0113-KDIPT1-1.4012.74.2025.2.RG
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, będący wspólnikiem spółki jawnej, złożył wniosek o interpretację indywidualną w zakresie skutków podatkowych związanych z przeniesieniem składników majątkowych na fundację rodzinną. Zwrócił się o potwierdzenie, czy przeniesienie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych (ZCP) na fundację rodzinną nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT oraz czy nie będzie obowiązku dokonania korekty kwoty podatku odliczonego. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując, że przeniesienie składników majątkowych na fundację rodzinną będzie podlegało opodatkowaniu VAT, a w związku z tym na wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania korekty kwoty podatku odliczonego. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący: uznania, czy składniki majątkowe, przekazane Panu przez spółkę będą stanowić przedsiębiorstwo, a tym samym przeniesienie tego majątku na fundację rodzinną nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT (podatek od towarów i usług), w związku z brzmieniem art. 6 pkt 1 ustawy VAT, braku obowiązku dokonania korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 1-8 ustawy VAT, w związku z otrzymaniem przez Pana od spółki składników majątkowych, które następnie będą darowane fundacji rodzinnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie 27 marca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce i tym samym podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów - niezależnie od miejsca ich osiągania, tj. posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r., poz. 211, ze zm.), która jest wpisana do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: Przedsiębiorstwo). Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej („Spółka”). Wnioskodawca i Spółką są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), posiada siedzibę w Polsce. Rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne (dalej łącznie: Wspólnicy, oddzielnie: Wspólnik). Wnioskodawca jest Wspólnikiem większościowym (dalej: Wspólnik większościowy). W związku z rozwojem działalności, a tym samym planowaną reorganizacją podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą wpisaną w realizację planu sukcesji międzypokoleniowej, której jednym z elementów jest m.in. uproszczenie całej struktury korporacyjnej, Wspólnicy planują rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.
Rozwiązanie Spółki nastąpi na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 w zw. z art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.), w rezultacie rozwiązanie Spółki nastąpi bez przeprowadzania jej likwidacji. Wspólnik większościowy w wyniku rozwiązania Spółki otrzyma zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych prowadzony przez Spółkę (dalej: Przedsiębiorstwo lub ZCP), w tym w szczególności: 1) prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę lub umów cywilnoprawnych; 2) zobowiązania wynikające z funkcjonowania ZCP; 3) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem ZCP; 4) tajemnice ZCP; 5) nieruchomości położone w Polsce (grunty, budynki, budowle); 6) ruchomości, tj. środki trwałe i wyposażenie obejmujące wyposażenie biura, sprzęty elektroniczne (komputery, telefony, sprzęty, zestawy mebli, itp.); 7) prawa i obowiązki wynikające z umów najmu nieruchomości; 8) prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę i umów cywilnoprawnych. Rozliczenie ze Wspólnikiem mniejszościowym nastąpi w formie pieniężnej. Wspólnik większościowy, który otrzyma ZCP na moment jego otrzymania będzie czynnym podatnikiem VAT. Przeniesienie ZCP przez Wnioskodawcę na rzecz większościowego Wspólnika będzie przebiegało w następujący sposób: 1. zostanie podjęta jednomyślna uchwała o innym niż likwidacja trybie zakończenia działalności Wnioskodawcy, która zobowiąże do zbycia ZCP na Wspólnika większościowego; 2. zostanie zawarta umowa zbycia ZCP na rzecz wspólnika w większościowego w wykonaniu uchwały o innym niż likwidacja trybie zakończenia Spółki (pkt 1); 3. zostanie złożony wniosek o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, w rezultacie Wnioskodawca utraci swój byt prawny z chwilą wykreślenia z rejestru (tj. po uprawomocnieniu się postanowienia o wykreśleniu z rejestru). Co istotne, umowa zbycia będzie realizowana w oparciu o uchwałę o innym niż likwidacja trybie zakończenia działalności, zatem w zamian za zbycie nikt nie otrzyma wynagrodzenia. Zatem, do przeniesienia ZCP na rzecz Wnioskodawcy dojdzie przed ustaniem bytu prawnego Wnioskodawcy. W momencie wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, Spółka nie będzie posiadać majątku. Następnie, Wnioskodawca w związku z zaplanowanym procesem sukcesyjnym w celu zintegrowania posiadanego przez siebie majątku i zarządzania nim w taki sposób, aby dostarczyć środków utrzymania kolejnym pokoleniom, zamierza darować (bez otrzymania jakiegokolwiek ekwiwalentu) otrzymany ZCP w całości do fundacji rodzinnej, której jest fundatorem. Darowizna ZCP do fundacji rodzinnej nastąpi, albo zaraz po otrzymaniu tego majątku, albo w niedługim czasie. W rezultacie nieruchomość, która jest wynajmowana w ramach ZCP do podmiotu niepowiązanego, będzie przez krótki czas wynajmowana przez Wnioskodawcę, albo tylko przez fundacje rodzinną (jeżeli darowizna ZCP na rzecz fundacji rodzinnej nastąpi bez żadnej zwłoki), która również będzie czynnym podatnikiem VAT. Obecnie, wynajem części nieruchomości przez Spółkę stanowi czynność opodatkowaną VAT. W sytuacji przejścia ZCP na Wnioskodawcę lub fundacje rodzinną wynajem również będzie stanowić czynność opodatkowaną VAT (zarówno Wspólnik większościowy, jak i fundacja rodzinna, będą czynnymi podatnikami VAT). Pomimo tego, że Spółka nie ma takiego obowiązku, to jest w stanie przygotować oddzielny bilans i rachunek wyników dotyczący działalności ZCP. Nabywca ZCP (Wnioskodawca a następnie fundacja rodzinna), po jego nabyciu, będzie miał faktyczną oraz prawną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności związanej z usługami świadczonymi przez Spółkę w oparciu o majątek i zasoby ludzkie nabyte w ramach ZCP. W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytania Organu, wskazał Pan: Proszę o rozwinięcie używanego przez Pana we wniosku określenia „ZCP”? Czy określenie „ZCP” oznacza zorganizowaną część przedsiębiorstwa? Odpowiedź: Wnioskodawca uprzejmie wyjaśnia, że w opisie zdarzenia przyszłego posługuje się określeniem „ZCP” wyłącznie jako skrótem redakcyjnym, odnoszącym się do zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych prowadzonego przez Spółkę. W szczególności, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego: „Wspólnik większościowy w wyniku rozwiązania Spółki otrzyma zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych prowadzony przez Spółkę (dalej: Przedsiębiorstwo lub ZCP), w tym w szczególności: prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę lub umów cywilnoprawnych; zobowiązania wynikające z funkcjonowania ZCP; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem ZCP; tajemnice ZCP; nieruchomości położone w Polsce (grunty, budynki, budowle); ruchomości, tj. środki trwałe i wyposażenie (wyposażenie biura, sprzęty elektroniczne, zestawy mebli itp.); prawa i obowiązki wynikające z umów najmu nieruchomości; prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę i umów cywilnoprawnych.” Wnioskodawca zaznacza, że nie posługuje się definicją „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT ani definicją przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 tej ustawy. Gdyby bowiem celem było jednoznaczne zakwalifikowanie przenoszonego zespołu składników jako ZCP lub przedsiębiorstwa w rozumieniu ww. przepisów (w ramach opisu zdarzenia przyszłego), to złożenie wniosku o interpretację indywidualną byłoby niecelowe. Zatem określenie „ZCP” zostało użyte jedynie redakcyjnie, jako skrót odnoszący się do opisanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych. W ocenie Wnioskodawcy definicja ta została sformułowana w sposób wystarczająco precyzyjny w opisie zdarzenia przyszłego, jednak jeżeli budzi ona wątpliwości, niniejszym Wnioskodawca uprzejmie prosi o przyjęcie powyższego doprecyzowania. Czy przekazaniu na Pana rzecz - jako Wspólnika większościowego – będą podlegały wszystkie składniki niematerialne i materialne wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej spółki jawnej czy tylko ich zorganizowana część? Odpowiedź: W momencie podjęcia jednomyślnej uchwały o zakończeniu działalności Spółki w trybie innym niż likwidacja, na rzecz Wspólnika większościowego zostaną przeniesione wszystkie składniki materialne i niematerialne wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki – tj. cały majątek istniejący na ten moment. Proces ten będzie przebiegał w sposób opisany we wniosku, tj.: 1. Podjęcie jednomyślnej uchwały wspólników o zakończeniu działalności Spółki w trybie innym niż likwidacja, zobowiązującej do zbycia majątku (ZCP) na rzecz Wspólnika większościowego; 2. Zawarcie umowy zbycia ZCP na rzecz Wspólnika większościowego – w wykonaniu uchwały, o której mowa powyżej; 3. Złożenie wniosku o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, wskutek czego Spółka utraci byt prawny z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o wykreśleniu. Istotne jest, że umowa zbycia będzie realizowana w ramach procesu zakończenia działalności bez likwidacji – a więc nieodpłatnie, bez wynagrodzenia. Tym samym, przeniesienie majątku (ZCP) na rzecz Wspólnika większościowego nastąpi przed utratą bytu prawnego przez Spółkę, a w momencie wykreślenia z rejestru Spółka nie będzie posiadać już żadnego majątku. Rozliczenie z Wspólnikiem mniejszościowym nastąpi w formie pieniężnej. Czy otrzymany przez Pana od spółki jawnej - jako wspólnika większościowego - zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił 1przedsiębiorstwo w myśl art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.)? Odpowiedź: Wnioskodawca pragnie uprzejmie wskazać, że nie przesądza, czy otrzymywany przez niego zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił 1przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego. Gdyby Wnioskodawca jednoznacznie potwierdził, że przedmiotem przekazania będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego, Dyrektor KIS nie miałby możliwości dokonania własnej oceny przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego – co byłoby sprzeczne z istotą instytucji interpretacji indywidualnej. Celem złożenia wniosku jest właśnie uzyskanie stanowiska organu, czy – w świetle przedstawionego opisu zespołu składników majątkowych oraz kontekstu planowanej czynności – zespół ten może zostać uznany za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a tym samym czy zastosowanie znajdzie art. 6 pkt 1 tej ustawy. Wnioskodawca szczegółowo przedstawił zarówno sposób przeprowadzenia planowanej czynności, jak i strukturę przekazywanego majątku, pozostawiając ocenę kwalifikacji prawnopodatkowej (w szczególności w zakresie ustawy o VAT) organowi interpretacyjnemu. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 3 proszę o wskazanie czy zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych otrzymany przez Pana od spółki jawnej będzie wyodrębniony w Spółce na płaszczyźnie: a) organizacyjnej, tj. czy wyodrębnienie zostanie dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze (tj. nastąpi ich faktyczne wyodrębnienie w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Spółki)? Jeśli tak, to jakie przesłanki o tym świadczą? b) finansowej, tj. czy będzie posiadał samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz czy na podstawie prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności? Jeśli tak, to jakie przesłanki o tym świadczą? c) funkcjonalnej, tj. czy będzie stanowił potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze? Jeśli tak, to jakie przesłanki o tym świadczą? Odpowiedź: Ad a) Wyodrębnienie organizacyjne: W strukturze Spółki nie zostanie sporządzony żaden odrębny akt (np. statut, regulamin czy inny dokument o podobnym charakterze), który formalnie wyodrębniałby zespół składników majątkowych. Wynika to z faktu, że cały ten zespół składników będzie wykorzystywany do prowadzenia całości działalności Spółki i będzie do tego wystarczający. W związku z tym, tworzenie odrębnej dokumentacji organizacyjnej nie znajduje uzasadnienia praktycznego – nie ma potrzeby formalnego wyodrębniania zespołu składników w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej Spółki. Ad b) Wyodrębnienie finansowe: Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego: „Pomimo tego, że Spółka nie ma takiego obowiązku, to jest w stanie przygotować oddzielny bilans i rachunek wyników dotyczący działalności ZCP. Nabywca ZCP (Wnioskodawca, a następnie fundacja rodzinna), po jego nabyciu, będzie miał faktyczną oraz prawną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności związanej z usługami świadczonymi przez Spółkę w oparciu o majątek i zasoby ludzkie nabyte w ramach ZCP.” Spółka jawna nie jest zobowiązana do prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych, a opodatkowaniu podlegają wspólnicy, a nie sama Spółka. Niemniej jednak, na podstawie prowadzonej ewidencji możliwe jest wyodrębnienie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań w ramach całej działalności Spółki, a w razie potrzeby możliwe byłoby przygotowanie odrębnych zestawień finansowych dla tej części działalności. Ad c) Wyodrębnienie funkcjonalne: Tak – przekazywany zespół składników będzie funkcjonalnie samodzielny i zdolny do realizacji zadań gospodarczych. Przemawia za tym fakt, że Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o ten właśnie zespół składników majątkowych – a zatem będzie posiadać on pełną zdolność operacyjną do samodzielnego świadczenia usług. W związku z informacją zawartą w opisie sprawy, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, proszę o wskazanie w jakim zakresie prowadzi Pan działalność gospodarczą? Odpowiedź: Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą świadcząc kompleksową usługę organizacji zaopatrzenia i sprzedaży z uwzględnieniem transportu, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Czy składniki majątkowe otrzymane przez Pana od spółki jawnej będą wykorzystywane w całości przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej? Odpowiedź: Celem Wnioskodawcy jest nie tyle prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie otrzymanego majątku, ile jego przekazanie do fundacji rodzinnej. Obecnie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie, w jakim wykorzystywany jest otrzymywany zespół składników majątkowych (ZCP), dlatego jego nabycie może ewentualnie oznaczać rozszerzenie dotychczasowej działalności. Niemniej jednak, intencją Wnioskodawcy jest dokonanie darowizny ZCP na rzecz fundacji rodzinnej – albo niezwłocznie po jego otrzymaniu, albo w krótkim czasie po tym zdarzeniu. W rezultacie, nieruchomość wchodząca w skład ZCP, która jest obecnie wynajmowana podmiotowi niepowiązanemu (przy czym wynajem ten stanowi czynność opodatkowaną VAT), będzie nadal wykorzystywana do celów najmu – albo przez Wnioskodawcę przez krótki okres, albo od razu przez fundację rodzinną. Zarówno Wnioskodawca, jak i fundacja rodzinna będą czynnymi podatnikami VAT, co oznacza, że również po przeniesieniu ZCP czynności wynajmu będą nadal podlegać opodatkowaniu VAT. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 6 jest twierdząca, to proszę o wskazanie do jakich czynności będą wykorzystywane przez Pana składniki majątkowe otrzymane przez Pana od spółki jawnej, tj. do czynności: a) opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, b) zwolnionych od podatku od towarów i usług, c) niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Odpowiedź: Jeżeli ZCP pozostanie na krótki czas u Wnioskodawcy, to będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Natomiast jeżeli zostanie przekazany od razu po otrzymaniu darowizną do fundacji rodzinnej, to nie będzie – chyba, że organ uzna, że przekazanie do fundacji rodzinnej należy opodatkować. Czy darowizna na rzecz fundacji rodzinnej, o której mowa we wniosku obejmować będzie wszystkie składniki niematerialne i materialne wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej czy tylko część tych składników majątkowych? Odpowiedź: Darowizna na rzecz fundacji rodzinnej obejmie wyłącznie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP otrzymanego od spółki jawnej – w całości, bez jakichkolwiek wyłączeń. Wnioskodawca zamierza przekazać fundacji rodzinnej dokładnie ten zespół składników, który uprzednio zostanie mu przekazany przez Spółkę. Czy przedmiotem ww. darowizny na rzecz fundacji rodzinnej będzie zespół składników 1materialnych i niematerialnych stanowiących przedsiębiorstwo w myśl ww. art. 55 ustawy Kodeks cywilny? Odpowiedź: Wnioskodawca nie przesądza, czy przedmiotem darowizny na rzecz fundacji rodzinnej 1będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego. Potwierdzenie przez Wnioskodawcę, że przekazywany zespół składników stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego, pozbawiłoby Dyrektora KIS możliwości dokonania własnej oceny przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Tymczasem to właśnie organ interpretacyjny – na podstawie szczegółowo opisanego procesu oraz charakterystyki przekazywanego majątku – powinien ocenić, czy dany zespół składników stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym czy może korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 pkt 1 tej ustawy. Opisując strukturę darowizny oraz okoliczności jej dokonania, Wnioskodawca celowo nie posługuje się jednoznaczną kwalifikacją prawną w świetle Kodeksu cywilnego, pozostawiając tę ocenę organowi. Jeżeli przedmiotem darowizny na rzecz fundacji rodzinnej będzie zorganizowana część składników majątkowych, to czy będzie ona stanowiła zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, który będzie wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej w Pana działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to proszę wskazać przesłanki, które będą o tym świadczyły. Odpowiedź: Ad a) Wyodrębnienie organizacyjne: Po otrzymaniu ZCP Wnioskodawca sporządzi dokument wewnętrzny, z którego będzie jednoznacznie wynikać, że otrzymany zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi wyodrębnioną jednostkę organizacyjną w ramach jego działalności gospodarczej. Dokument ten będzie stanowić potwierdzenie formalnego wyodrębnienia ZCP w strukturze organizacyjnej działalności. Ad b) Wyodrębnienie finansowe: Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego: „Pomimo tego, że Spółka nie ma takiego obowiązku, to jest w stanie przygotować oddzielny bilans i rachunek wyników dotyczący działalności ZCP. Nabywca ZCP (Wnioskodawca, a następnie fundacja rodzinna), po jego nabyciu, będzie miał faktyczną oraz prawną możliwość nieprzerwanego kontynuowania działalności związanej z usługami świadczonymi przez Spółkę w oparciu o majątek i zasoby ludzkie nabyte w ramach ZCP.” W związku z tym, również Wnioskodawca – po otrzymaniu ZCP – będzie w stanie przygotować odrębny bilans i rachunek wyników dotyczący działalności prowadzonej w oparciu o przejęty majątek. Na podstawie prowadzonej ewidencji będzie możliwe przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do tej części działalności. Ad c) Wyodrębnienie funkcjonalne: Zespół składników majątkowych, który zostanie przekazany, będzie funkcjonalnie samodzielny – umożliwiając niezależne prowadzenie działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim była ona prowadzona przez Spółkę. ZCP będzie zatem zdolny do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych, bez konieczności korzystania z zasobów zewnętrznych.
Pytanie
-
Czy w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę ZCP będzie stanowić przedsiębiorstwo, a tym samym przeniesienie tego majątku na fundację rodzinną nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, w związku z brzmieniem art. 6 pkt 1 Ustawy VAT? 2. Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę ZCP, na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek dokonania korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1-8 Ustawy VAT, jeśli po otrzymaniu ZCP ze Spółki, będzie on następnie darowany do fundacji rodzinnej, gdzie fundacja rodzinna będzie go wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT? Pana stanowisko w sprawie Stanowisko Wnioskodawcy:
- W okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę ZCP będzie stanowić przedsiębiorstwo, a tym samym przeniesienie tego majątku na fundację rodzinną nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, w związku z brzmieniem art. 6 pkt 1 Ustawy VAT.
- W związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę ZCP, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ust. 1-8 Ustawy VAT, jeśli po otrzymaniu ZCP ze Spółki, będzie on następnie darowany do fundacji rodzinnej, gdzie fundacja rodzinna będzie go wykorzystywać do działalności opodatkowanej VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe przepisy stanowią implementację do polskiego prawa art. 19 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. (dalej: „Dyrektywa VAT”), w myśl którego w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. 1Zgodnie z art. 55 Kodeksu cywilnego: Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej; majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. Mając na uwadze powyższe, żeby zespół składników mógł zostać uznany za przedsiębiorstwo, musi on funkcjonować na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.
W judykaturze podkreśla się, że warunkiem uznania zespołu składników za przedsiębiorstwo, jest zdolność majątku lub jego części do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Istotny jest także zamiar nabywcy do kontynuowania działalności z wykorzystaniem nabytych składników majątkowych. W rezultacie, analiza definicji legalnej, pozwala wskazać pewne kryteria, których łączne spełnienie pozwala uznać dany zespół składników za przedsiębiorstwo: (i) musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, (ii) zespół ten powinien być spójny organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, (iii) zespół składników realizuje wskazane zadania. 1.1. Funkcjonalność zespołu majątkowego Funkcjonalność zespołu majątkowego oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych, tj. musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych (por. Dyrektor KIS z 24 sierpnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.294.2023.2.EB). Konsekwentnie, sprowadza się to do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W związku z tym ZCP (przedsiębiorstwo) będzie posiadać wszelkie niezbędne elementy do tego, aby realizować swój cel, tym samym zostanie wyposażony we wszelkie składniki niezbędne dla dalszego, samodzielnego funkcjonowania. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ZCP spełni przesłankę funkcjonalności na potrzeby definicji wynikającej z ustawy VAT. 1.2. Zorganizowanie zespołu majątkowego Składniki tworzące „przedsiębiorstwo” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa (por. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 16 sierpnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.360.2023.2.MBN). Zorganizowanie zespołu majątkowego dotyczące osób przypisanych do ZCP przejawia się m.in. tym, że zakres ich obowiązków obejmują zadania w całości związane tylko i wyłącznie z działalnością ZCP. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, ZCP spełnia również przesłankę zorganizowania zespołu majątkowego. 1.3. Zorganizowanie finansowe Zorganizowanie finansowe należy rozumieć jako pewną sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przedsiębiorstwa, tj. okoliczności, które przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych umożliwiają przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przedsiębiorstwa. Stosownie do definicji powoływanej przez organy podatkowe, przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć sytuację, w której: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (por. Dyrektor KIS z 25.08.2023 r.,
sygn. 0111-KDIB3-2.4012.406.2023.2.DK).”Jak wskazane zostało w opisie zdarzenia przyszłego, mimo braku obowiązku sporządzania bilansów i rachunków wyników, będzie możliwe sporządzenie bilansu i rachunku wyników związanych z działalnością ZCP. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ZCP będzie spełniać przesłankę zorganizowania finansowego na potrzeby definicji wynikającej z ustawy. 1.4. Możliwość samodzielnego prowadzenia oraz kontynuowania działalności W ślad za orzecznictwem TSUE, sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, warunek dotyczący możliwości samodzielnego prowadzenia działalności jest istotny z perspektywy uznania zespołu składników za przedsiębiorstwo. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez DKIS w interpretacji indywidualnej „(...) określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym” (por. Dyrektor KIS z 21 sierpnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.336.2023.2.AKA). Mając na uwadze powyższe, całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy posiada pełną zdolność do dalszego samodzielnego i odrębnego funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, więc niniejszy warunek należy uznać także za spełniony.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu. Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy: Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę,
przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego). Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów 1określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061, ze zm.), zgodnie z którym: Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o podatku od towarów i usług) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”. 2Potwierdza to art. 55 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym: Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” – wyrok NSA z 27 marca 2013 r. (sygn. akt II FSK 1896/11). O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Aby zatem ocenić, czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE. W myśl art. 2 pkt 27e ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki: istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania; zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych; zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r., sprawa C-497/01 Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją. Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy w aspekcie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy. Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który przy pomocy tego majątku prowadzi działalność gospodarczą zbywcy. Wynika to również z treści przepisu art. 91 ust. 9 ustawy, który stanowi, że – w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Aksjomat racjonalności ustawodawcy oraz kategoryczność sformułowania tego przepisu nakazuje przyjąć, że z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca prowadzi działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Jak wskazano wyżej warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części jest wykorzystanie nabytego majątku do prowadzenia działalności gospodarczej. Wykładnia art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, była już przedmiotem wypowiedzi Naczelnego Sądu Administracyjnego. W orzecznictwie konsekwentnie prezentowany jest pogląd, że wyłączenie, o którym mowa w ww. unormowaniu, dotyczy tylko takiej transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w wyniku której następca prawny (nabywca) będzie prowadził działalność gospodarczą w oparciu o przekazane przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (por. np. wyroki NSA: z 6 listopada 2014 r., I FSK 1668/13; z 29 maja 2014 r., I FSK 1028/13; z 1 marca 2013 r.). W opisanej sytuacji, jako wspólnik większościowy w wyniku rozwiązania Spółki otrzyma Pan składniki materialne i niematerialne wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Jednakże, jak wynika z wniosku, nie zamierza Pan przy pomocy tego majątku prowadzić działalności gospodarczej. Wskazał Pan, że Pana celem jest nie tyle prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie otrzymanego majątku, ile jego przekazanie do fundacji rodzinnej oraz, że Pana intencją jest dokonanie darowizny ZCP na rzecz fundacji rodzinnej – albo niezwłocznie po jego otrzymaniu, albo w krótkim czasie po tym zdarzeniu. Zatem, skoro w opisanej sytuacji, otrzymane przez Pana od Spółki składniki materialne i niematerialne nie będą służyły Panu do prowadzenia działalności gospodarczej, lecz Pana celem będzie wniesienie tych składników w całości do fundacji rodzinnej, to nie zostanie spełniony warunek dotyczący wykorzystania otrzymanego majątku do prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, skoro nie zamierza Pan nabytych od Spółki składników materialnych i niematerialnych wykorzystywać do działalności gospodarczej, a Pana intencją jest wniesienie tych składników majątkowych do fundacji rodzinnej, to nabyte przez Pana od Spółki składniki materialne i niematerialne nie mogą być traktowane jako przedsiębiorstwo. Ponadto, nabyte przez Pana od Spółki składniki materialne i niematerialne nie będą stanowiły również zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bowiem, jak wskazał Pan we wniosku, na Pana rzecz - jako Wspólnika większościowego - zostaną przeniesione wszystkie składniki materialne i niematerialne wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, tj. cały majątek istniejący na ten moment. Jednocześnie, jak wyżej wskazano, otrzymane przez Pana od Spółki składniki materialne i niematerialne nie będą służyły Panu do prowadzenia działalności gospodarczej, lecz Pana celem będzie wniesienie tych składników w całości do fundacji rodzinnej. W konsekwencji, na fundację rodzinną nie zostanie przeniesione przedsiębiorstwo, a składniki materialne i niematerialne. Przeniesienie na fundację rodzinną składników materialnych i niematerialnych nie będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Zatem, przekazanie przez Pana do fundacji rodzinnej tych składników będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Tym samym, Pana stanowisko do pytania oznaczanego we wniosku nr 1, uznałem za nieprawidłowe. Zakresem pytania oznaczonego nr 2 we wniosku objęta jest kwestia obowiązku dokonania korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 1-8 ustawy VAT, w związku z otrzymaniem przez Pana od spółki składników majątkowych, które następnie będą darowane fundacji rodzinnej. Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży. Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. W myśl art. 91 ust. 2 ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-8 ustawy. Ponadto, w myśl art. 91 ust. 9 ustawy: W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wskazałem wyżej, otrzymane przez Pana od Spółki składniki materialne i niematerialne nie będą stanowiły przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym, w związku z otrzymaniem przez Pana od Spółki tych składników materialnych i niematerialnych, nie będzie na Panu ciążył obowiązek dokonania korekty kwoty podatku odliczonego przez Spółkę, zgodnie z art. 91 ust. 1-8 ustawy. Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, również uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zaznaczam ponadto, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili