0114-KDIP1-1.4012.137.2025.2.MM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 19 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania wyodrębnionych składników majątkowych przypisanych do działu 1 za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) i w konsekwencji wyłączenia darowizny ww. składników na rzecz Pana syna z opodatkowania oraz braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT i odprowadzenia podatku należnego od towarów wchodzących w skład darowanego działu 1. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce. Przedmiotem działalności jest sprzedaż (...). Działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest prowadzona w powyższym zakresie bez przerwy od 1997 r. W celu pozyskania odpowiedniej jakości, asortymentu i ilości produktów na rynek Polski, Wnioskodawca posiada rozwinięte kontakty handlowe z firmami produkcyjnymi oraz handlowymi w Polsce i za granicą ((...)). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym - posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega tu obowiązkowi podatkowemu od całości

swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Obecnie, w celu ułatwienia procesu sukcesji międzypokoleniowej prowadzonego biznesu, Wnioskodawca planuje dokonanie darowizny zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa, prowadzonego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej: ZCP), na rzecz swojego syna, który będzie kontynuował działalność przedsiębiorstwa (ZCP) w ramach swojej własnej działalności gospodarczej (którą to działalność prowadzi na dzień składania niniejszego wniosku i stan ten nie ulegnie zmianie w dniu dokonywania darowizny). W celu uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż użyte powyżej oraz w dalszej części niniejszego wniosku (w części stanowiącej opis zdarzenia przyszłego oraz w ramach własnego stanowiska Wnioskodawcy), sformułowanie „zorganizowana część przedsiębiorstwa” oraz „ZCP” nie ma na celu zdeterminowania na tym etapie wniosku przedmiotu opisywanej przez Wnioskodawcę darowizny na gruncie art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) oraz art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) jako elementu opisu zdarzenia przyszłego. Opis przedmiotu darowizny ma bowiem w zamierzeniu Wnioskodawcy, stanowić dopiero przedmiot oceny dokonywanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w ramach zadanych przez Wnioskodawcę pytań m.in. pod kątem uznania przedmiotu tej darowizny za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w przepisach PIT oraz VAT. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) stanowiącej przedmiot darowizny, wchodzić będą następujące składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy: a) zapasy magazynowe (zinwentaryzowane na dzień darowizny); b) umowy o pracę z osobami zatrudnionymi w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy („przejście” pracowników); c) aktualne (będące w toku realizacji na dzień darowizny) zamówienia na dostawy towarów złożone przez klientów Wnioskodawcy oraz towary znajdujące się w transporcie do Wnioskodawcy w związku ze złożonymi i będącymi w toku dostawami realizowanymi na rzecz Wnioskodawcy przez jego dostawców; d) zarejestrowane znaki towarowe (Wnioskodawca w toku rozwoju swojej działalności gospodarczej, wielokrotnie zgłaszał do rejestracji własne znaki towarowe - część z nich była/jest wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności); e) Umowy leasingu, których przedmiotem są szafy magazynowe w których przechowywane są towary w magazynie; f) Umowy kredytowe zawarte z bankiem: umowa o kredyt w rachunku bieżącym, umowa kredytu obrotowego; g) umowa faktoringu z bankiem; h) meble i wyposażenie biurowe; i) wózki paletowe i widłowe; j) sprzęt elektroniczny i komputerowy - komputery, serwery, drukarki, switche, telefony komórkowe etc.; k) wierzytelności i zobowiązania wynikające w umów i zamówień wymienionych w pkt c), e), f), g); l) domeny internetowe i platforma do składania zamówień istniejąca w sieci Internet. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) stanowiącej przedmiot planowanej darowizny, nie wejdzie natomiast nieruchomość, na terenie której jest prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Nieruchomość tę stanowi budynek magazynowo - biurowy, czyli hala wysokiego składowania z przylegającym 3-piętrowym budynkiem biurowym. Część magazynowa jest obecnie eksploatowana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, natomiast część biurowa zostanie oddana do użytku najprawdopodobniej pod koniec przyszłego roku (2025). Część magazynowa to jedno duże pomieszczenie wysokiego składowania z regałami na palety. Część biurowa to 3-piętrowy budynek w sumie posiadający ok. 18 pomieszczeń, który jest przeznaczony do pracy biurowej oraz na konfekcjonowanie. Liczba pomieszczeń biurowych zaprojektowanych w budynku jest większa niż aktualne potrzeby Wnioskodawcy, gdyż docelowo Wnioskodawca planuje część z nich wynająć na rynku na prowadzenie działalności gospodarczej dla innych firm. Wraz z budynkiem są związane następujące umowy, które obsługują jego funkcjonowanie: 1. Umowa ubezpieczenia budynku, 2. Umowa na ochronę i monitoring budynku, 3. Gwarancje i rękojmie wykonawców budynku, 4. Umowa kredytu na wybudowanie budynku, 5. Umowa monitoringu ppoż. (z firmą prywatną), 6. Umowa monitoringu ppoż. z Państwową Strażą Pożarną, 7. Umowy na media: gaz, woda, energia elektryczna. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że z budynkiem magazynowo - biurowym, który nie będzie składnikiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącego przedmiot planowanej darowizny, są związane maszyny i urządzenia, które w zależności od swojego charakteru stanowią/nie stanowią części składowych tego budynku, przy czym w tym drugim przypadku stanowią odrębne środki trwałe oraz składniki wyposażenia. Wnioskodawca ma tu w szczególności na myśli: części instalacji doprowadzających media, plac manewrowy, instalację fotowoltaiczną, kotłownię, systemy klimatyzacji, monitoringu, windy itp. Opisane maszyny i urządzenia jako związane z prawidłowym funkcjonowaniem budynku w zamierzeniu Wnioskodawcy nie wejdą w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej przedmiot planowanej darowizny, lecz pozostaną przy budynku. Konsekwencją faktu, iż opisany budynek magazynowo - biurowy oraz wymienione przez Wnioskodawcę umowy, a także maszyny i urządzenia scharakteryzowane powyżej, nie będą w zamierzeniu Wnioskodawcy stanowiły składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa która będzie przedmiotem planowanej darowizny, będzie konieczność zawarcia między darczyńcą (Wnioskodawca) a obdarowanym (syn Wnioskodawcy) umowy najmu, której przedmiotem będzie umożliwienie obdarowanemu korzystania z budynku oraz jego infrastruktury po zrealizowaniu darowizny, na zasadach tożsamych z zasadami na jakich budynek wykorzystywany jest obecnie przez Wnioskodawcę do prowadzenia bieżącej działalności gospodarczej. Jak Wnioskodawca zaznaczył powyżej, planuje on w przyszłości zawieranie w ramach swojej działalności gospodarczej, również umów najmu z innymi przedsiębiorcami, przy czym będą one dotyczyły już wyłącznie powierzchni biurowej (cała powierzchnia magazynowa i część powierzchni biurowej będzie wynajmowana do obdarowanego). Od momentu dokonania darowizny, wynajem powierzchni w opisanym budynku biurowo - magazynowym (zarówno dla obdarowanego, jak i dla podmiotów trzecich), stanowić będzie główne źródło przychodów Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej i jego główne źródło utrzymania. Wnioskodawca pragnie wskazać, że przed dokonaniem darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, podejmie następujące kroki w celu wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego oraz funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które będzie stanowiło przedmiot darowizny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (na dzień składania niniejszego wniosku wyodrębnienie nie zostało jeszcze dokonane i jest w fazie planowania). Wyodrębnienie organizacyjne W ramach wyodrębnienia organizacyjnego, Wnioskodawca sporządzi protokół wyodrębnienia, czyli dokument w oparciu o który w ramach istniejącej struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która jak dotąd była jednolita, Wnioskodawca wyodrębni dwa działy: dział 1 (który będzie stanowił przedmiot darowizny jako ZCP) i dział 2 (który pozostanie przy Wnioskodawcy, jak opisano to powyżej). W protokole wyodrębnienia zostanie również dokonane przypisanie poszczególnych składników majątku do każdego z działów. Ponadto Wnioskodawca dokona przypisania odpowiednich zasobów kadrowych (etatów pracowniczych) do ZCP działu 1 w ten sposób, że zostanie sporządzona lista stanowisk pracy (niezbędnych dla zapewnienia funkcjonowania ZCP działu 1) wraz z przypisanymi do każdego stanowiska zadaniami oraz pracownikami, którzy je wykonują. Ponadto Wnioskodawca dokona przypisania do ZCP działu 1 wszystkich wymienionych w pkt a) -1) materialnych i niematerialnych składników majątku niezbędnych do prowadzenia w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży (...). Przypisanie odbędzie się poprzez sporządzenie szczegółowej listy tych składników. Wszystkie składniki oraz zasoby stanowiące część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, które nie zostaną wyodrębnione i przypisane do działu 1, będą przypisane do działu 2. Wyodrębnienie finansowe Zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dział 1) zostaną przypisane zasoby finansowe niezbędne do bieżącego funkcjonowania, w tym zwłaszcza środki zgromadzone na rachunkach bankowych, a także środki możliwe do pozyskania z tytułu umów kredytowych (vide pkt f) powyżej). Środki te oraz umowy przejdą następnie na obdarowanego w ramach cesji odpowiednich rachunków bankowych lub w inny uzgodniony z bankiem sposób. Ponieważ w zamierzeniu Wnioskodawcy przedmiot darowizny będzie spełniał warunki niezbędne do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawca przyjmuje założenie, że przedmiot darowizny będzie w stanie nieprzerwanie (tzn. niezależnie od dokonanej darowizny) kontynuować swoje funkcjonowanie korzystając ze środków pozyskiwanych z bieżącej sprzedaży. Wnioskodawca rozumie przez to, że niezależnie od dokonywanej przez niego darowizny, zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiąca jej przedmiot będzie nieprzerwanie uzyskiwać przychody (i ponosić wydatki) w toku swojej działalności, co zapewni bieżące finansowanie. Środki pochodzące z umów kredytowych zawartych z bankiem (umowa o kredyt w rachunku bieżącym, umowa kredytu obrotowego) i przypisanych do zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej dział 1, będą wykorzystywane w toku pracy ZCP na podobnych zasadach przed dokonaniem darowizny, w dniu jej dokonania oraz w kolejnych dniach, tygodniach, miesiącach itp. na zasadzie ciągłości. Niezależnie od tego w związku z wyodrębnieniem działu 1 w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (wraz z przypisaniem mu składników majątku opisanych powyżej), Wnioskodawca będzie w stanie w oparciu o dane znajdujące się w systemie finansowo księgowym dokonać odrębnego budżetowania działu 1 (jako ZCP stanowiącego przedmiot planowanej darowizny), to jest przypisać mu przychody oraz koszty wynikające z jego funkcjonowania, jeśli zaszłaby taka konieczność. Powyższe dotyczy również kosztów przypisanych do działu 2. Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że na dzień wyodrębnienia działów oraz w dniu dokonywania darowizny, dział 2 nie będzie jeszcze uzyskiwał żadnych przychodów - będzie możliwe jedynie przypisanie mu kosztów. Dopiero w dniu dokonania darowizny zacznie funkcjonować umowa najmu nieruchomości między Wnioskodawcą (darczyńcą) a obdarowanym (jego synem) co sprawi, że w działalności gospodarczej Wnioskodawcy (wówczas ograniczonej już jedynie do działu 2) pojawią się obok kosztów, również przychody. W dalszej kolejności, po ukończeniu prac budowlanych w części biurowej budynku (co nastąpi pod koniec przyszłego roku), pojawią się przychody z najmu pozostałych pomieszczeń biurowych znajdujących się w budynku, zgodnie z wcześniejszymi wyjaśnieniami Wnioskodawcy odnośnie jego przyszłych planów biznesowych i zasad funkcjonowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy po dokonaniu darowizny. W ewidencji środków trwałych i wyposażenia prowadzonej przez Wnioskodawcę dojdzie do wyodrębnienia (oznaczenia) i przyporządkowania poszczególnych składników majątku, do każdego z działów, a także odniesienie w ten sam sposób dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. W celu wyodrębnienia rachunkowego przychodów oraz kosztów zostanie ustanowione odrębne księgowanie (w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę) faktur przychodzących w sposób umożliwiający ich przyporządkowanie każdemu z działów - odnośnie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę, wyodrębnienie nie będzie konieczne z przyczyn opisanych powyżej (na dzień wyodrębnienia wszystkie faktury wystawiane przez Wnioskodawcę będą związane z działem (...)). W zakładowym planie kont przedsiębiorstwa zostaną wydzielone konta związane z działami, co pozwala na odseparowane zobrazowanie operacji gospodarczych związanych z każdym z nich, jeśli zaszłaby taka potrzeba. Wyodrębnienie funkcjonalne Ze względu na odrębność funkcji każdego z działów w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy będzie można wyodrębnić dwa obszary działalności funkcjonujące w ramach tych działów: obszar działalności w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej sprzętu (...) oraz akcesoriów związanych z (...) (dział 1), jak i obszar działalności związanej z nieruchomością magazynowo - biurową (dział nieruchomości). W opisany powyżej sposób majątek stanowiący przedmiot planowanej darowizny (majątek przypisany do działu 1) będzie zatem na moment dokonywania tej darowizny wyodrębniony w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W rezultacie w intencji Wnioskodawcy, na skutek dokonania darowizny: Obdarowany (syn Wnioskodawcy) począwszy od dnia dokonania darowizny będzie w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej prowadzić działalność w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej sprzętu (...) oraz akcesoriów związanych z (...), która to działalność będzie przez niego kontynuowana w sposób nieprzerwany (tzn. w ciągłości w stosunku do okresu, w którym dział 1 stanowił element działalności gospodarczej Wnioskodawcy). Działalność ta będzie wykonywana przez obdarowanego wyłącznie przy wykorzystaniu zagregowanego zespołu składników przypisanego do działu 1. Jednocześnie po dokonaniu darowizny Wnioskodawca będzie w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej uzyskiwał przychody z wynajmu budynku biurowo - magazynowego. W początkowym okresie będą to dochody z jego wynajmu (częściowego) do obdarowanego, a docelowo także przychody z umów wynajmu zawartych na powierzchnie biurowe znajdujące się w budynku, których stroną będą inne podmioty niż obdarowany. Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca, pragnie zaznaczyć, iż w prowadzonej przez niego obecnie działalności gospodarczej, której przedmiot zostanie docelowo, zgodnie z powyższym opisem alokowany do działu 1, Wnioskodawca dokonuje importu oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (jakkolwiek znakomita większość towarów oferowanych jest i sprzedawanych przez Wnioskodawcę na rynku polskim). Znacząca część towarów będących przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę na rynku polskim jest sprowadzana z krajów spoza UE (głównie z Chin) - tzn. są one przedmiotem importu na terytorium UE. Import towarów w Niemczech odbywa się według procedury celnej tzw. procedury 42. Pozwala ona na import towarów bez konieczności płacenia podatku VAT w imporcie, pod pewnymi warunkami. Jest to wyjątek od zasady, zgodnie z którą opłaty celne i VAT należy uiścić przy wjeździe towarów na terytorium UE. Procedura 42 stanowi uproszczenie formalności celnych dla towarów opodatkowanych VAT, dając możliwość zwolnienia z tego podatku w imporcie. To rozwiązanie jest szczególnie korzystne przy imporcie towarów przez inne państwo członkowskie UE, które pełni rolę punktu wprowadzenia towarów do Unii. W przypadku Wnioskodawcy przeznaczeniem towarów, które są przedmiotem importu z kraju spoza UE (Chiny) do UE, nie jest jego sprzedaż w państwie UE przywozu (którym są w tym wypadku Niemcy), lecz wewnątrzwspólnotowa dostawa tego towaru do kraju UE przeznaczenia (którym jest Polska). Dopiero w kraju przeznaczenia (Polska) dochodzi do konfekcjonowania danej partii towaru (jeśli jest to konieczne) oraz do jego dystrybucji (sprzedaży) do finalnych odbiorców na rynku polskim. Tak więc dochodzi do importu towaru z Chin do Niemiec, gdzie dochodzi do spełnienia wszystkich formalności importowych a także w zakresie VAT, a następnie do wewnątrzwspólnotowej dostawy tego towaru do Polski (Wnioskodawca rozpoznaje w Polsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów). W rezultacie obowiązek zapłaty podatku VAT należnego po stronie Wnioskodawcy powstanie dopiero przy sprzedaży tak zaimportowanego towaru ostatecznemu odbiorcy (detalicznemu lub hurtowemu) w Polsce. Z punktu widzenia interesu ekonomicznego Wnioskodawcy w związku z zastosowaniem tej procedury można zatem w pewnym uproszczeniu powiedzieć, że dochodzi de facto do prolongowania rozliczenia podatkowego VAT z tytułu importu danego towaru na moment jego sprzedaży w Polsce. Zważywszy na zróżnicowany okres ratowania zapasów magazynowych (asortyment na bieżąco oferowany przez Wnioskodawcę składa się z tysięcy pozycji), jest to istotne uproszczenie rozliczeń podatkowych. W celu realizacji warunków niezbędnych do zastosowania procedury 42 w imporcie w Niemczech, Wnioskodawca posiada przedstawiciela podatkowego na terytorium Niemiec oraz spełnia pozostałe warunki umożliwiające zastosowanie tej procedury opisane w § 4 ust. 2 i nast. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 955 ze zm.). Wnioskodawca przywołuje powyższe okoliczności dotyczące podatku VAT, ponieważ jedna z jego wątpliwości stanowiących przyczynę sformułowania niniejszego wniosku, związana jest ze zdeterminowaniem skutków podatkowych (na gruncie podatku VAT) przejścia na obdarowanego towarów stanowiących na dzień dokonywania darowizny zapasy magazynowe/stany magazynowe Wnioskodawcy wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowiącej dział 1 a będących wcześniej przedmiotem opisanej powyżej procedury. Zważywszy na opisane powyżej zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca powziął wątpliwości odnośnie skutków podatkowych, planowanych przez niego działań i w celu ich rozstrzygnięcia, postanowił sformułować następujące pytania: Pytania 1. Czy wyodrębniony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej dział 1, do którego przypisane zostaną składniki wskazane w opisie zdarzenia przyszłego i który będzie następnie przedmiotem opisanej przez Wnioskodawcę darowizny, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o PIT? 2. Czy wyodrębniony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej dział 1, do którego przypisane zostaną składniki wskazane w opisie zdarzenia przyszłego i który będzie następnie przedmiotem opisanej przez Wnioskodawcę darowizny, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym darowizna działu 1 nie będzie podlegać przepisom ustawy o VAT? 3. Czy w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej opisany w zdarzeniu przyszłym dział 1, w którego skład wchodzą towary (znajdujące się na stanie magazynowym), które zostały zaimportowane do UE (Niemcy) a następnie były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Polski w procedurze opisanej we wniosku, Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania tych towarów podatkiem VAT na dzień darowizny oraz odprowadzenia podatku VAT należnego? Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania nr 2-3 w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Pana stanowisko w sprawie Ad pyt. 2 Stanowisko Wnioskodawcy Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wyodrębniony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej dział 1, do którego przypisane zostaną składniki wskazane w opisie zdarzenia przyszłego i który będzie następnie przedmiotem opisanej przez Wnioskodawcę darowizny, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym darowizna działu 1 nie będzie podlegać przepisom ustawy o VAT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do: transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT). W ustawie o VAT ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „transakcji zbycia”. Rozważając jednak zakres przedmiotowy ustawy o VAT, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, aport, itp. (tak interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 20 sierpnia 2018 r. 0114-KDIP1-4012.365.2018.2.ISK). Wnioskodawca stoi na stanowisko, iż powyższe dotyczy również darowizny (darowizna jest formą zbycia). Zgodnie z art. 2 pkt 27e VAT, ilekroć w ustawie o VAT jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Wyodrębnienie organizacyjne Jak zaznaczył Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego w ramach wyodrębnienia organizacyjnego, Wnioskodawca sporządzi protokół wyodrębnienia, czyli dokument w oparciu o który w ramach istniejącej struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która jak dotąd była jednolita, Wnioskodawca wyodrębni dwa działy: dział 1 (który będzie stanowił przedmiot darowizny jako ZCP) i dział 2 (który pozostanie przy Wnioskodawcy). W protokole wyodrębnienia zostanie również dokonane przypisanie poszczególnych składników majątku do każdego z działów w sposób i w zakresie szczegółowo opisanym przez Wnioskodawcę w treści wniosku. Dział 1 (podobnie zresztą i dział nieruchomości), będzie zatem wyodrębniony organizacyjnie. Wnioskodawca będzie bowiem na dzień dokonywania darowizny prowadził działalność w postaci dwóch odrębnych i niezależnych od siebie rodzajowo działalności, z których każda będzie stanowiła odrębną organizacyjnie część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Każdy z działów (w szczególności dział 1 którego dotyczy zapytanie) może być prowadzony przez inny podmiot bez żadnego uszczerbku dla prowadzonej w nim działalności handlowej i usługowej. Taka wewnętrzna dywersyfikacja powoduje, że każdy z działów (w szczególności Wnioskodawca ma na myśli dział 1 będący przedmiotem darowizny) może stanowić odrębne przedsiębiorstwo, co zdecydowanie powoduje, że działy te można tym bardziej zakwalifikować jako zorganizowane części przedsiębiorstwa. Przekazanie w formie darowizny składników majątkowych stanowiących dział 1 pozwoli obdarowanemu prowadzić w pełni zorganizowaną działalność gospodarczą od chwili przeniesienia tego składnika majątku na obdarowanego. Jednocześnie darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci działu 1 nie spowoduje zaprzestania działalności przez Wnioskodawcę, bowiem Wnioskodawca będzie w dalszym ciągu prowadził działalność gospodarczą w ramach działu 2 zawierając w dniu dokonania darowizny umowę najmu części powierzchni nieruchomości w zakresie niezbędnym dla prowadzenia działalności gospodarczej przez dział 1. Bez wątpienia wyodrębnienie organizacyjne działu 1 należy utożsamić z wyodrębnieniem, o którym mowa w art. 2 pkt 27e VAT. W wyniku takiego wyodrębnienia mamy bowiem do czynienia z dwiema odrębnymi jednostkami organizacyjnymi (działem (...) którego dotyczy pytanie Wnioskodawcy oraz działem 2, który nie jest przedmiotem pytania). Należy przy tym wskazać, że ustawa formalnie nie wymaga nawet, by takie wyodrębnienie polegało na tym, żeby w przedsiębiorstwie istniał „oddział” bądź „wydział”, który byłby następnie przekazany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. W konsekwencji, w świetle przedstawionych powyżej okoliczności kryterium wyodrębnienia organizacyjnego należy uznać za spełnione. Wyodrębnienie finansowe Wnioskodawca opisał w treści wniosku szczegółowo zakres i sposób wyodrębnienia finansowego zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci działu 1, które będzie następnie przedmiotem darowizny. W ogólności, podjęte przez Wnioskodawcę w tym celu kroki doprowadzą ostatecznie do sytuacji, w której prowadzone ewidencje umożliwią przypisanie do każdego z działów (w szczególności Wnioskodawca ma na myśli dział 1, który ma być przedmiotem darowizny i którego dotyczy zadane pytania - ale podobna sytuacja dotyczyć będzie również działu 2) odpowiadających każdemu z nich operacji gospodarczych, w tym w szczególności przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów. Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie Wnioskodawcy, dział 1 którego dotyczy

Pytanie

powinien zostać uznany za jednostkę wyodrębnioną finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Zdolność funkcjonowania jako osobne przedsiębiorstwo W skład działu 1 wchodzą nie tylko składniki materialne, ale również niematerialne (w tym zobowiązania i należności). Tak określony zespół składników majątkowych umożliwi więc kontynuowanie działalności działu 1 przez obdarowanego. W konsekwencji, skoro w

ramach struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zarówno dział 1, jak i dział 2 będą na dzień dokonywania darowizny, funkcjonować jako wyodrębnione organizmy gospodarcze samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, taka zdolność zostanie zachowana u obdarowanego w odniesieniu do działu 1. Należy zwrócić uwagę, że pracownicy, których zakres obowiązków będzie związany z działalnością działu 1 i których praca jest niezbędna do kontynuowania działalności przez dział 1 w ramach przedsiębiorstwa, które będzie prowadzone w działalności gospodarczej obdarowanego (jako konsekwencja darowizny), zostaną także przeniesieni w ramach części zakładu pracy do obdarowanego. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że dział 1 będzie miał zapewnione źródła dochodów dzięki możliwości dokonywania sprzedaży towaru przeniesionego w ramach darowizny oraz bieżącej kontynuacji zamówień będących w toku w dniu dokonywania darowizny. Trzeba też szczególnie zaznaczyć, że działalność działu 1 wykorzystuje platformę do składania zamówień istniejącą w sieci Internet, która zostanie przeniesiona na obdarowanego. W konsekwencji, na skutek przeniesienia działu 1 (w wykonaniu darowizny) nie zostanie zaburzona płynność finansowa umożliwiająca funkcjonowanie działu 1 jako niezależnego przedsiębiorstwa. Darowizna będzie wiązała się także z przejściem części zakładu pracy w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu Pracy. W rezultacie powyższych rozważań należy uznać, że wyodrębniony w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy dział 1, będzie zdolny do samodzielnego funkcjonowania jako potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo. Wobec dokonanego wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego oraz funkcjonalnego, a także w szczególności wobec przejęcia pracowników w trybie art. 23 (1) Kodeksu pracy, możliwe będzie kontynuowanie dotychczasowej działalności działu 1 bez konieczności angażowania przez obdarowanego innych składników majątku, nie będących przedmiotem darowizny, jak również bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych, od dokonania których uzależnione byłoby prowadzenie przez obdarowanego działalności z wykorzystaniem działu 1, poza zawarciem umowy najmu części nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawcy i pozostającej w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Obdarowany będzie kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą realizowaną przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem działu 1, tj. z wykorzystaniem zespołu składników będącego przedmiotem darowizny, a nadto w oparciu o ww. umowę najmu. W skład darowizny wchodzić też będą zobowiązania związane z przenoszoną na obdarowanego zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wymaga, aby dla uznania aportu za taką część, w jej skład musiały wchodzić wszystkie zobowiązania. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna odznaczać się cechą określoną jako „autonomiczność”. Trzeba przy tym zgodzić się z twierdzeniami Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonymi w wyroku z 12 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 2222/09 (wprawdzie dotyczy on ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale dla omawianej zasady nie ma to znaczenia), który przyjął, że gdy wierzyciel posiadający nieznaczną wierzytelność w stosunku do pozostałych zobowiązań Spółki nie zgodziłby się na jej przeniesienie, pozbawiłby automatycznie dany zespół składników majątkowych statusu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Istotna w sprawie jest więc, akcentowana przez Naczelny Sąd Administracyjny, funkcjonalna wykładnia „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. W ocenie Wnioskodawcy przyjęciu, że w przypadku darowizny mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, nie sprzeciwia się okoliczność, że w skład darowizny nie będzie wchodziło prawo własności do części nieruchomości, w której jest prowadzony dział 1. Przepisy PIT nie wymieniają prawa do nieruchomości jako warunku uznania części przedsiębiorstwa za „zorganizowaną”. Brak jednoczesnego przeniesienia praw do nieruchomości może być jedynie oceniany w kontekście spełnienia lub nie, przesłanki posiadania przez przenoszoną część przedsiębiorstwa (w formie darowizny) zdolności do bycia niezależnym przedsiębiorstwem realizującym zadania gospodarcze w rozumieniu art. 2 pkt 27e VAT. Jeżeli obdarowany, będzie równocześnie posiadał dostateczne warunki lokalowe do kontynuowania dotychczasowej działalności działu 1 w drodze zawartej umowy najmu - niezasadnym ze względów funkcjonalnych byłoby wymaganie przeniesienia również praw do nieruchomości. Powyższe potwierdza np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 sierpnia 2011 r. (II FSK 502/10) - jakkolwiek stan faktyczny odnosi się do wnoszenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki oraz został wydany na gruncie przepisów podatku dochodowego, to w ocenie Wnioskodawcy przyjęte w nim rozumowanie ma pełne zastosowanie do sprawy będącej przedmiotem wniosku. Należy zatem stwierdzić, że składniki materialne i niematerialne, które Wnioskodawca zamierza uczynić przedmiotem darowizny będą na dzień jej dokonywania służyć Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej. Poszczególne elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa pozwolą obdarowanemu na realizowanie zadań gospodarczych działu 1 w dotychczasowym zakresie i formie. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, składniki majątku wykorzystywane do prowadzenia działu 1 będące przedmiotem darowizny na dzień jej dokonywania będą stanowiły organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W konsekwencji zaś darowiznę, której przedmiotem będzie dział 1 należy uznać za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o postanowienie art 6 pkt 1 ustawy o VAT Warto zaznaczyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 1204/16 wyjaśnił, że „dla zbycia przedsiębiorstwa wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej”. Ponadto w wyroku z 10 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 1062/10 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie podtrzymał stanowisko Sądu I instancji i uznał, że wyłączenie ze składników przedsiębiorstwa nieruchomości i zagwarantowanie nabywcy możliwości korzystania z takich nieruchomości na podstawie umowy najmu sprawia, że nadal przedmiotem transakcji zbycia (aportu) będzie właśnie przedsiębiorstwo. Również w interpretacji indywidualnej z 21 sierpnia 2019 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.314.2019.2.MK zaprezentowano stanowisko zgodnie z którym „jak wynika z opisu sprawy przedmiotem aportu będą kluczowe elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej. Zespół składników majątkowych wniesionych aportem (tj. przedsiębiorstwo z wyłączeniem nieruchomości) będzie stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym i będzie mieć możliwość samodzielnego działania i kontynuowania dotychczasowej działalności. W rozpatrywanej sprawie z czynności zbycia majątku przedsiębiorstwa wyłączone zostaną co prawda nieruchomości, jednakże nie wpłynie to na możliwość kontynuowania działalności Przedsiębiorstwa, gdyż będą one przedmiotem długotrwałej umowy najmu lub dzierżawy. Spółka komandytowa, do której wniesiony zostanie aport w postaci przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości, będzie kontynuowała dotychczasową działalność Wnioskodawcy w niezmienionym zakresie. Jakkolwiek przytoczone orzecznictwo oraz stanowisko Dyrektora KIS odnoszą się do przedsiębiorstwa będącego przedmiotem aportu a nie zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej przedmiot darowizny, to w opinii Wnioskodawcy w odniesieniu do kwestii istotności nieruchomości jako jednego ze składników przedsiębiorstwa (w przypadku Wnioskodawcy: zorganizowanej części przedsiębiorstwa), to przytoczone tam argumenty znajdują pełne zastosowanie. Należy w związku z tym zwrócić również uwagę na rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który w orzeczeniu z 16 stycznia 2023 (sygn. C- 729/21) w którym TSUE odnosił się do rozumienia sformułowania „przekazanie [...] całości lub części majątku” stanowiącego treść art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112, którego transpozycję do Polskiego porządku prawnego stanowi art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Analizując powyższe zagadnienie TSUE odniósł się do sytuacji, w której nie wszystkie a jedynie niektóre składniki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zostały przeniesione na ich nabywcę. Potwierdzając, iż sposób w jaki dokonano implementacji art. 19 Dyrektywy do polskiego porządku prawnego jest prawidłowy. TSUE zwrócił ponadto uwagę, że pojęcie „przekazania [...] całości lub części majątku” należy interpretować w taki sposób, iż obejmuje ono między innymi przeniesienie samodzielnej części przedsiębiorstwa, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej [43]. Ponadto Trybunał podkreślił w tym względzie, że stwierdzenie, iż nastąpiło przeniesienie samodzielnej części przedsiębiorstwa, wymaga, by całość przekazanych składników była wystarczająca dla umożliwienia prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej (zob. podobnie wyroki: z 10 listopada 2011 r., Schriever, C-444/10, EU:C:2011:724, pkt 25; z 19 grudnia 2018 r., Mailat, C-17/18, EU:C:2018:1038, pkt 15). W tym celu należy dokonać całościowej oceny okoliczności faktycznych charakteryzujących daną transakcję. W ramach tej oceny szczególne znaczenie należy nadać charakterowi działalności gospodarczej, której prowadzenie jest planowane (zob. podobnie wyrok z 10 listopada 2011 r., Schriever, C-444 /10, EU:C:2011:724, pkt 26, 32). Trybunał wyjaśnił ponadto, że objęcie zakresem pojęcia „przekazania całości lub części majątku” w rozumieniu art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 wymaga, aby nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, a nie tylko natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy (wyrok z 19 grudnia 2018 r., Mailat, C-17/18, EU:C:2018:1038, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo). W tym względzie z orzecznictwa Trybunału wynika, że zamiar nabywcy może, a w niektórych przypadkach powinien, być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek (wyrok z 19 grudnia 2018 r., Mailat, C-17/18, EU:C:2018:1038, pkt 26 i przytoczone tam orzecznictwo). Trybunał zauważył ponadto, odnosząc się do stanu faktycznego stanowiącego kanwę dla zadanego pytania prejudycjalnego, że z wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym wynika, iż w niniejszym przypadku składniki materialne i niematerialne przeniesione na spółkę W. umożliwiły jej kontynuowanie prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa, i to nawet w braku przeniesienia pewnych składników niematerialnych [44-48]. Przenosząc powyższe stanowisko na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż okoliczność że jednym ze składników działu 1 stanowiącego przedmiot planowanej darowizny nie jest nieruchomość, która jest przez ten dział wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, natomiast nabywca (obdarowany) będzie wykorzystywał ww. nieruchomość do kontynuowania działalności gospodarczej w ramach działu 1 na podstawie umowy najmu, nie odejmuje opisanemu we wniosku działowi 1 przymiotu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym darowizna, której będzie przedmiotem dział 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT w związku z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Ad pyt. 3 Stanowisko Wnioskodawcy Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej opisany w zdarzeniu przyszłym dział 1, w którego skład wchodzą towary (znajdujące się na stanie magazynowym), które zostały zaimportowane do UE (Niemcy), a następnie były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Polski w procedurze opisanej we wniosku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania tych towarów podatkiem VAT na dzień darowizny oraz odprowadzenia podatku VAT należnego. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy Kwestia sukcesji podatkowej, tj. sytuacji, w której dany podmiot (podatnik) wstępuje w prawa i obowiązki innego podatnika m.in. korzystając z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika) uregulowana została w przepisach art. 93-93c Ordynacji podatkowej. Stosownie do art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się: osób prawnych, osobowych spółek handlowych, osobowych i kapitałowych spółek handlowych, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek. Zgodnie natomiast z art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie: innej osoby prawnej (osób prawnych), osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych). Z kolei art. 93a § 1 ww. ustawy, stanowi, że osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku: przekształcenia innej osoby prawnej, przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki. Jednocześnie, na gruncie art. 93a § 2 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do: osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia: innej spółki niemającej osobowości prawnej, spółki kapitałowej, (uchylony), stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego. Jednocześnie, na gruncie art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej, Spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej. W myśl art. 93c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej). Zgodnie z art. 93d Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego. Natomiast art. 93e ww. ustawy, stanowi, że przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. Ww. regulacje wymieniają zdarzenia prawne, na skutek których następuje przeniesienie wszystkich praw i obowiązków wynikających z prawa podatkowego na inny podmiot traktowany jako następca prawny (tzw. sukcesja uniwersalna). Do takich zdarzeń należą przede wszystkim przekształcenie, połączenie oraz podział, w tym podział przez wydzielenie ZCP. Natomiast, ustawodawca w katalogu czynności skutkujących wystąpieniem sukcesji uniwersalnej na gruncie prawa podatkowego nie wymienił darowizny (lub szerzej: zbycia), którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Jednocześnie, art. 112 Ordynacji podatkowej przewiduje solidarną odpowiedzialność nabywcy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa za powstałe do dnia nabycia zobowiązania. Zakres odpowiedzialności nabywcy jest ograniczony do wartości nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zakres odpowiedzialności nabywcy nie obejmuje: należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej (podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów), odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz oprocentowania, o którym mowa w art. 107 § 2 pkt 3 Ordynacji podatkowej (niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek) powstałych po dniu nabycia. Zgodnie z 112 § 6 Ordynacji podatkowej nabywca nie odpowiada za zaległości podatkowe, które nie zostały wykazane w zaświadczeniu, o którym mowa w art. 306g (zaświadczenie o zaległościach podatkowych zbywcy). Nabywca odpowiada również za zaległości podatkowe i inne należności zbywcy, wymienione w art. 107 § 2 pkt 2-4, z zastrzeżeniem § 4 pkt 2, powstałe po dniu wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 306g, a przed dniem nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, jeżeli od dnia wydania zaświadczenia do dnia zbycia upłynęło więcej niż 30 dni (art. 112 § 7 Ordynacji podatkowej). Jednocześnie, z treści ww. przepisu nie można wnioskować generalnej sukcesji dotyczącej wszystkich praw i obowiązków podatkowych związanych z nabywanym ZCP. Tym samym, przeniesienie ZCP (w szczególności w drodze darowizny), na gruncie regulacji Ordynacji podatkowej, nie skutkuje sukcesją podatkową praw i obowiązków podatkowych pozostających w związku z przenoszoną ZCP przez podmiot, na rzecz którego dokonywany jest aport ZCP. Należy wskazać, że przepisy Ordynacji podatkowej, regulując kwestię następstwa prawnego na gruncie przepisów prawa podatkowego, stanowią normy ogólnego prawa podatkowego (lex generali). Natomiast, w przypadku, gdy w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specialis), to należy uznać, że mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami Ordynacji podatkowej), co wynika z zasady prawnej, zgodnie z którą prawo o większym stopniu szczegółowości należy stosować przed prawem ogólniejszym (lex specialis derogat legi generali). Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl ww. regulacji opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają zatem wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług. W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenie określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o VAT. Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączone z opodatkowania pozostają czynności polegające na zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast, przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Przytoczony art. 6 pkt 1 ustawy o VAT odnosi się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Ustawa o VAT nie definiuje natomiast pojęcia zbycia bądź transakcji zbycia. W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie to należy interpretować przez analogię do pojęcia „dostawy towarów” uregulowanego w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Tym samym, za transakcję zbycia należy uznać każdą czynność, w ramach której następuje przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel, a więc zarówno w drodze sprzedaży, jak i zamiany, darowizny czy przeniesienia własności w innej formie. Istotą zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, jest zatem fakt przejścia odpowiednio całego majątku przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy w tym zakresie, niezależnie od formy w jakiej takie przeniesienie zostało dokonane. W rezultacie, wyłączenie przewidziane w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy, ma zastosowanie również w przypadku zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ww. ustawy na skutek przeniesienia w formie darowizny. Jednocześnie przy analizie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z punktu widzenia pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy uwzględnić art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa 2006/112/WE), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. Jeśli nabywca majątku nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu. Zatem w świetle cytowanych wyżej regulacji należy uznać, że przyjęty w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opcja wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany był jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. W konsekwencji, w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie podatku od towarów i usług - następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło. Jak wskazano wyżej, zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e Ordynacji podatkowej. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, to jest sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych. Jednakże, jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, na gruncie tej ustawy istnieje szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych. Norma wynikająca z art. 6 pkt 1 ustawy stanowi bowiem lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej. W konsekwencji podatnik, który nabył przedsiębiorstwo i nadal je prowadzi, może korzystać w zakresie podatku od towarów i usług z uprawnień służących zbywcy tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Mając powyższe na względzie, należy wskazać, że podatnik nabywający przedsiębiorstwo (lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa) staje się następcą prawnym w podatku VAT zbywcy przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) niezależnie od następstwa określonego przepisami Ordynacji podatkowej. Tym samym dochodzi do sukcesji podatkowej, w wyniku której nabywca przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) jest beneficjentem czynności podatnika dokonującego zbycia. Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 października 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.343.2020.JKU. Odnosząc powyższe ustalenia do zdarzenia przyszłego stanowiącego przedmiot wniosku, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższa zasada powinna również znaleźć zastosowanie do sytuacji, w której w ramach darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa dochodzi również do przekazania na rzecz nabywcy (obdarowanego) towarów, które u Wnioskodawcy w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej dział 1 są przedmiotem importu z Chin do Niemiec a następnie przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy z Niemiec do Polski (do Wnioskodawcy), niezależnie od tego na jakim etapie realizacji procedury opisanej przez Wnioskodawcę będą się one znajdowały w momencie dokonywania darowizny. Kontynuacja adekwatnych czynności związanych z importem, wewnątrzwspólnotowym nabyciem, a ostatecznie sprzedażą tych towarów w Polsce (z obowiązkiem odprowadzenia podatku VAT należnego od tej sprzedaży) będzie bowiem nieuchronną konsekwencją kontynuacji prowadzenia przez obdarowanego zorganizowanej części przedsiębiorstwa (działu 1) stanowiącego przedmiot darowizny. Kontynuacja tych czynności jest uwarunkowana nabyciem przedsiębiorstwa „w ruchu” i związaną z tym kontynuacją wszystkich procesów (w tym również procedur biznesowych i podatkowych) stanowiących jego charakterystykę, która to kontynuacja stanowi zresztą immanentną cechę zbycia składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Skoro zatem nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa (obdarowany) kontynuuje jego prowadzenie w pełnym zakresie, to kontynuacja ta (w myśl przedstawionego wyżej rozumowania) odnosi się również do opisanych przez Wnioskodawcę aspektów związanych z uczestnictwem w nabywaniu i sprzedaży towarów w ramach tzw. procedury 42, niezależnie od tego na jakim etapie rozliczenia VAT znajdują się one w momencie darowizny. Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku opodatkowania tych towarów podatkiem VAT na dzień dokonywania darowizny. Dodatkowo Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że prawodawca wspólnotowy przewidział sytuacje, o jakich mowa w pytaniu Wnioskodawcy, i skutki z nich wynikające, w art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r., o treści: W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu. Krajowy prawodawca dokonał implementacji powyższego w art. 91 ust. 9 VAT o brzmieniu: Artykuł 91 (...) 9. W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z powyższym, nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa traktuje się jako sukcesora prawno-podatkowego podmiotu zbywającego, na którego wraz z majątkiem przechodzą określone uprawnienia i obowiązki w podatku od towarów i usług. Jedną z postaci, jaką przybiera ta sukcesja, jest prawo nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa do ewentualnych korekt podatku naliczonego w stosunku do towarów i usług wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa na swój rachunek. Przytoczona regulacja odnosi się pośrednio do zagadnienia opisanego przez Wnioskodawcę w tym sensie, iż wynika z niej, że nabycie przedsiębiorstwa i dalsze jego prowadzenie powinno na gruncie podatku od towarów i usług skutkować możliwością skorzystania z uprawnień służących zbywcy tego przedsiębiorstwa z zachowaniem neutralności tych rozliczeń, a zatem bez dodatkowego obciążania zbywcy (Wnioskodawcy) kosztami zbycia (darowizny) zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci konieczności opodatkowania podatkiem VAT części towarów stanowiących składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które są przedmiotem opisanej przez Wnioskodawcę procedury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu. I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy: Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. W myśl art. 2 pkt 27e ustawy: Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). W wyroku z 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 79/17, który choć dotyczył ustaleń w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, NSA przedstawił wskazówki, co należy rozumieć jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że definicja tego pojęcia jest identyczna w dwóch podatkach (podatku VAT i podatku dochodowym od osób prawnych). I tak: 1. w przypadku wyodrębnienia organizacyjnego należy mieć m.in. na uwadze, czy zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze podatnika w sposób, w który pozwoli samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze; 2. wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość prawidłowego przyporządkowania do tej zorganizowanej części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie; 3. wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. (...) Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki: 1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania; 2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; 3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych; 4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności: 1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz 2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa. Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że: „(...) celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów” W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. Mając na uwadze powyższe orzeczenia TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Przepisy art. 91 ust. 2-8 ustawy regulują zasady dokonywania korekty, o której mowa w ust. 1. Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 9 ustawy: W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Konsekwencją takiej konstrukcji jest realizacja możliwości stworzonej przez art. 19 Dyrektywy 2006/112, stanowiącej, że nabywca przedsiębiorstwa jest następcą prawnym (w odniesieniu do rozliczeń podatku VAT) zbywcy. Konstrukcja ta wprowadza zasadę sukcesji nabywcy przedsiębiorstwa w zakresie podatku VAT po podmiocie, który wcześniej zbył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Skutkiem tego następstwa jest przeniesienie na nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa zasad dotyczących opodatkowania VAT, na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce. Przedmiotem działalności jest sprzedaż. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje dokonanie darowizny zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa, prowadzonego w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, na rzecz swojego syna, który będzie kontynuował działalność przedsiębiorstwa (ZCP) w ramach swojej własnej działalności gospodarczej. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) stanowiącej przedmiot darowizny, wchodzić będą następujące składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy: a) zapasy magazynowe (zinwentaryzowane na dzień darowizny); b) umowy o pracę z osobami zatrudnionymi w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy („przejście” pracowników), c) aktualne (będące w toku realizacji na dzień darowizny) zamówienia na dostawy towarów złożone przez klientów Wnioskodawcy oraz towary znajdujące się w transporcie do Wnioskodawcy w związku ze złożonymi i będącymi w toku dostawami realizowanymi na rzecz Wnioskodawcy przez jego dostawców; d) zarejestrowane znaki towarowe (Wnioskodawca w toku rozwoju swojej działalności gospodarczej, wielokrotnie zgłaszał do rejestracji własne znaki towarowe - część z nich była/jest wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności); e) Umowy leasingu, których przedmiotem są szafy magazynowe w których przechowywane są towary w magazynie; f) Umowy kredytowe zawarte z bankiem: umowa o kredyt w rachunku bieżącym, umowa kredytu obrotowego; g) umowa faktoringu z bankiem; h) meble i wyposażenie biurowe; i) wózki paletowe i widłowe; j) sprzęt elektroniczny i komputerowy - komputery, serwery, drukarki, switche, telefony komórkowe etc.; k) wierzytelności i zobowiązania wynikające w umów i zamówień wymienionych w pkt c), e), f), g); l) domeny internetowe i platforma do składania zamówień istniejąca w sieci Internet. Pana wątpliwości w sprawie w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy ww. składniki majątkowe związane z prowadzeniem działu 1 będące przedmiotem darowizny, będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji, czy darowizna będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Nabywcę, w oparciu o nabyte składniki. Analiza przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że wyodrębniona część Pana przedsiębiorstwa obejmująca składniki majątkowe przypisane do działu 1 stanowić będzie na dzień darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ odznaczać się będzie odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym oraz będzie obejmowała zobowiązania. Jak wynika bowiem z wniosku sporządzi Pan protokół wyodrębnienia, czyli dokument w oparciu o który w ramach istniejącej struktury organizacyjnej Pana przedsiębiorstwa, wyodrębni Pan dwa działy: dział 1 (który będzie stanowił przedmiot darowizny) i dział 2 (który pozostanie przy Panu). W protokole wyodrębnienia zostanie również dokonane przypisanie poszczególnych składników majątku do każdego z działów. Dodatkowo dokona Pan przypisania odpowiednich zasobów kadrowych (etatów pracowniczych) do ZCP działu 1 oraz wszystkich materialnych i niematerialnych składników majątku niezbędnych do prowadzenia w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży (...). Tym samym warunek wyodrębnienia organizacyjnego przenoszonych składników majątkowych przypisanych do działalności związanej z prowadzeniem działu 1 należy uznać za spełniony. O wyodrębnieniu finansowym świadczyć będzie natomiast fakt, że będzie Pan w stanie w oparciu o dane znajdujące się w systemie finansowo księgowym dokonać odrębnego budżetowania działu 1 stanowiącego przedmiot planowanej darowizny, to jest przypisać mu przychody oraz koszty wynikające z jego funkcjonowania. Ponadto do działu 1 zostaną przypisane zasoby finansowe niezbędne do bieżącego funkcjonowania, w tym zwłaszcza środki zgromadzone na rachunkach bankowych, a także środki możliwe do pozyskania z tytułu umów kredytowych. Składniki materialne i niematerialne, mające być przedmiotem darowizny, będą również wyodrębnione funkcjonalnie w Pana przedsiębiorstwie - bowiem ze względu na odrębność funkcji każdego z działów w Pana strukturze organizacyjnej, dział 1 na dzień dokonywania darowizny będzie funkcjonować jako wyodrębniony organizm gospodarczy samodzielnie realizujący zadania gospodarcze. Ponadto zgodnie z Pana wskazaniem, w ramach darowizny części Pana majątku przeniesione zostaną na obdarowanego zobowiązania. Na powyższą ocenę nie będzie miał wpływu fakt, że w ramach przyszłej darowizny nie nastąpi przeniesienie nieruchomości, na terenie której jest prowadzona Pana działalność gospodarcza, a także wymienione we wniosku umowy oraz maszyny i urządzenia, gdyż jak wynika z opisu sprawy - nabywca (obdarowany) będzie wykorzystywał ww. nieruchomość oraz maszyny do kontynuowania działalności gospodarczej w ramach działu 1 na podstawie umowy najmu funkcjonującej od dnia dokonania darowizny, która umożliwi obdarowanemu korzystanie z budynku oraz jego infrastruktury po zrealizowaniu darowizny, na zasadach tożsamych z zasadami na jakich budynek wykorzystywany jest obecnie przez Pana do prowadzenia bieżącej działalności gospodarczej. Należy w tym miejscu wskazać, że nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji dotyczących zbycia przedsiębiorstwa czy ZCP, ważne aby nabywca mógł kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem transakcji - co będzie miało miejsce w opisanym przypadku. Wskazał Pan bowiem, że obdarowany (Pana syn) począwszy od dnia dokonania darowizny będzie w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej prowadzić działalność w zakresie sprzedaży (...), która to działalność będzie przez niego kontynuowana w sposób nieprzerwany. Działalność ta będzie wykonywana przez obdarowanego wyłącznie przy wykorzystaniu zagregowanego zespołu składników przypisanego do działu 1. Tym samym należy zgodzić się z Panem, że wyodrębniona część Pana majątku związana z prowadzeniem działu 1 spełniać będzie przesłanki do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Mając na uwadze powyższe, darowizna ww. składników majątkowych na rzecz Pana syna, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pana wątpliwości w dalszej kolejności dotyczą skutków podatkowych w podatku VAT przejścia na obdarowanego towarów stanowiących na dzień dokonywania darowizny Pana zapasy magazynowe/stany magazynowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej dział 1 a będących przedmiotem wskazanej we wniosku procedury celnej. Z opisu sprawy wynika, że dokonuje Pan importu oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Znacząca część towarów będących przedmiotem sprzedaży przez Pana na rynku polskim jest sprowadzana z krajów spoza UE (głównie z Chin) - tzn. są one przedmiotem importu na terytorium UE. Import towarów w Niemczech odbywa się według procedury celnej tzw. procedury 42. Zatem dochodzi do importu towaru z Chin do Niemiec, gdzie dochodzi do spełnienia wszystkich formalności importowych, a także w zakresie VAT, a następnie do wewnątrzwspólnotowej dostawy tego towaru do Polski (rozpoznaje Pan w Polsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów). Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że przeniesienie na obdarowanego towarów, tj. zapasów magazynowych /stanów magazynowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej dział 1 a będących przedmiotem wskazanej we wniosku procedury celnej nie będzie w opisanej sytuacji podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. P rzesłanką wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług opisanej we wniosku darowizny jest uznanie, że zapasy magazynowe/stany magazynowe są nierozłącznym elementem składowym wyodrębnionych aktywów wchodzących w skład (...) przenoszonych jako całości w ramach darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem, skoro darowizna będzie stanowiła - jak wcześniej uznałem - zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a obdarowany będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Pana, to w takiej sytuacji nie będzie Pan zobowiązany do opodatkowania tych towarów podatkiem VAT na dzień darowizny oraz odprowadzenia podatku należnego. Konsekwencją kontynuacji prowadzenia przez obdarowanego zorganizowanej części przedsiębiorstwa (działu 1) stanowiącego przedmiot darowizny będzie wykonanie czynności związanych z importem, wewnątrzwspólnotowym nabyciem a ostatecznie sprzedażą towarów w Polsce (z finalnym obowiązkiem odprowadzenia podatku VAT należnego od tej sprzedaży przez obdarowanego). W konsekwencji, w przypadku dokonania darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącej dział 1, w którego skład wchodzą towary (znajdujące się na stanie magazynowym), które zostały zaimportowane do UE (Niemcy) a następnie były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Polski w procedurze opisanej we wniosku, nie będzie Pan zobowiązany do opodatkowania tych towarów podatkiem VAT na dzień darowizny oraz odprowadzenia podatku należnego. Zatem, Pana stanowisko całościowo uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, którego dotyczy pytanie nr 1 we wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Informuję ponadto, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.