Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w
zakresie prawa do zastosowania stawki 0% VAT (podatek od towarów i usług) do dostaw (...) lotniczych, ich
komponentów oraz części zamiennych na rzecz Kontrahenta. Treść wniosku jest
następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
A. KG (dalej: „A.”, „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką z siedzibą w Niemczech,
zajmującą się sprzedażą wyposażenia pokładowego do samolotów, w tym w szczególności
sprzedażą (...) lotniczych, ich komponentów i części zamiennych liniom lotniczym, firmom
leasingowym i producentom samolotów na całym świecie. Spółka jest zarejestrowana jako
podatnik VAT czynny oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce
(podatnik VAT UE).
Sprzedawane przez Spółkę (...) lotnicze, komponenty instalowane w siedzeniach samolotu
oraz części zamienne produkowane są/będą w Polsce przez polską spółkę zależną B. Sp. z.
o.o. (dalej: „B.”), a następnie są/będą sprzedawane Wnioskodawcy.
W dalszej kolejności Wnioskodawca dostarcza/będzie sprzedawać towary do klienta
końcowego, tj. firmy z siedzibą na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego UE
(lub ew. na terytorium państwa trzeciego) zajmującej się leasingiem samolotów (dalej:
„Kontrahent”). Towary dostarczane są/będą bezpośrednio z Polski do kraju docelowego,
którym zawsze będzie inny kraj UE. Kontrahent jest/będzie jednocześnie organizatorem
transportu. Możliwa jest także sytuacja, w której organizatorem transportu jest/będzie A.,
posługujący się polskim numerem VAT wobec B. Zdarza się/może się zdarzyć, że
Kontrahent nie jest/nie będzie zarejestrowany na potrzeby transakcji
wewnątrzwspólnotowych w kraju docelowym.
W związku z powyższym Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem niniejszego wniosku są
wyłącznie dostawy realizowane na rzecz firm leasingowych, które nie są/nie będą
zarejestrowane na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju docelowym.
Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie transakcji
łańcuchowych, w ramach, których B. dokonuje/będzie dokonywał dostaw towarów na
rzecz Spółki, a Spółka na rzecz Kontrahenta. W ramach ww. transakcji łańcuchowej,
dostawie pomiędzy A., a Kontrahentem jest/będzie przypisany transport (tj. jest/będzie
ona stanowić tzw. dostawę ruchomą). Z uwagi na wewnątrzwspólnotowy charakter ww.
transakcji, dostawa ta jest/będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast dostawa towarów dokonywana przez B. na rzecz Wnioskodawcy stanowi
/będzie stanowiła tzw. dostawę nieruchomą w ramach transakcji łańcuchowej i podlega
/będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawca podkreśla, że prawidłowość
modelu przedstawionej transakcji łańcuchowej oraz przypisanie dostawy ruchomej nie
stanowi przedmiotu niniejszego wniosku.
Z uwagi na niespełnienie przesłanek przewidzianych w ustawie o VAT do zastosowania
stawki 0% VAT dla dostaw wewnątrzwspólnotowych, tj. w szczególności braku rejestracji
dla celów VAT Kontrahenta, transakcja między Spółką a Kontrahentem nie jest/nie będzie
mogła być opodatkowana stawką 0% VAT na podstawie art. 42 ustawy o VAT.
Niemniej, należy zauważyć, że (...), komponenty i ich części zamienne dostarczane przez
Wnioskodawcę przeznaczone są/będą do instalacji w samolotach, wynajmowanych (lub
udostępnianych na podstawie podobnej umowy) przez firmę leasingującą firmie lotniczej.
Kontrahent nabywa wskazane wyżej elementy wyposażenia w celu ich wyłącznego
dalszego wykorzystania przez przedsiębiorstwo lotnicze. Części są/będą instalowane
bezpośrednio w istniejących samolotach lub dostarczane do punktów serwisowych w
kraju docelowym. Ponadto, wszystkie ww. towary produkowane przez B. i dostarczane
przez Spółkę, są akceptowane/ zostaną zaakceptowane przez (...) Urząd Lotnictwa
Cywilnego.
(...) i ich części są/będą zatem docelowo wykorzystywane w samolotach użytkowanych
przez firmę lotniczą. Wnioskodawca natomiast zawsze może/będzie mógł przypisać
dostarczone (...) lotnicze, komponenty siedzeń i ich części zamienne do konkretnych
samolotów linii lotniczej przed dokonaniem dostawy. Co istotne, Kontrahent jest/będzie
ostatecznym nabywcą ww. towarów, które są/ będą montowane w samolotach
leasingowanych od Spółki przez firmę lotniczą.
Firma lotnicza najmująca samoloty od Kontrahenta jest/będzie przewoźnikiem lotniczym
wykonującym głównie transport międzynarodowy uprawnionym do wykonywania
przewozów w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego instrumentu
właściwego organu państwa, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika
lotniczego lub wpisanym na listę przewoźników lotniczych wykonujących przewozy
głównie w transporcie międzynarodowym, ogłoszoną przez właściwy organ państwa
siedziby tego przewoźnika. Innymi słowy, ostatecznym beneficjentem dostarczanych
towarów jest/będzie podmiot prowadzący przewozy lotnicze w przeważającej części
międzynarodowe, który jest/będzie uprawniony do wykonywania przewozów w
transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu
państwa siedziby tego przewoźnika.
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca ma/będzie
miał prawo do zastosowania stawki 0% VAT do dostaw (...) lotniczych, ich komponentów
oraz części zamiennych na rzecz Kontrahenta?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do zastosowania stawki 0% VAT na podstawie art.
83 ust. 1 pkt 6 w zw. z ust. 1f ustawy o VAT w Polsce w przypadku dostaw (...) lotniczych,
ich komponentów oraz części zamiennych na rzecz Kontrahenta.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
1. Warunki zastosowania stawki 0% VAT w wypadku WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów)
Wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: „WDT”) zasadniczo podlegają
opodatkowaniu według stawki 0% VAT pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek
materialnych i formalnych. Art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą
zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.:
„(...)
1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer
identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo
członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku
od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres
rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem
wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do
nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest
zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.
Należy przy tym zaznaczyć, że stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być
postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie
stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w
wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować
powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie
jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przedmiotem
niniejszego wniosku są transakcje WDT realizowane do podmiotu, który nie jest
zarejestrowany dla celów VAT-UE w kraju dostawy, zatem do sytuacji, w których powyższe
warunki nie zostały/nie zostaną spełnione. Zatem do dostaw będących przedmiotem
niniejszego wniosku nie będzie można zastosować stawki VAT przewidzianej zasadniczo
dla WDT.
Co do zasady, podstawową stawką VAT w takich wypadkach jest stawka 23% VAT.
Niemniej jednak, ustawa o VAT dla określonych rodzajów transakcji przewiduje
szczególne, obniżone stawki VAT, które mogą stanowić samodzielną podstawę do
zastosowania obniżonego opodatkowania, bez względu na niespełnienie przesłanek z art.
42 ustawy o VAT.
I tak, w art. 83 ustawy o VAT wskazane zostały transakcje, dla których przewidziano stawkę
0% VAT, której zastosowanie może zostać uzależnione od spełnienia innych, określonych
warunków.
Zgodnie z powyższym, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, możliwe jest
zastosowanie stawki 0% VAT do dostaw środków transportu lotniczego oraz części
zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych
wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Dalsze ustępy tego
przepisu doprecyzowują natomiast warunki stosowania tej stawki (ust. 1a - 1f).
Tym samym Wnioskodawca wskazuje, że, dla ustalenia z jaką stawką krajową powinna
zostać opodatkowana transakcja WDT realizowana przez Spółkę, dla której nie zostały
spełnione warunki zastosowania stawki 0% określone w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT
kluczowe jest stwierdzenie, czy spełnione zostały wymogi przewidziane w art. 83 ust. 1 pkt
6 oraz art. 83 ust. 1a - 1f ustawy o VAT.
2. Zastosowanie stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT
Jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy VAT, stawkę VAT 0% stosuje się m.
in. do dostawy:
części zamiennych do środków transportu lotniczego,
wyposażenia pokładowego,
dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym.
W przepisach art. 83 ust. 1a - 1e prawodawca zdefiniował szczegółowo w jakich
wypadkach można uznać za „przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w
transporcie międzynarodowym” przewoźników lotniczych posiadających siedzibę
działalności gospodarczej na terytorium kraju (Polski). Przedmiotem niniejszego wniosku
są jednak wyłącznie dostawy do podmiotów z siedzibą poza terytorium kraju, tym samym
przepisy te nie wymagają szczegółowego rozważenia.
Natomiast w ust. 1f prawodawca zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem
„przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym” w wypadku przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby
działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zgodnie z powołanym przepisem chodzi tu o przewoźników lotniczych:
1) uprawnionych do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym na
podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego
przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego, lub
2) wpisanych na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w
transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby
danego przewoźnika.
W konsekwencji, w oparciu o powyższe regulacje należy stwierdzić, że ustawa o VAT
pozwala na zastosowanie stawki podatku 0% w odniesieniu do dostaw związanych ze
statkami powietrznymi, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
a) Przesłanka przedmiotowa - stawką 0% VAT objęte są wyłącznie towary wymienione w
art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, tj. środki transportu lotniczego, ich części zamienne i
wyposażenie pokładowe;
b) Przesłanka podmiotowa - zastosowanie stawki 0% w odniesieniu do wskazanych
powyżej towarów jest możliwe zasadniczo w przypadku dokonania tej dostawy dla
określonego podmiotu, tj. przewoźnika lotniczego działającego w transporcie
międzynarodowym, zdefiniowanego w art. 83 od ust.1a do ust.1f ustawy o VAT.
Ad a - przesłanka przedmiotowa
Zgodnie ze znanym Spółce stanowiskiem organów podatkowych, opodatkowaniu stawką
0% VAT podlega wyłącznie takie wyposażenie pokładowe, które jest niezbędne do
prawidłowego funkcjonowania i eksploatacji statku powietrznego (por. np. interpretacja
indywidualna DKIS z dnia 6 marca 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.85.2018.1.RD; z dnia 22
maja 2018 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.85.2018.1.JS).
Jednocześnie ani polski ustawodawca, ani organy podatkowe nie określają, jakie cechy
charakterystyczne powinien posiadać element wyposażenia, aby mogła mu zostać
przypisana cecha „niezbędności”. Natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego,
„niezbędny” to taki, bez którego nie można przetrwać, normalnie funkcjonować, taki, który
jest bardzo potrzebny.
W ocenie Wnioskodawcy niewątpliwie towary będące przedmiotem niniejszego wniosku,
tj. (...) lotnicze oraz ich komponenty i części zamienne, należy uznać za niezbędne do
prawidłowego funkcjonowania i eksploatacji każdego statku powietrznego, do którego są
one przeznaczone. Są to standardowe elementy powszechnie stosowane w tego rodzaju
środkach transportu.
Ponadto, jak wynika z Załącznika 6 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym
podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r., którym, zgodnie z Oświadczeniem
rządowym z dnia 20 sierpnia 2003 r., Polska jest związana: „Każdy samolot musi być
wyposażony w: 1) siedzenie lub miejsce do leżenia dla każdego pasażera, który
przekroczył wiek określony przez państwo operatora” - pkt 6.2.2.
W związku z powyższym, należy uznać, że skoro siedzenia uważane są za zasadniczo
obowiązkowe elementy wyposażenia samolotu, do którego są one przeznaczone, to
zarówno (...) samolotowe, jak i wszelkie ich komponenty czy części zamienne zapewniające
ich prawidłowe funkcjonowanie będą stanowiły element wyposażenia niezbędny do
prawidłowego funkcjonowania samolotu.
Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że wszelkie dostarczane przez niego towary [(...),
komponenty, części zamienne] mogą zostać przypisane do konkretnego samolotu
konkretnej linii lotniczej już na etapie realizowanej dostawy oraz są/będą akceptowane
przez (...) Urząd Lotnictwa Cywilnego.
Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że (...) lotnicze, ich
komponenty i części zamienne są niezbędne do prawidłowej eksploatacji i funkcjonowania
statku powietrznego, a tym samym spełniają/będą spełniać kryterium przedmiotowe
wskazane w przepisach ustawy o VAT.
Ad b - przesłanka podmiotowa
Drugą przesłanką, która musi zostać spełniona jest przesłanka podmiotowa, tj. dostawy
muszą odbywać się dla podmiotu będącego przewoźnikiem lotniczym wykonującym
głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, zgodnie z przytaczaną już wyżej
definicją ustawową.
Zdaniem Wnioskodawcy przepis ten nie wskazuje jednoznacznie, że przesłanka ta będzie
spełniona wyłącznie w wypadku bezpośrednich dostaw do tego rodzaju przewoźników.
Przeciwnie - zastosowanie jedynie słowa „dla” sugeruje tu bowiem, że przesłanka byłaby
również spełniona w sytuacji dostawy bezpośrednio do podmiotu niebędącego takim
przewoźnikiem, który jednak udostępnia je następnie wyłącznie tego rodzaju
przewoźnikom (tj. są one bezpośrednio przeznaczone dla wykorzystania przez takich
przewoźników).
Za takim poglądem przemawiają następujące argumenty:
W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje na wyrok Naczelnego Sądu
Administracyjnego z dnia 15 lipca 2021 r. o sygnaturze I FSK 2131/18. W przedmiotowym
wyroku dotyczącym dostaw paliwa lotniczego na rzecz pośrednika, który następnie
dokonuje dostawy paliwa bezpośrednio do samolotów używanych przez zagranicznych
przewoźników lotniczych, Sąd wskazał, że „zwolnienie dostawy towarów na rzecz
podmiotu, który nie jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozy w
transporcie międzynarodowym (jak w niniejszej sprawie na rzecz pośrednika) byłoby
dopuszczalne tylko w przypadku jednoznacznej identyfikacji towaru (w orzeczeniu mowa
jest o statkach powietrznych) ze względu na mechanizmy rejestracji i zezwoleń, co bez
przeszkód pozwalałoby na weryfikację zasadności zwolnienia (jako towaru używanego
przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym). Bowiem etapy poprzedzające końcową dostawę towarów zostały co
do zasady przywołanymi orzeczeniami wyłączone ze zwolnienia, a dopuszczone jedynie
wówczas, gdy z uwagi na możliwość jednoznacznej identyfikacji przeznaczenia towaru
możliwe jest zweryfikowanie jego wykorzystania przez przewoźników lotniczych
wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.”
W konsekwencji po analizie orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego można
stwierdzić, że w sytuacji, gdy towar dostarczany jest podmiotowi, który sam nie jest
„przewoźnikiem lotniczym, zajmującym się głównie odpłatnym przewozem na trasach
międzynarodowych”, lecz nabywa towary, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o
VAT, przeznaczony wyłącznego do użytku przez takiego przedsiębiorcę i jednoznacznie
określone jest przeznaczenie towaru (tj. konkretny samolot konkretnej linii lotniczej
spełniającej wymogi określone w ust. 1f ww.), zdaniem Wnioskodawcy w przypadku
dostaw realizowanych przez A. mogłaby mieć zastosowanie stawka VAT 0%.
Natomiast, co ważniejsze, za powyższą tezą, potwierdzając konkluzje Spółki, opowiedział
się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie
C-33/11 A Oy.
W przedmiotowym wyroku, dotyczącym dostawy samolotu dokonywanej na rzecz
pośrednika, który następnie udostępnił samolot do korzystania innemu podmiotowi
(spełniającemu kryteria uznania go za przewoźnika lotniczego wykonującego głównie
przewozy w transporcie międzynarodowym), Trybunał wskazał, że:
„(...) art. 15 pkt 6 szóstej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, iż
przewidziane w nim zwolnienie ma zastosowanie również do dostawy statku
powietrznego na rzecz podmiotu, który sam nie jest «przedsiębiorstwem lotniczym
zajmującym się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych» w
rozumieniu tego przepisu, lecz nabywa ten statek powietrzny w celu jego wyłącznego
wykorzystania przez takie przedsiębiorstwo”.
Przedmiotowy wniosek TSUE wywiódł w szczególności z brzmienia językowego przepisu
art. 15 pkt 6 VI Dyrektywy (poprzedzającej Dyrektywę VAT), który przywołał we wskazanym
orzeczeniu:
„Bez uszczerbku dla innych przepisów Wspólnoty państwa członkowskie zwalniają od
podatku na warunkach, które określają w celu zapewnienia właściwego i prostego
zastosowania takich zwolnień i zapobieżenia wszelkim oszustwom podatkowym, unikaniu
opodatkowania i nadużyciom: (...)
6) dostawy, przebudowy, naprawy, utrzymanie, czarter oraz najem statków powietrznych
używanych przez towarzystwa lotnicze, wykorzystywanych odpłatnie w ruchu
międzynarodowym (przedsiębiorstwa lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym
przewozem na trasach międzynarodowych), jak również dostawy, najem, naprawa oraz
utrzymanie sprzętu wbudowanego lub w tym celu używanego”.
Odnosząc się do przedmiotowego przepisu TSUE zwrócił uwagę, że:
„Przez drugie pytanie sąd odsyłający zastanawia się nad tym, czy art. 15 pkt 6 szóstej
dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidziane przez niego
zwolnienie ma zastosowanie do dostawy statków powietrznych na rzecz podmiotu, który
sam nie jest «przedsiębiorstwem lotniczym zajmującym się głównie odpłatnym
przewozem na trasach międzynarodowych» w rozumieniu tego przepisu, lecz który
nabywa rzeczone statki powietrzne w celu ich wyłącznego wykorzystania przez takie
przedsiębiorstwo lotnicze.
W tym zakresie w pierwszej kolejności należy zauważyć, że fińska wersja rzeczonego art.
15 pkt 6 odnosi się do dostawy statków powietrznych „na rzecz” przedsiębiorstwa
lotniczego zajmującego się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych.
Niemniej jednak większa część wersji językowych tego przepisu odnosi się do statków
powietrznych „wykorzystywanych przez takie przedsiębiorstwo”.
Tak jak to już zostało przypomniane w pkt 24 niniejszego wyroku, wykładnia tego przepisu
powinna co do zasady uwzględniać zauważone w ten sposób rozbieżności językowe.
Po drugie, należy stwierdzić, że treść większości wersji językowych art. 15 pkt 6 szóstej
dyrektywy, kładąc akcent nie na tożsamości odbiorcy dostawy lub na właścicielu statku
powietrznego, lecz na okoliczności, iż statki powietrzne stanowiące przedmiot dostawy
powinny być „wykorzystywane przez” przedsiębiorstwo zajmujące się głównie odpłatnym
przewozem na trasach międzynarodowych, nie prowadzi sama przez się do wyłączenia z
zakresu zastosowania zwolnienia ustanowionego przez ten przepis dostaw statków
powietrznych na rzecz podmiotu gospodarczego, który nabywa je wyłącznie w celu ich
wykorzystania przez takie przedsiębiorstwo, na przykład w ramach transakcji leasingowej”.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca podkreśla, że TSUE zwrócił uwagę, że przepisy
wspólnotowe kładą nacisk na wykorzystywanie przez przewoźnika lotniczego
wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym towarów
zdefiniowanych w art. 15 pkt 6 VI Dyrektywy (przepis poprzedzający art. 148 lit. f
Dyrektywy VAT), a nie na warunek w postaci zrealizowania dostawy tych towarów
bezpośrednio na rzecz ww. przewoźnika.
Wnioski przedstawione przez TSUE pozostają aktualne także na gruncie przepisu art. 148
lit. f Dyrektywy VAT. Zgodnie bowiem z przepisem art. 148 lit. e - f Dyrektywy VAT, państwa
członkowskie zwalniają następujące transakcje:
dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków
powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym
przewozem na trasach międzynarodowych;
dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem
statków powietrznych, o których mowa w lit. e), jak również dostawę, wynajem,
naprawę oraz konserwację sprzętu będącego częścią tych statków powietrznych
lub służącego ich eksploatacji.
Analiza językowa przedmiotowych przepisów prowadzi do wniosku, że prawodawca unijny
nie wprowadził warunku, aby dostawa towarów lub usług wskazanych w ww. przepisach
musiała zostać dokonana bezpośrednio na rzecz linii lotniczej zajmującej się głównie
odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych. Zgodnie z przywołanymi
przepisami Dyrektywy o VAT, przesłanka do zwolnienia dostaw powyższych towarów z
podatku VAT jest spełniona, gdy towary dostarczane są do samolotów używanych przez
linie lotnicze.
Mając zatem na uwadze brzmienie przepisu art. 148 lit. f i lit. e Dyrektywy VAT,
Wnioskodawca wskazuje, że prawidłowa wykładnia art. 83 ust. 1 pkt 6 VATU, dokonana w
duchu prounijnym, prowadzi do wniosku, że przepis ten nie znajduje zastosowania
wyłącznie w przypadku, gdy towary w nim wymienione dostarczane są bezpośrednio na
rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym, ale także w sytuacji, w której dostawa dokonywana jest na rzecz
innego podmiotu, natomiast towary są przeznaczone do zastosowania w samolocie
używanym przez takiego przewoźnika.
Inaczej mówiąc, zdaniem Wnioskodawcy, skoro już na moment dostawy na rzecz
Kontrahenta Wnioskodawca dysponuje informacją do czego wykorzystane zostaną
dostarczane przez niego towary, tj. do zamontowania w samolocie udostępnianym przez
podmiot leasingujący i użytkowanym przez przewoźnika lotniczego wykonującego głównie
przewozy w transporcie międzynarodowym, brak jest podstaw do ograniczenia
możliwości zastosowania stawki VAT 0 %.
Jak już wyżej sygnalizowano, przedmiotowy wniosek wspiera także analiza znaczenia
przyimka „dla” użytego w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 6 VATU. Zgodnie bowiem z
internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „dla” oznacza:
przyimek komunikujący o przeznaczeniu obiektu, np. Film dla młodzieży;
przyimek komunikujący cel czynności, np. Tupali nogami dla rozgrzewki;
przyimek wyznaczający obiekt odniesienia komunikowanego sądu, najczęściej
osobę, z punktu widzenia której sąd ten jest wydawany, np. Był to dla mnie rok
pełen sukcesów;
przyimek wprowadzający przyczynę jakichś działań, np. Na dziki polowano dla
mięsa.
W związku z tym, skoro określone towary [(...) samolotowe oraz komponenty i ich części
zamienne] mają być dostarczone dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie
przewozy w transporcie międzynarodowym, to ze zwrotu tego nie należy kategorycznie
wnosić, że nabywcą tych towarów musi być wyłącznie tego rodzaju przewoźnik.
Przeciwnie, może być to także inny podmiot, pod warunkiem jednak, że z góry wiadomym
jest, że towary zostaną ostatecznie wykorzystane przez tego rodzaju przewoźnika.
Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, Wnioskodawca
wskazuje, że skoro z góry, tj. w momencie realizacji dostawy, będzie wiedział, że
dostarczane towary będą wykorzystane do zamontowania w samolotach użytkowanych
przez linię lotniczą spełniającą kryteria do uznania jej za „przewoźnika lotniczego
wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”, to brak jest podstaw
do zawężającej interpretacji przepisu art. 83 ust. 1 pkt 6 VATU.
W świetle wyżej przedstawionych argumentów Wnioskodawca wskazuje, że przepis art. 83
ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT nie będzie znajdować zastosowania wyłącznie w przypadku, gdy
towary w nim wymienione dostarczane są bezpośrednio na rzecz przewoźnika lotniczego
wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, ale także w sytuacji, w
której dostawa dokonywana jest na rzecz innego podmiotu, natomiast towary są
przeznaczone do zastosowania w samolocie użytkowanym przez takiego przewoźnika.
Zdaniem Spółki, skoro już w momencie dostawy na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca
dysponuje/będzie dysponował informacją do czego wykorzystane zostaną dostarczane
przez niego towary, tj.:
są/będą one dostarczane do podmiotu, który w ramach swojej działalności
gospodarczej udostępnia (leasinguje) samoloty,
ww. samoloty są/będą użytkowane przez przewoźnika lotniczego wykonującego
głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, co wynika z faktu, że
Wnioskodawca zawsze może/będzie mógł przypisać dostarczone (...) lotnicze,
komponenty siedzeń i ich części zamienne do konkretnych samolotów linii lotniczej
na etapie dokonywanej dostawy,
towary te są/będą towarami, o których mowa w art. 83 pkt 1 ust 6 ustawy o VAT,
- to spełniona jest/zostanie przesłanka zarówno przedmiotowa, jak i podmiotowa, a więc
brak jest podstaw do ograniczenia możliwości zastosowania stawki VAT 0 %.
Zgodnie z przeprowadzoną powyżej analizą, uznać należy, że Wnioskodawca spełnia
/będzie spełniał zarówno przesłankę przedmiotową, jak i podmiotową wynikającą z
ustawy o VAT, a zatem dostawy realizowane do Kontrahenta są/będą opodatkowane
stawką 0% VAT na podstawie art. 83 pkt 1 ust 6 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j.
Dz. U. z 2024 r. poz. 361) - zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium
kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu
podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna
dostawa towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na
podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z
zastrzeżeniem art. 2a.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy:
Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art.
120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.
Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej,
ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.
Na mocy art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy:
Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw środków transportu
lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla
przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym.
Jednocześnie stosownie do art. 83 ust. 1a ustawy:
Przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się
przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na
terytorium kraju, u których udział:
1) przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach
ogółem,
2) zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach
ogółem,
3) liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych
przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem
- wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co
najmniej 60%.
W myśl art. 83 ust. 1c ustawy:
Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku
podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa
Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w
transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1a, na okres od dnia 1
kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku
podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.
Natomiast na podstawie art. 83 ust. 1f ustawy:
Przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się również
przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na
terytorium kraju:
1) uprawnionych do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym
na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego
przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego,
lub
2) wpisanych na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w
transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa
siedziby danego przewoźnika.
Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy zastosowanie stawki podatku 0% jest możliwe w
przypadku dokonywania dostaw środków transportu lotniczego oraz części zamiennych
do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie
przewozy w transporcie międzynarodowym. Zatem warunki zastosowania preferencyjnej
stawki dotyczą zarówno samego towaru, jak też nabywcy. Zgodnie ze wskazanym
przepisem, aby zastosowanie znalazła stawka 0%, bezpośrednim nabywcą towarów musi
być podmiot spełniający określone warunki, tj. musi on być przewoźnikiem lotniczym,
który wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym (spełniającym kryteria
określone w art. 83 ust. 1a bądź art. 83 ust. 1f ustawy). Jest to kryterium o charakterze
podmiotowym, które wynika wprost z analizowanej regulacji i wyklucza możliwość
zastosowania preferencji podatkowej dla dostawy dokonanej na rzecz jakiegokolwiek
innego podmiotu, nawet jeżeli ostatecznym nabywcą (użytkownikiem) ma być przewoźnik
lotniczy.
Z przepisów art. 83 ust. 1a i 1f ustawy wynika, że przewoźnicy lotniczy posiadający
siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju mogą być uznani za przewoźników
lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym jeżeli udział
przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem, udział
zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem oraz
udział liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych
przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem wynosił w poprzednim
roku podatkowym co najmniej 60%. Przy czym na podstawie danych otrzymanych od
przewoźników Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza w drodze obwieszczenia listę
przewoźników lotniczych, którzy spełniają powyższe kryteria. Z kolei przez przewoźników
lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, rozumie się
przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na
terytorium kraju uprawnionych do wykonywania przewozów w transporcie
międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa ich
siedziby, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego, lub wpisanych
na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego
przewoźnika.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę w Niemczech oraz jest zarejestrowana
jako podatnik VAT czynny oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce.
Spółka zajmuje się sprzedażą wyposażenia pokładowego do samolotów, w tym w
szczególności sprzedażą (...) lotniczych, ich komponentów i części zamiennych liniom
lotniczym, firmom leasingowym i producentom samolotów na całym świecie.
(...) lotnicze, komponenty instalowane w siedzeniach samolotu oraz części zamienne
produkowane są/będą w Polsce przez polską spółkę zależną B. Sp. z.o.o. (B.), a następnie
są/będą sprzedawane Spółce. W dalszej kolejności Spółka dostarcza/ będzie sprzedawać
towary do klienta końcowego, tj. firmy z siedzibą na terytorium innego niż Polska kraju
członkowskiego UE (lub ew. na terytorium państwa trzeciego) zajmującej się leasingiem
samolotów (Kontrahent).
(...), komponenty i ich części zamienne dostarczane przez Spółkę przeznaczone są/będą
do instalacji w samolotach, wynajmowanych (lub udostępnianych na podstawie podobnej
umowy) przez firmę leasingującą firmie lotniczej. Kontrahent nabywa wskazane wyżej
elementy wyposażenia w celu ich wyłącznego dalszego wykorzystania przez
przedsiębiorstwo lotnicze. Części są/będą instalowane bezpośrednio w istniejących
samolotach lub dostarczane do punktów serwisowych w kraju docelowym. Spółka zawsze
może/będzie mogła przypisać dostarczone (...) lotnicze, komponenty siedzeń i ich części
zamienne do konkretnych samolotów linii lotniczej przed dokonaniem dostawy.
Kontrahent jest/będzie ostatecznym nabywcą ww. towarów, które są/ będą montowane w
samolotach leasingowanych przez firmę lotniczą. Firma lotnicza najmująca samoloty od
Kontrahenta jest/będzie przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie transport
międzynarodowy uprawnionym do wykonywania przewozów w transporcie
międzynarodowym na podstawie odpowiedniego instrumentu właściwego organu
państwa, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego lub wpisanym
na listę przewoźników lotniczych wykonujących przewozy głównie w transporcie
międzynarodowym, ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby tego przewoźnika.
Towary dostarczane są/będą bezpośrednio z Polski do kraju docelowego, którym zawsze
będzie inny kraj UE. Przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie dostawy realizowane
na rzecz firm leasingowych, które nie są/nie będą zarejestrowane na potrzeby transakcji
wewnątrzwspólnotowych w kraju docelowym. Ponadto, Spółka wskazała, że jej wniosek
dotyczy wyłącznie transakcji łańcuchowych, w ramach, których B. dokonuje/będzie
dokonywał dostaw towarów na rzecz Spółki, a Spółka na rzecz Kontrahenta. W ramach
ww. transakcji łańcuchowej, dostawie pomiędzy Spółką, a Kontrahentem jest/będzie
przypisany transport (tj. jest/będzie ona stanowić tzw. dostawę ruchomą). Z uwagi na
wewnątrzwspólnotowy charakter ww. transakcji, dostawa ta jest/będzie stanowić
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Natomiast dostawa towarów dokonywana
przez B. na rzecz Spółki stanowi/będzie stanowiła tzw. dostawę nieruchomą w ramach
transakcji łańcuchowej i podlega/będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce.
Z uwagi na niespełnienie przesłanek przewidzianych w ustawie o VAT do zastosowania
stawki 0% VAT dla dostaw wewnątrzwspólnotowych, tj. w szczególności braku rejestracji
dla celów VAT Kontrahenta, transakcja między Spółką a Kontrahentem nie jest/nie będzie
mogła być opodatkowana stawką 0% VAT na podstawie art. 42 ustawy o VAT, co jasno
Państwo wskazali w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i nie jest przedmiotem
wątpliwości w złożonym wniosku.
Państwa wątpliwości dotyczą natomiast możliwości zastosowania - na podstawie art. 83
ust. 1 pkt 6 w zw. z ust. 1f ustawy - stawki 0% dla dostawy (...) lotniczych, ich
komponentów oraz części zamiennych na rzecz Kontrahenta.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące
przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku dla
dostawy towarów opodatkowanych na terytorium Polski, tj. (...) lotniczych, ich
komponentów oraz części zamiennych nie znajdzie zastosowania preferencyjna stawka
podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy. W
przedmiotowej sprawie bowiem Spółka nie dokonuje dostawy towarów na rzecz
przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym w rozumieniu powołanych powyżej przepisów ustawy. W
analizowanym przypadku Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz Kontrahenta, tj.
firmy z siedzibą na terytorium innego kraju członkowskiego UE lub kraju trzeciego
zajmującej się leasingiem samolotów. Kontrahent Spółki jest ostatecznym nabywcą ww.
towarów, które są/będą montowane w samolotach leasingowanych przez niego na rzecz
firm lotniczych.
Zatem w niniejszym przypadku Spółka dokonuje/będzie dokonywać dostawy towarów na
rzecz podmiotu występującego w charakterze pośrednika. Tym samym w przedmiotowej
sprawie nie jest spełnione kryterium o charakterze podmiotowym tj. bezpośrednim
nabywcą towarów nie jest podmiot będący przewoźnikiem lotniczym, który wykonuje
głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, ale podmiot świadczący usługi
leasingu na rzecz takiego przewoźnika. Tym samym Wnioskodawca nie może zastosować
stawki podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy dla
dostawy towarów ((...) lotniczych, ich komponentów oraz części zamiennych) dokonanej
na rzecz Kontrahenta występującego w roli pośrednika. Bez znaczenia pozostaje
okoliczność, że Spółka może/będzie mogła przypisać dostarczone (...) lotnicze,
komponenty siedzeń i ich części zamienne do konkretnych samolotów linii lotniczej
(będącej „przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie transport międzynarodowy”)
przed dokonaniem dostawy. Realizowana przez Spółkę dostawa towarów na rzecz
Kontrahenta - firmy zajmującej się leasingiem samolotów - tj. podmiotu niebędącego
przewoźnikiem lotniczym, wykonującego głównie przewozy w transporcie
międzynarodowym, nie spełnia warunków koniecznych dla zastosowania obniżonej stawki
podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy.
Tym samym w analizowanym przypadku Spółka nie będzie miała prawa zastosować stawki
podatku 0% VAT do dostaw (...) lotniczych, komponentów siedzeń i ich części zamiennych
na rzecz Kontrahenta.
Wobec powyższego Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidulanych nr 0114-KDIP1-
2.4012.85.2018.1.RD oraz 0111-KDIB3-3.4012.85.2018.1.JS należy zauważyć, że
interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w
sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i
odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw
podlegających rozstrzygnięciu. Ponadto wskazać należy, że stanowisko w nich zawarte nie
jest sprzeczne z rozstrzygnięciem zawartym w niniejszej interpretacji. Przywołane
interpretacje dotyczą zakwalifikowania dostarczanych przez Wnioskodawców towarów
jako wyposażenia pokładowego, niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania i
eksploatacji statku powietrznego, co nie było przedmiotem wątpliwości w niniejszej
interpretacji. W Państwa przypadku brak prawa do zastosowania stawki 0% VAT na
dostawę (...) lotniczych, komponentów siedzeń i ich części zamiennych nie wynika z
niespełnienia przesłanki przedmiotowej o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy, ale z
tego, że nie została spełniona przesłanka podmiotowa, o której mowa w tym przepisie, tj.
dokonania dostawy do podmiotu będącego przewoźnikiem lotniczym, który wykonuje
głównie przewozy w transporcie międzynarodowym - wskazanego w ustawie VAT.
W odniesieniu zaś do powołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa Naczelnego Sądu
Administracyjnego (NSA) należy zauważyć, że jest ono niejednolite. Przedstawione
powyżej stanowisko Organu potwierdza między innymi wyrok NSA z 29 października 2020
r. sygn. I FSK 160/18, który wprawdzie nie dotyczy dostawy na rzecz przewoźników
powietrznych, lecz obejmuje zakresem opodatkowanie stawką VAT w wysokości 0%
dostaw towarów na rzecz pośrednika zaangażowanego w proces produkcji statku. NSA w
tym rozstrzygnięciu potwierdził, że warunkiem koniecznym do zastosowania stawki
podatku VAT w wysokości 0%, jest dokonanie dostawy bezpośrednio na rzecz odbiorcy
ostatecznego. Zatem błędna jest wykładnia polegająca na przyjęciu, że w rozumieniu
przepisów ustawy VAT stawka podatku w wysokości 0% znajdzie zastosowanie do dostaw
towarów na rzecz pośrednika.
W odniesieniu do orzecznictwa TSUE należy zauważyć, że stanowisko Organu potwierdza
także wyrok TSUE w sprawie Cimber Air z dnia 16 września 2004 r., nr C-382/02, w którym
wskazano, że art. 148 lit. e), f) i g) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r.
w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten
sposób, że określone w nich dostawy towarów i usług przeznaczone dla statków
powietrznych używanych do lotów krajowych przez towarzystwa lotnicze obsługujące
transport głównie w odpłatnym ruchu międzynarodowym są zwolnione od podatku VAT. Z
wyroku tego wynika, że dla zastosowania przepisu art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE
istotna jest działalność przewoźnika powietrznego.
Powyższe potwierdza również orzeczenie TSUE w sprawie Velker International Oil
Company Ltd. (wyrok nr C-185/89 z dnia 26 czerwca 1990 r.), w którym Trybunał przesądził
jednoznacznie, że zwolnieniu podlegają wyłącznie dostawy dokonywane bezpośrednio na
rzecz uprawnionego podmiotu (w przypadku ww. wyroku na rzecz armatora). Z uwagi na
to, że treść Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zarówno w punkcie a) art. 148, w którym mowa
jest o dostawach towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego
jednostek pływających, jak również w punkcie e) i f) tego artykułu, dotyczących statków
powietrznych, nie wskazuje wprost, iż dostawy towarów muszą być dokonywane na rzecz
konkretnego podmiotu, to - uznając rangę wykładni dokonywanej przez TSUE - należy
przyjąć, że również dostawy towarów przeznaczone dla statków powietrznych winny być
dokonywane bezpośrednio na rzecz przewoźników.
W świetle powołanych wyroków, do prawidłowego zastosowania zwolnienia z prawem do
odliczenia przewidzianego art. 148 lit. e) i f) Dyrektywy 2006/112/WE, konieczne jest
przyjęcie, że zwolnieniem może zostać objęta jedynie dostawa dokonana bezpośrednio na
rzecz przewoźnika powietrznego, jako ostatni etap obrotu. Zatem zwolnienie to nie może
dotyczyć dostaw na wcześniejszych etapach obrotu.
Prawidłowość takiej wykładni - na zasadzie analogii - potwierdza również orzeczenie
Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-181/04 i C-183/04 pomiędzy
Elmeka NE, a Ypourgos Oikonomikom, w którym stwierdzono, że art. 15 pkt 8 Szóstej
Dyrektywy Rady 77/388 z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw
członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości
dodanej (Dz. Urz. UE L 145, z późn. zm.), a obecnie art. 148 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE,
należy interpretować w ten sposób, iż zwolnienie przewidziane w tym przepisie dotyczy
usług świadczonych bezpośrednio na rzecz armatora, przeznaczonych dla zaspokojenia
bezpośrednich potrzeb statków morskich.
Dodatkowe informacje
Należy wskazać, że okoliczność, że zarówno w stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym
dokonywaliście Państwo i będziecie dokonywać dostawy opisanych we wniosku towarów
na rzecz Kontrahentów, którzy nie byli i nie będą zarejestrowani dla celów podatku VAT-
UE przyjąłem jako element zdarzenia. Fakt czy Kontrahenci mieli lub będą mieli obowiązek
takiej rejestracji może być przedmiotem postępowania innych organów podatkowych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo
przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja
będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz
zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje
ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.