Wnioskodawca, będący wspólnikiem spółki z o.o., zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem o skutki podatkowe powtarzających się świadczeń niepieniężnych, które wykonuje na rzecz spółki. W szczególności pytał, czy te świadczenia będą stanowiły odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT oraz jak powinny być dokumentowane. Organ potwierdził, że wykonywane przez wspólnika świadczenia niepieniężne są odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT, co oznacza, że podlegają opodatkowaniu. Ponadto, wskazał, że wspólnik powinien dokumentować te świadczenia poprzez wystawienie faktury VAT. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem oraz VAT (podatek od towarów i usług) sposobu dokumentowania wykonywanych przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych - jest prawidłowe.
10 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z o.o. (...). Spółka prowadzi działalność gospodarczą (...). Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Wspólnikami spółki są cztery osoby fizyczne, posiadające wiedzę i doświadczenie w zakresie technologii obróbki metali oraz zarządzania przedsiębiorstwem. Zgodnie z wprowadzoną przez wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością modyfikacją umowy Spółki wspólnicy Spółki zobowiązani są do wykonywania następujących powtarzających się świadczeń niepieniężnych: a) wystawianiu i przyjmowania faktur i innych dowodów księgowych oraz rozliczeniowych, przygotowywaniu i opisywaniu dokumentacji rozliczeniowej, faktur, rachunków i innych dowodów księgowych, realizowaniu kontaktów z podmiotami świadczącymi usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych i rozliczeń podatkowych, wykonywanie rozliczeń kasowych i operacji na rachunkach bankowych; b) czynnościach związanych z administracyjną obsługą biura Spółki, takich jak przyjmowanie klientów Spółki, ustalanie spotkań, prowadzenie harmonogramów, planów i ewidencji, przygotowywanie, edycja, korekta, redakcja, archiwizacja i niszczenie dokumentów, przyjmowanie i nadawanie przesyłek listowych i kurierskich, wykonywanie zdjęć, fotokopii dokumentów, odbieranie telefonów i inne podobne świadczenia; c) przygotowywaniu i tworzeniu dokumentacji związanej z realizowanymi przez Spółkę usługami, takiej jak umowy wykonawcze, dokumentacja techniczna, zdjęcia, d) podejmowaniu czynności faktycznych i prawnych mających na celu pozyskiwanie i utrzymanie klientów na rzecz Spółki, w szczególności polegające na przygotowywaniu
ofert, utrzymywaniu bieżących kontaktów z klientami, odbywaniu spotkań i rozmów za pomocą środków porozumiewania się na odległość, prowadzeniu korespondencji, w tym także drogą elektroniczną; e) tworzenie, redagowanie, umieszczanie oraz usuwanie treści na stronach internetowych Spółki, a także na profilach Spółki w mediach społecznościowych, w tym w szczególności tekstów, grafik, zdjęć oraz innych treści wizualnych i dźwiękowych; Powtarzające się świadczenia niepieniężne realizowane będą co miesiąc w wymiarze do 100 godzin miesięcznie stosownie do potrzeb Spółki. Świadczenia są odpłatne i ekwiwalentne, tzn. Spółka dokonuje wypłat wynagrodzenia na rzecz wspólników na podstawie wystawionych przez nich rachunków/faktur VAT, według stawek przyjętych w obrocie (rynkowych), których wysokość ustalana jest na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki. Zgodnie z art. 176 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki jest wypłacane niezależnie od tego, czy Spółka wykazuje zysk. Wspólnicy są jednocześnie członkami organu stanowiącego Spółki, tj. Zgromadzenia Wspólników (jak wszyscy wspólnicy spółek kapitałowych). Wspólnicy są również powołani jako członkowie zarządu. Czynności które są wskazane w umowie są wskazane jako czynności stanowiące świadczenia niepieniężne świadczone są przez zobowiązanych do tego wspólników osobiście, a czynności te nie są wykonywane pod niczyim kierownictwem. Zgodnie z umową Spółki organami Spółki są Zarząd i Zgromadzenie Wspólników. Zgromadzenie Wspólników m.in. powołuje i odwołuje członków Zarządu. Członkowie Zarządu są decydentami i osobami zarządzającymi Spółką. Reprezentują ponadto Spółkę na zewnątrz. Zgromadzenie Wspólników decyduje ponadto m.in. o aktualnych stawkach wynagradzania wspólników za omawiane świadczenia biorąc pod uwagę aktualne stawki rynkowe lub ceny za tożsame lub podobne świadczenia przyjęte w obrocie. W tym zakresie i tylko w tym wspólnik zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest podporządkowany osobie lub osobom pełniącym funkcje członków Zarządu Spółki. Podmiotem ponoszącym ryzyko gospodarcze za wykonanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki jest Spółka. Podmiotem ponoszącym odpowiedzialność za wykonanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, ale wobec osób trzecich i za rezultat tych czynności jest Spółka, a nie wspólnicy wykonujący świadczenia niepieniężne. Wspólnicy zobowiązani do wykonywania świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki uprawnieni są do samodzielnego decydowania o miejscu, czasie i sposobie wykonania czynności, które określone są w umowie spółki jako czynności stanowiące świadczenia niepieniężne. Ani Spółka, ani żaden inny podmiot nie ma prawa do nakładania kar dyscyplinarnych związanych z wykonywaniem omawianych świadczeń na wspólnika. Umowa Spółki nie przewiduje urlopu lub podobnego rozwiązania. Wedle przewidywań wynagrodzenie z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych przekroczy 200.000,00 złotych rocznie. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego W ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie, które otrzyma wspólnik od Spółki z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki nie będzie stanowić: 1) przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) przychodów wymienionych w art. 13 ust. 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, a usługi świadczone przez Spółkę na rzecz jej klientów podlegają pod opodatkowanie podatkiem VAT. W ocenie Wnioskodawcy czynności świadczone przez wspólnika Spółki na rzecz Spółki będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone numerami jak we wniosku) 3. Czy w opisanym stanie faktycznym czynności wykonywane przez wspólnika na rzecz spółki będą stanowiły odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? 4. Jakim dokumentem, na potrzeby podatku od towarów i usług, wspólnik spółki powinien dokumentować wykonywanie na rzecz spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych? Pana stanowisko w sprawie W zakresie stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania drugiego: W ocenie Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym czynności wykonywane przez wspólnika spółki na rzecz Spółki stanowią odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Artykuł 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, za wykonaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:
art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z
działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż czynności wykonywane odpłatnie przez wspólnika spółki w wykonaniu zawartego w umowie spółki na podstawie art. 176 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych zobowiązania uznać należy za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wykonując opisane w stanie faktycznym powtarzające się świadczenia niepieniężne wspólnik spółki działa w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy. W zakresie stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania trzeciego: W ocenie Wnioskodawcy w przypadku niekorzystania przez wspólnika spółki zobowiązanego do powtarzających się świadczeń niepieniężnych ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, wspólnik jest zobowiązany dokumentować wykonywanie czynności poprzez wystawienie faktury VAT, czyli dokumentu określonego w Dziale XI Rozdziale 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są zobowiązani wystawić rachunek za dokonaną sprzedaż lub wykonanie usługi. Zgodnie zaś z art. 106b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik, który nie korzysta m.in. ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż na rzecz innego podatnika podatku VAT. Zatem w przypadku, gdy wspólnik spółki zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, a w przedstawionym stanie faktycznym dochodzi do odpłatnego świadczenia usług (wykonywania czynności), czyli do sprzedaży, na rzecz Spółki, która także posiada status podatnika VAT czynnego, obowiązkowe jest udokumentowane przez wspólnika spółki wykonania świadczeń niepieniężnych poprzez wystawienie faktury VAT.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że: Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności: 1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) (uchylony) 3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Z powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy: „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że: Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy. Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, poza spełnieniem warunku zaliczenia przychodu do art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istotne jest również łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków: - wykonywania tych czynności, - wynagrodzenia, oraz - odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że uzyskiwane przychody są przychodami, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich. Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem, wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy. Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy w związku z wykonywaniem przez Pana powtarzających się świadczeń niepieniężnych, będzie Pan działał w tym zakresie w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy oraz, czy wykonywanie powtarzających się świadczeń mających charakter usług doradczych na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.): § 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. § 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie. § 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy mamy do czynienia w sytuacji, w której dana czynność/zachowanie/zdarzenie posiada następujące cechy: - stanowi świadczenie dające się wyodrębnić spośród innych czynności dokonywanych przez dany podmiot; - świadczenie to może mieć charakter czynny lub bierny - tj. może polegać zarówno na podejmowaniu danych czynności/działań jak również na powstrzymywaniu /zaniechaniu tych czynności/działań czy też ich tolerowaniu. Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki: - w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, - świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie). Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało - jako usługa - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Niewątpliwie w niniejszej sprawie wykonywane przez Pana powtarzające się świadczenia niepieniężne - mają charakter odpłatny. W przypadku świadczenia przez Pana na podstawie modyfikacji umowy Spółki odpłatnie usług na rzecz Spółki mamy do czynienia ze świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść, tj. Spółka. Pan natomiast w zamian za wykonane świadczenie niepieniężne będzie otrzymywać od Spółki określone wynagrodzenie. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że możliwość stosowania cyt. wcześniej art. 15 ust. 3 ustawy i tym samym możliwość wyłączenia z grona podatników osoby fizycznej będącej wspólnikiem Spółki wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w przepisie kryteriów, w tym zaliczenia przychodów z tytułu wykonania tych czynności do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w art. 12 pkt 1-6 tejże ustawy. Wskazał Pan, że wynagrodzenie, które otrzymuje Pan od Spółki za wykonywanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych, nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też, niespełnienie warunku w zakresie uznania przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych przez Panią czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż w okolicznościach niniejszej sprawy czynności wykonywane odpłatnie przez Pana na rzecz Spółki należy uznać za czynności wykonywane przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Skoro nie będzie spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 ustawy pozwalający wyłączyć Pana z grona podatników podatku VAT, to analiza pozostałych warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy jest bezprzedmiotowa. W związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych działa Pan w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe. Przechodząc do kwestii dokumentowania wykonywanych przez Pana czynności wskazać należy, że: Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy: Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy: Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników: 1) dokonujących dostaw: a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy, b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem: - energii elektrycznej (CN 2716 00 00), - wyrobów tytoniowych, - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b, d) terenów budowlanych, e) nowych środków transportu, f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie: - preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1), - komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26), - urządzeń elektrycznych (PKWiU 27), - maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28), g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do: - pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3), - motocykli (PKWiU ex 45.4); 2) świadczących usługi: a) prawnicze, b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego, c) jubilerskie, d) ściągania długów, w tym factoringu; Zatem podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Z kolei w myśl art. 2 pkt 31 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy. W myśl art. 106b ust. 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: 1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; 2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a; 3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1; 4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy: a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4, c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b. Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że: Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika, natomiast faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego. W Pana przypadku powtarzające się świadczenia niepieniężne, które Pan wykonuje na rzecz Spółki, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Z tytułu wykonywanych odpłatnie na rzecz Spółki świadczeń niepieniężnych jest Pan podatnikiem podatku VAT. Tak więc skoro jest Pan podatnikiem podatku VAT i dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, to jest Pan zobowiązany do udokumentowania świadczonej usługi poprzez wystawienie na rzecz Spółki faktury, w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem w sytuacji, gdy nie korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, to jest Pan zobowiązany do wystawienia w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej faktury dokumentującej wykonywane przez siebie czynności na rzecz Spółki. Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Jednocześnie wyjaśnić należy, że ze względu na autonomiczność prawa podatkowego i odrębność uregulowań prawnych w zakresie podatku dochodowego i podatku VAT, rozstrzygnięcie przyjęte w niniejszej interpretacji dot. uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem oraz sposobu dokumentowania wykonywanych przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych, pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w tym zakresie na gruncie przepisów dotyczących podatku dochodowego. Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony przez Pana opis stanu faktycznego, w szczególności w oparciu o Pana wskazanie, że wynagrodzenie, które otrzyma wspólnik od Spółki z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki nie będzie stanowić: 1) przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) przychodów wymienionych w art. 13 ust. 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Informuję, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla pozostałych wspólników Spółki. Ocena prawna Pana stanowiska w zakresie podatku od osób fizycznych oraz zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników zostanie zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację
indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili