Wnioskodawca, będący rolnikiem ryczałtowym oraz czynnym podatnikiem VAT, złożył wniosek o interpretację indywidualną w sprawie skutków podatkowych związanych z planowaną sprzedażą działek gruntowych. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży tych działek, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, a sprzedaż będzie miała charakter majątku osobistego. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
15 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - poprzez wniesienie opłaty od wniosku. Treść wniosku jest następująca:
Na dzień złożenia niniejszego wniosku, A.A. (dalej zwana także Wnioskodawcą) jest: 1) rolnikiem ryczałtowym prowadzącym gospodarstwo rolne, 2) czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi transportowe, skup i sprzedaż owoców, 3) wspólnikiem spółki cywilnej. Spółka cywilna jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotem działalności spółki cywilnej jest handel detaliczny artykułami spożywczymi i przemysłowymi (sklep). Wnioskodawca, B.B. (określana dalej także jako Współwłaściciel 1) oraz C.C. (określany dalej także jako Współwłaściciel 2) - dalej zwani łącznie Współwłaścicielami - są m.in. współwłaścicielami nieruchomości rolnej położonej w (...), gm. (...) obręb (...) składającej się z 20 działek o nr: 1) o pow. 0,0558 ha, 2) o pow. 0,1757 ha, 3) o pow. 0,1140 ha, 4) o pow. 0,1106 ha, 5) o pow. 0,1292 ha, 6) o pow. 0,1296 ha, 7) o pow. 0,1292 ha, 8) o pow. 0,0100 ha, 9) o pow. 0,1288 ha, 10) o pow. 0,2771 ha, 11) o pow. 0,0564 ha, 12) o pow. 0,1371 ha, 13) o pow. 0,1192 ha, 14) o pow. 0,1194 ha, 15) o pow. 0,1101 ha, 16) o pow. 0,1103 ha, 17) o pow. 0,1098 ha, 18) o pow. 0,0100 ha, 19) o pow. 0,1093 ha, 20) o pow. 0,2184 ha. Łączna powierzchnia ww. działek wynosi 2,36 ha. Współwłaściciele złożyli do Sądu Rejonowego w (...) wnioski o założenie odrębnych ksiąg wieczystych dla ww. poszczególnych działek.
Ww. działki są położone na terenach nieposiadających miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Klasa gleby to IVa i IVb. Działki nie są zabudowane żadnymi budynkami, ani też budowlami. Nieruchomość gruntową, rolną składającą się z dwóch działek: nr 21 i nr 22 (dalej określana jako Nieruchomość) zakupiły 10 czerwca 2010 r. A.A. (Wnioskodawca) i D.D. w równych częściach po 1/2 - akt notarialny nr Rep. (...). Z tytułu nabycia, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Nabycie/sprzedaż nie podlegało opodatkowaniu i nie było udokumentowane fakturą /fakturami. Celem zakupu było powiększenie prowadzonych przez te osoby gospodarstw rolnych (odrębnych od siebie). 16 stycznia 2012 r. D.D. umową darowizny sporządzoną w formie aktu notarialnego nr Rep. (...) darowała należący do niej udział w nieruchomości swoim dzieciom: córce - B.B. i synowi - C.C. w równych udziałach. Po dokonaniu darowizny: A.A. posiadała 1/2 udziału w nieruchomości składającej się z działek o nr 21 i nr 22, B.B. posiadała 1/4 udziału w nieruchomości składającej się z działek o nr 21 i nr 22, C.C. posiadał 1/4 udziału w nieruchomości składającej się z działek o nr 21 i nr 22. Od momentu zakupu lub otrzymania darowizny do dnia dzisiejszego na opisanej nieruchomości Współwłaściciele prowadzą wspólnie uprawę zbóż, owoców miękkich oraz warzyw. Sprzedaż produktów rolnych pochodzących z tych upraw korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W 2020 r. rolnik posiadający grunty rolne sąsiadujące z działkami o nr 21 i nr 22 zbył je deweloperowi, który w ramach prowadzonej działalności pobudował na nich domki jednorodzinne, które następnie sprzedał swoim klientom. Obecnie, Nieruchomość sąsiaduje z osiedlem domków jednorodzinnych. Mieszkańcy osiedla nie są zadowoleni z sąsiedztwa. Skarżą się na uciążliwości związane z prowadzonymi przez Wnioskodawcę, Współwłaściciela 1 i Współwłaściciela 2 pracami rolnymi, tj. zapyleniem podczas orki, bronowania itp., nieprzyjemnymi i ich zdaniem szkodzącymi zdrowiu zapachami związanymi z prowadzonymi opryskami, czy nawożeniem obornika, uciążliwym hałasem pracujących maszyn rolniczych - ciągników i kombajnu. Deweloper, który wybudował na sąsiadujących gruntach osiedle domków jednorodzinnych złożył Wnioskodawcy i pozostałym współwłaścicielom ofertę zakupu działek. Oferta dewelopera dotyczy co prawda wszystkich działek, jednakże zobowiązał się do ich zakupu w częściach, w okresie 4 miesięcy od daty zakupu pierwszej ich partii. Ma to związek z jego płynnością finansową. Oferta ta, w związku z nasilającymi się przejawami niezadowolenia mieszkańców osiedla i z obawy przed konsekwencjami prawnymi lub finansowymi stała się godną rozważenia. Tym bardziej, że głośna w mediach stała się sprawa rolnika, który został zobowiązany do zapłaty wysokiego odszkodowania na rzecz sąsiadujących z jego gospodarstwem mieszkańców osiedla domków jednorodzinnych [patrz np.: (...)]. Z tych powodów, a w szczególności w związku z ofertą rozciągniętego w czasie procesu sprzedaży działek na rzecz dewelopera, w czerwcu 2023 r. Współwłaściciele podjęli decyzję o geodezyjnym podziale działek o nr 21 i nr 22 na mniejsze. Wnioskodawca, Współwłaściciel 1 i Współwłaściciel 2 są zatem obecnie współwłaścicielami 20 działek o numerach i powierzchni opisanej powyżej. Jednocześnie dla tych działek uzyskano decyzję o warunkach zabudowy, z wyjątkiem działek o nr: 1, 8, 11 i 18, które są przeznaczone pod drogi dojazdowe. Podkreślić jednak należy, że do chwili obecnej działki te stanowią zwarty obszar o pow. 2,36 ha, na którym w dalszym ciągu są prowadzone uprawy rolne. Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele poza podziałem, uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i złożeniem wniosków o założenie odrębnych ksiąg wieczystych dla poszczególnych działek nie podejmowali żadnych aktywnych działań, w tym: nie wynajmowali, ani też nie wydzierżawiali tych gruntów, nie wykorzystywali gruntów na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej innej niż rolnicza, nigdy nie prowadzili i nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej, której przedmiotem były nieruchomości, nie podejmowali żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnia posiadanych działek, w tym ich uzbrojenia w przyłącza wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne czy budowy dróg (zostały one tylko geodezyjnie wyznaczone). Działki nie są ogrodzone, nie podejmowali żadnych działań marketingowych lub reklamowych w celu ich sprzedaży, nie udzielali żadnych pełnomocnictw związanych z tymi działkami osobom trzecim, w tym zainteresowanemu deweloperowi. Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele nie planują w najbliższej znanej im przyszłości dokonywać zbycia innych nieruchomości. Uzyskane z ewentualnej sprzedaży działek środki finansowe Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup gruntów rolnych położonych bliżej miejsca zamieszkania (powiększyć prowadzone gospodarstwo rolne). Wnioskodawca w porozumieniu z pozostałymi współwłaścicielami rozważają sprzedaż opisanych wyżej działek deweloperowi, z tym że jak to wskazano wyżej sprzedaż zgodnie z jego ofertą nie będzie dokonana jednorazowo, ale sukcesywnie w ciągu 4 miesięcy, w miarę spływu należności od przyszłych mieszkańców, albo sprzedaż poszczególnych działek różnym zainteresowanym osobom zamierzającym wybudować na nich domy własnym staraniem w przypadku gdy transakcja z deweloperem nie dojdzie do skutku. Podkreślić jeszcze raz należy, że geodezyjny podział działek i uzyskanie decyzji o zabudowie ma związek z warunkami zakupu określonymi przez dewelopera. Na moment sprzedaży przedmiotowych działek, status podatkowy w podatku od towarów i usług Wnioskodawcy nie ulegnie zmianie. W odniesieniu do działek będących przedmiotem planowej sprzedaży, Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele nie będą ponosili wydatków, czy nakładów w celu ich uatrakcyjnienia - ponad te czynności, które już zostały dokonane i opisane we wniosku o wydanie interpretacji. Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości sprzedaży innych nieruchomości. Przedmiotowe działki wchodzą w skład odrębnych gospodarstw rolnych Wnioskodawcy, Współwłaściciela 1 i Współwłaściciela 2, o których mowa w art. 2 ust. 4 o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w obszarach zaliczanych do działów specjalnych produkcji rolnej. Pytania (w zakresie podatku od towarów i usług) 1) W opisanym stanie faktycznym, czy z tytułu sprzedaży działek o nr: a) 1 o pow. 0,0558 ha, b) 2 o pow. 0,1757 ha, c) 3 o pow. 0,1140 ha, d) 4 o pow. 0,1106 ha, e) 5 o pow. 0,1292 ha, f) 6 o pow. 0,1296 ha, g) 7 o pow. 0,1292 ha, h) 8 o pow. 0,0100 ha, i) 9 o pow. 0,1288 ha, j) 10 o pow. 0,2771 ha, k) 11 o pow. 0,0564 ha, l) 12 o pow. 0,1371 ha, m)13 o pow. 0,1192 ha, n) 14 o pow. 0,1194 ha, o) 15 o pow. 0,1101 ha, p) 16 o pow. 0,1103 ha, q) 17 o pow. 0,1098 ha, r) 18 o pow. 0,0100 ha, s) 19 o pow. 0,1093 ha, t) 20 o pow. 0,2184 ha Wnioskodawca wystąpi jako podatnik od towarów i usług? 2) Czy zbycie udziałów przez Wnioskodawcę w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod budowę? 3) W przypadku uznania przez Organ podatkowy, że zbycie udziałów przez Wnioskodawcę w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy to zbycie będzie zwolnione od tego podatku? Pani stanowisko w sprawie Stanowisko do pytania nr 1 Wnioskodawca z tytułu planowego zbycia nieruchomości gruntowych wymienionych w stanie faktycznym i pytaniu nr 1, nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług (nie wystąpi jako podatnik tego podatku). Uzasadnienie Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości jak również udziału w nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT. Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181 /10). Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Jak stwierdził Trybunał, okoliczność, iż osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, jest w tym zakresie bez znaczenia. Podkreślił, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca, B.B. i C.C. są współwłaścicielami działek o nr: a) 1 o pow. 0,0558 ha, b) 2 o pow. 0,1757 ha, c) 3 o pow. 0,1140 ha, d) 4 o pow. 0,1106 ha, e) 5 o pow. 0,1292 ha, f) 6 o pow. 0,1296 ha, g) 7 o pow. 0,1292 ha, h) 8 o pow. 0,0100 ha, i) 9 o pow. 0,1288 ha, j) 10 o pow. 0,2771 ha, k) 11 o pow. 0,0564 ha, l) 12 o pow. 0,1371 ha, m)13 o pow. 0,1192 ha, n) 14 o pow. 0,1194 ha, o) 15 o pow. 0,1101 ha, p) 16 o pow. 0,1103 ha, q) 17 o pow. 0,1098 ha, r) 18 o pow. 0,0100 ha, s) 19 o pow. 0,1093 ha, t) 20 o pow. 0,2184 ha, które zamierzają zbyć. Działki te powstały w wyniku podziału geodezyjnego działek o nr: 21 i 22. Decyzja o podziale działek miała na celu uproszczenie procesu zbycia działek w związku z nasilającymi się przejawami niezadowolenia mieszkańców sąsiadującego z tymi gruntami osiedla i z obawy przed konsekwencjami prawnymi lub finansowymi. Udziały w przedmiotowych działkach zostały nabyte przez Wnioskodawcę na cele związane z działalnością rolniczą. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu działalności rolniczej. Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele nie podejmowali żadnych nadzwyczajnych działań w celu zbycia Nieruchomości, poza jej geodezyjnym podziałem i uzyskaniu decyzji o zabudowie. Nie korzystali z agencji pośrednictwa, ogłoszeń o sprzedaży, nie uzbroili terenu, nie dzierżawili go itp. Z inicjatywą zakupu wystąpił deweloper przedstawiając ofertę, którą Współwłaściciele obecnie rozważają. Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach np. działalności rolniczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. Zatem należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjął Wnioskodawca w odniesieniu do działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży i ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności, będą spełnione przesłanki do uznania go za podatników podatku od towarów i usług. Po pierwsze należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie zamierzał zbyć nieruchomości zarówno w całości, jak i w części. Podział działek miał związek wyłącznie z chęcią uproszczenia procesu sprzedaży w związku ze wstępną ofertą złożoną przez dewelopera. Po drugie, Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele nie podejmowali, do czasu złożenia im oferty przez dewelopera żadnych działań, które podniosłyby wartość nieruchomości. Nie dokonali jego uzbrojenia, nie podejmowali działań marketingowych w celu jej sprzedaży, nie prowadzili działalności deweloperskiej czy o podobnym charakterze. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że planowana transakcja zbycia udziałów w nieruchomości nie będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy VAT, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji powyższego, skoro w analizowanej sprawie nie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę do uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy VAT, to Wnioskodawca z tytułu planowego zbycia udziałów w nieruchomościach gruntowych, nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług (nie wystąpi jako podatnik tego podatku). Stanowisko do pytania nr 2 Zbycie przez Wnioskodawcę udziałów w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod budowę. Stanowisko do pytania nr 3 W przypadku uznania przez Organ podatkowy, że zbycie udziałów przez Wnioskodawcę w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 będzie podlegało opodatkowaniu, zbycie tych udziałów będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wspólne uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2 i nr 3 Konsekwencją stanowiska, iż Wnioskodawca nie wystąpi przy sprzedaży jako podatnik podatku od towarów i usług jest uznanie, iż zbycie udziałów przez A.A. w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod budowę. Wyłącznie czynność wykonana przez podmiot działający w charakterze podatnika może podlegać opodatkowaniu i być czynnością opodatkowaną. Nawet gdybyśmy jednak uznali, iż zbycie udziałów przez Wnioskodawcę w prawie własności działek będzie jednak podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Mając na uwadze, iż Wnioskodawca nabył swoje udziały w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 w celu prowadzenia działalności rolniczej i wykorzystywał grunty wyłącznie na potrzeby tej działalności, która jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług i jednocześnie nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych gruntów (towarów) - sprzedaż będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy: przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 2 pkt 6 ustawy: przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej: Dyrektywą 2006/112/WE Rady: państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy: 1) określone udziały w nieruchomości, 2) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, 3) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części. Ponadto, należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów.
Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2 /11. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Z przytoczonych regulacji prawa Unii Europejskiej wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej. W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C- 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291 /92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym Trybunał stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego. Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwana dalej: Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego: przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na Kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a Kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego: umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły. W opisie sprawy podała Pani informacje, z których wynika, że Pani, B.B. (Współwłaściciel 1) oraz C.C. (Współwłaściciel 2) są współwłaścicielami nieruchomości rolnej składającej się z 20 działek o nr: 1 o pow. 0,0558 ha, 2 o pow. 0,1757 ha, 3 o pow. 0,1140 ha, 4 o pow. 0,1106 ha, 5 o pow. 0,1292 ha, 6 o pow. 0,1296 ha, 7 o pow. 0,1292 ha, 8 o pow. 0,0100 ha, 9 o pow. 0,1288 ha, 10 o pow. 0,2771 ha, 11 o pow. 0,0564 ha, 12 o pow. 0,1371 ha, 13 o pow. 0,1192 ha, 14 o pow. 0,1194 ha, 15 o pow. 0,1101 ha, 16 o pow. 0,1103 ha, 17 o pow. 0,1098 ha, 18 o pow. 0,0100 ha, 19 o pow. 0,1093 ha20 o pow. 0,2184 ha. Łączna powierzchnia ww. działek wynosi 2,36 ha. Ww. działki są położone na terenach nieposiadających miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działki nie są zabudowane żadnymi budynkami, ani też budowlami. Nieruchomość gruntową, rolną składającą się z dwóch działek: nr 21 i nr 22 (Nieruchomość) 10 czerwca 2010 r. zakupiły Pani i D.D. w równych częściach po 1/2. Z tytułu nabycia, nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Nabycie/sprzedaż nie podlegało opodatkowaniu i nie było udokumentowane fakturą/fakturami. Celem zakupu było powiększenie prowadzonych przez Panią oraz D.D. gospodarstw rolnych (odrębnych od siebie). 16 stycznia 2012 r. D.D. umową darowizny sporządzoną w formie aktu notarialnego darowała należący do niej udział w nieruchomości swoim dzieciom: córce - B.B. i synowi - C.C. w równych udziałach. Po dokonaniu darowizny: posiadała Pani 1/2 udziału w nieruchomości składającej się z działek o nr 21 i nr 22, B.B. posiadała 1/4 udziału w nieruchomości składającej się z działek o nr 21 i nr 22, C.C. posiadał 1/4 udziału w nieruchomości składającej się z działek o nr 21 i nr 22. Od momentu zakupu lub otrzymania darowizny nieruchomości Współwłaściciele prowadzą wspólnie uprawę zbóż, owoców miękkich oraz warzyw. Sprzedaż produktów rolnych pochodzących z tych upraw korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Obecnie, Nieruchomość sąsiaduje z osiedlem domków jednorodzinnych. Mieszkańcy osiedla nie są zadowoleni z sąsiedztwa. Skarżą się na uciążliwości związane z prowadzonymi przez Panią, Współwłaściciela 1 i Współwłaściciela 2 pracami rolnymi, tj. zapyleniem podczas orki, bronowania itp., nieprzyjemnymi i ich zdaniem szkodzącymi zdrowiu zapachami związanymi z prowadzonymi opryskami, czy nawożeniem obornika, uciążliwym hałasem pracujących maszyn rolniczych - ciągników i kombajnu. Deweloper, który wybudował na sąsiadujących gruntach osiedle domków jednorodzinnych złożył Pani i pozostałym współwłaścicielom ofertę zakupu działek. Oferta dewelopera dotyczy co prawda wszystkich działek, jednakże deweloper zobowiązał się do ich zakupu w częściach, w okresie 4 miesięcy od daty zakupu pierwszej ich partii. Ma to związek z jego płynnością finansową. Oferta ta, w związku z nasilającymi się przejawami niezadowolenia mieszkańców osiedla i z obawy przed konsekwencjami prawnymi lub finansowymi stała się godną rozważenia. W związku z ofertą rozciągniętego w czasie procesu sprzedaży działek na rzecz dewelopera, w czerwcu 2023 r. Współwłaściciele podjęli decyzję o geodezyjnym podziale działek o nr 21 i nr 22 na mniejsze. Pani, Współwłaściciel 1 i Współwłaściciel 2 są zatem obecnie współwłaścicielami 20 działek. Jednocześnie dla tych działek uzyskano decyzję o warunkach zabudowy, z wyjątkiem działek o nr: 1, 8, 11 i 18, które są przeznaczone pod drogi dojazdowe. Do chwili obecnej działki te stanowią zwarty obszar o pow. 2,36 ha, na którym w dalszym ciągu są prowadzone uprawy rolne. Pani i pozostali współwłaściciele poza podziałem, uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i złożeniem wniosków o założenie odrębnych ksiąg wieczystych dla poszczególnych działek nie podejmowali żadnych aktywnych działań, w tym: nie wynajmowali, ani też nie wydzierżawiali tych gruntów, nie wykorzystywali gruntów na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej innej niż rolnicza, nigdy nie prowadzili i nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej, której przedmiotem były nieruchomości, nie podejmowali żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnia posiadanych działek, w tym ich uzbrojenia w przyłącza wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne czy budowy dróg (zostały one tylko geodezyjnie wyznaczone). Działki nie są ogrodzone, nie podejmowali żadnych działań marketingowych lub reklamowych w celu ich sprzedaży, nie udzielali żadnych pełnomocnictw związanych z tymi działkami osobom trzecim, w tym zainteresowanemu deweloperowi. Nie panuje Pani w najbliższej przyszłości dokonywać zbycia innych nieruchomości. Nie dokonywała Pani w przeszłości sprzedaży innych nieruchomości. Uzyskane z ewentualnej sprzedaży działek środki finansowe zamierza Pani przeznaczyć na zakup gruntów rolnych położonych bliżej miejsca zamieszkania (powiększyć prowadzone gospodarstwo rolne). W porozumieniu z pozostałymi współwłaścicielami rozważa Pani sprzedaż działek deweloperowi, z tym że sprzedaż zgodnie z jego ofertą nie będzie dokonana jednorazowo, ale sukcesywnie w ciągu 4 miesięcy, w miarę spływu należności od przyszłych mieszkańców, albo sprzedaż poszczególnych działek różnym zainteresowanym osobom zamierzającym wybudować na nich domy własnym staraniem w przypadku gdy transakcja z deweloperem nie dojdzie do skutku. Geodezyjny podział działek i uzyskanie decyzji o zabudowie miały związek z warunkami zakupu określonymi przez dewelopera. W odniesieniu do działek będących przedmiotem planowej sprzedaży, Pani oraz pozostali współwłaściciele nie będą ponosili wydatków, czy nakładów w celu ich uatrakcyjnienia. Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy z tytułu sprzedaży udziałów w działkach o nr: 1 o pow. 0,0558 ha, 2 o pow. 0,1757 ha, 3 o pow. 0,1140 ha, 4 o pow. 0,1106 ha, 5 o pow. 0,1292 ha, 6 o pow. 0,1296 ha, 7 o pow. 0,1292 ha, 8 o pow. 0,0100 ha, 9 o pow. 0,1288 ha, 10 o pow. 0,2771 ha, 11 o pow. 0,0564 ha, 12 o pow. 0,1371 ha, 13 o pow. 0,1192 ha, 14 o pow. 0,1194 ha, 15 o pow. 0,1101 ha, 16 o pow. 0,1103 ha, 17 o pow. 0,1098 ha, 18 o pow. 0,0100 ha, 19 0 pow. 0,1093 ha, 20 o pow. 0,2184 ha będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy (pytanie nr 1) oraz ustalenia, czy zbycie udziałów w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod budowę (pytanie nr 2). Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży udziałów w tych działkach będzie Pani spełniać przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług, w zakresie ww. czynności. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. Ze wskazanych wyżej regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym przypadku udziałów w działkach) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Zatem mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji podejmowane przez Panią działania nie wskazują na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, a sprzedaż udziałów w działkach nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10, nr 11, nr 12, nr 13, nr 14, nr 15, nr 16, nr 17, nr 18, nr 19 oraz nr 20 nie będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z wniosku, celem zakupu udziałów w działkach nr 21 i nr 22 (działkach, z których wydzielone zostały działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży) było powiększenie prowadzonego przez Panią gospodarstwa rolnego. Od momentu zakupu nieruchomości prowadzi Pani uprawę zbóż, owoców miękkich oraz warzyw. Poza podziałem, uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i złożeniem wniosków o założenie odrębnych ksiąg wieczystych dla poszczególnych działek nie podejmowała Pani żadnych aktywnych działań, w tym nie wynajmowała, ani też nie wydzierżawiała Pani tych gruntów, nie wykorzystywała Pani gruntów na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej innej niż rolnicza. Ponadto nigdy nie prowadziła Pani i nie zamierza Pani prowadzić działalności gospodarczej, której przedmiotem były nieruchomości. Co więcej, nie podejmowała Pani żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnia posiadanych działek, w tym ich uzbrojenia w przyłącza wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne czy budowy dróg (zostały one tylko geodezyjnie wyznaczone). Działki nie są ogrodzone. Ponadto, nie podejmowała Pani żadnych działań marketingowych lub reklamowych w celu ich sprzedaży. Jednocześnie, co istotne, nie udzielała Pani żadnych pełnomocnictw związanych z tymi działkami osobom trzecim, w tym zainteresowanemu deweloperowi. W odniesieniu do działek będących przedmiotem planowej sprzedaży nie będzie Pani ponosiła wydatków czy nakładów w celu ich uatrakcyjnienia. Co prawda, dokonała Pani podziału działek nr 21 i nr 22 oraz otrzymała Pani decyzję o warunkach zabudowy dla części działek powstałych po podziale, ale takie działania nie mogą świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami, gdyż należy je oceniać w kontekście całokształtu okoliczności przedstawionej sprawy. Należy zatem uznać, że dokonując sprzedaży udziałów w działkach nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10, nr 11, nr 12, nr 13, nr 14, nr 15, nr 16, nr 17, nr 18, nr 19 oraz nr 20 będzie Pani korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pani cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziałów w ww. działkach, a ich dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podsumowując, zbycie udziałów w działkach nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10, nr 11, nr 12, nr 13, nr 14, nr 15, nr 16, nr 17, nr 18, nr 19 oraz nr 20, będzie stanowiło działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Zatem sprzedaż udziałów w opisanych powyżej działach nie będzie skutkowała uznaniem Pani za podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż przez Panią posiadanych udziałów w działkach nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10, nr 11, nr 12, nr 13, nr 14, nr 15, nr 16, nr 17, nr 18, nr 19 oraz nr 20 nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem Pani stanowisko w zakresie braku uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziałów działkach nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7, nr 8, nr 9, nr 10, nr 11, nr 12, nr 13, nr 14, nr 15, nr 16, nr 17, nr 18, nr 19 i nr 20 (pytanie nr 1) oraz w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziałów ww. działkach jako dostawy gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod budowę (
nr 2) należało uznać za prawidłowe. Nie udzielam odpowiedzi w zakresie w pytania nr 3 wniosku, ponieważ oczekiwała Pani na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania, że zbycie udziałów w prawie własności działek wymienionych w pytaniu nr 1 będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłączenie w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Interpretacja dotyczy wyłącznie Pani i tylko w stosunku do Pani może wywołać określone przepisami skutki prawne. Natomiast interpretacja ta nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli wymienionych we wniosku działek. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili