku VAT -
prowadzona była przez dwóch wspólników. Jeden ze wspólników zmarł, natomiast jego
spadkobiercy nie są zainteresowani kontynuowaniem działalności prowadzonej wcześniej
przez zmarłego wspólnika. W sprawie występuje zarządca sukcesyjny. Drugi ze
wspólników (Wspólnik 2) wyraża jednak wolę kontynuowania prowadzenia działalności
gospodarczej. Działalność Spółki cywilnej jest działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Działalność Spółki cywilnej nie korzysta ze zwolnienia od VAT.
Po poczynieniu uzgodnień ze spadkobiercami zmarłego wspólnika, Wspólnik 2 zamierza
dokonać zgodnego podziału składników majątku przedsiębiorstwa w ten sposób, że
Wspólnik 2 otrzyma do swojej jednoosobowej działalności gospodarczej ogół składników
materialnych i niematerialnych, które służyły wspólnikom do prowadzenia w ramach
Spółki cywilnej działalności polegającej na sprzedaży detalicznej sprzętu AGD, w tym także
wszelkie zobowiązania Spółki, zwalniając przy tym spadkobierców zmarłego wspólnika z
jakiejkolwiek odpowiedzialności za nie.
Precyzując, wskazać należy, że wskutek ww. podziału, na poczet Wspólnika 2 przekazane
zostaną w szczególności następujące składniki materialne i niematerialne: - samochód
osobowy, - umowa najmu nieruchomości stanowiącej obecną siedzibę spółki oraz miejsce
prowadzenia salonu sprzedaży, - sprzęt AGD znajdujący się na magazynie, - sprzęt AGD
znajdujący się na ekspozycji sklepu, - umowa ze zleceniobiorcą spółki, - wszelkie
zobowiązania ciążące na spółce.
Wspólnik 2 nie zamierza zbywać otrzymanych składników majątku. Planuje on
kontynuować działalność w powyższym zakresie, w ramach prowadzonej przez siebie
jednoosobowej działalności gospodarczej. W żaden sposób nie ulegnie modyfikacji zakres
usług, które do tej pory świadczone były przez wspólników w ramach Spółki, działalność
ta, będzie kontynuowana przez Wspólnika 2 w analogicznym zakresie oraz z użyciem tych
samych składników majątkowych i niemajątkowych.
Przejęte przez Wspólnika 2 przedsiębiorstwo będzie nadal wykorzystywane do
prowadzenia działalności opodatkowanej VAT w tym samym zakresie, dającej pełne prawo
do odliczenia VAT naliczonego.
Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że, całość przejmowanego majątku będzie
1spełniała definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego. W oparciu
o składniki majątku składające się na przedsiębiorstwo Wspólnik 2 samodzielnie będzie
mógł prowadzić działalność gospodarczą, w tym samym zakresie co spółka cywilna.
Zatem, przeniesienie składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa
(spółki cywilnej) do działalności Wspólnika 2, będzie stanowić transakcję zbycia
przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, która to czynność wyłączona jest z
opodatkowania podatkiem VAT na tej podstawie.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest prawidłowe.
Przechodząc z kolei do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, wskazać należy, że ustawa
o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej obejmuje także firmy
prowadzące działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, nie posiadającej
osobowości prawnej, która w świetle prawa cywilnego stanowi umowę między
wspólnikami (przedsiębiorcami), którzy chcą realizować wspólny cel gospodarczy.
Podmiotami praw i zobowiązań związanych z działalnością spółki cywilnej są jej wspólnicy.
Spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu prawa cywilnego. Dlatego to nie
spółka cywilna, a każdy z jej wspólników ma status przedsiębiorcy. Śmierć wspólnika
spółki cywilnej rodzi zatem analogiczne skutki co do możliwości dalszego wykonywania
działalności gospodarczej, jak śmierć przedsiębiorcy działającego samodzielnie.
W przypadku śmierci jednego ze wspólników spółki cywilnej, przepisy ustawy o zarządzie
sukcesyjnym znajdą zastosowanie do udziału zmarłego wspólnika w spółce cywilnej.
Działania zarządcy sukcesyjnego polegają na wykonywaniu praw i obowiązków zmarłego
wspólnika w spółce. Spółka cywilna jako podatnik nadal istnieje.
W niniejszej sprawie składniki masy majątkowej Spółki cywilnej, nabyte zostaną przez
jednego ze wspólników Spółki cywilnej. W oparciu o te składniki Wspólnik 2 zamierza
kontynuować działalność gospodarczą. Przejęte przez Wspólnika 2 przedsiębiorstwo
będzie nadal wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT w tym
samym zakresie, dającej pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego.
Art. 14 ustawy stanowi implementację art. 18 lit. c) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28
listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE
L z 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.) - dalej: „Dyrektywa 2006/112/WE”. Przepisy dotyczące
podatku od wartości dodanej w całości objęte są zakresem prawa Unii Europejskiej, a
Polska jako członek Unii Europejskiej zobowiązana jest do przestrzegania całokształtu
dorobku prawnego Unii Europejskiej (acquis communautaire). W odniesieniu do podatku
od towarów i usług oznacza to przestrzeganie postanowień przede wszystkim Dyrektywy
2006/112/WE oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dalej:
„TSUE”, dotyczącego podatku od wartości dodanej.
Jedną z najważniejszych cech podatku od towarów i usług jest neutralność - oznaczająca,
że ciężar ekonomiczny tego podatku ponosi wyłącznie ostateczny konsument towaru lub
usługi, będący końcowym ogniwem łańcucha obrotu. Neutralność podatku wynika z samej
istoty podatku od wartości dodanej.
Dyrektywa 2006/112/WE w art. 18 lit. c) przewiduje, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za odpłatną dostawę towarów (za wyjątkiem
przypadków, o których mowa w art. 19 Dyrektywy 200/112/WE), zatrzymanie
towarów przez podatnika lub jego następców prawnych w przypadku, gdy
zaprzestaje on prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu,
jeżeli VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu w momencie
ich nabycia lub wykorzystania (zgodnie z lit. a tego przepisu).
W wyroku TSUE z 8 maja 2013 r., w sprawie Marinow C-142/12 wskazano, że „Głównym
celem art. 18 lit. c) dyrektywy VAT jest (...) uniknięcie tego, żeby składniki majątkowe
dające prawo do odliczenia podatku VAT nie zostały przedmiotem nieopodatkowanej
ostatecznej konsumpcji towaru lub usługi w następstwie zaprzestania działalności
gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jakiekolwiek byłyby jego przyczyny bądź
okoliczności.” (EU:C:2013:292, pkt 27).
W innym wyroku TSUE, z 16 czerwca 2016 r. w sprawie Mateusiak C-229/15 wskazano, że
„Dla osiągnięcia celu art. 18 lit. c) dyrektywy VAT, który polega na uniknięciu tego, żeby
składniki majątkowe dające prawo do odliczenia podatku VAT nie zostały przedmiotem
nieopodatkowanej ostatecznej konsumpcji w następstwie zaprzestania działalności
gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, oraz na wyeliminowaniu wszelkich
nierówności w zakresie podatku VAT pomiędzy konsumentami, którzy nabyli swoje towary
od innego podatnika, a tymi, którzy nabyli towary w ramach działalności swego
przedsiębiorstwa, do opodatkowania wymaganego na mocy art. 18 lit. c) dyrektywy VAT
powinno dojść, jak zauważyła rzecznik generalna w pkt 34 opinii, o ile towar dający prawo
do odliczenia podatku VAT zachował wartość końcową w dniu zaprzestania działalności
gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, niezależnie od okresu pomiędzy nabyciem
rzeczonego towaru a datą zaprzestania owej działalności.” (EU:C: 2016:454, pkt 39)
Dla ustalenia więc, czy art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy znajdzie w niniejszej sprawie
zastosowanie, kluczowym jest ustalenie, czy towary (zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy,
przepis art. 14 ust. 1 i 3 ustawy stosuje się do towarów, w stosunku do których
przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego), które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, na moment rozwiązania
spółki cywilnej stanowią przedmiot ostatecznej konsumpcji (tzn. są przeznaczone przez
właścicieli spółki cywilnej na cele prywatne), czy też będą wykorzystywane bezpośrednio
do dalszego prowadzenia działalności opodatkowanej.
Generalnie, na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, towary, w stosunku do których
podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, na moment
rozwiązania (likwidacji) spółki cywilnej, podlegają opodatkowaniu.
Biorąc jednak pod uwagę zasadę neutralności oraz cel regulacji wprowadzonej w art. 14
ustawy z uwzględnieniem dokonanej przez TSUE wykładni implementowanego do art. 14
ustawy przepisu art. 18 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE – powyższa zasada generalna nie
znajdzie zastosowania w sytuacji, gdy w momencie rozwiązania spółki cywilnej towary
tego przedsiębiorstwa (zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy, przepis art. 14 ust. 1 i 3 ustawy
stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), które po nabyciu nie były przedmiotem
dostawy, nie stanowią przedmiotu ostatecznej konsumpcji.
W przypadku, gdy wskazane towary zostaną wykorzystane bezpośrednio do dalszego
prowadzenia działalności opodatkowanej, art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy w ogóle nie znajdzie
zastosowania.
W przeciwnym razie podatnik dwukrotnie ponosiłby ciężar ekonomiczny podatku od tych
samych towarów, co nie znajduje uzasadnienia.
Podkreślić należy, że neutralność podatku wynika z samej istoty podatku od wartości
dodanej. Ponadto, przy wykładni prawa podatkowego pod uwagę należy brać również
zasady dokonywania wykładni systemowej, czy celowościowej.
Przenosząc zatem ww. przepisy i wykładnię prawa podatkowego na grunt przedmiotowej
sprawy, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy towary własnej produkcji i towary, które po
nabyciu nie były przedmiotem dostawy przez Spółkę cywilną, w stosunku do których to
towarów Spółce cywilnej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego - będą przeznaczone, w tym konkretnym przypadku, przez
Wspólnika 2 bezpośrednio do dalszej działalności opodatkowanej, opodatkowanie
podatkiem VAT nie wystąpi.
W przeciwnym razie żyjący wspólnik - dwu-osobowej Spółki cywilnej - dwukrotnie
poniósłby ciężar ekonomiczny podatku od tych samych towarów, co nie znajduje
uzasadnienia. Takie podejście byłoby niezgodne z zasadą neutralności w podatku VAT
oraz z celem wprowadzonej regulacji.
Podsumowując, w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której na
moment likwidacji Spółki składniki majątkowe należące do Spółki cywilnej, dające jej
prawo do odliczenia podatku VAT, nie będą stanowiły przedmiotu ostatecznej konsumpcji
(tzn. nie zostaną przeznaczone przez Wnioskodawcę na cele prywatne), ale będą
wykorzystane przez Wspólnika 2 bezpośrednio do dalszego prowadzenia przez niego
działalności opodatkowanej. Będzie On kontynuował w ramach prowadzonej przez siebie
działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT działalność gospodarczą
realizowaną dotychczas przez Spółkę cywilną, na podstawie składników majątkowych tej
Spółki.
W konsekwencji, w opisanej wyżej sytuacji, w momencie zakończenia działalności Spółki
cywilnej w wyniku wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego i nabyciu przez jednego ze
wspólników Spółki cywilnej całości przedsiębiorstwa - w stosunku do których Spółce
przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
i które będą przeznaczone przez Wspólnika 2 bezpośrednio do dalszej działalności
opodatkowanej, nie powstanie obowiązek sporządzenia spisu z natury towarów, o którym
mowa w art.14 ust. 5 ani obowiązek podatkowy w podatku VAT, zgodnie z art. 14 ust. 1
ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 jest prawidłowe,
jednakże podkreślić należy, że prawidłowość stanowiska wynika z innego uzasadnienia,
aniżeli przedstawione przez Państwa we wniosku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu
prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji
indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu
faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we
wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi
ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we
wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna
wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy
będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego
podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku
zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona
odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie
zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do
interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa
z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.