0113-KDIPT1-2.4012.43.2025.2.KT

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) nabywanej przez Państwa od podmiotu z Grecji usługi w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...). Uzupełnili go Państwo pismami z 26 marca 2025 r. (wpływ 31 marca 2025 r.) oraz z 28 marca 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W., działając w imieniu Skarbu Państwa, zawarł umowę z podmiotem zagranicznym, firmą A., mającym swoją siedzibę w Grecji, na świadczenie usług w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...). W ramach realizacji przedmiotu umowy wykonawca zobowiązuje się do (...). Przedmiot zawartej umowy obejmuje usługę zapewniającą (...). Ponadto usługa ma zabezpieczyć szkolenie (...) z zachowaniem obowiązujących w tym względzie przepisów w miejscu realizacji zadania. Szkolenia w zakresie (...) realizowane są przez jednostki wojskowe (...) i odbywają się na podstawie planów i harmonogramów szkoleniowych poszczególnych jednostek. Odbiorcami usługi są jednostki wojskowe realizujące zadania w zakresie (...). Zakup wskazanych usług ma zapewnić podwyższenie kwalifikacji zawodowych żołnierzy pod względem gotowości dla obronności kraju, rozszerzenia kompetencji w zakresie możliwości wykorzystania technicznego sprzętu oraz utrzymania poziomu wyszkolenia żołnierzy. Nabyte przez uczestników szkoleń umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkoleń i mają za zadanie uzyskanie wiedzy do celów zawodowych. Uczestnikami szkoleń są żołnierze obsad etatowych jednostek wojskowych. Usługa zabezpieczenia szkolenia, która jest przedmiotem umowy z greckim podmiotem, jest nierozerwalnie związana ze szkoleniem żołnierzy polskich jednostek wojskowych w zakresie (...) i oba elementy działania stanowią całość przedsięwzięcia szkoleniowego. Nie jest możliwym odbycie szkolenia w zakresie (...) bez usługi, która jest przedmiotem zamówienia. Pomiędzy szkoleniem i zabezpieczeniem istnieje zależność i czynności te nie mogą być świadczone odrębnie. Wykonawca usługi, która ma swoją siedzibę w Grecji, nie jest objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów Ustawy z dn. 14 grudnia 2016 prawo oświatowe, a także nie jest uczelnią, jednostką naukową PAN ani instytutem badawczym. Nie posiada także akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przedmiotowa usługa zabezpieczenia szkolenia finansowana jest w 100% ze środków publicznych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywca usługi – W. – jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie świadczonych usług. W związku z tym, że wykonawcą zabezpieczającym szkolenie jest firma zagraniczna, która nie jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT, nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, faktura dokumentująca wykonanie usługi wystawiona będzie bez uwzględnienia stawki podatku VAT (zwolnienie wewnątrzwspólnotowe). Do rozliczenia podatku VAT zobowiązany jest wnioskodawca. Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

W. jest państwową jednostką budżetową w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Instruktaż ze strony firmy A. dla osób wchodzących w skład (...) obejmuje przeszkolenie żołnierzy w zakresie (...). Ww. szkolenie jest niezbędne do zaplanowania przez ćwiczących (...). Podczas instruktażu wskazywane są osoby kontaktowe ze strony ćwiczących do przedstawienia charakterystyki (...) i ich rozliczania w ramach przydzielonych limitów oraz dalsze przedsięwzięcia koordynujące prowadzone w ramach zgrupowań poligonowych. Usługi nabyte przez W. od firmy A. są wykorzystywane tylko do przeszkolenia żołnierzy znajdujących się w strukturach Sił Zbrojnych RP, co jest warunkiem do wykonywania przez te jednostki powierzonych obowiązków służbowych. Usługa szkoleniowa zakupiona przez W. dotyczy jednostek wojskowych (...) całej struktury Sił Zbrojnych RP i nie podlega odsprzedaży. Usługa realizowana jest nieodpłatnie dla jednostek wojskowych Sił Zbrojnych RP w ramach szkolenia poligonowego (...) i nie występują kolejne etapy przekazywania nabytej usługi. Odbiorcami usługi są jednostki wojskowe realizujące zadania w zakresie (...) i ze względu na charakter (...) realizowane są tylko w trakcie przedmiotowego szkolenia. Grecki podmiot, firma A., nie jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT, nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Faktura dokumentująca wykonanie usługi nie uwzględnia stawki podatku VAT (zwolnienie wewnątrzwspólnotowe). Do rozliczenia podatku VAT zobowiązany jest Wnioskodawca. Nabywca usługi – W. – jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie świadczonych usług. Podstawą gospodarki finansowej W. jest plan dochodów i wydatków – plan finansowy jednostki budżetowej. Plan i jego realizacja potwierdzają źródło finansowania przedmiotowej usługi w całości ze środków publicznych. Głównym celem nabywanej usługi jest zapewnienie podwyższenia kwalifikacji zawodowych żołnierzy pod względem gotowości dla obronności kraju, rozszerzenia kompetencji w zakresie możliwości wykorzystania technicznego sprzętu oraz utrzymania poziomu wyszkolenia żołnierzy. Realizacja przedmiotowej usługi, ze względu na specyfikę i zakres, nie przewiduje jakiejkolwiek możliwości jej wykonywania w sposób konkurencyjny w stosunku do innych podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku.

Pytanie

Czy import usługi zabezpieczenia szkolenia opisany w niniejszym wniosku, finansowany w 100% ze środków publicznych, objęty jest zwolnieniem z podatku VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa usługa zabezpieczenia szkolenia opisana w niniejszym wniosku objęta jest zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, a rozliczając import usługi, Wnioskodawca ma prawo do kwalifikacji usługi jako zwolnionej z podatku VAT. Definicja zawarta w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L.2011.77.1) określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas

trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Zdaniem Wnioskodawcy usługa szkolenia w tym przypadku dotyczy kształcenia zawodowego, a jego tematyka dotyczy obsługi sprzętu, który występuje jedynie w siłach zbrojnych. Wiedza pozyskana podczas szkolenia potrzebna jest jego uczestnikom do wykonywania obowiązków służbowych na zajmowanych stanowiskach. W związku z powyższym nabyta wiedza pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem, a doświadczenie zdobyte w trakcie szkolenia jest potrzebne wyłącznie do celów zawodowych. Celem szkolenia jest zdobycie umiejętności teoretycznych i praktycznych w zakresie prawidłowej i bezpiecznej obsługi sprzętu wojskowego. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ww. ustawy uzależnia stosowanie zwolnienia od podatku VAT od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w całości ze środków publicznych. Wprowadzony wymóg finansowania w określonej wysokości przedmiotowej usługi ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. W niniejszym stanie faktycznym usługi szkoleniowe zgodnie z zapisem umowy finansowane są w 100% ze środków publicznych. W świetle przedstawionych okoliczności sprawy i przywołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż świadczone przez wykonawcę usługi szkolenia wykonane na rzecz Skarbu Państwa stanowią usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i są finansowane w całości ze środków publicznych, korzystają one ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361, ze zm.; dalej jako: „ustawa o VAT”): Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy o VAT: Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego. Z kolei stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy o VAT: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie usług – rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT: Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4, b) usługobiorcą jest: - w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4, - w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, - w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4 Z art. 17 ust. 1a ustawy o VAT wynika, że: Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach. Według art. 17 ust. 2 ustawy o VAT: W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego. W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy o VAT. Stosownie do art. 28a ustawy o VAT: Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału: 1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to: a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej; 2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług. Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Na podstawie art. 28b ust. 1-3 ustawy o VAT: 1. Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. 2. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. 3. W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT: Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez: a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane; Natomiast na podstawie uregulowań zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT: Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26: a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub c) finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy o VAT: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: 1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub 2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Z art. 43 ust. 17a ustawy o VAT wynika, że: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. W rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., które weszło w życie w lipcu 2011 r. (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm. – zwanym dalej „rozporządzeniem 282/2011”), ustanowiono środki wykonawcze do dyrektywy 2006 /112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Rozporządzenie wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Przepis art. 44 rozporządzenia 282/2011 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu: Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Zauważyć należy, że definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawarta w ww. rozporządzeniu (282/2011) kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy. Powyższe uregulowania stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE: Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Cytowany przepis umiejscowiony został w tytule IX, rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi kształcenia na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. Wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV). Z kolei w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.): Środkami publicznymi są: 1) dochody publiczne; 2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA); 2a) środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. z 2021 r. poz. 1057 oraz z 2022 r. poz. 1079); 2b) środki, o których mowa w art. 202 ust. 4; 3) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2; 4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych, b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, c) ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, d) z otrzymanych pożyczek i kredytów, e) z innych operacji finansowych; 5) przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł. Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych: Sektor finansów publicznych tworzą: 1) organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały; 2) jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki; 2a)związki metropolitalne; 3) jednostki budżetowe; 4) samorządowe zakłady budżetowe; 5) agencje wykonawcze; 6) instytucje gospodarki budżetowej; 7) państwowe fundusze celowe; 8) Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego; 9) Narodowy Fundusz Zdrowia; 10) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej; 11) uczelnie publiczne; 12) Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne; 13) państwowe i samorządowe instytucje kultury; 14) inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, instytutów działających w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, banków oraz spółek prawa handlowego; 15) Bankowy Fundusz Gwarancyjny. W świetle art. 4 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych wynika, że: Przepisy ustawy stosuje się do: 1) jednostek sektora finansów publicznych; 2) innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami. Należy podkreślić, że ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych. Przywołać w tym miejscu należy również przepisy ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 248 ze zm.). Zgodnie z art. 129 ustawy o obronie Ojczyzny: Służba wojskowa dzieli się na: 1) czynną służbę wojskową; 2) służbę w rezerwie. Stosownie do art. 130 ust. 1 ustawy o obronie Ojczyzny: Czynna służba wojskowa polega na pełnieniu: 1) zasadniczej służby wojskowej; 2) terytorialnej służby wojskowej; 3) służby w aktywnej rezerwie w dniach tej służby oraz odbywaniu ćwiczeń wojskowych w ramach pasywnej rezerwy; 4) zawodowej służby wojskowej; 5) służby w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny W myśl art. 185 ustawy o obronie Ojczyzny: 1. Powołanie do zawodowej służby wojskowej może nastąpić, jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych. 2. Powołanie do zawodowej służby wojskowej następuje na czas nieokreślony. 3. Stosunek służbowy żołnierza zawodowego powstaje w drodze powołania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do tej służby. 4. Termin rozpoczęcia pełnienia zawodowej służby wojskowej oraz stanowisko służbowe, na jakim będzie pełniona ta służba, określa rozkaz personalny. Według art. 191 ustawy o obronie Ojczyzny: Żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową: 1) na stanowisku służbowym; 2) w uczelni wojskowej, szkole podoficerskiej, centrum szkolenia, ośrodku szkolenia, w których pobiera naukę; 3) w dyspozycji. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo państwową jednostką budżetową w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie świadczonych usług. Zawarli Państwo, działając w imieniu Skarbu Państwa, umowę z podmiotem zagranicznym, firmą A., mającym swoją siedzibę w Grecji (który nie jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT, nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski) na świadczenie usług w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...). Wykonawca usługi, który ma swoją siedzibę w Grecji, nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, a także nie jest uczelnią, jednostką naukową PAN ani instytutem badawczym. Nie posiada także akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. W ramach realizacji przedmiotu umowy wykonawca zobowiązuje się do (...). Przedmiot zawartej umowy obejmuje usługę (...). Ponadto usługa ma zabezpieczyć szkolenie (...) z zachowaniem obowiązujących w tym względzie przepisów w miejscu realizacji zadania. Szkolenia w zakresie (...) realizowane są przez jednostki wojskowe (...) i odbywają się na podstawie planów i harmonogramów szkoleniowych poszczególnych jednostek. Odbiorcami usługi są jednostki wojskowe realizujące zadania w zakresie (...). Zakup wskazanych usług ma zapewnić podwyższenie kwalifikacji zawodowych żołnierzy pod względem gotowości dla obronności kraju, rozszerzenia kompetencji w zakresie możliwości wykorzystania technicznego sprzętu oraz utrzymania poziomu wyszkolenia żołnierzy. Nabyte przez uczestników szkoleń umiejętności pozostają w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkoleń i mają za zadanie uzyskanie wiedzy do celów zawodowych. Uczestnikami szkoleń są żołnierze obsad etatowych jednostek wojskowych. Instruktaż ze strony firmy A. dla osób wchodzących w skład (...) obejmuje przeszkolenie żołnierzy w zakresie (...). Ww. szkolenie jest niezbędne do zaplanowania przez ćwiczących parametrów (...). Podczas instruktażu wskazywane są osoby kontaktowe ze strony ćwiczących do przedstawienia charakterystyki (...) i ich rozliczania w ramach przydzielonych limitów oraz dalsze przedsięwzięcia koordynujące prowadzone w ramach zgrupowań poligonowych. Usługi nabyte przez Państwa od firmy A. są wykorzystywane tylko do przeszkolenia żołnierzy znajdujących się w strukturach Sił Zbrojnych RP, co jest warunkiem do wykonywania przez te jednostki powierzonych obowiązków służbowych. Usługa szkoleniowa zakupiona przez Państwa dotyczy jednostek wojskowych (...) całej struktury Sił Zbrojnych RP i nie podlega odsprzedaży. Usługa realizowana jest nieodpłatnie dla jednostek wojskowych Sił Zbrojnych RP w ramach szkolenia poligonowego na bazie ... w ... i nie występują kolejne etapy przekazywania nabytej usługi. Odbiorcami usługi są jednostki wojskowe realizujące zadania w zakresie (...) i ze względu na charakter (...) realizowane są tylko w trakcie przedmiotowego szkolenia. Głównym celem nabywanej usługi jest zapewnienie podwyższenia kwalifikacji zawodowych żołnierzy pod względem gotowości dla obronności kraju, rozszerzenia kompetencji w zakresie możliwości wykorzystania technicznego sprzętu oraz utrzymania poziomu wyszkolenia żołnierzy. Realizacja przedmiotowej usługi, ze względu na specyfikę i zakres, nie przewiduje jakiejkolwiek możliwości jej wykonywania w sposób konkurencyjny w stosunku do innych podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku. Podstawą Państwa gospodarki finansowej jest plan dochodów i wydatków – plan finansowy jednostki budżetowej. Plan i jego realizacja potwierdzają źródło finansowania przedmiotowej usługi w całości ze środków publicznych. Jak wynika z okoliczności sprawy spełniają Państwo definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, a ponadto w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania zastrzeżenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Z wniosku wynika, że Grecki podmiot, firma A., nie jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT, nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Zatem miejscem świadczenia i opodatkowania nabywanych od podmiotu z Grecji ww. usług w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...) – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT – jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski. W konsekwencji, stosownie do warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, z tytułu nabycia od podmiotu z Grecji usług w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...), zobowiązani są Państwo do rozpoznania importu usług oraz opodatkowania nabywanej usługi, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski. Usługi nabyte przez Państwa od firmy A. są wykorzystywane tylko do przeszkolenia żołnierzy znajdujących się w strukturach Sił Zbrojnych RP. Odbiorcami usługi są jednostki wojskowe realizujące zadania w zakresie (...) i ze względu na charakter (...) realizowane są tylko w trakcie przedmiotowego szkolenia. Nabywana przez Państwa usługa w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...) finansowana jest w 100% ze środków publicznych. Zauważyć należy, że szkolenia, będące przedmiotem wniosku stanowią usługi kształcenia zawodowego. Tym samym analiza opisu sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że usługa w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...) jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Wobec powyższego, skoro usługa w zakresie zabezpieczenia szkoleń (...) korzysta ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, to należy stwierdzić, że import ww. usługi od podmiotu z Grecji podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Zatem Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność. Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.