Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który
dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na inwestycję w oparciu o
prewspółczynnik oparty na kryterium ilości metrów sześciennych odebranych ścieków od
odbiorców zewnętrznych (świadczenie podlegające VAT (podatek od towarów i usług)) w sumie ilości odebranych
ścieków od wszystkich odbiorców (tj. do odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych), tj.
prewspółczynnik ilościowy.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 marca 2025 r. (data
wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina ... (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego,
utworzoną na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U.
z 2024 r. poz. 1465 ze zm. (dalej: „ustawa o samorządzie”)), zarejestrowanym czynnym
podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności Gmina świadczy m.in. usługi dostarczania
wody i odprowadzania ścieków na rzecz swoich mieszkańców oraz innych podmiotów
gospodarczych i instytucji (zwanych dalej odbiorcami). Gmina powyższe zadania realizuje
za pośrednictwem samorządowego zakładu budżetowego - Zakładu Usług Komunalnych
w ... (dalej: „ZUK”, „Zakład”). Gmina i Zakład stanowią jednego, scentralizowanego
podatnika VAT, który dokonuje wspólnych rozliczeń z tytułu VAT.
Mając powyższe na uwadze, Gmina zdecydowała się na realizację w okresie 2024-2025 r.
inwestycji pod nazwą „...” (dalej: „Inwestycja”). Planowana Inwestycja ma na celu wsparcie
lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich Gminy poprzez poprawę stanu gospodarki
wodno-kanalizacyjnej. Inwestycja jest finansowana ze środków własnych Gminy a
częściowo ze środków przyznanych z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich, Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w ramach
działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”. Po zakończeniu
Inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej Gminy,
polegającej na dostarczaniu wody i odbiorze ścieków, wykonywanej za pośrednictwem
Zakładu.
Wydatki na Inwestycję są/będą każdorazowo dokumentowane wystawianymi przez
dostawców/wykonawców na Gminę fakturami VAT, na których Gmina oznaczona jest
/będzie jako nabywca przedmiotowych towarów i usług.
Powstała w wyniku realizacji projektu infrastruktura będzie wykorzystywana w ten sam
sposób jak cała posiadana przez Gminę infrastruktura kanalizacyjna, tj. do odbioru
ścieków od odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane) i odbiorców
wewnętrznych (czynności niepodlegające opodatkowaniu). W związku z tym, wybudowana
przez Gminę infrastruktura kanalizacyjna będzie wykorzystywana zarówno do czynności
opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (tj. do działalność gospodarczej w
rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jak i czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Gmina wskazuje również, że infrastruktura kanalizacyjna nie jest i - zgodnie z posiadaną
obecnie przez Gminę wiedzą - nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności
zwolnionych z opodatkowania VAT. Biorąc pod uwagę zakres działalności realizowanej w
ramach gospodarki kanalizacyjnej, Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować
wydatków związanych z Inwestycją wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. Tym
samym Gmina, co do zasady, zobowiązana jest do stosowania proporcji zgodnie z art. 86
ust. 2a ustawy o VAT.
W tym miejscu Gmina zaznacza, że w przeszłości otrzymała indywidualną interpretację
podatkową (Pismo z dnia 26 stycznia 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.634.2022.2.MK)
potwierdzającą prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i
bieżących związanych m.in. z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną przy zastosowaniu
klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych odebranych
ścieków od odbiorców zewnętrznych w liczbie metrów sześciennych odebranych ścieków
od wszystkich odbiorców ogółem (tj. od odbiorców zewnętrznych i od Urzędu Gminy i
jednostek organizacyjnych Gminy) (dalej: „prewspółczynnik ilościowy”). Od tego czasu, w
przedmiotowym zakresie Gmina stosuje opisany powyżej prewspółczynnik ilościowy.
Stosowany pomiar opiera się na jednoznacznych i obiektywnych wskazaniach
wynikających z zastosowania dokładnej aparatury pomiarowej tj. liczników spełniających
wszelkie wymagania prawne dla tego typu urządzeń. Przedmiotowa aparatura pomiarowa
zamontowana jest na wszystkich budynkach wykorzystywanych przez jednostki
organizacyjne Gminy (odbiorcy wewnętrzni) oraz na większości budynków należących do
odbiorców zewnętrznych.
Liczba metrów sześciennych odebranych ścieków w ... r. wynosiła odpowiednio:
3- od odbiorców zewnętrznych: ... m;
3- od odbiorców wewnętrznych: ... m.
Uwzględniając powyższe, udział liczby metrów sześciennych odebranych ścieków od
odbiorców zewnętrznych w całkowitej liczbie metrów sześciennych odebranych ścieków z
użyciem gminnej infrastruktury kanalizacyjnej za ... r. wyniósł ...% (...% przed
zaokrągleniem).
W przypadku rozliczeń Zakładu, prewspółczynnik ustalony zgodnie z Rozporządzeniem z
dnia 17 grudnia 2015 r. na podstawie danych za ... r. wynosi ...%.
Intencją niniejszej interpretacji jest potwierdzenie prawa Gminy do odliczenia podatku
naliczonego od wydatków na Inwestycję w oparciu o prewspółczynnik ilościowy.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku na pytania Organu wskazali Państwo odpowiednio:
1) Czy w związku z realizacją inwestycji pn. „...” mają/będą Państwo mieli możliwość
przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w
rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
„Wnioskodawca wskazuje, że wybudowana infrastruktura kanalizacyjna będzie
wykorzystywana zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu VAT (odbiór
ścieków od odbiorców zewnętrznych) jak i do czynności niepodlegających VAT
(odbiór ścieków od odbiorców wewnętrznych). Wnioskodawca nie jest w stanie
przyporządkować wydatków związanych z Inwestycją w całości do celów
działalności gospodarczej.”
2) Proszę o wskazanie wzoru jaki Państwo przyjęli/przyjmą do wyliczenia
prewspółczynnika ilościowego opisanego we wniosku.
„Zastosowany przez Gminę wzór wyliczenia prewspółczynnika ilościowego został
przedstawiony w treści uzasadnienia do Wniosku, jednak na potrzeby uzupełnienia
opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego Gmina przedstawia wzór poniżej:
Ilość odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych (tj. działalność gospodarcza)
/ Ilość odebranych ścieków od wszystkich odbiorców”
3) Proszę o przedstawienie analizy porównawczej sposobu określenia proporcji
ustalonego według klucza ilościowego oraz wynikającego z ww. rozporządzenia
Ministra Finansów dla samorządowego zakładu budżetowego.
„W pierwszej kolejności Gmina pragnie wskazać, że prewspółczynnik ustalony dla
ZUK na podstawie danych z ... r. obliczony zgodnie z wyżej powołanym
Rozporządzeniem – tj. zgodnie z ogólną rekomendacją Ministra Finansów – wyniósł
...%.
Dodatkowo Gmina dokonała obliczenia prewspółczynnika za pomocą wskazanej we
Wniosku metody, opartej o proporcję skalkulowaną jako stosunek ilości metrów
sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych podlegających VAT
w sumie ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców. Prewspółczynnik ten,
obliczony na podstawie danych z ... r., wyniósł ...%.”
4) Czy wskazany przez Państwa prewspółczynnik ilościowy zapewnia/będzie zapewniał
dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie
przypadającej na wykonywane przez Państwa w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane?
„Tak, zdaniem Gminy, przedstawiony powyżej prewspółczynnik ilościowy zapewnia
dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie
przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności
opodatkowane.”
5) Czy wskazany przez Państwa prewspółczynnik ilościowy obiektywnie odzwierciedla
/będzie odzwierciedlał część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność
gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku
od towarów i usług?
„Tak, zdaniem Gminy, przedstawiony powyżej prewspółczynnik ilościowy pozwala
na określenie w precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki
Gminy na gospodarkę kanalizacyjną są/będą wykorzystywane/używane do
czynności opodatkowanych dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a
jaka część wiąże się ze zużyciem własnym Gminy (cele inne niż działalność
gospodarcza).”
Pytanie
Czy Gminie przysługuje i będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od
wydatków na Inwestycję w oparciu o prewspółczynnik oparty na kryterium ilości metrów
sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych (świadczenie podlegające
VAT) w sumie ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców (tj. do odbiorców
zewnętrznych i wewnętrznych), tj. prewspółczynnik ilościowy?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawcy przysługuje i będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT
naliczonego od wydatków na Inwestycję przy zastosowaniu prewspółczynnika ilościowego,
tj. opartego na kryterium ilości metrów sześciennych odebranych ścieków od odbiorców
zewnętrznych (świadczenie podlegające VAT) w sumie ilości odebranych ścieków od
wszystkich odbiorców (tj. do odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych).
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.
in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za
dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumieć należy przeniesienie
prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o
VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej,
osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie
stanowi dostawy towarów.
Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są
wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa
w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, co
do zasady, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z
tytułu nabycia towarów i usług.
Należy zauważyć, iż w przypadku zakupów bezpośrednio i w całości związanych z
działalnością opodatkowaną (i niezwolnioną z VAT), podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1
ustawy o VAT odlicza podatek naliczony w całości. W sytuacji zaś, gdy dane zakupy
związane są zarówno z działalnością opodatkowaną jak i inną działalnością (zwolnioną lub
niepodlegającą opodatkowaniu), podatnik powinien dokonać alokacji wydatków do jednej
ze wskazanych sfer, tzw. „alokacji bezpośredniej” tak, by odliczenie podatku naliczonego
dotyczyło jedynie czynności opodatkowanych wykonywanych w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej. Natomiast w sytuacji, gdy nabyte towary wykorzystywane są
zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów
innych niż działalność gospodarcza i przypisanie tych towarów i usług w całości do
działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, podatnik winien ustalić proporcję, o
której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (dalej: „prewspółczynnik”).
Z punktu widzenia stosowania prewspółczynnika należy mieć na uwadze, że stosownie do
treści art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, będzie on miał zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w
których:
1) nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez
podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność
gospodarcza oraz
2) gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest
możliwe.
W powyższych okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze
sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów
działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie
przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż
działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może
mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).
W przypadku Gminy, biorąc pod uwagę zakres realizowanych zadań, zarówno
komercyjnych (podlegających opodatkowaniu VAT), jak i działań „władczych”,
wykonywanych w charakterze organu władzy publicznej (poza działalnością gospodarczą
w rozumieniu VAT), wydatki ponoszone na działalność związaną z odbiorem ścieków
powinny być rozliczone w oparciu o prewspółczynnik.
Jak wynika bowiem z opisu przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego,
Gmina, za pośrednictwem ZUK, świadczy odpłatnie usługi odbioru ścieków od
mieszkańców, osób prowadzących działalność gospodarczą oraz przedsiębiorstw. Odbiór
ścieków z budynku Urzędu Gminy oraz od jednostek organizacyjnych Gminy są natomiast
czynnościami wewnętrznymi Gminy. Innymi słowy, takie świadczenie uznać należy za
wykorzystywanie infrastruktury związanej z odbiorem ścieków we własnych celach Gminy,
wykraczających poza zakres prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej.
Ilość odebranych ścieków z poszczególnych lokalizacji w zdecydowanej większości
mierzona jest przy zastosowaniu liczników, co stanowi podstawę do kalkulacji należnego
wynagrodzenia z tytułu prowadzonej sprzedaży oraz podstawę do ujęcia prawidłowej
wartości dochodów wykonanych i wydatków wykonanych w sprawozdawczości
budżetowej, jaką przygotowywać musi Gmina wraz ze swoimi jednostkami
organizacyjnymi.
Powyższe oznacza, iż co do zasady Gmina będzie w stanie precyzyjnie określić ilość
odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych oraz od Urzędu Gminy i jej jednostek
organizacyjnych.
Gmina wskazuje również, że przy wyborze metody obliczania prewspółczynnika opartej o
kryterium ilościowe kierowała się licznymi interpretacjami indywidualnymi oraz wyrokami
sądów administracyjnych, w których niejednokrotnie potwierdzono możliwość odliczenia
podatku naliczonego za pomocą sposobu określenia proporcji opartego o kryterium
ilościowym w odniesieniu do działalności w zakresie kanalizacji. Prawidłowość takiej
metody potwierdza także otrzymana przez Gminę interpretacja indywidualna z 26 stycznia
2023 r. o sygn. 0114-KDIP4-1.4012.634.2022.2.MK.
Mając na uwadze zakres zadań realizowanych przez Gminę, zarówno podlegających
opodatkowaniu VAT, jak i wykonywanych poza działalnością gospodarczą w rozumieniu
VAT, a także możliwość odpowiedniego przyporządkowania wartości sprzedaży do
odpowiednich zadań, zasadnym jest, aby poczynione przez Gminę wydatki były rozliczone
z zastosowaniem prewspółczynnika, który w najbardziej reprezentatywny sposób
odpowiada specyfice działalności i dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki
kanalizacyjnej. Niemniej jednak, w ocenie Gminy, brak jest uzasadnienia stosowania do
omawianych wydatków prewspółczynnika obliczonego wedle rekomendowanych przez
Ministra Finansów zasad wskazanych w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r.
(Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu
określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności
gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. 2021 poz. 999 ze zm.).
Jak stanowi bowiem przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, „W przypadku nabycia towarów i
usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności
gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których
mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych
towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę
podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia
zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności
gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia
proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika
działalności i dokonywanych przez niego nabyć.”.
Zasady obliczania prewspółczynnika zostały zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.
Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia prewspółczynnika
odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez
niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na
działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, gdy
przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Mając powyższe na uwadze, Gmina stoi na stanowisku, iż może zastosować inny, niż
wymienione w ustawie o VAT oraz w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia
2015 r. sposób obliczania prewspółczynnika, precyzyjniej odpowiadający specyfice
wykonywanych przez Gminę czynności i dokonywanych nabyć.
Taka sytuacja powinna mieć, zdaniem Gminy, zastosowanie w szczególności w zakresie
działań w obszarze sanitarno-kanalizacyjnym. Ewidentnie bowiem struktura działalności
Gminy w tym zakresie będzie miała charakter komercyjny, a odbiór ścieków w ramach
jednostek Gminy nie wpłynie istotnie na ww. charakter. Gdyby więc, zdaniem Organu,
powyższe czynności, dokonywane w ramach jednego podatnika, miały skutkować
zastosowaniem prewspółczynnika, powinien on zostać określony w taki sposób, aby
realizować podstawowe cele VAT – tj. doprowadzić do ustalenia takiej odliczanej wartości
VAT, jaka odpowiada sprzedaży objętej VAT następującej w związku z wydatkiem.
Stosowana metoda nie powinna ani zawyżać kwoty odliczanego podatku naliczonego, ani
jej zaniżać. Powinna być obiektywna i odzwierciedlać charakter wykonywanego przez
podatnika rodzaju działalności.
Przyjęcie restrykcyjnej interpretacji przepisów, zabraniającej określenia realnej wartości
prewspółczynnika dla zadań realizowanych w zakresie gospodarki kanalizacyjnej, stoi w
oczywistej sprzeczności z zasadami VAT i narusza neutralność podatku.
Tym samym nie sposób przyjąć, że w przypadku rozliczeń Gminy, mając na uwadze
prewspółczynnik ustalony dla ZUK, specyfika prowadzonej działalności polegającej na
dostarczaniu odbieraniu ścieków pozwala odliczyć wyłącznie ...% VAT od wydatków
ponoszonych w tym właśnie zakresie (przyjmując poziom obliczonego prewspółczynnika
dla Zakładu Usług Komunalnych). Wydatki te są bezpośrednio alokowane do rozliczeń
przychodowych z tytułu odbioru ścieków, a wartość ...% w żaden sposób nie odzwierciedla
realizowanych przychodów komercyjnych z tytułu zadań z zakresu odbioru ścieków.
Tym samym należy przyjąć, że w przypadku rozliczeń Gminy, jako metodę obliczenia
prewspółczynnika, która w sposób najbardziej reprezentatywny odpowiada specyfice
działalności i dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki sanitarnej, należy uznać
przedstawioną poniżej metodę opartą o klucz ilościowy.
Wskazana metoda polega na ustaleniu proporcji, w jakiej pozostaje ilości metrów
sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych podlegających VAT w
sumie ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców:
Ilość odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych (tj. działalność gospodarcza) / Ilość
odebranych ścieków od wszystkich odbiorców
Zdaniem Gminy, przedstawiony powyżej sposób kalkulacji prewspółczynnika pozwala na
określenie w precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy
na gospodarkę kanalizacyjną są/będą wykorzystywane/używane do czynności
opodatkowanych dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże
się ze zużyciem własnym Gminy.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Gmina realizuje
Inwestycję.
Powstała w wyniku realizacji projektu infrastruktura będzie wykorzystywana w ten sam
sposób jak cała posiadana przez Gminę infrastruktura kanalizacyjne do odbierania
ścieków od odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane) i od odbiorców
wewnętrznych (czynności niepodlegające opodatkowaniu).
Ponadto, wydatków związanych z ww. Inwestycją Gmina nie jest w stanie bezpośrednio
przypisać czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu.
W związku z powyższym, mając na względzie argumentację Wnioskodawcy przedstawioną
powyżej, w ocenie Gminy ma i będzie ona miała prawo do odliczenia podatku naliczonego
od wydatków poniesionych na realizację Inwestycji w oparciu o prewspółczynnik ilościowy.
Mając na uwadze powyższe, Gmina wnosi o potwierdzenie prawidłowości
przedstawionego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w
art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z
2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności
opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do
obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem
art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur
otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone
warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od
towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są
wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których
następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które
nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich
wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu
podatkowi.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku
naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno
przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia
przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków,
które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do
odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a-2h
ustawy.
Art. 86 ust. 2a ustawy wskazuje, że:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów
wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż
działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie
art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o
którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do
działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o
której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu
wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej,
zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien
najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i
dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez
podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności
gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na
działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem
celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz
celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym
przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej
nie jest możliwe.
Przepis art. 86 ust. 2c ustawy:
Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności
następujące dane:
1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością
gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach
działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z
działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych
przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą
działalnością;
3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z
działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej
działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym
charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika
działalności innej niż gospodarcza;
4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w
ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej
i poza tą działalnością.
Z art. 86 ust. 2d ustawy wynika, że:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a,
przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
W myśl art. 86 ust. 2e ustawy:
Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności
gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza w celu obliczenia kwoty
podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane
wyliczone szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu
skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został
zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o
której mowa w art. 109 ust. 3.
Według art. 86 ust. 2f ustawy:
Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do
wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za
poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.
Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w
górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje
się odpowiednio.
W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy
wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać
specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć,
może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Według art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia,
określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za
najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności
i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest
obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia
proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych
podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z
dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania
nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych
podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.
W myśl § 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia stanowi, że:
Rozporządzenie określa w przypadku niektórych podatników sposób określania
zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności
gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych
podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem
określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota
podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się
odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury,
państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.
Według § 2 pkt 8 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki
samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:
a) urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
b) jednostkę budżetową,
c) zakład budżetowy.
Na mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala
się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu
terytorialnego.
Oznacza to, że sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:
- urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu Gminy, urzędu
miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
- jednostki budżetowej,
- zakładu budżetowego.
W przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy”
sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej,
tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego
poszczególnych jednostek organizacyjnych.
Wyżej wymienione rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są
sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice
wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.
Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu
działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz
działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.
Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia:
Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego
sposób ustalony według wzoru:
X= A x 100 / P
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby
całkowitej,
A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy,
stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności
gospodarczej,
P – przychody wykonane zakładu budżetowego.
Według § 2 pkt 4 rozporządzenia stanowi, że:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę
opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5
ustawy, w zakresie:
a) dokonywanych przez podatników:
# odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
# odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
# eksportu towarów,
# wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które
podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium
kraju.
W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o przychodach wykonanych zakładu
budżetowego - rozumie się przez to przychody zakładu budżetowego w rozumieniu
ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane temu zakładowi z budżetu
jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty dotacji, które zostały
zwrócone, wynikające ze sprawozdania z wykonania planu finansowego, z których
zakład ten pokrywał koszty swojej działalności wykonując przypisane mu zadania
jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem odsetek od środków na rachunkach
bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tego zakładu budżetowego oraz
odszkodowań należnych temu zakładowi innych niż odszkodowania stanowiące
zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.
Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:
Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego,
dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu
budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z
tytułu:
1) dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są
zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę
organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i
praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do
środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej
jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez
te jednostki działalności;
2) transakcji dotyczących:
a) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji
finansowych,
b) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim
transakcje te mają charakter pomocniczy.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie natomiast z § 8 Rozporządzenia:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7,
mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.
W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić
działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one
działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności
podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie
oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością
gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach
działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne
świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8
ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z
działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje
obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności
danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3
ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną
działalność statutową).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o
której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Ponadto, jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub
usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a
także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza
obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub
wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te
organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla
realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na
podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku
od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa
publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są
natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez
nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze
publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o
charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku
od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie
usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z
2024 r. poz. 1465 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Jak wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym,
niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W
szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę,
kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i
porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów
komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są
podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają
charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów
cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich
aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i
ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i
nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności
gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie
np. zadań własnych nałożonych na gminę, na podstawie odrębnych przepisów, jednostki
samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.
Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w
pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do
poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i
niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio
związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, podatnik - na podstawie art. 86
ust. 1 ustawy - odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie
przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej
przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność
gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo w trakcie realizacji inwestycji pod nazwą „...”. Po
zakończeniu Inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana do działalności
gospodarczej Gminy, polegającej na dostarczaniu wody i odbiorze ścieków, wykonywanej
za pośrednictwem Zakładu. Wydatki na Inwestycję są/będą każdorazowo dokumentowane
wystawianymi przez dostawców/wykonawców na Gminę fakturami VAT, na których Gmina
oznaczona jest/będzie jako nabywca przedmiotowych towarów i usług.
Wybudowana infrastruktura kanalizacyjna będzie wykorzystywana zarówno do czynności
podlegających opodatkowaniu VAT (odbiór ścieków od odbiorców zewnętrznych) jak i do
czynności niepodlegających VAT (odbiór ścieków od odbiorców wewnętrznych). Gmina nie
jest w stanie przyporządkować wydatków związanych z Inwestycją w całości do celów
działalności gospodarczej.
Zastosowany przez Gminę wzór wyliczenia prewspółczynnika ilościowego:
Ilość odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych (tj. działalność gospodarcza) / Ilość
odebranych ścieków od wszystkich odbiorców
Państwa zdaniem, przedstawiony powyżej prewspółczynnik ilościowy zapewnia dokonanie
obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w
odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na
wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane.
Przedstawiony prewspółczynnik ilościowy pozwala na określenie w precyzyjny, przejrzysty
i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy na gospodarkę kanalizacyjną są/będą
wykorzystywane/używane do czynności opodatkowanych dających prawo do odliczenia
podatku naliczonego, a jaka część wiąże się ze zużyciem własnym Gminy (cele inne niż
działalność gospodarcza). Stosowany pomiar opiera się na jednoznacznych i obiektywnych
wskazaniach wynikających z zastosowania dokładnej aparatury pomiarowej tj. liczników
spełniających wszelkie wymagania prawne dla tego typu urządzeń. Przedmiotowa
aparatura pomiarowa zamontowana jest na wszystkich budynkach wykorzystywanych
przez jednostki organizacyjne Gminy (odbiorcy wewnętrzni) oraz na większości budynków
należących do odbiorców zewnętrznych.
W przedmiotowej sprawie, przy odliczaniu podatku naliczonego powinny znaleźć
odpowiednie zastosowanie regulacje art. 86 ust. 2a i następne ustawy.
W przypadku, gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów
wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza,
w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest
możliwe, podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy
zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego
w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a i następne
ustawy.
Jak wynika z wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy, sposób określenia
proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika
działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według
którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy
ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez
podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli
sposób ten:
- zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej
na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych
VAT) oraz
- obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność
gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie
tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Sposób określenia proporcji, jak wyżej wskazano, powinien najbardziej odpowiadać
specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Oznacza to, że są Państwo zobowiązani do wyodrębnienia takiej części podatku
naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto
nadmienić, że zastosowane przez Państwa metody, czy też sposoby, na podstawie których
dokonają Państwo wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą
odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka
część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka
część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza,
spoczywa zawsze na Państwu.
Wskazali Państwo, że przyjęty przez Państwa zaproponowany prewspółczynnik ilościowy
zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie
przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności
opodatkowane. Ponadto, przedstawiony prewspółczynnik ilościowy pozwala na określenie
w precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy na
gospodarkę kanalizacyjną są/będą wykorzystywane/używane do czynności
opodatkowanych dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże
się ze zużyciem własnym Gminy (cele inne niż działalność gospodarcza).
Tym samym, w świetle powyższych okoliczności oraz wyjaśnień proponowana przez
Państwa metoda wyliczenia prewspółczynnika ilościowego opartego na kryterium ilości
metrów sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych (świadczenie
podlegające VAT) w sumie ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców (tj. do
odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych) jest metodą gwarantującą, że zakres
wykorzystywania nabywanych towarów i usług do działalności gospodarczej będzie
odzwierciedlony w sposób obiektywny i pełny. Dokonując bowiem analizy
przedstawionego we wniosku zagadnienia dotyczącego odliczenia podatku naliczonego
związanego z realizowaną przez Państwa inwestycją według indywidualnie ustalonego
przez Państwa prewspółczynnika ilościowego należy mieć na względzie, że w sytuacji, gdy
prewspółczynnik wskazany przez Państwa opiera się na jednoznacznych i jasnych
kryteriach (ilości metrów sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych w
sumie ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców, gwarantowanych przez
zastosowanie odpowiedniej aparatury pomiarowej), pozwala to na obiektywne ustalenie
struktury sprzedaży, tj. proporcji między czynnościami opodatkowanymi i
nieopodatkowanymi w tym obszarze.
A zatem są i będą Państwo uprawnieni do odliczenia podatku naliczonego od wydatków
na inwestycję pod nazwą „...” w oparciu o prewspółczynnik oparty na kryterium ilości
metrów sześciennych odebranych ścieków od odbiorców zewnętrznych (świadczenie
podlegające VAT) w sumie ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców (tj. do
odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych), tj. prewspółczynnik ilościowy.
Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w
dacie zaistnienia zdarzenia oraz
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje
w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja została wydana na podstawie wskazania przez Państwa we wniosku, że „(...)
prewspółczynnik ilościowy zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane” oraz „(...) prewspółczynnik ilościowy pozwala na określenie w
precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy na gospodarkę
kanalizacyjną są/będą wykorzystywane/używane do czynności opodatkowanych dających
prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże się ze zużyciem własnym
Gminy (cele inne niż działalność gospodarcza).”
Zastrzegam, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź kontroli
celno-skarbowej zostanie ustalone, że metoda przedstawiona we wniosku, oceniona przez
Państwa jako najbardziej reprezentatywna, nie zapewni dokonania odliczenia podatku
naliczonego od wydatków objętych opisem sprawy związanych bezpośrednio z inwestycją
wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą oraz nie będzie obiektywnie
odzwierciedlała części wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na inne
cele, a więc nie będzie metodą najbardziej odpowiadającą specyfice wykonywanej przez
Państwa działalności i dokonywanych przez Państwa nabyć, interpretacja nie wywoła w
tym zakresie skutków prawnych.
Odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje
przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i
niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących
przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza,
że należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie
zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa
z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.