0112-KDIL1-1.4012.57.2025.3.DS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) dotyczącego zakupu i eksploatacji kampera. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 10 marca 2025 r. (wpływ 11 marca 2025 r.) oraz z 31 marca 2025 r. (wpływ 31 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną oraz polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej chce Pan zakupić samochód typu kamper do swojej działalności. Wartość kampera wynosi (...) brutto. Auto będzie posiadać w dowodzie rejestracyjnym zapis, że jest to auto specjalne. Wnioskodawca prowadzi działalność w branży rozrywkowej, wynajmu urządzeń rekreacyjnych i zamierza rozszerzyć działalność o usługi wynajmu pojazdów, w tym także kampera, który zamierza nabyć. W momencie zakupu pojazdu – kampera, Wnioskodawca posiadać będzie ustalone zasady użytkowania pojazdu, wykluczające użycie go do celów innych niż działalność gospodarcza. Samochód typu kamper będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku. Samochód typu kamper będzie stanowić pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą, tj. zakupiony przez Pana samochód typu kamper będzie stanowić pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Samochód typu kamper nie będzie pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy. Samochód typu kamper nie będzie stanowić pojazdu konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Pojazd będzie wynajmowany. Najem jest jednym z rodzajów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Samochód typu kamper nie będzie służyć także celom prywatnym Wnioskodawcy. Pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie najmu. Wnioskodawca wyklucza użycie go do innych celów. Pojazd będzie parkowany na posesji będącej siedzibą działalności. Żaden z pracowników nie będzie mieć dostępu do kluczyków pojazdu. Wnioskodawca deklaruje, że nie będzie używał pojazdu do użytku służbowego lub prywatnego, gdyż posiada inne pojazdy. Samochód typu kamper nie będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej także do celów innych niż oddanie klientom w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Samochód typu kamper będzie nie wykorzystywany w okresie pomiędzy jego nabyciem, a oddaniem tego samochodu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy 1. Na pytanie o treści: „Czy nabyty przez Pana samochód typu kamper będzie przeznaczony i wykorzystywany od momentu zakupu wyłącznie do oddania tego pojazdu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, czy również będzie Pan wykorzystał ten pojazd w ramach pozostałej prowadzonej działalności (np. pomiędzy

poszczególnymi umowami najmu) do innych celów, w innym zakresie – prosimy wskazać jakich?”, odpowiedział Pan, że: „Samochód typu kamper będzie używany wyłącznie do działalności gospodarczej w ramach odpłatnych umów najmu”. 2. Na pytanie o treści: „W jaki sposób samochód typu kamper będzie wykorzystywany pomiędzy poszczególnymi umowami najmu?”, odpowiedział Pan, że: „Pomiędzy poszczególnymi umowami auto będzie oczekiwało na kolejny wynajem w wyznaczonym do tego miejscu”. 3. Na pytanie o treści: „Czy będą istnieć okoliczności obiektywne potwierdzające brak możliwości wykorzystania samochodu typu kamper od momentu jego nabycia – do użytku służbowego lub prywatnego przez Pana lub/i Pana pracowników? Jeżeli tak, proszę wskazać te okoliczności”, odpowiedział Pan, że: „Kamper będzie wynajmowany na podstawie uzgodnień z klientem. Co do zasady w planie jest wynajem z określonego miejsca i oddanie go w to samo miejsce po zakończonym wynajmie. Pomiędzy poszczególnymi umowami auto będzie oczekiwało na kolejny wynajem w wyznaczonym do tego miejscu. Żaden z pracowników nie będzie mieć dostępu do kluczyków od auta”. 4. Na pytanie o treści: „Wskazał Pan w opisie sprawy, że: „W momencie zakupu pojazdu kamper, wnioskodawca posiadać będzie ustalone zasady użytkowania pojazdu, wykluczające użycie go do celów innych niż działalność gospodarcza. W związku z powyższym, proszę precyzyjnie wskazać: a) w jakiej formie ww. zasady użytkowania zostaną określone (np. w formie regulaminu, wewnętrznego zarządzenia, itp.)?”, odpowiedział Pan, że: „Zostanie stworzony regulamin wynajmu pojazdu, który będzie załącznikiem do umowy o wynajem. W firmie wynajmem będzie zajmował się bezpośrednio właściciel. Jeśli zostaną do tego zatrudnieni pracownicy to na podstawie wewnętrznych regulacji zostaną poinformowani oraz przeszkoleni w zakresie sprzedaży usługi wynajmu kampera oraz zasad jego użytkowania”. b) „jakie będą dokładnie postanowienia tego regulaminu/wewnętrznego zarządzenia i jakie zostaną podjęte działania zabezpieczające wykonanie zasad określonych w tym dokumencie?”, odpowiedział Pan, że: „Właściciel będzie prowadził rejestr umów najmu kampera. Regulamin będzie określał zasady związane z wynajmem kampera. Określać będzie między innymi: 1) Zasady ogólne użytkowania kampera, 2) System rezerwacji: opłaty za wynajem, kaucja, opłaty za zniszczenia, 3) Odpowiedzialność i obowiązki obu stron, ograniczenia w użytkowaniu, 4) Reklamacje, odstąpienie od umowy, 5) Obowiązki najemcy w sytuacji uszkodzenia, kolizji lub wypadku drogowego z udziałem Przedmiotu Najmu, także wyrządzenia szkody osobom trzecim w związku z ruchem drogowym”. c) „czy we wprowadzonym regulaminie/wewnętrznym zarządzeniu użytkowania samochodu typu kamper zostanie określony sposób użytkowania tego samochodu wykluczający użycie pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą przez Pana/Pana pracowników?”, odpowiedział Pan, że: „Tak, istnieć będą zakazy używania auta poza okresami najmu”. d) „czy będzie istnieć nadzór nad używaniem samochodu typu kamper? Jeśli tak, proszę wskazać w jaki sposób i kto będzie dokonywać tego nadzoru?”, odpowiedział Pan, że: „Nadzór będzie dokonywał właściciel regularnie sprawdzając czy auto znajduje się we wskazanym miejscu”. e) „czy dołoży Pan należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia samochodu typu kamper do celów prywatnych Pana i/lub Pana pracowników?”, odpowiedział Pan, że: „Pracownicy nie będą mogli używać kampera do celów prywatnych. Będą o tym fakcie pouczeni podczas przekazania zakresu obowiązków w tej sprawie”. 5. Na pytanie o treści: „Jakie wydatki eksploatacyjne dotyczące kampera, są objęte zakresem postawionego przez Pana we wniosku pytania (drugiej jego części), tj. od których chce Pan dokonać odliczenia 100 % podatku VAT? Przy czym należy wymienić konkretne wydatki co do których oczekuje Pan odpowiedzi, tak aby stanowiły one katalog zamknięty (bez sformułowań: np., itp., itd., m.in.)”, odpowiedział Pan, że: „Chodzi o koszty: zakupu paliwa, zakupu płynów eksploatacyjnych: płyn do spryskiwaczy, płyn do chłodnicy, oleje, smary, płyny do toalety w kamperze, zakup usług związanych z naprawami i konserwacją pojazdu, zakup usług przeglądu i serwisów, holowania, zakup opon/kół, zakup usług mycia i sprzątania z zewnątrz i wewnątrz pojazdu, zakup środków czystości i higieny, zakup części zamiennych, zakup wyposażenia wnętrza kampera”. 6. Na pytanie o treści: „Na kogo będzie wystawiona faktura dokumentująca zakup samochodu typu kamper oraz na kogo będą wystawiane faktury dokumentujące wydatki eksploatacyjne dotyczące pojazdu typu kamper, które są objęte zakresem postawionego we wniosku?”, odpowiedział Pan, że: „Faktura będzie wystawiona na (...). Wydatki poniesione przez właściciela firmy będą dokumentowane fakturami na jego dane”. 7. Na pytanie o treści: „Kiedy zamierza Pan nabyć samochód typu kamper? Jaki okres upłynie pomiędzy jego nabyciem a przeznaczeniem go do działalności w zakresie wynajmu pojazdów?”, odpowiedział Pan, że: „Kamper już został nabyty. Stoi garażowany, nie jest używany od dnia nabycia. Czeka na sezon wiosna- lato. Najprawdopodobniej ogłoszenia o jego wynajmie właściciel rozpocznie przed „majówką””.

Pytanie

Jaka wartość odliczenia VAT przysługuje Wnioskodawcy z dokumentu (faktury VAT) zakupu kampera przeznaczonego na wynajem oraz z dokumentów (faktur VAT) dotyczących eksploatacji tego kampera? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Mu prawo do pełnego (100%) odliczenia VAT zarówno z dokumentu zakupu, jak też i dokumentów dotyczących eksploatacji pojazdu kampera. Zgodnie z artykułem 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku: 1) wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika; 2) należnego z tytułu: a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca, b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów; 3) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a; Jednocześnie ust. 3 stwierdza: przepis ust. 1 nie ma zastosowania: 1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są: a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Natomiast ust. 4 dodaje: pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: 1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W ust. 5 czytamy natomiast: warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych: przeznaczonych wyłącznie do: c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze – jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. Odliczenie VAT od faktur dokumentujących zakup i eksploatację kampera wynosi 50% – chyba że pojazd ten jest używany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca zamierza używać pojazd kamper wyłącznie w działalności gospodarczej – wynajmować go klientom. Inny użytek pojazdu nie jest dozwolony w Jego firmie. Ponieważ Wnioskodawca zamierza pojazd kamper wyłącznie wynajmować i nie korzystać z Niego w żaden inny sposób oraz przedmiotem Jego działalności jest między innymi oddanie w odpłatne używanie, to nie będzie też obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 4. Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia VAT od kampera o ile: - będzie go wyłącznie wynajmował i nie korzystał z niego w inny sposób, - będzie posiadał ustalone zasady używania pojazdu, wykluczające użycie go do celów innych niż działalność gospodarcza.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane

do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Natomiast jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. W myśl art. 2 pkt 34 ustawy: Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy: W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku: 1) wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika; 2) należnego z tytułu: a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca, b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca, c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów; 3) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a; 4) wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2- 3 oraz art. 34. W ust. 2 powołanego ww. artykułu postanowiono, że: Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące: 1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych; 2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3; 3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów. Jak wynika z ww. regulacjami, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”. Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Jednakże od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy występują także wyjątki. Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy: Przepis ust. 1 nie ma zastosowania: 1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są: a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie; 2) do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy: Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: 1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub 2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. W myśl art. 86a ust. 5 ustawy: Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych: 1) przeznaczonych wyłącznie do: a) odprzedaży, b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika, c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika; 2) w odniesieniu do których: a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych. Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do celów innych (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który jest np. przeznaczony do wynajmu, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Jednakże w powołanym wyżej art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Mianowicie, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się m.in. w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. W tym miejscu należy jednak zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów. Z opisu sprawy wynika, że: - jest Pan czynnym podatnikiem VAT, - zamierza Pan rozszerzyć działalność o usługi wynajmu pojazdów, w tym także kampera, - kamper już został nabyty, stoi garażowany, nie jest używany od dnia nabycia, - będzie posiadać Pan ustalone zasady użytkowania pojazdu, wykluczające użycie go do celów innych niż działalność gospodarcza, - kamper będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku, - kamper będzie stanowić pojazd samochodowy w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy, tj. będzie stanowić pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, - kamper nie będzie pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy, - kamper nie będzie stanowić pojazdu konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, - pojazd będzie wynajmowany, - nie będzie Pan używał pojazdu do użytku służbowego lub prywatnego, - pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, - pojazd będzie parkowany na posesji będącej siedzibą działalności, - żaden z pracowników nie będzie mieć dostępu do kluczyków pojazdu, - kamper nie będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej także do celów innych niż oddanie klientom w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, - kamper nie będzie wykorzystywany w okresie pomiędzy jego nabyciem, a oddaniem tego samochodu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, - pomiędzy poszczególnymi umowami auto będzie oczekiwało na kolejny wynajem, - zostanie stworzony regulamin wynajmu pojazdu, który będzie załącznikiem do umowy o wynajem, - pracownicy na podstawie wewnętrznych regulacji zostaną poinformowani oraz przeszkoleni w zakresie sprzedaży usługi wynajmu kampera oraz zasad jego użytkowania, - będzie Pan prowadził rejestr umów najmu kampera, - regulamin będzie określał zasady związane z wynajmem kampera, - regulamin/wewnętrzne zarządzenie użytkowania samochodu będzie określał zakazy używania auta poza okresami wynajmu, - będzie Pan regularnie sprawdzał, czy auto znajduje się we wskazanym miejscu, - Pana pracownicy nie będą mogli używać kampera do celów prywatnych, o czym będą pouczeni podczas przekazania zakresu obowiązków w tej sprawie, - wskazał Pan, że wydatki eksploatacyjne dotyczące kampera to: zakupu paliwa, zakupu płynów eksploatacyjnych: płyn do spryskiwaczy, płyn do chłodnicy, oleje, smary, płyny do toalety w kamperze, zakup usług związanych z naprawami i konserwacją pojazdu, zakup usług przeglądu i serwisów, holowania, zakup opon/kół, zakup usług mycia i sprzątania z zewnątrz i wewnątrz pojazdu, zakup środków czystości i higieny, zakup części zamiennych, zakup wyposażenia wnętrza kampera, - faktura będzie wystawiona na Pana, a wydatki poniesione przez Pana będą dokumentowane fakturami na Pana dane. Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, jaka wartość odliczenia VAT przysługuje Panu z dokumentu (faktury) zakupu kampera przeznaczonego na wynajem oraz dokumentów (faktur) dotyczących eksploatacji tego kampera. Analiza przedstawionego opisu sprawy, jak i powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w odniesieniu do wynajmu opisanego we wniosku samochodu typu kamper zostaną spełnione przesłanki do uznania, że sposób wykorzystania tego pojazdu przez Pana, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z Pana działalnością gospodarczą w zakresie jego wynajmu. W rozpatrywanej sprawie, skoro przedmiotem Pana działalności będzie wynajem pojazdów, posiadać Pan będzie ustalone zasady użytkowania pojazdu, a nadto, pojazd będzie parkowany na posesji będącej siedzibą Pana działalności gospodarczej, żaden z pracowników nie będzie mieć dostępu do kluczyków pojazdu i nie będą Oni mogli używać kampera do celów prywatnych, istnieć będą zakazy używania auta poza okresami wynajmu, pomiędzy poszczególnymi umowami auto będzie oczekiwało na kolejny wynajem w wyznaczonym do tego miejscu, również Pan nie będzie używał pojazdu do użytku służbowego lub prywatnego, a pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie wynajmu – nie będzie wykorzystywany do celów innych niż oddanie klientom w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, to należy uznać, że podjęte przez Pana działania – ww. zasady, mają na celu wykluczenie użycia zakupionego samochodu typu kamper do celów innych niż działalność gospodarcza i obiektywne potwierdzają, że pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w zakresie jego wynajmu. W konsekwencji, w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy. Zatem, biorąc pod uwagę fakt, że jest Pan czynnym podatnikiem VAT oraz czynności objęte zawieranymi przez Pana umowami najmu kampera będą wyłącznie czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu pojazdu przeznaczonego do oddania go w odpłatne używanie na podstawie umów najmu oraz do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków dotyczących eksploatacji tego samochodu, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy oraz art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy oraz art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy. Przy czym, prawo to będzie Panu przysługiwało, o ile nie zaistnieją wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy. Podsumowanie Przysługuje Panu prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z dokumentu (faktury) zakupu kampera przeznczonego na wynajem oraz dokumentów (faktur) dotyczących eksploatacji tego kampera. Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na informacji, że samochód typu kamper będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku; pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie wynajmu. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisanego zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem analizy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno- skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawidłowości zaliczenia wydatków na zakup wyposażenia do wydatków eksploatacyjnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.