Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologicznych, zarejestrował się jako czynny podatnik VAT w związku z planowanym świadczeniem dodatkowych usług kosmetycznych. W 2024 roku podjął decyzję o budowie budynku usługowego, który zamierzał przeznaczyć do najmu prywatnego, co wiązało się z koniecznością dokonania korekty odliczenia VAT od dotychczasowych zakupów związanych z inwestycją. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca ma prawo do dokonania korekty i odliczenia podatku naliczonego VAT od dotychczasowych zakupów w całości, jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia towarów, uznając tym samym stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
30 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 7 kwietnia 2025 r. (wpływ 7 kwietnia 2025 r.) oraz z 8 kwietnia 2025 r. (wpływ 8 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców wpisaną do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest indywidualna praktyka stomatologiczna PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 86.23.Z usługi zwolnione z VAT (podatek od towarów i usług). Ze względu na świadczenie dodatkowych usług – usługi kosmetyczne, niezwolnionych przedmiotowo, Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego z art. 113 i zarejestrował się jako czynny podatnik VAT dnia 23 stycznia 2023 r. Wnioskodawca dokonując tzw. sprzedaży mieszanej, tzn. opodatkowanej i zwolnionej, ustalił proporcję poniżej 2%, a zatem zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 12 ustawy o VAT, proporcja do odliczenia podatku VAT dla sprzedaży mieszanej wynosiła 0%. Początkiem roku 2024 Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu inwestycji budowy budynku usługowego branży medycznej – poradnia stomatologiczna, budowanym na gruncie prywatnym, zakupionym jako osoba fizyczna, objęte małżeńską wspólnością majątkową. Projekt przewiduje dwukondygnacyjny budynek z poddaszem użytkowym, jako budynek usługowy branży medycznej i nie projektuje lokali mieszkalnych. Budowę budynku rozpoczęto w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, dokonując zakupu materiałów i usług związanych z rozpoczęciem budowy tego budynku (w tym projekt budowlany, zakup materiałów, usługi budowlane). W związku z nakładami poniesionymi na inwestycję Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT od dotychczasowych zakupów (projekt budowlany, materiały i usługi budowlane). Zakupy są zaliczane do inwestycji i ujmowane w ewidencji inwestycji w jednoosobowej działalności gospodarczej. Budowa budynku na dzień dzisiejszy jest w trakcie realizacji. Budynek nie jest oddany do użytkowania. Planowanie zakończenie inwestycji to kwiecień 2026 r. Inwestycja finansowana będzie częściowo z własnych środków osoby fizycznej z wspólności małżeńskiej oraz z uzyskanego już kredytu o wartości zadłużenia (...) zł, na okres 20 lat. Spłaty rat kredytu będą finansowane z własnych środków. Wnioskodawca zamierza wycofać rozpoczętą inwestycję budynku usługowego branży medycznej z działalności gospodarczej i przeznaczyć go do majątku prywatnego do wykonywania w przyszłości czynności tylko opodatkowanych – najem (najem prywatny).
W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej będzie świadczył wyłącznie usługi stomatologiczne tylko dla innego podmiotu leczniczego. Nie będzie wykorzystywał budynku na potrzeby jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca pomyłkowo pobierał na jednoosobową działalność gospodarczą faktury na budowę budynku usługowego zamiast na siebie jako osobę fizyczna reprezentującą małżeńską wspólnością majątkową. Wnioskodawca po zakończeniu budowy i oddania do użytkowania budynku usługowego branży medycznej zamierza wynajmować wszystkie lokale w budynku usługowym w ramach najmu prywatnego i nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT, i będzie wykonywał ten najem prywatny jako podatnik VAT czynny. Uzupełnienie wniosku 1. Na pytanie: Czy nadal jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT? Jeżeli nie, to od kiedy dokładnie (proszę podać dokładną datę), odpowiedział Pan: „Tak. Jestem nadal czynnym podatnikiem VAT”. 2. Na pytanie: Kiedy dokładnie podjął Pan decyzję o zmianie sposobu wykorzystania budynku usługowego, który powstanie w ramach przedmiotowej inwestycji? Proszę podać konkretną datę, odpowiedział Pan: „Decyzję o zmianie przeznaczenia podjąłem w grudniu 2024 roku”. 3. Na pytanie: Czy po podjęciu decyzji o zmianie sposobu wykorzystania budynku usługowego ponosił Pan wydatki na inwestycję?, odpowiedział Pan: „Tak”. Jeśli tak, to kiedy Pan ponosił te wydatki oraz czy odliczał Pan podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących te wydatki?, odpowiedział Pan: „Podpisane są umowy na realizację usług więc wystawiane są faktury i ponoszone wydatki, ale na razie nie odliczam od nich podatku VAT”. Jeśli nie odliczał Pan VAT od ww. wydatków, proszę wskazać dlaczego?, odpowiedział Pan: „Zamierzam uczynić to w formie korekty po uzyskaniu interpretacji”. 4. Na pytanie: Kiedy dokładnie poniósł Pan pierwsze wydatki na inwestycję?, odpowiedział Pan: „W maju 2024 r.” 5. Na pytanie: Czy przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na inwestycję, o których mowa w opisie sprawy, tj. projekt budowlany, zakup materiałów i usługi budowlane? Jeżeli tak, to z jakiego powodu Pan nie skorzystał z tego prawa, odpowiedział Pan: „Nie przysługiwało mi prawo do odliczenie VAT, gdyż początkowo planowałem wykorzystywać w JDG działalności gospodarczej (Indywidualna praktyka stomatologiczna) wyłącznie do usług stomatologicznych zwolnionych z VAT”. 6. Na pytanie: Czy dokonywał Pan odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków związanych z realizacją inwestycji, o których mowa w opisie sprawy, tj. projekt budowlany, zakup materiałów i usługi budowlane?, odpowiedział Pan: „Nie”. 7. Na pytanie: Czy rozpoczął Pan budowę budynku usługowego z zamiarem jego wykorzystywania wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku, tj. wyłącznie jako poradnia stomatologiczna? Jeśli w momencie rozpoczęcia inwestycji miał Pan zamiar wykorzystywać ww. budynek do innego rodzaju działalności, to proszę o wskazanie jaka miała być to działalność i czy działalność ta miała być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, zwolniona od podatku, czy też niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, odpowiedział Pan: „W momencie rozpoczęcia inwestycji planowałem wykorzystywać w ramach działalności gospodarczej świadczenia usług stomatologicznych (zwolnionych) jako rozszerzenie swojej działalności gospodarczej”. 8. Na pytanie: Czy budynek usługowy, po podjęciu decyzji o zmianie sposobu wykorzystania jego wykorzystywana, ma Pan zamiar wykorzystywać wyłącznie do czynności opodatkowanych?, odpowiedział Pan: „Tak. Zamierzam lokale w budynku usługowym wynajmować w ramach najmu prywatnego (najem jako czynność opodatkowana) jako osoba fizyczna i czynny podatnik VAT”. 9. Na pytanie: Czy w związku poniesionymi wydatkami na inwestycję doszło/dojdzie do wytworzenia przez Pana środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa przekroczy 15 000 zł?, odpowiedział Pan: „Tak, wartość inwestycji przekroczy 15 000 zł. Będzie to budynek usługowy – Obiekt kwalifikowany do XI kategorii obiektów budowlanych tj. wg Prawa budowlanego. Kategoria XI- budynki służby zdrowia, opieki społecznej i socjalnej”. 10. Na pytanie: Czy w związku z poniesieniem wydatków na realizację inwestycji dojdzie do wytworzenia nieruchomości, o których mowa w art. 2 pkt 14a ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 poz. 361 ze zm.), odpowiedział Pan: „Tak”. Pytania Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym: 1) wycofując do majątku prywatnego rozpoczętą inwestycję budowy budynku usługowego i przeznaczenia go do najmu (najem prywatny) służące w całości sprzedaży opodatkowanej, którą wykaże dopiero po oddaniu budynku do użytkowania, będzie podatnikowi przysługiwało prawo do dokonania korekty i odliczenia podatku naliczonego VAT od dotychczasowych zakupów w całości, jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia towaru, tj. dokonać korekty na podstawie ustawy o VAT? 2) Czy Wnioskodawca na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy o VAT może odliczyć podatek VAT naliczony wynikający z faktur wystawionych na jednoosobową działalność gospodarczą dokonując korekty podatku VAT naliczonego w całości, jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia towaru? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, wycofując rozpoczętą inwestycje do majątku prywatnego ze zmianą przeznaczenia z wykorzystywania go do działalności usług stomatologicznych – sprzedaży zwolnionej na najem (najem prywatny) na cele niemieszkalne sprzedaży opodatkowanej, Wnioskodawca może dokonać korekty podatku naliczonego i odliczyć podatek VAT od zakupów dokonanych od początku inwestycji oraz następnych do momentu oddania do użytkowania. Ad. 1 Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT. Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Z kolei zgodnie z ust. 11 tego samego artykułu, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10,10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Nieodliczenie podatku VAT w powyższych terminach nie jest jednak równoznaczne z utratą prawa do jego odliczenia w terminie późniejszym. Na mocy art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, podatnik, jeżeli nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w powyższych terminach, może odliczyć podatek VAT naliczony poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, przy czym może to zrobić nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. dotyczy nieistotnych w niniejszej sprawie kwestii). Faktury za zakup materiałów czy usług rozpoczętej inwestycji dokumentowały zakupy na inwestycję w działalności gospodarczej. W momencie jej wystawienia wszystkie okoliczności oraz zamiar Wnioskodawcy wskazywały na przeznaczenie ww. nieruchomości wyłącznie na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawca z uwagi na świadczenie w działalności usług zwolnionych nie odliczył podatku VAT naliczonego wynikającego z tych faktur. Wnioskodawca z uwagi na zmianę swoich planów dotyczących wykorzystywania inwestycji po jej oddaniu do użytkowania do celów najmu (w ramach najmu prywatnego) sprzedaży opodatkowanej (jako czynny podatnik VAT) w jego ocenie prawidłowe będzie dokonanie przez niego korekty zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT. Początkowe przeznaczenie budowy budynku do użytkowania w ramach działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT nie pozbawia wnioskodawcy prawa do późniejszego odliczenia VAT naliczonego w sytuacji, gdy nastąpi zmiana przeznaczenia zrealizowanej inwestycji. Jest to odzwierciedleniem fundamentalnej zasady dotyczącej neutralności VAT. Jeżeli pierwotne prawo do odliczeń przy nabyciu towarów bądź usług nie przysługiwało podatnikowi z uwagi na wykonywanie wyłącznie czynności zwolnionych, a późniejsza zmiana tego prawa wynikać będzie ze zmiany przeznaczenia tych towarów lub usług wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, w stosunku do których takie prawo przysługuje, powstaje możliwość dokonania korekty nie odliczonego wcześniej podatku w całości lub części poprzez tzw. system korekt podatku naliczonego VAT. W stosunku do środków trwałych o wartości początkowej wyższej niż 15.000 zł korekta dokonywana jest w proporcji do tzw. okresu korekty, który dla nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania gruntu wynosi 10 lat, a dla pozostałych środków trwałych – 5 lat licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Korekty dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Wówczas korekty należy dokonać jednorazowo w momencie zmiany przeznaczenia. Jeśli w powyższej sytuacji zmiana przeznaczenia nastąpiła przed oddaniem budynku do użytkowania, to podatnik może dokonać korekty podatku naliczonego za okres w którym została dokonana zmiana. Ad.2 Chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze (numer identyfikacji podatkowej pozostaje ten sam dla czynnego podatnika VAT). Należy jeszcze raz wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje ono, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, będą wykazywały związek z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zdaniem Wnioskodawcy – co potwierdza utrwalona linia interpretacyjna organów podatkowych – o przysługującym prawie do odliczenia podatku VAT decyduje finalne wykorzystanie nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 31 stycznia 2012 r. wskazał, że: „regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi”. Organ podatkowy w przywołanej interpretacji wskazał ponadto, że „na skutek zmiany koncepcji wykorzystania powstałego w wyniku realizacji inwestycji mienia, zmienia się wykorzystanie zakupionych towarów i usług. Przeznaczenie wytworzonego środka trwałego do wykonywania czynności opodatkowanych stwarza możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych do wytworzenia tego środka trwałego, który nie został odliczony przy ich nabyciu”. (nr IPTPP2/443-681/11-4/IR).
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Podstawowe zasady odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.
odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku. Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi). Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z opisu sprawy wynika, że: · Wnioskodawca – czynny podatnik podatku VAT – podjął decyzję o rozpoczęciu inwestycji budowy budynku usługowego branży medycznej – poradnia stomatologiczna, budowanym na gruncie prywatnym, zakupionym jako osoba fizyczna objęte małżeńską wspólnością majątkową. · Budowę budynku rozpoczęto w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, dokonując zakupu materiałów i usług związanych z rozpoczęciem budowy tego budynku (w tym projekt budowlany, zakup materiałów, usługi budowlane). · W związku z nakładami poniesionymi na inwestycję Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT od dotychczasowych zakupów (projekt budowlany, materiały i usługi budowlane). Zakupy są zaliczane do inwestycji i ujmowane w ewidencji inwestycji w jednoosobowej działalności gospodarczej. Budowa budynku na dzień dzisiejszy jest w trakcie realizacji. Budynek nie jest oddany do użytkowania. Planowanie zakończenie inwestycji to kwiecień 2026 r. · Wnioskodawca zamierza wycofać rozpoczętą inwestycję budynku usługowego branży medycznej z działalności gospodarczej i przeznaczyć go do majątku prywatnego do wykonywania w przyszłości czynności tylko opodatkowanych – najem (najem prywatny). Decyzja o zmianie przeznaczenia została podjęta w grudniu 2024 r. · W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej będzie świadczył wyłącznie usługi stomatologiczne tylko dla innego podmiotu leczniczego. Nie będzie wykorzystywał budynku na potrzeby jednoosobowej działalności gospodarczej. · Wnioskodawca pomyłkowo pobierał na jednoosobową działalność gospodarczą faktury na budowę budynku usługowego zamiast na siebie jako osobę fizyczna reprezentującą małżeńską wspólnością majątkową. · Wnioskodawca po zakończeniu budowy i oddania do użytkowania budynku usługowego branży medycznej zamierza wynajmować wszystkie lokale w budynku usługowym w ramach najmu prywatnego i nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT, i będzie wykonywał ten najem prywatny jako podatnik VAT czynny. · Wnioskodawca ponosił wydatki na inwestycję po podjęciu decyzji o zmianie sposobu wykorzystania budynku usługowego. Podpisane zostały umowy na realizację usług więc wystawiane są faktury i ponoszone wydatki, ale na razie Wnioskodawca nie odlicza od nich podatku VAT. Wnioskodawca zamierza uczynić to w formie korekty po uzyskaniu interpretacji. Pierwsze wydatki na inwestycję Wnioskodawca poniósł w maju 2024 r. · Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenie VAT, gdyż początkowo planował wykorzystywać w JDG działalności gospodarczej (Indywidualna praktyka stomatologiczna) wyłącznie do usług stomatologicznych zwolnionych z VAT. W momencie rozpoczęcia inwestycji Wnioskodawca planował wykorzystywać w ramach działalności gospodarczej świadczenia usług stomatologicznych (zwolnionych) jako rozszerzenie swojej działalności gospodarczej. · Wnioskodawca zamierza lokale w budynku usługowym wynajmować w ramach najmu prywatnego (najem jako czynność opodatkowana) jako osoba fizyczna i czynny podatnik VAT. · Wartość inwestycji przekroczy 15 000 zł. Będzie to budynek usługowy – Obiekt kwalifikowany do XI kategorii obiektów budowlanych tj. wg Prawa budowlanego. Kategoria XI- budynki służby zdrowia, opieki społecznej i socjalnej. W związku z poniesieniem wydatków na realizację inwestycji dojdzie do wytworzenia nieruchomości, o których mowa w art. 2 pkt 14a ustawy. Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy wycofując do majątku prywatnego rozpoczętą inwestycję budowy budynku usługowego i przeznaczenia go do najmu (najem prywatny) służące w całości sprzedaży opodatkowanej, którą wykaże dopiero po oddaniu budynku do użytkowania, będzie przysługiwało prawo do dokonania korekty i odliczenia podatku naliczonego VAT od dotychczasowych zakupów w całości, jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia towaru. Zaznaczam, że zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług m.in. z czynności niedających prawa do odliczenia na czynności dające to prawo, stwarza możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych do wytworzenia środków trwałych, który nie został odliczony przy ich nabyciu, na zasadach wynikających z art. 91 ustawy. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy. Na mocy art. 91 ust. 1 ustawy: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. W myśl art. 91 ust. 2 ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. Na podstawie art. 91 ust. 4 ustawy: W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy: W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną: 1) opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi; 2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu. W myśl art. 91 ust. 7 ustawy: Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Na mocy art. 91 ust. 7a ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty. Z przepisu art. 91 ust. 7b ustawy: W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c. Na podstawie art. 91 ust. 7c ustawy: Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy. W myśl art. 91 ust. 7d ustawy: W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana. Na mocy art. 91 ust. 8 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Z przywołanych wyżej przepisów art. 86 i art. 91 ustawy wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania. Ponadto zaznaczenia wymaga, że związek podatku do odliczenia z poszczególnymi rodzajami czynności (opodatkowanymi lub nieopodatkowanymi) ma charakter prognozowany, planowany. Zatem może się zmienić przekreślając prawo do odliczenia lub to odliczenie uzasadniając. Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z tym, że w systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo. Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia towarów i usług nabytych na wytworzenie towaru, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku. W rozpatrywanej sprawie podjął Pan decyzję o rozpoczęciu inwestycji budowy budynku usługowego, który miał być wykorzystywany do świadczenia usług stomatologicznych, korzystających ze zwolnienia od podatku VAT, a dopiero w grudniu 2024 r. podjął Pan decyzję o zmianie przeznaczenia budynku usługowego do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, tj. najmu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Zatem w analizowanej sprawie mamy do czynienia ze zmianą przeznaczenia, która następuje w trakcie realizacji Inwestycji polegającej na budowie budynku usługowego, tj. przed jej zakończeniem i oddaniem jej do użytkowania. W związku z tym ma Pan prawo odliczyć podatek naliczony w pełnej wysokości, jako związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Tym samym przysługuje Panu prawo do skorygowania nieodliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług (projektu budowlanego, materiałów i usług budowlanych) związanych z realizowaną Inwestycją, poprzez dokonanie korekty kwoty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy w związku z art. 91 ust. 7d ustawy. Korekty podatku naliczonego należy dokonać jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia nabytych ww. towarów i usług. Pana wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy Wnioskodawca na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy może odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na jednoosobową działalność gospodarczą dokonując korekty podatku naliczonego w całości, jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia towaru. W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy: Faktura powinna zawierać: 1) datę wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a oraz pkt 25; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b; 6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; 7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi; 8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; 9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto); 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9; 13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; 14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; 15) kwotę należności ogółem (...). Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imię i nazwisko lub nazwy podatnika/sprzedawcy i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. Biorąc pod uwagę powyższe, należy zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. L. 347, s. 1 ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa – stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy – konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy 2006/112 /WE Rady. Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financiën, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Wskazać należy, że podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić, jak już wyżej wskazano, wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Tym samym faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego. Mając na uwadze powołane przepisy prawa w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż fakt, że nabyte przez Pana – w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej – towary i usługi związane z realizowaną Inwestycją, zostały udokumentowane fakturą wystawioną na tą działalność, a będą wykorzystywane przez Pana w ramach najmu prywatnego opodatkowanego podatkiem od towarów i usług nie wpływa w żaden sposób na Pana prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Skoro więc: - zmienił Pan przeznaczenie nabywanych towarów i usług związanych z realizacja Inwestycji, i zamierza Pan wykorzystywać budynek usługowy do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, tj. najmu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, - usługę najmu będzie świadczył Pan, jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług to przysługuje Panu prawo do skorygowania nieodliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług (projektu budowlanego, materiałów i usług budowlanych) związanych z realizowaną Inwestycją, poprzez dokonanie korekty kwoty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy w związku z art. 91 ust. 7d ustawy. Podsumowanie Wycofując do majątku prywatnego rozpoczętą inwestycję budowy budynku usługowego i przeznaczenia go do najmu (najem prywatny), który będzie służył w całości sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług , przysługuje Panu prawo do dokonania korekty i odliczenia podatku naliczonego od dotychczasowych zakupów w ramach Inwestycji w całości, jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia towarów i usług, na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy w związku z art. 91 ust. 7d ustawy, pomimo, że faktury dokumentujące ich nabycie są wystawione na jednoosobową działalność gospodarczą. W związku z tym ma Pan prawo odliczyć podatek naliczony w pełnej wysokości, jako związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Zatem Pana stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pan wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być rozpatrzone. Zaznaczenia wymaga, że jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej
przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Równocześnie, należy zauważyć, że interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili