0112-KDIL1-1.4012.24.2025.2.DS

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie: - braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) świadczenia wykonywanego na rzecz Partnera w zamian za przekazanie środków przez Partnera na rzecz Producenta Filmu, określenia podstawy opodatkowania tej czynności oraz sposobu dokumentowania ww. transakcji, - braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT u Producenta Filmu wypłaty Partnerowi udziału w zyskach ze sprzedaży licencji filmu w kwocie nieprzekraczającej oraz przekraczającej przekazanych przez Niego środków oraz w przypadku, gdy czynność ta podlega opodatkowaniu, wskazaniu co będzie podstawą naliczenia takiego podatku i czy Producent powinien wystawić fakturę. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lutego 2025 r. (wpływ 5 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca – podatnik VAT, który zajmuje się produkcją filmów (...) zawarł umowę z Partnerem – podatnikiem VAT, na mocy której partner zobowiązał się przekazać producentowi filmu kwotę X zł na produkcję filmu pt.: (...), w zamian za określony udział w zyskach z tytułu sprzedaży licencji uprawniającej do publicznych pokazów tego filmu. Trzeba podkreślić, że z uwagi na tematykę filmu prawdopodobieństwo uzyskania zysków ze sprzedaży filmu jest raczej nieduże. Aczkolwiek, Wnioskodawca do końca nie wyklucza, że udział w zyskach będzie tak duży, że nie tylko pokryje Partnerowi wpłacony wkład, ale pozwoli mu uzyskać dodatkowy profit. Partner nie wykonuje na rzecz Wnioskodawcy żadnych innych czynności poza przekazaniem środków finansowych. Partner nie nabywa majątkowych praw autorskich do filmu. Jedynie zwyczajowo w napisach końcowych filmu zostaną zamieszczone podziękowania dla wszystkich patronów, partnerów, darczyńców, dzięki którym film powstał. Udział w zyskach będzie wypłacany w ciągu 45 dni od końca danego kwartału kalendarzowego, na podstawie faktycznych wpływów ze sprzedaży licencji. Wnioskodawca nie ma obowiązku zwrotu Partnerowi przekazanych środków w części niepokrytej wypłaconym udziałem w zysku. Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy Na pytanie nr 1 o treści: „Kiedy dokładnie zawarto umowę z Partnerem?”,

odpowiedzieli Państwo, że: „Umowa została zawarta w dniu 16.09.2024 r.”. Na pytanie nr 2 o treści: „Jakie dokładnie prawa i obowiązki wynikające z zawartej umowy z Partnerem ciążą na Państwa Fundacji, a jakie na Partnerze?” i nr 3 o treści: „Jakie dokładnie czynności zobowiązali się Państwo wykonać na podstawie zawartej umowy w zamian za przekazanie przez Partnera ustalonej kwoty na produkcję filmu?” odpowiedzieli Państwo, że: a. Prawa i obowiązki Fundacji: 1) Fundacja zobowiązuje się w terminach wskazanych w załączniku nr 1 do Umowy do: a) produkcji Filmu, w sposób pozwalający uzyskać wyłączne autorskie prawa majątkowe do Filmu na wszelkich polach eksploatacji niezbędnych do osiągnięcia celu Umowy, b) pozyskania podmiotów zainteresowanych nabyciem prawa do publicznego pokazywania Filmu przez zainteresowane podmioty, c) przekazania Partnerowi ustalonej w Umowie części zysku uzyskanego z tytułu udzielenia licencji na publiczne pokazy Filmu, za dany kwartał kalendarzowy, w terminie 45 dni od zakończenia danego kwartał, d) przedstawienia Partnerowi raportu końcowego z produkcji Filmu i podjęcia kroków w kierunku udzielania odpłatnej licencji na pokazy publiczne Filmu, e) informowania na bieżąco Partnera o zmianach w budżecie Filmu i wysokości zysków osiągniętych w danym, f) zachowania w tajemnicy szczegółów umowy. b. Prawa i obowiązki Partnera: 1) zobowiązuje się częściowo sfinansować produkcję Filmu w terminach i kwotach wskazanych w załączniku nr 2 do Umowy, 2) zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy szczegółów umowy, 3) ma prawo do części zysku uzyskanego z tytułu udzielenia licencji na publiczne pokazy Filmu. Na pytanie nr 4 o treści: „Czy w umowie zawartej z Partnerem określono, na jaki dokładnie cel przeznaczona jest kwota wpłacona przez Partnera? Jeśli tak, to proszę o jego wskazanie”, odpowiedzieli Państwo, że: „Tak umowa wskazuje cel przeznaczenia środków. Środki przekazane przez partnera będą przekazane na wyprodukowanie filmu dokumentalnego o roboczym tytule (...)” Na pytanie nr 5 o treści: „Czy Partner dokona na podstawie zawartej umowy na rzecz Państwa jakiejkolwiek innej wpłaty? Jeśli tak, to za co dokładnie”, odpowiedzieli Państwo, że: „Partner poza wpłatą Fundacji środków na produkcję filmu nie będzie dokonywał innych wpłat”. Na pytanie nr 6 o treści: „Kto będzie posiadał autorskie prawa majątkowe do filmu? Czy na podstawie zawartej umowy z Partnerem, Partnerowi będą również przysługiwały te prawa?”, odpowiedzieli Państwo, że: „Autorskie prawa majątkowe do filmu będą przysługiwały wyłącznie Fundacji. Partner nie będzie miał jakichkolwiek praw autorskich do filmu”. Na pytanie nr 7 o treści: „Czy dojdzie do komercjalizacji filmu? Jeśli tak, to w jaki sposób film będzie udostępniany?”, odpowiedzieli Państwo, że: „Fundacja zakłada komercjalizację Filmu poprzez udzielanie dystrybutorom odpłatnych licencji na publiczne pokazu filmu (kina, streaming)”. Na pytanie nr 8 o treści: „Co rozumieją Państwo pod stwierdzenie zawartym w opisie sprawy, że: Aczkolwiek Wnioskodawca do końca nie wyklucza, że udział w zyskach będzie tak duży, że nie tylko pokryje Partnerowi wpłacony wkład, ale pozwoli mu uzyskach dodatkowy profit. Proszę w szczególności o wyjaśnienie, jakie dodatkowe profity, na jakiej podstawie uzyskane, z tytułu wystąpienia jakich dokładnie zdarzeń i od kogo uzyskane może otrzymać Partner”, odpowiedzieli Państwo, że: „Jak wskazywano we wniosku Film jest filmem (...), niszowym, z oczywistych względów kierowanym do ograniczonego kręgu odbiorców. W związku z czym Fundacja nie ma pewności, czy środki pozyskane z udzielanych odpłatnie licencji na pokazy Filmu w ogóle pokryją koszty produkcji, a tym samym pozwolą zwrócić Partnerowi wpłacone środki. Jednak całkowicie nie wyklucza sytuacji, kiedy wpływy z licencji Filmu, przekroczyłyby koszty produkcji, innymi słowy Fundacja uzyskałaby zysk, w którym partycypować będzie również Partner”. Na pytanie nr 9 o treści: „Kto dokładnie będzie ponosił wydatki na produkcję filmu?”, odpowiedzieli Państwo, że: „Wydatki na produkcję Filmu ponosić będzie wyłącznie Fundacja. Środki będą pochodzić ze środków pozyskanych od partnerów oraz z własnych środków Fundacji”. Na pytanie nr 10 o treści: „Czy umowa określa obowiązek zwrotu Partnerowi przekazanych środków? Jeśli tak, to w jakiej sytuacji” i nr 11 o treści: „Czy w przypadku, gdy udział w zyskach z tytułu sprzedaży licencji uprawniającej do publicznych pokazów filmu nie będzie pokrywał kwoty przekazanej przez Partnera, będą Państwo zobowiązani dokonać zwrotu całego wniesionego przez Niego wkładu finansowego? Jeśli tak, proszę szczegółowo opisać sytuację”, odpowiedzieli Państwo, że: „Umowa nie przewiduje „zwrotu środków”. Zgodnie z Umową Partner przyjmuje do wiadomości, że z uwagi na kategorię Filmu (dokumentalny film (...)), zakres dystrybucji filmu może być ograniczony, w porównaniu do dystrybucji filmów fabularnych, a tym samym bierze pod uwagę ryzyko, że może nie uzyskać zwrotu części wyłożonych środków finansowych lub może je uzyskać w dłuższej perspektywie czasowej”. Na pytanie nr 12 o treści: „Czy zawarta umowa pomiędzy Państwem a Partnerem posiada zapis o umieszczeniu podziękowań za wpłatę na produkcję filmu w napisach końcowych filmu, czy jest to Państwa inicjatywa? Jeśli umowa zawiera taki zapis, proszę o zacytowanie tego fragmentu umowy”, odpowiedzieli Państwo, że: „Umowa nie zawiera takiego zapisu. Jest to inicjatywa Fundacji, która zwyczajowo wyraża podziękowanie wszystkim swoim darczyńcom, mecenasom, partnerom”. Na pytanie nr 13 o treści: „Czy podziękowanie za wpłatę Partnera na produkcję filmu w napisach końcowych będzie miało formę wyszczególnienia Jego nazwiska/nazwy firmy lub inną formę (jaką?)? Proszę szczegółowo opisać sytuację”, odpowiedzieli Państwo, że: „W napisach końcowych polskich filmów, szczególnie dokumentalnych, zwyczajowo, po członkach ekipy jest lista podziękowań dla kilkudziesięciu instytucji, osób prawnych, a szczególnie osób fizycznych, które pomogły w realizacji filmu. Nie jest to forma reklamy lecz podziękowań za okazaną pomoc. W przypadku partnerów, których wkład ograniczy się wyłącznie do przekazania środków finansowych, Fundacja przewiduje ogólną formułę, bez wyszczególniania nazw partnerów, o przykładowej treści: (...)”. Na pytanie nr 14 o treści: „Czy, a jeśli tak, to jakie ewentualnie inne korzyści, oprócz umieszczenia podziękowań za wpłatę Partnera na produkcję filmu w napisach końcowych filmu, uzyska On od Państwa? Proszę szczegółowo opisać sytuację”, odpowiedzieli Państwo, że: „Poza korzyścią niematerialną, czyli poczuciem uczestnictwa w ważnej misji (...), Partner uzyska korzyść materialną w postaci udziału w zyskach z udzielanych licencji na pokazy Filmu, ale dopiero wówczas, gdy suma wypłat tego udziału przekroczy wniesiony przez niego wkład, co do czego, jak wyjaśniałem nie ma pewności. Wkład nie pokryty udziałem w zyskach Partner straci bezpowrotnie. Taki wkład będzie miał charakter podobny do darowizny”. Na pytanie nr 15 o treści: „Czy oprócz wpłaty pieniędzy, Partner jest w jakikolwiek inny sposób zaangażowany w produkcję filmu? Jeśli tak, proszę szczegółowo opisać sytuację”, odpowiedzieli Państwo, że: „Oprócz wypłaty środków Partner nie jest w jakikolwiek sposób zaangażowany w produkcję Filmu. Produkcją zajmuje się wyłącznie Fundacja”. Na pytanie nr 16 o treści: „Czy działania obu stron w ramach podpisanej umowy mają wyłącznie na celu zrealizowanie wspólnego przedsięwzięcia jakim jest produkcja filmu pn. (...)?”, odpowiedzieli Państwo, że: „W pytaniu jest pewne założenie, którego moim zdaniem nie można wywieść z treści Umowy. Nie jest to – jak piszecie Państwo – wspólne przedsięwzięcie w sensie produkcyjnym i organizacyjnym. Prawa autorskie do Filmu przysługiwać będą wyłącznie Fundacji. Działania Partnera w ramach Umowy ograniczają się wyłącznie do finansowania produkcji Filmu”. Na pytanie nr 17 o treści: „W związku z informacją, że z uwagi na tematykę filmu prawdopodobieństwo uzyskania zysków ze sprzedaży filmu jest raczej nieduża, proszę o wskazanie, czy Partner jest w pełni świadomy ryzyka, że być może nie osiągnie On zysku w wysokości, który pokryje wpłacony przez Niego wkład finansowy?”, odpowiedzieli Państwo, że: „Jak pisałem wyżej w Umowie Partner przyjmuje do wiadomości, że z uwagi na kategorię Filmu (dokumentalny film (...)), zakres dystrybucji filmu może być ograniczony, w porównaniu do dystrybucji filmów fabularnych, a tym samym bierze pod uwagę ryzyko, że może nie uzyskać zwrotu części wyłożonych środków finansowych lub może je uzyskać w dłuższej perspektywie czasowej. Innymi słowy Partner w pełni świadomie partycypuje w ryzykach związanych z całym projektem, w tym w ryzyku związanym z jego niepowodzeniem”. Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 21 lutego 2025 r.) 1. Czy przekazanie środków przez Partnera na rzecz Wnioskodawcy – producenta filmu, w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy (rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy)? Jeżeli tak, to co będzie podstawą naliczenia takiego podatku? Czy Wnioskodawca powinien wystawić fakturę? 2. Czy wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu, w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie nieprzekraczającej przekazanych przez Partnera środków, jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy (rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy? Jeżeli tak, to co będzie podstawą naliczenia takiego podatku? Czy Wnioskodawca powinien wystawić fakturę? 3. Czy wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie przekraczające wysokość przekazanych przez Partnera środków, jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy (rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy)? Jeżeli tak, to co będzie podstawą naliczenia takiego podatku? Czy Wnioskodawca powinien wystawić fakturę? W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo przepisy prawa podatkowego, które mają być przedmiotem interpretacji: „art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy VAT”. Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 21 lutego 2025 r.) Państwa zdaniem: 1. Przekazanie środków przez Partnera na rzecz Wnioskodawcy – producenta filmu, w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy nie jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy (nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego) i wystawienia faktury. 2. Wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu, w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie nieprzekraczającej przekazanych przez partnera środków, nie jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy, nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego i wystawienia faktury. 3. Wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie przekraczające wysokość przekazanych przez partnera środków, nie jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy, nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego i wystawienia faktury. Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, aby daną relację można było uznać za świadczenie usług, musi zostać łącznie spełnionych kilka przesłanek, a mianowicie: 1) istnieją jasno określone strony świadczenia – podmiot świadczący usługę i jej konkretny, indywidualnie określony nabywca (który nie musi być jednocześnie podmiotem dokonującym płatności wynagrodzenia), przy czym świadczący jest podatnikiem (w rozumieniu art. 15 ustawy) w związku z wykonywaniem przedmiotowej usługi, a nabywca jest jej beneficjentem, otrzymującym określoną korzyść; 2) świadczenie wynika ze stosunku prawnego łączącego strony; istniejąca między stronami relacja prawna określa świadczenie wzajemne (dotyczy to także przypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy, czyli świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa); 3) istnieje bezpośredni związek między świadczoną usługą i otrzymanym (lub należnym) wynagrodzeniem; istnieje precyzyjnie określone wynagrodzenie należne w zamian za wykonane świadczenie (świadczenie, które ma zostać wykonane), które stanowi korzyść świadczącego usługę i wynagrodzenie to jest wyrażalne w pieniądzu; 4) świadczona jest określona (możliwa do zdefiniowania) usługa – czyli konkretne, zindywidualizowane świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy. Zatem nie wszystkie relacje pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, a także między tymi podmiotami, a osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, które nie stanowią dostawy towarów, mogą zostać zdefiniowane jako podlegające opodatkowaniu odpłatne świadczenie usług. To zaś w konsekwencji oznacza, że nie wszystkie czynności niebędące dostawą towarów, a wykonywane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy, jak również nie wszystkie płatności dokonywane pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą stanowią odpłatność z tytułu wykonania usług (czynności opodatkowanych). W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzymuje środki, ale w Jego opinii, nie wykonuje On jakiegokolwiek zindywidualizowanego świadczenia na rzecz Partnera w zamian za otrzymane środki. Nie dochodzi tam również do przeniesienia – w zamian za przekazane środki – praw do licencji w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ww. przepisu. Wydaje się, że podobne podejście do tego typu umów mają sądy administracyjne – patrz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 marca 2017 r. III SA/Wa 1106/16. Skoro nie mają Państwo do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług przez Wnioskodawcę, to również nie ma obowiązku wystawienia faktury. Biorąc pod uwagę powyższe wysokość wypłaconego udziału w zysku nie ma tu jakiegokolwiek znaczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie: - braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia wykonywanego na rzecz Partnera w zamian za przekazanie środków przez Partnera na rzecz Producenta Filmu, określenia podstawy opodatkowania tej czynności oraz sposobu dokumentowania ww. transakcji jest nieprawidłowe, - braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT u Producenta Filmu wypłaty Partnerowi udziału w zyskach ze sprzedaży licencji filmu w kwocie nieprzekraczającej oraz przekraczającej przekazanych przez Niego środków jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w jego działalności gospodarczej. Zauważyć należy, że przy określeniu czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i otrzymaną zapłatą. Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest ustalenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami. Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT. Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy. W konsekwencji należy stwierdzić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. sprawy C-154/80, C-89 /81, C-16/93, C-498/99) wynika, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność opodatkowaną VAT, uważane mogą być sytuacje, w których: · istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie, · wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy, · istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi, · odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT, · istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Wobec powyższego należy wskazać, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. Przy czym, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów albo świadczenie usług – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny. Pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika również z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Zasady wspierania twórczości filmowej i innej działalności w dziedzinie kinematografii oraz ochrony zasobów sztuki filmowej reguluje ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 130), zwanej dalej „ustawą o kinematografii”. W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o kinematografii: Filmem jest utwór dowolnej długości, w tym utwór dokumentalny lub animowany, złożony z serii następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, utrwalonych na jakimkolwiek nośniku umożliwiającym wielokrotne odtwarzanie, wywołujących wrażenie ruchu i składających się na oryginalną całość, wyrażającą akcję (treść) w indywidualnej formie, a ponadto, z wyjątkiem utworów dokumentalnych i animowanych, przewidziany do wyświetlania w kinie jako pierwszym polu eksploatacji w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Filmem jest również utwór, który z powodu okoliczności niezawinionych nie został wyświetlony w kinie. W świetle art. 5 pkt 1 ustawy o kinematografii: Użyte w ustawie określenie dystrybucja filmu oznacza nabycie prawa do eksploatacji filmu, w tym prawa do wykonywania kopii filmu i przystosowania filmu do eksploatacji w wersji językowej innej niż ta, w której został wytworzony, oraz przekazanie tego prawa innym podmiotom w celu rozpowszechniania filmu. Na podstawie art. 5 pkt 5 ustawy o kinematografii: Użyte w ustawie określenie koproducent filmu oznacza podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych. W myśl art. 5 pkt 6 ustawy o kinematografii: Użyte w ustawie określenie producent filmu oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu. Zgodnie z art. 5 pkt 7 ustawy o kinematografii: Użyte w ustawie określenie produkcja filmu oznacza zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu w postaci kopii wzorcowej. Stosownie do art. 5 pkt 8 ustawy o kinematografii: Użyte w ustawie określenie rozpowszechnianie filmu oznacza publiczne udostępnianie filmu w jakikolwiek sposób, z wyłączeniem nadawania przez nadawców telewizyjnych. Jednocześnie, w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych”: Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Według art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej. Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców. Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców. W przypadku braku takiej zgody każdy ze współtwórców może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka uwzględniając interesy wszystkich współtwórców. W art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności: 1) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową; 2) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy; 3) w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w pkt 2 – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. Ponadto ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególnie dotyczące utworów audiowizualnych. W myśl art. 69 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza. Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że: - są Państwo podatnikiem VAT, - 16 września 2024 r. zawarli Państwo umowę z Partnerem, na mocy której zobowiązał się przekazać Państwu kwotę pieniędzy na produkcję filmu, w zamian za określony udział w zyskach z tytułu sprzedaży licencji uprawniającej do publicznych pokazów tego filmu, - na podstawie ww. umowy zobowiązali się Państwo do: · produkcji Filmu, w sposób pozwalający uzyskać wyłączne autorskie prawa majątkowe do Filmu na wszelkich polach eksploatacji niezbędnych do osiągnięcia celu Umowy, · pozyskania podmiotów zainteresowanych nabyciem prawa do publicznego pokazywania Filmu przez zainteresowane podmioty, · przekazania Partnerowi ustalonej w Umowie części zysku uzyskanego z tytułu udzielenia licencji na publiczne pokazy Filmu, za dany kwartał kalendarzowy, w terminie 45 dni od zakończenia danego kwartału, · przedstawienia Partnerowi raportu końcowego z produkcji Filmu i podjęcia kroków w kierunku udzielania odpłatnej licencji na pokazy publiczne Filmu, · informowania na bieżąco Partnera o zmianach w budżecie Filmu i wysokości osiągniętych zysków, · zachowania w tajemnicy szczegółów umowy, - na podstawie ww. umowy Partner zobowiązał się do: · częściowego sfinansowania produkcji Filmu, · zachowania w tajemnicy szczegółów umowy, - Partner ma prawo do części zysku uzyskanego z tytułu udzielenia licencji na publiczne pokazy Filmu, - Partner nie wykonuje na Państwa rzecz żadnych innych czynności poza przekazaniem środków finansowych, - Partner poza wpłatą środków na produkcję Filmu nie będzie dokonywał innych wpłat, - produkcją Filmu zajmują się wyłącznie Państwo, - nie mają Państwo obowiązku zwrotu Partnerowi przekazanych środków w części niepokrytej wypłaconym udziałem w zysku. Zgodnie z Umową, Partner przyjmuje do wiadomości, że z uwagi na kategorię Filmu, zakres dystrybucji Filmu może być ograniczony, a tym samym bierze pod uwagę ryzyko, że może nie uzyskać zwrotu części wyłożonych środków finansowych lub może je uzyskać w dłuższej perspektywie czasowej, - autorskie prawa majątkowe do Filmu będą przysługiwały wyłącznie Państwu, Partner nie będzie miał jakichkolwiek praw autorskich do Filmu, - zakładają Państwo komercjalizację Filmu poprzez udzielanie dystrybutorom odpłatnych licencji na publiczne pokazy Filmu (kina, streaming), - wydatki na produkcję Filmu ponosić będą wyłącznie Państwo. Środki będą pochodzić ze środków pozyskanych od partnerów oraz z Państwa własnych środków, - z Państwa inicjatywy (brak zapisu w umowie) w napisach końcowych, w przypadku partnerów, których wkład ograniczy się wyłącznie do przekazania środków finansowych, umieszczą Państwo podziękowania w ogólnej formule, bez wyszczególniania nazw partnerów, o przykładowej treści: (...), - poza korzyścią niematerialną, czyli poczuciem uczestnictwa w ważnej misji (...), Partner uzyska korzyść materialną w postaci udziału w zyskach z udzielanych licencji na pokazy Filmu, ale dopiero wówczas, gdy suma wypłat tego udziału przekroczy wniesiony przez Niego wkład, co do czego, nie ma pewności. Wkład nie pokryty udziałem w zyskach Partner straci bezpowrotnie. Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy przekazanie środków przez Partnera na Państwa rzecz – producenta filmu w ramach umowy, jest dla Państwa podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, co będzie podstawą naliczenia podatku oraz czy powinni Państwo wystawić fakturę. W odniesieniu do ww. wątpliwości należy wskazać, że pomioty zawierające umowę na gruncie ustawy, nie są uznawane za jednego podatnika podatku VAT, a zatem relację pomiędzy tymi podmiotami dla potrzeb rozliczenia podatku VAT powinny być oceniane zgodnie z ogólnymi zasadami obowiązującymi w tym podatku. 1Według art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Tak więc strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane. Oznacza to, że Strony mogą także swobodnie umówić się, w kwestiach dotyczących wynagrodzenia za realizację warunków umowy. Jak wskazuje art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego: Świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dochodzi do wzajemnych świadczeń pomiędzy stronami umowy, tj. Fundacją a Partnerem. Należy bowiem zauważyć, że z zawartej pomiędzy stronami umowy wynika, iż w zamian za wniesiony przez Partnera wkład finansowy Producent Filmu zobowiązuje się m.in. do produkcji Filmu oraz przekazania Partnerowi prawa do udziału w części zysku uzyskanego ze sprzedaży licencji do publicznych pokazów tego Filmu. Wnioskodawca ma nie tylko wyprodukować Film, ale też pozyskać podmioty zainteresowane nabyciem prawa do publicznego pokazywania Filmu, przedstawić Partnerowi raport końcowy z produkcji Filmu i podjęcia kroków w kierunku udzielania odpłatnej licencji na pokazy publiczne Filmu (kina, streaming) oraz informować na bieżąco Partnera o zmianach w budżecie Filmu i wysokości osiągniętych zysków, w których partycypować będzie Partner. Tym samym Wnioskodawca jako Producent Filmu będzie działać niejako na zlecenie Partnera przekazującego środki finansowe na produkcję Filmu, podejmując określone działania związane z produkcją i eksploatacją Filmu. Jednocześnie Producent przeniesie na Partnera prawo do udziału w zysku ze sprzedaży licencji uprawniającej do publicznych pokazów tego Filmu. Mamy więc do czynienia ze zindywidualizowanym świadczeniem ze strony Wnioskodawcy na rzecz Partnera, który osiąga z tego tytułu określone korzyści. Partner bowiem jako współfinansujący produkcję ww. Filmu będzie uprawniony do czerpania pożytków i korzyści ze zrealizowanego Filmu, uzyskując określonej wysokości wpłaty z osiągniętego zysku. Jak wskazano w opisie sprawy – poza korzyścią niematerialną (czyli poczuciem uczestnictwa w ważnej misji (...)) – Partner uzyska korzyść materialną w postaci udziału w zyskach z udzielanych licencji na pokazy Filmu, wówczas gdy suma wypłat tego udziału przekroczy wniesiony przez niego wkład. Powyższe okoliczności świadczą o tym, że w zamian za przekazanie środków pieniężnych Partner osiąga korzyść w postaci prawa do udziału w zysku. Dodatkowo czynności, do których zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie ww. umowy świadczą o tym, że Producent w ramach ich wykonywania działa niejako na zlecenie Partnera. Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, tj. dostawa towaru bądź usługa, a nie opłata czy wynagrodzenie. Należy wskazać także, że myśl art. 19a ust. 1 ustawy: Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f. Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Należy więc stwierdzić, że przekazanie środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy (Producenta) na produkcję Filmu stanowi dla Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Odpłatne świadczenie usług rodzi zatem po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku VAT. Następnie w odniesieniu do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, co będzie podstawą naliczenia podatku dla ww. czynności, należy wskazać, że stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy: Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z kolei w myśl art. 29a ust. 6 ustawy: Podstawa opodatkowania obejmuje: 1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku; 2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy: Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot: 1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty; 2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży; 3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Kluczowa dla konstrukcji podstawy opodatkowania jest analiza pojęcia wynagrodzenia rozumianego jako wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług. Podstawę opodatkowania u Państwa dla usługi wyświadczonej na rzecz Partnera na podstawie zawartej umowy, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą otrzymają Państwo od Partnera w zamian za wyświadczoną usługę, czyli przekazana przez Partnera ustalona kwota na produkcję filmu. Natomiast w odniesieniu do kwestii sposobu dokumentowania tej transakcji, należy wskazać, że stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: 1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; 2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a; 3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1; 4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy: a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4, c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b. Według art. 106b ust. 2 ustawy: Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy: Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: 1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem: a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4, 1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem: a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4, b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, 2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty. Stosownie zaś do art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy zarówno Państwo, jak i Partner, jesteście czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Zatem w przypadku, gdy wyświadczona przez Państwa usługa na rzecz Partnera nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, w związku art. 106b ust. 1 ustawy, będą Państwo zobowiązani do udokumentowania fakturą świadczonej na rzecz będącego podatnikiem VAT Partnera usługi, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla ww. usługi będącej przedmiotem sprzedaży. Podsumowanie: · przekazanie środków przez Partnera na rzecz Wnioskodawcy – producenta filmu, w ramach opisanej umowy jest dla Wnioskodawcy wynagrodzeniem za odpłatne świadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, o jakiej mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a zdarzenie to rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy; · podstawę opodatkowania u Państwa dla usługi wyświadczonej na rzecz Partnera na podstawie zawartej umowy, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą otrzymają Państwo od Partnera w zamian za wyświadczoną usługę, czyli przekazana przez Partnera ustalona kwota na produkcję filmu; · będą Państwo zobowiązani do udokumentowania fakturą świadczonej na rzecz będącego podatnikiem VAT Partnera usługi, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla ww. usługi będącej przedmiotem sprzedaży. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe. Następnie Państwa wątpliwości dotyczą wskazania: · czy wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu, w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie nieprzekraczającej przekazanych przez Partnera środków, jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy (rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, a jeżeli tak, to co będzie podstawą naliczenia takiego podatku i czy Wnioskodawca powinien wystawić fakturę. · czy wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie przekraczającej wysokość przekazanych przez Partnera środków, jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy (rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, a jeżeli tak, to co będzie podstawą naliczenia takiego podatku i czy Wnioskodawca powinien wystawić fakturę. W tym miejscu zaznaczenia ponownie wymaga, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Jednocześnie, co do zasady, sama czynność przekazania środków finansowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie rodzi żadnych obowiązków podatkowych, o ile nie pełni funkcji zapłaty lub zaliczki z tytułu jakiegokolwiek świadczenia usług lub dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy. Aby uznać, że pomiędzy podmiotami doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem. Przekazana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Z opisu sprawy wynika, że Producent w zamian za udzielone mu wsparcie finansowe w zakresie produkcji Filmu zobowiązuje się m.in. do wypłaty (przekazania) Partnerowi ustalonej w umowie części zysku uzyskanego z udzielanych licencji na publiczne pokazy Filmu, za dany kwartał kalendarzowy, w terminie 45 dni od zakończenia danego kwartału. Wnioskodawca wskazał, że kiedy wpływy z licencji filmu, przekroczą koszty produkcji, Fundacja uzyska zysk, w którym partycypować będzie również Partner. W tej sytuacji Wnioskodawca będzie zobowiązany do wypłaty na rzecz Partnera udziału w zysku. Zatem wypłaty udziału w zysku nie będą stanowiły po stronie Wnioskodawcy jako Producenta Filmu wynagrodzenia za świadczone na rzecz Partnera usługi podlegające VAT. Wnioskodawca, dokonując wypłaty zysku ze sprzedaży licencji Filmu, w rzeczywiście dokonuje rozliczenia finansowego wynikającego z zawartej z Partnerem umowy. Rozliczenia tego nie należy utożsamiać z odpłatnością za świadczone przez Wnioskodawcę usługi. Producent Filmu wypłaca Partnerowi udział w zysku, do którego Partner jest uprawniony na mocy zawartej z Wnioskodawcą umowy. Wnioskodawca przekazuje Partnerowi należny mu zysk. Należy również wskazać, że pieniądze nie są towarem w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym ich przekazanie w ramach wypłaty udziału w zysku ze sprzedaży licencji Filmu, nie wypełnia definicji dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Nie sposób uznać również wypłaty udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu za świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy. W związku z powyższym, wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu, nie stanowi ani odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a tym samym czynność ta nie rodzi po Państwa stronie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. W konsekwencji, po stronie Wnioskodawcy, z tytułu wypłaconych Partnerowi środków pieniężnych nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku VAT. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy kwota wypłaconego Partnerowi zysku przekracza przekazaną przez Partnera kwotę środków finansowych na produkcję Filmu, jak i w sytuacji gdy udział w zysku nie przekroczy wniesionego przez Partnera wkładu finansowego. Podsumowanie Przekazanie przez Państwa środków pieniężnych Partnerowi nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przekazanie to nie rodzi po stronie Państwa obowiązku podatkowego. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i nr 3, zgodnie, z którym: · Wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu, w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie nieprzekraczającej przekazanych przez partnera środków, nie jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy, nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego oraz · Wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, w kwocie przekraczające wysokość przekazanych przez partnera środków, nie jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy, nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego; uznałem za prawidłowe. Jednocześnie ustalenie, co będzie podstawą naliczenia takiego podatku i czy Wnioskodawca powinien wystawić fakturę uznaje się za bezzasadne, ze względu uzależnienie odpowiedzi na te pytania w przypadku uznania, że wypłata Partnerowi udziału w zysku ze sprzedaży licencji filmu w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy, jest dla Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatnym świadczeniem usługi, o jakiej mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i art. 8 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dodatkowo zaznaczyć należy, że w pytaniach i własnym stanowisku powołali Państwo art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Mając jednak na uwadze wskazane przez Państwa przepisy prawa podatkowego, które mają być przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz treść wniosku, uznałem to za oczywistą omyłkę pisarską i przyjąłem, że powinien być to art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odnosząc się do powołanego przez Państwa we wniosku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o sygn. akt III SA/Wa 1106/16 wyjaśniam, że rozstrzygnięcie to odnosi się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą ono stronę postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Mimo, że ww. wyrok odnosi się pozornie do zbieżnej tematyki przedstawianej przez Państwa we wniosku z 14 stycznia 2025 r., to dotyczy nabycie przez koproducenta praw do filmu oraz związanego z nim udziału w zysku i nieuznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w tej interpretacji rozstrzygnięcie, gdyż w przedmiotowej sprawie rozpatrywano skutki prawno-podatkowe Producenta Filmu, a nie wnoszącego wkład finansowy. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.