Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
21 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który
dotyczy braku uznania przedmiotu Transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowania ww. czynności oraz prawa do
obniżenia kwoty podatku VAT (podatek od towarów i usług) należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu Transakcji.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1. Zainteresowany będący stroną postępowania:
A. S.A.
2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
B. sp. z o.o.
Opis zdarzenia przyszłego
A. Spółka Akcyjna („Wnioskodawca”, „Spółka”, „Zbywca”) posiada siedzibę działalności
gospodarczej na terytorium Polski. Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego,
która podlega (i na moment opisanego zdarzenia będzie podlegać) nieograniczonemu
obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce.
Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług
dalej: („VAT”) w Polsce.
Spółka jest wyspecjalizowaną spółką produkcyjną wchodzącą w skład Grupy C. (dalej:
„Grupa”). Spółka jest właścicielem m.in. fabryki w (...) - stanowiącej Oddział (...) A. S.A. -
Zakład Produkcyjny w (...) (dalej: „Oddział”). Oddział powstał w celu produkcji artykułów
należących do grup produktowych takich jak (...) (dalej: „(...)”) (przykładowo CN (...)).
Dotychczasowa działalność Spółki w zakresie produkcji (...) opiera się na współpracy z (...)
podmiotem z Grupy - D. (dalej: „Podmiot D”), w ramach tzw. koncepcji „(...)”. Na mocy
łączącej strony umowy w zakresie produkcji na zlecenie (tzw. (...)) Spółka produkuje (...)
pod markami należącymi do Grupy przy wykorzystaniu surowców i materiałów
stanowiących wyłączną własność Podmiotu D. Innymi słowy Spółka wytwarza gotowe
produkty na materiale powierzonym dostarczonym przez Podmiot D. W tym celu Spółka
korzysta z technologii, receptur, know-how oraz innych praw niematerialnych
niezbędnych do produkcji (...), które udostępniane są jej przez Podmiot d. Gotowe (...),
produkowane w fabryce są sprzedawane do odbiorców przez dedykowaną spółkę
dystrybucyjną z Grupy.
Spółka B. sp. z o.o. (dalej: „Nabywca”) jest spółką kapitałową prawa polskiego, której
zamiarem jest nabycie opisanych poniżej składników majątkowych i prowadzenie
działalności gospodarczej związanej z produkcją (...). Nabywca jest zarejestrowanym i
czynnym podatnikiem VAT w Polsce.
Opis planowanej transakcji
Grupa prowadzi działalność w zakresie produkcji (...) w wymiarze międzynarodowym
(zakłady produkujące (...) znajdują się również w państwach innych niż Polska). Grupa
zdecydowała się oddzielić całość działalności związanej z (...) (w ujęciu globalnym) od
innych linii biznesowych. W konsekwencji, w ramach globalnej transakcji, wydzielona
zostanie działalność w zakresie produkcji, jak również własność intelektualna przypisana
do linii biznesowej związanej z produkcją (...).
W związku z powyższymi planami, na szczeblu lokalnym Spółka przeniesie całość aktywów
związanych z produkcją (...) w Polsce do zewnętrznego podmiotu (tj. do Nabywcy) w
ramach transakcji lokalnej tj. przeprowadzonej w Polsce (dalej: „Transakcja”).
Zamiarem Spółki oraz Nabywcy („Strony”) jest kontynuowanie przez Nabywcę procesu
produkcji (...) w Polsce po dokonaniu Transakcji (w okresie przejściowym w oparciu o
umowę „(...)” zawartą z Podmiotem D, a w ostatecznym modelu operacyjnym w ramach
produkcji na zlecenie na rzecz podmiotu z Grupy Nabywcy - więcej szczegółów w tym
zakresie Wnioskodawca wskazuje w sekcji „Dalsza działalność Nabywcy po Transakcji”).
Zgodnie z założeniami, planowana Transakcja na szczeblu lokalnym obejmie w
szczególności następujące elementy:
1) Budynki fabryki, w której odbywa się produkcja (...), wraz z gruntem, na którym
budynki te są posadowione oraz znajdującymi na tym gruncie budowlami i innymi
naniesieniami (dalej: „Fabryka”). Obecnie w Fabryce produkowane są wyłącznie (...) -
tym samym, całość nieruchomości przypisanych do tej Fabryki będzie przedmiotem
Transakcji.
2) Maszyny produkcyjne oraz inne środki trwałe niezbędne do produkcji (...), w tym części
zamienne do maszyn i urządzeń, jak również środki trwałe w budowie;
3) Systemy informatyczne niezbędne do produkcji (...).
Intencją Wnioskodawcy jest również przeniesienie zakładu pracy obejmującego
pracowników produkcyjnych, wyspecjalizowanych do pracy przy produkcji (...), zgodnie z
1art. 23 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze
zm., dalej: „Kodeks pracy”).
Dodatkowo, w ramach Transakcji, Spółka przeniesie na Nabywcę zobowiązania związane z
obszarem pracowniczym, w tym wynikające m.in. z rezerw urlopowych/emerytalnych,
funduszu świadczeń socjalnych, itp.
Do momentu dostosowania oprogramowania umożliwiającego rozliczenia spraw
pracowniczych obsługa spraw pracowniczych u Nabywcy będzie przejściowo świadczona
przez podmiot z Grupy - na podstawie (...), bądź przez zewnętrznego dostawcę. Ma to na
celu zapewnienie ciągłości wypłat dla pracowników i regulowania zobowiązań
publicznoprawnych jako płatnik oraz zapewnienie odpowiedniego przetwarzania danych
pracowników.
Odnosząc się do kwestii umów z dostawcami niezbędnych do prawidłowego
funkcjonowania Fabryki, Strony planują przyjęcie następującego podejścia (w zakresie, w
jakim jest to dopuszczalne na mocy obowiązujących przepisów prawa):
Umowy, które można w pełni przypisać do linii biznesowej związanej z produkcją
(...) (np. wynajem magazynu, leasing wózków widłowych), zostaną przeniesione na
Nabywcę;
W przypadku umów, których nie można bezpośrednio przypisać do linii biznesowej
związanej z produkcją (...) lub których przeniesienie na Nabywcę jest niemożliwe z
innych powodów (np. niektóre media, leasing samochodów, umowa dot.
zapewnienia pracowników tymczasowych) - w okresie przejściowym Nabywca
będzie mógł czerpać korzyści z przedmiotowych umów (część kosztów
odpowiadająca aktywności biznesowej produkcji (...) będzie refakturowana na
Nabywcę przez Zbywcę).
Na Nabywcę przejdą też z mocy prawa pozwolenia środowiskowe (np. decyzja emisyjna,
odpadowa, pozwolenia wodnoprawne). Po dokonaniu Transakcji konieczne będzie
jednakże wystąpienie do organów, które wydały te decyzje o ich zmianę w zakresie zmiany
nazwy adresata decyzji. Intencją Stron nie jest natomiast przeniesienie na Nabywcę
certyfikatów jakościowych (np. systemu bezpieczeństwa żywności) uzyskanych przez
Zbywcę - również tych, które dotyczyły m.in. działalności Fabryki. Wymagana certyfikacje
będzie uzyskana przez Nabywcę po Transakcji.
Jednocześnie Strony zwracają uwagę, że planowana Transakcja nie obejmie następujących
elementów:
1. Wartości niematerialne i prawne związane z produkcją (...)
Należy podkreślić, że do działalności w zakresie produkcji (...) po stronie Zbywcy nie są
przypisane żadne wartości niematerialne i prawne, w związku z czym wartości takie nie
będą podlegały przeniesieniu w ramach dokonywanej Transakcji. Ze względu na specyfikę
koncepcji „(...)”, zakładającej wytwarzanie towarów w oparciu o materiał powierzony
(koncepcja taka będzie kontynuowana przez Nabywcę po dokonaniu Transakcji w okresie
przejściowym), posiadanie wartości niematerialnych i prawnych przez producenta nie jest
i nie będzie wymagane.
Wszelkie prawa w zakresie własności intelektualnej, związane z produkcją (...) (receptury,
know-how itp.) są jedynie udostępniane Spółce przez inną spółkę z Grupy (Pomiot D).
Zgodnie z planowanym modelem, wartości niematerialne i prawne, przypisane do
produkcji (...), zostaną przeniesione przed Transakcją na podmioty dedykowane do
prowadzenia działalności w zakresie produkcji (...) (dalej: „Grupa Nabywcy”) w ramach
transakcji globalnej, tj. nie angażującej Spółki i Nabywcy. Nabywca będzie mógł korzystać z
tych praw w analogiczny sposób, w jaki korzysta z nich obecnie Spółka (na podstawie
stosownej umowy).
2. Surowce i opakowania
Planowana Transakcja nie będzie obejmowała surowców i opakowań, ponieważ zgodnie z
obecnie obowiązującym modelem biznesowym (który będzie kontynuowany w okresie
przejściowym przez Nabywcę po dokonaniu Transakcji) wszystkie surowce i opakowania
znajdujące się na terenie Fabryki nie stanowią własności Spółki. Materiały te stanowią
własność Podmiotu D - Spółka nie nabywa ich na żadnym etapie procesu produkcyjnego.
3. Środki pieniężne i wierzytelności oraz długi i inne zobowiązania Spółki
Pozostałe elementy, tj. środki pieniężne, należności oraz długi i zobowiązania handlowe
Spółki, inne niż wskazane we wcześniejszej części niniejszego wniosku, nie będą podlegać
Transakcji. Strony uzgodniły, że wszystkie koszty związane z działalnością w zakresie
produkcji (...) poniesione przed datą dokonania Transakcji, w tym koszty poniesione przed
datą dokonania Transakcji, ale zafakturowane już po dokonaniu Transakcji przez Strony,
zostaną poniesione przez Spółkę.
Planowana Transakcja nie będzie również obejmowała transferu rachunków bankowych.
Dodatkowe informacje
Ponadto, ewidencja księgowa Spółki pozwala na wyodrębnienie wyniku operacyjnego
oddziału (zarówno księgowo jak i zarządczo). Możliwa jest identyfikacja kosztów i
przychodów związanych z działalnością dotyczącą produkcji (...).
Wnioskodawcy planują przed dniem realizacji Transakcji złożyć do właściwego naczelnika
urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od VAT dostawy
budynków, budowli lub ich części oraz o wyborze opcji opodatkowania, tj. oświadczenie, o
którym mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT.
Ponadto po przeprowadzeniu Transakcji Nabywca planuje skorzystać z prawa do
odliczenia VAT naliczonego (po otrzymaniu interpretacji przepisów prawa podatkowego
potwierdzającej taką możliwość).
W celu ustalenia wartości Transakcji, Spółka dokona wyceny wyodrębnionych umów i
innych aktywów. Składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji będą podlegały
wycenie przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego. Powyższe ma umożliwić
prawidłową alokację ceny pomiędzy zbywane aktywa.
Dalsza działalność Nabywcy po Transakcji
W początkowej fazie działalności Nabywcy wprowadzony zostanie tzw. „przejściowy model
operacyjny”, w ramach którego Grupa będzie wspierać Nabywcę w określonych obszarach
działalności, w tym w szczególności zapewni mu wsparcie m.in. informatyczne, operacyjne
związane z logistyką opakowań, czy też w obszarze finansowo-księgowym. Powyższe
wynika z faktu, że w okresie przejściowym nabywca nie będzie posiadał wystarczających
zasobów by prowadzić działalność samodzielnie, bez wsparcia Spółki i Grupy.
Wskazane rozwiązanie zapewni Nabywcy możliwość kontynuowania działalności
produkcyjnej, podlegającej opodatkowaniu VAT w niezakłócony sposób. Przewiduje się, że
okres przejściowy będzie trwał do ok. 2 lat, licząc od dnia przeprowadzenia Transakcji.
W związku z powyższym Nabywca zamierza kontynuować produkcję (...) bez
wprowadzania zmian organizacyjnych lub biznesowych - jednakże przy znacznym
wsparciu ze strony Spółki oraz innych podmiotów z Grupy - ze względu na brak gotowości
do prowadzenia działalności niezależnie. W przejściowym modelu operacyjnym (...) będą
produkowane w oparciu o umowę „(...)” zawartą z Podmiotem D (tak jak jest to obecnie),
natomiast w ostatecznym modelu operacyjnym (wdrożonym po okresie przejściowym)
koncepcja produkcji na materiale powierzonym zostanie zastąpiona przez model
polegający na produkcji na zlecenie (na rzecz podmiotu z Grupy Nabywcy).
W docelowym modelu operacyjnym Nabywca będzie więc wytwarzać (...) na podstawie
kontraktów produkcyjnych zawartych z innym podmiotem z Grupy Nabywcy. W modelu
docelowym zakłada się, że Nabywca będzie samodzielnie kupować surowce i opakowania
oraz sprzedawać gotowe produkty do kontrahenta. Dystrybucja (...) ma odbywać się w taki
sam sposób jak obecnie, tj. za pośrednictwem dedykowanej spółki dystrybucyjnej w
Polsce.
Pytania
1) Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy polegające na przyjęciu, że przedmiot
Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części w
rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu
VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych kwalifikowanych
odpowiednio jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług?
2) Czy Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT
naliczony wynikający z wystawionej przez Zbywcę faktury dokumentującej
wynagrodzenie należne z tytułu Transakcji?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawców:
1) Przedmiot Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej
części w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji Transakcja będzie podlegała
opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych
kwalifikowanych odpowiednio jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne
świadczenie usług.
2) Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT
naliczony wynikający z wystawionej przez Zbywcę faktury dokumentującej
wynagrodzenie należne z tytułu Transakcji.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców
Uzasadnienie w zakresie pytania nr 1
Uwagi wstępne
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług
(dalej: „VAT”) podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1
pkt 1 ustawy o VAT rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak
właściciel.
Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy
oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w
art. 5 ust. 1 pkt ustawy o VAT, rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby
fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również m.
in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w
jakiej dokonano czynności prawnej.
Z kolei art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do
transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Złożony charakter Transakcji sprawił, że Wnioskodawcy chcą potwierdzić w ramach
niniejszego wniosku właściwy sposób kwalifikacji Transakcji na potrzeby podatku VAT.
W ocenie Wnioskodawców, przedmiot Transakcji nie jest wystarczająco złożonym i
samodzielnym zbiorem składników, by stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w
rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz praktyki ukształtowanej w ramach interpretacji
tego przepisu.
Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, w ramach
globalnej transakcji działalność w zakresie produkcji (...) ma zostać wydzielona, a
ostatecznie sprzedana poza Grupę. W związku z tym, zamiarem Grupy jest sprzedaż
wszystkich składników majątkowych związanych z Działalnością (...) we wszystkich
państwach produkujących (...) w taki sposób, aby umożliwić podmiotom przejmującym
produkcję, dystrybucję i marketing (...) jako tzw. „(...)”, czyli w pełni funkcjonujący i
samodzielny biznes.
Zdaniem Wnioskodawców charakter globalnej transakcji nie powinien jednak kształtować
charakteru transakcji lokalnej (tj. realizowanej przez podmioty lokalne, tj. w Polsce).
Przeważające znaczenie ma charakter transakcji lokalnej (tj. realizowanej przez podmioty
prawa polskiego, tj. Spółkę i Nabywcę) i to z tej perspektywy należy dokonywać analizy
Transakcji.
Innymi słowy, zdaniem Wnioskodawców, sposób opodatkowania VAT Transakcji należy
ocenić wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe, które będą przedmiotem Transakcji.
Należy rozważyć, czy składniki te stanowią przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część
w rozumieniu ustawy o VAT, czy też przedmiot Transakcji stanowi transfer poszczególnych
składników majątkowych, które nie stanowią przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej
części.
Wnioskodawcy wskazują przy tym, że interpretacja terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy
o VAT może być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Stąd - zdaniem
Wnioskodawców - organ wydający interpretację jest uprawniony do dokonania wykładni
terminów „przedsiębiorstwo” i „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, użytych w art. 6
pkt 1 ustawy o VAT i tym samym do dokonania klasyfikacji przedmiotu planowanej
Transakcji (tj. oceny, czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Transakcja będzie
dotyczyła zbycia przedsiębiorstwa, bądź jego zorganizowanej części, czy też
indywidualnych aktywów niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej
części).
Uprawnienie organów do dokonania takiej klasyfikacji znajduje potwierdzenie w licznych
wyrokach sądów administracyjnych (stanowisko przyjęte m.in. w wyroku NSA z 30 marca
2023 r. (sygn. akt II FSK 434/22), w wyroku NSA z 5 listopada 2019 r. (sygn. akt II FSK 1122
/19), w wyroku NSA z 15 marca 2017 r. (sygn. akt II FSK 475/15) oraz w wyroku NSA z 4
listopada 2010 r. (sygn. akt II FSK 1019/09).
W dalszej części niniejszego wniosku o wydanie interpretacji wspólnej, Wnioskodawcy
przedstawiają argumenty przemawiające za przyjęciem, że przedmiot Transakcji stanowić
będzie na gruncie przepisów ustawy o VAT transakcję sprzedaży indywidualnych aktywów
niestanowiących przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części.
Klasyfikacja przedmiotu Transakcji
W ocenie Wnioskodawców, przedmiotowa Transakcja nie stanowi zbycia
przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części, wyodrębnionej w ramach działalności
gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.
W pierwszej kolejności zdaniem Wnioskodawcy należy rozważyć czy Transakcja mogłaby
stanowić na gruncie VAT zbycie (sprzedaż) przedsiębiorstwa.
Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa dla celów tej ustawy.
Zgodnie jednak z jednolitą praktyką organów podatkowych i sądów administracyjnych, w
1celu nadania znaczenia temu pojęciu, stosuje się definicję zawartą w art. 55 Kodeksu
cywilnego (dalej: „k.c.”).
Możliwość odwołania się w tym zakresie do definicji przedsiębiorstwa zawartej w k.c.
została potwierdzona m.in.:
w wyroku z 27 kwietnia 2012 r. (I FSK 1039/11), w którym Naczelny Sąd
Administracyjny zauważył, że „skoro bowiem ustawa o VAT nie określa w swej treści
definicji przedsiębiorstwa, koniecznym jest zastosowanie wykładni systemowej
zewnętrznej i sięgnięcie do argumentacji spoza interpretowanego aktu prawnego
(...). Słusznie zatem Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa,
1zawartej w art. 55 k.c.”.
szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej
Informacji Skarbowej np. w interpretacji z 13 czerwca 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-
2.4012.109.2022.2.AA, czy też z 2 listopada 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-
1.4012.498.2021.2.MK, w których organ podkreślił, że „(...) Ze względu na
szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany
ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem
wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do
rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego
części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. Przepisy ustawy o podatku od
towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb
1przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55 ustawy z 23
kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny”.
W myśl regulacji zawartej w omawianym artykule k.c., przedsiębiorstwo jest
zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do
prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa
przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i
wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz
prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków
prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
2Z kolei czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje w myśl art. 55
k.c. wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści
czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W konsekwencji, zdaniem
Wnioskodawcy sprzedaż przedsiębiorstwa (wyłączona z zakresu ustawy o VAT) ma miejsce
1jedynie wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 55 k.c. elementy (o ile występują w
danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy. W przeciwnym razie (tj. jeżeli
jakiekolwiek istotne składniki tworzące przedsiębiorstwo nie zostaną przeniesione na
nabywcę), sprzedaży takiej nie należy postrzegać jako zbycia przedsiębiorstwa.
Zbycie przez podatnika tylko części jego aktywów z definicji nie może być zatem
zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, choćby nawet przedmiotem zbycia była
zdecydowana większość składników majątkowych funkcjonującego przedsiębiorstwa.
Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi bowiem stanowić całość pod względem
organizacyjnym i funkcjonalnym.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawców nie można uznać, że planowana
Transakcja powinna być klasyfikowana jako zbycie przedsiębiorstwa, co wynika przede
wszystkim z faktu, że przedmiot planowanej Transakcji nie wyczerpuje przytoczonej
powyżej definicji tego pojęcia. W szczególności Transakcji nie będzie towarzyszyć transfer
wszystkich składników, wchodzących w skład normatywnej definicji i determinujących
funkcjonowanie przedsiębiorstwa Zbywcy. W tym miejscu warto bowiem podkreślić, że
Fabryka stanowi tylko jeden z czterech oddziałów Spółki, a działalność Spółki, jak zostało
wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, polega głównie na produkcji artykułów
spożywczych. Przedmiotem Transakcji będą natomiast tylko niektóre składniki należące
do majątku przedsiębiorstwa Zbywcy, związane wyłącznie z produkcją (...).
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej praktyce interpretacyjnej
Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przykładowo w interpretacji indywidualnej z 2
lipca 2024 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.290.2024.2.PRP czy też w interpretacji
indywidualnej z 11 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.258.2021.2.JJ gdzie organ
jednoznacznie wskazał, że: „Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość
pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej
kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks
praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych
przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu,
powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze,
a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą
przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i
funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu
gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach,
pomimo jego zbycia”.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy Transakcja niewątpliwie nie będzie stanowić
zbycia przedsiębiorstwa.
W dalszej kolejności należy zatem rozważyć, czy przedmiot Transakcji może stanowić
zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez
zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się organizacyjnie i
finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych
i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań
gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo
samodzielnie realizujące te zadania.
Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych (tak np. interpretacja
indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 stycznia 2025 r., sygn. 0114-
KDIP1-1.4012.819.2024.2.EW; interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej z 27 listopada 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.559.2024.2.SR, czy
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 listopada 2024
r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.505.2024.4.KO) z powyższej definicji wynika, iż aby zespół
składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP muszą zostać spełnione łącznie
następujące przesłanki:
1) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
2) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
przedsiębiorstwie;
3) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie
realizujące ww. zadania gospodarcze.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie
zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w
rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część
przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy
następujące okoliczności:
zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez
zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji
oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące
przedmiotem transakcji.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w
przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie
przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub
podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym
przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną
część przedsiębiorstwa.
Aby można było mówić o powiązaniu funkcjonalnym przenoszonych składników,
musiałyby one pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że
należałoby je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół. Warunek ten
sprowadza się w praktyce do odpowiedzi na pytanie, czy przenoszone na nabywcę
składniki majątku są powiązane ze sobą w taki sposób, że na dzień dokonania transakcji
nabywca jest w stanie - wyłącznie w oparciu o te składniki - kontynuować działalność
gospodarczą wykonywaną przez zbywcę. Co przy tym istotne, zdaniem Wnioskodawców,
konsekwencje wynikające z przeprowadzenia tego typu transakcji należy analizować
wyłącznie w oparciu o czynności, które w ramach tej transakcji będą miały miejsce na
terytorium kraju.
W analizowanym przypadku składniki będące przedmiotem Transakcji (biorąc pod uwagę
wyłącznie składniki majątku Zbywcy znajdujące się na terytorium Polski) w ocenie Stron
nie stanowią takiego autonomicznego, zorganizowanego zespołu m.in. z uwagi na fakt, że
technologie, receptury, know-how oraz inne prawa niematerialne niezbędne do produkcji
(...) zostaną zbyte w wyniku odrębnej transakcji do innego niż Spółka i Nabywca podmiotu,
jako efekt globalnej restrukturyzacji działalności Grupy. Jak zostało bowiem wskazane w
opisie zdarzenia przyszłego, wszelkie prawa niematerialne związane z produkcją (...) są
jedynie udostępniane Spółce, stanowią bowiem własność Podmiotu D.
Co więcej, Wnioskodawcy pragną zwrócić uwagę na znaczną rozbieżność czasową
pomiędzy przeniesieniem własności przedmiotu Transakcji na Nabywcę a wdrożeniem
finalnego modelu, który umożliwiałby lokalną produkcję i sprzedaż (...) przez Grupę
Nabywcy bez wsparcia Spółki i innych podmiotów dotychczas zaangażowanych w ten
rodzaj działalności. W zaplanowanym przez Strony modelu przejściowym (który ma
funkcjonować od dnia Transakcji przez okres ok. 2 lat) Nabywca będzie realizował swoją
działalność w oparciu o dotychczasowy model. Tym samym prawa niematerialne zostaną
jedynie udostępnione Nabywcy na podstawie stosownej umowy z Podmiotem D. Mając na
względzie powyższe, w ocenie Stron, nawet w przypadku uznania, że klasyfikacja
analizowanej Transakcji powinna uwzględniać jej kontekst globalny, zaistniały odstęp
czasu pomiędzy Transakcją a wdrożeniem finalnego modelu operacyjnego, w którym
Nabywca będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej (bez
wsparcia Spółki) powoduje, że transfer praw niematerialnych do Grupy Nabywcy należy
postrzegać jako czynność odrębną od przeniesienia pozostałych składników na Nabywcę.
Strony pragną również wskazać, że istotnym elementem funkcjonowania
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, są zobowiązania (co zostało podkreślone
przez ustawodawcę poprzez ustalenie aktualnego brzmienia przepisu art. 2 pkt 27e
ustawy o VAT). W tym świetle należy wskazać, że w ramach przedmiotowej Transakcji w
wymiarze ekonomicznym/finansowym na Nabywcę przechodzi jedynie część zobowiązań,
które są związane z zatrudnianiem pracowników. Transakcja nie obejmuje natomiast
zobowiązań handlowych - wszystkie koszty związane z działalnością w zakresie produkcji
(...) poniesione przed datą dokonania Transakcji, w tym koszty poniesione przed datą
dokonania Transakcji, ale zafakturowane już po dokonaniu Transakcji przez Strony,
zostaną bowiem poniesione przez Spółkę.
W wyniku Transakcji nie przejdą na Nabywcę również inne elementy charakterystyczne dla
transferu przedsiębiorstwa/jego zorganizowanej części w postaci należności oraz środków
pieniężnych. Bez powyższych elementów, dalsza działalność Nabywcy nie jest natomiast
możliwa bez uzyskania nowego finansowania, co świadczy o tym, że w momencie
transferu przedmiot Transakcji nie będzie w stanie samodzielnie realizować określonych
zadań gospodarczych. Będzie to możliwe dopiero po zapewnieniu przez Nabywcę
finansowania produkcji (...) w Fabryce.
Ponadto, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, mogą wystąpić sytuacje, w
których umowy z dostawcami, niezbędne do prowadzenia działalności, nie zostaną
przeniesione na Nabywcę. Część umów wiążących Zbywcę została bowiem podpisana na
potrzeby Spółki jako całości i dokonanie bezpośredniej cesji może nie być możliwe z
punktu widzenia prawnego lub biznesowego. Jeśli umowy te okażą się wymagane do
prowadzenia działalności przez Nabywcę, w okresie przejściowym, Nabywca będzie mógł
czerpać korzyści z przedmiotowych umów (część kosztów odpowiadająca produkcji (...)
byłaby wówczas refakturowana na Nabywcę przez Zbywcę).
Dodatkowo, Wnioskodawcy pragną podkreślić, że jak wskazano powyżej, w przejściowym
modelu operacyjnym, Nabywca w toku swojej działalności będzie korzystał ze wsparcia ze
strony Grupy, polegającego na świadczeniu na jego rzecz usług m.in. w zakresie obsługi
finansowo-księgowej, informatycznej, czy też usług wsparcia operacyjnego związanego z
logistyką opakowań. Podobnie w obszarze kadrowo-płacowym, do czasu przygotowania
odpowiednich systemów i polityk, Nabywca będzie korzystać ze wsparcia podmiotu z
Grupy lub usług dostawcy zewnętrznego. Wnioskodawcy zaznaczają przy tym, że bez
dostępu do wskazanych wyżej usług, kontynuacja działalności przez Nabywcę nie byłaby
możliwa. Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że przenoszone w ramach Transakcji
składniki majątkowe nie pozwalają na samodzielne, nieprzerwane kontynuowanie
działalności Spółki przez Nabywcę. Działania Nabywcy wymagają bowiem uzupełnienia o
dodatkowe, istotne elementy.
O braku możliwości samodzielnego realizowania zadań gospodarczych przez zespół
składników przenoszonych na Nabywcę świadczy również fakt, że, jak wspomniano w
opisie zdarzenia przyszłego, na Nabywcę nie przejdzie własność surowców i opakowań
znajdujących się w Fabryce. Zdaniem Wnioskodawców jest to kolejny argument na
poparcie stanowiska, zgodnie z którym przenoszone składniki nie mogą stanowić ZCP.
Wnioskodawcy pragną ponownie zaznaczyć, że samodzielność, o której mowa powyżej,
musi występować od samego początku, to znaczy, że aby uznać zespół transferowanych
składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdolność do samodzielnego
realizowania konkretnych zadań występować musi już w chwili transferu. W przeciwnym
razie nie możemy mówić o ZCP, a jedynie o pewnych składnikach, które będą zdolne do
samodzielnego realizowania zadań gospodarczych dopiero po podjęciu odpowiednich
kroków organizacyjnych, technicznych, administracyjnych, jak również po zapewnieniu
potrzebnego finansowania oraz uzupełnieniu o inne składniki materialne i niematerialne
(w przypadku przedmiotowej Transakcji o know-how, technologie, receptury oraz inne
prawa niematerialne, jak również surowce oraz opakowania). W takiej sytuacji nie może
być mowy o niezależności, ani samodzielności transferowanego zespołu składników, a tym
bardziej o zdolności do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych.
W tym zakresie Wnioskodawcy wskazują, że zgodnie z praktyką organów podatkowych
(patrz. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 listopada
2024 r. sygn. 0111-KDIB3-3-4012.389.2024.2.MW) możliwość stanowienia przez zespół
składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania
gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że
majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy
realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego
zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę
przedsiębiorstwa.
W tym zakresie zdaniem Wnioskodawców warto również odwołać się do wydanych przez
Ministerstwo Finansów objaśnień Podatkowych z dnia 11 grudnia 2018 r. -
„Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości
komercyjnych” („Objaśnienia MF”).
Jak wskazano bowiem w Objaśnieniach MF, dla dokonania oceny spełnienia powyższego
kryterium zweryfikować należy, czy przenoszony zespół składników majątkowych zawiera
elementy pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej
uprzednio przez zbywcę bez konieczności:
angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem
transakcji lub,
podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia
umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o
przejęte składniki.
Treść Objaśnień MF wskazuje jednoznacznie, że za okoliczność wykluczającą możliwość
stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację
działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest
podejmowanie dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów)
niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że Transakcja nie spełni
kryteriów pozwalających uznać - w świetle Objaśnień MF - że przenoszony zespół
składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez Spółkę.
Wnioskodawcy wskazują również, że elementem przesądzającym o charakterze transakcji
nie będzie również przeniesienie zakładu pracy obejmującego pracowników
produkcyjnych. Bez względu na fakt, czy przejście pracowników dokonane zostanie w
1trybie art. 23 Kodeksu Pracy czy na innej podstawie prawnej oraz czy przejście to ma
związek z Transakcją, nie będzie to miało ostatecznego wpływu na uznanie, że składniki
majątkowe związane z działalnością prowadzoną w zakresie produkcji (...) (w połączeniu
bądź nie z przejętymi pracownikami) nie tworzą przedsiębiorstwa ani ZCP z uwagi na brak
istotnych elementów charakterystycznych dla przedsiębiorstwa.
Należy bowiem pamiętać, że prawo pracy, jako odrębna gałąź prawa, zawiera odrębne od
prawa podatkowego definicje i nie należy ich utożsamiać z definicjami zawartymi w
przepisach prawa podatkowego. Częścią zakładu pracy (w rozumieniu przepisów Kodeksu
Pracy) jest każdy jego składnik, np. lokal, maszyna, określone prawo majątkowe, itd. Części
1zakładu pracy w rozumieniu art. 23 § 1 k.p. nie można utożsamiać wyłącznie ze
składnikami materialnymi - mogą ją także stanowić zadania pracodawcy (wyr. SN z 7
lutego 2007 r., I PK 212/06, OSNP 2008, Nr 5-6, poz. 66). Zatem przejęcie zakładu pracy ma
miejsce nie tylko przy przekazaniu składników majątkowych, ale także przy przejęciu
zadań zakładu (wyr. SN z 9 grudnia 2004 r., I PK 103/04, OSN 2005, Nr 15, poz. 220).
Ocena, że doszło do przejścia części zakładu pracy na nowego pracodawcę, zależy od
ustalenia, iż przejął on w faktyczne władanie część zadania lub zadań, stanowiących
placówkę zatrudnienia, a więc w zakresie pozwalającym na wykonywanie obowiązków
pracowniczych. Nie musi to polegać na nabyciu przedsiębiorstwa lub jego części oraz nie
zależy od rodzaju czynności prawnej, na podstawie której następuje (wyr. SN z 15
września 2006 r., I PK 75/06, OSNP 2007, Nr 17-18, poz. 250).
Powyższe wskazuje, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w
przepisach podatkowych, od których zależy prawidłowa kwalifikacja dokonanej transakcji
za gruncie ustawy o VAT, jest całkowicie niezależna od kwalifikacji dokonanej na gruncie
1Kodeksu Pracy i uznania, że pracownicy przeszli w trybie art. 23 k.p.
Odnosząc się do całości powyższych rozważań, należy zatem stwierdzić, że przedmiot
Transakcji w kształcie, w jakim zostanie sprzedany przez Zbywcę, nie będzie umożliwiał
Nabywcy samodzielnego realizowania zadań gospodarczych. Przedmiot Transakcji, już po
jego nabyciu przez Nabywcę, będzie musiał bowiem zostać uzupełniony o inne istotne
elementy wskazane powyżej przez Strony. Tym samym, definicja ZCP nie zostanie w tym
wypadku spełniona.
W tym miejscu Wnioskodawcy wskazują, że analogiczne stanowisko zostało potwierdzone
w interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek Spółki przez Dyrektora Krajowej
Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”):
20 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.492.2018.1.SM. Rozstrzygnięcie to
dotyczyło zbliżonego stanu faktycznego, tj. sprzedaży przez Spółkę zespołu
składników materialnych przeznaczonych do produkcji określonej grupy
produktowej (tłuszczów).
Argumentując swoje stanowisko organ podkreślał, że „Transakcja nie obejmie swym
zakresem takich elementów, jak surowce i opakowania znajdujące się w Fabryce oraz
należności i zobowiązania Zbywcy. (...) Do czasu pozyskania przez Grupę B. własnych
zasobów pozwalających na samodzielne świadczenie usług m.in. w zakresie obsługi
księgowej, informatycznej, konserwacji użytkowanych mediów, czy też usługi wsparcia
operacyjnego związane z logistyką pakowania produktów, Nabywca będzie
tymczasowo korzystał ze wsparcia ze strony Grupy A. Przenoszone w ramach
Transakcji składniki majątkowe nie pozwalają zatem na kontynuowanie działalności
Spółki przez C., gdyż wymagają uzupełnienia o dodatkowe elementy”. W konsekwencji
Dyrektor KIS uznał, że: „Nie mamy zatem do czynienia ze zorganizowaną częścią
przedsiębiorstwa, a jedynie z zespołem składników, które dopiero po podjęciu
odpowiednich czynności (organizacyjnych, technicznych, administracyjnych,
zapewnieniu potrzebnego finansowania oraz uzupełnieniu o inne składniki materialne
i niematerialne) będą zdolne do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych”.
14 maja 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.196.2021.1.JO. Rozstrzygnięcie to również
dotyczyło zbliżonego stanu faktycznego, tj. sprzedaży przez Spółkę zespołu
składników materialnych przeznaczonych do produkcji określonej grupy
produktowej (herbat). W wydanej interpretacji organ również potwierdził
stanowisko Spółki zgodnie, z którym sprzedaż przez Spółkę zespołu składników
materialnych przeznaczonych do produkcji nie stanowiła sprzedaży
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu ustawy o VAT.
Przedstawione stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów
administracyjnych. Tytułem przykładu, Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”):
w wyroku z 24 listopada 2016 r. (sygn. akt I FSK 1316/15), wskazał, że „Okoliczność,
że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych
zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy
rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on
wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych
zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu
składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami
majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy.”;
w wyroku z 1 lutego 2017 r. (sygn. akt I FSK 999/15), gdzie NSA wręcz podkreślił
niespójność analizy sądu pierwszej instancji w trakcie badania, czy będący
przedmiotem rozstrzygnięcia zespół składników majątkowych spełnia definicję ZCP:
„(...) Ocena prawna Sądu w zakresie ustaleń faktycznych stanowiących podstawę
rozstrzygnięcia jawi się wobec tego jako niespójna. Z jednej strony Sąd podnosi, że
skarżąca nabyła zorganizowany zespół składników majątkowych, które w chwili
przekazania były zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych w zakresie
obrotu paliwem. Z drugiej zaś wskazuje, że dopiero zobowiązania podjęte w
następstwie nabycia przedmiotowej nieruchomości pozwoliły na realizację ww.
przedsięwzięcia gospodarczego, co zresztą znajduje też potwierdzenie w
przywoływanych przez organy (i Sąd) zeznaniach wspólnika (...)”. Dodatkowo, jak
zauważył NSA, „samo zawarcie następczo umów umożliwiających prowadzenie
nawet tożsamej co do charakteru działalności nie przesądza o jej kontynuacji w
oparciu o zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Takie ustalenie pomijałoby
bowiem wskazany wyżej warunek funkcjonalności zorganizowanej części
przedsiębiorstwa już w momencie nabycia składników majątkowych.”;
w wyroku z 6 maja 2021 r. (sygn. I FSK 646/18), w którym stwierdzono, że „(...)
należy zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, który uznał, że w
odniesieniu do pojęcia „przekazania całości lub części majątku” należy je
interpretować w ten sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub
jego samodzielnej części, które obejmuje składniki materialne i, w określonych
sytuacjach, niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo lub część
przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, lecz nie
obejmuje ono zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów
(...) aby nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części,
konieczne jest, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie
samodzielnej działalności gospodarczej, a kwestię, czy całość ta musi obejmować
określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu
widzenia charakteru danej działalności gospodarczej”.
Powyższe znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów
podatkowych. Przykładowo:
w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 14 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-
2.4012.83.2018.2.JM, organ wyjaśnił, że „Konkretny zespół składników materialnych
i niematerialnych, aby mógł być uznany za przedsiębiorstwo lub za zorganizowaną
część przedsiębiorstwa, powinien odznaczać się gospodarczą samodzielnością już
w momencie jego zbycia.”;
w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 19 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-
3.4012.390.2023.4.PJ gdzie stwierdzono, że „(...) zorganizowaną część
przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by
można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów,
których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą
poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić
odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Przy tym
punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w
funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych
składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną
organizacyjnie i funkcjonalnie całość).” Organ potwierdził także „(...) w oparciu o
będący przedmiotem planowanej sprzedaży zespół składników majątkowych i
niemajątkowych, nie będzie możliwe (choćby potencjalnie) samodzielne
prowadzenie działalności produkcyjnej przez Nabywcę. (...) Tym samym zbywana
Fabryka nie będzie posiadała dolności do funkcjonowania jako niezależne
przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako
kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w
praktyce wskazuje się bowiem możliwość samodzielnego działania na rynku jako
odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym
przedsiębiorstwie. Powyższe potwierdza zatem jednoznacznie, że Fabryka, będąca
przedmiotem planowanej transakcji, nie może zostać uznana za przedsiębiorstwo
ani zorganizowaną część przedsiębiorstwa Zbywcy”.
Uwzględniając przytoczone orzecznictwo i praktykę interpretacyjną organów
podatkowych, w ocenie Stron nie ulega wątpliwości, że ustalając, czy dany zespół
składników majątkowych powinien być traktowany jako ZCP w rozumieniu przepisów
ustawy o VAT istotne jest, by zespół ten był nie tylko funkcjonalnie, organizacyjnie i
finansowo wyodrębniony, ale również stanowił całość zdolną do samodzielnego
prowadzenia działalności gospodarczej już w momencie przekazania (tj. w momencie
dokonania transakcji).
Spełnienie powyższych kryteriów jest konieczne by można było mówić o istnieniu
zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie VAT.
Przedmiot Transakcji nabierze natomiast zdolności do prowadzenia działalności
gospodarczej dopiero po uzupełnieniu go przez Spółkę o inne składniki (obejmujące, w
szczególności dostęp do know-how, technologie, receptury, inne prawa niematerialne, jak
również surowce i opakowania) oraz struktury wewnętrzne i systemy (w szczególności w
zakresie IT, w obszarze finansowo-księgowym oraz kadrowo-płacowym).
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawców, przedmiotowa Transakcja (rozumiana jako
zbycie składników majątkowych Zbywcy faktycznie znajdujących się na terytorium Polski)
nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT,
określonym w art. 6 ustawy o VAT.
W konsekwencji zdaniem Wnioskodawców należy uznać, że sprzedaż przedmiotowych
składników będzie stanowiła odpowiednio lokalną dostawę towarów lub świadczenie
usług w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.
Uzasadnienie w zakresie pytania nr 2
Mając na uwadze powyższą argumentację, zdaniem Wnioskodawców, Nabywcy będzie
przysługiwało prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktur
wystawionych przez Zbywcę celem udokumentowania wynagrodzenia należnego z tytułu
Transakcji, ponieważ Transakcja podlega opodatkowaniu VAT, a przedmiot Transakcji
będzie wykorzystywany przez Nabywcę do kontynuowania usługowej produkcji (...), która
to stanowi działalności opodatkowaną VAT.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy planują przed dniem realizacji
Transakcji złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o
rezygnacji ze zwolnienia od VAT dostawy budynków, budowli lub ich części oraz o wyborze
opcji opodatkowania, tj. oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o
VAT. Tym samym, wszystkie elementy wchodzące w skład Transakcji będą podlegać
opodatkowaniu VAT.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane
do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15
ustawy o VAT, co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego.
Natomiast według art. 86 ust. 2 lit. b, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot
podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i
usług czy też dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem
usługi.
Jednocześnie, przepisy ustawy o VAT wskazują, że podatnik może dokonać odliczenia VAT
naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w następujących terminach:
1) w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez
podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10), jednak nie
wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (art. 86 ust.
10b pkt 1),
2) w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, jeżeli
podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie (art. 86 ust.
11).
Natomiast stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z
chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w ocenie Wnioskodawców, Nabywcy przysługiwać
będzie prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT wykazanego na wystawionej przez Zbywcę
fakturze dokumentującej Transakcję. Nabywca będzie uprawniony do obniżenia kwoty
VAT należnego o kwotę VAT naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dojdzie do
sprzedaży (pod warunkiem otrzymania w tym okresie faktury wystawionej przez Spółkę)
lub w trzech kolejnych okresach rozliczeniowych.
Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawców:
Przedmiot Transakcji nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej
części w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji Transakcja będzie podlegała
opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych
kwalifikowanych odpowiednio jako odpłatna dostawa towarów lub odpłatne
świadczenie usług.
Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT
naliczony wynikający z wystawionej przez Zbywcę faktury dokumentującej
wynagrodzenie należne z tytułu Transakcji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informuję, że obecnie obowiązują:
ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r.
poz. 361 ze zm.),
ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277 ze zm.)
ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze
zm.).
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o
wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia
zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany
przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą
Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem
we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile
rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie
z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w
przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy,
wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja
będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z
funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do
interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
przez Zainteresowanego, który
jest stroną postępowania
A. S.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej)
ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa
z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r
Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z
art. 14r § 5 Ordynacji podatkowej.