W dniu 10 stycznia 2025 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT w kontekście świadczonych przez nią usług nauczania rysunku i malarstwa. Wnioskodawczyni argumentowała, że spełnia wymogi dotyczące pojęcia nauczyciela oraz że jej usługi mają charakter powszechny. Organ podatkowy, w wydanej interpretacji, stwierdził, że stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe, wskazując, że świadczone przez nią usługi nie są kształceniem powszechnym ani wyższym, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie Wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny10 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 10 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy spełnienia przez Panią wymagania dotyczącego pojęcia nauczyciela oraz uznania jako powszechnych świadczonych przez Panią usług udzielania lekcji rysunku i malarstwa, tym samym prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. Uzupełniła go Pani pismem z 3 kwietnia 2025 r. (wpływ 3 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego 4 kwietnia 2024 r. Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą pod nazwą (...). Jest architektem wnętrz z wykształcenia – w roku (...) obroniła Wnioskodawczyni tytuł magistra sztuki (...). Ponadto, Wnioskodawczyni od młodzieńczych lat maluje obrazy (w trakcie nauki w szkole podstawowej uczęszczała na zajęcia plastyczne w (...)), brała udział w wielu konkursach plastycznych otrzymując nagrody i wyróżnienia, brała udział w Warsztatach (...). Brała Wnioskodawczyni udział w licznych plenerach malarskich organizowanych przez (...). Po otrzymaniu dyplomu magistra sztuki w roku (...), w tym samym roku założyła działalność (...), którą zamknęła w roku (...). Po przerwie związanej ze sprawami osobistymi, aż do momentu założenia działalności w kwietniu roku 2024, nieregularnie wykonywała Wnioskodawczyni zlecenia na projekty wnętrz oraz artystyczne malunki ścienne w oparciu o umowy o dzieło z instytucjami publicznymi lub osobami fizycznymi. W tym czasie uczęszczała Wnioskodawczyni na wspomniane wyżej plenery i stale brała udział w różnych wydarzeniach związanych ze sztuką. W październiku 2022 r. do czerwca 2024 r. podjęła Wnioskodawczyni pracę w oparciu o umowę zlecenie z (...) jako instruktor rysunku i malarstwa grup plastycznych dla dzieci w wieku 6-14 lat oraz dla osób dorosłych. Od kwietnia 2024 r. działa w ramach własnej działalności gospodarczej pod kodami: 74.10. Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania, 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, 71.11.Z Działalność w zakresie architektury, 85.52.Z Pozaszkolne formy edukacji artystycznej, 90.03.Z Artystyczna i literacka działalność twórcza. Zakresem pracy Wnioskodawczyni jest wykonywanie projektów wnętrz komercyjnych i prywatnych, koncepcji aranżacji terenów zielonych, malowanie obrazów, tworzenie rysunków, projektów materiałów reklamowych (logo firm itp.), malowanie obrazów, malarstwo artystyczne ścienne i rysunków np. portretów w ołówku. Od maja 2024 r. związana jest Wnioskodawczyni na czas nieokreślony umową o współpracę z firmą z branży produkcyjnej na projektowanie produktu oraz wszelkich związanych z tym czynności: tworzenie koncepcji produktu lub linii produktów, tworzenie projektu wzorniczego, nadzór na etapie jego realizacji/produkcji, dokonywanie na tym etapie zmian i ulepszeń, konsultacje z klientami, doradztwo, konsultacje i współpraca z działem technologicznym i konstruktorskim, przygotowywanie materiałów dot. projektowanych produktów do np. katalogów reklamowych, na stronę internetową lub do mediów społecznościowych. Jednocześnie od września 2024 r. osobiście udziela Wnioskodawczyni prywatnych i grupowych lekcji rysunku i malarstwa (...) dzieciom, stacjonarnie, raz w tygodniu. Nauka ta obejmuje głównie: naukę i podstawy rysunku, naukę podstaw geometrii wykreślnej, perspektywy (perspektywa jedno, dwu i trójzbiegowa), pojęcia takie jak kompozycja, światłocień, proporcje, naukę rysunku anatomii człowieka, natury, martwą naturę. W ramach nauki malarstwa skupia się Wnioskodawczyni na pojęciach takich jak perspektywa w malarstwie, kolorystyka i tonacje, dobór kolorów, kompozycja, poczucie głębi. Wiedzę na zajęciach Wnioskodawczyni przekazuję nie tylko na podstawie doświadczenia zawodowego, ale i na podstawie zdobytego wykształcenia – na studiach na (...) w zakres programu edukacyjnego wchodziły min. zajęcia z podstaw projektowania, z projektowania
wnętrz, geometrii wykreślnej, rysunku i malarstwa oraz historii sztuki. Prowadzone przez Wnioskodawczynię zajęcia zostały założone we wrześniu zeszłego roku z prośby rodziców, którzy chcieli dalej rozwijać wiedzę swoich dzieci. Dzieci, które obecnie uczęszczają na zajęcia przez dwa lata kariery Wnioskodawczyni w (...) jako instruktor rysunku i malarstwa, uczęszczały do niej na zajęcia w (...). One same, jaki i ich rodzice, dobrze znają Wnioskodawczynię, wykształcenie, wiedzę oraz doświadczenie. Z informacji przez nich przekazanych, podejmowanie nauki u Wnioskodawczyni jest dla nich przede wszystkim przygotowaniem do wyboru dalszej ścieżki nauki w szkołach średnich, i patrząc dalej, studiów. Uczęszczają do Wnioskodawczyni dzieci z klas 5-7 szkoły podstawowej, które myślą o dalszej edukacji – w technikum w klasie projektowania graficznego (technik reklamy), czy też na studiach architektonicznych. W dalszej przyszłości nie zamierza Wnioskodawczyni obniżać jakości wykonywanych usług, i zakłada udzielać lekcji w takim samym zakresie jak obecnie, dla dzieci, które myślą o szeroko rozumianej karierze plastycznej (architekt wnętrz, grafik, projektant). Dlatego też, w ramach swoich usług opracowują tematy również nawiązujące do egzaminów na ASP, takie jak wyżej wspomniana geometria wykreślna, perspektywa, tematy abstrakcyjne wymagające pełnej kreatywności, światłocień, szeroko rozumiany „design thinking”, odpowiednio dostosowane do wieku i dojrzałości dzieci. Z uzyskanej przez Wnioskodawczynię oraz jej księgowej wiedzy, za wyżej wspomniane zajęcia wystawia Wnioskodawczyni opiekunom prawnym fakturę VAT za usługę prywatnego nauczania rysunku i malarstwa ze wskazaniem zwolnienia z obowiązku płacenia podatku VAT opierając się na przepisie art. 43 ust. 1 pkt 27 oraz art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Chcąc zapobiec nieprawidłowościom na bieżąco Wnioskodawczyni stara się pozyskiwać wiedzę na temat obowiązków jakie leżą w jej zakresie prowadząc działalność gospodarczą. Wątpliwości pojawiły się w momencie natrafienia na pismo z 30 października 2024 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL3.4012.620.2024.1.AK w sprawie zwolnienia z VAT nauczania artystycznego. Pytania Czy Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w treści art. 43 ust. 1 pkt 27 o podatku od towarów i usług; czy spełnia Wnioskodawczyni wymagania dotyczące pojęcia nauczyciela; czy usługi prywatnego nauczania, które prowadzi Wnioskodawczyni wchodzą w zakres pojęcia nauk powszechnych? Pani stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawczyni, spełnia ona wymagania jako „nauczyciel”, natomiast żeby móc podlegać zwolnieniu od podatku VAT należy spełnić szereg wymogów. Do momentu przeczytania wskazanej wyżej interpretacji Wnioskodawczyni była pewna, że spełnia je wszystkie. Nie umie Wnioskodawczyni jednoznacznie stwierdzić, czy usługi będące przedmiotem wniosku mogą zostać objęte zwolnieniem od podatku VAT jako usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy o VAT, jak i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Wszelkie czynności związane z nauczaniem uczniów w zakresie rysunku i malarstwa są realizowane osobiście przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na własne ryzyko i odpowiedzialność na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z ich opiekunami prawnymi. Zajęcia, które prowadzi, ściśle związane są z kierunkiem ich przyszłej kariery – dzieci wiążą przyszłość ze sztuką. Ścieżka kształcenia w Polsce ma taki charakter, że niektóre istotne decyzje należy podjąć już na etapie końca szkoły podstawowej. Już w tym momencie przygotowując się do egzaminu ósmoklasisty i wyboru szkoły ponadpodstawowej decydują np. o profilu klasy w liceum (historyczno-polonistyczna czy matematyczno-fizyczna, co ma istotne znaczenie w kontekście wyboru kierunku studiów), czy też wyboru technikum. Wnioskodawczyni nie deprecjonuje dojrzałości decyzji, które dzieci w tym momencie podejmują, wręcz wraz z ich rodzicami szanuje je i wspiera z całych sił. Posiadanie pasji jest nieocenioną wartością i Wnioskodawczyni wierzy, że w ten sposób wykształci ludzi zadowolonych i dumnych – w przyszłości – ze swojego życia zawodowego. Świadczone przeze Wnioskodawczynię usługi mają charakter nauczania powszechnego, gdyż wiążą się z przekazywaniem wiedzy w podstawie programowej przedmiotu plastyka (przedmiot obowiązkowy w przedszkolach, szkołach podstawowych oraz ponadpodstawowych). Na swoich zajęciach rozwija Wnioskodawczyni tę wiedzę, poszerza ją i przekazuje pasję. Wnioskodawczyni uważa, że nie należy uznać wykonywanych przeze nią usług jako nauczanie specjalistyczne, które nie stanowi przekazywania wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju. Na zajęciach Wnioskodawczyni nie tylko opracowuje to, co przekazywane jest na lekcjach plastyki, ale i rozszerza te tematy, pogłębia je oraz ukierunkowuje je pod potrzeby uczestników. Wnioskodawczyni nie zgadza się również ze stwierdzeniem, że jest to usługa świadczona w sposób doraźny. Powołując się na słownik PWN, doraźny oznacza „wynikający z potrzeby chwili, zadowalający w danym momencie”, co jest w odczuciu Wnioskodawczyni i bazując na stanie faktycznym, całkowitym przeciwieństwem. W zajęciach uczestniczy pięcioro dzieci raz w tygodniu. Jest to grupa stała i nie następuje tu rotacja osób. Rodzice sami zwrócili się do Wnioskodawczyni z prośbą o prowadzenie zajęć, widząc chęci, pasję i wizję dzieci na swoją przyszłość. Pomimo nadmiaru obowiązków, nauki i innych zajęć, podopieczni stawiają się co tydzień pełni zapału i chęci. Przed rozpoczęciem zajęć we wrześniu, został przedstawiony rodzicom pełny zakres i tematyka zajęć. W ocenie Wnioskodawczyni spełnia ona przesłanki do uznania jej jako nauczyciela. Wnioskodawczyni posiada do tego odpowiednie wykształcenie oraz doświadczenie zawodowe – pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Przy czym, nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t. j.: Dz. U. z 2023 r. poz. 984 ze zm.), ale np. osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe z zakresu architektury). Wnioskodawczyni posiada wykształcenie magistra sztuki – ukończone studia magisterskie stacjonarne na kierunku (...). Wnioskodawczyni brała udział w wielu plenerach malarskich. W ramach działalności zawodowej Wnioskodawczyni zajmuje się malowaniem obrazów oraz wykonywaniem rysunków na zamówienie. Wnioskodawczyni zatrudniona była w (...) jako instruktor malarstwa. Wnioskodawczyni głównie pracuje jako architekt wnętrz realizując różnego rodzaju przedsięwzięcia: projekty wnętrz, projekty terenów zielonych, projektowanie produktu w ramach swojej pracowni. Wnioskodawczyni realizuje również ścienne malunki artystyczne, projekty logotypów, logo, banerów (najczęściej integralnie związanych ze swoimi przedsięwzięciami). Wszystko to Wnioskodawczyni wykonuje osobiście bez udziału osób trzecich, czy podwykonawców. Wnioskodawczyni nie zakłada poszerzenia tego kierunku swojej działalności, główną jej działalnością zawodową jest architektura wnętrz. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni uważa, że spełnia przesłanki podmiotowe do uznania jej jako nauczyciela oraz przesłanki przedmiotowe do uznania jej usług za powszechne i tym samym do zwolnienia od podatku VAT wykonywanych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca uregulował dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli. Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. i) i j) Dyrektywy 2006 /112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112 /WE Rady, zgodnie z którym: Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: i) kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie; j) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.
Kwestia, jak należy rozumieć pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu ww. przepisu była wielokrotnie przedmiotem orzeczeń TSUE. Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób. W tym miejscu należy przywołać wyrok TSUE z 21 października 2021 r. w sprawie C-373 /19 Dubrovin & Tröger GbR – Aquatics, w którym Trybunał rozpatrywał kwestię, czy pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania. Jak wskazał TSUE: (20) Artykuł 132 dyrektywy 2006/112 przewiduje zwolnienia, które, jak wskazuje tytuł rozdziału, w którym przepis ów się znajduje, mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności wykonywanych w interesie publicznym. Niemniej jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności w interesie publicznym, a jedynie tych, które zostały w sposób szczegółowy wyliczone i opisane (wyroki: z 4 maja 2017 r., Brockenhurst College, C-699/15, EU:C:2017:344, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul- Akademie, C-449/17, EU;C;2019;202, pkt 17). (21) Wedle orzecznictwa Trybunału omawiane zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcie prawa Unii, które mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. (22) Trybunał orzekł już, że wyrażenia użyte do określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 dyrektywy 2006/112 powinny podlegać wykładni ścisłej, ponieważ stanowią one wyjątki od wynikającej z art. 2 tej dyrektywy zasady ogólnej, zgodnie z którą VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Niemniej jednak powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień przewidzianych w owym art. 132 należy interpretować w sposób, który pozbawiałby te zwolnienia skuteczności (wyroki: z dnia 4 maja 2017 r., Brockenhurst College, C-699/15, EU:C:2017:344, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 19). (23) Należy przypomnieć, że art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 nie zawiera żadnej definicji pojęcia „kształcenia powszechnego lub wyższego”. (24) Niemniej jednak Trybunał uznał, po pierwsze, że przekazywanie wiedzy i kompetencji pomiędzy nauczycielem i uczniami jest szczególnie ważnym elementem działalności kształcenia (wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C-434/05, EU:C:2007:343, pkt 18; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C- 449/17, EU:C:2019:202, pkt 21). (25) Po drugie, Trybunał wyjaśnił, że „pojęcie kształcenia powszechnego i wyższego” w rozumieniu dyrektywy 2006/112 nie ogranicza się jedynie do nauczania, które kończy się egzaminami w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu, ale obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w szkołach lub na uniwersytetach w celu poszerzenia wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem iż działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego (wyroki: z dnia 28 stycznia 2010 r., Eulitz, C-473/08, EU:C:2010:47, pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul- Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 22, 23). (26) W związku z tym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 obejmuje rodzaje działalności, które różnią się ze względu na swój charakter, jak i ze względu na ramy, w jakich są prowadzone (zob. podobnie wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C-434 /05, EU:C:2007:343, pkt 20, z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449 /17, EU:C:2019:202, pkt 24). (27) Z powyższego wynika, że w pojęciu tym prawodawca Unii zamierzał zawrzeć określony rodzaj systemu nauczania, który jest wspólny dla wszystkich państw członkowskich, niezależnie od cech własnych każdego z systemów krajowych (wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 25). (28) Tym samym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu systemu VAT odsyła co do zasady do zintegrowanego systemu przekazywania wiedzy i kompetencji dotyczącego obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, jak również do pogłębiania i rozwoju owej wiedzy i kompetencji przez uczniów i studentów w miarę ich postępów i ich specjalizacji w ramach poszczególnych stopni składających się na ten system (wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul- Akademie, C-449/17, EU:C:2019:202, pkt 26). W konsekwencji TSUE orzekł: (31) Tymczasem należy zauważyć, że choć prawdą jest, że udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania, takie jak to, o którym mowa w postępowaniu głównym, ma pewne znaczenie i realizuje cel leżący w interesie ogólnym, to jednak jest ono nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie jest samo w sobie równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego lub wyższego (zob. analogicznie wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C-449 /17, EU:C:2019:202, pkt 29; a także postanowienie z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst, C-47/19, niepublikowane, EU:C:2019:840, pkt 33). (32) O ile bowiem nie można zanegować znaczenia wiedzy przekazanej w ramach kształcenia związanego z kierowaniem pojazdami samochodowymi oraz nauki żeglarstwa, w szczególności w celu stawienia czoła trudnym sytuacjom, a ogólniej w celu zapewnienia bezpieczeństwa i integralności fizycznej osób, o tyle Trybunał orzekł, odpowiednio, w wyroku z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie (C-449/17, EU:C:2019:202) i w postanowieniu z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst (C-47/19, niepublikowanym, EU:C:2019: 840), że tego rodzaju nauczanie nie jest objęte pojęciem „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112. (33) Z uwagi na powyższe na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, iż pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono udzielania lekcji pływania przez szkołę pływania. Jak wynika z opisu sprawy jest Pani z wykształcenia architektem wnętrz – magistrem sztuki. Od kwietnia 2024 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą. Zakresem Pani pracy jest wykonywanie projektów wnętrz komercyjnych i prywatnych, koncepcji aranżacji terenów zielonych, malowanie obrazów, tworzenie rysunków, projektów materiałów budowlanych (logo firm itp.), malarstwo artystyczne ścienne i rysunków np. portretów w ołówku. Jednocześnie od września 2024 r. udziela Pani osobiście prywatnych i grupowych lekcji rysunku i malarstwa dzieciom stacjonarnie raz w tygodniu. Nauka ta obejmuje głównie: naukę i podstawy rysunku, naukę podstaw geometrii wykreślnej, perspektywy, pojęcia takie jak kompozycja, światłocień, proporcje, naukę rysunku anatomii człowieka, natury, martwą naturę. W ramach nauki malarstwa skupia się Pani na pojęciach takich jak perspektywa w malarstwie, kolorystyka i tonacje, dobór kolorów, kompozycja, poczucie głębi. Wiedzę na zajęciach przekazuje Pani nie tylko na podstawie doświadczenia zawodowego, ale i na podstawie zdobytego wykształcenia – na studiach na (...) w zakres programu edukacyjnego wchodziły min. zajęcia z podstaw projektowania, z projektowania wnętrz, geometrii wykreślnej, rysunku i malarstwa oraz historii sztuki. Prowadzone przez Panią zajęcia zostały założone we wrześniu zeszłego roku z prośby rodziców, którzy chcieli dalej rozwijać wiedzę swoich dzieci. Z informacji przez nich przekazanych, podejmowanie nauki u Pani jest dla nich przede wszystkim przygotowaniem do wyboru dalszej ścieżki nauki w szkołach średnich, i patrząc dalej, studiów. Uczęszczają do Pani dzieci z klas 5-7 szkoły podstawowej, które myślą o dalszej edukacji – w technikum w klasie projektowania graficznego (technik reklamy), czy też na studiach architektonicznych. W dalszej przyszłości nie zamierza Pani obniżać jakości wykonywanych usług, i zakłada udzielać lekcji w takim samym zakresie jak obecnie, dla dzieci, które myślą o szeroko rozumianej karierze plastycznej (architekt wnętrz, grafik, projektant). Dlatego też, w ramach swoich usług opracowuje Pani tematy również nawiązujące do egzaminów na ASP, takie jak wyżej wspomniana geometria wykreślna, perspektywa, tematy abstrakcyjne wymagające pełnej kreatywności, światłocień, szeroko rozumiany „design thinking”, odpowiednio dostosowane do wieku i dojrzałości dzieci. Pani wątpliwości dotyczą kwestii spełnienia przez Panią wymagania dotyczącego pojęcia nauczyciela oraz uznania jako powszechnych świadczonych przez Panią usług udzielania lekcji rysunku i malarstwa, tym samym prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. Z powołanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym. Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych. Spełnienie przesłanek dla zastosowania ww. zwolnienia będzie zależne również od tego czy osoba korzystająca z usług prywatnego nauczania będzie aktualnie osobą pobierającą czynną naukę na danym poziomie nauczania (tj. czy będzie uczniem lub studentem). Pod pojęciem nauczyciela należy rozumieć osobę, która posiada i przekazuje wiedzę i umiejętności. Przy czym nie musi to być nauczyciel w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 986 ze zm.). Może to być zatem osoba, która posiada wykształcenie kierunkowe (np. ukończone studia wyższe), jak również osoba posiadająca wiedzę i kwalifikacje nabyte w inny sposób. Przykładowo może to być osoba, która ukończyła zorganizowany przez Polski Związek Szachowy kurs instruktora szachowego, posiada odpowiednią wiedzę, kwalifikacje, doświadczenie. Zauważyć bowiem należy, że system oświaty w pewnych dziedzinach nie przewiduje odrębnego kształcenia kierunkowego, zatem gdy dana osoba zdobyła wiedzę np. w ramach kursu, to też zasadne jest przyjęcie, że posiada wiedzę i kwalifikacje pozwalające pełnić rolę nauczyciela. Również np. osoba kończąca studia na kierunku farmacji, która nabyła w ich toku szeroką wiedzę z zakresu chemii, może być uznana za nauczyciela tego przedmiotu. Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy zawiera zarówno przesłankę podmiotową, jak i przedmiotową, umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być spełnione łącznie. Jak wynika z informacji przedstawionych w złożonym wniosku jest Pani magistrem sztuki z wieloletnim doświadczeniem w tym zakresie. Tym samym, w analizowanym przypadku jest spełniona przesłanka podmiotowa zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. Zatem dla realizowanych przez Panią lekcji rysunku i malarstwa należy przeanalizować, czy stanowią one usługi prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji. Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-373/19 należy uznać, że usługi w zakresie udzielania lekcji rysunku i malarstwa świadczone przez Panią na rzecz dzieci ze szkoły podstawowej nie są usługami obejmującymi kształcenie powszechne na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Nauczanie to nie ma w świetle ww. orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, charakteru kształcenia powszechnego ani wyższego, gdyż nie wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz rozwojem. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C-373/19 jednoznacznie wynika, że udzielanie lekcji pływania, ma pewne znaczenie i realizuje cel leżący w interesie ogólnym, to jednak jest ono nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie jest samo w sobie równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego lub wyższego, w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112. Analiza ww. orzeczenia prowadzi do wniosku, że ma ono również zastosowanie w odniesieniu do innych usług prywatnego nauczania, które są nauczaniem specjalistycznym, świadczonym – tak jak ww. lekcje pływania - w sposób doraźny i które nie spełniają przesłanek do uznania ich za kształcenie powszechne lub wyższe, w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112. Świadczone przez Panią usługi udzielania lekcji rysunku i malarstwa nie wypełniają przesłanki przedmiotowej, której spełnienie jest warunkiem do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, gdyż nie są to usługi kształcenia na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym lub wyższym. Co prawda wskazała Pani w opisie sprawy, że prowadzi Pan zajęcia lekcyjne na poziomie podstawowym. Należy jednak zauważyć, że wskazała Pani również, że podejmowanie u Pani nauki jest dla uczniów przede wszystkim przygotowaniem do wyboru dalszej ścieżki nauki w szkołach średnich i patrząc dalej, studiów. Należy stwierdzić, że opisane przez Panią lekcje rysunku i malarstwa są nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie stanowi przekazywania wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju. W efekcie wykonywanych przez Panią usług, osoby uczestniczące w nich będą nabywać wiedzę oraz doskonalić umiejętności w zakresie własnych celów dotyczących rysunku i malarstwa. W świetle ww. orzeczenia TSUE C-373 /19, takich usług nie można uznać za usługi obejmujące kształcenie powszechne – na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Nauczanie to nie ma, w świetle ww. orzeczenia TSUE, charakteru kształcenia powszechnego ani wyższego, gdyż nie wiąże się z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębiania oraz rozwoju. Biorąc pod uwagę cele świadczonych przez Panią usług obejmujących udzielanie lekcji rysunku i malarstwa należy stwierdzić, że przeważającym celem tych usług jest nauczanie specjalistyczne, świadczone w sposób doraźny, a nie kształcenie powszechne lub wyższe rozumiane jako przekazywanie wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianie oraz rozwój. Tym samym udzielane przez Panią lekcje nie są objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. Podsumowując, stwierdzam, że udzielając lekcji rysunku i malarstwa spełnia Pani wymagania dotyczące pojęcia nauczyciela. Usługi te nie są jednak kształceniem powszechnym i tym samym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy. Zatem – oceniając całościowo – uznałem Pani stanowisko jako nieprawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili