📖 Pełna treść interpretacji
Dodatkowe informacje
. W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi
Wnioskodawca (Licencjodawca) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym, prowadzi działalność gospodarczą. Działalność sklasyfikowana jest pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 58.51. Z Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych, która skupia się na promowaniu akrobatyki (...). Wnioskodawca zamierza udzielać odpłatnej, rocznej licencji zainteresowanym podmiotom (dalej: Licencjobiorcy). Licencja obejmuje prawo do korzystania z (...), będącego utworem w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zapisany jest w postaci cyfrowej (plik elektroniczny). Wnioskodawca jest twórcą (...) i posiada pełnię autorskich praw majątkowych i osobistych. (...) udostępniony będzie drogą elektroniczną, tj. poprzez stronę internetową. Nabycie licencji przez zainteresowanych Licencjobiorców będzie możliwe wyłącznie elektronicznie. Aby uzyskać i zakupić licencję Licencjobiorca będzie musiał: (...). Zakres licencji uprawnia Licencjobiorców do wykorzystywania Utworu na własny użytek, tj. zapoznania się z jego zawartością, drukowania bądź przechowywania na nośnikach zewnętrznych lub cyfrowych. W razie chęci korzystania z (...) po okresie obowiązywania licencji Licencjobiorca będzie zobowiązany do zakupienia przez stronę internetową kolejnej licencji. Cena licencji będzie określona wartością brutto. Płatność za licencję następuje z góry, za pośrednictwem zewnętrznego operatora płatności elektronicznych. (...) W piśmie z dnia 31 stycznia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca na zadane w wezwaniu z dnia 27 stycznia 2025 r. nr 0112-KDSL2-1.440.722.2024.1.MC pytania, udzielił następujących odpowiedzi: 1. Jaki cel realizuje świadczenie? Jakie są oczekiwania nabywcy „(...)”? Celem realizowanego świadczenia jest dostarczenie nabywcy katalogu zawierającego wykaz oryginalnych figur/elementów na szarfie (chuście wertykalnej) wraz ze szczegółowym opisem słownym tych elementów, który pozwoli m.in. na poprawne przygotowanie do zawodów (...). Opis graficzny oraz słowny umożliwia nabywcy „(...)” zrozumienie w jaki sposób poprawnie technicznie wykonać elementy (...). Same wskazówki dotyczące prawidłowego wykonania elementów mogą być dla Nabywcy (...) również przydatne dla doskonalenia własnego warsztatu i umiejętności w akrobatyce (...). W większości elementów w opisie słownym znajduje się pozycja „wskazówka”, w której opisane są najczęściej występujące błędy podczas wykonania tego elementu. W tej pozycji Wnioskodawca wskazuje także na co zwrócić szczególną uwagę podczas wykonywania elementu. Elementy w (...) zostały przyporządkowane do różnych kategorii takich jak: (...). Dodatkowo elementy w (...) zostały sklasyfikowane wg poziomu trudności: (...). Dzięki takiemu rozwiązaniu każdy nabywca będzie mógł dopasować poziom trudności elementów do swoich umiejętności w akrobatyce (...). Oczekiwania nabywcy to: pozyskanie wiarygodnego źródła wiedzy na temat elementów z zakresu akrobatyki (...) zawierającego szczegółowy opis elementów oraz ich grafikę, a także przydatne wskazówki dotyczące techniki wykonania tych elementów. 2. Na czym polega oryginalny, twórczy charakter utworzonego przez Wnioskodawcę „(...)”? Wnioskodawca stworzył oryginalny styl rysunków/grafik, za pomocą którego zostały one w czytelny i zrozumiały sposób zaprezentowane w (...), co stanowi wartość dodaną dla nabywców. Dodatkowo Wnioskodawca sklasyfikował dostępne w (...) elementy wymyślając własny system kodów. Każdy kod zawiera w sobie unikalną cechę konkretnego elementu. Dzięki takiemu rozwiązaniu słysząc kod elementu, Licencjobiorca od razu może stwierdzić do jakiej kategorii element z (...) należy. Np.: (...). Opis słowny elementów zamieszczony przy każdej grafice w (...) jest spójny z oryginalnym, unikatowym systemem sędziowskim stworzonym przez Wnioskodawcę. Sposób wykonania przez zawodników podczas zawodów poszczególnych elementów z (...) może zostać z łatwością oceniony przez sędziów, dzięki wytycznym sędziowskim, które korelują z grafikami oraz opisami z (...). Stworzony przez Wnioskodawcę „(...)” stanowi więc spójną całość z (...). (...). Podsumowując, twórczy i oryginalny charakter „(...)” przejawia się w kreatywnym zaprezentowaniu figur akrobatycznych (...), specyficznym ich dobraniu i zestawieniu w całość, stworzeniu dla nich specjalnej punktacji i nadaniu (...) użytecznej formy m.in. dla zawodników przygotowujących się do zawodów w zakresie akrobatyki (...). 3. Czy „(...)” jest produktem szablonowym, często spotykanym, czy też posiada cechy odróżniające od innych, podobnych produktów? Jeżeli posiada cechy odróżniające, należy je wskazać i opisać. Nie istnieje inny znany Wnioskodawcy (...) zawierający sklasyfikowane, opisane i narysowane elementy akrobatyki (...). Akrobatyka (...) jest dość młodą dyscypliną sportu, (...). Oryginalne cechy „(...)” zostały omówione w odpowiedzi na pytanie nr 2. 4. Czy jest statystycznie prawdopodobne sporządzenie w przyszłości takiego samego „(...)” przez inną osobę? „(...)” koreluje z autorskim, wymyślonym przez Wnioskodawcę systemem punktacyjnym w zakresie akrobatyki (...). Jeżeli inna osoba miałaby stworzyć taki sam (...), musiałaby dopuścić się w tym zakresie powielenia autorskich, oryginalnych rozwiązań Wnioskodawcy. 5. Czy Wnioskodawca przy tworzeniu „(...)” miał swobodę w kształtowaniu ostatecznego kształtu produktu (treść, układ, szata graficzna)? Tak. (...). Szata graficzna została stworzona własnoręcznie przez Wnioskodawcę. (...). Podsumowując: wszelkie opisy, grafiki oraz forma umieszczenia poszczególnych grafik, rozmieszczenie ich w (...) jest wytworem intelektu Wnioskodawcy. Pracując nad „(...)”, Wnioskodawca niejednokrotnie dokonywał autorskich wyborów twórczych, które wpływają na wartość i postrzeganie (...) przez jego nabywców. (...) 6. Czy Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność w związku z napisaniem „(...)”? Jeśli tak, to należy wskazać za co i wobec kogo? Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec nabywców „(...)” za zgodność zasad przedstawionych w „(...)” z zasadami punktacyjnymi w zakresie akrobatyki (...) obowiązującymi podczas zawodów (...), które to zasady punktacyjne są (...). 7. Czy napisanie „(...)” wymagało specjalistycznej wiedzy/umiejętności? Jeżeli tak, to jakich? Sporządzenie „(...)” jest poparte (...) doświadczeniem Wnioskodawcy z pracy z dziećmi w sporcie jakim jest akrobatyka (...). Celem Wnioskodawcy przy tworzeniu „(...)” nie było jednak wyłącznie uporządkowanie zdobytej wiedzy i umiejętności w zakresie akrobatyki (...), (...). Stworzenie (...) wymagało kreatywności i dokonywania licznych wyborów twórczych w celu zaprezentowania specjalistycznej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy w sposób przystępny dla potencjalnych nabywców (...). W piśmie z dnia 3 lutego 2025 r. Wnioskodawca poinformował, że nie posiada opinii Głównego Urzędu Statystycznego dotyczącej klasyfikacji statystycznej dla usługi będącej przedmiotem wniosku. Z kolei, w piśmie z dnia 31 marca 2025 r. Wnioskodawca wskazał, że: 1. Przedmiotem wniosku jest świadczenie polegające na udzieleniu licencji do korzystania z utworu jakim jest „(...)”, dostarczony drogą elektroniczną poprzez stronę internetową. Jest to jedno świadczenie kompleksowe, nie można rozdzielić licencji od utworu, do której jest ona udzielona. Odpłatność pobierana jest za prawo do korzystania z ww. utworu, co wiąże się z dostępem do treści „(...)”. 2. Z punktu widzenia Licencjobiorcy jest on zainteresowany nabyciem jednego świadczenia jakim jest prawo do skorzystanie z treści „(...)” i wykorzystanie w sposób opisany w odpowiedzi do wezwania I. 3. Udzielenie licencji musi wiązać się z konkretnym utworem chronionym prawem autorskim. Jeśli twórca – Wnioskodawca – nie stworzyłby utworu jakim jest „(...)”, to nie mógłby udzielać licencji do tego utworu, jedno bez drugiego nie mogłoby występować. To dzięki stworzeniu utworu Wnioskodawca realizuje swoje prawa wynikające z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2025.24 t.j. z dnia 2025.01.09). 1Jak stanowi art. 47 ww. ustawy: „Twórca ma prawo do regularnego otrzymywania od osoby, na którą przeniósł autorskie prawa majątkowe lub od osoby, której udzielił licencji, aktualnej informacji o przychodach z korzystania ze swojego utworu oraz o wynagrodzeniu należnym w związku z tym korzystaniem, odrębnie dla każdego ze sposobów korzystania. Informacja może być wykorzystana przez twórcę wyłącznie w celu ustalenia wartości majątkowej praw przeniesionych albo stanowiących przedmiot licencji.” 4. Prawa twórcy są w bezpośrednim związku z wytworzonym utworem, brak utworu skutkowałby brakiem możliwości pobierania wynagrodzenia przez twórcę – Wnioskodawcę – za korzystanie z utworu. Aby korzystający mógł zapoznać się z treścią utworu – „(...)” – musi mieć do niego dostęp, co wiąże się z przekazaniem jego treści. Samo jednak dostarczenie ww. (...) bez możliwości wykorzystania jego zawartości byłoby nieracjonalne i niepotrzebne z punktu widzenia odbiorcy – korzystającego. 5. Organ otrzymał „(...)”, do którego udzielana jest licencja. Nie ma wiedzy czy można przedmiotowy (...) zaliczyć do publikacji określonej w poz. 24 załącznika nr 10. Przepis ten odwołuje się do poz. 19 z wyłączeniem: - publikacji, które w całości lub w przeważającej mierze składają się z treści wideo lub możliwej do odsłuchania muzyki, - czasopism regionalnych lub lokalnych. W poz. 19 znajdują się: Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany - wyłącznie towary objęte następującymi CN: 1) ex 4901 Książki, broszury, ulotki i podobne materiały, drukowane, nawet w pojedynczych arkuszach - z wyłączeniem ulotek, 2) ex 4902 Gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe - wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne, 3) 4903 00 00 Książki dla dzieci, obrazkowe, do rysowania lub kolorowania, 4) 4904 00 00 Nuty drukowane lub w rękopisie, nawet ilustrowane lub oprawione, 5) 4905 Mapy i mapy hydrograficzne lub podobne mapy wszelkich rodzajów, włączając atlasy, mapy ścienne, plany topograficzne i globusy, drukowane, 6) ex 4911 Pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne. W ocenie Wnioskodawcy, wytworzony „(...)” mógłby być zaliczony do książki (podręcznika) lub broszury. Jednak Wnioskodawca nie posiada kodu CN. 6. Wnioskodawca nie posiada kodu CN. Przedmiotem wniosku nie jest dostawa towaru. Jednak w jego ocenie, gdyby (...) nie był chroniony prawem autorskim, mógłby jako towar być objęty kodem 4901. W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r., poz. 111, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2025 r., znak 0112-KDSL2-1.440.722.2024.5.MC, tutejszy organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało doręczone Wnioskodawcy w dniu 14 kwietnia 2025 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Wnioskodawca nie skorzystał. Uzasadnienie klasyfikacji usługi Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych. Natomiast stosownie do art. 42a ustawy wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej ,,WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera: 1) opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS; 2) klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do: a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi, b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4; 3) stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4. Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie. Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy: 1) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110, art. 120 ust. 3a i art. 138i ust. 4, wynosi 23%; 2) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%; 3) stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%; 4) stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%. Z kolei, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 5%, z zastrzeżeniem art. 138i ust. 4. W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 19 wskazano CN ex 49 „Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany – wyłącznie towary objęte następującymi CN: 1) ex 4901 Książki, broszury, ulotki i podobne materiały, drukowane, nawet w pojedynczych arkuszach – z wyłączeniem ulotek, 2) ex 4902 Gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne, 3) 4903 00 00 Książki dla dzieci, obrazkowe, do rysowania lub kolorowania, 4) 4904 00 00 Nuty drukowane lub w rękopisie, nawet ilustrowane lub oprawione, 5) 4905 Mapy i mapy hydrograficzne lub podobne mapy wszelkich rodzajów, włączając atlasy, mapy ścienne, plany topograficzne i globusy, drukowane, 6) ex 4911 Pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne”. Przez oznaczenie ex – rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług tylko do towarów należących do wymienionego działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN), spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa towaru (grupy towarów)”. Natomiast w poz. 24 załącznika nr 10 do ustawy wskazano – bez względu na PKWiU – dostarczanie drogą elektroniczną publikacji objętych poz. 19, z wyłączeniem: - publikacji, które w całości lub w przeważającej mierze składają się z treści wideo lub możliwej do odsłuchania muzyki, - czasopism regionalnych lub lokalnych. Na podstawie ww. przepisów stawka w wysokości 5% ma zastosowanie dla usług dostarczania drogą elektroniczną publikacji takich jak m.in. książki sklasyfikowane w CN 4901. Zaznaczyć należy, że powołane wyżej przepisy w zakresie obniżonych stawek VAT są odzwierciedleniem dyrektywy Rady (UE) 2018/1713 z dnia 6 listopada 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE (Dz. Urz. UE L z 2018 r. nr 286/20) w odniesieniu do stawek podatku od wartości dodanej stosowanego do książek, gazet i czasopism. Zgodnie z art. 1 dyrektywy Rady (UE) 2018/1713 – w dyrektywie 2006/112/WE wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 98 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Stawki obniżone nie mają zastosowania do usług świadczonych drogą elektroniczną, z wyjątkiem usług określonych w załączniku III pkt 6.”; 2) w art. 99 dodaje się ustęp w brzmieniu: „3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, oprócz stawek, o których mowa w art. 98 ust. 1, państwa członkowskie, które w dniu 1 stycznia 2017 r. stosowały – zgodnie z prawem Unii – stawki obniżone niższe niż stawka minimalna określona w niniejszym artykule lub przyznawały zwolnienia z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie w odniesieniu do dostaw określonych towarów, o których mowa w załączniku III pkt 6, mogą również stosować takie samo opodatkowanie VAT w przypadku, gdy dostawa odbywa się drogą elektroniczną, zgodnie z załącznikiem III pkt 6.”; 3) załącznik III pkt 6 otrzymuje brzmienie: „(6) dostarczanie, w tym w formie wypożyczeń w bibliotekach, książek, gazet i czasopism, na nośnikach fizycznych, dostarczanych drogą elektroniczną albo na oba sposoby (łącznie z broszurami, ulotkami i podobnymi materiałami drukowanymi, albumami, książeczkami do rysowania lub kolorowania dla dzieci, nutami drukowanymi lub w postaci rękopisu, mapami, mapami hydrograficznymi lub podobnymi), innych niż publikacje, które w całości lub w przeważającej mierze służą celom reklamowym, oraz innych niż publikacje, które w całości lub w przeważającej mierze składają się z treści wideo lub możliwej do odsłuchania muzyki;”. Ponadto, w kwestii opodatkowania książek na nośnikach cyfrowych wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w orzeczeniu w sprawie C-390/15 Rzecznik Praw Obywatelskich (RPO), ECLI:EU:C:2017:174, w pkt 41 wskazał, że: „(...) zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału zasada równego traktowania wymaga, aby porównywalne sytuacje nie były traktowane w odmienny sposób, a sytuacje odmienne nie były traktowane w sposób jednakowy, chyba że takie traktowanie jest obiektywnie uzasadnione (wyroki: z dnia 12 listopada 2014 r., Guardian Industries i Guardian Europe/Komisja, C#580/12 P, EU:C:2014:2363, pkt 51; z dnia 4 maja 2016 r., Pillbox 38, C#477/14, EU:C:2016:324, pkt 35). (...) W konsekwencji należy stwierdzić, że w świetle celu art. 98 ust. 2 zmienionej dyrektywy 2006/112 w związku z pkt 6 załącznika III do tej dyrektywy dostawa książek cyfrowych na wszystkich nośnikach fizycznych, z jednej strony, oraz dostawa książek cyfrowych drogą elektroniczną, z drugiej strony, stanowią sytuacje podobne” (pkt 49). W związku z tym publikacje dostarczane drogą elektroniczną powinny być objęte tym samym preferencyjnym traktowaniem pod względem stawki podatku od towarów i usług jak publikacje dostarczane na wszelkich nośnikach fizycznych. Uzasadnionym przy tym jest, aby zakres przedmiotowy publikacji drukowanych oraz dostarczanych na innych nośnikach fizycznych, jak również dostarczanych drogą elektroniczną był tożsamy. Stąd też poz. 24 załącznika nr 10 do ustawy odwołuje się do tak określonego zakresu również w odniesieniu do wydawnictw dostarczanych drogą elektroniczną. Przy czym przez usługi elektroniczne – na podstawie art. 2 pkt 26 ustawy – rozumie się usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011. Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011, do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. W myśl ust. 2 ww. artykułu, ust. 1 obejmuje w szczególności: a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami; b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa; c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę; d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer; e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.); f) usługi wyszczególnione w załączniku I. W ww. załączniku I w pozycji „3. Punkt 3 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE” wyszczególniono usługi dotyczące zawartości książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych. Uwzględniając powyższe, należy uznać, że przepisy dotyczące wydawnictw książkowych, nut, map i wydawnictw prasowych drukowanych odwołują się w sposób tożsamy do ww. wydawnictw dostarczanych drogą elektroniczną. Określone przedmiotowo wydawnictwa mogą korzystać ze stawek obniżonych, gdy są dostarczane na nośnikach fizycznych, drogą elektroniczną albo na oba te sposoby. W przypadku publikacji dostarczanych drogą elektroniczną istotna jest nie forma, a treść udostępniana czytelnikom. W pierwszej kolejności należy zatem dokonać zidentyfikowania treści klasyfikowanej publikacji pod kątem cech wskazanych w CN, niezbędnych do uznania publikacji za publikacje książkowe lub prasowe. Jak bowiem wynika z przywołanych przepisów, stawka obniżona ma zastosowanie do dostarczania drogą elektroniczną publikacji, które są klasyfikowane do odpowiednich wskazanych w ustawie pozycji Nomenklatury Scalonej (CN). Taka sytuacja wymaga zawsze porównania, czy dostęp elektroniczny jest odwzorowaniem publikacji, ewentualnie – w szczególności, gdy publikacja jest dostarczana wyłącznie w formie elektronicznej – czy posiada cechy publikacji o określonym kodzie CN. Przedmiotem wniosku jest udostępnianie drogą elektroniczną w postaci cyfrowej „(...)”. Celem jest dostarczenie nabywcy katalogu zawierającego wykaz oryginalnych figur /elementów na szarfie (chuście wertykalnej) wraz ze szczegółowym opisem słownym tych elementów, który pozwoli m.in. na poprawne przygotowanie do zawodów. Wnioskodawca ponadto, będąc autorem „(...)”, zamierza udzielać odpłatnej, rocznej licencji nabywcom (...), który będzie dostępny poprzez stronę internetową (sklep online). Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu, proces nabycia „(...)” wygląda następująco(...). (...). Zakres licencji uprawnia nabywców do wykorzystywania (...)u na własny użytek, tj. zapoznania się z jego zawartością, drukowania, bądź przechowywania na nośnikach zewnętrznych lub cyfrowych. W analizowanym przypadku mamy zatem do czynienia z usługą dostarczania publikacji drogą elektroniczną. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, nabycie „(...)” i licencji możliwe będzie wyłącznie drogą elektroniczną. Wnioskodawca ponadto poinformował, że stworzył oryginalny styl rysunków/grafik, za pomocą których zostały one w czytelny i zrozumiały sposób zaprezentowane w (...). Opis graficzny i słowny umożliwia nabywcy (...) zrozumienie w jaki sposób poprawnie technicznie wykonać elementy zaprezentowane w (...). Ponadto, w uzupełnieniu z dnia 31 marca 2025 r. Wnioskodawca wskazał, że w jego ocenie „(...)” mógłby być zaliczony do książki (podręcznika) lub broszury. Wnioskodawca poinformował również, że nie posiada kodu CN, jednak w jego ocenie (...) jako towar mógłby być objęty kodem 4901. Tutejszy organ dokonał analizy przesłanego przez Wnioskodawcę w formacie pdf. „(...)”. Z dokonanej analizy wynika, że publikacja ta składa się ze xxx stron i podzielona jest na następujące „bloki”: (...). Elementy w „(...)” zostały sklasyfikowane wg poziomu trudności: (...). Dodatkowo zostały przyporządkowane do różnych kategorii takich jak: (...). Wnioskodawca wprowadził ponadto kolorystykę dla poszczególnych kategorii elementów, np.: (...). (...) (...). Publikacja nie zawiera materiałów reklamowych oraz w żadnej części nie składa się z treści wideo lub możliwej do odsłuchania muzyki. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z tytułem działu 49 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „KSIĄŻKI, GAZETY, OBRAZKI I POZOSTAŁE WYROBY PRZEMYSŁU POLIGRAFICZNEGO, DRUKOWANE; MANUSKRYPTY, MASZYNOPISY I PLANY”. Natomiast zgodnie z notami wyjaśniającymi do działu 49, z kilkoma wyjątkami, o których mowa poniżej, dział ten obejmuje wszystkie materiały drukowane, których zasadniczy charakter i zastosowanie wyznaczone są przez fakt, że są one zadrukowane motywami, znakami lub prezentacjami graficznymi. Do celów tego działu określenie „drukowany” obejmuje nie tylko reprodukowanie różnymi metodami zwykłego drukowania ręcznego (np. druk z grawiur lub drzeworytów, innych niż oryginały) lub drukowanie mechaniczne (druk typograficzny, druk offsetowy, litografia, rotograwiura itd.), ale również reprodukowanie za pomocą kopiarek, wytwarzanie pod kontrolą maszyny do automatycznego przetwarzania danych, wytłaczanie, fotografowanie, fotokopiowanie, termokopiowanie lub pisanie na maszynie (zobacz uwaga 2 do tego działu), bez względu na kształt znaków, w jakich drukowanie jest wykonywane (np. litery dowolnego alfabetu, cyfry, znaki stenograficzne, symbole alfabetu Morse’a lub innych kodów, znaki Braille’a, nuty, obrazki, diagramy). Jednakże określenie to nie obejmuje drukowania zabarwienia lub dekoracyjnego, lub powtarzających się deseni. Pozycja 4901 działu 49 obejmuje „Książki, broszury, ulotki i podobne materiały, drukowane, nawet w pojedynczych arkuszach”. Z not wyjaśniających do tej pozycji wynika, że pozycja ta obejmuje praktycznie wszystkie publikacje i materiały drukowane do czytania, ilustrowane lub nie, z wyjątkiem materiałów reklamowych oraz wyrobów w sposób bardziej szczegółowy objętych innymi pozycjami niniejszego działu (zwłaszcza pozycją 4902, 4903 lub 4904). Obejmuje: (A) Książki i książeczki, składające się głównie z materiału tekstowego dowolnego rodzaju i wydrukowane w dowolnym języku lub dowolnymi znakami, włącznie z alfabetem Braille’a lub znakami stenograficznymi. Zaliczają się tu dzieła literackie wszelkiego rodzaju, podręczniki (włączając edukacyjne książki ćwiczeń), z tekstem narracyjnym lub bez, które zawierają pytania lub ćwiczenia (zazwyczaj z miejscem na odręczne wypełnienie); publikacje techniczne; książki źródłowe, takie jak słowniki, encyklopedie i informatory (np. książki telefoniczne zawierające „żółte strony”); katalogi muzealne i bibliotek publicznych (ale nie katalogi handlowe); książki liturgiczne, takie jak modlitewniki i śpiewniki (inne niż śpiewniki muzyczne objęte pozycją 4904); książki dla dzieci (inne niż książki obrazkowe dla dzieci, książki do rysowania lub kolorowania objęte pozycją 4903). Książki takie mogą być oprawione (w papier lub miękkie lub sztywne okładki), jedno-lub wielotomowe, lub mogą być w postaci drukowanych arkuszy obejmujących całość lub część kompletnego dzieła przeznaczonych do oprawienia. Obwoluty, obejmy, zakładki i inne drobne dodatki występujące łącznie z książkami uważane są za stanowiące część książki. (B) Broszury, pamflety i ulotki, które składają się z wielu kartek z materiałem do czytania połączonych razem (np. zszywkami) lub z kartek niepołączonych, lub nawet z pojedynczych kartek. Obejmuje publikacje, takie jak: krótsze rozprawy i monografie, instrukcje itd. wydane przez organy rządowe lub inne ciała, traktaty, arkusze śpiewnikowe itd. Grupa ta nie obejmuje drukowanych kart z osobistymi pozdrowieniami, wiadomościami lub zawiadomieniami (pozycja 4909) oraz drukowanych formularzy, które wymagają wprowadzenia pewnych dodatkowych informacji do ich wypełnienia (pozycja 4911). (C) Materiały tekstowe w postaci kartek do włożenia w skoroszyty. Pozycja ta obejmuje również: 1) Gazety, dzienniki i periodyki oprawione inaczej niż w papier oraz komplety gazet, dzienników lub periodyków obejmujące więcej niż jeden numer, oprawione w jedną okładkę, nawet zawierające materiały reklamowe. 2) Oprawione książki obrazkowe (inne niż książki obrazkowe dla dzieci objęte pozycją 4903). 3) Zbiory drukowanych reprodukcji dzieł sztuki, rysunków itd. wraz z odnośnym tekstem (na przykład biografią artysty), z numerowanymi stronami i tworzące całość przystosowaną do oprawienia. 4) Wkładki ilustrowane występujące razem z oprawionymi książkami zawierającymi odnośny tekst i stanowiące ich uzupełnienie. Jak wskazano powyżej, „(...)” liczy xxx strony oraz zawiera szczegółowy opis elementów oraz grafikę, a także przydatne wskazówki dotyczące techniki wykonywania tych elementów pozwalające m.in. na poprawne przygotowanie do zawodów (...). Opis słowny i grafiki, wzajemnie się uzupełniają umożliwiając nabywcy „(...)” zrozumienie w jaki sposób poprawnie technicznie wykonać elementy zaprezentowane w (...), (...). Same wskazówki dotyczące prawidłowego wykonania elementów mogą być dla nabywcy „(...)” również przydatne dla doskonalenia własnego warsztatu i umiejętności w akrobatyce (...). Publikacja nie zawiera materiałów wideo oraz audio, lecz stanowi materiał do czytania. Zatem, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, posiada ona cechy i właściwości towarów objętych CN 4901. W tym miejscu należy nawiązać do zawartego w uzupełnieniu wniosku z dnia 31 marca 2025 r. stwierdzenia Wnioskodawcy, iż jego przedmiotem jest świadczenie polegające na udzieleniu licencji do korzystania z utworu jakim jest „(...)”, dostarczony drogą elektroniczną poprzez stronę internetową, a także do zapisów zawartych (...) Odnosząc się do powyższego, Organ wyjaśni zagadnienie dotyczące praw autorskich i utworu. W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 63 wskazano, bez względu na symbol PKWiU „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r., poz. 24, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – są utwory: 1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); 2) plastyczne; 3) fotograficzne; 4) lutnicze; 5) wzornictwa przemysłowego; 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; 7) muzyczne i słowno-muzyczne; 8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; 9) audiowizualne (w tym filmowe). Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy: 1) stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy); 2) stanowić przejaw działalności twórczej; 3) mieć indywidualny charakter. O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką „oryginalności” utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi. Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Odwołując się do pojęcia „twórcy” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w jej rozumieniu jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców. Natomiast podstawą do udzielania licencji jest art. 67 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który stanowi, że: 1. Twórca może udzielić upoważnienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania. 2. Jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w określony sposób (licencja wyłączna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna). 3. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, licencjobiorca nie może upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie uzyskanej licencji. 4. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, uprawniony z licencji wyłącznej może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia autorskich praw majątkowych, w zakresie objętym umową licencyjną. 5. Umowa licencyjna wyłączna wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. Co do zasady licencji udziela się na okres 5 lat (art. 66 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Termin ten jest określony w ustawie o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Można jednak czas trwania licencji skrócić do np. 1 roku lub wydłużyć go na czas nieokreślony. W tym miejscu należy wyjaśnić, że Wnioskodawca będąc autorem (...) dokonuje sprzedaży na rzecz jego nabywcy – gotowy, już wcześniej przez siebie przygotowany/stworzony „(...)”. Wnioskodawca nie wytworzył go bowiem dla konkretnego klienta, na jego zamówienie. Usługa realizowana przez Wnioskodawcę polega w istocie na udostępnianiu gotowego już (...) poprzez stronę internetową. Nabywca po dokonaniu płatności otrzymuje gotowy „(...)” w formacie pdf. oraz licencję uprawniającą nabywcę do wykorzystania (...) na własny użytek. Zatem po zakupie licencji, nabywcy sprzedawany jest „nieoryginalny” produkt (oryginałem jest bowiem projekt (...) wykonany przez Wnioskodawcę pierwotnie, na komputerze) i ma tu miejsce prawo dostępu do kolejnych egzemplarzy tego samego wcześniej stworzonego (...). Wnioskodawca w analizowanej sprawie jedynie umożliwia dostęp do „(...)” wielu osobom – za odpłatnością. Prawa autorskie, o których mowa w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przypisane są zatem do oryginału, pierwotnego projektu (...) i przysługują podatnikom. Zatem, po zakupie licencji sprzedawany nie jest oryginalny utwór (...), lecz ma miejsce udostępnianie dostępu do kolejnych egzemplarzy (...). Wnioskodawca nie wykonuje żadnej usługi, a jedynie umożliwia dostęp do „(...)” wielu osobom – za odpłatnością. Dokonując oceny przedmiotowej usługi należy mieć ponadto na uwadze, że nie dotyczy ona, wbrew twierdzeniu Strony, udzielania licencji do korzystania z utworu jakim jest „(...)” dostarczany drogą elektroniczną poprzez stronę internetową. Należy wyjaśnić, że pozycja 63 załącznika nr 3 do ustawy odnosi się do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Licencja zatem, w świetle powyższej pozycji 63 załącznika nr 3 do ustawy, dotyczy usług twórców oraz artystów wykonawców i jej udzielenie jest związane z możliwością korzystania z utworu przez nabywcę. W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z utworem, zatem nie występuje tu licencja, o której mowa w poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy. Licencja, o której mowa we wniosku i której udziela Wnioskodawca, obejmuje prawo do korzystania z „(...)” i określa jedynie czas dostępu do przedmiotowej publikacji, tj. daje nabywcy prawo do rocznego jej wykorzystywania na określonych polach eksploatacji. W analizowanej sprawie ponadto, skoro nie mamy do czynienia z utworem, to nie występuje również honorarium. Podsumowując, usługa będąca przedmiotem wniosku polega w istocie na udostępnianiu nabywcy drogą elektroniczną egzemplarza, stworzonego już wcześniej przez Wnioskodawcę „(...)” poprzez stronę internetową. W analizowanej sprawie mamy zatem jedynie prawo dostępu do (...) i prawo do skorzystania z niego – po wykupieniu dostępu. W konsekwencji, świadczona przez Wnioskodawcę usługa – dostarczanie drogą elektroniczną poprzez stronę internetową publikacji, tj. „(...)”, który nie składa się ani z treści wideo ani z możliwej do odsłuchania muzyki – podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 5% – na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy w zw. z poz. 24 oraz poz. 19 załącznika nr 10 do ustawy. Informacje dodatkowe Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała. Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji. Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków: - podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy), - usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy). Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy). WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem: 1) następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo 2) wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1 - w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy). WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że: - klasyfikacja usługi, lub - stawka podatku właściwa dla usługi lub - podstawa prawna stawki podatku staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy). Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r., poz. 111), zwanej dalej Ordynacją podatkową. POUCZENIE Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Odwołanie zgodnie z art. 42g ust. 4 ustawy, można złożyć wyłączne za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie https://www.podatki.gov.pl/e- urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem konta/wyznaczając użytkownika konta organizacji w e-Urzędzie Skarbowym. Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).