0113-KDIPT1-3.4012.159.2025.1.ALN

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 19 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup silosa zbożowego służącego do magazynowania zboża, wystawionej na Panią i Pani męża. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT7) z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego. Pani mąż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego. Grunty rolne są własnością Pani jak i męża (nabyte przed ślubem) oraz wspólne, zaś w związku małżeńskim panuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Nie korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego jako rolnik ryczałtowy. Wraz z mężem zakupiła Pani silos zbożowy służący do magazynowania zboża pochodzącego z Państwa gruntów. Będzie on wykorzystywany wyłącznie do przechowywania płodów rolnych (jęczmień, pszenica), które będą podlegały opodatkowaniu, co będzie dalej generować przychody opodatkowane VAT (podatek od towarów i usług). Towar ten nie będzie wykorzystywany do realizowania Pani celów osobistych bądź na rzecz osób trzecich. Przedmiotowy silos zbożowy będzie wykorzystywany wyłącznie do przechowywania płodów rolnych, które będą podlegały opodatkowaniu. Jest niezbędnym elementem w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej co umożliwia Pani magazynowanie zboża, a tym samym generuje przychody opodatkowane VAT. Towar nie będzie wykorzystywany do realizowania Pani celów osobistych bądź na rzecz osób trzecich (pracowników). Silos zbożowy będzie wykorzystywany jedynie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wykorzystanie nabytego towaru będzie służyło jedynie do celów działalności gospodarczej – nie będą realizowane cele osobiste podatnika lub też współmałżonka. W tytule faktury na zakup towaru jest zawarta nazwa Pani działalności gospodarczej oraz dane Pani męża. Jednakże towar nabyty wykorzystywany będzie do celów realizujących działalność gospodarczą Pani firmy. Na fakturze będą dane (...). Faktura będzie wystawiona z naliczonym podatkiem należnym. Na fakturze na zakup ww. towaru będą widniały dane Pani działalności jak i męża, gdyż właśnie Pani mąż dostał dofinansowanie umożliwiające zakup towaru z (...) (to Pani mąż jest wpisany jako osoba uzyskująca dopłaty, co było warunkiem uzyskania dofinansowania). Tylko Pani mąż jest wpisany, nawet na wspólnych działkach. W związku z opisem sprawy, przedmiotem wniosku jest chęć odliczenia przez Panią całej sumy podatku VAT do zakupu silosa zbożowego, pomimo istnienia na fakturze danych Pani męża. Właściwy dla Pani US jest Urząd Skarbowy w (...) nie był w stanie udzielić Pani jednoznacznej odpowiedzi co do odliczenia całej sumy podatku VAT. W związku z zaistniałą sytuacją wniosła Pani o jak najszybsze rozpatrzenie sprawy.

Pytanie

Czy jako czynny podatnik VAT może Pani odliczyć całą sumę VAT, pomimo istnienia na fakturze danych Pani męża? Pani stanowisko Jako czynny podatnik podatku od towarów i usług odliczy Pani całą sumę od podatku VAT od zakupu przedmiotowego silosa zbożowego. Towar nie będzie użytkowany przez osoby trzecie i będzie wykorzystywany do prowadzenia Pani działalności gospodarczej, przez co wydaje się Pani uzasadnione odliczenie całej sumy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z wniosku wynika, że zakupiła już Pani silos zbożowy. Zatem pomimo wskazania we wniosku, że dotyczy on zdarzenia przyszłego, to interpretacja rozstrzyga w stanie faktycznym. Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Według art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Podkreślić w tym miejscu należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia

przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Jak stanowi art. 31 § 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). W myśl art. 35 cyt. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 tego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku. Zgodnie z art. 36 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności. Na mocy art. 43 § 1 ww. ustawy: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Jak dowiedziono wyżej, szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – nie ma przymiotu podatnika. Jednakże w sytuacji, gdy jedno z małżonków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest czynnym podatnikiem VAT, pozbawienie go prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury wystawionej na oboje małżonków w sytuacji, gdy nabycie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, naruszałoby zasadę neutralności – fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług. Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami. Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy: Faktura powinna zawierać: 1) datę wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b (...). Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imię i nazwisko lub nazwy podatnika/sprzedawcy i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. Należy jeszcze raz wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Z opisu sprawy wynika, że jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT7) z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego. Pani mąż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego. Grunty rolne są własnością Pani jak i męża (nabyte przed ślubem) oraz wspólne, zaś w związku małżeńskim panuje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Nie korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego jako rolnik ryczałtowy. Wraz z mężem zakupiła Pani silos zbożowy służący do magazynowania zboża pochodzącego z Państwa gruntów. Silos zbożowy będzie wykorzystywany jedynie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Towar ten nie będzie wykorzystywany do realizowania Pani celów osobistych bądź na rzecz osób trzecich ani na cele osobiste Pani męża. W tytule faktury na zakup towaru jest zawarta nazwa Pani działalności gospodarczej oraz dane Pani męża. Jednakże towar nabyty wykorzystywany będzie do celów realizujących działalność gospodarczą Pani firmy. Na fakturze będą dane (...). Faktura będzie wystawiona z naliczonym podatkiem należnym. Nabyty wraz z mężem silos zbożowy służący do magazynowania zboża stanowi majątek wspólny małżonków i nie wpływa w żaden sposób na Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej poniesiony wydatek. Skoro silos zbożowy służący do magazynowania zboża został nabyty z zamiarem dokonywania czynności opodatkowanych wykonywanych w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT i do takich czynności jest wykorzystywany, to na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje Pani pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury dokumentującej zakup silosa zbożowego służącego do magazynowania zboża. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Tym samym, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. We wniosku wskazała Pani, że w związku z pozostawieniem bez rozpatrzenia pierwszego wniosku (UNP: ...), wnosi Pani o jak najszybsze wydanie interpretacji indywidualnej dla Pani sprawy. Informuję, że wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych wydawane są według kolejności ich wpływu w terminie wynikającym z przepisu art. 14d ustawy Ordynacja podatkowa. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.