0113-KDIPT1-2.4012.246.2025.2.KW
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 3 marca 2025 r. Gmina X złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na modernizacji oświetlenia drogowego. Gmina, jako czynny podatnik VAT, wskazała, że inwestycja ma na celu poprawę efektywności energetycznej oraz zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji będzie służył wyłącznie tym potrzebom, bez pobierania opłat. Organ podatkowy potwierdził, że Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ wydatki związane z inwestycją nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika, uznając, że Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 3 marca 2025 r., który dotyczy braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „(...)”. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Gmina X (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej również: VAT (podatek od towarów i usług)) jako podatnik VAT czynny. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina X będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT zamierza realizować przedsięwzięcie pn. „(...)”. Oświetlenie drogowe na terenie Gminy X realizowane jest poprzez oprawy oświetleniowe zamontowane na słupach linii energetycznych napowietrznych zasilanych ze stacji transformatorowych. Ogólna koncepcja realizacji zadania obejmuje demontaż istniejących opraw sodowych, rtęciowych, zakup, dostawę i montaż 760 szt. opraw oświetleniowych LED o mocy 34-125 kW na potrzeby infrastruktury publicznej – oświetlenie uliczne, na terenie Gminy X, zlokalizowanych w miejscowościach leżących na terenie gminy X. Zamówienie obejmuje zakup, dostawę i montaż opraw oświetleniowych wraz z oddaniem powstałej infrastruktury do użytkowania, w tym uzyskaniem ewentualnych decyzji administracyjnych w tym zakresie oraz dokumentacji eksploatacyjnej. W zakres przedmiotu zamówienia wchodzi: 1) opracowanie dokumentacji wykonawczej, zgodnie z wymaganiami operatora sieci dystrybucyjnej, 2) zakup, dostawa i montaż opraw oświetleniowych. Celem bezpośrednim realizowanego projektu jest poprawa efektywności energetycznej. W konsekwencji celem przedsięwzięcia jest redukcja emisji zanieczyszczeń ze spalania paliw kopalnych. Planowana moc opraw LED odpowiada utrzymaniu obecnego natężenia oświetlenia. Celem i głównym efektem realizacji zadania będzie podniesienie jakości życia mieszkańców poprzez poprawienie standardów technicznych istniejącej infrastruktury energetycznej, a także zapobieżenie nadmiernemu obciążeniu środowiska poprzez emisję zanieczyszczeń. Celem bezpośrednim realizowanego zadania jest zmniejszenie zapotrzebowania na energię elektryczną ze źródeł konwencjonalnych, co w znacznym stopniu spowoduje ograniczenie emisji zanieczyszczeń powietrza odpowiedzialnych za powstawanie zjawiska emisji gazów cieplarnianych. Celem realizacji jest również poprawa efektywności energetycznej w sektorze użyteczności publicznej. Efektem realizacji projektu będzie również zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego nie tylko samej gminy, ale również województwa Y. Projekt wpłynie ponadto na podniesienie konkurencyjności gospodarki niskoemisyjnej na terenie gminy i regionu, a w dalszej perspektywie i województwa Y, która w wydajny, zrównoważony sposób wykorzystuje zasoby i zmniejsza emisję zanieczyszczeń. Celem realizacji projektu będzie również wzrost konkurencyjności i atrakcyjności Gminy, przeciwdziałanie jej marginalizacji społecznej, gospodarczej i przestrzennej. Zakłada się, że zrealizowanie projektu wpłynie pozytywnie na wyrównanie szans rozwojowych i wspomaganie zmian strukturalnych na obszarze wiejskim jakim jest Gmina X. Powyższe zadanie realizowane będzie z udziałem środków WFOŚiGW w Z. Powyższa inwestycja w zakresie modernizacji oświetlenia jest przez Gminę dokonywana w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 z późn. zm.) należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną i jest zadaniem własnym gminy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3. Planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg, finansowanie oświetlenia placów i dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy oraz planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii należy także do zadań własnych gminy określonych w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 266, z późn. zm.). Gmina zaznaczyła, że majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy. Wobec tego, Gmina nie pobiera i nie będzie pobierała od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia. W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji Gmina będzie ponosić wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę.
Pytanie
Czy w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych wynikających z realizacji inwestycji pn. „(...)” Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Gminy X, nie będzie ona miała możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych w ramach przedsięwzięcia pn. „(...)”. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bez względu na to, jakie faktyczne będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem, że nie wyłączają go inne przepisy ustawy (art. 88 ustawy) lub akty wykonawcze. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ wydatki inwestycyjne ponoszone w ramach
przedmiotowego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Opisana inwestycja realizowana będzie w ramach zadań własnych gminy, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym i nie miała związku ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Zakupionych w ramach przedmiotowej inwestycji towarów i usług Gmina nie będzie nabywać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. inwestycji. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy. Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że: W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6 ustawy. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy są spełnione warunki: · podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług, · towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do takich czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego. Nie można obniżyć kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które: · nie służą do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, · służą do czynności zwolnionych od tego podatku, · służą do czynności niepodlegających temu podatkowi. Art. 86 ust. 1 ustawy nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczy, że podatnik nabywa towary i usługi w celu ich wykorzystania do czynności opodatkowanych. Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, gdy: · spełni przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy i · nie zaistnieją przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy. Art. 88 ustawy określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może odliczyć podatku, który jest należny tylko dlatego, że został wykazany na fakturze. W sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku podatnik nie może odliczyć podatku. W świetle art. 88 ust. 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym: Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte. Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.): Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Gmina nie pobiera i nie będzie pobierać od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji ww. inwestycji. Tym samym, nie będzie przysługiwać z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy. Gmina nie będzie w tym przypadku występować/ponosić wydatków jako podatnik VAT oraz wydatki te nie będą służyć bezpośrednio/nie będą wprost związane z wykonywaniem czynności podlegających VAT, w tym opodatkowanych. Inwestycje w nowoczesne instalacje energooszczędne, takie jak źródła światła typu LED, umożliwiają zaoszczędzenie energii w miejscu jej konsumpcji, co ma pozytywny wpływ na redukcję ilości spalanych paliw, emisję CO₂ i innych zanieczyszczeń, a także przyczyniają się do oszczędności środków pieniężnych, które mogą zostać zatrzymane w Gminie i w regionie. Realizacja projektu przyczynia się do poprawy wykorzystania energii, wzrostu oszczędności energii i zmniejszenia kosztów, co pozytywnie wpływa na środowisko i zwiększa bezpieczeństwo energetyczne regionu. Ponadto, projekt wpływa na wzrost potencjału inwestycyjnego regionu, co może przyciągnąć inwestorów z zewnątrz i przyczynić się do jego rozwoju. Warto podkreślić, że działania na rzecz ochrony środowiska i redukcji emisji gazów cieplarnianych są nie tylko koniecznością, ale także okazją do wprowadzenia pozytywnych zmian w regionie. Jak zostało wskazane, nadrzędnym celem Inwestycji jest poprawa stanu środowiska, poprawa jakości życia mieszkańców, wzrost bezpieczeństwa i komfortu użytkowników dróg i chodników oraz przestrzeni otwartych ze względu na ograniczenie przerw w oświetleniu i na barwę emitowanego światła oraz oszczędność kosztów utrzymania oświetlenia ulicznego z tytułu ograniczenia zużycia energii elektrycznej, a także ograniczenia kosztów napraw i bieżącego serwisowania. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w związku z realizacją Inwestycji Gmina będzie występować jako organ władzy publicznej, w ramach i w celu realizacji zadań własnych, nałożonych nań odrębnymi przepisami prawa, a nie na podstawie i w celu wykonywania zobowiązań wynikających z umów cywilnoprawnych. A zatem, w ocenie Gminy w związku z realizacją Inwestycji, Gmina na podstawie art. 15 ust. 6 Ustawy VAT, nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Ponadto, w kontekście drugiej z ww. przesłanek, należy zauważyć, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie, gdy istnieje związek pomiędzy nabyciem towarów/usług, a sprzedażą opodatkowaną. Majątek powstały wskutek realizacji Inwestycji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy. Gmina nie będzie bowiem pobierała żadnych opłat z tytułu korzystania z infrastruktury powstałej w ramach Inwestycji. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia VAT od wydatków, gdyż nie zostaną w tym przypadku spełnione obydwie przesłanki wskazane w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS), w zbliżonych do sytuacji Gminy stanach faktycznych. Przykładowo w: - Interpretacji indywidualnej z 3 listopada 2022 r. sygn. 0112-KDIL1-1.4012.530.2022.1.EB, w której DIKS stwierdził, że „w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, bowiem - jak wynika z opisu sprawy - Infrastruktura wytworzona w ramach projektu zarówno w trakcie, jak i po jego zakończeniu, w żaden sposób nie będzie bezpośrednio wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie Gminy. Nie przewiduje się też pośredniego wykorzystania efektów projektu do czynności opodatkowanych VAT. Majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Wobec tego, Gmina nie pobiera i nie będzie pobierała od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia. W konsekwencji, Gmina - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją przedmiotowej inwestycji”, - Interpretacji indywidualnej z 22 czerwca 2023 r. sygn 0113-KDIPT1-2.4012.338.2023.1. JSZ, w której DIKS stwierdził brak prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację projektu wymiany oświetlenia ulicznego – „Reasumując, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "...", ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizacji tego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: - stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz - zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W tym miejscu zastrzegam, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili