0114-KDIP4-3.4012.45.2025.4.APR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 29 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 20 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży Działki wraz z dokumentacją. Uzupełnili go Państwo pismem z 7 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem 1. Zainteresowana będąca stroną postępowania: A.A. 2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B.A. Opis stanu faktycznego Wnioskodawczyni - A.A., jest polskim rezydentem podatkowym, pozostaje w związku małżeńskim z B.A. (dalej: Zainteresowany), z którym łączy ją ustrój wspólności majątkowej. Wnioskodawczyni ani Zainteresowany nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawczyni w okresie 2 stycznia 2012 r. - 31 grudnia 2019 r. prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą, przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej było niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 81.21.Z). Wnioskodawczyni i Zainteresowany są właścicielami działki położonej w A. (dalej: Działka). Działka została zakupiona w 2017 r. od osoby prywatnej ze względu na atrakcyjną cenę i położenie - po drugiej stronie ulicy, przy której mieszkają Zainteresowani wraz z synem. Na działce znajdował się budynek mieszkalny, niezamieszkany, który wymagał remontu. Działka została zakupiona z zamiarem przeznaczenia jej na potrzeby mieszkaniowe małżeństwa, a w późniejszym czasie dla ich syna. Działka jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Ze względu na zły stan techniczny budynku posadowionego na Działce, których przyczyną były wady przy budowie, okazało się, że jego remont jest nieopłacalny i najlepszym rozwiązaniem byłoby jego zburzenie i postawienie na nowo. Wnioskodawczyni wraz z Zainteresowanym planują sprzedaż Działki wraz z pozwoleniem na budowę na niej trzech budynków w zabudowie szeregowej, oraz pozostałą dokumentacją niezbędną do realizacji inwestycji, tj. plany, pozwolenia, zgłoszenia do nadzoru budowlanego o rozpoczęciu inwestycji. Umowa przedwstępna w tym zakresie została już zawarta. Budynek znajdujący się na Działce w momencie jej zakupu został zburzony w drugiej połowie 2024 r. po uzyskaniu zgody na rozbiórkę i budowę trzech budynków w zabudowie szeregowej. Za porozumieniem z przyszłym nabywcą, na działce następuje przebudowa sieci (...), która jest na etapie odbioru przez (...) i podłączenie skrzynki budowlanej z przebudowanej sieci (...). Jednocześnie, Wnioskodawczyni w listopadzie 2022 r. dokonała sprzedaży działek, którą otrzymała w spadku po rodzicach 30 lat temu. Rodzice Wnioskodawczyni zmarli w 1984 i 1986 r., z kolei decyzja sądu zapadła w dniu 14 kwietnia 1989 r. Wnioskodawczyni była współwłaścicielem w udziale 3/8 działki o powierzchni 1 hektara 3 arów. Pierwotnie działka miała status pola ornego, a następnie w skutek uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego przez gminę, została przekształcona na tereny budowlane. Następnie w skutek wydania decyzji o podziale nieruchomości, działka została podzielona na 5 części: A) Nr 1 o pow. 0,0267 ha, B) Nr 2 o pow. 0,0043 ha, C) Nr 3 o pow. 0,8166 ha, D) Nr 4 o pow. 0,1314 ha, E) Nr 5 o pow. 0,0426 ha. Działki po podziale zostały sprzedane zarówno podmiotom gospodarczym jak i osobom fizycznym. Działki w momencie sprzedaży nie były zabudowane, ani uzbrojone. W związku z zaistniałym stanem faktycznym oraz planowaną sprzedażą Działki, po stronie Wnioskodawczyni i Zainteresowanego powstały wątpliwości w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług. Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego Nr ewidencyjny Działki to (...). Za decyzją o sprzedaży działki stało kilka powodów. Po pierwsze, przeciągało się postępowanie dot. pozwolenia na budowę i w związku z tym, firma budowalna ze względu na przesunięcia terminów w końcu zrezygnowała z wykonania prac. Z kolei po uzyskaniu pozwolenia, w środku sezonu (czerwiec) ciężko było znaleźć doświadczonych i sprawdzonych specjalistów, którzy mieliby wolne terminy. Ponadto doszło w tym czasie do znacznego wzrostu cen materiałów i surowców, a u Zainteresowanego pojawiły się problemy zdrowotne. W związku z tym odstąpili oni od inwestycji, mając również na uwadze konieczność zaciągnięcia kredytu w przypadku realizacji inwestycji. Nabywca przy tym sam uznał, że dokona nabycia działki wraz z dokumentacją, gdyż mogła być ona dla niego przydatna. Działka nie jest i nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Ani Wnioskodawczyni ani Zainteresowany na ww. działce nie prowadzą, ani nie prowadzili w przeszłości działalności gospodarczej. Nie były podejmowane żadne działania poza umieszczeniem ogłoszenia w portalu ogłoszeniowym w dziale ofert sprzedaży działek (1 ogłoszenie (...)). Państwo A nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż. Poza działką stanowiącą przedmiot zapytania, posiadają dom jednorodzinny, w którym zamieszkują. Umowa przedwstępna nie zawiera żadnych szczególnych warunków zawarcia, które zobowiązują sprzedawcę do uzyskania dodatkowych zgód, opinii, decyzji, pozwoleń. Umowa nie określa żadnych szczególnych obowiązków czy praw stron związanych z nabywaną nieruchomością poza standardowymi zapisami, które znaleźć można w każdej umowie sprzedaży nieruchomości. Strona nabywająca nie ma na podstawie umowy przyznanych żadnych praw co do dysponowania nieruchomością, ani też żadnych pełnomocnictw do wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z nieruchomością. Strona zbywająca nie udzieliła i do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej nie ma zamiaru przyznawać stronie kupującej żadnych praw co do dysponowania nieruchomością, ani też żadnych pełnomocnictw do wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z nieruchomością. Strona kupująca nie będzie dokonywać żadnych nakładów związanych z nieruchomością do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej. Nabywca nie poniesie/nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z Działką od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej, poza zapłatą na rzecz sprzedających (zadatek, depozyt notarialny). W ramach ww. umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni i/lub Zainteresowany nie udzielili /nie udzielą kupującemu prawa do dysponowania Działką na cele budowlane. Wnioskodawczyni i/lub Zainteresowany nie udzielili/nie udzielą innemu podmiotowi pełnomocnictwa do działania w ich imieniu w związku z transakcją sprzedaży Działki wraz z dokumentacją. Wnioskodawca i Zainteresowany sami wystąpili po ww. pozwolenia i pozostałą dokumentację i uzyskali je we własnym zakresie. Wnioskodawczyni i/lub Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Pomimo ogłoszenia na portalu (...), nabywca zgłosił się bezpośrednio sam do sprzedających, gdyż mieszka on na tej samej ulicy. Od momentu wydania pozwolenia na budowę, został rozebrany stary dom znajdujący się na działce, a także rozpoczęto przebudowę sieci niskiego napięcia. Prace były prowadzone, ponieważ umowa przedwstępna została podpisana 5 listopada 2024 r., co oczywiście nie gwarantowało sfinalizowania transakcji. Z tego względu, aby nie tracić więcej czasu, podjęto te prace aby przygotować się na sezon budowlany w 2025 r., jeżeli transakcja nie doszłaby do skutku. Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2) Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni i Zainteresowanego, zgodnie z którym sprzedaż Działki wraz z dokumentacją, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług? Stanowisko Zainteresowanych w sprawie W ocenie Wnioskodawczyni i Zainteresowanego, sprzedaż Działki należącej do ich majątku prywatnego, nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: uVAT), oraz nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 uVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z definicją zamieszczoną w art. 2 pkt 6 uVAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 uVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W związku z powyższym, Działka spełnia definicje towaru, a jego sprzedaż jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów. Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 uVAT, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby taka czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 uVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak stanowi art. 15 ust. 2 uVAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tym samym, nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług osoba fizyczna, która dokonuje okazjonalnej lub jednorazowej sprzedaży, realizowanej poza prowadzoną działalnością gospodarczą, np. poprzez sprzedaż towarów należących do majątku prywatnego. Uznanie, czy podmiot sprzedając towary działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, wymaga dokonania każdorazowej oceny, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć I Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C- 181/10) wskazano, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy VAT. Wskazuje się, że takie działania mogą polegać na nabyciu terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich (tak: interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 lutego 2020 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.781.2019.2.KS). Na działalność profesjonalną wpływa ciąg okoliczności, a nie wystąpienie pojedynczych z nich. Bez znaczenia pozostaje sama długość okresu, w którym następować będą transakcje, ich ilość oraz wysokość osiągniętych przychodów. Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. Na zorganizowanie działalności może wskazywać np. dopełnienie obowiązków w zakresie rejestracji przedsiębiorcy, świadczenie usług ubocznych, czy też współpraca z profesjonalnymi podmiotami. Jak wskazano w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21 „jeżeli zatem podatnik: a) nie podejmuje czynności zmierzających do wyraźnego wyodrębnienia przedsiębiorstwa poprzez stworzenie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych mających służyć tej działalności, b) nie buduje struktury organizacyjnej pozwalającej mu na zarządzanie tą wydzieloną częścią majątku, c) nie wypracowuje strategii tej działalności (planów co do jej rozwoju, badania rynku pod kątem potrzeb potencjalnych najemców, dostosowywania składników majątków do tych potrzeb), a jedynie lokuje nadwyżki posiadanych środków (uzyskiwanych z różnych źródeł przychodu) w zakup nieruchomości (w tym także lokali), które następnie wynajmuje, to nie można uznać, że składniki majątkowe związane są z działalnością gospodarczą”. Prowadzenie przedsiębiorstwa wymaga zatem zidentyfikowania i wydzielenia z majątku podatnika będącego osobą fizyczną składników majątkowych, które będą służyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Wiąże się to zazwyczaj m.in. z prowadzeniem ewidencji środków trwałych, ksiąg podatkowych, tworzeniem zorganizowanej struktury, mającej umożliwić gospodarowanie tym majątkiem, finansowaniem wydatków związanych z utrzymaniem tego majątku z przychodów z działalności gospodarczej (por. wyrok NSA z 22 października 2019 r., sygn. akt II FSK 1581/18). To do podatnika należy decyzja, czy składnik majątku zostanie powiązany z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy pozostanie on w jego majątku osobistym, nie związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednakże jak wskazuje się w orzecznictwie, czasem o tym związku mogą decydować okoliczności obiektywne, np. amortyzacja składnika majątku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oznaczać będzie, że przychody z tego składnika należy zaliczyć do źródła przychodów z działalności gospodarczej niezależnie od decyzji podatnika (por. wyrok NSA z dnia 23 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2832/11). W przedstawionym stanie faktycznym, Działka została pierwotnie nabyta z zamiarem przeznaczenia jej na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Zainteresowanych, a w późniejszym czasie ich syna. Działka należy do ich majątku prywatnego i nie była wykorzystywana na cele związane z działalnością gospodarczą. Należy uznać, że bez znaczenia pozostaje kwestia sprzedaży podzielonych działek, które Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku, gdyż jest to sytuacja całkowicie odrębna od sytuacji, w której podatnik dokonuje zaplanowanego zakupu nieruchomości, wyłącznie w celu jej dalszej odsprzedaży celem wygenerowania zysku. Powołanie do dziedziczenia jest sytuacją całkowicie niezależną od podatnika. Tym samym czynności tej nie należy brać pod uwagę przy ocenie, czy działania podmiotu noszą znamiona działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawczyni i Zainteresowanego, sprzedaż Działki nie będzie miała charakteru zorganizowanego i ciągłego, w związku ze sprzedażą nie została opracowana jakakolwiek struktura czy strategia dotycząca transakcji. W ocenie Wnioskodawczyni i Zainteresowanego, racjonalnych i uzasadnionych gospodarczo działań podmiotu dotyczących jego składników majątku prywatnego, nie należy utożsamiać z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym nie można uznać, że czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię i Zainteresowanego mają charakter profesjonalny (zawodowy). Ponadto przy ocenie, czy czynności podmiotu mają charakter profesjonalny (zawodowy), konieczne jest wystąpienie ciągu okoliczności przemawiających za handlowym charakterem podejmowanych czynności, a nie wystąpienie tylko pojedynczych z nich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”: Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy: a) określone udziały w nieruchomości, b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części. W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast czerpanie dochodów z ciągłego wykorzystywania składnika majątku, charakteryzujące się powtarzalnością lub długim okresem trwania wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE: „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że: Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie. W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady: Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze; (...). Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291 /92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C#180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż Działki wraz z dokumentacją, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Zatem, aby wyjaśnić Państwa wątpliwości należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy każdy z Państwa będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży Działki wraz z dokumentacją, istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży ww. Działki, podjęli Państwo aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania ich za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Analiza przedstawionego opisu sprawy, obowiązujących przepisów oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że w stosunku do sprzedaży Działki wraz z dokumentacją brak jest przesłanek pozwalających uznać każdego z Państwa za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Państwa aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo właścicielami Działki. Działka została zakupiona w 2017 r. od osoby prywatnej ze względu na atrakcyjną cenę i położenie - po drugiej stronie ulicy przy której Państwo mieszkają wraz z synem. Na działce znajdował się budynek mieszkalny, niezamieszkany, który wymagał remontu. Działka została zakupiona z zamiarem przeznaczenia jej na potrzeby mieszkaniowe małżeństwa, a w późniejszym czasie dla ich syna. Działka jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Ze względu na zły stan techniczny budynku posadowionego na Działce, których przyczyną były wady przy budowie, okazało się, że jego remont jest nieopłacalny i najlepszym rozwiązaniem byłoby jego zburzenie i postawienie na nowo. Działka nie jest i nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Na ww. działce nie prowadzą Państwo, ani nie prowadzili Państwo w przeszłości działalności gospodarczej. Planują Państwo sprzedaż Działki wraz z pozwoleniem na budowę na niej trzech budynków w zabudowie szeregowej, oraz pozostałą dokumentacją niezbędną do realizacji inwestycji, tj. plany, pozwolenia, zgłoszenia do nadzoru budowlanego o rozpoczęciu inwestycji. Umowa przedwstępna w tym zakresie została już zawarta. Budynek znajdujący się na Działce w momencie jej zakupu został zburzony w drugiej połowie 2024 r. po uzyskaniu zgody na rozbiórkę i budowę trzech budynków w zabudowie szeregowej. Sami Państwo wystąpili po ww. pozwolenia i pozostałą dokumentację i uzyskali je we własnym zakresie. Za porozumieniem z przyszłym nabywcą, na działce następuje przebudowa sieci (...), która jest na etapie odbioru przez (...) i podłączenie skrzynki budowlanej z przebudowanej sieci (...). Od momentu wydania pozwolenia na budowę, został rozebrany stary dom znajdujący się na działce, a także rozpoczęto przebudowę sieci niskiego napięcia. Prace były prowadzone, ponieważ umowa przedwstępna została podpisana 5 listopada 2024 r., co nie gwarantowało sfinalizowania transakcji. Z tego względu, aby nie tracić więcej czasu, podjęto te prace aby przygotować się na sezon budowlany w 2025 r., jeżeli transakcja niedoszła by do skutku. Za decyzją o sprzedaży działki stało kilka powodów. Po pierwsze, przeciągało się postępowanie w dot. pozwolenia na budowę i w związku z tym, firma budowalna ze względu na przesunięcia terminów w końcu zrezygnowała z wykonania prac. Z kolei po uzyskaniu pozwolenia, w środku sezonu (czerwiec) ciężko było znaleźć doświadczonych i sprawdzonych specjalistów którzy mieliby wolne terminy. Ponadto doszło w tym czasie do znacznego wzrostu cen materiałów i surowców, a u Zainteresowanego pojawiły się problemy zdrowotne. W związku z tym odstąpili oni od inwestycji, mając również na uwadze konieczność zaciągnięcia kredytu w przypadku realizacji inwestycji. Nabywca przy tym sam uznał, że dokona nabycia działki wraz z dokumentacją, gdyż mogła być ona dla niego przydatna. Nie były podejmowane żadne działania poza umieszczeniem ogłoszenia w portalu ogłoszeniowym w dziale ofert sprzedaży działek (1 ogłoszenie (...)). Pomimo ogłoszenia na portalu (...), nabywca zgłosił się bezpośrednio sam do sprzedających, gdyż mieszka on na tej samej ulicy. Umowa przedwstępna nie zawiera żadnych szczególnych warunków zawarcia, które zobowiązują sprzedawcę do uzyskania dodatkowych zgód, opinii, decyzji, pozwoleń. Umowa nie określa żadnych szczególnych obowiązków czy praw stron związanych z nabywaną nieruchomością poza standardowymi zapisami, które znaleźć można w każdej umowie sprzedaży nieruchomości. Strona nabywająca nie ma na podstawie umowy przyznanych żadnych praw co do dysponowania nieruchomością, ani też żadnych pełnomocnictw do wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z nieruchomością. Strona zbywająca nie udzieliła i do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej nie ma zamiaru przyznawać stronie kupującej żadnych praw co do dysponowania nieruchomością, ani też żadnych pełnomocnictw do wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z nieruchomością. Strona kupująca nie będzie dokonywać żadnych nakładów związanych z nieruchomością do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej. Nabywca nie poniesie/nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z Działką od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej, poza zapłatą na rzecz sprzedających (zadatek, depozyt notarialny). W ramach ww. umowy przedwstępnej nie udzielili/nie udzielą Państwo kupującemu prawa do dysponowania Działką na cele budowlane. Nie udzielili/nie udzielą Państwo również innemu podmiotowi pełnomocnictwa do działania w ich imieniu w związku z transakcją sprzedaży Działki wraz z dokumentacją. Jednocześnie, Wnioskodawczyni w listopadzie 2022 r. dokonała sprzedaży działek, którą otrzymała w spadku po rodzicach 30 lat temu. Rodzice Wnioskodawczyni zmarli w 1984 i 1986 r., z kolei decyzja sądu zapadła w dniu 14 kwietnia 1989 r. Ponadto nie posiadają Państwo innych nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż. Poza działką stanowiącą przedmiot zapytania, posiadają Państwo dom jednorodzinny, w którym zamieszkują. Nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Tym samym, w odniesieniu do sprzedaży Działki wraz z dokumentacją nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż Działki wraz z dokumentacją wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęli Państwo takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Dokonując sprzedaży zabudowanej Działki wraz z dokumentacją, będą Państwo korzystać z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia każdego z Państwa cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie sprzedaży Działki wraz z dokumentacją, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania Pani A.A. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.