Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
łowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania nr 1 jest
prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 17 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej w zakresie:
- nieuznania sprzedaży nieruchomości gruntowej stanowiącej grunty rolne
zabudowane oznaczonej numerem 1 za dokonaną w ramach działalności
gospodarczej, a zatem nieobjęcia sprzedaży tej nieruchomości podatkiem od
towarów i usług,
- w przypadku uznania, że sprzedaż ww. nieruchomości stanowiącej grunty rolne
zabudowane dokonywana jest w ramach działalności gospodarczej, w tej sytuacji
zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości gruntowej stanowiącej grunty
rolne zabudowane oznaczonej numerem 1 w obrębie ewidencyjnym ..., ..., położonej w ...
przy ulicy ..., województwo ... . Działka ma powierzchnię 0,3018 ha.
Wnioskodawca nabył w dniu 27 lipca 1995 r. nieruchomość w drodze darowizny od swoich
rodziców – ... do majątku osobistego. Na nieruchomości posadowione są budynki i
budowle w postaci parterowego domu murowanego oraz drewniane i murowane budynki
gospodarcze – wszystkie wzniesione przed przyjęciem przez Wnioskodawcę darowizny.
Dla nieruchomości Sąd Rejonowy dla ... – XIV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę
wieczystą o numerze ... .
Wnioskodawca wskazuje na następujące okoliczności:
1. W związku z nabyciem wyżej opisanej nieruchomości Wnioskodawcy nie
przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.
2. Wnioskodawca od momentu jej nabycia do dnia dzisiejszego zamieszkuje
nieruchomość i wykorzystuje ją na cele prywatne.
3. Wnioskodawca nie nabył nieruchomości w celu sprzedaży, nie była ona
wykorzystywana na cele rolnicze ani w działalności gospodarczej.
4. Wnioskodawca nie angażował środków wyłącznie w celu podniesienia wartości
nieruchomości przy jej sprzedaży.
5. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w szczególności
deweloperskiej, ani nie wnioskował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.
6. Dla nieruchomości uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego, a jej
teren jest przeznaczony pod zabudowę produkcyjną, składy, magazyny oraz
zabudowę usługową.
7. Wnioskodawca nie występował o opracowanie planu zagospodarowania
przestrzennego (a zatem obecne przeznaczenie nie wynika z inicjatywy
Wnioskodawcy).
8. Wprowadzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprowadzony
Uchwałą ... w ... z dnia 07 lipca 2021 r. wykluczył funkcję mieszkaniową na tym
terenie (symbol 2P/U).
9. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym
podatnikiem VAT.
10. Wnioskodawca planuje sprzedaż wyżej opisanej nieruchomości.
11. Potencjalna sprzedaż jest czynnością okazjonalną.
12. Potencjalna sprzedaż nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub
przed nim, a także pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a potencjalną
dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż dwa lata.
13. Wszelkie budynki i budowle znajdujące się na działce zostały wzniesione przez
poprzednich właścicieli przed dniem nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę.
14. W 2012 r. Wnioskodawca sprzedał działkę numer ... , a w 2022 r. działkę numer ...,
które były objęte księgą wieczystą KW nr ..., a następnie z niej wydzielone.
15. Wszystkie działki pochodziły z tego samego źródła – darowizny od rodziców. Działka
numer ... została sprzedana sąsiadowi na jego prośbę, a działka ... spółce z
ograniczoną odpowiedzialnością na skutek jej zainteresowania. W żadnej z tych
transakcji Wnioskodawca nie był stroną inicjującą transakcję, a stroną akceptującą
złożoną mu ofertę. Wnioskodawca nie realizował żadnych czynności zmierzających
do zwiększenia ich wartości na potrzeby transakcji sprzedaży.
Pytania
1. Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej stanowiącej grunty rolne zabudowane
oznaczonej numerem 1 w obrębie ewidencyjnym ..., ..., położonej w ... przy ulicy ...,
województwo ..., będzie uznana za zwykły zarząd majątkiem prywatnym czyli nie
będzie uznana za działalność gospodarczą, a co za tym idzie czy sprzedaż będzie
objęta podatkiem od towarów i usług?
2. W przypadku uznania, że sprzedaż dokonywana jest w ramach działalności
gospodarczej, czy w stosunku do sprzedaży opisanej we wniosku zastosowanie
znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) podlega odpłatna dostawa towarów i
odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Za
towary uznaje się rzeczy, ich części oraz wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6), a przez
sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na
terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2
pkt 22 ustawy o VAT). Dostawa towarów to przeniesienie prawa do rozporządzania nimi
jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu
VAT, musi być ona ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu i być
wykonywana przez podatnika VAT.
Zbycie zabudowanej nieruchomości gruntowej jest traktowane jako odpłatna dostawa
towarów, ale aby podlegała opodatkowaniu, musi być dokonana przez podatnika VAT.
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej
oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (art. 1 ust. 1
ustawy o VAT), czyli działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym
podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, rolników i osób wykonujących wolne
zawody, a w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów w sposób
ciągły dla celów zarobkowych (art. 1 ust. 2 ustawy o VAT). Dla uznania określonych działań
za działalność gospodarczą istotne jest, aby miały one zorganizowany charakter lub
polegały na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dostawa
towarów, w tym gruntów, podlega opodatkowaniu VAT, jeśli działaniom podmiotu można
przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza
powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością, a sprzedaż majątku
osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną
działalnością gospodarczą, nie jest nią.
Majątek prywatny to część majątku osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona
ani wykorzystywana do działalności gospodarczej. Podatnikiem jest podmiot, który
prowadzi działalność w profesjonalnym obrocie gospodarczym, a dostawa podlega
opodatkowaniu, gdy działania podmiotu wskazują na prowadzenie działalności
gospodarczej. Za podatnika uważa się osobę, która angażuje środki podobne do
handlowca lub producenta, wykazując aktywność wykraczającą poza zwykły zarząd
majątkiem prywatnym. Liczba i zakres transakcji sprzedaży nie są tu decydujące, a brak
aktywności sprzedawcy porównywalnej z działaniami podmiotów profesjonalnie
zajmujących się obrotem nieruchomościami oznacza, że zbycie nieruchomości mieści się
w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Wnioskodawca, który nabył nieruchomość w drodze darowizny, zamieszkiwał ją w całym
okresie posiadania, nie prowadzi w niej działalności gospodarczej, nie dokonywał
inwestycji zmierzających do osiągnięcia wyższej ceny przy sprzedaży, nie dokona
sprzedaży tej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej (art. 1 ust. 2 ustawy o
VAT), a zatem planowana transakcja sprzedaży opisanej nieruchomości nie będzie objęta
podatkiem od towarów i usług.
Ad 2.
W przypadku uznania, że planowana transakcja sprzedaży nieruchomości opisanej we
wniosku stanowić będzie dostawę towarów w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej, transakcja ta korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust.
1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ dostawa ta nie będzie dokonywana w ramach
pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a także pomiędzy pierwszym zasiedleniem a
dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż dwa lata.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”,
podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium
kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy
oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną
dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport
towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie
nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy
towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega
jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była
opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej
wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług,
zostały określone w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 1 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o
której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców
lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz
rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność
gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu
towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów
zarobkowych.
Stosownie do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w
sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z
11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu
jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej
działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów,
handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i
wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność
gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku
rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje
transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w
szczególności dostawy terenu budowlanego.
W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub
uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:
Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa
członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od
towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności
opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną
jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób
świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem
wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle
powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana
czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z
jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik
podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności
faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 1 września 2011 r. w sprawach
połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i
Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10)
wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą
same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i
zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między
czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania
dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje
aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do
wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9
ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu
dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w
przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się
profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego
zarządu majątkiem prywatnym.
Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy.
Jednakże jak wynika z wykładni art. 1 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się
do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht),
które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem
podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej
działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to
zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani
wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego
orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej
nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach
majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np.
wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to
zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt
Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane
dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w
odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług,
wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu
dokonania sprzedaży.
Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że nie prowadzi Pan działalności
gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Jest Pan wyłącznym właścicielem
nieruchomości gruntowej stanowiącej grunty rolne zabudowane oznaczonej numerem 1
położonej w ... przy ulicy ... . Działka ma powierzchnię 0,3018 ha. Nabył Pan nieruchomość
27 lipca 1995 r. w drodze darowizny od swoich rodziców do majątku osobistego.
Na nieruchomości posadowione są budynki i budowle w postaci parterowego domu
murowanego oraz drewniane i murowane budynki gospodarcze – wszystkie wzniesione
przez poprzednich właścicieli przed przyjęciem przez Pana darowizny. W związku z
nabyciem opisanej nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku
naliczonego. Od momentu jej nabycia do dnia dzisiejszego zamieszkuje Pan nieruchomość
i wykorzystuje ją na cele prywatne. Nie nabył Pan nieruchomości w celu sprzedaży, nie
była ona wykorzystywana na cele rolnicze ani w działalności gospodarczej.
Nie angażował Pan środków w celu podniesienia wartości nieruchomości przy jej
sprzedaży.
Nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej, w szczególności deweloperskiej, ani
nie wnioskował Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Dla nieruchomości
uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego, a jej teren jest przeznaczony pod
zabudowę produkcyjną, składy, magazyny oraz zabudowę usługową. Nie występował Pan
o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego (obecne przeznaczenie nie
wynika z Pana inicjatywy). Planuje Pan sprzedaż wyżej opisanej nieruchomości. Podał Pan,
że potencjalna sprzedaż jest czynnością okazjonalną.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie
wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze
zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że planowana przez Pana
sprzedaż nieruchomości gruntowej stanowiącej grunty rolne zabudowane oznaczonej
numerem 1 nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu
podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana
aktywności w przedmiocie zbycia ww. nieruchomości, która jest porównywalna do działań
podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie będzie występować
bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa ww. nieruchomości
będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu
okoliczności sprawy, nie podejmował Pan aktywnych działań w zakresie obrotu
nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do
wykorzystywanych przez handlowców.
Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w
związku z planowaną przez Pana sprzedażą ww. nieruchomości, będzie Pan występować
w charakterze podatnika w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność
gospodarczą, w myśl art. 1 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą
zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie
korzystać Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to
czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku
od towarów i usług nie mają zastosowania.
Zatem dokonując sprzedaży nieruchomości gruntowej stanowiącej grunty rolne
zabudowane oznaczonej numerem 1, nie będzie działał Pan w charakterze podatnika w
rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 1 ust.
2 ustawy. Tym samym ww. sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W związku z powyższym uznałem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe.
Jednocześnie należy wskazać, że skoro sprzedaż przez Pana nieruchomości gruntowej
stanowiącej grunty rolne zabudowane oznaczonej numerem 1 nie będzie podlegała
opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, to odpowiedź na
pytanie nr 2 jest bezzasadna.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który
obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o
wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia
zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany
przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan
ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we
wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki
prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej
przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym
przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany
któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana
interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa
z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.