0114-KDIP1-2.4012.125.2025.1.GK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Uwagi ogólne A. Limited (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem z siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii zarejestrowanym w Polsce dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej również: „VAT”) jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej także: „UE”), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Spółka dokonuje na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów)”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Transakcje będące przedmiotem wniosku dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Spółce. W każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. W ramach opisanych dostaw towary co do zasady nie są transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów, przy czym może zdarzyć się, że w

niektórych sytuacjach Kontrahent transportuje towar przy użyciu własnego środka transportu. W niektórych przypadkach towar będący przedmiotem dostawy jest transportowany do magazynu lub centrum logistycznego podmiotu trzeciego, który działa na rzecz kontrahenta (dalej: „Magazyn”). Niemniej, w każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących (VAT-UE). Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska. Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki, zgodnie z którym gromadzone przez Spółkę warianty dokumentacji będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki VAT 0% przy WDT. Warianty gromadzonej dokumentacji Co do zasady dokumentując WDT Spółka zmierza do zgromadzenia: (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) dokumentu w postaci: międzynarodowego listu przewozowego (CMR), lub morskiego listu przewozowego (np. Sea WayBill), lub lotniczego listu przewozowego (np. Air WayBill), lub odpowiedniego dokumentu innego niż list przewozowy potwierdzającego wydanie towaru przewoźnikowi i zawierającego analogiczne dane jak list przewozowy - podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru. Możliwe są przy tym przypadki, w których w polu odbiorcy towaru na dokumencie przewozowym widnieć będą dane Magazynu, do którego dostarczane są towary. W przypadku transportu towarów przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta Spółka, zamiast dokumentu z punktu (ii), będzie dysponować dokumentem wskazanym w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT. Dodatkowo, Spółka zasadniczo może posiadać potwierdzenia zapłaty za towary będące przedmiotem opisanych dostaw. Niemniej, w niektórych przypadkach w praktyce może się zdarzyć, że Spółka nie będzie posiadała kompletu dokumentów wskazanych powyżej (listu przewozowego lub potwierdzenia zapłaty – faktura ze specyfikacją sztuk ładunku jest dostępna zawsze), lub będzie go posiadała, ale dokumenty nie będą kompletne (w szczególności Spółka może nie dysponować kopią dokumentu przewozowego z podpisem odbiorcy towaru ze względu na organizację transportu przez nabywcę). W takich wypadkach Spółka zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT, opisaną szczegółowo w poniższych wariantach. Wariant I: Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie - zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca). Zgodnie z listem inicjującym przesyłanym Kontrahentowi by poinformować go o niniejszym sposobie gromadzenia przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT lub zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do wskazanego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Niniejsze dokumenty będą archiwizowane wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie. Wariant II: Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie - zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi w formie papierowej listem poleconym z potwierdzeniem odbioru albo kurierem na adres Kontrahenta z możliwością śledzenia postępu doręczenia, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca). Spółka będzie w stanie śledzić przez dostarczane jej potwierdzenia odbioru lub przez elektroniczny portal kurierski, czy przesyłka - zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta dotarło do Kontrahenta. Zgodnie z listem inicjującym przesyłanym Kontrahentowi by poinformować go o niniejszym sposobie gromadzenia przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT lub zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do wskazanego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, otrzymanie wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta będzie potwierdzane otrzymanym przez Spółkę potwierdzeniem odbioru listu poleconego lub komunikatem na portalu kurierskim o doręczeniu przesyłki do Kontrahenta oraz informacją zwrotną wysyłaną papierowo lub elektronicznie przez Kontrahenta. Otrzymane potwierdzenia będą archiwizowane jako załącznik wraz z kopią wiadomości papierowej zawierającej informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie. Pytania Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT? (zdarzenie przyszłe)? Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT? (zdarzenie przyszłe)? Państwa stanowisko w sprawie 1. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT. 2. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy: Uwagi ogólne Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT (tzw. zwolnienie z prawem do odliczenia). Art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: „(...) 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi; 2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju; 3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”. Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”. Jak zostało podniesione w opisie sprawy, zarówno warunek wskazany w pkt 1 jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, są i będą przez Wnioskodawcę spełnione. Spółka bowiem dokonuje i zamierza dokonywać dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie), którzy podadzą go Spółce, a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Spółka spełnia i będzie spełniać również warunek, o którym mowa art. 42 ust. 1a ustawy o VAT, tj. składa i będzie składała prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT- UE. Tym samym, kluczowym warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest posiadanie przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do ww. treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT). Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, - jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego. Art. 42 ust. 4 ustawy o VAT modyfikuje ww. warunki dla przypadków, gdy wywóz towarów dokonywany jest bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy. W takiej sytuacji Spółka powinna posiadać zamiast dokumentu przewozowego dokument zawierający co najmniej: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów; 2) adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy; 3) określenie towarów i ich ilości; 4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego. Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w praktyce i orzecznictwie podejściem posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Przedstawioną tezę potwierdził, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”. Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty wymienione w ust. 3 oraz w ust. 4 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie, dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu, dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania, dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty (na co wskazuje zwrot „w szczególności”), co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami. Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się w zasadzie zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej. W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Powyższa teza odnosi się również do normy art. 42 ust. 4 u.p.t.u., którą pominięto w udzielnej odpowiedzi, z uwagi na brak jej przywołania w przedstawionym do rozstrzygnięcia zagadnieniu prawnym”. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 oraz ust. 4 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 3, ust. 4 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe przyjęły formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem". Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.480.2022.2.RST, stwierdził, że „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) Dokumenty zeskanowane przez Spółkę i przechowywane tylko w postaci elektronicznej nadal będą stanowiły dowody dokonania dostaw wewnątrzwspólnotowych, które zgodnie z art. 43 ust. 3 i ust. 11 ustawy upoważniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla zrealizowanych dostaw. CMR lub inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów gromadzone i przechowywane w formie elektronicznej, będą dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy”. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.480.2020.1.IZ), podkreślił, iż: „Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR, stwierdził, że „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT, stwierdził, że „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”. Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117 . 2017.1.KB, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lipca 2015 r., sygn. IBPP4/4512-191/15/EK, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r., sygn. IPPP3/443-484/13-4/JK, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 maja 2014 r., sygn. ITPP3 /443-98/14/MD, interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r., sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS oraz z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. IPTPP2 /443-856/14-4/IR). Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki, w przypadku otrzymywania przez nią drogą elektroniczną dokumentów wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego, będą one stanowić dowód, o którym mowa odpowiednio w art. 42 ust. 3, ust. 4 lub ust. 11 ustawy o VAT. Analiza dokumentacji Wnioskodawcy Dokumentacja gromadzona przez Spółkę Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka każdorazowo będzie posiadać fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Co do zasady Spółka zmierza do posiadania również podpisanego przez odbiorcę towaru listu przewozowego lub dokumentu innego niż list przewozowy potwierdzającego wydanie towaru przewoźnikowi i zawierającego analogiczne dane jak list przewozowy oraz potwierdzenia zapłaty. W przypadku transportu towarów przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta Spółka, zamiast listu przewozowego lub dokumentu innego niż list przewozowy potwierdzającego wydanie towaru przewoźnikowi i zawierającego analogiczne dane jak list przewozowy, będzie dysponować dokumentem wskazanym w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT. Mogą zdarzyć się jednak przypadki, w których Spółka nie będzie posiadała określonego dokumentu lub będzie go posiadała, ale będzie on zawierał określone braki np. nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru – w związku z tym Wnioskodawca zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego (dowody wynikające z zastosowania art. 42 ust. 11 ustawy o VAT), w postaci dowodów opisanych w przedstawionych Wariantach. W ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych Wariantów, będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie (np. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Wobec tego Spółka w szczególności wskazuje, że jej zdaniem brak w przedstawionych Wariantach podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, łącznie jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE. W obu Wariantach I oraz II Spółka będzie dysponować przynajmniej (i) fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie przesyłanym Kontrahentowi drogą elektroniczną (Wariant I) lub w formie papierowej listem poleconym z potwierdzeniem odbioru lub kurierem (Wariant II). W ocenie Spółki, przedmiotowe zestawienie należy uznać za dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzający dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Zestawienie będzie potwierdzało dokonanie WDT zarówno w przypadku (i) przesłania do Spółki odpowiedzi z potwierdzeniem otrzymania towarów jak i w przypadku (ii) braku informacji zwrotnej przesłanej do Spółki w zakresie otrzymanego zestawienia we wskazanym terminie, co będzie wynikało z treści listu inicjującego przesyłanego Kontrahentowi, by poinformować go o niniejszym sposobie gromadzenia przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT lub z informacji, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu. Status wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta będzie potwierdzany: w przypadku Wariantu I: w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka); niniejsze dokumenty będą archiwizowane wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta; w przypadku Wariantu II: dostarczanym Spółce potwierdzeniem odbioru listu lub komunikatem na portalu kurierskim o doręczeniu przesyłki do Kontrahenta oraz informacją zwrotną wysyłaną papierowo lub elektronicznie przez Kontrahenta; otrzymane potwierdzenia będą archiwizowane jako załącznik wraz z kopią wiadomości papierowej zawierającej informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Brak odpowiedzi na zbiorcze zestawienie faktur będzie miało taki sam skutek jak odesłanie do Spółki potwierdzenia otrzymania towarów z otrzymanego zestawienia faktur. Należy bowiem wskazać, iż ustalony przez strony termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje Kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Kontrahentom). Należy w tym miejscu również podkreślić, iż niezgłoszenie przez Kontrahenta zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu). Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego „bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe wiążące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego” (Gniewek E., Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2014). Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza uregulowanie przepisu art. 682 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, zgodnie z którym „jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty”. W świetle powyższego, zestawienie (przesyłane do Kontrahentów i niezakwestionowane przez nich) łącznie z fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, a także ew. innymi wskazanymi dokumentami (np. kopia listu przewozowego CMR niepodpisana przez odbiorcę, potwierdzenie zapłaty za towar), będą potwierdzały jednoznacznie, iż towary będące przedmiotem dostawy zostały (i) wywiezione z terytorium Polski, a następnie (ii) dostarczone do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego. Stanowiska organów podatkowych Spółka pragnie podkreślić, iż ww. stanowisko znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych, przykładowo: w interpretacji indywidualnej z dnia 27 grudnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1- 2.4012.649. 2024.1.GK) oraz w interpretacjach indywidualnych wydanych w tym zakresie w identycznym stanie faktycznym: w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.463.2024.1.GK), w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK) We wskazanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „dowody w postaci (...) kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie; zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie jest przesyłane około 10 dnia następnego miesiąca). Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie); (...) - stanowią/ stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają /będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).” w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2024 r. (sygn. 0114-KDIP1- 2.4012.238. 2024.1.GK) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja (...), tj. dokumenty (opisane w Wariantach I-VI) w postaci: (...) IV. fakturą (lub jej kopią) zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oraz zbiorcze zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, w stosunku do których Kontrahent uregulował należność, które będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu którego dotyczy. Zgodnie z porozumieniem, które jest/będzie zawierane z Kontrahentem, lub informacją, która jest/będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do uzgodnionego przez strony dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane opłaconymi i wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, otrzymanie wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta jest/ będzie potwierdzane informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. funkcja „informuj o statusie dostarczenia”) przez serwer Kontrahenta. Otrzymane potwierdzenia są/będą archiwizowane jako załącznik wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie. (...) - stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku w wariantach I-VI, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT).” w interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB3- 3.4012.634. 2021.3.PJ) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „(...) W świetle zatem przedstawionego przez Wnioskodawcę w odniesieniu do Modelu III posiadane przez Wnioskodawcę ww. dokumenty stanowią dowody z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, które (jak wynika z opisu sprawy) są gromadzone jako dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska uprawniają do zastosowania stawki 0%.” Autor powyższego wniosku o interpretację opisał w stanie faktycznym, iż w ramach Modelu III gromadzi: kopię faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, do którego nie zostały wniesione zastrzeżenia przez Kontrahenta w ustalonym terminie, przez co dany Kontrahent w sposób milczący potwierdził otrzymanie danych towarów w kraju UE innym niż Polska (akceptacja dorozumiana). w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1- 2.4012.304. 2021.1.PC) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który uważał, że „Sposób dokumentowania WDT dokonywanych w transakcjach realizowanych w ramach Modelu G (w przypadku uznania przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że transakcje te stanowią WDT, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT), przedstawiony w Przypadku 2, w ramach opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% VAT na podstawie art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT”. Autor wniosku o interpretację w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w Przypadku 2 jest w posiadaniu przed terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy kopii faktury oraz zbiorczego Zestawienia faktur (wraz z przewodnią wiadomością e-mail wysłaną do Kontrahenta), przy pomocy którego Nabywca potwierdził fakt dostarczenia towarów do miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE w drodze tzw. milczącej akceptacji. w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1- 3.4012.298. 2020.1.TKU) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że: „Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w: (...) Wariancie V, tj. kopie faktur zawierające dane Kontrahenta oraz specyfikacje poszczególnych sztuk załadunku, wraz ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.” w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1- 2.4012.161. 2020.1.RD) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „Ponadto zdaniem Organu również w Przypadku 2b dowody obejmujące: kopię faktury, zawierającej m.in. dane Nabywcy (tj. jego nazwę i adres siedziby) oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwę towaru); zbiorcze zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Nabywcy w danym okresie, które jest przesyłane Nabywcy drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (zazwyczaj jest to okres miesięczny, a zestawienie jest przesyłane około 10. dnia następnego miesiąca) i w odniesieniu, do którego zgodnie z ustaleniami z Nabywcą oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Nabywca nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie), - będą uprawniały Wnioskodawcę w przypadku dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, do zastosowania opodatkowania stawką VAT 0% (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy). Będą to dowody o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”, Podobnie wskazano w m.in.: interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.251.2018.1.WH), z dnia 13 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1- 3.4012.117.2017.1.KB); oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2016 r. (sygn. ILPP4/4512-1-38/16-2/PR); oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 września 2015 r. (sygn. ILPP4/4512-1-208/15-2/HW); a także interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 marca 2015 r. (sygn. ILPP4/443-646/14-2/BA). Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż transakcje udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach I i II powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy: Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy: Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy: Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy: Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą; 4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu. Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy: Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7. Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Z wniosku wynika, że Spółka jest podmiotem z siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii zarejestrowanym w Polsce jako czynny podatnik VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej. Spółka dokonuje na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Transakcje będące przedmiotem wniosku dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Spółce. W każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. W ramach opisanych dostaw towary co do zasady nie są transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów, przy czym może zdarzyć się, że w niektórych sytuacjach Kontrahent transportuje towar przy użyciu własnego środka transportu. W niektórych przypadkach towar będący przedmiotem dostawy jest transportowany do magazynu lub centrum logistycznego podmiotu trzeciego, który działa na rzecz kontrahenta. Niemniej, w każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE. Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących (VAT-UE). Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska. Co do zasady dokumentując WDT Spółka zmierza do zgromadzenia: i. faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz ii. dokumentu w postaci: międzynarodowego listu przewozowego (CMR), lub morskiego listu przewozowego (np. Sea WayBill), lub lotniczego listu przewozowego (np. Air WayBill), lub odpowiedniego dokumentu innego niż list przewozowy potwierdzającego wydanie towaru przewoźnikowi i zawierającego analogiczne dane jak list przewozowy, - podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru. Możliwe są przy tym przypadki, w których w polu odbiorcy towaru na dokumencie przewozowym widnieć będą dane Magazynu, do którego dostarczane są towary. W przypadku transportu towarów przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta Spółka, zamiast dokumentu z punktu (ii), będzie dysponować dokumentem wskazanym w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT. Dodatkowo, Spółka zasadniczo może posiadać potwierdzenia zapłaty za towary będące przedmiotem opisanych dostaw. Niemniej, w niektórych przypadkach w praktyce może się zdarzyć, że Spółka nie będzie posiadała kompletu dokumentów wskazanych powyżej (listu przewozowego lub potwierdzenia zapłaty – faktura ze specyfikacją sztuk ładunku jest dostępna zawsze), lub będzie go posiadała, ale dokumenty nie będą kompletne (w szczególności Spółka może nie dysponować kopią dokumentu przewozowego z podpisem odbiorcy towaru ze względu na organizację transportu przez nabywcę). W takich wypadkach Spółka zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT, opisaną szczegółowo w poniższych wariantach. Wariant I: Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca). Zgodnie z listem inicjującym przesyłanym Kontrahentowi by poinformować go o niniejszym sposobie gromadzenia przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT lub zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do wskazanego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Niniejsze dokumenty będą archiwizowane wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie. Wariant II: Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi w formie papierowej listem poleconym z potwierdzeniem odbioru albo kurierem na adres Kontrahenta z możliwością śledzenia postępu doręczenia, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca). Spółka będzie w stanie śledzić przez dostarczane jej potwierdzenia odbioru lub przez elektroniczny portal kurierski, czy przesyłka - zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta dotarło do Kontrahenta. Zgodnie z listem inicjującym przesyłanym Kontrahentowi by poinformować go o niniejszym sposobie gromadzenia przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT lub zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do wskazanego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, otrzymanie wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta będzie potwierdzane otrzymanym przez Spółkę potwierdzeniem odbioru listu poleconego lub komunikatem na portalu kurierskim o doręczeniu przesyłki do Kontrahenta oraz informacją zwrotną wysyłaną papierowo lub elektronicznie przez Kontrahenta. Otrzymane potwierdzenia będą archiwizowane jako załącznik wraz z kopią wiadomości papierowej zawierającej informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie. Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I i II powinny być, w świetle art. 42 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT. Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912: 1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków: a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy; b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów: (i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz (ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy. Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa. 2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1. 3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu: a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów; b) następujące dokumenty: (i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów; (ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia; (iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim. Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. W myśl art. 41 ust. 3 ustawy: W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy: Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że: 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi; 2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju; 3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę. W myśl art. 42 ust. 1a ustawy: Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli: 1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub 2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 - chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy: Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: 1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), 2) (uchylony) 3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku 4) (uchylony) - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. W myśl art. 42 ust. 4 ustawy: W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów; 2) adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy; 3) określenie towarów i ich ilości; 4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego. Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy: W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: 1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; 2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu; 3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania; 4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem. W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację. Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. akt I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m. in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”. Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. faktura ze specyfikacją sztuk ładunku oraz dowody (opisane w Wariantach I i II) w postaci: Wariant I: Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca). Zgodnie z listem inicjującym przesyłanym Kontrahentowi by poinformować go o niniejszym sposobie gromadzenia przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT lub zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do wskazanego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, w przypadku niepowodzenia dostarczenia wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta Spółka będzie otrzymywała informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. powiadomienie lub zwrotka). Niniejsze dokumenty będą archiwizowane wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której wiadomość zostanie dostarczona do Kontrahenta (Spółka nie otrzyma automatycznej informacji zwrotnej o niepowodzeniu dostarczenia wiadomości), Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki potwierdzenia w tym zakresie. Wariant II: Spółka będzie dodatkowo w posiadaniu zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie – zestawienie to będzie przesyłane Kontrahentowi w formie papierowej listem poleconym z potwierdzeniem odbioru albo kurierem na adres Kontrahenta z możliwością śledzenia postępu doręczenia, po zakończeniu okresu, którego dotyczy (np. po zakończeniu miesiąca). Spółka będzie w stanie śledzić przez dostarczane jej potwierdzenia odbioru lub przez elektroniczny portal kurierski, czy przesyłka-zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta dotarło do Kontrahenta. Zgodnie z listem inicjującym przesyłanym Kontrahentowi by poinformować go o niniejszym sposobie gromadzenia przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT lub zgodnie z informacją, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do wskazanego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, Spółka będzie uznawała, że towary udokumentowane wymienionymi w zestawieniu fakturami zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Ponadto, otrzymanie wiadomości ze zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy na rzecz Kontrahenta będzie potwierdzane otrzymanym przez Spółkę potwierdzeniem odbioru listu poleconego lub komunikatem na portalu kurierskim o doręczeniu przesyłki do Kontrahenta oraz informacją zwrotną wysyłaną papierowo lub elektronicznie przez Kontrahenta. Otrzymane potwierdzenia będą archiwizowane jako załącznik wraz z kopią wiadomości papierowej zawierającej informację o zbiorczym zestawieniu wysłanym do Kontrahenta. Możliwa jest zatem sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie. - stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie

określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.