W dniu 4 lutego 2025 r. wpłynął wniosek Wnioskodawczyni o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych przesłania środków pieniężnych na rachunek Zleceniodawcy przez Zleceniobiorcę w kontekście podatku VAT. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i wskazała, że wydanie środków pieniężnych przez powiernika nie powinno skutkować powstaniem zobowiązania podatkowego w VAT, ponieważ przelanie środków po upływie 5 lat od nabycia udziałów nie jest odpłatną dostawą towarów. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe, stwierdzając, że przekazanie środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia udziałów w nieruchomościach będzie podlegać opodatkowaniu VAT jako wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług. Interpretacja jest negatywna, ponieważ organ zaprzeczył stanowisku Wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny4 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) przesłania środków pieniężnych na rachunek Zleceniodawcy przez Zleceniobiorcę. Uzupełniła go Pani pismem z 19 marca 2025 r. (wpływ 24 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobowa działalność gospodarczą PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 8.32.Z - Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim. Wnioskodawca 28 stycznia 2008 r. oraz 8 lipca 2008 r. wraz z małżonkiem, w formie aktu notarialnego, zawarli dwie umowy zlecenia (zlecenia powierniczego) na nabycie udziału we współwłasności wynoszącego 1/2 udziału w dwóch nieruchomościach - działkach ewidencyjnych o numerach 1 i 2. Zgodnie z zawartymi umowami zlecenia nabycia nieruchomości, Wnioskodawca wraz z małżonkiem przekazali środki pieniężne niezbędne do nabycia przedmiotowych nieruchomości na rachunek bankowy wskazany przez Zleceniobiorcę. Zgodnie z zawartymi umowami zlecenia Zleceniobiorca zobowiązany został do działania w imieniu własnym na rachunek Zleceniodawców. Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają rozszerzyć udzielone zlecenia powiernicze i upoważnić powiernika do zbycia przedmiotowych działek w imieniu własnym na rachunek Zleceniodawców. Po zbyciu przedmiotowych działek w wykonaniu zlecenia powierniczego, Zleceniodawca zamierza wezwać powiernika do przekazania otrzymanych środków pieniężnych po uregulowaniu przez powiernika, jeżeli powstaną, w związku ze zbyciem przedmiotowych nieruchomości, zobowiązań podatkowych. Zleceniobiorca, działając na podstawie wskazanej wyżej umowy powierniczego zlecenia, dokonał nabycia udziałów we współwłasności nieruchomości; umowy sprzedaży zostały zawarte w 2008 r. Na podstawie zawartych aktów notarialnych w księgach wieczystych jako współwłaściciel przedmiotowych nieruchomości został wpisany Powiernik - zleceniobiorca zgodnie z umową zlecenia powierniczego. Po rozszerzeniu stosunku powierniczego o zbycie przedmiotowych działek i dokonaniu ich sprzedaży, Zleceniobiorca będzie zobowiązany do przekazania wszystkich środków pieniężnych uzyskanych w związku z wykonaniem zlecenia zgodnie z umową zlecenia oraz art. 740 kodeksu cywilnego. Po dokonaniu zbycia przedmiotowych działek przez Zleceniobiorcę (powiernika), Wnioskodawca zamierza zażądać od Zleceniobiorcy, na podstawie art. 740 Kodeksu cywilnego i treści zawartej umowy zlecenia powierniczego, wydania środków pieniężnych otrzymanych od nabywcy przedmiotowych udziałów we współwłasności nieruchomości. W związku z zamierzonym wystąpieniem do Zleceniobiorcy o wydanie środków pieniężnych uzyskanych przez Zleceniobiorcę z tytułu zbycia udziałów w przedmiotowych działkach na rachunek Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, zgodnie ze zleceniem i art. 740 Kodeksu cywilnego, Wnioskodawczyni ma wątpliwości odnośnie skutków podatkowych realizacji zobowiązania Zleceniobiorcy do przelania środków pieniężnych m. in. w zakresie podatku VAT.
Zdaniem Wnioskodawczyni wydanie środków pieniężnych przez powiernika uzyskanych z tytułu wykonania zlecenia powierniczego, nie skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy przelanie środków pieniężnych z tytułu zbycia udziałów w przedmiotowych działkach dokonane po upływie 5 lat od ich nabycia nie jest odpłatną dostawą towarów dokonywaną w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z przyszłym rozliczeniem z tytułu umowy zlecenia powierniczego. Wnioskodawca wnosi na podstawie art. 14b ordynacji podatkowej o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych w podatku od towarów i usług dotyczących powstania obowiązku podatkowego i zobowiązania podatkowego z tytułu przelania środków pieniężnych uzyskanych z przeniesienia nabytego zgodnie ze zleceniem powierniczym udziałów we współwłasności przedmiotowych nieruchomości przez Zleceniobiorcę na Zleceniodawców. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego Na pytanie: Czy jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT? Odpowiedziała Pani: Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą PKD 8.32.Z - Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie. Korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 § 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Na pytanie: Czy nabycie przez Zleceniobiorcę udziału we współwłasności wynoszącego ½ udziału w dwóch nieruchomościach – działkach nr 1 i 2, nastąpiło w ramach czynności opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT? Czy transakcje te zostały udokumentowane fakturą z wykazanym podatkiem VAT? Odpowiedziała Pani: Nabycie udziałów we współwłasności w działkach nr 1 i 2 nastąpiło w ramach czynności nieopodatkowanych, sprzedaż przez osobę fizyczną działek wyodrębnionych z gospodarstwa rolnego. Transakcja ta była dokumentowana aktem notarialnym. Nie była dokumentowana fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Na pytanie: W jakim celu zleciła Pani w 2008 r. nabycie udziału we współwłasności wynoszącego ½ udziału w dwóch nieruchomościach – działkach nr 1 i 2? Do jakich celów zamierzała Pani wykorzystywać nabyty przez Zleceniobiorcę udział we współwłasności dwóch nieruchomości, tj. czy zakup działek miał na celu zaspokojenie Pani potrzeb osobistych, czy też nastąpił np. z zamiarem późniejszej ich odsprzedaży, najmu, itd.? Odpowiedziała Pani: Wnioskodawca zlecił nabycie w 2008 r. udziału we współwłasności w celu ochrony posiadanych środków pieniężnych. W ocenie Wnioskodawcy, zabezpieczenie posiadanych środków pieniężnych jest celem osobistym. Na pytanie: Czy po nabyciu udziału we współwłasności wynoszącego ½ udziału w dwóch nieruchomościach – działkach nr 1 i 2 Zleceniobiorca dokonał przeniesienia własności tego udziału na Pani rzecz? Odpowiedziała Pani: Po dokonaniu nabycia udziałów we współwłasności przedmiotowych działek z wykorzystaniem zlecenia powierniczego, Zleceniobiorca nie został wezwany do wydania nieruchomości Wnioskodawcy i nie wydał nieruchomości dokonania określonych zapisów w księgach wieczystych. Na pytanie: Czy przy sprzedaży udziału we współwłasności wynoszącego ½ udziału w dwóch nieruchomościach – działkach nr 1 i 2 będzie Pani występować jako Sprzedający? Odpowiedziała Pani: Przy sprzedaży udziałów w przedmiotowych nieruchomości występował będzie powiernik zgodnie z zawartą umową zlecenia powierniczego. Wnioskodawca nie będzie występowała jako sprzedająca. Na pytanie: Czy z tytułu zawartych umów zlecenia powierniczego Zleceniobiorcy będzie przysługiwało wynagrodzenie? Czy będzie ono udokumentowane fakturą z wykazanym podatkiem VAT? Dodatkowo proszono opisać postanowienia tych umów. Odpowiedziała Pani: Z tytułu zawartych umowy zlecenia powierniczego zleceniobiorcy będzie przysługiwało wynagrodzenie w kwocie 1000,00 zgodnie z umową. Na pytanie: Czy zawarte umowy zlecenia powierniczego regulują kwestie warunków zbycia nieruchomości przez Zleceniobiorcę? Czy wskaże Pani podmiot, któremu Zleceniobiorca będzie zobowiązany sprzedać opisane nieruchomości i za jaką cenę? Czy może to Zleceniobiorca samodzielnie podejmie decyzje w tym zakresie? Odpowiedziała Pani: Planowana umowa zlecenia powierniczego w zakresie zbycia udziałów we współwłasności przedmiotowych działek na pewno zawierała będzie regulacje w zakresie minimalnej ceny zbycia tych udziałów. Na pytanie: Przez kogo i w jaki sposób użytkowane były/są/będą działki (udziały w działkach) będące przedmiotem wniosku, przez cały okres ich posiadania, tj. od momentu nabycia do momentu ich sprzedaży? Czy działki były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług (jakiej) przez cały okres ich posiadania? Proszono wskazać dla każdej działki odrębnie. oraz na pytanie: Czy działki (udziały w działkach) były/są/będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnych charakterze? Jeśli tak, proszono wskazać czy to Pani jest stroną tej umowy, okres w jakim nieruchomości były/są/będą oddane np. w najem lub dzierżawę oraz czy z tego tytułu otrzymywała/otrzymuje/będzie Pani otrzymywała jakiekolwiek wynagrodzenie? Proszono wskazać dla każdej działki odrębnie. Odpowiedziała Pani: Od września 2009 r. cześć działki 1 o pow. 013 ha stanowiąca około 30% całej powierzchni działki była dzierżawiona przez współwłaścicieli. Wnioskodawca nie był stroną umowy dzierżawy. Stroną umowy byli drugi współwłaściciel wraz ze zleceniobiorcą, zgodnie z zapisami znajdującymi się w księgach wieczystych prowadzonych dla przedmiotowych nieruchomości. Z tytułu dzierżawy Zleceniobiorca i drugi współwłaściciel wystawiali dzierżawcy dwie odrębne faktury, które rozliczali jako czynni podatnicy VAT w składanych deklaracjach VAT oraz JPK. Obaj współwłaściciele z tytułu otrzymywanego czynszu za dzierżawę części działki 1, stanowiącej majątek prywatny, rozliczali się z dzierżawcą zgodnie z warunkami umowy dzierżawy wystawiając dwie odrębne faktury VAT przez każdego ze współwłaścicieli. Przychód z tytułu dzierżawy był rozliczany jak dzierżawa majątku prywatnego. Żadna z działek nie była elementem przedsiębiorstw prowadzonych przez współwłaścicieli, nie była wpisana do ewidencji środków trwałych spółki cywilnej (...) ani do ewidencji środków trwałych w działalności prowadzonej jednoosobowo przez poszczególnych współwłaścicieli, nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez współwłaścicieli. Zleceniobiorca po rozliczeniu się z urzędem skarbowym w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu dzierżawy w części działki 1 oraz zapłaceniu podatku dochodowego z tytułu dzierżawy, pozostałą kwotę przekazywał zgodnie z art. 740 kc Wnioskodawcy. Umowa dzierżawy trwała do końca listopada 2024 r. Działka o nr 2 oraz pozostała powierzchnia działki 1 nie była w żaden sposób wykorzystywana. Na pytanie: Czy dokonywała Pani wcześniej – oprócz planowanej sprzedaży udziałów w nieruchomościach (działkach 1 i 2) opisanej we wniosku – sprzedaży innych nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej? Jeżeli tak to należy podać odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości: kiedy i w jaki sposób weszła Pani w posiadanie nieruchomości, w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte, w jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży, kiedy dokonała Pani ich sprzedaży i co było przyczyną sprzedaży, ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych, czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe), na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży ww. nieruchomości? Odpowiedziała Pani: Wnioskodawca nie dokonywała ani sprzedaży nieruchomości ani sprzedaży udziałów na terytorium Rzeczpospolitej. Na pytanie: Czy posiada Pani (poza udziałami w nieruchomościach (działkach 1 i 2) objętymi przedmiotem wniosku) jeszcze inne nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczone w przyszłości do sprzedaży? Jeśli tak to: ile i jakie oraz kiedy i w jaki sposób weszła Pani w posiadanie tych nieruchomości, w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte, w jaki sposób nieruchomości są wykorzystywane od momentu wejścia w ich posiadanie, jaki charakter mają nieruchomości podlegające sprzedaży w przyszłości tj. mieszkalne, użytkowe, gospodarcze czy usługowe, zabudowane bądź niezabudowane działki? Odpowiedziała Pani: Wnioskodawca na zasadach współwłasności małżeńskiej posiada jedynie udziały w lokalu mieszkalnym. Dotyczy zdarzenia przyszłego wydania przez Zleceniobiorcę działającego na podstawie zawartej umowy zlecenia-powierniczego w zakresie zbycia udziałów w nieruchomościach środków pieniężnych uzyskanych za zbycie nieruchomości po zapłaceniu należnego podatku od towarów i usług - dokonania przelewu środków pieniężnych przez powiernika na rachunek zleceniodawcy. Wnioskodawca nadmienia, że drugi współwłaściciel 1/2 udziałów przedmiotowych nieruchomości uzyskał indywidualną interpretację podatkową w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu zbycia posiadanych udziałów w przedmiotowych działkach nr 0114-KDIP4-3.4012.644.2024.4.DS oraz w zakresie podatku dochodowego z tytułu zbycia udziałów w przedmiotowych działek nr 0114-KDIP3. 4011.755.2024.4.MZ. Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 19 marca 2025 r.) Czy przesłanie środków pieniężnych z rachunku zleceniobiorcy (powiernika) na rachunek zleceniodawcy po wykonaniu umowy zlecenia powierniczego i rozliczeniu przez powiernika naliczonego podatku od towarów i usług związanego ze zbyciem nieruchomości, jest czynnością skutkującą powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług? Pani stanowisko w sprawie (uzupełnione w piśmie z 19 marca 2025 r.) Art. 5 1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Art. 7 Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: 1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie; 2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione; 3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej; 4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta; 5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego; 6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste; 7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6. Z charakteru prawnego umowy zlecenia powierniczego wynika, że władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać Zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie jest ograniczone, a to poprzez: ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa na pierwsze żądanie zleceniodawcy, ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami na rzecz kogoś innego aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniodawcy o prawa nabyte w wykonaniu zlecenia, nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw - prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, który jest ustawową definicją towaru, pojęcie „towaru” obejmuje rzeczy ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak podkreślają autorzy komentarzy do Ustawy o podatku od towarów i usług, pieniądz nie jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług; „Za towary nie mogą być uznane pieniądze, papiery wartościowe ani inne przedmioty pełniące funkcję płatniczą. Takie stanowisko można znaleźć w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 stycznia 2008 r., IBPP2/443-234a/07/EJ, LEX nr 6787798. Jeżeli natomiast pieniądz nabywany jest jako przedmiot, np. do celów kolekcjonerskich, wówczas może on być uznany za towar.” J. Matarewicz [w:] Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2024, art. 2. „Za towar nie mogą być uznane pieniądze, papiery wartościowe ani inne przedmioty (np. bony towarowe), gdy pełnią one funkcję płatniczą. Jeżeli pieniądz czy papier wartościowy są nabywane czy też wydawane jako surogat zapłaconych za nie pieniędzy, wówczas nie są towarem (zob. także pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z 5 grudnia 2006 r., PP-II- 005/98/IW/05, „Serwis Podatkowy” 2007/3, s. 3). Towarami nie są także różnego rodzaju deputaty przysługujące w pieniądzu, a stanowiące równowartość pewnej ilości określonych towarów. Z tego też powodu wypłata kontrahentowi tzw. bonusu (premii pieniężnej za określoną wartość i stałość dokonywania zakupów) nie będzie dostawą towarów. Natomiast w przypadku gdy dany pieniądz czy też papier wartościowy nabywane są jako przedmioty, a nie dla ich funkcji płatniczych, wówczas mogą być uznane za towar. Są one bowiem wtedy nabywane nie jako środki płatnicze, lecz jako przedmioty (zazwyczaj o charakterze kolekcjonerskim). Dotyczyć to będzie w szczególności tych pieniędzy i papierów wartościowych, które mają wartość numizmatyczną czy też kolekcjonerską. W przypadku pieniędzy będą to w szczególności pieniądze wycofane z obiegu, chociaż mogą to być również pieniądze z krajów egzotycznych, niespotykane w Polsce. Należy pamiętać, że istnieją szczególne zasady opodatkowania przedmiotów kolekcjonerskich oraz złota inwestycyjnego (złote monety).” A. Bartosiewicz [w:] VAT. Komentarz, wyd. XVIII, Warszawa 2024, art. 2. Dokonanie przez Zleceniobiorcę wydania środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia własności udziałów w przedmiotowych nieruchomościach nie jest dostawą towarów, albowiem pieniądze nie są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie obejmuje wydania pieniędzy przez zleceniobiorcę po wykonaniu zlecenia zbycia powierniczego udziałów we współwłasności działek. Wydanie pieniędzy w wykonaniu obowiązków wynikających z zawartego zlecenia powierniczego oraz z art. 740 kodeksu cywilnego nie generuje obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Nie podlega podatkowi od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, przesłanie środków pieniężnych uzyskanych w wyniku wykonania zlecenia powierniczego, zbycia udziałów w nieruchomościach przez powiernika na rachunek zleceniodawcy nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, albowiem nie jest objęte zakresie przedmiotowym podatku od towarów i usług określonym w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonanie przelewu środków pieniężnych przez zleceniobiorcę po wykonaniu umowy zlecenia nie jest odpłatną dostawą towarów, nie jest również świadczeniem odrębnej usługi, nie jest również żadną z czynności wymienionej przez ustawodawcę w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, który określa zakres przedmiotowy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy o VAT.
Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem, za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których: 1) istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, 2) wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy, 3) istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, 4) odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem, 5) istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT. Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy. W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Jednocześnie, stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy: Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł. W obrocie gospodarczym podmioty nie muszą działać osobiście, dopuszczalne jest działanie przez przedstawiciela. Istota przedstawicielstwa w prawie cywilnym polega na tym, że pewna osoba dokonuje w imieniu i na rzecz innego podmiotu czynności prawnych. Osoba, która dokonuje czynności, określana jest mianem przedstawiciela, natomiast osoba, w imieniu której czynność jest dokonywana – reprezentowanym. Jeżeli czynność dokonana przez przedstawiciela mieści się w granicach umocowania udzielonego przez reprezentowanego, wywołuje ona bezpośredni skutek dla podmiotu, który udzielił pełnomocnictwa. Powszechnie wskazuje się, że prawu cywilnemu znane są także inne podobne instytucje, które pełnią funkcje zbliżone do przedstawicielstwa. Taką instytucją jest instytucja powiernika, który na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z inną osobą, na rzecz której działa, nie występuje we własnym interesie. Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do 1konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem: Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Podstawą do skonstruowania umowy powierniczej najczęściej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu. Zgodnie z art. 734 § 1 Kodeksu cywilnego: Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. W myśl § 2 tego artykułu: W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa. Natomiast stosownie do art. 735 § 1 Kodeksu cywilnego: Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Wszelkie nabycie praw lub rzeczy w takim przypadku ma charakter powierniczy (fiducjarny). Zgodnie z art. 740 Kodeksu cywilnego: Przyjmujący zlecenie powinien udzielać dającemu zlecenie potrzebnych wiadomości o przebiegu sprawy, a po wykonaniu zlecenia lub po wcześniejszym rozwiązaniu umowy złożyć mu sprawozdanie. Powinien mu wydać wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym. Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze, jest ograniczone poprzez: 1) ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa na pierwsze żądanie zleceniobiorcy; 2) ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami na rzecz kogoś innego niż zleceniodawca lub wskazany przez niego podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa; 3) nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw - prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie. Zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego: Dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien również zwolnić przyjmującego zlecenie od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą PKD 8.32.Z - Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie. Korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. 28 stycznia 2008 r. oraz 8 lipca 2008 r. wraz z małżonkiem, w formie aktu notarialnego, zawarła Pani dwie umowy zlecenia powierniczego na nabycie udziału we współwłasności wynoszącego 1/2 udziału w dwóch nieruchomościach - działkach ewidencyjnych o numerach 1 i 2. Zgodnie z zawartymi umowami zlecenia nabycia nieruchomości, Pani wraz z małżonkiem przekazali środki pieniężne niezbędne do nabycia przedmiotowych nieruchomości na rachunek bankowy wskazany przez Zleceniobiorcę. Zgodnie z zawartymi umowami zlecenia Zleceniobiorca zobowiązany został do działania w imieniu własnym na Pani rachunek. Na podstawie zawartych aktów notarialnych w księgach wieczystych jako współwłaściciel przedmiotowych nieruchomości został wpisany Powiernik - zleceniobiorca zgodnie z umową zlecenia powierniczego. Po dokonaniu nabycia udziałów we współwłasności przedmiotowych działek z wykorzystaniem zlecenia powierniczego, Zleceniobiorca nie został wezwany do wydania Pani nieruchomości i nie wydał nieruchomości dokonania określonych zapisów w księgach wieczystych. Nabycie w 2008 r. udziału we współwłasności zleciła Pani w celu ochrony posiadanych środków pieniężnych. W Pani ocenie, zabezpieczenie posiadanych środków pieniężnych jest celem osobistym. Zamierza Pani wraz z mężem rozszerzyć udzielone zlecenia powiernicze i upoważnić powiernika do zbycia przedmiotowych działek w imieniu własnym na Pani rachunek. Przy sprzedaży udziałów w przedmiotowych nieruchomości występował będzie powiernik zgodnie z zawartą umową zlecenia powierniczego. Nie będzie Pani występowała jako sprzedająca. Po zbyciu przedmiotowych działek w wykonaniu zlecenia powierniczego, zamierza Pani wezwać powiernika do przekazania środków pieniężnych otrzymanych od nabywcy przedmiotowych udziałów we współwłasności nieruchomości. Po rozszerzeniu stosunku powierniczego o zbycie przedmiotowych działek i dokonaniu ich sprzedaży, Zleceniobiorca będzie zobowiązany do przekazania wszystkich środków pieniężnych uzyskanych w związku z wykonaniem zlecenia zgodnie z umową zlecenia oraz art. 740 kodeksu cywilnego. Z tytułu zawartych umowy zlecenia powierniczego zleceniobiorcy będzie przysługiwało wynagrodzenie w kwocie 1000,00 zgodnie z umową. Wskazała Pani, że planowana umowa zlecenia powierniczego w zakresie zbycia udziałów we współwłasności przedmiotowych działek na pewno zawierała będzie regulacje w zakresie minimalnej ceny zbycia tych udziałów. Od września 2009 r. cześć działki 1 o pow. 013 ha stanowiąca około 30% całej powierzchni działki była dzierżawiona przez współwłaścicieli. Nie była Pani stroną umowy dzierżawy. Stroną umowy byli drugi współwłaściciel wraz ze zleceniobiorcą, zgodnie z zapisami znajdującymi się w księgach wieczystych prowadzonych dla przedmiotowych nieruchomości. Z tytułu dzierżawy Zleceniobiorca i drugi współwłaściciel wystawiali dzierżawcy dwie odrębne faktury, które rozliczali jako czynni podatnicy VAT w składanych deklaracjach VAT oraz JPK. Obaj współwłaściciele z tytułu otrzymywanego czynszu za dzierżawę części działki 1, stanowiącej majątek prywatny, rozliczali się z dzierżawcą zgodnie z warunkami umowy dzierżawy wystawiając dwie odrębne faktury VAT przez każdego ze współwłaścicieli. Przychód z tytułu dzierżawy był rozliczany jak dzierżawa majątku prywatnego. Żadna z działek nie była elementem przedsiębiorstw prowadzonych przez współwłaścicieli, nie była wpisana do ewidencji środków trwałych spółki (...) ani do ewidencji środków trwałych w działalności prowadzonej jednoosobowo przez poszczególnych współwłaścicieli, nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez współwłaścicieli. Zleceniobiorca po rozliczeniu się z urzędem skarbowym w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu dzierżawy w części działki 1 oraz zapłaceniu podatku dochodowego z tytułu dzierżawy, pozostałą kwotę przekazywał Pani zgodnie z art. 740 kc. Umowa dzierżawy trwała do końca listopada 2024 r. Działka o nr 2 oraz pozostała powierzchnia działki 1 nie była w żaden sposób wykorzystywana. Nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości ani sprzedaży udziałów na terytorium Rzeczpospolitej. Na zasadach współwłasności małżeńskiej posiada Pani udziały w lokalu mieszkalnym. Pani wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą kwestii opodatkowania VAT przesłania na Pani rachunek środków pieniężnych z rachunku Zleceniobiorcy po wykonaniu umowy zlecenia powierniczego i rozliczeniu podatku VAT związanego ze zbyciem nieruchomości. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła – Powiernik (Zleceniobiorca) wykonał i wykonywał będzie w ramach zawartych umów usługi na Pani rzecz. Na ich podstawie dokonał nabycia udziałów w nieruchomościach, a po rozszerzeniu udzielonego zlecenia powierniczego także dokona ich sprzedaży. Należy także zauważyć, że z tytułu dzierżawy części działki 1 Zleceniobiorca przekazywał Pani pozostałą kwotę czynszu za dzierżawę. Bezpośrednim beneficjentem wskazanych usług będzie Pani jako podmiot je zlecający, który również z tego tytułu wypłaci Zleceniobiorcy stosowne wynagrodzenie. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W przedmiotowej sprawie, po dokonaniu zbycia udziałów w nieruchomościach, Zleceniobiorca będzie zobowiązany do przekazania Pani kwoty odpowiadającej cenie, za którą udziały w nieruchomościach zostaną zbyte, pomniejszonej o podatek VAT. Jednocześnie, Zleceniobiorcy będzie przysługiwało wynagrodzenie, zgodnie z umową. W Pani ocenie, dokonanie przez Zleceniobiorcę wydania środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia własności udziałów w przedmiotowych nieruchomości nie jest dostawą towarów, bowiem pieniądze nie są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis art. 5 ust. 1 ustawy o VAT nie obejmuje wydania pieniędzy przez zleceniobiorcę po wykonaniu zlecenia zbycia powierniczego udziałów we współwłasności działek. Według Pani, wydanie pieniędzy w wykonaniu obowiązków wynikających z zawartego zlecenia powierniczego oraz z art. 740 kodeksu cywilnego nie generuje obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Wykonanie przelewu środków pieniężnych przez zleceniobiorcę po wykonaniu umowy zlecenia nie jest odpłatną dostawą towarów, nie jest również świadczeniem odrębnej usługi, nie jest również żadną z czynności wymienionej przez ustawodawcę w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, który określa zakres przedmiotowy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że owszem, pieniądze – rozumiane jako środek płatniczy - nie są towarem, a samo ich przekazanie nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy. Jednakże, jak wynika z opisu sprawy, to Pani zleciła Powiernikowi nabycie udziałów w nieruchomościach, przekazała Pani Powiernikowi środki pieniężne niezbędne do nabycia tych udziałów przez Niego. Planowana umowa zlecenia powierniczego w zakresie zbycia udziałów we współwłasności opisanych działek na pewno będzie zawierała regulacje w zakresie minimalnej ceny zbycia tych udziałów. Skoro określa Pani minimalną cenę, za jaką Powiernik ma sprzedać udziały w działkach, to ma Pani tym samym wpływ na wystąpienie różnicy, tj. tzw. „wypracowanego zysku” z tytułu obrotu nieruchomościami. Powyższe wskazuje na Pani aktywny udział (działanie) w procesie zawierania i realizacji transakcji wykonywanych przez Zleceniobiorcą w ramach opisanych we wniosku umów. W związku z powyższym, nie można podzielić Pani stanowiska, że w analizowanej sprawie przekazanie przez Zleceniobiorcę środków pieniężnych na Pani rzecz, nie będzie wiązało się z żadną z czynności opodatkowanych wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. W tej konkretnej sprawie nie mamy jedynie do czynienia z „wykonaniem przelewu”, czyli czynnością techniczną ani z „wydaniem pieniędzy”, ale z odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju. W konsekwencji, w tym konkretnym przypadku, przekazywaną przez Zleceniobiorcę kwotę zysku uzyskaną ze sprzedaży udziałów w nieruchomościach, należy traktować jako Pani wynagrodzenie za tę czynność. Reasumując przekazanie przez Zleceniobiorcę kwoty zysku uzyskanej ze sprzedaży udziałów w nieruchomościach na Pani rzecz będzie stanowić wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy i tym samym, w związku z art. 5 ust. 1 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sam zwrot zainwestowanych przez Panią środków na nabycie ww. nieruchomości nie stanowi takiego wynagrodzenia i pozostaje poza zakresem ustawy o VAT. Pani stanowisko oceniane jako całość jest nieprawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Ponadto należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestie skutków podatkowych zawartej Umowy wyłącznie dla Pani, natomiast nie rozstrzyga dla Zleceniobiorcy ani dla Pani męża. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili