Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
5 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 28 stycznia 2025 r. o wydanie
interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy przeniesienie majątku wydzielonego
ze Spółki do Wydzielanej Spółki z o.o. będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu
podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) (pytanie nr 6 we wniosku). 17 marca 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie -
uzupełnili Państwo wniosek.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1) Zainteresowany będący stroną postępowania:
A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
2) Zainteresowani niebędący stroną postępowania:
B.B.
C.C.
Opis zdarzenia przyszłego
Zainteresowany będący stroną postępowania jest spółką z ograniczoną
odpowiedzialnością będącą polskim rezydentem podatkowym (dalej Spółka).
Zainteresowani niebędący stronami postępowania są osobami fizycznymi będącymi
polskimi rezydentami podatkowymi będącym udziałowcami w Spółce (dalej Udziałowcy).
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie importu, eksportu handlu hurtowego
w branży owocowo-warzywnej, oraz konfekcjonowania produktów rolno - spożywczych
poprzez sieć własnych hurtowni, oraz w zakresie wynajmu nieruchomości.
Planowane jest dokonanie podziału Spółki w ten sposób, że dojdzie do wydzielenia ze
Spółki nowej spółki z o.o., która będzie prowadzić działalność w zakresie wynajmu
nieruchomości (dalej: Spółka Wydzielana), natomiast Spółka, jako spółka dzielona, nadal
będzie prowadzić działalność w zakresie handlu hurtowego.
Obecnie Spółka prowadzi działalność handlową w nieruchomościach najmowanych od
podmiotów trzecich bądź w nieruchomościach, które stanowią jej własność. Spółka
wynajmuje również jedną ze swoich nieruchomości na rzecz podmiotów trzecich. Po
podziale Spółka będzie prowadzić działalność handlową w dotychczasowych obiektach
najmowanych od podmiotów trzecich, oraz najętych od Spółki Wydzielanej (które przejdą
na Spółkę Wydzielaną na skutek podziału).
Celem podziału jest rozdzielenie dwóch rodzajów działalności na odrębne podmioty oraz
oddzielenie istotnych aktywów w postaci nieruchomości od ryzyka związanego z
działalnością handlową.
Poniżej wskazano zakładany sposób podziału istotnych aktywów i zobowiązań Spółki ze
wskazaniem jakie składniki pozostaną w Spółce, a jakie zostaną przeniesione do Spółki
Wydzielanej.
1. Spółka
W Spółce pozostanę środki trwałe w postać samochodów, instalacji fotowoltaicznej,
wyposażenia magazynów, klimatyzacja chłodnie, wózki widłowe.
W Spółce pozostaną również zapasy w postaci towarów handlowych.
Spółka pozostanie stroną zawartych umów handlowych związanych z działalnością
handlową.
Spółka pozostanie właścicielem wierzytelności z tytułu sprzedaży hurtowej.
W Spółce pozostaną zobowiązania wynikające z zawartych umów handlowych (zakupu
towarów), umów najmu (w których Spółka występie jako najemca), oraz z tytułu mediów,
oraz stosunku pracy.
Spółka nie posiada zobowiązań kredytowych.
W Spółce pozostaną pracownicy przypisani do działalność handlowej (sprzedawcy,
kierowcy, pracownicy administracyjni).
2. Spółka Wydzielana
W wyniku podziału do Spółki Wydzielanej przeniesione zostaną nieruchomości
(wykorzystywane dotychczas przez Spółkę, oraz wynajmowane na rzecz podmiotów
trzecich).
Na Spółkę Wydzielaną przeniesione zostaną umowy na Internet, dostawę wody, umowy
na przeglądy nieruchomości, dostawy mediów, umowa o ochronę nieruchomości. Na
Spółkę Wydzielaną przeniesiona zostanie również umowa o administrowanie
nieruchomościami.
Spółka Wydzielana przejmie wierzytelność wobec najemców z tytułu umów najmu.
Do Spółki Wydzielanej przeniesiony zostanie pracownik odpowiedzialny za księgowość.
Spółka posiada kilkanaście rachunków bankowych, w tym odrębny rachunek do obsługi
działalności związanej z wynajmem. Ewentualne przeniesienie rachunków na Spółkę
Wydzielaną wymaga zatwierdzenia przez bank. W przypadku gdyby bank nie wyraził zgody
na takie przeniesienie lub wiązałoby się to z nadmiernymi utrudnieniami, zostaną
założone nowe rachunki bankowe (na które zostaną przekazane środki pieniężne
przypisane do tych Spółki Wydzielanej), a do momentu otwarcia nowych rachunków
Spółka działać będzie jako agent płatniczy. Prawa i obowiązki wynikające z zawartych
umów przejdą na Spółkę Wydzielaną z mocy prawa i nie wymagają podpisywania przez
strony dodatkowych porozumień czy aneksów.
Wyodrębnienie organizacyjne
Wyodrębnienie składników majątkowych, składających się na działy handlu hurtowego i
nieruchomościowy ma odzwierciedlenie w schemacie organizacyjnym Spółki, z którego
wynika przypisanie do działów określonych składników majątkowych oraz pracowników.
Wyodrębnienie finansowe
Spółka nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych dla poszczególnych działów jednak
rachunkowość Spółki prowadzona jest w taki sposób, że możliwe jest przyporządkowanie
przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do poszczególnych obszarów działalności
(sprzedaż hurtowa, wynajem nieruchomości).
Wyodrębnienie funkcjonalne
Każdy z działów realizuje samodzielnie zadania gospodarcze w ramach Spółki - handel
hurtowy i wynajem nieruchomości. Zadania te realizuje w oparciu o składniki majątkowe
przypisane do poszczególnych działów w ramach wyodrębnienia organizacyjnego.
Po podziale Spółka oraz Spółka Wydzielana będą mogły kontynuować swoją działalność w
dotychczasowym zakresie (tj. w zakresie, w jakim działalność ta była przypisana do
poszczególnych działów). Pomiędzy Spółką a Spółką Wydzielaną zostaną zawarte umowy
najmu nieruchomości, które będą obejmować nieruchomość, w której prowadzona jest
przez Spółkę działalność handlowa. Ponieważ obecnie działy istniejące w ramach Spółki
nie mają podmiotowości prawnej, zawarcie między nimi takich umów przed podziałem nie
jest możliwe.
Na skutek podziału udziałowcom Spółki zostaną przyznane udziały w Spółce Wydzielanej
w takiej proporcji, w jakiej posiadają udziały w Spółce.
Zainteresowani wskazują, że podział ma uzasadnienie biznesowe - celem jest
rozgraniczenie ryzyk wynikających z działalności handlowej od aktywów w postać
nieruchomości, ułatwienie ewentualnego zbycia części biznesu w przyszłości na rzecz
zewnętrznego inwestora. Celem Zainteresowanych nie jest unikanie lub uchylenie się od
opodatkowania.
Udziały w Spółce nie zostały nabyte lub objęte przez Udziałowców w wyniku wymiany
udziałów ani przydzielone w wyniku innego łączenia lub podziału podmiotów.
Przyjęta przez Udziałowców dla celów podatkowych wartość udziałów w Spółce
Wydzielanej nie będzie wyższa niż wartość udziałów w Spółce, jaka byłaby przyjęta, gdyby
nie doszło do podziału, co wynika z polskich przepisów podatkowych.
Spółka Wydzielana przypisze otrzymane w wyniku podziału składniki majątkowe do
działalność prowadzonej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Wartość rynkowa majątku podmiotu dzielonego otrzymanego przez Spółkę Wydzielaną
nie będzie przewyższać wartości emisyjnej udziałów przydzielonych udziałowcom Spółki
dzielonej.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na zadane pytania:
1. Czy na moment wydzielenia w Państwa przedsiębiorstwie będą istnieć zobowiązania
związane ze składnikami majątkowymi, które zostaną przeniesione do Spółki Wydzielanej?
Jeśli tak, to czy będą przedmiotem wydzielenia, a jeśli nie proszę wskazać, dlaczego?
Odp.: Na Spółkę Wydzielaną przeniesione zostaną zobowiązania dotyczące przenoszonych
składników majątkowych - wynikające z umów najmu, umowy na Internet, dostawę wody,
umowy o przeglądy nieruchomości, dostawy mediów, umowa o ochronę nieruchomości, a
także umowy o administrowanie nieruchomościami.
2. Czy w ramach planowanej transakcji na Spółkę Wydzielaną przejdą umowy najmu
związane z nieruchomościami wynajmowanymi przez Państwa na rzecz podmiotów
trzecich?
Odp.: Tak, na Spółkę Wydzielaną przejdą umowy najmu związane z nieruchomościami
wynajmowanymi przez Spółkę na rzecz podmiotów trzecich.
3. Czy w oparciu o wydzielone składniki majątkowe Spółka Wydzielana będzie miała w
momencie transakcji faktyczną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez
angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych
działań faktycznych i prawnych?
Odp.: W oparciu o wydzielone składniki majątkowe Spółka Wydzielana będzie miała w
momencie transakcji faktyczną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez
angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych
działań faktycznych i prawnych.
Pytania
1. Czy przenoszony do Spółki Wydzielanej majątek, w ramach procedury podziału
poprzez wydzielenie, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w
rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)?
2. Czy majątek pozostający w Spółce po przeprowadzeniu procedury podziału poprzez
wydzielenie, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art.
4a pkt 4 ustawy CIT?
3. Czy podział Spółki poprzez wydzielenie Spółki Wydzielanej będzie skutkował
powstaniem po stronie Spółki dzielonej przychodu podlegającego opodatkowaniu?
4. Czy podział Spółki poprzez wydzielenie Spółki Wydzielanej będzie skutkował po stronie
Udziałowców powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie
podziału?
5. Czy podział Spółki przez wydzielenie będzie się wiązał z powstaniem przychodu po
stronie Spółki Wydzielanej?
6. Czy podział poprzez wydzielenie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług?
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług,
którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 6.
Stanowisko Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy
pytanie nr 6
Zdaniem Zainteresowanych podział poprzez wydzielenie nie będzie podlegał
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ze względu na tożsamość definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej
zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w ustawie o podatku dochodowym
od osób prawnych, argumentacja Zainteresowanych zawarta w stanowisku do pytań
oznaczonego we wniosku nr 1-2 odnosi się także do zagadnienia objętego pytaniem nr 6.
Dlatego też należy ją przywołać jako część stanowiska do pytania nr 6 w zakresie podatku
od towarów i usług.
Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa CIT#).
zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony
w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym
zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który
zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania
Ustawa CIT nie definiuje „przedsiębiorstwa#, należy zatem odwołać się do art. 55¹
kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem
składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności
gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa
przedsiębiorstwa),
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i
wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz
prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków
prawnych,
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5) koncesje, licencje i zezwolenia,
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8) tajemnice przedsiębiorstwa,
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi zawierać wszystkich wyżej wymienionych
elementów. Nawet w razie braku któregoś z tych elementów określone składniki
majątkowe funkcjonalnie ze sobą powiązane mogą stanowić zorganizowaną część
przedsiębiorstwa.
Zatem dla uznania, że określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część
przedsiębiorstwa ustawa wymaga, aby był to zespół składników materialnych i
niematerialnych, który łącznie spełnia przesłanki wyodrębnienia:
1) organizacyjnego,
2) finansowego,
3) funkcjonalnego.
1. Wyodrębnienie organizacyjne
Przyjmuje się, że wyodrębnienie organizacyjne ma miejsce wówczas, gdy zespół
przedmiotowych składników w istniejącym przedsiębiorstwie ma swoją formę
organizacyjną w strukturze organizacyjnej podatnika.
Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część
przedsiębiorstwa# powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna
występować w „istniejącym przedsiębiorstwie#, a więc w ramach prowadzonej
działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego
przedsiębiorstwa. Można przyjąć, że dany zespół składników majątkowych został
wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa został
utworzony np. wydział, zakład, dział czy pion. Takie wyodrębnienie organizacyjne może
(ale nie musi) wynikać ze statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym
charakterze.
Potwierdzenie, że wyodrębnienie organizacyjne nie musi mieć sformalizowanego
charakteru, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu zorganizowanej części
przedsiębiorstwa znajduje potwierdzenie w orzecznictwie (tak np. WSA w Warszawie w
wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2836/11, wyrok NSA z 23 listopada 2017
r., sygn. akt I FSK 327/16).
W ocenie Zainteresowanych, poszczególne działy są wyodrębnione organizacyjnie:
w ramach struktury organizacyjnej przypisane są im określone składniki
majątkowe, co potwierdzone jest wewnętrznym dokumentem (schemat
organizacyjny);
przedmiot działalności poszczególnych działów można wyodrębnić ze względu na
przedmiot tej działalności (sprzedaż hurtowa/wynajem nieruchomości).
2. Wyodrębnienie finansowe
Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość alokacji przychodów i kosztów do
działalności prowadzonej przez ZCP. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza
samodzielności finansowej ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń
gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i
zobowiązań do ZCP. Tak m.in. przez Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji
indywidualnej z 2 grudnia 2015 r.
W wyroku WSA we Wrocławiu z 24 stycznia 2017 r., I SA/Wr 1125/16 wskazano, iż
wyodrębnienie finansowe nie musi koniecznie oznaczać, że zorganizowana część
przedsiębiorstwa jest zobowiązana do samodzielnego sporządzania bilansu.
Wystarczające jest wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów np.
rachunkowości zarządczej, polegające w szczególności na odrębnym ewidencjonowaniu
przychodów i kosztów związanych ze składnikami majątku wykorzystywanych do
prowadzenia działalności gospodarczej.
Jak wskazano w wyroku WSA w Warszawie z 10 marca 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 455/15,
warunkiem wyodrębnienia finansowego jest to, aby do zorganizowanej części
przedsiębiorstwa mogły zostać przypisane związane z nim koszty, przychody, należności i
zobowiązania. Wyodrębnienie może nastąpić na podstawie stosowanego w jednostce
planu kont, ale również w przypadku, gdy takie wyodrębnienie nie jest dokonane na
poziomie zakładowego planu kont, ale faktycznie można powiązać dane finansowe z
poszczególnymi częściami składowymi przedsiębiorstwa.
Podobnie interpretacja indywidualna z 9 lutego 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej (sygn. 0114-KDIP2-1 4010.367.2017.1.JF) gdzie wskazano: „O wyodrębnieniu
finansowym można zatem już mówić w przypadku istnienia samej możliwości
wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej
zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienia finansowego nie należy
utożsamiać zatem z pełną samodzielnością finansową.#
Zdaniem Zainteresowanych, pomimo braku prowadzenia odrębnych ksiąg dla
poszczególnych działów, skoro rachunkowość prowadzona jest w taki sposób, że możliwe
jest przypisanie przychodów i kosztów do poszczególnych działów, spełniają one
przesłankę wyodrębnienia finansowego.
3. Wyodrębnienie funkcjonalne
Wyodrębnienie funkcjonalne rozumiane jest jako możliwość samodzielnego realizowania
zadań gospodarczych przy wykorzystaniu zbywanych składników majątkowych. Chodzi o
sytuację, w której zespół tych składników stanowi konglomerat, który sam w sobie, bez
uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i włączeniu do przedsiębiorstwa
nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za
zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Nie chodzi tu o zespół składników majątkowych,
które po włączeniu do majątku nabywcy i podjęciu określonych działań (np. zawarciu
umów najmu, zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników do obsługi tej działalności)
będą mogły funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o przekazanie
takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego
funkcjonowania w takim charakterze (tak m in. NSA w wyroku z 1 lutego 2017 r., sygn. akt I
FSK 999/15, podobnie WSA w Białymstoku w wyroku z 2 września 2020 r., sygn. akt I SA/Bk
401/20). Również NSA w wyroku z 24 listopada 2016 r, sygn. akt I FSK 1316/15 oraz w
wyroku NSA z 1 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 999/15 podkreślił, że przy ustalaniu, czy w
danym przypadku mamy do czynienia ze sprzedażą ZCP, nie chodzi o pewną potencjalną
możliwość samodzielnego funkcjonowania zespołu składników w przyszłości, czy po
pewnym „uzupełnieniu#, ale o to, aby zdolność taka istniała już w momencie zbycia.
Podobnie wypowiedział się WSA w Poznaniu w wyroku z 11 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA
/Po 747/19, gdzie stwierdzono, że okoliczność tworzenia zorganizowanej części
przedsiębiorstwa przez zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia
samodzielnej działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w
jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze bez
modyfikacji.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 lipca 2018 r.
(sygn. 0114-KDIP1-2 4012.358.2018.1.WH) wskazano: „wyodrębnienie funkcjonalne należy
rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość -
obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych,
którym służy w strukturze. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w
skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie
działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.#
Istotne w tym zakresie są również objaśnienia Ministra Finansów z 11 grudnia 2018 r.
(dotyczące podatku VAT, jednak mogą być również pomocne w zakresie podatku CIT z
uwagi na taką samą definicję ZCP). Wynika z nich, że przy ocenie czy składniki majątku
powinny być uznane za przedsiębiorstwo lub ZCP, uwzględnić należy następujące
okoliczności:
1. zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przy pomocy składników
majątkowych, oraz
2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o te składniki.
Zdaniem Zainteresowanych, majątek pozostający w Spółce i majątek przenoszony na
skutek podziału do Spółki Wydzielanej spełniają przesłankę wyodrębnienia
funkcjonalnego, ponieważ na majątek ten składają się składniki materialne i
niematerialne, w tym zobowiązania, wykorzystywane w ramach działalności każdego z
działów do realizacji określonych zadań gospodarczych. Składniki przypisane do
poszczególnych działów, które trafią do Spółek Wydzielanych oraz pozostaną w Spółce,
będą mogły stanowić niezależnie przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania
gospodarcze, bez konieczności uzupełniania ich o dodatkowe składniki.
Z przyczyn formalnych konieczne może być zawarcie przez Spółkę Wydzielaną umów
najmu ze Spółką. Zawarcie umów tego rodzaju pomiędzy działami przed podziałem nie
jest możliwe z uwagi na brak odrębnej podmiotowości prawnej. Spółka będzie jednak
wykorzystywała te same nieruchomości, które wykorzystywała w ramach działu handlu
hurtowego przed podziałem, zmieni się jedynie tytuł prawny (własność na najem).
Na Spółkę Wydzielaną przeniesiona zostanie umowa o administrowanie
nieruchomościami, co jest w świetle wyżej powołanej interpretacji ogólnej MF przesłanką
wskazującą na kwalifikację przenoszonych składników jako ZCP.
Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych składniki majątkowe, które po podziale
pozostaną w Spółce oraz zostaną przeniesione do Spółki Wydzielanej będą stanowiły
zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy CIT.
Przeniesienie przez Spółkę dzieloną na Spółkę Wydzielaną składników materialnych i
niematerialnych może stanowić dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu
VAT.
Zgodnie jednak z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji
zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie
się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół
składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do
realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne
przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Jak zostało wskazane w stanowisku Zainteresowanych do pytania nr 1 i 2, składniki
majątku przenoszone do Spółki Wydzielanej stanowić będą zorganizowaną część
przedsiębiorstwa. Z uwagi na tożsamość definicji ZCP w rozumieniu ustawy CIT i VAT,
argumentacja przedstawiona w zakresie stanowiska Zainteresowanych do podatku CIT
jest aktualna również w zakresie podatku VAT.
Skoro składniki majątku przenoszone do Spółki Wydzielanej będą wyodrębnione
organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, będą stanowiły ZCP, a zatem ich przeniesienie
nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym w zakresie ustalenia, czy
przeniesienie majątku wydzielonego ze Spółki do Spółki Wydzielanej będzie czynnością
niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 6 we wniosku) - jest
prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa
towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde
świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu
art. 7 (...).
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną
dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport
towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o
podatku od towarów i usług.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy
towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w
ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,
np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu
niepieniężnego, czyli aportu.
Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15
września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18), zwanej dalej k.s.
h.
W myśl art. 529 § 1 k.s.h.:
Podział spółki może być dokonany:
1) przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub
akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez
przejęcie);
2) przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej
za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek);
3) przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo
zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);
4) przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na
spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).
Przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez
wydzielenie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółki nowo zawiązane
powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonych części majątku. Złożoność
procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt
końcowy - przeniesienie własności.
W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych,
podział przez wydzielenie poszczególnych części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie
ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wyjaśnić jednak należy, że w sytuacji, gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie
przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część
przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1
ustawy, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.
Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy,
powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w
przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie
prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu
Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa -
rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym
zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który
zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te
zadania.
Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby
zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i
niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu
w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach:
organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań
gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych,
stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa
trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma
swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy
czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być
dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część
przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna
występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności
i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której
przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie
przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części
przedsiębiorstwa.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji
określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić
funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego
prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby
zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część,
musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako
samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne
wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy
podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić
potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze,
których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez
zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część
przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także
posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników
majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa,
nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona
odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie
gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych
relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze
przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego
podmiotu gospodarczego.
Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze
zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące
przesłanki:
1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
przedsiębiorstwie;
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie
realizujące ww. zadania gospodarcze.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie
zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w
rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część
przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące
okoliczności:
1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez
zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące
przedmiotem transakcji.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.
Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej
jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem
transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że
w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część
przedsiębiorstwa.
Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w
przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.
in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania
podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych
uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie,
przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia
poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie elementy tworzące pojęcie
zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można
było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu
gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części
przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim
przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części
przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób,
by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów.
Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa
zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób
umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.
Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie
wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.),
wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie
harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków
obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa
wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.).
W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub
części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca
i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca
prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni
opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu
uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby
zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez
wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o
podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania
całości lub części majątku przedsiębiorstwa.
Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem
zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to,
jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi
funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej
części przedsiębiorstwa.
Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.
W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego
zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w
wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że
„(...) celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem
majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku
tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT
opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w
przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu
regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia
jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu -
do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa,
włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią
przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić
działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego
prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej
likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy,
pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny
(autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując
wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem
wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności
podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem
podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego.
Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112
/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma
funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację
określonego zadania gospodarczego”.
Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że:
„(...) jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą
być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z
opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy”.
Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy
stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części
przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006
/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”,
wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk
kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie
samych składników rzeczowych.
Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią
konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część
przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części
majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub
niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego
część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że:
prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie importu, eksportu handlu
hurtowego w branży owocowo-warzywnej oraz konfekcjonowania produktów -
rolno spożywczych poprzez sieć własnych hurtowni, oraz w zakresie wynajmu
nieruchomości,
planują Państwo podział Spółki w ten sposób, że dojdzie do wydzielenia ze Spółki
nowej spółki z o.o., która będzie prowadzić działalność w zakresie wynajmu
nieruchomości (dalej: Spółka Wydzielana),
Spółka, jako spółka dzielona, nadal będzie prowadzić działalność w zakresie handlu
hurtowego.
Zakładany sposób podziału istotnych aktywów i zobowiązań Spółki, ze wskazaniem jakie
składniki pozostaną w Spółce, a jakie zostaną przeniesione do Spółki Wydzielonej
przedstawia się następująco:
Do Spółki Wydzielanej przeniesione zostaną:
nieruchomości (wykorzystywane dotychczas przez Spółkę, oraz wynajmowana
na rzecz podmiotów trzecich),
umowy związane z nieruchomościami wynajmowanymi przez Spółkę na rzecz
podmiotów trzecich,
zobowiązania wynikające umów najmu, umowy na Internet, umowy na
dostawę wody, umowy na przegląd nieruchomości, umowy ochrony
nieruchomości, a także umowy dotyczącej administrowania nieruchomościami,
wierzytelność wobec najemców z tytułu umów najmu,
pracownik odpowiedzialny za księgowość.
Spółka posiada kilkanaście rachunków bankowych, w tym odrębny rachunek do obsługi
działalności związanej z wynajmem. Ewentualne przeniesienie rachunków na Spółkę
Wydzielaną wymaga zatwierdzenia przez bank. W przypadku gdyby bank nie wyraził zgody
na takie przeniesienie lub wiązałoby się to z nadmiernymi utrudnieniami, zostaną
założone nowe rachunki bankowe (na które zostaną przekazane środki pieniężne
przypisane do tych Spółki Wydzielanej), a do momentu otwarcia nowych rachunków
Spółka działać będzie jako agent płatniczy. Prawa i obowiązki wynikające z zawartych
umów przejdą na Spółkę Wydzielaną z mocy prawa i nie wymagają podpisywania przez
strony dodatkowych porozumień czy aneksów.
Jednocześnie z wniosku wynika, że Spółka Dzielona nie posiada zobowiązań kredytowych.
Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy przekazanie majątku wydzielonego ze Spółki do
nowopowstałej Spółki Wydzielanej, będzie stanowiło czynność niepodlegającą
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku
od towarów i usług.
Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część
przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do
prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników
materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę,
itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że
możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa
samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie
jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już w Spółce dzielonej
zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako
samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu podziału przez wydzielenie powinno być
możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Spółkę Wydzieloną, w oparciu o
nabyte składniki.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i
niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu
nieruchomości w ramach Spółki Wydzielanej, stanowić będzie na dzień wydzielenia
zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ
będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością
samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym oraz będzie obejmować
zobowiązania.
Jak wynika bowiem z wniosku, przenoszony w ramach podziału przez wydzielenie zespół
składników materialnych i niematerialnych będzie wyodrębniony:
a) organizacyjnie - wyodrębnienie składników majątkowych składających się na
poszczególne działy, tj. dział handlu hurtowego i dział nieruchomościowy - ma
odzwierciedlenie w schemacie organizacyjnym Spółki, z którego wynika przypisanie do
ww. działów określonych składników majątkowych i pracowników,
b) funkcjonalnie - każdy z działów realizuje samodzielne zadania gospodarcze w ramach
Spółki, tj. w zakresie działu handlu hurtowego i wynajmu nieruchomości.
Przedmiotowe działy zadania te realizują w oparciu o składniki majątkowe do nich
przypisane. Po podziale przez wydzielenie, Spółka oraz Spółka Wydzielana będą mogły
kontynuować swoją działalność w dotychczasowym zakresie, (tj. Spółka dzielona w
zakresie prowadzenia działalności hurtowej, natomiast Spółka Wydzielana w zakresie
wynajmu nieruchomości),
c) finansowo - pomimo, że Spółka nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych dla
poszczególnych działów, to rachunkowość prowadzona jest w taki sposób, że możliwe
jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do
poszczególnych działalności (sprzedaż detaliczna, wynajem nieruchomości).
Z wniosku wynika także, że na Spółkę Wydzielaną przejdą umowy najmu i wierzytelności
wobec najemców z nich wynikające, a także przeniesione zostaną zobowiązania
wynikające z umów najmu, dostawy Internetu, umów na dostawę wody, umów o
przeglądy nieruchomości, umów o ochronę nieruchomości i umów o administrowanie
nieruchomościami. Dodatkowo, co ważne w sprawie, do Spółki Wydzielanej przeniesiony
zostanie pracownik odpowiedzialny za księgowość związaną z wydzielanym działem.
Wskazali również Państwo, że na dzień transakcji Spółka Wydzielona będzie miała
faktyczną możliwość, i będzie kontynuowała działalność w zakresie wynajmu, bez
angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych
działań faktycznych i prawnych. Obie Spółki będą stanowić niezależne przedsiębiorstwa
samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, tj. Spółka Wydzielana w zakresie wynajmu
nieruchomości, Spółka Dzielona w zakresie handlu hurtowego.
Tym samym, majątek wydzielany ze Spółki Dzielonej do Spółki Wydzielanej - na dzień
dokonania podziału Państwa Spółki przez wydzielenie - stanowić będzie zorganizowaną
część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym czynność jego
wydzielenia ze Spółki Dzielonej do Spółki Wydzielanej będzie wyłączona z opodatkowania
podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie pytania
oznaczonego we wniosku jako nr 6. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-5
dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od
osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe
tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji
pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym
wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu
przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja
będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z
funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do
interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
przez Zainteresowanego, który
jest stroną postępowania
A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania
- art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji
indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania
interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o
postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej
jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r
Ordynacji podatkowej.