Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
dłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6,
opodatkowania przeniesienia własności Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia kolizji
wraz z ich dokumentacją na rzecz Spółki oraz prawa do pełnego odliczenia podatku
naliczonego od wydatków ponoszonych w ramach realizacji inwestycji pn. „(...)”.
Uzupełnili go Państwo pismem 3 kwietnia 2025 r. (wpływ 3 kwietnia 2025 r.) – w
odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług).
Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz.
1465 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), Gmina jest wyposażona w osobność
prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie
zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie gospodarki nieruchomościami.
Gmina realizuje inwestycję pn. „(...)” (dalej: Inwestycja) w ramach zadania pn. „(...)” (dalej:
Zadanie).
W tym miejscu Gmina wskazuje, iż przedmiotem złożonego wniosku o wydanie
interpretacji indywidualnej jest Inwestycja wyłącznie w części dotycząca przeniesienia
urządzeń elektroenergetycznych.
Zadanie realizowane jest na nieruchomościach gruntowych stanowiących własność
Gminy, które po ukończeniu Zadania zamierza sprzedać pod budowę osiedla domów
jednorodzinnych (dalej: Działki). Przedmiotowe nieruchomości są objęte Miejscowym
Planem Zagospodarowania Terenu, z którego wynika ich przeznaczenie pod zabudowę
mieszkaniową.
Podczas realizacji Zadania, stwierdzono kolizję Działek i następujących urządzeń
elektroenergetycznych stanowiących własność (...) (dalej: Spółka): Linia napowietrzna (...)
(dalej łącznie: Urządzenia).
Urządzenia znajdujące się na działkach kolidowałyby z zabudową mieszkaniową, a w
konsekwencji sprzedaż działek przez Gminę w celu budowy osiedla domów
jednorodzinnych byłaby utrudniona. Ponadto, Spółka zobowiązana jest do świadczenia
usług w zakresie dystrybucji energii elektrycznej za pośrednictwem przedmiotowych
Urządzeń.
Gmina zamierza zawrzeć ze Spółką umowę w ramach, której zobowiąże się do usunięcia
kolizji poprzez przeniesienie Urządzeń nieleżących do Spółki w miejsce, które nie będzie
kolidowało z zabudową mieszkaniową. Po zakończeniu Inwestycji, Spółka zobowiązuje się
do zakupu od Gminy Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia kolizji wraz z ich
dokumentacją.
Gmina zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia z tytułu tzw. Usługi
tolerancji w kwocie równej sumie: ostatecznej cenny netto sprzedaży Urządzeń
wykonanych w ramach usunięcia kolizji, praw autorskich do dokumentacji wraz z prawem
własności egzemplarzy nośników, na których przedmiotową dokumentację utrwalono
oraz wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, powiększone o wartość
VAT.
W związku z realizacją Inwestycji, Gmina ponosi/poniesie w przedmiotowym zakresie
wydatki, które są/będą udokumentowane wystawianymi przez dostawców/wykonawców
na Gminę fakturami VAT, na których Gmina oznaczona jest/będzie jako nabywca
przedmiotowych towarów i usług.
Ponoszone wydatki inwestycyjne na realizację Zadania dotyczą wyłącznie Działek
przeznaczonych do sprzedaży. W szczególności, nie są to wydatki o charakterze ogólnym,
które dotyczyłyby wszystkich gruntów posiadanych przez Gminę (w tym np.
zabudowanych, bądź też w ogóle nieprzeznaczonych pod zabudowę – Gmina wprawdzie
ponosi również takie wydatki, niemniej jednak złożony wniosek ich nie dotyczy). Realizując
przedmiotowe Zadanie, Gmina oczekuje, iż dzięki niemu będzie w stanie szybko znaleźć
kupców i uzyskać wyższą cenę ze sprzedaży nieruchomości.
Ww. przeznaczone do sprzedaży nieruchomości są niezabudowane i zgodnie z przyjętym
miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny przeznaczone
pod zabudowę mieszkaniową. Stanowią zatem tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt
33 ustawy o VAT.
Doprecyzowanie opisu sprawy
Na pytania zawarte w wezwaniu:
1. Numery ewidencyjne wszystkich działek, które planują Państwo sprzedać po usunięciu
Urządzeń elektroenergetycznych kolidujących z zabudową mieszkaniową?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Gmina wskazuje, iż zamierza sprzedać działki ewidencyjne nr 1, 2, 3, 4, 5, 6.
2. Czy od nabycia działek przeznaczonyc do sprzedaży, przysługiwało Państwu prawo do
obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego?
Odpowiedzieli Państowe, że:
Gmina wyjaśnia, że nabyła przedmiotowe działki w drodze komunalizacji, więc nie
przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT.
3. Czy działki przeznaczone do sprzedaży były/są/będą przez Państwa wykorzystywane
od momentu ich nabycia do momentu ich sprzedaży wyłącznie na cele działalności
zwolnionej od podatku VAT?
Odpowiedzieli Państwo, że:
Nie, działki przeznaczone do sprzedaży nie były wykorzystywane do działalności
zwolnionej z podatku VAT. Działki dotychczas nie były przedmiotem żadnej umowy
najmu bądź dzierżawy na jakiekolwiek cele w tym rolnicze.
Pytania
1. Czy sprzedaż działek po usunięciu kolizji w ramach realizacji Inwestycji stanowić będzie
czynność podlegającą opodatkowaniu VAT wykonywaną w ramach działalności
gospodarczej, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania VAT?
2. Czy przeniesienie własności Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia kolizji wraz z
ich dokumentacją na rzecz Spółki stanowić będzie czynność podlegającą
opodatkowaniu VAT wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, niekorzystającą
ze zwolnienia z opodatkowania VAT?
3. Czy Gminie przysługuje/przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego od
wydatków ponoszonych w ramach realizacji Inwestycji?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Sprzedaż działek po usunięciu kolizji w ramach realizacji Inwestycji stanowić będzie
czynność podlegającą opodatkowaniu VAT wykonywaną w ramach działalności
gospodarczej, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania VAT.
2. Przeniesienie własności Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia kolizji wraz z ich
dokumentacją na rzecz Spółki stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu
VAT wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, niekorzystającą ze zwolnienia z
opodatkowania VAT.
3. Gminie przysługuje/przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od
wydatków ponoszonych w ramach realizacji Inwestycji.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad 1. i Ad 2.
• Gmina jako podatnik VAT
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby
prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne,
wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej
działalności.
Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników
organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie
realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których
zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych
umów cywilnoprawnych.
Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w
określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art.
15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję
podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych
przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin,
podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.
Zatem, w przypadku, gdy Gmina wykonuje czynności na podstawie umów
cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów
prowadzących działalność gospodarczą – powinna być ona traktowana jako podatnik VAT,
gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna
dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich
części oraz wszelkie postacie energii.
Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w
art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania
towarami jak właściciel.
Mając na uwadze, iż Gmina zamierza dokonać sprzedaży ww. nieruchomości za
wynagrodzeniem i działać będzie jednocześnie w roli podatnika VAT w ramach tych
transakcji, przedmiotowe transakcje powinny podlegać opodatkowaniu VAT jako odpłatna
dostawa towarów na gruncie ustawy o VAT.
Jednocześnie, Gmina zamierza dokonać transakcji sprzedaży, czyli przeniesienia własności
Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia kolizji wraz z ich dokumentacją na rzecz Spółki,
odpłatnie, na podstawie umowy cywilnoprawnej i działać będzie jednocześnie w roli
podatnika VAT, zatem przedmiotowa sprzedaż powinna podlegać opodatkowaniu VAT
jako odpłatna dostawa towarów na gruncie ustawy o VAT. Jednocześnie, w opinii Gminy,
omawiana transakcja nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani
też rozporządzenie wykonawcze, nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z podatku.
• Sposób opodatkowania VAT transakcji nieruchomościowych
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów
niezabudowanych innych niż tereny budowalne.
Z powyższej regulacji wynika, iż ze zwolnienia z VAT będzie korzystała dostawa, której
przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż
budowlane w rozumieniu ustawy o VAT.
Przez tereny budowlane, zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, rozumieć należy grunty
przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym.
Odnosząc powyższe uregulowania do niniejszej sprawy, Gmina pragnie wskazać, iż dla
ww. nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W
konsekwencji o przeznaczeniu rzeczonych nieruchomości będą decydowały więc zapisy
przedmiotowego aktu prawa miejscowego.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy, z obowiązującego miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego wynika, że przedmiotowe działki zostały przeznaczone
pod zabudowę jako teren zabudowy mieszkaniowej.
Wobec powyższego, w ocenie Gminy należy uznać, iż w danej sytuacji przedmiotem
dostawy będzie teren niezabudowany, niemniej przeznaczony pod zabudowę. Tym
samym w analizowanym przypadku, nie będzie możliwe skorzystanie ze zwolnienia z VAT,
o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Ad 3.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane
do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15,
przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z
zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, pod warunkiem
niezaistnienia przesłanek negatywnych, sprecyzowanych w treści art. 88 ustawy o VAT.
Dodatkowo prawo to przysługuje w pełnym zakresie, o ile nie zachodzą okoliczności
ograniczające ww. prawo przewidziane w art. 90 i 91 ustawy o VAT.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem
podatnika wynikającym z samej konstrukcji VAT. Z przytoczonej powyżej regulacji wynika
jednakże, iż odliczenie to przysługuje wyłącznie w zakresie, w jakim nabywane towary i
usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności
opodatkowanych, czyli takich, które generują podatek należny. Ustawa o VAT wyłącza
zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i
usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku oraz
niepodlegających opodatkowaniu.
Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym
przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:
- zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
- pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne,
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące
samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub
rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za
podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie
realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których
zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych
umów cywilnoprawnych.
Jednocześnie jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT
podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.
Mając na uwadze powyższe, z przedstawionego przez Gminę uzasadnienia do pytania nr 1
i 2 wynika, iż sprzedaż nieruchomości oraz Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia
kolizji stanowić będzie czynności podlegające opodatkowaniu VAT, niekorzystające ze
zwolnienia z opodatkowania, w ramach których to czynności Gmina działać będzie jako
podatnik VAT, o którym mowa w powołanym powyżej art. 15 ustawy o VAT.
Gmina stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym istnieje bezsporny
związek wydatków, które są/będą przez Gminę ponoszone w ramach Inwestycji z
czynnościami opodatkowanymi w postaci planowanej sprzedaży Urządzeń wykonanych w
ramach usunięcia kolizji. Dodatkowo istnieje także związek z czynnościami
opodatkowanymi w postaci planowanej sprzedaży działek. Będące przedmiotem
złożonego wniosku wydatki mają na celu usunięcie kolizji infrastruktury, a tym samym
wywierają wpływ na możliwości znalezienia nabywców przez Gminę i uzyskania jak
najkorzystniejszej ceny sprzedaży.
Jako że sprzedaż Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia kolizji będzie opodatkowana
VAT, zdaniem Gminy należy uznać, iż w tym przypadku istnieje związek pomiędzy
wskazanymi w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydatkami na przeniesienie
Urządzeń elektroenergetycznych w ramach Inwestycji, a czynnościami opodatkowanymi –
planowaną sprzedażą tych Urządzeń.
Dodatkowo Gmina wskazuje, iż poniesione przez Gminę wydatki w ramach Inwestycji są
/będą ściśle związane z działalnością Gminy w zakresie sprzedaży działek, bowiem bez
usunięcia kolizji występującej między działkami a Urządzeniami elektroenergetycznymi nie
byłaby możliwa ich sprzedaż pod zabudowę mieszkaniową.
Gmina zwraca w tym miejscu uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii
Europejskiej (dalej: TSUE) w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz.
TSUE wskazał w nim, że: „(...) aby odliczenie podatku VAT było dopuszczalne, transakcja
powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z
transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. W ten
sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług
zakłada, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy
transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do tego odliczenia”.
W świetle powyższego należy podkreślić, że nakłady, które Gmina poniosła i ponosi na
realizację Inwestycji w zakresie przeniesienia Urządzeń elektroenergetycznych w oczywisty
sposób stanowi transakcje bezpośrednio związaną z transakcją sprzedaży tych Urządzeń.
Dodatkowo, wydatki poniesione na realizację Inwestycji tworzą bezpośrednią relację z
transakcją sprzedaży działek.
Gmina podkreśla, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby
w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności
tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii
Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie
przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził,
iż „prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od
kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności
gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że
każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama
podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.
Zdaniem Gminy, w zakresie analizowanych planowanych transakcji sprzedaży działek nie
powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty, dokonujące
sprzedaży nieruchomości. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż podmioty działające na rynku
nieruchomości mają prawo do odliczania podatku od wydatków związanych ze sprzedażą
nieruchomości (w przypadku, gdy ich sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT). Jeżeli zatem
w analizowanym przypadku Gmina jest podatnikiem VAT na gruncie art. 15 ust. 1 i ust. 6
ustawy o VAT i jednocześnie będzie zobowiązana do odprowadzania VAT należnego z
tytułu planowanej sprzedaży działek (podobnie jak inni przedsiębiorcy), powinna mieć ona
prawo do odliczenia VAT naliczonego. Odmienne stanowisko w analizowanej kwestii
byłoby sprzeczne z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Analogiczne wnioski sformułował NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2020 r. o sygn. I FSK
1113/19. NSA wskazał w ww. wyroku, iż: „(...) podstawą podejmowanych przez Gminę
działań było uatrakcyjnienie działek poprzez zapewnienie właściwej infrastruktury, a
zatem przygotowanie nieruchomości do sprzedaży, by uzyskać jak najwyższą za nie cenę,
nie zaś zapewnienie „dóbr publicznych” mieszkańcom. Mimo więc, iż sporne wydatki
inwestycyjne mieściły się w kategorii zadań własnych nałożonych ustawą o samorządzie
gminnym, to decydujący jest cel, który przyświecał tej inwestycji, a zatem umożliwienie
wykonania czynności opodatkowanych w postaci dostawy nieruchomości przeznaczonych
pod zabudowę. Całość inwestycji miała bowiem w istocie przysłużyć się celowi
komercyjnemu, bez jej realizacji Gmina nie mogłaby osiągnąć dobrej ceny sprzedaży, a
nawet mogłoby w ogóle nie dojść do znalezienia kupca i dokonania zbycia nieruchomości”.
Pogląd o prawie do odliczenia VAT przysługującym jednostkom samorządu terytorialnego
w przypadku realizacji podobnych inwestycji znajduje także potwierdzenie m.in.:
- w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 lutego 2021 r.
o sygn. I SA/Kr 1265/20. WSA wskazał w ww. wyroku, że: „Sam fakt, że wydatki
poniesione przez Gminę uznane zostaną za związane z zadaniami własnymi, nie
przesądza jeszcze o braku możliwości odliczenia podatku naliczonego. Jeśli zatem
inwestycje związane z infrastrukturą techniczną, w tym przypadku drogową, miały na
celu zapewnienie stosownej infrastruktury umożliwiającej sprzedaż działek w celu
rozwijania się na nich MŚP, to działania te niewątpliwie są związane z czynnościami
opodatkowanymi, jakimi była sprzedaż działek tam ulokowanych. W konsekwencji
skarżącej Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z
tytułu zakwestionowanych przez organ interpretacyjny wydatków jak również
pozostałych wydatków, o których była mowa wcześniej”,
- w interpretacji indywidualnej z dnia 8 marca 2021 r., sygn. 0115-KDIT1-
2.4012.821.2017.11.S/SKJ, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej,
organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym:
„Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków
ponoszonych na budowę Infrastruktury w ramach Projektów Inwestycyjnych w
związku z podlegającą opodatkowaniu VAT sprzedażą działek”,
- w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. ITPP3/4512-563/15/APR,
wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, organ podatkowy przyznał, że
w związku z wydatkami inwestycyjnymi na budowę infrastruktury drogowej w celu
dostosowania jej do potrzeb parku inwestycyjnego Gminie będzie przysługiwać prawo
do odliczenia podatku VAT od poniesionych w tym zakresie wydatków, jako że wydatki
te związane są z opodatkowaną VAT sprzedażą nieruchomości na terenie parku
inwestycyjnego;
- w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2014 r., sygn. ILPP1/443-287/14-5/NS,
wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, organ podatkowy uznał za
prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Wnioskodawca, będący
czynnym podatnikiem podatku VAT, ma/będzie miał możliwość obniżenia kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z poniesionymi ww.
wydatkami związanymi wyłącznie z konkretnymi działkami przeznaczonymi pod
zabudowę, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy”,
- w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. ILPP1/443-849/14-3/HW,
wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który przyznał, że w związku z
wydatkami inwestycyjnymi obejmującymi m.in. budowę dróg dojazdowych, a także
doprowadzenie sieci kanalizacyjnych, wodociągowych, gazowych,
telekomunikacyjnych ponoszonymi w celu sprzedaży niezabudowanych działek pod
budownictwo mieszkaniowe, Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia
podatku naliczonego.
Reasumując, Gminie przysługuje/przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia VAT
naliczonego od wydatków ponoszonych w ramach realizacji Inwestycji w związku z
podlegającą opodatkowaniu VAT planowaną sprzedażą zarówno Urządzeń wykonanych w
ramach usunięcia kolizji, jak i Działek.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa
towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy
oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą
z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7
ust. 1 ustawy.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o
której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców
lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz
rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność
gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu
towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów
zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących
te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa,
dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych
na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Aby określić możliwość zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy, który wyłącza organy władzy
publicznej z grona podatników podatku od towarów i usług, konieczne jest określenie, czy
zadania realizowane przez te organy są zadaniami, dla których zostały powołane w
ramach reżimu publicznoprawnego, czy też są to czynności wykonywane na podstawie
zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że decydującą przesłanką przesądzającą o
uznaniu, bądź nieuznaniu organu władzy publicznej za podatnika tego podatku jest
zachowanie się tego organu jako organu władzy publicznej, bądź jako podatnika w
stosunku do określonych świadczeń.
Wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatników ma charakter wyłączenia
podmiotowo-przedmiotowego.
Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:
1) podmiotem jest wyłącznie organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ,
2) wykonywane są czynności, które związane są wyłącznie z realizacją zadań nałożonych
na ten podmiot przepisami prawa, do realizacji których został on powołany.
Innymi słowy, organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch
przypadkach – gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego
zadań (co wynika z pierwszej części art. 15 ust. 6 ustawy) oraz gdy wykonuje czynności
mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Wyłączenie z grona podatników podatku od towarów i usług organów władzy publicznej
jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im
specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa,
obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia
zasady konkurencji.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku
VAT. Gmina realizuje inwestycję pn. „(...)” (dalej: Inwestycja) w ramach zadania pn. „(...)”
(dalej: Zadanie). Zadanie realizowane jest na nieruchomościach gruntowych stanowiących
własność Gminy, które po ukończeniu Zadania Gmina zamierza sprzedać pod budowę
osiedla domów jednorodzinnych (dalej: Działki). Podczas realizacji Zadania, stwierdzono
kolizję Działek i Urządzeń elektroenergetycznych stanowiących własność Spółki.
Urządzenia znajdujące się na działkach kolidowałyby z zabudową mieszkaniową, a w
konsekwencji sprzedaż działek przez Gminę w celu budowy osiedla domów
jednorodzinnych byłaby utrudniona. Spółka zobowiązana jest do świadczenia usług w
zakresie dystrybucji energii elektrycznej za pośrednictwem przedmiotowych Urządzeń.
Gmina zamierza sprzedać działki ewidencyjne nr 1, 2, 3, 4, 5, 6. Przeznaczone do
sprzedaży nieruchomości są niezabudowane i zgodnie z przyjętym miejscowym planem
zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny przeznaczone pod zabudowę
mieszkaniową. Stanowią zatem tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.
Gmina nabyła przedmiotowe działki w drodze komunalizacji, więc nie przysługiwało jej
prawo do odliczenia VAT. Działki przeznaczone do sprzedaży nie były wykorzystywane do
działalności zwolnionej z podatku VAT. Działki dotychczas nie były przedmiotem żadnej
umowy najmu bądź dzierżawy na jakiekolwiek cele w tym rolnicze.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii wskazania, czy sprzedaż ww. działek, po usunięciu
kolizji w ramach realizacji Inwestycji, oraz przeniesienie własności Urządzeń wykonanych
w ramach usunięcia kolizji wraz z ich dokumentacją na rzecz Spółki, będzie stanowić
czynność podlegającą opodatkowaniu VAT oraz nie będzie korzystać ze zwolnienia od
podatku VAT.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy wskazać, że dostawa
przez Gminę przedmiotowych działek oraz sprzedaż Urządzeń wraz z ich dokumentacją
będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), nie będzie bowiem
wykonywana w ramach zadań publicznych. W odniesieniu do dostawy przedmiotowych
działek oraz Urządzeń wraz z ich dokumentacją nie będą Państwo działać jako organ
władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Dokonując odpłatnego zbycia
działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz Urządzeń wraz z ich dokumentacją będą Państwo działać
jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzący działalność gospodarczą
opodatkowaną podatkiem VAT. Wobec tego, powyższe czynności w świetle ustawy o VAT
będą traktowane jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem
od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.
Należy wskazać, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może
korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach
wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności lub
zwolnienia od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub
świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny
budowlane.
W myśl art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się
przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem
zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z
decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w
przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których
przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w
przypadku gruntów niezabudowanych tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei,
zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów),
będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi.
Należy ponadto zauważyć, że według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym
uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód
wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów
zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu,
należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz
określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w
miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w
drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji
inwestycji celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala
się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego
braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
Jak Państwo wskazali we wniosku, przeznaczone do sprzedaży nieruchomości są
niezabudowane i zgodnie z przyjętym miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego stanowią tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową. Zatem,
działki te stanowią teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.
Tym samym w rozpatrywanej sprawie nie będzie mieć zastosowania zwolnienie od
podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistnieją przesłanki umożliwiające
zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dla dostawy działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6
należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia wynikające z przepisu art. 43 ust. 1
pkt 2 ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele
działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia
tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia
kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich
towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub
wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i
wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni,
miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy,
dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym
przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie
działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich
przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać
dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia
dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2
ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że działki przeznaczone do sprzedaży nie były wykorzystywane do
działalności zwolnionej od podatku VAT.
Tym samym, nie zostaną spełnione warunki do zastosowania dla dostawy działek nr 1, 2,
3, 4, 5 i 6 zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji należy
stwierdzić, że sprzedaż przez Państwa ww. działek, nie będzie korzystała także ze
zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
W odniesieniu do sprzedaży, czyli przeniesienia własności Urządzeń wykonanych w
ramach usunięcia kolizji wraz z ich dokumentacją na rzecz Spółki, wskazać należy, że ani
przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują
zwolnienia od podatku dla tej czynności. W związku z czym, sprzedaż Urządzeń wraz z ich
dokumentacją na rzecz Spółki nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania
podatkiem VAT i w konsekwencji będzie opodatkowana podatkiem VAT.
Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6, po usunięciu
kolizji w ramach realizacji Inwestycji, stanowić będzie czynność podlegającą
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1
ustawy. Sprzedaż ww. działek nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na
podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ani pkt 2 ustawy, lecz będzie w całości opodatkowana
podatkiem VAT według właściwej stawki podatku od towarów i usług. Również
przeniesienie własności Urządzeń wykonanych w ramach usunięcia kolizji wraz z ich
dokumentacją na rzecz Spółki stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i
nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.
Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 jest
prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii prawa do odliczenia VAT naliczonego od
wydatków ponoszonych w ramach realizacji Inwestycji.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w
art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności
opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do
obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem
art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur
otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem
usługi.
Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone
warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy
towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do
wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest
określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest
związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ta zasada wyklucza możliwość
dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie
są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich
wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających
opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku
naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z
którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności
opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej
towary (usługi) te są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych
podatkiem VAT.
Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości
lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych,
wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych,
określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają
podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w oparciu o
który:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy
podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku
gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest
zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do
podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w
sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do
podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art.
96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie
podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone
warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy
towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do
wykonywania czynności opodatkowanych.
Jak wskazali Państwo we wniosku, Gmina zamierza zawrzeć ze Spółką umowę w ramach,
której zobowiąże się do usunięcia kolizji poprzez przeniesienie Urządzeń nieleżących do
Spółki w miejsce, które nie będzie kolidowało z zabudową mieszkaniową. Po zakończeniu
Inwestycji, Spółka zobowiązuje się do zakupu od Gminy Urządzeń wykonanych w ramach
usunięcia kolizji wraz z ich dokumentacją. W związku z realizacją Inwestycji, Gmina ponosi
/poniesie w przedmiotowym zakresie wydatki, które są/będą udokumentowane
wystawianymi przez dostawców/wykonawców na Gminę fakturami VAT, na których Gmina
oznaczona jest/będzie jako nabywca przedmiotowych towarów i usług.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika zatem, że od początku realizacji Inwestycji
zamierzali Państwo dokonać sprzedaży Urządzeń na rzecz Spółki. Ponadto, jak wskazano
powyżej, sprzedaż Urządzeń wraz z ich dokumentacją nie będzie korzystała ze zwolnienia
z opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji będzie opodatkowana podatkiem VAT.
Zatem w tej sytuacji wystąpi bezsprzecznie bezpośredni związek ponoszonych wydatków
na realizację Inwestycji polegającej na usunięciu kolizji poprzez przeniesienie Urządzeń, ze
sprzedażą opodatkowaną. W konsekwencji przysługuje/będzie przysługiwało Państwu
prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z usunięciem kolizji
poprzez przeniesienie Urządzeń, które to Urządzenia zostaną sprzedane na rzecz Spółki.
Prawo to przysługuje Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych
wymienionych w art. 88 ustawy.
Podsumowując, stwierdzić należy, że Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do
odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych w ramach realizacji Inwestycji.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest
prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w
dacie zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w
dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do
wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia
przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej
tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem
zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub
nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia
przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy,
gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się
będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w
złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na
wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W
przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno -
skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym
zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu
przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie
zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się
Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje
ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.