0114-KDIP4-1.4012.85.2025.2.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanych działek. Uzupełniła go Pani pismem z 4 kwietnia 2025 r. (wpływ 4 kwietnia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT (sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu VAT (podatek od towarów i usług)), do majątku prywatnego nieruchomość, w skład której wchodzą niezabudowane działki ewidencyjne stanowiące grunty orne, o 2łącznej powierzchni (...) m (dalej łącznie jako „Działki”). Działki są objęte jedną księgą wieczystą, z tym że zgrupowane są w dwóch lokalizacjach niesąsiadujących ze sobą. W jednej lokalizacji położone są sąsiadujące ze sobą działki o nr ewid. 1 oraz nr ewid. 2 (dalej jako „Działka Nr 1”). W drugiej lokalizacji położone są sąsiadujące ze sobą działki o nr ewid. 3, 4 oraz 5 (dalej jako „Działka Nr 2”). Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla Działek. Działki są natomiast objęte Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, zgodnie z którym znajdują się one na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Żadna z Działek ewidencyjnych samodzielnie nie spełnia kryterium minimalnej powierzchni pod budynek mieszkalny w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej, o którym mowa w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego. Natomiast Działka Nr 1 oraz Działka Nr 2 spełniają wskazane kryterium minimalnej powierzchni pod budynek mieszkalny w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej. Działki zostały nabyte w celu budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego (domu) na własne potrzeby Wnioskodawczyni, z tym że w stosunku do Działki nr 1 (dwie działki ewidencyjne ze sobą sąsiadujące), przy jej zakupie, Wnioskodawczyni planowała jej zamianę i w ten sposób powiększenie terenu pod budowę własnego budynku mieszkalnego. Okazało się, że nie jest to możliwe. Jednocześnie w pobliżu została udostępniona do sprzedaży nieruchomość spełniająca wszystkie oczekiwania Wnioskodawczyni (co do powierzchni oraz położenia). Wnioskodawczyni w 2015 r. nabyła przedmiotową nieruchomość i zdecydowała o realizacji na niej budowy domu na własne potrzeby mieszkaniowe. Wnioskodawczyni uzyskała w tym celu pozwolenie na budowę. Wnioskodawczyni zdecydowała o odstąpieniu od zamiaru budowy domu na Działkach. Działki, po ich nabyciu, nie były/nie są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej, działalności rolniczej, ani nie figurowały/nie figurują w ewidencji środków trwałych. Nie były też/nie są wynajmowane ani oddane w dzierżawę innym podmiotom. Wnioskodawczyni nie czerpała z nich ani nie czerpie żadnych pożytków, ani nie dokonywała żadnych nakładów na przedmiotowe Działki. Wnioskodawczyni nie dokonała i nie zamierza dokonać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą atrakcyjność Działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży. Jedynie kilka lat wcześniej Wnioskodawczyni zleciła agencji sprzedaży nieruchomości podjęcie próby sprzedaży Działek, która nie została skutecznie zrealizowana. Wnioskodawczyni od (...) 2020 r. figuruje w rejestrze podatników VAT jako zarejestrowany czynny podatnik VAT. Wnioskodawczyni świadczy usługi wynajmu lokalu usługowego opodatkowane podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej, do której wniosła w 2020 r. wraz z bratem część posiadanej we współwłasności nieruchomości tytułem aportu (aportem było objęte „x” działek ewidencyjnych z „y” działek ewidencyjnych wydzielonych z niezabudowanej działki wchodzącej w skład nieruchomości). Spółka cywilna wybudowała na tym gruncie budynki mieszkalne w celu ich sprzedaży. Udział we współwłasności opisywanej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny zawartej z matką w 2007 r. W interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2020 r. (nr 0114-KDIP4-2.4012.142.2020.2. MC) Dyrektor KIS uznał, że transakcja aportu ww. części nieruchomości do spółki cywilnej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów. Udział Wnioskodawczyni we współwłasności pozostałych „z” działek ewidencyjnych pozostaje nadal w jej majątku prywatnym. Wnioskodawczyni wraz z bratem zamierza wnieść je aportem lub sprzedać do spółki cywilnej celem wybudowania przez spółkę cywilną na tych działkach kolejnych domów mieszkalnych. Wnioskodawczyni nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 Ustawy o VAT. W 2006 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, należącego do Jej majątku prywatnego i wykorzystywanego przez Nią na własne potrzeby mieszkaniowe. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży wszystkich Działek objętych jedną księgą wieczystą. Wnioskodawczyni nie ma zamiaru pozostawić Działek w swoim majątku np. w celach inwestycyjnych (jako lokata majątku) ani przeznaczać do działalności gospodarczej. Nie będzie też realizować na części z nich budowy na własne potrzeby, ponieważ zamiar wybudowania domu na własne potrzeby mieszkaniowe ma realizować na nieruchomości zakupionej w 2015 r. (Wnioskodawczyni uzyskała już pozwolenie na budowę domu na tej nieruchomości). Poprzez sprzedaż Działek, Wnioskodawczyni zamierza odzyskać do majątku prywatnego zamrożone w nich środki pieniężne. Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni nie uzyskiwała/nie uzyskuje/nie będzie uzyskiwała płodów rolnych (opodatkowanych podatkiem VAT) przeznaczonych do dalszej odsprzedaży z działek przeznaczonych do sprzedaży nr ew. 1 oraz 2 (Działka nr 1) oraz nr ew. 3,4 oraz 5 (Działka nr 2). Wnioskodawczyni planowała budowę domu na nieruchomości, w skład której wchodziłyby działki ewidencyjne o nr 3, 4 oraz 5 (Działka nr 2) oraz działki ewidencyjne, które miały być nabyte przez Wnioskodawczynię w wyniku planowanej zamiany działek o nr ew. 1 oraz 2 (Działka nr 1). W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że w stosunku do Działki nr 1 (dwie działki ewidencyjne ze sobą sąsiadujące), przy jej zakupie, Wnioskodawczyni planowała jej zamianę i w ten sposób powiększenie terenu pod budowę własnego budynku mieszkalnego. Okazało się, że nie jest to możliwe. Działki przeznaczone do sprzedaży nie będą udostępniane przed dniem sprzedaży innym osobom/podmiotom na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni nie planuje zawierania umów przedwstępnych sprzedaży Działek. Ewentualne zawarcie umów przedwstępnych sprzedaży Działek z przyszłym nabywcą /nabywcami będzie zależało od sytuacji prawnej oraz/ lub faktycznej po stronie nabywcy /nabywców. Jeżeli taka umowa przedwstępna/umowy przedwstępne będą zawierane, to zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego będą określały istotne postanowienia umowy przyrzeczonej/umów przyrzeczonych oraz/lub będą zawierały dodatkowe postanowienia, o ile strony uznają to za konieczne. Wnioskodawczyni, przed sprzedażą Działek, nie udzieli jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) dla nabywcy/nabywców lub innych podmiotów. W stosunku do Działek przeznaczonych do sprzedaży, Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała aktywnych działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia.

Pytanie

Czy z tytułu planowanej sprzedaży Działek Wnioskodawczyni powinna być uznana za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji czy sprzedaż ta będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem? Pani stanowisko w sprawie Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży Działek nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT, a będzie jedynie korzystać z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W konsekwencji, sprzedaż Działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przepis art. 2 pkt 6 ustawy o VAT stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym działek gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w Ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjęła Wnioskodawczyni w odniesieniu do Działek, które zamierza sprzedać. Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana

czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży Działek Wnioskodawczyni spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nabyła Działki do swojego majątku prywatnego celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, nie w celach inwestycyjnych, a więc ze względów oczywistych nie ma zastosowania przesłanka uprzedniego zakupu nieruchomości w celu odsprzedaży. Nabycie Działek, będących przedmiotem planowanej sprzedaży nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak to wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Działki są objęte jedną księgą wieczystą, z tym że zgrupowane są w dwóch lokalizacjach niesąsiadujących ze sobą. W jednej lokalizacji położone są sąsiadujące ze sobą działki o nr ewid. 1 oraz nr ewid. 2 (dalej jako „Działka Nr 1”). W drugiej lokalizacji położone są sąsiadujące ze sobą działki o nr ewid. 3,4 oraz 5 (dalej jako „Działka Nr 2”). Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla Działek. Działki są natomiast objęte Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, zgodnie z którym znajdują się one na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Żadna z Działek ewidencyjnych samodzielnie nie spełnia kryterium minimalnej powierzchni pod budynek mieszkalny w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej, o którym mowa w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego. Natomiast Działka Nr 1 oraz Działka Nr 2 spełniają wskazane kryterium minimalnej powierzchni pod budynek mieszkalny w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej. Działki zostały nabyte w celu budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego (domu) na własne potrzeby Wnioskodawczyni, z tym że w stosunku do Działki nr 1 (dwie działki ewidencyjne ze sobą sąsiadujące), przy jej zakupie, Wnioskodawczyni planowała jej zamianę i w ten sposób powiększenie terenu pod budowę własnego budynku mieszkalnego. Okazało się, że nie jest to możliwe. Jednocześnie w pobliżu została udostępniona do sprzedaży nieruchomość spełniająca wszystkie oczekiwania Wnioskodawczyni (co do powierzchni oraz położenia). Wnioskodawczyni w 2015 r. nabyła przedmiotową nieruchomość i zdecydowała o realizacji na niej budowy domu na własne potrzeby mieszkaniowe. Wnioskodawczyni uzyskała w tym celu pozwolenie na budowę. Wnioskodawczyni zdecydowała o odstąpieniu od zamiaru budowy domu na Działkach. Działki w całości ani w części nie były przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, takich jak oddanie do użytkowania jako najem, dzierżawa ani użyczenie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT ani nie dokonywała zabudowy tych Działek. Planowana sprzedaż Działek jest wynikiem zmiany planów życiowych Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie dokonała i nie zamierza dokonać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą atrakcyjność Działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży. Jedynie kilka lat wcześniej Wnioskodawczyni zleciła agencji sprzedaży nieruchomości podjęcie próby sprzedaży Działek, która nie została skutecznie zrealizowana. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy podmiot w celu dokonania sprzedaży działek, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Analiza ww. orzeczeń TSUE prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia opisanych Działek, które byłyby porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Wnioskodawczyni nabyła Działki do swojego majątku prywatnego i przez cały okres posiadania Działki nie były/nie są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do działalności gospodarczej, działalności rolniczej, ani nie figurowały/nie figurują w ewidencji środków trwałych. Nie były też/nie są wynajmowane ani oddane w dzierżawę innym podmiotom. Wnioskodawczyni nie czerpała z nich ani nie czerpie żadnych pożytków, ani nie dokonywała żadnych nakładów na przedmiotowe Działki. Analizując całokształt działań dokonanych przez Wnioskodawczynię należy wskazać, że dokonując sprzedaży nie będzie ona działać jako handlowiec. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Dokonując w przyszłości sprzedaży Działek będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży Działek nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT, a będzie jedynie korzystać z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W konsekwencji, sprzedaż Działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 6 i 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

6) towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. 22) sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. W myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy: 1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. 2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Właściwe jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów, jednak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadne jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C#291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht). Dotyczyło ono kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C#180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z ww. orzeczenia wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyższych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Tylko wtedy działania sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Ze wskazanych regulacji należy wywnioskować, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Pani wątpliwości dotyczą uznania Pani za podatnika podatku VAT z tytułu planowanej sprzedaży Działek, a w konsekwencji podlegania tej sprzedaży opodatkowaniu tym podatkiem. Jak wskazano wyżej, istotne dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT. Należy zatem ustalić, oceniając całokształt Pani działań w odniesieniu do Działek, tj. działek o nr ewid. 1 oraz nr ewid. 2 („Działka Nr 1”) oraz działek o nr ewid. 3, 4 oraz 5 („Działka Nr 2”), czy będzie Pani spełniała przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług. Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpią okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z zamiarem sprzedaży Działek nie podjęła Pani ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak, np. uzbrojenie terenu - doprowadzenie do niego mediów czy jego ogrodzenie. Jak wynika bowiem z wniosku, nie dokonywała Pani żadnych nakładów na przedmiotowe Działki. Nie dokonała Pani i nie zamierza dokonać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą atrakcyjność Działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży. W stosunku do Działek przeznaczonych do sprzedaży, nie będzie też podejmowała Pani aktywnych działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Jedynie kilka lat wcześniej zleciła Pani agencji sprzedaży nieruchomości podjęcie próby sprzedaży Działek, która nie została skutecznie zrealizowana. Działki przeznaczone do sprzedaży nie będą również udostępniane przed dniem sprzedaży innym osobom/podmiotom na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie były też /nie są wynajmowane ani oddane w dzierżawę innym podmiotom. Nie planuje Pani zawierania umów przedwstępnych sprzedaży Działek. Przed sprzedażą Działek, nie udzieli Pani jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) dla nabywcy/nabywców lub innych podmiotów. Wskazała Pani, że od (...) 2020 r. figuruje Pani w rejestrze podatników VAT jako zarejestrowany czynny podatnik VAT. Świadczy Pani usługi wynajmu lokalu usługowego opodatkowane podatkiem VAT. Jest Pani również wspólnikiem spółki cywilnej, do której wniosła w 2020 r. wraz z bratem część posiadanej we współwłasności nieruchomości tytułem aportu. Udział we współwłasności nieruchomości nabyła Pani na podstawie umowy darowizny zawartej z matką w 2007 r. Spółka cywilna wybudowała na tym gruncie budynki mieszkalne w celu ich sprzedaży. Nie zamierza Pani jednak ani przeznaczać do działalności gospodarczej Działek ani pozostawić Działek w swoim majątku np. w celach inwestycyjnych. Na nieruchomości, w skład której wchodziłyby działki ewidencyjne o nr 3, 4 oraz 5 (Działka nr 2) oraz działki ewidencyjne, które miały być nabyte przez Panią w wyniku planowanej zamiany działek o nr ew. 1 oraz 2 (Działka nr 1), planowała Pani budowę domu. Działki, po ich nabyciu, nie były/nie są wykorzystywane przez Panią do działalności gospodarczej, działalności rolniczej, ani nie figurowały/nie figurują w ewidencji środków trwałych. Nie czerpała z nich Pani ani nie czerpie żadnych pożytków. Z uwagi na powyższe okoliczności należy uznać, że sprzedaż Działek nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W związku z zamiarem sprzedaży ww. Działek nie będzie Pani działała zatem w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy i transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.