0111-KDIB3-1.4012.139.2025.4.MG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy udzielanie Państwu pożyczek przez spółkę (A) zgodnie z Ramową Umową Pożyczki lub przez inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT (podatek od towarów i usług) na analogicznych warunkach jak w Ramowej Umowie Pożyczki, niezależnie od ich częstotliwości - stanowić będzie dla pożyczkodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, która jednak jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 kwietnia 2025 r. (wpływ 9 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Spółka „(X)” sp. z o.o. z siedzibą (...) (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”), posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Podstawowa działalność Wnioskodawcy polega na świadczeniu usług związanych z wykonywaniem instalacji (...) (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) (...)). Wnioskodawca zawarł ze spółką (A) sp. z o.o. z siedzibą (...), KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (...), NIP (...) (dalej: „(A)”) ramową umowę pożyczki (dalej: „Ramowa Umowa Pożyczki") na podstawie, której spółka

(A) będzie udzielała Wnioskodawcy, na jego każdorazowy odrębny wniosek, pożyczek pieniężnych w rozumieniu art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny, do określonego w umowie limitu kwotowego. Przedmiotem Ramowej Umowy Pożyczki będą środki pieniężne (zyski) wypracowane przez spółkę (A) w ramach działalności gospodarczej. Udzielane Wnioskodawcy pożyczki będą miały charakter odpłatny, mianowicie zgodnie z Ramową Umową Pożyczki, każdorazowo zwrot pożyczki będzie następował razem z oprocentowaniem (z odsetkami). Spółka (A) nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek (tj. wg PKD 2025: 64.92.B „Pozostałe formy udzielania kredytów, gdzie indziej niesklasyfikowane”). Pożyczki będą zaciągane przez Wnioskodawcę dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, do dyspozycji wedle jego uznania. Wnioskodawca oraz spółka (A) są powiązane osobowo, mianowicie w obu spółkach Prezesem Zarządu jest (...). W spółce Wnioskodawcy jest również drugi członek zarządu Wiceprezes (...). Ponadto, dotychczas Wnioskodawca zawierał, jak i zamierza również w przyszłości zawierać, umowy pożyczki środków pieniężnych z innymi podmiotami na warunkach analogicznych, jak w przypadku umów pożyczek zawieranych ze spółką (A), mianowicie: - udzielającym pożyczki będą podmioty będące czynnymi podatnikami VAT, których przedmiot podstawowej działalności gospodarczej jest inny niż działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek, - przedmiotem pożyczki będą środki pieniężne (zyski) wypracowane przez te podmioty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, - pożyczki będą miały charakter odpłatny, mianowicie zwrot pożyczki będzie następował razem z oprocentowaniem (z odsetkami), - pożyczki będą zaciągane przez Wnioskodawcę dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, do dyspozycji wedle jego uznania. Wnioskodawca nie jest w stanie określić, czy pożyczki od ww. podmiotów będą miały charakter incydentalny, czy będą miały miejsce wielokrotnie. W obu opisanych powyżej przypadkach pożyczkodawcy nie planują wyboru opcji opodatkowania dla usług finansowych zgodnie z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT. Dotychczas Wnioskodawca opłacał podatek od czynności cywilnoprawnych od umów pożyczek udzielanych mu (na podobnych warunkach jak przewidziane w Ramowej Umowie Pożyczki) przez spółkę (A) oraz przez inne podmioty (z wyjątkiem pożyczek udzielanych Wnioskodawcy przez wspólników z uwagi na zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 10) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) - jednak powziął wątpliwość, czy rzeczywiście taki obowiązek podatkowy na nim ciąży. Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług Czy udzielanie Wnioskodawcy pożyczek przez spółkę (A) zgodnie z Ramową Umową Pożyczki lub przez inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT na analogicznych warunkach jak w Ramowej Umowie Pożyczki, niezależnie od ich częstotliwości - stanowić będzie dla pożyczkodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, która jednak jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług,(...)? Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług Zdaniem Wnioskodawcy pożyczki udzielane Wnioskodawcy przez spółkę (A) na podstawie Ramowej Umowy Pożyczki, jak również pożyczki udzielane Wnioskodawcy przez inne podmioty będące czynnymi podatnikami podatku VAT na analogicznych warunkach - stanowią i będą stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, która jednak jest zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, (...). (...) Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm. o podatku od towarów, (dalej „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy: przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko, a w konsekwencji taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej, skutkiem czego każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Muszą być przy tym spełnione następujące warunki: 1) w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, 2) świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie). Łączne ich spełnienie skutkuje uznaniem, że świadczenie jako usługa, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Co istotne, świadczenie musi być odpłatne, a więc musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę, przy czym jakiekolwiek przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia. Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzeniem pożyczkodawcy za udzieloną pożyczkę są umówione przez strony odsetki od kwoty stanowiącej przedmiot pożyczki (pożyczka oprocentowana jak w treści wniosku). Ponadto, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT). Z uwagi na powyższe, dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji, prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Przez umowę pożyczki, o której mowa w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. z późn. zm. Kodeks cywilny (dalej: „Kodeks cywilny” lub „k.c.”) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę, jednak ma to charakter czasowy, bowiem pożyczkobiorca jest zobowiązany do jej zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Według Wnioskodawcy czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, która jednocześnie jest zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w ostatnich latach przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. Interpretacja indywidualna z dnia 29 stycznia 2021 r., 0111-KDIB3-1.4012.986.2020.2.KO, Interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2022r., 0111- KDIB3-1.4012.1088.2021.3.IB; Interpretacja indywidualna z dnia 15 października 2024r., 0111-KDIB3-1.4012.465.2024.3.MG; Interpretacja indywidualna z dnia 4 października 2024r., 0111-KDIB3-1.4012.462.2024.3.MG. Według stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wyrażanego w wydawanych w ostatnich latach interpretacjach indywidualnych, udzielanie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym. Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczek stanowiących przedmiot wniosku wskazują, że czynności te mieszczą się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”; środki stanowiące przedmiot pożyczki pochodzą bowiem z działalności gospodarczej prowadzonej przez pożyczkodawcę, a przez pożyczkobiorcę będą przeznaczane na cele związane z jego działalnością gospodarczą. W świetle art. 15 ust. 2 zd. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W przywołanych powyżej interpretacjach indywidualnych zauważono ponadto, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, z czym Wnioskodawca w pełni się zgadza. Zdaniem Wnioskodawcy, uznaniu udzielanych Wnioskodawcy pożyczek za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie stoi na przeszkodzie to, że jako przedmiotu działalności spółki (A) nie podano PKD 64.92.B Pozostałe formy udzielania kredytów, gdzie indziej niesklasyfikowane, ani takiego przedmiotu działalności nie będą miały inne podmioty, które będą udzielały Wnioskodawcy pożyczek na analogicznych warunkach. Podawany przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według PKD ma charakter orientacyjny, a ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem. Zdaniem Wnioskodawcy wskazane w treści wniosku czynności udzielenia odpłatnej (oprocentowanej) pożyczki spełniają zatem przesłanki uznania ich za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy: zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy: podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że: 1) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny; 2) złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia. W myśl art. 43 ust. 23 ustawy: Podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia. W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielania odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy stanowi /będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Jednak z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, usługa udzielania odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że dla tej czynności pożyczkodawcy nie wybiorą opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o VAT. (...).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, iż zostali Państwo (Pożyczkobiorca) uznani za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdyby czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawców nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie). Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku

prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna,

bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Według ust. 2 powołanego artykułu: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą ustalenia czy, udzielanie Państwu pożyczek przez spółkę (A) zgodnie z Ramową Umową Pożyczki lub przez inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT na analogicznych warunkach jak w Ramowej Umowie Pożyczki, niezależnie od ich częstotliwości - stanowić będzie dla pożyczkodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, która jednak jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego: Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielenie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym. Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność niezgodną z prawem. Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielania odpłatnych pożyczek spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę (spółka (A) lub inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT) uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia/udzielania w przyszłości przez pożyczkodawców (spółka (A) lub inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT) odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Państwa (Pożyczkobiorcy), jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy: Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że: 1) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny; 2) złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia. W myśl art. 43 ust. 23 ustawy: Podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia. Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy. W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że czynność udzielenia/udzielania w przyszłości przez pożyczkodawców (spółka (A) lub inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT) odpłatnych pożyczek pieniężnych na Państwa (pożyczkobiorcy) rzecz, stanowi/będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, skoro pożyczkodawcy (spółka (A) lub inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT) nie planują wyboru opcji opodatkowania dla usług finansowych zgodnie z art. 43 ust. 22 ustawy o VAT, usługa udzielenia/udzielania w przyszłości przez pożyczkodawców (spółka (A) lub inne podmioty będące czynnymi podatnikami VAT) odpłatnych pożyczek pieniężnych na Państwa (pożyczkobiorcy) rzecz, korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. Zatem, Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, zgodnie z którym pożyczki udzielane Wnioskodawcy przez spółkę (A) na podstawie Ramowej Umowy Pożyczki, jak również pożyczki udzielane Wnioskodawcy przez inne podmioty będące czynnymi podatnikami podatku VAT na analogicznych warunkach - stanowią i będą stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, która jednak jest zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: - stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, - zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu. Ponadto, wydana interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko dla Państwa, tj. Wnioskodawcy, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana

interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów, w tym pożyczkodawców. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.