W dniu 14 lutego 2025 r. Gmina X złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących przy zastosowaniu prewspółczynnika metrażowego w związku z realizacją zadania dotyczącego oczyszczalni ścieków. Organ podatkowy potwierdził, że Gmina ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją oraz bieżącym funkcjonowaniem oczyszczalni, przy zastosowaniu prewspółczynnika metrażowego, który odpowiada specyfice działalności Gminy. Interpretacja jest pozytywna, uznając stanowisko Gminy za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
14 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości i sposobu odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących przy zastosowaniu prewspółczynnika metrażowego w związku z realizacją zadania pn.: „(...)”. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 kwietnia 2025 r. (wpływ 7 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Gmina X jest jednostką samorządu terytorialnego, posiadającą osobowość prawną. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT (podatek od towarów i usług)) z uwagi na wykonywanie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych oraz innych czynności uznawanych za prowadzenie działalności gospodarczej, w zakresie których spełnia definicję podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT). Centralizacja rozliczeń podatku od towarów i usług w Gminie nastąpiła z dniem 1 stycznia 2017 roku. Gmina X złożyła w Urzędzie Marszałkowskim wniosek i uzyskała dofinansowanie w ramach PROW 2014-2020 (umowa o przyznaniu pomocy nr (...) z dnia 3 marca 2020 r.) na realizację zadania pn.: „(...)”. Na realizację tego projektu Gmina uzyskała także dofinansowanie z WFOŚiGW w Y. Podatek VAT nie stanowił kosztów kwalifikowanych żadnego z dofinansowań. Część nieobjęta dofinansowaniem została pokryta ze środków własnych Gminy. W ramach tego zadania została przebudowana dotychczas funkcjonująca oczyszczalnia ścieków tak, aby mogła odbierać większe ilości ścieków (zwiększa się ilość osób podłączonych do sieci kanalizacji) oraz został zakupiony ciągnik rolniczy z ładowaczem czołowym i rozrzutnik osadów ściekowych. Zakupione maszyny będą służyły do obsługi oczyszczalni ścieków oraz sieci kanalizacji i przepompowni ścieków m.in.: w celu załadunku i wywozu osadu do rolniczego wykorzystania. Następnie w miesiącu lutym 2021 r. Gmina podpisała umowę z wykonawcą i rozpoczęła realizację I etapu inwestycji, a w miesiącu maju 2022 r. – II etapu. Zgodnie z protokołem odbioru końcowego roboty zakończono w dniu 29 września 2023 r. W 2021 roku Gmina poniosła wydatki w związku z częściową zapłatą za roboty budowlane dotyczące I etapu inwestycji. W 2022 r. Gmina poniosła kolejne wydatki związane z częściową zapłatą za roboty budowlane dotyczące I oraz II etapu inwestycji a także: dziennik budowy, nadzór inwestorski. W 2023 r. wydatki dotyczyły częściowej oraz końcowej zapłaty za roboty budowlane dotyczące II etapu inwestycji i zakupu urządzeń oraz nadzoru inwestorskiego, przyłącza energetycznego. Obecnie wydatki dotyczą bieżącego funkcjonowania oczyszczalni ścieków. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji wyżej wymienionego zadania były wystawione na Gminę X. Do chwili obecnej Gmina nie obniżyła kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących powyższe usługi. Faktury dokumentujące poniesione wydatki dotyczące bieżącego funkcjonowania oczyszczalni ścieków są wystawione na Gminę X. Realizacja tego zadania należała/należy do zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina realizowała i ma zamiar realizować nadal te zadania własne w ramach wewnętrznej komórki organizacyjnej – powołanego referatu (dalej: „referat”). Zakupione towary i usługi były, miały być i są nadal wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do wykonywania czynności nieobjętych opodatkowaniem podatkiem VAT. Nie istnieje możliwość przyporządkowania ponoszonych wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W przypadku, gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT. Jak wynika z wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Działalność wodnokanalizacyjna jest w głównej mierze działalnością gospodarczą, zaś działania podejmowane w innych niż gospodarczy celach mają tu znaczenie marginalne. W przypadku tej inwestycji budynek, który rozbudowano wraz z zakupem sprzętu były wykorzystywane i są nadal w 97% do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. odbiór ścieków od gospodarstw domowych oraz odbiór ścieków dowożonych beczkowozami z bezodpływowych zbiorników oraz w 3% do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. odbiór ścieków z budynku Urzędu Gminy i z jednostek organizacyjnych Gminy. Nie są natomiast wykonywane czynności zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Obliczona przez Gminę proporcja wynika ze struktury sprzedaży odpowiednio za lata 2020, 2021, 2022, 2023 i opiera się więc na konkretnych i dających się ustalić kryteriach (proporcja ta wynika z ilości metrów sześciennych odprowadzanych od podmiotów zewnętrznych ścieków w całkowitej ilości metrów sześciennych odprowadzanych ścieków i wynika też z obliczonej wartości obrotu ze sprzedaży z tego tytułu na rzecz podmiotów zewnętrznych w całkowitym obrocie ze sprzedaży z tytułu odbioru ścieków) i pozwala obiektywnie w sposób wymierny określić, w jakim zakresie oczyszczalnia ścieków jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Pozwala też na najbardziej obiektywne ustalenie struktury sprzedaży, tj. proporcji między czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi w tym obszarze. Nie jest natomiast obiektywnym sposobem określenie proporcji, model wynikający z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał: 1. Gmina X jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 1 lipca 2001 roku. Centralizacja rozliczeń podatku od towarów i usług nastąpiła w Gminie z dniem 1 stycznia 2017 roku. 2. Zgodnie z danymi przedstawionymi we wniosku, wydatki na realizację inwestycji pn. „(...)” poniesiono: - w 2021 roku Gmina poniosła wydatki w związku z częściową zapłatą za roboty budowlane dotyczące I etapu inwestycji (faktura z dnia 25.10.2021 r., wpłynęła w dniu 05.11.2021 r., zapłacona w dniu 09.11.2021 r.), - w 2022 roku Gmina poniosła wydatki dotyczące I etapu inwestycji: faktura dotycząca częściowej zapłaty za wykonane roboty budowlane z dnia 29.04.2022 r. (wpłynęła w dniu 02.05.2022 r., zapłacona w dniu 17.05.2022 r.); faktura dotycząca zapłaty za wykonane roboty dodatkowe z dnia 28.06.2022 r. (wpłynęła w dniu 20.07.2022 r., zapłacona w dniu 27.07.2022 r.); faktura dotycząca częściowej zapłaty za wykonane roboty budowlane z dnia 28.06.2022 r. (wpłynęła w dniu 20.07.2022 r., zapłacona w dniu 27.07.2022 r.); faktura za nadzór inwestorski z dnia 28.07.2022 r. (wpłynęła w dniu 01.08.2022 r., zapłacona w dniu 05.08.2022 r.), - w 2022 r. Gmina poniosła wydatki dotyczące II etapu inwestycji: faktura za zakupiony dziennik budowy z dnia 01.07.2022 r. (wpłynęła w dniu 01.07.2022 r., zapłacona w dniu 06.07.2022 r.); faktura dotycząca częściowej zapłaty za wykonane roboty budowlane z dnia 30.09.2022 r. (wpłynęła w dniu 30.09.2022 r., zapłacona w dniu 14.10.2022 r.), - w 2023 r. Gmina poniosła wydatki dotyczące II etapu inwestycji: faktura dotycząca częściowej zapłaty za wykonane roboty budowlane oraz za zakupiony sprzęt, tj. ciągnik rolniczy z ładowaczem czołowym oraz rozrzutnik osadów ściekowych z dnia 28.02.2023 r. (wpłynęła w dniu 02.03.2023 r., zapłacona w dniu 03.03.2023 r.); faktura dotycząca częściowej zapłaty za wykonane roboty budowlane z dnia 29.09.2023 r. (wpłynęła w dniu 03.10.2023 r., zapłacona w dniach 05.10.2023 r. i 17.10.2023 r.); faktura za nadzór inwestorski z dnia 29.09.2023 r. (wpłynęła w dniu 05.10.2023 r., zapłacona w dniu 17.10.2023 r.); faktura za przyłącze energetyczne z dnia 25.10.2023 r. (wpłynęła w dniu 30.10.2023 r., zapłacona w dniu 03.11.2023 r.) oraz faktura za wykonane roboty budowlane z dnia 31.10.2023 r. (wpłynęła w dniu 03.11.2023 r., zapłacona w dniu 03.11.2023 r.). 3. Nakłady poniesione na realizację inwestycji pn.: „(...)” zostały zaliczone przez Gminę X w całości do środków trwałych podlegających amortyzacji. 4. Wartość początkowa wyżej wymienionych nakładów przekracza 15.000 zł. 5. Zakupiony w ramach realizacji wyżej wymienionej inwestycji ciągnik rolniczy z ładowaczem czołowym oraz rozrzutnik osadów ściekowych zostały zaliczone do środków trwałych podlegających amortyzacji (każdy odrębnie). 6. Wartość początkowa ciągnika rolniczego z ładowaczem czołowym oraz rozrzutnika osadów ściekowych przekroczyła 15.000 zł, tj. wartość ciągnika rolniczego z ładowaczem czołowym – (...) zł oraz rozrzutnika osadów ściekowych – (...) zł. 7. Ciągnik rolniczy z ładowaczem czołowym został zakupiony w dniu 28 luty 2023 roku i oddany do użytkowania po dokonaniu jego rejestracji w dniu 21 marca 2023 roku. Oddanie do użytku rozrzutnika osadów ściekowych będących urządzeniem niesamodzielnym, przystosowanym do pracy łącznie z zakupionym ciągnikiem rolniczym nastąpiło także w dniu 21 marca 2023 roku. 8. Wartość prewspółczynnika wyliczonego zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999) dla Gminy X wynosi odpowiednio: za 2020 r. – 8%, za 2021 r. – 5%, za 2022 r. – 10%, za 2023 r. – 6%. 9. Prewspółczynnik, na podstawie którego zamierzamy dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących opiera się na udziale procentowym ilości metrów sześciennych odebranych wyłącznie od podmiotów zewnętrznych w całkowitej ilości metrów odebranych ścieków (zarówno od podmiotów zewnętrznych jak i wewnętrznych). Udział procentowy obliczany jest odrębnie dla każdego roku. Wzór ten wygląda następująco: 3Ścieki odebrane od OZ (m) PRE (kan) = –––––––––––––––––––––––––––––– 3Ścieki odebrane od OZ + OW (m) gdzie: OZ - oznacza podmioty zewnętrzne (Odbiorców zewnętrznych); OW - oznacza jednostki organizacyjne Gminy (Odbiorców wewnętrznych), w tym zużycie własne Gminy. Przedstawiony przez Gminę wzór kalkulacji proporcji oparty na danych w zakresie ilości metrów sześciennych odebranych ścieków określono jako „prewspółczynnik metrażowy”. Ilość metrów odebranych ścieków zarówno od odbiorców zewnętrznych jak i wewnętrznych jest ustalana za pomocą precyzyjnych wskazań aparatury tj. wodomierzy, a w kilku przypadkach na podstawie przeciętnych norm zużycia wody. Ustalenie ilości dokonuje się raz na kwartał poprzez dokonanie odpowiednich odczytów zużycia wody z wodomierzy lub przez dokonanie rozliczenia na podstawie przeciętnych norm zużycia. 10. Cena dla odbioru ścieków dla poszczególnych odbiorców tj. zarówno dla odbiorców zewnętrznych jak i dla odbioru ścieków z budynków własnych i jednostek organizacyjnych Gminy, wynika z decyzji nr (...) z dnia 19-01-2023 r. wydanej przez (...) zatwierdzającej taryfę za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie Gminy X na okres 3 lat. W zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków (z uwagi na rodzaj ścieków i zawarty w nich ładunek zanieczyszczeń) w wyżej wymienionej decyzji są wyodrębnione 4 grupy taryfowe: - S1 tj. gospodarstwa domowe odprowadzające ścieki bytowe na podstawie ilości pobranej wody według wskazań wodomierza głównego lub na podstawie ilości wody pobranej według wskazań wodomierza głównego z uwzględnieniem ilości wody bezpowrotnie zużytej określonej na podstawie wskazań wodomierza dodatkowego lub na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych, rozliczane w okresach kwartalnych; - S2 tj. gospodarstwa domowe odprowadzające ścieki bytowe na podstawie ilości pobranej wody według przeciętnych norm zużycia wody, rozliczane w okresach kwartalnych; - S3 tj. odbiorcy odprowadzający ścieki komunalne: instytucje użyteczności publicznej, spółdzielnie, podmioty prowadzące działalność gospodarczą (produkcyjną, handlową, transportową i usługową), rozliczani na podstawie ilości pobranej wody według wskazań wodomierza głównego lub na podstawie ilości wody pobranej według wskazań wodomierza głównego z uwzględnieniem ilości wody bezpowrotnie zużytej określonej na podstawie wskazań wodomierza dodatkowego lub na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych, rozliczane w okresach kwartalnych; - S4 tj. odbiorcy odprowadzający ścieki komunalne: instytucje użyteczności publicznej, spółdzielnie, podmioty prowadzące działalność gospodarczą (produkcyjną, handlową, transportową i usługową), rozliczani według przeciętnych norm zużycia wody, w okresach kwartalnych. Od dnia 08.02.2025 r. dla grup taryfowych S1 i S2 odprowadzających ścieki bytowe obowiązuje stawka (...) zł netto a dla grup S3 i S4 odprowadzających ścieki komunalne obowiązuje stawka (...) zł netto. Odbiorcy odprowadzający ścieki, którzy są zaliczeni do grupy S2 i S4 występują w znikomej ilości. 11. Każdy odbiór ścieków zarówno od podmiotów zewnętrznych – odbiorcy indywidualni, jak również wewnętrznych – takich które są związane z odbiorem ścieków z własnych budynków w tym od jednostek organizacyjnych Gminy, jest ujęty w obliczeniach kalkulacji wskaźnika indywidualnego według przyjętego przez Gminę wzoru. 12. Gmina ustalając sposób obliczenia proporcji kierowała się przesłankami wynikającymi z art. 86 ust. 2b oraz 2h ustawy o VAT. W ocenie Wnioskodawcy sposób obliczenia proporcji przedstawiony w opisie sprawy jest bardziej reprezentatywny niż sposób obliczenia proporcji wynikający z rozporządzenia, ponieważ bardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez Gminę działalności oraz dokonywanych przez nią nabyć. Ilość metrów odebranych ścieków (prewspółczynnik metrażowy) od poszczególnych podmiotów umożliwia w analizowanym przypadku precyzyjne obliczenie stopnia wykorzystania infrastruktury będącej przedmiotem wniosku do odpłatnych czynności realizowanych przez Gminę na rzecz odbiorców zewnętrznych (które stanowią czynności opodatkowane VAT) i na rzecz odbiorców wewnętrznych. Obliczenie to pozwoli wyodrębnić część podatku naliczonego przypadającą wyłącznie na realizowane przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury czynności odbioru ścieków świadczone na rzecz odbiorców zewnętrznych, gdyż opiera się on na obiektywnych i precyzyjnych pomiarach odebranych ścieków w ramach ww. czynności. W ten sposób przedstawiona metoda najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Gminę działalności (odbiór ścieków - specyfika ta polega na tym, że działalność tę mierzy się metrami sześciennymi odebranych ścieków), a także specyfikę dokonywanych przez Gminę nabyć (wydatki dotyczące infrastruktury, związane z realizacją projektów inwestycyjnych czy też bieżącym utrzymaniem infrastruktury wykorzystywane są wyłącznie dla potrzeb odbioru ścieków i w żaden inny sposób). Inne metody wskazane w ustawie o VAT lub w rozporządzeniu nie pozwalają na to w żadnym stopniu, prowadząc do zafałszowania wysokości proporcji – nie uwzględniają one ani specyfiki działalności Gminy ani jej nabyć w zakresie infrastruktury będącej przedmiotem wniosku, a zatem ich zastosowanie w przypadku Gminy jest wykluczone. 13. Sposób obliczenia proporcji przedstawiony w opisie złożonego przez Wnioskodawcę wniosku będzie zapewniał dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego, która proporcjonalnie przypada na wykonywane w ramach działalności czynności opodatkowane. Sposób ten będzie obiektywnie odzwierciedlał część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.). 14. Sposób określenia proporcji wynikający z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999) jest mniej reprezentatywny od przedstawionego we wniosku, ponieważ dla urzędu obsługującego Gminę sposób wynikający z rozporządzenia obliczany jest jako udział obrotu z działalności gospodarczej Urzędu w całości dochodów wykonanych Urzędu. Oznacza to, że proporcja ta uwzględnia wszystkie dochody zrealizowane przez Urząd ze wszystkich segmentów działalności tej jednostki, podczas gdy rodzajowo część z nich może nie mieć żadnego związku z infrastrukturą kanalizacyjną. Dochody te – poza dochodami z tytułu odbioru ścieków – nie są generowane poprzez wykorzystanie oczyszczalni ścieków i sprzętu do jej obsługi, ale w drodze zupełnie innych czynności. Nawet w tych przypadkach, gdzie wyżej wymieniona infrastruktura będzie w jakimś stopniu wykorzystywana przez Urząd przy okazji realizowanych przez ten podmiot czynności innych niż odbiór ścieków (np. ścieki w urzędzie, szkole), stopień tego wykorzystania nie jest w żaden sposób odzwierciedlony poziomem realizowanych przez Urząd dochodów. Analizując strukturę obrotu z działalności gospodarczej Urzędu (oprócz obrotu z działalności wodno-ściekowej występuje m.in. najem, dzierżawa, sprzedaż działek) oraz jego dochody, należy wskazać na szereg pozycji (m.in. podatek od nieruchomości, podatek rolny, podatek leśny, podatek od środków transportowych, udział w podatkach dochodowych, subwencję, dotacje na zadania zlecone, różne opłaty należne gminie na podstawie innych ustaw), które prezentują dużą wartość nie mając związku z wykorzystaniem tej infrastruktury, zniekształcają przysługujące Gminie prawo do odliczenia VAT z wydatków na nią. Zastosowanie proporcji z rozporządzenia może być uzasadnione w stosunku do wydatków ogólnych, takich jak oświetlenie, ogrzewanie, zakup środków czystości, które zwykle służą całokształtowi działalności Urzędu (wszystkim realizowanym przez Urząd czynnościom). Wydatków takich nie da się przyporządkować do wybranych czynności realizowanych przez Urząd i w konsekwencji oparcie zakresu prawa do odliczenia VAT na udziale obrotu z działalności gospodarczej w ogólnych dochodach jest uzasadnione. Zupełnie inaczej jednak wygląda sytuacja w przypadku wydatków związanych z infrastrukturą służącą do odbioru ścieków, która jest przedmiotem tego wniosku, gdzie możliwe jest precyzyjne obliczenie stopnia jej wykorzystania do odpłatnych czynności realizowanych przez Gminę na rzecz Odbiorców zewnętrznych oraz na rzecz obiorców wewnętrznych (na potrzeby Gminy i jej jednostek organizacyjnych). Udział prawa do odliczenia jest tu możliwy do określenia za pomocą metrów sześciennych odebranych ścieków przyjętych do oczyszczalni ścieków od poszczególnych odbiorców.
Czy istnieje prawna możliwość odliczenia podatku VAT przez Gminę X na zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku z zrealizowanym zadaniem pod nazwą „(...)” poprzez korektę deklaracji za miesiące, w których otrzymano faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją tej inwestycji? 2. Czy Gmina ma możliwość rozliczania zgodnie z tak ustaloną proporcją wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem oczyszczalni ścieków po zakończeniu inwestycji? Państwa stanowisko w sprawie Gmina X uważa, że w związku z realizacją zadania pod nazwą „(...)” ma prawną możliwość częściowego odliczenia podatku od towarów i usług, tj. zgodnie ze strukturą sprzedaży, która dla poszczególnych lat, tj. 2020-2023 po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g wynosi 97% poprzez korektę deklaracji za miesiące (rok 2021, 2022, 2023), w których otrzymano faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją tej inwestycji. Jest to uzasadnione faktem, że w trakcie realizacji jak również po jego zakończeniu występują czynności opodatkowane bezpośrednio związane z realizowanym zadaniem, nawet takie, które są realizowane na podstawie umowy cywilno-prawnej – 97%. Występują także czynności niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem – 3% (zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz organów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami, do realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności cywilno-prawnych).
Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 13 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w terminach o których mowa w ust. 10, 10d, 10e, i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego. Oznacza to, że jeżeli Gmina nie odliczyła podatku naliczonego z faktur VAT związanych z wydatkami na infrastrukturę w ww. okresach, to po ich upływie będzie mogła dokonać korekty stosownych deklaracji VAT za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Po zakończeniu inwestycji Gmina ma prawo rozliczać wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem oczyszczalni według proporcji ustalanej corocznie, zgodnie ze strukturą sprzedaży ustaloną na podstawie danych z roku poprzedniego.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto, ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”, która wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają m.in. regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne. Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy: W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że: Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego. Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”. W świetle § 1 ww. rozporządzenia: Rozporządzenie: 1) określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”; 2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji. W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze. Art. 86 ust. 2h ustawy stanowi: W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji. Należy podkreślić, że ustawodawca na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom, w tym jednostkom samorządu terytorialnego, możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy tylko w sytuacji gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny. Stosownie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: a) urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, b) jednostkę budżetową, c) zakład budżetowy. Według § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia: W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Oznacza to, że sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla: · urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu Gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego), · jednostki budżetowej, · zakładu budżetowego. W przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych. Wyżej wymienione rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług. W § 3 ust. 2 rozporządzenia: Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru: X= A x 100 / DUJST gdzie poszczególne symbole oznaczają: X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej, A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej, D – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu UJST terytorialnego. Według § 2 pkt 4 rozporządzenia stanowi, że: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie: a) dokonywanych przez podatników: - odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju, - odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, - eksportu towarów, - wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju. W myśl § 2 pkt 9 rozporządzenia: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego – rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o: a) dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b–d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, b) zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, c) dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego, d) środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego, e) wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego, f) kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego, g) odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia: Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu: 1) dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności; 2) transakcji dotyczących: a) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych, b) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy. W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z § 8 rozporządzenia: W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3- 7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy. Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym: Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte. Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.): Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast, w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, jesteście Państwo czynnym podatkiem podatku VAT. Złożyli Państwo w Urzędzie Marszałkowskim wniosek i uzyskali dofinansowanie w ramach PROW 2014-2020 na realizację zadania pn.: „(...)”. Na realizację tego projektu uzyskali Państwo także dofinansowanie z WFOŚiGW w Y. W ramach zadania została przebudowana dotychczas funkcjonująca oczyszczalnia ścieków tak, aby mogła odbierać większe ilości ścieków oraz został zakupiony ciągnik rolniczy z ładowaczem czołowym i rozrzutnik osadów ściekowych. Zakupione maszyny będą służyły do obsługi oczyszczalni ścieków oraz sieci kanalizacji i przepompowni ścieków m.in. w celu załadunku i wywozu osadu do rolniczego wykorzystania. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji wyżej wymienionego zadania były wystawione na Gminę X. Do chwili obecnej nie obniżyli Państwo kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji. Faktury dokumentujące poniesione wydatki dotyczące bieżącego funkcjonowania oczyszczalni ścieków są wystawione na Państwa. Zakupione towary i usługi były, miały być i są nadal wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do wykonywania czynności nieobjętych opodatkowaniem podatkiem VAT. Nie istnieje możliwość przyporządkowania ponoszonych wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wydatki na realizację inwestycji ponieśli Państwo w latach 2021 – 2023 (pierwsza faktura z dnia 25.10.2021 r. wpłynęła w dniu 05.11.2021 r., ostatnia z faktur z dnia 31.10.2023 r. wpłynęła w dniu 03.11.2023 r.). Nakłady poniesione na realizację inwestycji zostały zaliczone przez Państwa w całości do środków trwałych podlegających amortyzacji. Wartość początkowa tych nakładów przekracza 15.000 zł. Zakupiony w ramach realizacji inwestycji ciągnik rolniczy z ładowaczem czołowym oraz rozrzutnik osadów ściekowych zostały zaliczone do środków trwałych podlegających amortyzacji (każdy odrębnie), a ich wartości początkowe przekroczyły 15.000 zł (dla każdego odrębnie). Ciągnik rolniczy z ładowaczem czołowym został zakupiony w dniu 28 luty 2023 roku i oddany do użytkowania po dokonaniu jego rejestracji w dniu 21 marca 2023 roku. Oddanie do użytku rozrzutnika osadów ściekowych będących urządzeniem niesamodzielnym, przystosowanym do pracy łącznie z zakupionym ciągnikiem rolniczym nastąpiło także w dniu 21 marca 2023 roku. Zamierzają Państwo dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących za pomocą prewspółczynnika opierającego się na udziale procentowym ilości metrów sześciennych odebranych wyłącznie od podmiotów zewnętrznych w całkowitej ilości metrów odebranych ścieków (zarówno od podmiotów zewnętrznych jak i wewnętrznych). Wzór ten wygląda następująco: 3Ścieki odebrane od OZ (m) PRE (kan) = –––––––––––––––––––––––––––––– 3Ścieki odebrane od OZ + OW (m) gdzie: OZ - oznacza podmioty zewnętrzne (Odbiorców zewnętrznych); OW - oznacza jednostki organizacyjne Gminy (Odbiorców wewnętrznych), w tym zużycie własne Gminy. Przedstawiony przez Państwa wzór kalkulacji proporcji oparty na danych w zakresie ilości metrów sześciennych odebranych ścieków określono jako „prewspółczynnik metrażowy”. Ilość metrów odebranych ścieków zarówno od odbiorców zewnętrznych jak i wewnętrznych jest ustalana za pomocą precyzyjnych wskazań aparatury tj. wodomierzy, a w kilku przypadkach na podstawie przeciętnych norm zużycia wody. Ustalenie ilości dokonuje się raz na kwartał poprzez dokonanie odpowiednich odczytów zużycia wody z wodomierzy lub przez dokonanie rozliczenia na podstawie przeciętnych norm zużycia. Państwa zdaniem, zaproponowana metoda dla celów odliczeń części podatku VAT najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Państwa działalności, a także specyfikę dokonywanych nabyć. Sposób obliczenia proporcji przedstawiony przez Państwa będzie zapewniał dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego, która proporcjonalnie przypada na wykonywane w ramach działalności czynności opodatkowane. W przedmiotowej sprawie, przy odliczaniu podatku naliczonego w pierwszej kolejności powinny znaleźć odpowiednie zastosowanie regulacje art. 86 ust. 2a i następne ustawy. W przypadku, gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a i następne ustawy. Jak wynika z wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy, sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten: zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. Sposób określenia proporcji, jak wyżej wskazano, powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że są Państwo zobowiązani do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez Państwa metody, czy też sposoby, na podstawie których dokonają Państwo wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Państwu. Wskazali Państwo, że zaproponowany przez Państwa prewspółczynnik dla celów odliczeń części VAT naliczonego od wydatków na inwestycję obiektywnie odzwierciedla stopień w jakim infrastruktura powstała w ramach inwestycji wraz z nabytymi maszynami będą wykorzystywane do działalności gospodarczej oraz na cele inne niż działalność gospodarcza. W przypadku infrastruktury i ww. maszyn służących do odbioru ścieków możliwe jest precyzyjne obliczenie stopnia ich wykorzystania do odpłatnych czynności realizowanych przez Państwa na rzecz odbiorców zewnętrznych oraz na rzecz odbiorców wewnętrznych (na potrzeby Gminy i jej jednostek organizacyjnych). Udział prawa do odliczenia jest tu możliwy do określenia za pomocą metrów sześciennych odebranych ścieków przyjętych do oczyszczalni ścieków od poszczególnych odbiorców. Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w związku ze zrealizowaną inwestycją dotyczącą rozbudowy oczyszczalni ścieków, w sytuacji gdy dotychczas nie dokonali Państwo odliczenia podatku naliczonego, będą mieli Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych, w tym ciągnika rolniczego z ładowaczem czołowym oraz rozrzutnika osadów ściekowych, oraz wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem oczyszczalni ścieków po zakończeniu inwestycji, przy zastosowaniu rzeczywistego prewspółczynnika metrażowego opartego na kryterium ilości ścieków odebranych od odbiorców zewnętrznych w sumie ilości ścieków odebranych od odbiorców zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Przy czym – jak Państwo wskazali – ww. infrastruktura oraz wydatki bieżące nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku, zatem tak obliczony podatek naliczony przypisany do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, będzie podlegał odliczeniu w całości. W zakresie sposobu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji, w tym ciągnika rolniczego z ładowaczem czołowym oraz rozrzutnika osadów ściekowych, należy wskazać na terminy określone w art. 86 ust. 10 – ust. 13 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy: Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy: Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.: Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r.: Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej: 1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo 2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W kontekście ww. przepisów należy stwierdzić, że prawo do odliczenia powstaje w związku z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu czynności będącej źródłem podatku naliczonego. Zatem jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności powstanie u dostawcy towarów czy usług, to u podatnika będącego odbiorcą tej czynności powstanie także prawo do odliczenia. O ile podstawą odliczenia podatku naliczonego będzie data powstania obowiązku podatkowego u dokonującego dostawy lub świadczącego usługi, dopiero w okresie otrzymania faktury (bądź dokumentu celnego) będzie możliwość zrealizowania prawa do odliczenia. W sytuacji gdy podatnik nie zrealizował prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy) oraz otrzymał fakturę (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy), obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy mógł dokonać w jednym z trzech kolejnych okresów rozliczeniowych. Natomiast, gdy podatnik nie dokonał odliczenia, to ma prawo dokonania takiej czynności (zgodnie z odpowiednio obowiązującą treścią art. 86 ust. 13 ustawy), poprzez skorygowanie deklaracji za okres, w którym to prawo powstało albo za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, (z wyłączeniem dotyczącym podatnika wymienionego w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy), jednak nie później niż w ciągu 5 lat licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, skoro w okolicznościach niniejszej sprawy nie odliczyli Państwo podatku naliczonego od poniesionych ww. wydatków inwestycyjnych oraz bieżących stwierdzam, że będą mieli Państwo prawo do odliczenia podatku VAT od ww. wydatków przy zastosowaniu prewspółczynnika metrażowego, poprzez dokonanie korekty deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego bądź za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to powstało. Zatem Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Interpretacja została wydana na podstawie wskazania rzez Państwa we wniosku, że „(...) Sposób obliczenia proporcji przedstawiony w opisie złożonego przez Wnioskodawcę wniosku (...) będzie obiektywnie odzwierciedlał część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza (...)”, „Sposób ten (...) bardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez Gminę działalności oraz dokonywanych przez nią nabyć. Ilość metrów odebranych ścieków (prewspółczynnik metrażowy) od poszczególnych podmiotów umożliwia w analizowanym przypadku precyzyjne obliczenie stopnia wykorzystania infrastruktury będącej przedmiotem wniosku do odpłatnych czynności realizowanych przez Gminę na rzecz odbiorców zewnętrznych (które stanowią czynności opodatkowane VAT) i na rzecz odbiorców wewnętrznych.
Obliczenie to pozwoli wyodrębnić część podatku naliczonego przypadającą wyłącznie na realizowane przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury czynności odbioru ścieków świadczone na rzecz odbiorców zewnętrznych, gdyż opiera się on na obiektywnych i precyzyjnych pomiarach odebranych ścieków w ramach ww. czynności.” Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Podkreślam także, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili