W dniu 17 marca 2024 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego, który był wykorzystywany zarówno do celów prywatnych, jak i firmowych. W momencie zakupu samochodu podatnik nie był czynnym podatnikiem VAT, co skutkowało brakiem możliwości odliczenia podatku VAT od zakupu. Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe, stwierdzając, że sprzedaż samochodu będzie podlegała opodatkowaniu VAT, ponieważ samochód nie był wykorzystywany wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny17 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Treść wniosku jest następująca:
Od 2015 roku prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) - przeważający kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) (...). W działalności zajmuje się Pan własną produkcją i sprzedażą (...). Pracuje Pan sam, nie zatrudnia pracowników. W dniu 18 czerwca 2019 r. zakupił Pan na firmę w salonie samochodowym (...) nowy samochód osobowy marki Hyundai Tucson. Zakup został udokumentowany fakturą VAT (podatek od towarów i usług). Finansowanie zakupu nastąpiło w formie kredytu 50/50. Samochód został wprowadzony do rejestru środków trwałych i w okresie od 18 czerwca 2019 do 31 lipca 2024 podlegał odpisom amortyzacyjnym. Obecnie samochód jako środek trwały jest całkowicie zamortyzowany. Samochód w tracie całego okresu użytkowania zgodnie z deklaracją, służył do celów prywatnych i firmowych. W momencie zakupu samochodu nie był Pan czynnym podatnikiem VAT, ponieważ korzystał ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z Ustawą o podatku od towarów i usług art. 113 ust. 1. (brak przekroczenia limitu 200 tys. zł przychodu). W grudniu 2021 roku z powodu przekroczenia limitu 200 tys. zł podmiotowego zwolnienia z podatku VAT, stał się Pan czynnym podatnikiem VAT. Czynnym podatnikiem VAT pozostawał do końca 2022 r. Od 1 stycznia 2023 r. powrócił Pan do ustawowego zwolnienia podmiotowego z obowiązku bycia podatnikiem VAT. Obecnie od 10 grudnia 2024 r. ponownie jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Ponieważ w momencie zakupu samochodu korzystając ze zwolnienia podmiotowego nie był Pan czynnym podatnikiem VAT, nie dokonano żadnego odliczenia podatku naliczonego od ceny zakupu samochodu. Podatek VAT związany z nabyciem samochodu nie był odliczony również w okresie kiedy był Pan czynnym podatnikiem VAT tj. od grudnia 2021 do końca 2022 r. W kosztach działalności były odliczane wydatki związane z amortyzacją oraz eksploatacją samochodu, takie jak paliwo, okresowy serwis, płyny i oleje eksploatacyjne. W całym okresie użytkowania samochodu nie było żadnych kosztów wymiany części i modernizacji wpływających na podniesienie wartości samochodu. Zdarzenie przyszłe: W trakcie roku 2025 zamierza Pan sprzedać przedmiotowy samochód osobowy osobie prywatnej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Ze środków uzyskanych w ten sposób zamierza Pan sfinansować zakup nowego pojazdu na cele działalności firmowej.
Czy w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż samochodu firmowego osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, będącego na majątku trwałym firmy powoduje powstanie obowiązku odprowadzenia podatku VAT naliczonego na fakturze sprzedaży? Pana stanowisko w sprawie Planowana sprzedaż samochodu firmowego nie będzie powodowała obowiązku odprowadzenia podatku VAT naliczonego na fakturze sprzedaży, ponieważ przy nabyciu samochodu na firmę nie był Pan czynnym podatnikiem VAT i nie był uprawniony do skorzystania z odliczenia podatkowego VAT związanego z nabyciem środków trwałych. W czasie całego okresu użytkowania samochodu, nie dokonano żadnego odpisu podatkowego związanego z jego zakupem.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy: Rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez sprzedaż na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy: Rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień od podatku. W świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania, - przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Elementy jakie - co do zasady - powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zajmuje się Pan własną produkcją i sprzedażą (...). W dniu 18 czerwca 2019 r. zakupił Pan na firmę nowy samochód osobowy marki Hyundai Tucson. Zakup został udokumentowany fakturą VAT. Samochód został wprowadzony do rejestru środków trwałych i w okresie od 18 czerwca 2019 do 31 lipca 2024 podlegał odpisom amortyzacyjnym. Samochód w tracie całego okresu użytkowania służył do celów prywatnych i firmowych. W momencie zakupu samochodu nie był Pan czynnym podatnikiem VAT. W grudniu 2021 r. z powodu przekroczenia limitu 200 tys. zł podmiotowego zwolnienia z podatku VAT, stał się Pan czynnym podatnikiem VAT. Czynnym podatnikiem VAT pozostawał do końca 2022 r. Od 1 stycznia 2023 r. powrócił Pan do ustawowego zwolnienia podmiotowego z obowiązku bycia podatnikiem VAT. Obecnie od 10 grudnia 2024 r. ponownie jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Ponieważ w momencie zakupu samochodu korzystając ze zwolnienia podmiotowego nie był Pan czynnym podatnikiem VAT, nie dokonano żadnego odliczenia podatku naliczonego od ceny zakupu samochodu. Podatek VAT związany z nabyciem samochodu nie był odliczony w okresie kiedy był Pan czynnym podatnikiem VAT tj. od grudnia 2021 do końca 2022 r. W kosztach działalności były odliczane wydatki związane z amortyzacją oraz eksploatacją samochodu, takie jak paliwo, okresowy serwis, płyny i oleje eksploatacyjne. W całym okresie użytkowania samochodu nie było żadnych kosztów wymiany części i modernizacji wpływających na podniesienie wartości samochodu. Wątpliwości Pana dotyczą kwestii czy sprzedaż samochodu firmowego będącego na majątku trwałym firmy powoduje powstanie obowiązku odprowadzenia podatku VAT naliczonego na fakturze sprzedaży. Jak Pan wskazał w opisie sprawy mimo, że w związku z nabyciem samochodu nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, samochód w tracie całego okresu użytkowania służył do celów prywatnych i firmowych. Odliczał Pan wydatki związane z amortyzacją oraz eksploatacją samochodu, takie jak paliwo, okresowy serwis, płyny i oleje eksploatacyjne. Oznacza to, że samochód był wykorzystywany do czynności mających bezpośredni związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem samochód nie służył wyłącznie czynnościom zwolnionym. Od 10 grudnia 2024 r. ponownie jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i dokonując sprzedaży samochodu będzie Pan występował w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Zatem sprzedaż samochodu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Tym samym należy stwierdzić, że ponieważ samochód osobowy nie był wykorzystywany przez Pana wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku, sprzedaż nie spełnia warunków do objęcia jej zwolnieniem od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji przedmiotowa sprzedaż powinien Pan udokumentować fakturą VAT z zastosowaniem właściwej stawki podatku. W związku z powyższym stanowisko Pana należało uznać za nieprawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili