0113-KDIPT1-1.4012.217.2025.1.MGO

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 26 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług świadczonych usług nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Od 21.04.2016 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest działalność prawnicza (69.10.Z) - biuro mediacji, a dodatkowo działalność w zakresie: (70.22.Z) Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, (82.99.Z) Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana, (85.59.A) Nauka języków obcych, (85.59.B) Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane oraz (88.99.Z) Pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowana. Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług). W dniu ... r. uzyskał Pan zaświadczenie potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności z zakresu świadczenia poradnictwa obywatelskiego wydane przez podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego, tj. doradcy obywatelskiego. Instytucja doradcy została opisana w art. 11 ust. 3a ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej z dnia 5 sierpnia 2015 r. - dalej „ustawa npp npo". Poradnictwo obywatelskie nie mieści się w zakresie działalności prawniczej, jest kwalifikowane wg kodu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jako: 88.99.Z. Pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowana. Powyższe spowodowało, że w 2022 r. poszerzył Pan prowadzoną działalność gospodarczą o tę grupę usług. Od 1 stycznia 2020 r. świadczy Pan nieodpłatne poradnictwo obywatelskie. W każdym kolejnym roku zawiera Pan warunkowe umowy zlecenia z różnymi podmiotami na świadczenie nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, głównie ze: ..., a także innymi organizacjami pozarządowymi chcącymi świadczyć nieodpłatne poradnictwo obywatelskie na rzecz powiatów. Na rok 2025 posiada Pan zawarte dwie umowy z: 1) ... oraz 2) .... Przedmiotem umów jest świadczenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego za wynagrodzeniem w ramach zorganizowanych przez Starostwa Powiatowe punktów świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej (Dz. U. 2015 poz. 1255, z późn. zm.). Organizacje pozarządowe, z którymi podpisuje Pan umowy o współpracy, są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT. Umowy, co do swojej istoty polegają na tym, że dyżuruje Pan, świadcząc nieodpłatne poradnictwo obywatelskie w Punkach Nieodpłatnego Poradnictwa Obywatelskiego w różnych lokalizacjach wskazywanych przez podmiot, z którym podpisuje Pan umowę, a które wyznaczane są przez Starostwa Powiatowe, w wymiarze 4 godzin dziennie (zgodnie z art. 8 ust. 1 i 10 ustawy npp npo). Świadczenie nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego odbywa się według kolejności zgłoszeń, po umówieniu terminu wizyty. Zgłoszeń dokonuje się telefonicznie pod numerem telefonu wskazanym przez konkretne Starostwo Powiatowe. Starostwa

Powiatowe oprócz dokonywania zgłoszeń telefonicznych umożliwiają także dokonywanie zgłoszeń za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, zgodnie z art. 8 ust. 4 i 5 ustawy npp npo. Zgodnie z art. 4 ustawy npp npo: 1. Nieodpłatna pomoc prawna i nieodpłatne poradnictwo obywatelskie przysługują osobie uprawnionej, która nie jest w stanie ponieść kosztów odpłatnej pomocy prawnej, w tym osobie fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą niezatrudniającą innych osób w ciągu ostatniego roku. 2. Osoba uprawniona, przed uzyskaniem nieodpłatnej pomocy prawnej lub nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, składa pisemne oświadczenie, że nie jest w stanie ponieść kosztów odpłatnej pomocy prawnej. Osoba korzystająca z nieodpłatnej pomocy prawnej lub nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej dodatkowo składa oświadczenie o niezatrudnianiu innych osób w ciągu ostatniego roku. Oświadczenie składa się osobie udzielającej nieodpłatnej pomocy prawnej lub świadczącej nieodpłatne poradnictwo obywatelskie. Zgodnie z art. 3a ustawy npp npo: 1. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje działania dostosowane do indywidualnej sytuacji osoby uprawnionej, zmierzające do podniesienia świadomości tej osoby o przysługujących jej uprawnieniach lub spoczywających na niej obowiązkach oraz wsparcia w samodzielnym rozwiązywaniu problemu, w tym, w razie potrzeby, sporządzenie wspólnie z osobą uprawnioną planu działania i pomoc w jego realizacji. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje w szczególności porady dla osób zadłużonych i porady z zakresu spraw mieszkaniowych oraz zabezpieczenia społecznego. 2. Nieodpłatne poradnictwo obywatelskie obejmuje również nieodpłatną mediację. Za pełnienie dyżurów doradcy obywatelskiego w punktach nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego otrzymuje Pan wynagrodzenie. Podstawą ustalenia wysokości wynagrodzenia jest kwota bazowa ustalana corocznie rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości. Na rok 2025 (Dz.U. 2024 poz. 1324) została ustalona w wysokości ... zł na miesiąc. Wskazana kwota, po pomniejszeniu o koszty administracyjne przez organizację, z którą podpisuje Pan umowę zlecenia na konkretny rok, przysługuje za dyżur w przeciętnym wymiarze 5 dni w tygodniu i trwającego co najmniej 4 godziny dziennie (art. 8 ust. 3 ustawy npp npo). Wysokość wynagrodzenia zależna jest od ilości dyżurów w danym miesiącu. Nie ma Pan żadnego wpływu na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia, które ustalane jest na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości przez organizację pozarządową, z którą ma Pan na dany rok podpisaną umowę o współpracy. Podstawą wypłaty wynagrodzenia będzie więc każdy zrealizowany w danym miesiącu dyżur, przeprowadzony według harmonogramu pracy punktu świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego zgodnie z podpisaną listą obecności. Na podstawie podpisywanych umów z organizacjami pozarządowymi, z którymi ma Pan na dany rok podpisaną umowę o współpracy spoczywają na Panu następujące obowiązki: · przestrzegania przepisów ustawy, aktów wykonawczych, wydanych na jej podstawie, · udzielanie poradnictwa obywatelskiego osobiście (z wyłączeniem użycia środków komunikowania się na odległość) oraz wg swojej najlepszej wiedzy, · obecność w godzinach dyżurów w wyznaczonym miejscu udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego wg ustalonego harmonogramu, · udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego wg kolejności zgłoszeń w danym dniu, z ważnych powodów Zleceniobiorca może ustalić inną kolejność, · przyjęcia stosownych oświadczeń od osoby uprawnionej, o których mowa w art. 4 ustawy npp npo, · dokumentowania w karcie nieodpłatnej pomocy prawnej każdego przypadku udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego przez podanie informacji dotyczących czasu trwania i formy oraz dziedziny prawa, której dotyczy ta pomoc, · dokumentowania w karcie ewidencji czasu pracy, · zbiorczego przekazywania Zleceniodawcy dokumentów, o których mowa w pkt 5-7, w terminie do piątego dnia następnego miesiąca kalendarzowego w sposób uniemożliwiający powiązanie karty nieodpłatnej pomocy prawnej z oświadczeniem osoby uprawnionej, co stanowić będzie warunek rozliczenia usługi, · należytego zabezpieczenia danych osobowych, uzyskanych w związku z realizacją przedmiotu umowy. Wskazać należy, że zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 3) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie nieodpłatnej pomocy prawnej oraz nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego z dnia 21 grudnia 2018 r.- dalej: rozporządzenie - w lokalu, w którym świadczone nieodpłatne poradnictwo obywatelskie, zapewnia się: dostęp do instalacji energetycznej, telekomunikacyjnej oraz dostęp do Internetu, przy czym w pomieszczeniu, o którym mowa w pkt 1, zapewnia się komputer z dostępem do oprogramowania do edycji tekstów, oprogramowania umożliwiającego przesyłanie, odbieranie danych i porozumiewanie się na odległość środkami komunikacji elektronicznej i komputerowego systemu informacji prawnej, wraz z bazą aktów prawnych, w tym przepisów prawa powszechnie obowiązującego, orzecznictwa i materiałów pomocniczych, z dostępem do bazy aktów prawa miejscowego obowiązującego na obszarze danego powiatu i powiatów ościennych, w tym gmin wchodzących w skład danego powiatu, a także dostęp do drukarki, urządzenia pozwalającego na przenoszenie dokumentacji do postaci elektronicznej oraz do materiałów biurowych. Umowy w sprawie świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego łączące Pana z organizacjami pozarządowymi nie zawierają postanowień dotyczących odpowiedzialności stron wobec osób trzecich. Organizacje pozarządowe nie zobowiązują Pana do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. Z uwagi na fakt, że umowy obowiązują od 1 stycznia 2025 r., za świadczenie usług w miesiącu styczniu 2025 r. wystawił Pan faktury VAT, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, nie chcąc ryzykować odpowiedzialności podatkowej. Co więcej faktury VAT wystawia Pan już od pierwszego miesiąca udzielania przez Pana nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego tj. od 01 stycznia 2020 r. W Pana ocenie przychody otrzymywane od organizacji pozarządowych, za wykonywanie czynności wynikających z zawartych umów dotyczących świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, mieszczą się w zakresie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. - dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Będą to przychody wymienione w pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej. W związku z wykonywaniem czynności w ramach zlecenia nie dysponuje Pan niezależnością i samodzielnością pozwalającą na uznanie, iż działa Pan jako profesjonalny podmiot gospodarczy. Świadcząc zlecone zadania składa Pan oświadczenia woli w imieniu i na rzecz danej organizacji pozarządowej. Świadcząc poradnictwo obywatelskie nie ponosi Pan odpowiedzialności za świadczone usługi, gdyż w myśl ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej z dnia 5 sierpnia 2015 r. - dalej: ustawa npp npo - obciąża ona organizację pozarządową, która dobiera sobie kadrę w sposób indywidualny i jednostronny. Nie ponosi Pan ryzyka gospodarczego i ekonomicznego, które rozumie się jako możliwość wystąpienia takich zdarzeń, które mają w konsekwencji negatywny wpływ na wynik prowadzonej działalności gospodarczej lub niosą ze sobą niebezpieczeństwo poniesienia przez Pana straty. Od osób uprawnionych nie pobiera się żadnego wynagrodzenia za usługę, której są beneficjentami. Nie może Pan przyjmować w zamian za udzielenie porady jakiejkolwiek korzyści majątkowej od osób korzystających z porad. Otrzymuje Pan od organizacji pozarządowej, z którą ma Pan podpisaną na dany rok umowę, wynagrodzenie, niezależnie od liczby osób uprawnionych, które zgłoszą się na dyżur oraz jakości świadczonych usług. Do wykonywania czynności wykorzystuje Pan infrastrukturę znajdującą się w miejscu realizacji ww. umów, w szczególności wyposażenie pomieszczenia (biurko, stolik, krzesła, szafka), materiały biurowe, łącze internetowe, telefon, drukarkę. Kwestię zapewnienia infrastruktury dodatkowo reguluje § 5 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie nieodpłatnej pomocy prawnej oraz nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego z dnia 21 grudnia 2018 r. Infrastrukturę, wskazaną powyżej zapewnia dane Starostwo Powiatowe na rzecz którego świadczy Pan nieodpłatne poradnictwo obywatelskie, podobnie jak lokal w którym świadczone są przedmiotowe usługi.

Pytanie

Czy wykonywane przez podatnika czynności na rzecz organizacji pozarządowych na podstawie umów zlecenia, polegające na świadczeniu nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego uregulowanego w odrębnych aktach prawnych, które z mocy prawa nie może być świadczone komercyjnie, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Tym samym, czy otrzymywane z tego tytułu wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Zdaniem podatnika nie powstaje obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług od świadczonego na podstawie umowy cywilnoprawnej poradnictwa obywatelskiego. Wobec powyższego podatnik nie jest zobowiązany do dokumentowania świadczonych usług poradnictwa obywatelskiego na podstawie zawartej umowy zlecenia fakturami VAT. Pana stanowisko w sprawie Zdaniem podatnika: I. Przychody otrzymywane od organizacji pozarządowych, za wykonywanie czynności wynikających z zawartych umów dotyczących świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, mieszczą się w zakresie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. - dalej: ustawa o PIT. Będą to przychody wymienione w pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej. W związku z wykonywaniem czynności w ramach zlecenia podatnik nie dysponuje niezależnością i samodzielnością pozwalającą na uznanie, iż działa jako profesjonalny podmiot gospodarczy.

II. Świadcząc zlecone zadania podatnik składa oświadczenia woli w imieniu i na rzecz danej organizacji pozarządowej. Świadcząc poradnictwo obywatelskie podatnik nie ponosi odpowiedzialności za świadczone usługi, gdyż w myśl ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej z dnia 5 sierpnia 2015 r. - dalej: ustawa npp npo - obciąża ona organizację pozarządową, która dobiera sobie kadrę w sposób indywidualny i jednostronny. III. Podatnik nie ponosi ryzyka gospodarczego i ekonomicznego, które rozumie się jako możliwość wystąpienia takich zdarzeń, które mają w konsekwencji negatywny wpływ na wynik prowadzonej działalności gospodarczej lub niosą ze sobą niebezpieczeństwo poniesienia przez podatnika straty. Od osób uprawnionych nie pobiera się żadnego wynagrodzenia za usługę, której są beneficjentami. Podatnik nie może przyjmować w zamian za udzielenie porady jakiejkolwiek korzyści majątkowej od osób korzystających z porad. W to miejsce podatnik otrzymuje od organizacji pozarządowej, z którą ma podpisane na dany rok umowy wynagrodzenie, niezależnie od liczby osób uprawnionych, które zgłoszą się na dyżur oraz jakości świadczonych usług. Do wykonywania czynności świadczenia usługi nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego podatnik wykorzystuje infrastrukturę znajdującą się w miejscu realizacji ww. umowy, w szczególności wyposażenie pomieszczenia (biurko, stolik, krzesła, szafka), materiały biurowe, łącze internetowe, telefon, drukarkę. Kwestię zapewnienia infrastruktury dodatkowo reguluje § 5 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie nieodpłatnej pomocy prawnej oraz nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego z dnia 21 grudnia 2018 r. Infrastrukturę, wskazaną powyżej zapewnia dane Starostwo Powiatowe na rzecz którego podatnik świadczy nieodpłatne poradnictwo obywatelskie, analogicznie jak lokal w którym świadczone są usługi. IV. Zdaniem podatnika z tytułu uzyskiwanego wynagrodzenia z umów zlecenia zawieranymi z organizacjami pozarządowymi, poza prowadzoną działalnością gospodarczą, albowiem poradnictwo obywatelskie z mocy prawa nie może być świadczone komercyjnie, nie jest on zobowiązany do wystawiania faktur VAT i nie podlega w tym zakresie ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. - dalej: ustawa o VAT. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...). Artykuł 15 ustawy o VAT stanowi, że: 1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. (...) 2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. 3. Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności: (...) 3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w zakresie rodzaju czynności, warunków świadczenia tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności względem osób trzecich, dokonywane przez podatnika czynności w ramach umowy zlecenia, nie stanowią wykonywania samodzielnej działalność gospodarczej, stąd podlegają wyłączeniu opodatkowaniem podatkiem VAT, wobec faktu że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia. Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Nie będzie podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Podsumowując - w istotę typowej umowy zlecenia, której przedmiotem jest świadczenie nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego przez osobę fizyczną, wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej Zlecającego - organizacji pozarządowej. Wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej Zlecającego powoduje, że Zleceniobiorca nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego. W związku z wykonywaniem czynności w ramach zlecenia podatnik nie dysponuje niezależnością i samodzielnością pozwalającą na uznanie, iż działa jako profesjonalny podmiot gospodarczy. Umowy przewidują stałe wynagrodzenie, a wobec powyższego podatnik nie ponosi ryzyka ekonomicznego. Podatnik nie ponosi także odpowiedzialności wobec osób trzecich. Zawierane przez podatnika umowy nie wprowadzają takiej odpowiedzialności. Organizacje pozarządowe nie zobowiązują podatnika do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. W tym stanie rzeczy uważa Pan, że wykonywane przeze podatnika czynności na rzecz organizacji pozarządowych na podstawie przedmiotowych umów zlecenia, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, otrzymane z tego tytułu wynagrodzenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie powstaje także obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług od świadczonego na podstawie umowy cywilnoprawnej poradnictwa obywatelskiego. Podatnik nie jest również zobowiązany do dokumentowania świadczonych usług poradnictwa obywatelskiego na podstawie zawartej umowy zlecenia fakturami VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W świetle art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Aby dana czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność

gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Według art. 15 ust. 3 ustawy: Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności: 1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) (uchylony) 3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Na mocy art. 13 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163): Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: 1) (uchylony) 2) przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, przychody z tytułu udziału w badaniach i eksperymentach prowadzonych przez podmioty tworzące system szkolnictwa wyższego i nauki, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych; 3) przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę; 4) przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi; 5) przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7; 6) przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9; 7) przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych; 7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych; 8) przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością, c) przedsiębiorstwa w spadku - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9; 9) przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków: - wykonywania tych czynności, - wynagrodzenia, oraz - odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy. Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in., czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania, poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Mając na uwadze fakt, że w zasadzie każdy stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, określa wynagrodzenie oraz przynajmniej podstawowe warunki wykonywania czynności, należy uznać, że „odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich” jest kryterium kluczowym dla oceny charakteru prawnopodatkowego danego podmiotu. Jest to czynnik odróżniający na gruncie ustawy o podatku VAT prowadzenie działalności gospodarczej (przesłanki warunkującej status podatnika podatku VAT) od innego rodzaju aktywności zawodowej niepowodującej powstania podmiotowości prawnopodatkowej na gruncie ustawy. Znacząca jest w tym przypadku analiza istoty odpowiedzialności, wynikającej z charakteru stosunku prawnego łączącego Pana ze Stowarzyszeniem oraz z Fundacją. Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006 Nr 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Na podstawie tego artykułu: „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą. W akapicie pierwszym, art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, określa osobę, która może stać się podatnikiem, jako każdą osobę, która niezależnie prowadzi w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Przepis art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wyjaśnia znaczenie terminu „samodzielnie” użytego w art. 9. Jak stanowi ww. art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE: Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy. W celu określenia granic pojęcia „działalności gospodarczej” i „podatnika” należy przypomnieć art. 9 ust. 2 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Przepis art. 9 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stwierdza, że: Poza osobami, o których mowa w ust. 1, za podatnika uznawana jest każda osoba, która okazjonalnie dokonuje dostawy nowego środka transportu wysyłanego lub transportowanego do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę albo na rzecz sprzedawcy lub nabywcy, do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium państwa członkowskiego, ale na terytorium Wspólnoty. Przy czym, zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi (...). Dyrektywa 2006/112/WE Rady wskazuje na bardzo szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług. To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziom dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu Dyrektywy 2006/112 /WE Rady będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług. Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas Primera y Segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (...) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6). Zauważenia wymaga, że sformułowanie w powołanym art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, że z treści zawartych umów wynikać powinno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy. Powyższe oznacza, że jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zleceniobiorcą – Panem a zleceniodawcami – Stowarzyszeniem oraz Fundacją wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki, to nie można uznać Pana za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zleceniobiorca występuje w charakterze podatnika VAT. Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności: należy uznać, że co do zasady w istotę typowej umowy zlecenia, której przedmiotem jest poradnictwo obywatelskie świadczone przez osobę fizyczną, wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zlecającego – w niniejszej sprawie Stowarzyszenia i Fundacji. W tym kontekście zauważenia wymaga, że wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zlecającego powoduje, że zleceniobiorca nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym, jak kształtuje się wynagrodzenie – warunek drugi). Warunek drugi – wynagrodzenie: zakładając, że umowa przewiduje, że zleceniobiorca korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej zlecającego (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji czy umowa przewiduje stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, to nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zleceniobiorcę. Warunek trzeci – odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich: warunek będzie spełniony jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie zlecającego, a nie po stronie faktycznego wykonawcy – zleceniobiorcy, co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Uzyskał Pan zaświadczenie potwierdzające posiadanie wiedzy i umiejętności z zakresu świadczenia poradnictwa obywatelskiego wydane przez podmiot uprawniony do prowadzenia szkolenia oraz kursu doszkalającego, tj. doradcy obywatelskiego. Od 1 stycznia 2020 r. świadczy Pan nieodpłatne poradnictwo obywatelskie. W każdym kolejnym roku zawiera Pan warunkowe umowy zlecenia z różnymi podmiotami na świadczenie nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, głównie ze: ..., a także innymi organizacjami pozarządowymi chcącymi świadczyć nieodpłatne poradnictwo obywatelskie na rzecz powiatów. Na rok 2025 posiada Pan zawarte dwie umowy z .... Przedmiotem umów jest świadczenie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego za wynagrodzeniem w ramach zorganizowanych przez Starostwa Powiatowe punktów świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, zgodnie z przepisami ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej. Umowy, co do swojej istoty polegają na tym, że dyżuruje Pan, świadcząc nieodpłatne poradnictwo obywatelskie w Punkach Nieodpłatnego Poradnictwa Obywatelskiego w różnych lokalizacjach wskazywanych przez podmiot, z którym podpisuje Pan umowę, a które wyznaczane są przez Starostwa Powiatowe, w wymiarze 4 godzin dziennie (zgodnie z art. 8 ust. 1 i 10 ustawy npp npo). Za pełnienie dyżurów doradcy obywatelskiego w punktach nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego otrzymuje Pan wynagrodzenie. Podstawą ustalenia wysokości wynagrodzenia jest kwota bazowa ustalana corocznie rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości. Wskazana kwota, po pomniejszeniu o koszty administracyjne przez organizację, z którą podpisuje Pan umowę zlecenia na konkretny rok, przysługuje za dyżur w przeciętnym wymiarze 5 dni w tygodniu i trwającego co najmniej 4 godziny dziennie (art. 8 ust. 3 ustawy npp npo). Wysokość wynagrodzenia zależna jest od ilości dyżurów w danym miesiącu. Nie ma Pan żadnego wpływu na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia, które ustalane jest na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości przez organizację pozarządową, z którą ma Pan na dany rok podpisaną umowę o współpracy. Podstawą wypłaty wynagrodzenia będzie więc każdy zrealizowany w danym miesiącu dyżur, przeprowadzony według harmonogramu pracy punktu świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego zgodnie z podpisaną listą obecności. Umowy w sprawie świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego łączące Pana z organizacjami pozarządowymi nie zawierają postanowień dotyczących odpowiedzialności stron wobec osób trzecich. Organizacje pozarządowe nie zobowiązują Pana do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. W związku z wykonywaniem czynności w ramach zlecenia nie dysponuje Pan niezależnością i samodzielnością pozwalającą na uznanie, iż działa Pan jako profesjonalny podmiot gospodarczy. Świadcząc poradnictwo obywatelskie nie ponosi Pan odpowiedzialności za świadczone usługi, gdyż w myśl ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej obciąża ona organizację pozarządową, która dobiera sobie kadrę w sposób indywidualny i jednostronny. Nie ponosi Pan ryzyka gospodarczego i ekonomicznego, które rozumie się jako możliwość wystąpienia takich zdarzeń, które mają w konsekwencji negatywny wpływ na wynik prowadzonej działalności gospodarczej lub niosą ze sobą niebezpieczeństwo poniesienia przez Pana straty. Do wykonywania czynności wykorzystuje Pan infrastrukturę znajdującą się w miejscu realizacji ww. umów, w szczególności wyposażenie pomieszczenia (biurko, stolik, krzesła, szafka), materiały biurowe, łącze internetowe, telefon, drukarkę. Infrastrukturę, wskazaną powyżej zapewnia dane Starostwo Powiatowe na rzecz którego świadczy Pan nieodpłatne poradnictwo obywatelskie, podobnie jak lokal w którym świadczone są przedmiotowe usługi. W Pana ocenie przychody otrzymywane od organizacji pozarządowych, za wykonywanie czynności wynikających z zawartych umów dotyczących świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, mieszczą się w zakresie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będą to przychody wymienione w pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej. Analiza okoliczności sprawy i powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że świadczenie przez Pana usług z zakresu nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego na podstawie zawartych umów ze Stowarzyszeniem i Fundacją, nie mieści/nie będzie mieściło się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług. Realizując czynności na podstawie ww. umów o świadczenie usług nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego nie ponosi Pan odpowiedzialności wobec osób trzecich za wykonywane czynności oraz nie ponosi Pan ryzyka gospodarczego i ekonomicznego związanego z wykonywanymi ww. czynnościami. Powyższe wskazuje, że zawarcie opisanych umów o świadczenie usług nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, powoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy zbliżone do stosunku pracy, w ramach którego Pan jako Zleceniobiorca związany jest ze Zleceniodawcą (Stowarzyszeniem oraz z Fundacją) więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności Zleceniodawcy wobec osób trzecich. Jak bowiem wskazano wyżej, warunek ten będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności. Wobec powyższego, przy spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, świadczenie nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, na zasadach przedstawionych we wniosku o interpretację indywidualną nie stanowi/nie będzie stanowiło świadczenia usług w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a tym samym nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, w odniesieniu do świadczonych przez Pana usług z zakresu nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, zaistnieją przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostały/zostaną spełnione kryteria wyłączające świadczenie ww. usług, objętych zawartymi umowami zlecenia ze Stowarzyszeniem i z Fundacją, z czynności podlegających ustawie. Zatem świadczenie przez Pana, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, opisanych usług nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, nie stanowi/nie będzie stanowiło wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej i w efekcie nie jest/nie będzie Pan z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, a wykonywane czynności nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym, otrzymywane z tytułu świadczenia ww. usług wynagrodzenie nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: - stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, - zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w tym dokumentowanie świadczonych usług poradnictwa obywatelskiego, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W interpretacji tej, jako element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przyjęto Pana wskazanie, że przychody otrzymywane od organizacji pozarządowych, za wykonywanie czynności wynikających z zawartych umów dotyczących świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego, mieszczą się w zakresie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. oraz, że będą to przychody wymienione w pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.