0112-KDIL1-1.4012.135.2025.2.EB

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy wpłaty rodziców pobierane w związku z realizacją programu nauki jazdy na nartach dla dzieci szkół podstawowych podlegają

opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług). Uzupełnili go Państwo pismem z 10 kwietnia 2025 r. (wpływ 10 kwietnia 2025 r.) oraz pismem z 11 kwietnia 2025 r. (wpływ 11 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Większość tych zadań realizowana jest przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Część czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o VAT. Podległy Urząd Gminy jako jednostka budżetowa prowadzi w imieniu Gminy sprzedaż opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Gmina realizowała projekt dotyczący nauki jazdy na nartach dla dzieci. Program realizowany był w ramach projektu „(...)”. Celem projektu było nabycie przez dzieci podstawowych umiejętności i postaw poprawnej techniki jazdy na nartach, poprawa kondycji i podniesienie ogólnej sprawności fizycznej uczniów szkół podstawowych, zachęcanie do aktywnych form spędzania wolnego czasu oraz upowszechnienie kultury fizycznej. Środki na realizację programu pochodziły z wpłat rodziców oraz środków własnych Gminy. Z projektu skorzystało xx uczniów ze szkół podstawowych z terenu Gminy, które pod okiem wykwalifikowanych instruktorów mogło uczyć się i doskonalić technikę jazdy na nartach (...). W ramach projektu uczestnicy mieli również zapewniony transport, karnety, sprzęt i ubezpieczenie. Czynności związane z realizacją programu nauki jazdy na nartach dla dzieci ze szkół podstawowych były podporządkowane ścisłemu reżimowi publiczno-prawnemu, ponieważ realizacja programu należy do zadań własnych gminy z zakresu kultury fizycznej. Realizacja programu należy do zadań własnych gminy z zakresu kultury fizycznej art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.). Program realizowany był w ramach zajęć pozalekcyjnych i nie jest unormowany w statutach jednostek oświatowych. Wysokość opłat ustalana była według rzeczywistych kosztów i służyła jedynie pokryciu kosztów udziału w programie. Zapłata pokrywała rzeczywistą wartość świadczenia, do świadczonych usług nie była doliczana marża. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy Gmina udzieliła następujących odpowiedzi na zadane przez Organ pytania (ostatecznie wyrażone w uzupełnieniu do wniosku z 11 kwietnia 2025 r.) : 1. Na czym konkretnie polegał realizowany przez Państwa projekt polegający na nauce jazdy na nartach dla dzieci? Proszę o wskazanie: a) w jaki dokładnie sposób był realizowany ten projekt; Odpowiedź: ogłoszono w szkołach informacje o chęci zorganizowania dla uczniów nauki jazdy na nartach. Po uzyskaniu ilości chętnych dzieci, Gmina rozpoczęła realizację, tj. ustalenie szczegółów czyli wybrania lokalizacji (...) wraz z kosztami za karnety, instruktorów, opiekunów i transportu oraz ubezpieczenia dzieci, b) co konkretnie (jakie świadczenia?) składało się na realizację projektu polegającego na nauce jazdy na nartach? Odpowiedź: w ramach realizacji projektu zapewniono: 1. Transport. 2. Ubezpieczenie. 3. Opiekunów. 4. Instruktorów. 5. Karnety (...). 2. Kiedy realizowali Państwo ww. projekt? Odpowiedź: (...) 2025 r. 3. Czy organizując naukę jazdy na nartach dla dzieci szkół podstawowych działali Państwo we własnym imieniu i na własny rachunek? Odpowiedź: tak. 4. Czy zawierali Państwo z rodzicami dzieci umowy cywilno-prawne? Jeśli tak, to do wykonania jakich czynności zobowiązali się Państwo w ramach zawartej umowy? Odpowiedź: nie. 5. Czy wysokość opłat, które wpłacali rodzice za udział w projekcie nauki jazdy na nartach ze szkół podstawowych ustalana była według wartości rynkowych świadczeń? Odpowiedź: wysokość opłat ustalana była według rzeczywistych kosztów i służyła jedynie pokryciu kosztów udziału w programie. 6. Czy wysokość wpłat rodziców zapewnia pełną ekwiwalentność i wzajemność świadczonych usług dotyczących realizacji projektu? W jaki sposób wpłaty były kalkulowane? Odpowiedź: wysokość wpłat rodziców nie zapewnia pełnej ekwiwalentności i wzajemności świadczonych usług dot. realizacji programu nauki jazdy na nartach. Suma kosztów minus wkład Gminy daje nam wkład rodziców. 7. Czy wpłaty rodziców dokonywane były na jednolitych warunkach i czy opłaty były równe dla wszystkich uczestników projektu? Odpowiedź: tak. 8. Czy przy realizacji projektu wysokość odpłatności ustalana była na podstawie przepisów prawa? Jeśli tak, to na podstawie jakich przepisów? Odpowiedź: nie. 9. Jakie kryteria były brane pod uwagę przy kwalifikacji uczniów do ww. projektu? Odpowiedź: Szkoły robiły sobie rekrutacje do projektu. Na pewno brane były pod uwagę dzieci, które same zgłosiły chęć udziału oraz które nie brały do tej pory udziału w takim przedsięwzięciu.

10. Czy opłaty wnoszone przez rodziców obejmowały wyłącznie zwrot kosztów w kwocie równej wartości poniesionego przez Gminę wydatku (tj. w wysokości równej poniesionym przez Gminę kosztom organizacji nauki jazdy na nartach), czy też zwrot kosztów nastąpił w kwocie wyższej – obejmującej dodatkowo narzuconą przez Gminę marżę lub inne opłaty (jakie?). Odpowiedź: zapłata pokrywała część kosztów rzeczywistych związanych z organizacją projektu, do świadczonych usług nie była doliczana marża. 11. Czy czynności związane z realizacją projektu nauki jazdy na nartach dla dzieci szkół podstawowych były podporządkowane ścisłemu reżimowi publiczno-prawnemu? Jeśli tak, należy dokładnie opisać.

Odpowiedź: czynności związane z realizacją programu nauki jazdy na nartach dla dzieci ze szkół podstawowych są podporządkowane ścisłemu reżimowi publiczno-prawnemu, ponieważ realizacja programu należy do zadań własnych gminy z zakresu kultury fizycznej.

12. Czy realizacja projektu nauki jazdy na nartach dla dzieci szkół podstawowych była związana z wykonywaniem zadania własnego Gminy z zakresu edukacji publicznej, określonego w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.)? Jeśli nie, to należy opisać w ramach jakiego zadania własnego realizowali Państwo przedmiotowy program. Odpowiedź: realizacja programu należy do zadań własnych gminy z zakresu kultury fizycznej (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1456 ze zm.) 13. Czy realizacja projektu nauki jazdy na nartach dla dzieci szkół podstawowych była związana z wykonywaniem zadania w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej, określonym w art. 4 pkt 28 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 733 ze zm.)? Odpowiedź: tak. 14. Czy realizacja przedmiotowego projektu związana była z organizacją zajęć lekcyjnych (np. w ramach lekcji WF)? Odpowiedź: nie. 15. Czy celem statutowym Gminy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu? Odpowiedź: nie.

Pytanie

Czy wpłaty od rodziców podlegają opodatkowaniu? Państwa stanowisko w sprawie W Państwa ocenie, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, pod pojęciem którego rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa (art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Należy domniemywać, że czynności związane z realizacją programu nauki jazdy na nartach dla dzieci ze szkół podstawowych były podporządkowane ścisłemu reżimowi publiczno-prawnemu, ponieważ realizacja programu należała do zadań własnych gminy z zakresu kultury fizycznej. Realizacja programu należała do zadań własnych gminy z zakresu kultury fizycznej (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) Wysokość opłat ustalana była według rzeczywistych kosztów i służyła jedynie pokryciu kosztów udziału w programie. Zapłata pokrywała rzeczywistą wartość świadczenia, do świadczonych usług nie była doliczana marża.

Wykonywane więc przez Gminę usługi nauki jazdy na nartach, finansowane w części przez rodziców, nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatnikiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W świetle art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W myśl art. 8 ust. 2a ustawy: W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług, dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź

poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.): Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym: Gmina posiada osobowość prawną. Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Z opisu sprawy wynika, że Gmina, jako czynny, zarejestrowany podatnik podatku VAT, zrealizowała program dotyczący nauki jazdy na nartach dla dzieci szkół podstawowych. Program realizowany był w ramach projektu zagospodarowania czasu wolnego dla dzieci i młodzieży w formie nauki jazdy na nartach. Celem projektu jest nabycie przez dzieci podstawowych umiejętności i postaw poprawnej techniki jazdy na nartach, poprawa kondycji i podniesienie ogólnej sprawności fizycznej uczniów szkół podstawowych, zachęcanie do aktywnych form spędzania wolnego czasu oraz upowszechnienie kultury fizycznej. Środki na realizację programu pochodziły z wpłat rodziców oraz środków własnych Gminy. Z projektu skorzystało xx uczniów ze szkół podstawowych z terenu Gminy. Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wpłaty od rodziców na realizację programu dotyczącego nauki jazdy na nartach podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym miejscu należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, tj. dostawa towaru bądź usługa, a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług. Biorąc pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie czynność, jaką Gmina dokonała na rzecz dzieci uczestniczących w programie nauki jazdy na nartach była odpłatnym świadczeniem usług nauki jazdy na nartach. Wpłaty wnoszone przez rodziców w imieniu dzieci biorących udział w projekcie nie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostały wykonane przez Gminę na ich rzecz – zachodzi bowiem związek pomiędzy wnoszonymi wpłatami, a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności na rzecz dzieci, tj. realizacji nauki jazdy na nartach. Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że – jak Państwo wskazali we wniosku program realizowany był w ramach zajęć pozalekcyjnych i nie jest unormowany w statutach jednostek oświatowych oraz realizacja przedmiotowego projektu nie związana była z organizacją zajęć lekcyjnych (np. w ramach lekcji WF). Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy wpłatami wnoszonymi przez rodziców, a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestników projektu, które zostało wykonane przez Gminę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, zapewniając transport, ubezpieczenie, opiekunów, instruktorów, karnety na wejście na stok wchodzą Państwo w rolę świadczącego usługę. Tym samym, wpłaty otrzymywane przez Państwa od rodziców stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Państwa usług. W konsekwencji, wnoszone przez rodziców wpłaty z tytułu uczestnictwa dzieci w projekcie nauki jazdy na nartach, dotyczą świadczenia usługi nauki jazdy na nartach i stanowią odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w związku z ww. czynnościami występowali Państwo w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, otrzymane przez Państwo wpłaty od rodziców przeznaczone na realizację programu nauki jazdy na nartach, podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT jako wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany

przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.