Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą jako "A." Sp. z o.o., złożył wniosek o interpretację indywidualną w dniu 17 stycznia 2025 r., dotyczącą skutków podatkowych związanych z podziałem spółki. W szczególności, Wnioskodawca pytał, czy majątek przeniesiony do Nowej Spółki w ramach Podziału będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz czy przeniesienie Pozostałej Działalności do Nowej Spółki wymaga korekty wcześniej odliczonego VAT. Organ podatkowy potwierdził, że majątek przeniesiony do Nowej Spółki będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz że przeniesienie Pozostałej Działalności nie będzie wymagało dokonania korekty VAT. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego, w podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, że: - majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) (
oznaczone nr 3.5. we wniosku) - jest prawidłowe; - przeniesienie Pozostałej Działalności do Nowej Spółki nie będzie wymagało dokonania przez Wnioskodawcę korekty wcześniej odliczonego VAT na zasadach wskazanych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT (pytanie oznaczone nr 3.6. we wniosku) - jest prawidłowe. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 3.1., 3.2., 3.3. i 3.4. zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Państwa wniosek z 17 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący uznania majątku pozostającego w Spółce oraz majątku przeniesionego do Nowej Spółki w ramach Podziału, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, a
także obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę korekty wcześniej odliczonego VAT w związku z przeniesieniem Pozostałej Działalności do Nowej Spółki, wpłynął 17 stycznia 2025 r. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 marca 2025 r. (wpływ 5 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis sytuacji Wnioskodawcy „A.” Sp. z o.o. („Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą i podlega rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym („KRS (Krajowy Rejestr Sądowy)”). Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Podstawową działalnością Spółki jest sprzedaży hurtowej i detalicznej (...) oraz (...). Spółka dokonuje sprzedaży (...) („...”) w (...) („Działalność Podstawowa”). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”) i podlega rejestracji w rejestrze podatników VAT czynnych. Spółka przypisała do każdej ze swoich działalności, tj. do Działalności Podstawowej oraz do pozostałej działalności składniki majątkowe, aktywa oraz zobowiązania, kluczowe umowy i pracowników związanych z działalnością danego działu. Wyodrębnienie dwóch oddzielnych działów nastąpiło u Wnioskodawcy na podstawie uchwały zarządu. Spółka jest również właścicielem (...), która polega na (...) („...”). (...) prowadzi działalność w zakresie (...). (...) oferuje również wynajem pokoi dla gości. (...) posiada niezbędną infrastrukturę do (...). Spółka jest ponadto właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w (...) przeznaczonego na wynajem. Wnioskodawca uzyskuje w ramach Działalności Podstawowej oraz w ramach Pozostałej Działalności przychody, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych („CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) w Polsce. Struktura wewnętrzna i organizacyjna Spółki Strukturę organizacyjną Spółki określa regulamin organizacyjny wraz z załącznikiem - schematem struktury organizacyjnej Spółki („Regulamin”). Zgodnie z tym Regulaminem struktura organizacyjna przedsiębiorstwa Spółki jest wieloszczeblowa. Na podstawie Regulaminu w Spółce wyodrębnia się dwa działy (łącznie „Działy”): a) Dział Handlowy, b) Dział Pozostałej Działalności („Pozostała Działalność”). Pozostała Działalność polega na: a) wynajmie nieruchomości zlokalizowanej w (...), b) prowadzeniu (...), c) lokowaniu wolnych środków obrotowych w aktywa inwestycyjne. Poprzez Dział Handlowy prowadzona jest działalność gospodarcza w następującym zakresie: a) sprzedaż (...), b) serwis (...), c) finansowanie zakupu ww. (...) oraz ubezpieczenia.
Oba powyższe działy funkcjonują niezależnie od siebie. Są to odrębne komórki, które działają niezależnie od siebie. Dział Handlowy służby Spółce do prowadzenia Działalności Podstawowej. W ramach Działu Handlowego wyodrębniono w Spółce: a) Dyrektora Zarządzającego (dedykowanego członka zarządu odpowiedzialnego ze prowadzenie działalności gospodarczej poprzez Dział Handlowy) b) Administrację (pracowników administracyjnych) c) Kadry (osoby odpowiedzialne za sprawy kadrowe i rozliczanie płac), d) Księgowość (osoby odpowiedzialne za prowadzenie ksiąg rachunkowych Spółki oraz rozliczenia podatkowe), e) Wydział Zaopatrzenia, f) Wydział Sprzedaży, w skład którego wchodzi komórka sprzedaży krajowej, komórka sprzedaży zagranicznej, komórka „Finansowanie i ubezpieczenia” oraz komórka organizacyjna Dział Serwisu i (...), W ramach Pozostałej Działalności wyodrębnia się w Spółce: a) Komórkę organizacyjną – Dyrektora Zarządzającego (dedykowanego członka zarządu odpowiedzialnego ze prowadzenie Pozostałej Działalności), b) Wydział zarządzania majątkiem ruchomym i nieruchomym: wynajem nieruchomości w (...) oraz (...), c) Wydział zarządzania zasobami inwestycyjnymi. Do Pozostałej Działalności Spółka nie przypisuje odrębnego działu administracji, kadr i księgowości. W potrzebnym zakresie Pozostała Działalność wspierana jest przez wybrane komórki organizacyjne Działu Handlowego. W takim przypadku Spółka odpowiednio alokuje koszt danej komórki organizacyjnej do Pozostałej Działalności. W zakresie wzajemnych rozliczeń, w związku z wyodrębnieniem Działu Handlowego oraz Pozostałej Działalności, w księgach Spółki wydzielone zostały składniki majątku (aktywa i pasywa) wykorzystywane przez oba Działy. Do poszczególnych Działów przypisywane są również przychody i koszty, jeżeli jakiekolwiek przychody i koszty dotyczą działalności prowadzonej przez oba Działy, to przychody i koszty przypisywane są według klucza alokacji. Wyodrębnienie w Spółce Działu Handlowego oraz Pozostałej Działalności znajduje odzwierciedlenie w systemie rachunkowości: a) konta księgi głównej (syntetyka) zawierają zapisy o zdarzeniach w ujęciu systematycznym. Na kontach księgi głównej obowiązuje ujęcie zdarzeń zarejestrowanych uprzednio lub równocześnie w dzienniku, zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej. b) konta ksiąg pomocniczych (analityka) zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej. c) system informatyczno-księgowy stosowany przez Spółkę do prowadzenia ksiąg rachunkowych umożliwia takie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, by możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów, aktywów i zobowiązań wyłącznie do wyodrębnionej części Spółki. Innymi słowy, zdarzenia gospodarcze realizowane przez Dział Handlowy: a) są ewidencjonowane, w sposób umożliwiający identyfikację odrębnego agregatu aktywów i zobowiązań przypisanych do Działu Handlowego; b) możliwe będzie przypisanie do Działu Handlowego poszczególnych kosztów /wydatków oraz przychodów; c) posiada on ewidencję składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez Dział Handlowy. Konta ksiąg pomocniczych (analityka) stanowią rozwinięcie kont księgi głównej (syntetyki), o ile naturalnie dane konto posiada rozwinięcie analityczne. Zapisy księgowane są wyłącznie na ostatni poziom analityki konta, dzięki czemu nie jest możliwe omyłkowe wprowadzenie zapisu wyłącznie na konto syntetyczne. Struktura planu kont umożliwia przypisywanie przychodów i kosztów do wyodrębnionych części przedsiębiorstwa. W przypadku Pozostałej Działalności - składniki majątku stanowią grunty i nakłady na nieruchomości inwestycyjne, które nie zostały przez ten podmiot wprowadzane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Spółka prowadzi analityczną ewidencję wszystkich składników majątku trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także system kadrowo-płacowy służący rozliczaniu wynagrodzeń zatrudnionych pracowników. W szczególności do środków trwałych Spółka zalicza: a) nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, b) maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy, c) ulepszenia w obcych środkach trwałych, d) (...). Składniki majątku są odpowiednio wykorzystywane przez Dział Handlowy lub w ramach Pozostałej Działalności. Planowana transakcja Spółka znalazła („Nabywca”) zainteresowanego odpłatnym nabyciem od Wnioskodawcy Działalności Podstawowej. Intencją Nabywcy jest kontynuowanie prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o składniki majątkowe związane z prowadzeniem Działalności Podstawowej. Nabywca nie rozważa nabycia Pozostałej Działalności, jego cele inwestycyjne koncentrują się wyłącznie na działalności (...) oraz usługach pomocniczych świadczonych przez Dział Handlowy. Wnioskodawca z Nabywcą (dalej łącznie jako „Strony”) planują dokonanie odpłatnego zbycia na rzecz Nabywcy Działalności Podstawowej (Działu Handlowego) po uprzednim podziale Spółki w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.; „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”)(„Podział”). Intencją Nabywcy jest nabycie udziałów w Spółce po przeprowadzeniu Podziału, czyli uzyskaniu wpisu Podziału w KRS. Spółka planuje, że po Podziale Pozostała Działalność zostanie przejęta przez inną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością („Nowa Spółka”). Nabywca zamierza zakupić wyłącznie udziały w Spółce po Podziale, Nabywca nie zostanie właścicielem udziałów w Nowej Spółce. Dla potrzeb Podziału został przygotowany plan podziału, który zakłada: a) przeniesienie do Nowej Spółki Pozostałej Działalności, w tym składników majątku związanych z Pozostałą Działalnością, b) umowy, należności oraz zobowiązania związane z Pozostałą Działalnością zostaną przeniesione do Nowej Spółki, c) Nowa Spółka przejmie od Spółki wybrane rachunki bankowe oraz znajdujące się na nich wolne środki pieniężne, d) Spółka pozostanie właścicielem nieruchomości, ruchomości, aktywów, pasywów, należności, zobowiązań oraz stroną umów z kontrahentami w zakresie w jakim dotyczą one Działalności Podstawowej. Po Podziale Wnioskodawca pozostanie właścicielem w szczególności: a) praw majątkowych i praw własności intelektualnej związanych z Działalnością Podstawową, w tym składników o charakterze materialnym (grunty, budynki i budowle, urządzenia techniczne, ruchomości i towary) oraz składniki majątku o charakterze niematerialnym (m.in. nabyte licencje, programy komputerowe oraz know-how) wykorzystywane w Działalności Podstawowej. b) należności i zobowiązań związanych z Działalnością Podstawową, c) praw i obowiązków z umów zawartych z kontrahentami i współpracownikami oraz pracownikami dotyczącymi Działalności Podstawowej, d) dokumentacji technicznej i dokumentacji księgowej związanej z Działalnością Podstawową. Po Podziale Nowa Spółka stanie się właścicielem w szczególności: a) praw majątkowych i praw własności intelektualnej związanych z Pozostałą Działalnością, w tym składników o charakterze materialnym (grunty, budynki i budowle, urządzenia techniczne, ruchomości i wyposażenie) oraz składniki majątku o charakterze niematerialnym (m.in. nabyte licencje, programy komputerowe oraz know-how) wykorzystywane w Pozostałej Działalności. b) należności i zobowiązań związanych z Pozostałą Działalnością, a) praw i obowiązków z umów zawartych z kontrahentami i współpracownikami oraz pracownikami dotyczącymi Pozostałej Działalności, b) dokumentacji technicznej i dokumentacji księgowej związanej z Pozostałą Działalnością. W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie Organu: 1) o wskazanie wszystkich składników materialnych i niematerialnych związanych z Pozostałą Działalnością, które będą przedmiotem przeniesienia na Nową Spółkę - odpowiedzieli Państwo: Przedmiotem przeniesienia ze Spółki do Nowej Spółki będą składniki majątkowe Spółki wskazane w planie Podziału sporządzonego na podstawie art. 533 § 1 KSH w zw. z art. 534 KSH, tj.: 1) wybrani pracownicy Spółki, ale wszyscy związani z prowadzoną w Spółce Pozostałą Działalnością, 2) prawo własności nieruchomości zlokalizowanej w (...) („Nieruchomość”), 3) prawo własności nieruchomości gruntowej na której znajduje się (...) wraz z budynkami i budowlami zlokalizowanymi na tym gruncie, 4) umowa na dostawę energii elektrycznej związana ze (...), 5) umowa na dostawę ciepła związana ze (...), 6) umowa na odbiór nieczystości i odpadów związana ze (...), 7) umowa na dostawę energii elektrycznej związana z Nieruchomością 8) umowa na dostawę ciepła związana ze Nieruchomością, 9) umowa na odbiór nieczystości i odpadów związana z Nieruchomością, 10) wszelkie ruchomości i wyposażenie związane ze (...), które jest niezbędne do prowadzenia działalności, w tym: (...); 11) wszelkie ruchomości i wyposażenie związane z Nieruchomością, które jest niezbędne do prowadzenia działalności, w tym: meble, komplety wypoczynkowe, stół, krzesła, sprzęt kuchenny, 12) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne znajdujące się na wybranych rachunkach bankowych Spółki i znajdujące się na nich środki pieniężne, 13) urządzenia, materiały, towary i wyroby związane ze (...), 14) wszelkie koncesje, licencje i zezwolenia związane z Pozostałą Działalnością, w tym ze (...), 15) tajemnice związane z prowadzeniem (...), 16) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem (...) oraz wynajmem Nieruchomości, 17) wszystkie uprawnienia z tytułu wad rzeczy ruchomych lub praw przypisanych do Pozostałej Działalności, 18) prawa, roszczenia i zobowiązania związane z Pozostałą Działalnością będące przedmiotem postępowań sądowych, administracyjnych i arbitrażowych toczących się lub zakończonych na dzień Podziału 2) Czy „Nowa Spółka”, do której ma zostać przeniesiona Pozostała Działalność istnieje, czy będzie dopiero utworzona? – odpowiedzieli Państwo: Nowa Spółka, czyli spółka przejmująca Pozostałą Działalność, już istnieje – została utworzona przed (...) r. 3) Kto jest/będzie właścicielem „Nowej Spółki”, a kto będzie właścicielem Spółki po podziale? – odpowiedzieli Państwo: Nowa Spółka jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i ma tych samych udziałowców co Spółka. Wspólnikami Spółki i Nowej Spółki są trzy osoby fizyczne. Na moment wpisu Podziału w Krajowym Rejestrze Sądowym grono wspólników Spółki i Nowej Spółki pozostanie bez zmian. Skład udziałowców Nowej Spółki nie ulegnie zmianie po Podziale. Struktura udziałowców Spółki ulegnie zmianie po Podziale, ponieważ udziały w Spółce zostaną sprzedane do Nabywcy. 4) Czy sprzedaży będzie podlegał Dział Handlowy, czy udziały w Spółce po podziale? – odpowiedzieli Państwo: Sprzedaży podlegać będą wyłącznie udziały w Spółce po Podziale, czyli po wydzieleniu Pozostałej Działalności ze Spółki. Inwestor (Nabywca) jest zainteresowany kontynuowaniem wyłącznie Podstawowej Działalności, czyli sprzedaży (...). Nabywca nie jest zainteresowany prowadzeniem Pozostałej Działalności. Intencją inwestora (Nabywcy) jest nieprzerwane i niezakłócone prowadzonej działalności obecnie poprzez Dział Handlowy. Z punktu widzenia Nabywcy kluczowe jest wstąpienie w prawa i obowiązki Spółki wynikające z umowy o współpracy z (...). Z uwagi na uniknięcie przestojów w realizacji ww. umowy, Nabywca zobligowany jest zakupić udziały w Spółce. Inna forma prawna przejęcia Działalności Podstawowej nie jest zatem możliwa, ponieważ wymaga ona podjęcia dodatkowych i czasochłonnych czynności prowadzących do podobnych skutków prawnych. Nabycie udziałów w Spółce to bezwzględny wymóg inwestorski Nabywcy. 5) Czy przedmiotem przeniesienia, na Nową Spółkę, składników majątkowych składających się na prowadzenie (...), będą również: a) prawa i obowiązki z umów, na podstawie których udzielono Spółce finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę (...), o ile Spółka korzystała z takiego finansowania i jest stroną takich umów; b) umowy o zarządzanie nieruchomością; c) umowy zarządzania aktywami; d) należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem (...)? - odpowiedzieli Państwo: Spółka nie jest stroną takich umów z pkt a) – c) powyżej, ponieważ zarządza Nieruchomością własnymi zasobami i taka sytuacja utrzyma się do dnia Podziału. Rozwój (...) został sfinansowany ze środków własnych Spółki, nie było potrzebne dodatkowe finansowanie. Nowa Spółka przejmie od Spółki wszelkie prawa i obowiązki związane ze (...), czyli również prawa majątkowe z pkt d) powyżej. 6) Czy zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działalności Podstawowej, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działalności Pozostałej, będzie wyodrębniony: a) organizacyjnie, b) funkcjonalnie - odpowiedzieli Państwo: Pozostała Działalność stanowi zespół składników wyodrębniony w Spółce w stosownej uchwale zarządu Spółki. Na podstawie tych składników Nowa Spółka będzie mogła kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę w sposób niezakłócony. Nowa Spółka w oparciu o nabywane składniki będzie miała zdolność do funkcjonowania niezależnie oraz prowadzić działalność gospodarczą w tym samym zakresie w jakim prowadzi ją Spółka. Działalność gospodarcza poprzez Pozostałą Działalność wykonywana będzie samodzielnie przez Nową Spółkę, tj. z wykorzystaniem własnych zasobów. Kontynuacja działalności Spółki w zakresie Pozostałej Działalności nie wymaga nabycia dodatkowych usług przez Nową Spółkę, ale Nowa Spółka zastrzega sobie taką możliwość – nie są to jednak usługi uniemożliwiające prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki materialne oraz niematerialne. Wyodrębnienie składników majątku Spółki i ich nabycie przez Nową Spółkę: - będzie cechowało się zdolnością do kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej Spółki przez Nową Spółkę, - związane jest z przejęciem przez Nową Spółkę praw i obowiązków związanych z umowami zawieranymi uprzednio przez Spółkę w związku z Pozostałą Działalnością, - przejawia się w ten sposób, że działalność prowadzona dotychczas przez Spółkę w ramach Pozostałej Działalności będzie kontynuowana przez Nową Spółkę z wykorzystaniem zasobów osobowych, pracowników w rozumieniu ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.; „Kodeks Pracy”) oraz osób fizycznych współpracujących dotychczas ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych. - prowadzić będzie do powstania zespołu składników materialnych i niematerialnych u Nowej Spółki, który pozwoli na samodzielną realizację stawianych zadań gospodarczych. 7) Czy Nowa Spółka będzie musiała angażować dodatkowe środki w celu kontynuacji działalności z wykorzystaniem otrzymanych składników związanych z Pozostałą Działalnością? Czy konieczne będzie angażowanie przez Nową Spółkę innych składników majątku (niebędących przedmiotem przeniesienia) lub konieczne będzie podejmowanie dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności w tożsamym zakresie w oparciu o przejęte składniki? - odpowiedzieli Państwo: Tak, Nowa Spółka będzie miała możliwość kontynuowania i będzie kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Spółkę w dotychczasowym zakresie w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem wydzielenia (Pozostała Działalność). Przy czym, jeżeli po nabyciu Pozostałej Działalności Nowa Spółka nabędzie dodatkowe usługi, to nie będzie to wynikało z braku przejęcia istotnych funkcji na moment Podziału. Nowa Spółka zapewni sobie dostawców niektórych usług według własnego zapotrzebowania, ale nie będzie to kwestia zakłócająca funkcjonalność Pozostałej Działalności. Nowa Spółka nabędzie w takim przypadku usługi od innych dostawców. 8) Czy majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału, po jego przeniesieniu, będzie wykorzystywany przez Nową Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie, tj. czy Nowa Spółka ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas w ramach Pozostałej Działalności, w Państwa Spółce, tj. wynajmie nieruchomości zlokalizowanej w (...), prowadzeniu (...) oraz lokowaniu wolnych środków obrotowych w aktywa inwestycyjne? - odpowiedzieli Państwo: Tak, majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału, po jego przeniesieniu, będzie wykorzystywany przez Nową Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie, w którym Spółka prowadziła Pozostałą Działalność, tj. Nowa Spółka ma zamiar i będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas w ramach Pozostałej Działalności. Działalność ta polegać będzie na wynajmie nieruchomości zlokalizowanej w (...), prowadzeniu (...) oraz lokowaniu wolnych środków obrotowych w aktywa inwestycyjne. 9) Czy korzystali Państwo np. z finansowania dłużnego na nabycie składników majątku stanowiących np. grunty, nieruchomości, maszyny, urządzenia, środki transportu, (...) lub inne rzeczy, które składają się na Dział Działalności Pozostałej i czy jesteście Państwo stroną zawartych w tym zakresie umów (np. umowy kredytu), a jeżeli tak, to czy prawa i obowiązki wynikające z tych umów będą przenoszone na Nową Spółkę? Jeśli nie, to dlaczego? - odpowiedzieli Państwo: Historycznie Spółka zaciągała finansowanie w celu prowadzenia Podstawowej Działalności (Spółka prowadzi Podstawą Działalność od ... roku). Przedmiotem tej działalności jest bowiem sprzedaż towarów, a Spółka potrzebowała środków m.in. na zakup towarów, wyposażenia i utrzymania (...). W ramach Podziału Nowa Spółka nie przejmie żadnych praw i obowiązków z umów dotyczących finansowania działalności Spółki, zarówno tych zawartych historycznie jakiś czas temu, ale nadal obowiązujących, jak i nowych umów potwierdzających zaciągnięcie finansowania. 10) Czy w ramach przeniesienia opisanej we wniosku Pozostałej Działalności nastąpi przejęcie pracowników przez Nową Spółkę? - odpowiedzieli Państwo: Tak, przejęcie pracowników przez Nową Spółkę nastąpi w trybie art. 23(1) Kodeksu Pracy. Nowa Spółka przejmie wszystkich pracowników związanych z prowadzeniem w Spółce Pozostałej Działalności. Osoby te są odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie (...), zarządzanie Nieruchomością oraz wykonywanie poszczególnych czynności w ramach działalności inwestycyjnej Spółki. 11) Czy na podstawie składników majątkowych, które zostaną w Spółce jako Działalność Podstawowa (Dział Handlowy), Spółka będzie w stanie prowadzić ten rodzaj działalności w takim zakresie jak przed podziałem? - odpowiedzieli Państwo: Tak, na podstawie składników majątkowych, które zostaną w Spółce jako Działalność Podstawowa (Dział Handlowy), Spółka będzie w stanie prowadzić ten rodzaj działalności w takim zakresie jak przed Podziałem. 12) Czy składniki majątkowe związane z Pozostałą Działalnością, są/były wykorzystywane przez Spółkę w całości do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego? Czy są/były również wykorzystywane przez Spółkę do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje? 13) Czy Nowa Spółka będzie wykorzystywała składniki majątkowe związane z Pozostałą Działalnością, do wykonywania czynności w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego czy będzie je także wykorzystywała do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje? - odpowiedzieli Państwo: Składniki majątkowe związane z Pozostałą Działalnością, są i były wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w VAT (np. najem Nieruchomości). Jednakże Spółka, w ramach Pozostałej Działalności, świadczy również usługi korzystające ze zwolnienia z VAT (np. (...) itp., podlegające zwolnieniu z opodatkowania VAT). Działalność inwestycyjna (finansowa) również korzysta ze zwolnienia z VAT. Istnieją zatem składniki majątkowe, które są/były również wykorzystywane przez Spółkę do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Wszystkie te składniki przejmie Nowa Spółka w ramach Podziału. Nowa Spółka będzie świadczyć usługi w niezmienionym zakresie, w jakim świadczyła je Spółka. Pytania w zakresie podatku od towarów i usług 1) Czy majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3.5.) W uzupełnieniu wniosku z 5 marca 2025 r., w odpowiedzi na prośbę Organu aby wyjaśnili Państwo, jaki skutek podatkowy – w podatku od towarów i usług – chcą wywieść z faktu oceny, czy majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT (pytanie oznaczone nr 3.5. we wniosku) – odpowiedzieli Państwo: Zamiarem Spółki jest potwierdzenie czy wydzielenie składników majątku (Pozostała Działalność) ze Spółki do spółki przejmującej (Nowa Spółka) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Gdyby Pozostała Działalność nie stanowiła zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, to przeniesienie składników majątku do Nowej Spółki może podlegać opodatkowaniu VAT. Spółka ma interes prawny, by potwierdzić jej stanowisko w tym zakresie. Brak klasyfikacji jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT obligować może Spółkę do rozpoznania Podziału jako odpłatnego zbycia składników majątku. Taka transakcja może podlegać opodatkowaniu VAT. 2) Czy przeniesienie Pozostałej Działalności do Nowej Spółki będzie wymagało dokonania przez Wnioskodawcę korekty wcześniej odliczonego VAT na zasadach wskazanych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone nr 3.6. we wniosku) Państwa stanowisko w sprawie 1) Zdaniem Wnioskodawcy, majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w Ramach Podziału będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT. 2) Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie Pozostałej Działalności do Nowej Spółki nie będzie wymagało dokonania przez Wnioskodawcę korekty wcześniej odliczonego VAT na zasadach wskazanych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT. Uzasadnienie Część wspólna uzasadnienia Uwagi ogólne Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: [...] ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału wartość rynkowa majątku podmiotu przejmowanego lub dzielonego otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną w części przewyższającej wartość przyjętą dla celów podatkowych składników tego majątku, nie wyższą od wartości rynkowej tych składników. Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: [...] w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie albo podziale przez wyodrębnienie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane ustalona na dzień poprzedzający dzień podziału lub dzień wydzielenia albo dzień wyodrębnienia, przy czym przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio, Jednocześnie w myśl art. 12 ust. 4 pkt 3h ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się: [...] w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie albo podziale przez wyodrębnienie majątek przejmowany na skutek podziału oraz majątek pozostający w spółce, stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa - wartości rynkowej składników majątku przeniesionych na spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane ustalonej na dzień poprzedzający dzień podziału lub dzień wydzielenia albo dzień wyodrębnienia. Z subsumpcji powyższych przepisów wynika zatem, że podział spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będzie neutralny w CIT, gdy majątek pozostający w dzielonej spółce oraz majątek wyodrębniany do nowego podmiotu stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W takiej sytuacji nie wystąpi dochód podatkowy w CIT. Przepis art. 4a pkt 4 ustawy o CIT definiuje zorganizowaną część przedsiębiorstwa („ZCP”) jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Bazując na powyższych ustaleniach, w świetle definicji ZCP podpartej praktyką interpretacyjną organów podatkowych i orzecznictwem sądowoadministracyjnym, istnienie ZCP uzależnione jest od spełnienia następujących przesłanek: 1) istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych obejmującego również zobowiązania; 2) wyodrębnienie organizacyjne zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie; 3) wyodrębnienie finansowe składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie; 4) wyodrębnienie funkcjonalne danego zespołu składników majątkowych przeznaczonego do realizacji określonych zadań gospodarczych, mogącego stanowić oddzielne przedsiębiorstwo samodzielne prowadzące działalność gospodarczą. Cechy charakterystyczne „przedsiębiorstwa” Zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy o CIT ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego (Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.; „Kodeks cywilny”). 1Zgodnie z art. 55 Kodeksu Cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: a) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); b) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; c) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; d) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; e) koncesje, licencje i zezwolenia; f) patenty i inne prawa własności przemysłowej; g) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; h) tajemnice przedsiębiorstwa; i) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. 1Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55 Kodeksu Cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko 1elementów wyliczenia zawartego w art. 55 Kodeksu cywilnego. Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu 1art. 55 Kodeksu Cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o CIT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz 2„przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”. Potwierdza to art. 55 Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym „czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych”. Co wynika z powyższych regulacji, za „przedsiębiorstwo” nie można uznać każdego – przypadkowego zbioru składników majątku należących do podatnika. Konieczne jest, aby składniki te pozostawały we wzajemnych interakcjach, w taki sposób, aby traktować je jako powiązany funkcjonalnie zespół, służący wykonywaniu (przeznaczony do prowadzenia) określanej działalności jako przedsiębiorstwo. Innymi słowy, aby można było mówić o tym, czy dany zespół składników niematerialnych i materialnych może stanowić „przedsiębiorstwo” istotne jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności istotne jest, aby taki zespół składników umożliwiał kontynuowanie prowadzonej przez uprzednio działalności gospodarczej. Cechy charakterystyczne ZCP Ustawa o CIT definiuje pojęcie ZCP zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o CIT. Z powyższej definicji jednoznacznie wynika, iż status zorganizowanej części przedsiębiorstwa można przypisać tylko takiej części mienia, która spełnia łącznie następujące warunki: a) stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie i przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych; b) jest organizacyjnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie; c) jest finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie; d) jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych (jest wyodrębniona funkcjonalnie); e) mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze. Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na majątek pozostający w Spółce jak i majątek wydzielany spełnia wszystkie ww. przesłanki. W konsekwencji, Działalność Podstawowa oraz Dział Handlowy stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o CIT. W punktach poniżej Spółka zawarła szczegółową argumentację na potwierdzenie swojego stanowiska. W zakresie pytania nr 4 [3.4.] oraz nr 5 [3.5.] należy podzielić odpowiednio konkluzje dla pytania nr 1 [3.1.] i nr 2 [3.2.]. Bazując na praktyce interpretacyjnej organów podatkowych i sądów administracyjnych, wskazać należy, że definicja ZCP na gruncie ustawy o CIT jest bardzo podobna do analogicznej definicji ujętej w ustawie o VAT. Zgodnie z art. 5 pkt 1 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o VAT. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi, jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te, chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mając na względzie ww. przepisy określony zespół składników majątkowych może zostać uznany za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, o ile zorganizowanie zespołu składników majątkowych prezentuje dodatkowe cechy. Zastrzeżenia przy tym wymaga, że pojęcie „zbycia” należy rozumieć w sposób analogiczny do pojęcia „dostawy towarów” na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy VAT, czyli „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach, których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel. Zbycie w tym znaczeniu obejmuje także m.in. podział lub wydzielenie składników majątku do nowopowstałego podmiotu. Z powyższych przepisów wynika, że podział spółki i wydzielenie składników majątkowych może podlegać opodatkowaniu VAT, jeżeli zespół tych składników nie stanowi przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja „przedsiębiorstwa” Należy zauważyć, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia „przedsiębiorstwo”. Niemniej jednak, zgodnie z powszechnie obowiązującym stanowiskiem organów podatkowych i sądów administracyjnych definicja „przedsiębiorstwa” wynikająca z Kodeksu Cywilnego powinna znaleźć odpowiednie zastosowanie. Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu 1art. 55 Kodeksu Cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz 2„przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”. Potwierdza to art. 55 Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym „czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych”. Co wynika z powyższych regulacji, za „przedsiębiorstwo” nie można uznać każdego - przypadkowego zbioru składników majątku należących do podatnika. Konieczne jest, aby składniki te pozostawały we wzajemnych interakcjach, w taki sposób, aby traktować je jako powiązany funkcjonalnie zespół, służący wykonywaniu (przeznaczony do prowadzenia) określanej działalności jako przedsiębiorstwo. Innymi słowy, aby można było mówić o tym, czy dany zespół składników niematerialnych i materialnych może stanowić „przedsiębiorstwo” istotne jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności istotne jest, aby taki zespół składników dla Nabywcy stanowił o możliwości kontynuowania prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Powyższe ujęcie musi zostać uzupełnione wykładnią przepisów oraz orzecznictwem unijnym. Art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi implementację do prawa krajowego art. 5 ust 8 Szóstej Dyrektywy Rady, który został zastąpiony art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej dla celów VAT (dalej: „Dyrektywa 112”). Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 112, w przypadku przekazania, odpłatnie łub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości łub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. Wzmiankowane wyżej regulacje były przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). W wyroku w sprawie C-497/01 Zita Modes z dnia 27 listopada 2003 r. TSUE stwierdził m. in.: - „Jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5(8) VI Dyrektywy VAT) uznając, iż w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak posiadać zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów” Podobny wniosek wynika z orzeczenia TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444 /10 Christel Schriever: - „Przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem, iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej”. Co istotne, ten wyrok wskazuje, że przejęty (nabyty) majątek może służyć prowadzonej samodzielnej działalności gospodarczej (czyli stanowi przedsiębiorstwo), nawet jeśli nabywca będzie musiał kontynuować działalność przy użyciu także innych składników (w tym wynajmowanych). Konsekwentnie, okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, aby zespół ten mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem aby zespół składników majątkowych mógł być uznany za przedsiębiorstwo powinien on obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych. W istocie, aby przepisy ustawy o VAT nie miały zastosowania do zbywanego majątku musi ono posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Cechy charakterystyczne „przedsiębiorstwa” Z powyższego wynika, że dla kwalifikacji charakteru planowanej transakcji jako dostawy poszczególnych składników należących do przedsiębiorstwa (opodatkowanej VAT), czy też za niepodlegającą podatkowi VAT transakcję zbycia przedsiębiorstwa, konieczne jest ustalenie czy: a. będący przedmiotem transakcji zespół składników materialnych i niematerialnych spełnia warunki uznania go za przedsiębiorstwo, b. wolą stron było zbycie całego przedsiębiorstwa czy też wyłącznie poszczególnych pozostałych w nim towarów, co każdorazowo wynikać będzie z treści ustaleń dokonywanych pomiędzy stronami, c. w chwili zbycia przedsiębiorstwa nabywcy towarzyszy zamiar kontynuowania działalności tegoż, czy też pomimo przejęcia przedsiębiorstwa nie będzie ono prowadzone (np. cały majątek zostanie wyprzedany) oraz d. ustalenie czy potraktowanie transakcji - jako dotyczącej przedsiębiorstwa - za niepodlegającą VAT, nie doprowadzi do nadużycia z uwagi na status przedsiębiorcy je nabywającego (np. w związku z wykonywaniem przezeń wyłącznie czynności zwolnionych). Cechy charakterystyczne „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” Ustawa o VAT definiuje pojęcia ZCP. Na gruncie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod pojęciem ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z powyższej definicji jednoznacznie wynika, iż status zorganizowanej części przedsiębiorstwa można przypisać tylko takiej części mienia, która spełnia łącznie następujące warunki: a. stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie i przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych; b. jest organizacyjnie wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie; c. jest finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie; d. jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych (jest wyodrębniona funkcjonalnie); e. mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze. Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na Dział Handlowy oraz Pozostałą Działalność spełnia wszystkie ww. przesłanki. W konsekwencji, Dział Handlowy i Pozostała Działalność stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT. Poniżej Spółka przedstawia zwięzłą argumentację na potwierdzenie swojego stanowiska. Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność jako zespół składników materialnych i niematerialnych W ocenie Wnioskodawcy, wobec znacznego podobieństwa definicji ZCP na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o VAT, odpowiednie zastosowanie znajdzie argumentacja przemawiająca za stanowiskiem, że Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność stanowią odrębne zespoły składników materialnych i niematerialnych, konstytuujących ZCP. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące okoliczności: 1) Dział Handlowy, obejmuje i będzie obejmował na moment Podziału wszystkie składniki majątkowe (materialne i niematerialne) przypisane do nich zgodnie z ich podstawowym, faktycznym przeznaczeniem, służące efektywnej i samodzielnej realizacji przypisanej im działalności gospodarczej. Przedmiotowy zespół składników majątkowych tworzących Działalność Handlową obejmuje w szczególności: a) prawa majątkowe i prawa własności intelektualnej związane z Działalnością Podstawową b) należności i zobowiązania związane z Działalnością Podstawową, c) prawa i obowiązki z umów zawartych z kontrahentami i współpracownikami oraz pracownikami dotyczącymi Działalności Podstawowej, d) dokumentację techniczną i dokumentację księgową związaną z Działalnością Podstawową. 2) Dział Pozostałej Działalności obejmuje i będzie obejmował na moment Podziału wszystkie składniki majątkowe (materialne i niematerialne) przypisane do nich zgodnie z ich podstawowym, faktycznym przeznaczeniem, służące efektywnej i samodzielnej realizacji przypisanej im działalności gospodarczej, w szczególności: a) prawa majątkowe i prawa własności intelektualnej związane z Pozostałą Działalnością b) należności i zobowiązania związane z Pozostałą Działalnością, c) prawa i obowiązki z umów zawartych z kontrahentami i współpracownikami oraz pracownikami dotyczącymi Pozostałej Działalności, d) dokumentację techniczną i dokumentację księgową związaną z Pozostałą Działalnością. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy zespół składników wchodzący w skład Działu Handlowego oraz Pozostałej Działalności spełnia pierwszy warunek ZCP, tj. zarówno Dział Handlowy jak i Pozostała Działalność stanowią zespoły składników materialnych i niematerialnych wynikający z definicji ZCP znajdującej się ustawie o VAT. Powyższe znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych oraz orzecznictwie TSUE. Tak np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP3.4512.18.2017.2.JM, zgodnie z którą „Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy”. Powyższe konkluzje znajdują potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 marca 2013 r. (sygn. II FSK 1896/11) stwierdził, że: „Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika bowiem jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej (...) W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, a Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w tej sprawie poglądy te podziela, że możliwość uznania danej czynności prawnej za mającą za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa zależna jest właśnie od tego, czy zespół ten pozwala na realizację działań gospodarczych, do których zorganizowana część przedsiębiorstwa została powołana”. Takie rozumienie pojęcia zespołu składników materialnych i niematerialnych potwierdzają m.in. interpretacje indywidualne wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 marca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.31.2017.1.PR; z dnia 27 marca 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-5.4.27. 2.2.JO oraz z dnia 13 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP3.4512.18.2017.2. JM, a także interpretacja indywidualna wydana z up. Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 10 czerwca 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-222/15-2/JSK. Wyodrębnienie organizacyjne Działu Handlowego oraz Pozostałej Działalności W ocenie Wnioskodawcy, wobec znacznego podobieństwa definicji ZCP na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o VAT, odpowiednie zastosowanie znajdzie argumentacja przemawiająca za stanowiskiem, że Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność zostały wyodrębnione pod kątem organizacyjnym w strukturze Wnioskodawcy. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące okoliczności: 1) Dział Handlowy i związane z nimi składniki zostały wyodrębnione pod względem organizacyjnym w strukturze działalności Wnioskodawcy na podstawie stosownej uchwały zarządu Wnioskodawcy. Do Działu Handlowego zostały przypisane wszelkie niezbędne składniki majątkowe, które są niezbędne do kontynuowania prowadzonej działalności gospodarczej przez Nabywcę. Co istotne, w Spółce od Działu Handlowego zostali przypisani pracownicy, którzy podlegają zarządowi Wnioskodawcy lub do niego raportują. W działalności Działu Handlowego wykorzystywane są składniki majątkowe dedykowane do tej działalności. 2) Dział Pozostałej Działalności i związane z nimi składniki zostały wyodrębnione pod względem organizacyjnym w strukturze działalności Wnioskodawcy na podstawie stosownej uchwały zarządu Wnioskodawcy. Do Działu Pozostałej Działalności zostały przypisane wszelkie niezbędne składniki majątkowe, które są niezbędne do kontynuowania prowadzonej działalności gospodarczej przez Nową Spółkę. Co istotne, w Spółce od Działu Pozostałej Działalności zostali przypisani pracownicy, którzy podlegają zarządowi Wnioskodawcy lub do niego raportują. W działalności Działu Pozostałej Działalności wykorzystywane są składniki majątkowe dedykowane do tej działalności i takie będą wykorzystywane po Podziale w Nowej Spółce. Powyższe oznacza, iż od strony faktycznej (z racji pełnionych zadań) oraz formalnej (tj. w sposób udokumentowany uchwałą zarządu Wnioskodawcy), Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność stanowią odrębne organizacyjnie całości, dającą się oddzielić u Wnioskodawcy. Takie rozumienie pojęcia wyodrębnienia organizacyjnego potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne: a) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 marca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.10.2017.1.AK, zgodnie z którą: „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość”; b) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 marca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.31.2017.1.PR, zgodnie z którą: „O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze”. W tym zakresie Wnioskodawca pragnie ponadto wskazać również na interpretacje indywidualne wydane przez: a) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3. 4512.156. 2017.1.KT; b) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r., sygn. 3063-ILPP1- 2.4512.252. 2016.2.JO; c) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP3. 4512.18. 2017.2.JM. Wyodrębnienie finansowe Działu Handlowego oraz Pozostałej Działalności W ocenie Wnioskodawcy, wobec znacznego podobieństwa definicji ZCP na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o VAT, odpowiednie zastosowanie znajdzie argumentacja przemawiająca za stanowiskiem, że Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność zostały wyodrębnione pod kątem finansowym w strukturze Wnioskodawcy. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące okoliczności: 1) Dział Handlowy został wyodrębniony finansowo u Wnioskodawcy, co przejawia się na następujących płaszczyznach: a) konta księgi głównej (syntetyka) zawierają zapisy o zdarzeniach w ujęciu systematycznym. Na kontach księgi głównej obowiązuje ujęcie zdarzeń zarejestrowanych uprzednio lub równocześnie w dzienniku, zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej. b) konta ksiąg pomocniczych (analityka) zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej. c) system informatyczno-księgowy stosowany przez Spółkę do prowadzenia ksiąg rachunkowych umożliwia takie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, by możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów, aktywów i zobowiązań wyłącznie do wyodrębnionej części Spółki. Innymi słowy, zdarzenia gospodarcze realizowane przez Dział Handlowy: 1) są ewidencjonowane, w sposób umożliwiający identyfikację odrębnego agregatu aktywów i zobowiązań przypisanych do Działu Handlowego; 2) zostać mogą przypisanie do Działu Handlowego do poszczególnych kosztów /wydatków oraz przychodów; 3) są ewidencjonowane jako składniki majątkowe służące do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez Dział Handlowy. Z kolei, w przypadku Pozostałej Działalności, zdarzenia gospodarcze realizowane przez Dział Pozostałej Działalności są ewidencjonowane, w sposób umożliwiający identyfikację odrębnego agregatu aktywów i zobowiązań przypisanych do Działu Pozostałej Działalności. Co istotne, dzięki temu możliwe będzie przypisanie do Działu Pozostałej Działalności poszczególnych kosztów/wydatków oraz przychodów. Po Podziale Nowa spółka posiadać będzie ewidencję składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez Dział Pozostałej Działalności. W rezultacie ewidencja księgowa i finansowa Wnioskodawcy umożliwia faktyczne zarządzanie zespołem składników majątkowych przypisanych do Działu Handlowego oraz do Pozostałej Działalności. W ocenie Wnioskodawcy, wyodrębnienie finansowe będzie przejawiać się poprzez prowadzenie ewidencji księgowej u Wnioskodawcy w taki sposób, aby możliwe było przyporządkowanie kosztów, przychodów, zobowiązań oraz należności tej spółki do poszczególnych mas majątkowych. Z ostrożności Wnioskodawca wskazuje, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza jednak pełnej samodzielności finansowej, mimo że Wnioskodawca uznaje, że w niniejszej sprawie Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność taką samodzielność posiadają. Takie rozumienie pojęcia wyodrębnienia finansowego potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne: a) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 marca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1- 1.4012.10. 2017.1.AK, zgodnie z którą: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”; b) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 marca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4. 4012.31. 2017.1.PR, zgodnie z którą: „Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.156.2017.1.KT; z dnia 27 marca 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-5.4.39.2.2.JO; z dnia 13 marca 2017 r., sygn. 1061- IPTPP3.4512.18.2017.2.JM. Wyodrębnienie funkcjonalne Działu Handlowego oraz Pozostałej Działalności W ocenie Wnioskodawcy, wobec znacznego podobieństwa definicji ZCP na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o VAT, odpowiednie zastosowanie znajdzie argumentacja przemawiająca za stanowiskiem, że Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność zostały wyodrębnione pod kątem funkcjonalnym w strukturze Wnioskodawcy. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące okoliczności: a) do Działu Handlowego oraz do Pozostałej Działalności przydzielone są wszystkie niezbędne składniki materialne i niematerialne umożliwiające wykonywanie ww. funkcji - składniki zostały wyszczególnione w opisie zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca pragnie przy tym podkreślić, iż ww. składniki majątkowe będą wzajemnie powiązane w sposób umożliwiający samodzielne i efektywne realizowanie ww. funkcji. Powyższe oznacza, iż Dział Handlowy będą stanowić funkcjonalnie odrębną całość, przeznaczoną do samodzielnego prowadzenia powierzonych zadań (działalności (...) i (...)). b) Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność dysponują oraz po Podziale będą dysponować pełnym zapleczem oraz kompletną infrastrukturą majątkową, która zapewni kontynuowanie działalności prowadzonej przez Dział Handlowy. c) nawet gdyby Wnioskodawcy zarzucono, że Dział Handlowy lub Pozostała Działalność nie posiadają lub nie dysponują jakimś składnikiem majątkowym służącym prowadzeniu działalności gospodarczej i świadczącym o ZCP, to w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych oraz w orzecznictwie sądowo- administracyjnym wskazuje się, że taka ocena (czy mamy do czynienia z ZCP) powinna zostać dokonana w oparciu o kryterium istotności tych braków. Analogiczne stanowisko przyjął również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 września 2011 r. (I FSK 1383/10) w którym wskazał, iż: „istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest bowiem prowadzenie działalności gospodarczej, poprzez realizację określonych zadań gospodarczych, które mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te bowiem, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowania jako podmiotu gospodarczego. (...) Reasumując: dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...) konieczny jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, co oznacza, że zespół ten nie musi obejmować działów obsługujących przedsiębiorstwo pod względem niematerialnym, w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, które nie są niezbędne do realizacji, przez zespół tak wyodrębnionych składników majątkowych, jego określonych zadań gospodarczych”. Podobne stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej wydanej dnia 27 marca 2017 r. (sygn. 2461-IBPP3. 4512.921.2016.1.EJ), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym: „Opis sprawy wskazuje zatem, że pomimo wyłączenia z transakcji sprzedaży praw i obowiązków wynikających z umów związanych z ogólnym funkcjonowaniem spółki Wnioskodawcy, status przedsiębiorstwa nie zostanie naruszony. Zdaniem Wnioskodawcy, umowy które nie zostaną przekazane Nabywcy nie są konieczne i wymagane dla prawidłowej działalności Kompleksu. W razie potrzeby, Nabywca będzie w stanie skorzystać z własnych albo zewnętrznych zasobów, by zastąpić te umowy [...]”. Analogiczne wnioski za prawidłowe uznał również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 marca 2014 r. o sygn. 2461- IBPP3.4512.28.2017.2. EJ oraz z up. Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej wydanej dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. ILPB3/4510-1-137/15-2/EK. Powyższe potwierdzają następujące interpretacje organów podatkowych: a) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.156.2017.1.KT; b) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 marca 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.10.2017.1.AK; c) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 marca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.31.2017.1.PR; d) interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP3.4512.18.2017.2.JM. Zdolność do bycia niezależnym przedsiębiorstwem przez Dział Handlowy oraz Pozostałą Działalność oraz zamiar kontynuowania działalności prowadzonej z wykorzystaniem ZCP W ocenie Wnioskodawcy, wobec znacznego podobieństwa definicji ZCP na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o VAT, odpowiednie zastosowanie znajdzie argumentacja przemawiająca za stanowiskiem, że Dział Handlowy oraz Pozostała Działalność posiadają zdolność do bycia niezależnymi przedsiębiorstwami. Taka ocena związana jest z zamiarem kontynuowania działalności prowadzonej przez Dział Handlowy oraz Pozostałą Działalność z wykorzystaniem ZCP. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące okoliczności: a) majątkiem pozostającym w Spółce w wyniku Podziału będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, pozostających ze sobą w związku funkcjonalnym, by być zdolnym do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu; b) w Spółce pozostają prawa i obowiązki związane z umowami zawieranymi uprzednio przez Spółce za pośrednictwem Działu Handlowego; c) w ramach Podziału na w Spółce pozostaną zatrudnieni pracownicy (współpracownicy) oraz inne niezbędne elementy umożliwiające niezakłócone prowadzenie działalności przez Dział Handlowy; d) Dział Pozostałej Działalności stanowi zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych Wnioskodawcy, a po dokonaniu Podziału służyć będzie Nowej Spółce. Po dokonaniu Podziału, Dział Pozostałej Działalności będzie kontynuował dotychczasową działalność gospodarczą w nowym podmiocie (w Nowej Spółce). e) Do Działu Pozostałej Działalności przydzielone zostały wszystkie niezbędne składniki materialne i niematerialne umożliwiające prowadzenie działalności gospodarczej z wykorzystaniem (...) oraz nieruchomości - składniki zostały wyszczególnione w opisie zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca pragnie przy tym podkreślić, iż składniki majątkowe opisane we Wniosku (ruchomości, nieruchomości, aktywa osobowe i finansowe) będą wzajemnie powiązane w sposób umożliwiający samodzielne i efektywne realizowanie ww. funkcji. Powyższe oznacza, iż składniki Działu Pozostałej Działalności będą stanowić funkcjonalnie odrębną całość, przeznaczoną do samodzielnego prowadzenia powierzonych zadań. Co istotne, dla prawidłowego funkcjonowania wyodrębnionego zespołu składników majątku nie jest wymagane, by na nowy podmiot przeszły prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących finansowania działalności zbywcy/spółki dzielonej (wydzielającej), jakie były zawarte z bankiem, czy na przykład prawa i obowiązki wynikające z umów pożyczek (co w drodze analogii odnieść należy również do innych form finansowania dłużnego, w szczególności obligacji). Potwierdzają to interpretacje indywidualne Ministra Finansów (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2015 r., sygn. IPPP1/4512-850/15-4/MP oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. ITPP2/4512-306/16-2/AD). Potwierdzają to interpretacje indywidualne Ministra Finansów - przykładowo: a. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2016 r. sygn. 2461-IBPP3.4512.575.2016.2.KS: „Nie wszystkie jednak elementy tworzące przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży”. b. Podobnie, zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 marca 2015 r. sygn. IBPP3/443-1485/14/MN: „wyłączenie z aportu niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie wyklucza uznania, iż mamy do czynienia z aportem całego przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem aportu były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej”. c. Pogląd ten podzielają również sądy administracyjne (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1039/11: „słusznie zatem 1Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55 k. c., zgodnie z którą przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. (...) Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było uznać je za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych”. d. Taka wykładnia zgodna jest z cytowaną wyżej linią orzeczniczą TSUE zawartą w wyrokach w sprawach Zita Modes oraz Christel Schriever, kładącą nacisk na kontynuowanie prowadzonej działalności za pomocą nabytego zespołu składników, nie zaś na to, czy absolutnie wszystkie składniki materialne i niematerialne będą przenoszone w ramach transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że zgodnie z cytowanym powyżej orzeczeniem TSUE w sprawie Christel Schriever: „zamiar nabywcy może, a w niektórych przypadkach powinien być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek”. Zamiarem Stron (który jest uwidoczniony w Planie Podziału) jest przeniesienie w pełni funkcjonującego organizmu gospodarczego (nie zaś jego poszczególnych składników), tak by Nowa Spółka bez przeszkód kontynuowała prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność (Pozostała Działalność). Wnioskodawca po Podziale będzie kontynuował zaś swoją podstawową działalność realizowaną przez Dział Handlowy. O przeniesieniu w ramach transakcji ZCP świadczy również fakt, iż po dokonaniu Podziału Wnioskodawca nie będzie już prowadził działalności gospodarczej związanej z Pozostałą Działalnością. Te okoliczności potwierdzają zatem, że Wnioskodawca dokona transakcji zbycia ZCP, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu VAT. Stanowisko to, w ramach podobnego stanu faktycznego, potwierdza przykładowo interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 lipca 2020 r., nr. 0113- KDIPT1-2.4012.238. 2020.2.IR czy z dnia 28 czerwca 2023 r., nr 0111-KDIB1- 1.4010.240.2023.2.MF. W przedmiotowej sprawie zostały zatem spełnione wszystkie przesłanki konstytuujące dwa odrębne ZCP na gruncie ustawy o VAT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 [3.6.]. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT: - „Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2- 10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego”. Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy o VAT: - „W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania”. Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-9 ustawy o VAT. Stosownie zaś do art. 91 ust. 9 ustawy o VAT: - „W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Podział Spółki nie będzie powodował dla Wnioskodawcy skutków w zakresie podatku VAT, gdyż zarówno majątek pozostający u Wnioskodawcy jak i majątek przenoszony do Nowej Spółki stanowić będą ZCP. W związku z powyższym, w niniejszej sprawie wobec Wnioskodawcy nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT (patrz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT). Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do dokonania korekty wcześniej odliczonego VAT dotyczącego przekazanych składników majątku do Nowej Spółki. Obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, zostanie przeniesiony na podmiot przejmujący Pozostałą Działalność, czyli w analizowanym przypadku na Nową Spółkę.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, że: - majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT (pytanie oznaczone nr 3.5. we wniosku) - jest prawidłowe; - przeniesienie Pozostałej Działalności do Nowej Spółki nie będzie wymagało dokonania przez Wnioskodawcę korekty wcześniej odliczonego VAT na zasadach wskazanych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT (pytanie oznaczone nr 3.6. we wniosku) - jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361; ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Stosownie do postanowień zawartych w art. 6 pkt 1 ustawy: Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu, podziału przez wydzielenie. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub przeniesienia w trybie podziału przez wydzielenie. Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. W myśl art. 2 pkt 27e ustawy: Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki: 1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania; 2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; 3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych; 4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące ok oliczności: - zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz - faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażow anie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa. Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita-Modes stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Ponadto TSUE zauważył, że przejmującego należy traktować jako następcę zbywającego, przy czym, aby przejmujący mógł zostać uznany za następcę zbywającego, musi on kontynuować działalność prowadzoną przez zbywcę. Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(...) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”. O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu IV działu II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 18 ze zm.). W art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Zgodnie z ww. przepisem: Podział może być dokonany przez: 1. przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie); 2. zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek); 3. przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki); 4. przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Zatem należy stwierdzić, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy - przeniesienie własności. W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych, podział przez wydzielenie i przeniesienie na nową spółkę części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyjaśnić jednak tutaj należy, że w sytuacji gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w Państwa Spółce wyodrębnione zostały: Dział Handlowy, który służy Spółce do prowadzenia Działalności Podstawowej - sprzedaży hurtowej i detalicznej oraz Dział Pozostałej Działalności (Pozostała Działalność), która polega na wynajmie nieruchomości zlokalizowanej w (...), prowadzeniu (...) oraz lokowaniu wolnych środków obrotowych w aktywa inwestycyjne. Oba działy są odrębnymi komórkami, funkcjonującymi niezależnie od siebie. Spółka znalazła zainteresowanego odpłatnym nabyciem Działalności Podstawowej (Działu Handlowego) po uprzednim podziale Spółki, natomiast po Podziale Spółka planuje, że Pozostała Działalność zostanie przejęta przez inną spółkę - Nową Spółkę. Dla potrzeb Podziału został przygotowany plan podziału, który zakłada: a) przeniesienie do Nowej Spółki Pozostałej Działalności, w tym składników majątku związanych z Pozostałą Działalnością, b) umowy, należności oraz zobowiązania związane z Pozostałą Działalnością zostaną przeniesione do Nowej Spółki, c) Nowa Spółka przejmie od Spółki wybrane rachunki bankowe oraz znajdujące się na nich wolne środki pieniężne, d) Spółka pozostanie właścicielem nieruchomości, ruchomości, aktywów, pasywów, należności, zobowiązań oraz stroną umów z kontrahentami w zakresie w jakim dotyczą one Działalności Podstawowej. Po Podziale Nowa Spółka stanie się właścicielem w szczególności praw majątkowych i praw własności intelektualnej związanych z Pozostałą Działalnością, w tym składników o charakterze materialnym (grunty, budynki i budowle, urządzenia techniczne, ruchomości i wyposażenie) oraz składniki majątku o charakterze niematerialnym (m.in. nabyte licencje, programy komputerowe oraz know-how) wykorzystywane w Pozostałej Działalności; należności i zobowiązań; praw i obowiązków z umów zawartych z kontrahentami i współpracownikami oraz pracownikami; dokumentacji technicznej i dokumentacji księgowej, związanej z Pozostałą Działalnością. Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii ustalenia czy majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Jak wynika z opisu sprawy, składniki majątkowe stanowiące Dział Pozostałej Działalności - mający stanowić przedmiot przeniesienia do Nowej Spółki - na moment przeniesienia będą wydzielone w ramach Spółki na poziomie organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym. Według podanych przez Państwa informacji, wyodrębnienie organizacyjne Działu Pozostałej Działalności w Spółce będzie przede wszystkim przejawiało się odpowiednio przyporządkowanymi aktywami pozwalającymi na prowadzenie opisanej działalności gospodarczej i odpowiednio przyporządkowanymi umowami. W opisie zdarzenia przyszłego podali państwo, że przedmiotem przeniesienia będą następujące składniki majątkowe: 1) wybrani pracownicy Spółki, ale wszyscy związani z prowadzoną w Spółce Pozostałą Działalnością, 2) prawo własności nieruchomości zlokalizowanej w (...), 3) prawo własności nieruchomości gruntowej na której znajduje się (...) wraz z budynkami i budowlami zlokalizowanymi na tym gruncie, 4) umowa na dostawę energii elektrycznej związana ze (...), 5) umowa na dostawę ciepła związana ze (...), 6) umowa na odbiór nieczystości i odpadów związana ze (...), 7) umowa na dostawę energii elektrycznej związana z Nieruchomością 8) umowa na dostawę ciepła związana ze Nieruchomością, 9) umowa na odbiór nieczystości i odpadów związana z Nieruchomością, 10) wszelkie ruchomości i wyposażenie związane ze (...), które jest niezbędne do prowadzenia działalności, w tym: (...); 11) wszelkie ruchomości i wyposażenie związane z Nieruchomością, które jest niezbędne do prowadzenia działalności, w tym: meble, komplety wypoczynkowe, stół, krzesła, sprzęt kuchenny, 12) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne znajdujące się na wybranych rachunkach bankowych Spółki i znajdujące się na nich środki pieniężne, 13) urządzenia, materiały, towary i wyroby związane ze (...), 14) wszelkie koncesje, licencje i zezwolenia związane z Pozostałą Działalnością, w tym ze (...), 15) tajemnice związane z prowadzeniem (...), 16) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem (...) oraz wynajmem Nieruchomości, 17) wszystkie uprawnienia z tytułu wad rzeczy ruchomych lub praw przypisanych do Pozostałej Działalności, 18) prawa, roszczenia i zobowiązania związane z Pozostałą Działalnością będące przedmiotem postępowań sądowych, administracyjnych i arbitrażowych toczących się lub zakończonych na dzień Podziału Ponadto, w ramach Pozostałej Działalności w Spółce wyodrębnia się: - Komórkę organizacyjną - Dyrektora Zarządzającego (dedykowanego członka zarządu odpowiedzialnego ze prowadzenie Pozostałej Działalności), - Wydział zarządzania majątkiem ruchomym i nieruchomym: wynajem nieruchomości w (...) oraz (...), - Wydział zarządzania zasobami inwestycyjnymi. Strukturę organizacyjną Spółki określa regulamin organizacyjny wraz z załącznikiem - schematem struktury organizacyjnej Spółki. W opisie zdarzenia przyszłego podali Państwo także, że Spółka przypisała do każdej ze swoich działalności, tj. do Działalności Podstawowej oraz do Pozostałej Działalności składniki majątkowe, aktywa oraz zobowiązania, kluczowe umowy i pracowników związanych z działalnością danego działu. Wyodrębnienie dwóch oddzielnych działów nastąpiło w Państwa Spółce na podstawie uchwały zarządu. Z przedstawionego opisu wynika, że również kryterium wyodrębnienia finansowego zostanie spełnione. Wskazali Państwo, że w zakresie wzajemnych rozliczeń, w związku z wyodrębnieniem poszczególnych działów, w księgach Spółki wydzielone zostały składniki majątku (aktywa i pasywa) wykorzystywane przez oba Działy. Do poszczególnych Działów przypisywane są również przychody i koszty, jeżeli jakiekolwiek przychody i koszty dotyczą działalności prowadzonej przez oba Działy, to przychody i koszty przypisywane są według klucza alokacji. Jak wynika z opisu sprawy, wyodrębnienie w Spółce Pozostałej Działalności znajduje odzwierciedlenie w systemie rachunkowości: a) konta księgi głównej (syntetyka) zawierają zapisy o zdarzeniach w ujęciu systematycznym. Na kontach księgi głównej obowiązuje ujęcie zdarzeń zarejestrowanych uprzednio lub równocześnie w dzienniku, zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. Zapisów na określonym koncie księgi głównej dokonuje się w kolejności chronologicznej. b) konta ksiąg pomocniczych (analityka) zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej. c) system informatyczno-księgowy stosowany przez Spółkę do prowadzenia ksiąg rachunkowych umożliwia takie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, by możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów, aktywów i zobowiązań wyłącznie do wyodrębnionej części Spółki. Konta ksiąg pomocniczych (analityka) stanowią rozwinięcie kont księgi głównej (syntetyki), o ile naturalnie dane konto posiada rozwinięcie analityczne. Zapisy księgowane są wyłącznie na ostatni poziom analityki konta, dzięki czemu nie jest możliwe omyłkowe wprowadzenie zapisu wyłącznie na konto syntetyczne. Struktura planu kont umożliwia przypisywanie przychodów i kosztów do wyodrębnionych części przedsiębiorstwa. Z kolei wyodrębnienie funkcjonalne na moment przeniesienia działu Pozostałej Działalności do Nowej Spółki będzie przejawiać się tym, że - jak sami Państwo wskazali - Pozostała Działalność stanowi zespół składników wyodrębniony w Spółce, na podstawie których, Nowa Spółka będzie mogła kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę w sposób niezakłócony. Nowa Spółka w oparciu o nabywane składniki będzie miała zdolność do funkcjonowania niezależnie oraz prowadzić działalność gospodarczą w tym samym zakresie w jakim prowadzi ją Spółka. Istotne jest również to, że - co wynika z opisu zdarzenia przyszłego - zespół składników materialnych i niematerialnych będzie umożliwiał, po planowanym przeniesieniu Pozostałej Działalności do Nowej Spółki, prowadzenie dalszej działalności w zakresie Pozostałej Działalności bez nabycia dodatkowych usług przez Nową Spółkę. Niemniej Nowa Spółka zastrzega sobie taką możliwość - nie są to jednak usługi uniemożliwiające prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki materialne oraz niematerialne. Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, wyodrębnienie składników majątku Spółki i ich nabycie przez Nową Spółkę związane jest z przejęciem przez Nową Spółkę praw i obowiązków związanych z umowami zawieranymi uprzednio przez Spółkę w związku z Pozostałą Działalnością, a także przejęciem pracowników związanych z prowadzeniem Pozostałej Działalności. Osoby te są odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie (...), zarządzanie Nieruchomością oraz wykonywanie poszczególnych czynności w ramach działalności inwestycyjnej Spółki Nowa Spółka przejmie także wszelkie prawa i obowiązki związane ze (...), czyli również należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem (...). Przedmiotem przeniesienia nie będą prawa i obowiązki z umów, na podstawie których udzielono Spółce finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę (...); umowy o zarządzanie nieruchomością oraz umowy zarządzania aktywami, gdyż - zgodnie z Państwa wskazaniem - Spółka nie jest stroną takich umów. Podali Państwo, że Spółka zarządza Nieruchomością własnymi zasobami i taka sytuacja utrzyma się do dnia Podziału, natomiast rozwój (...) został sfinansowany ze środków własnych Spółki, dlatego nie było potrzebne dodatkowe finansowanie. Zatem, jak wynika z powyższego, w oparciu o przedmiot przeniesienia do Nowej Spółki, będzie ona miała możliwość kontynuowania i będzie kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Spółkę w dotychczasowym zakresie w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem przeniesienia (Pozostała Działalność). Przy czym, jeżeli po nabyciu Pozostałej Działalności Nowa Spółka nabędzie dodatkowe usługi, to nie będzie to wynikało z braku przejęcia istotnych funkcji na moment Podziału. Nowa Spółka zapewni sobie dostawców niektórych usług według własnego zapotrzebowania, ale nie będzie to kwestia zakłócająca funkcjonalność Pozostałej Działalności. Nowa Spółka nabędzie w takim przypadku usługi od innych dostawców. Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych, mającego być przedmiotem przeniesienia do Nowej Spółki, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Opisany we wniosku zespół składników stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i pozwoli na samodzielną realizację stawianych zadań gospodarczych. Majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału, po jego przeniesieniu, będzie wykorzystywany przez Nową Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie, w którym Spółka prowadziła Pozostałą Działalność, tj. Nowa Spółka ma zamiar i będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas w ramach Pozostałej Działalności. Działalność ta polegać będzie na wynajmie nieruchomości zlokalizowanej w (...), prowadzeniu (...) oraz lokowaniu wolnych środków obrotowych w aktywa inwestycyjne. Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Pozostałą Działalność, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W konsekwencji uznania ww. zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowane jego przeniesienie do Nowej Spółki, która będzie kontynuowała dotychczasową działalność Spółki realizowaną z wykorzystywaniem tego zespołu składników, będzie - zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT. Państwa stanowisko, w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczące uznania, że majątek przeniesiony ze Spółki do Nowej Spółki w ramach Podziału będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy nie podlega opodatkowaniu VAT, jest prawidłowe. Mają Państwo także wątpliwości czy przeniesienie Pozostałej Działalności do Nowej Spółki będzie wymagało dokonania przez Państwa Spółkę korekty wcześniej odliczonego VAT na zasadach wskazanych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT. Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Wyjaśnić w tym miejscu trzeba, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży. Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak stanowi art. 90 ust. 1 ustawy: W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. Na podstawie ust. 2 powołanego wyżej artykułu: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. W świetle art. 91 ust. 2a ustawy: Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. W świetle art. 91 ust. 4 ustawy: W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Stosownie do treści art. 91 ust. 5 ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. Jak stanowi art. 91 ust. 6 ustawy: W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną: 1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi; 2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu. Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy: Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. W świetle art. 91 ust. 8 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. W myśl art. 91 ust. 9 ustawy: W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z powyższych przepisów wynika, że korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Jednocześnie należy wskazać, że w sytuacji gdy przedmiotem dostawy jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, to obowiązek korekty podatku naliczonego spoczywa na nabywcy, będącym następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikając z art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, obowiązki swojego poprzednika. Zgodnie z przedstawionym przez Państwa opisem zdarzenia przyszłego, składniki majątkowe związane z Pozostałą Działalnością, są i były wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w VAT (np. najem Nieruchomości). Jednakże Spółka, w ramach Pozostałej Działalności, świadczy również usługi korzystające ze zwolnienia z VAT, podlegające zwolnieniu z opodatkowania VAT. Działalność inwestycyjna (finansowa) również korzysta ze zwolnienia z VAT. Istnieją zatem składniki majątkowe, które są/były również wykorzystywane przez Spółkę do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Podali Państwo, że wszystkie te składniki przejmie Nowa Spółka w ramach Podziału, która będzie świadczyć usługi w niezmienionym zakresie, w jakim świadczyła je Spółka. Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do konkluzji, że skoro przedmiotem przeniesienia do Nowej Spółki będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, która obejmuje wszystkie niezbędne składniki materialne i niematerialne związane z prowadzoną Pozostałą Działalnością, to w tej sytuacji zastosowanie będzie miał przepis art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, a transakcja ta nie spowoduje obowiązku dokonania przez Państwa Spółkę jakiejkolwiek korekty podatku naliczonego związanego ze składnikami przenoszonej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie uznania, że przeniesienie Pozostałej Działalności do Nowej Spółki nie będzie wymagało dokonania przez Państwa Spółkę korekty wcześniej odliczonego VAT na zasadach wskazanych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy podatku od towarów i usług, w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3.5. i 3.6. W zakresie pytania nr 3.4. w podatku od towarów i usług oraz w podatku dochodowym od osób prawnych (pytania nr 3.1., 3.2. i 3.3.), zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Odnosząc się do powołanych przez Państwa w przedmiotowym wniosku wyroków sądu, wyjaśniam, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają. Zatem, wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili