0114-KDIP1-2.4012.159.2025.1.RM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dostaw towarów dokonywanych w składzie celnym stawką VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0%. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Spółka kupuje towary spoza terytorium państw członkowskich. Towary te wprowadzane są na terenie kraju na skład celny, objęte są procedurą składowania celnego, znajdują się pod dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami. Spółka dokonuje dostawy towarów objętych procedurą składowania celnego. Towary są sprzedawane w składzie celnym innemu kontrahentowi posiadającemu siedzibę na terenie kraju, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy.

Pytanie

Jaką stawkę VAT Spółka powinna zastosować od sprzedaży towarów w składzie celnym, objętych procedurą składowania celnego? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów objętych procedurą składu celnego stanowić będzie dostawę opodatkowaną stawką 0%. Na mocy § 9 rozporządzenia w sprawie stawek, obniżona do 0% stawka VAT dotyczy dostawy towarów w składzie celnym (wprowadzonych do składu z terytorium innego państwa członkowskiego) oraz towarów objętych procedurą składu celnego. Obniżona do 0% stawka VAT stosowana jest do dostaw towarów dokonywanych na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy. Ponadto, towary te muszą znajdować się pod dozorem celnym i być ujęte w ewidencji towarowej. Spółka dokonuje dostawy towarów objętych procedurą składu celnego i na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy i dostawa towarów będzie objęta stawką VAT 0%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 1 i 5 ustawy: Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy: Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy: Przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Według art. 2 pkt 7 ustawy: Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ponadto, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy: Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną. Jednocześnie, w myśl art. 19a ust. 9 ustawy: Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11. Oznacza to, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu, wówczas także, co do zasady, powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów. Na podstawie art. 19a ust. 10a ustawy: W przypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego zgodnie z art. 324 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm. 17), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2447”. W myśl art. 19a ust. 11 ustawy: W przypadku objęcia towarów procedurą: składowania celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego, tranzytu, wolnego obszaru celnego, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Według art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy: Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy: Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. Przy czym, w myśl art. 26a ust. 2 ustawy: W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur: 1) uszlachetniania czynnego, 2) odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, 3) składowania celnego, 4) tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych, 5) wolnego obszaru celnego - miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom. Ponadto, w myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) - zwanym dalej UKC: „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane; „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego; „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny. Stosownie do art. 77 UKC: 1) Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych: a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu; b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych. 2) Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. 3) Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. (...) Zgodnie z powołanym art. 2 pkt 7 ustawy, za import towarów uważa się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Natomiast to, w którym państwie członkowskim podlega on opodatkowaniu (ma miejsce import towarów) określa art. 26a ustawy. Przepis ten stanowi, że miejscem importu jest terytorium tego państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. Przy czym, w przypadku objęcia towarów z momentem ich wprowadzenia np. procedurą składowania celnego - miejscem importu tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary przestaną podlegać tej procedurze. Zatem tylko import na terytorium kraju stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy. Jednocześnie, stosownie do art. 19a ust. 9 ustawy, powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów powiązane jest z powstaniem długu celnego lub z faktem zaistnienia określonych procedur celnych, o których mowa w art. 19a ust. 10a i 11 ustawy. W przypadku, gdy importowany towar nie będzie objęty procedurą dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów celnych i przywóz towaru nie spowoduje powstania długu celnego, ani też nie wystąpią żadne inne należności przywozowe, obowiązek podatkowy dla importu towarów nie powstanie. Z wniosku wynika, że Spółka kupuje towary poza terytorium UE. Towary te wprowadzane są do składu celnego w Polsce i objęte procedurą składowania celnego. Spółka sprzedaje ww. towary w składzie celnym kontrahentowi, który posiada siedzibę w Polsce i jest podatnikiem, w rozumieniu art. 15 ustawy. Spółka powzięła wątpliwość jaką stawkę podatku VAT powinna zastosować dla dostawy towarów dokonanej w składzie celnym. Należy zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują wyłączenia składu celnego z terytorium kraju, co oznacza, że skład celny znajdujący się na terytorium Polski traktowany jest na gruncie przepisów o podatku VAT jako terytorium kraju, a sprzedaż towaru w składzie celnym, podlega regulacjom przepisów o podatku VAT na terytorium kraju. Dla opodatkowania takiej sprzedaży podatkiem VAT nie ma znaczenia fakt, że przedmiotem sprzedaży są towary niewspólnotowe, w stosunku do których nie powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (towary objęte procedurą składu celnego). Przepisy ustawy o VAT nie wyłączają bowiem powyższej sprzedaży jako niepodlegającej opodatkowaniu. W konsekwencji, w przypadku gdy skład celny znajduje się na terytorium Polski, to sprzedaż towarów dokonana z tego składu stanowi czynność dokonaną na terytorium kraju i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Odnosząc powyższe do Państwa sytuacji należy wskazać, że skoro skład celny jest uznany za terytorium kraju, to sprzedaż towarów ze znajdującego się w Polsce składu celnego dokonywaną przez Spółkę na rzecz kontrahenta należy uznać za dokonaną na terytorium kraju i opodatkować podatkiem VAT jako dostawę towarów opodatkowaną na terytorium Polski, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast odnosząc się do kwestii stawki podatku VAT jaką należy opodatkować ww. dostawę towarów wskazać należy, że zgodnie z § 7 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług z dnia 9 grudnia 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2670 ze zm.): Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy: 1) towarów w składzie celnym, wprowadzonych do składu celnego z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju; 2) towarów objętych procedurą składowania celnego. Na podstawie § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia: Przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że: 1) dostawy towarów dokonuje się dla podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy; 2) towary znajdują się pod dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami; 3) towary, inne niż objęte procedurą składowania celnego, nie są w wyniku tej dostawy lub po dokonaniu tej dostawy wyprowadzane ze składu celnego. W analizowanej sprawie Spółka dokonuje w składzie celnym dostawy towarów objętych procedurą składowania celnego. Z wniosku wynika również, że towary są objęte dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarów prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie nabywcą towarów Spółki jest podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że dostawa towarów dokonywana przez Spółkę na rzecz kontrahenta w składzie celnym, tj. na terytorium kraju, stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, która podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie § 7 ust. 1 w zw. z § 7 ust. 2 Rozporządzenia w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług. Tym samym, stanowisko z którego wynika, że dostawa towarów objętych procedurą składu celnego stanowić będzie dostawę opodatkowaną stawką VAT 0% jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.