Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 20 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący
możliwości zastosowania stawki VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% w związku z eksportem towarów,
wpłynął 20 stycznia 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
W 2024 roku spółka z o.o. przeprowadziła eksport towarów do Południowej Afryki na
warunkach Incoterms EXW. Po otrzymaniu płatności przez kontrahenta towar został
zwolniony do odbioru.
Kontrahent wskazał firmę (...), która zajęła się organizacją transportu z Polski do
Południowej Afryki. Do przesyłki dołączono fakturę handlową oraz oświadczenie
eksportera. Odprawa celna została przeprowadzona przez agencję celną (...), a towar
dostarczono do kraju docelowego.
Spółka, nie otrzymawszy komunikatu IE599 od agencji celnej (...), wystąpiła o jego
uzyskanie. W odpowiedzi agencja celna poinformowała, że ze względu na niską wartość
przesyłki odprawa została przeprowadzona w systemie kurierskim. W zamian dostarczono
dokument „potwierdzenie odprawy kurierskiej”, zawierający numer listu przewozowego,
numer zgłoszenia celnego oraz informację o wywozie towaru poza obszar Unii
Europejskiej.
Spółka ponownie wystąpiła o wydanie komunikatu IE599, ale agencja celna (...) odmówiła,
powołując się na wykładnię sądów administracyjnych i stoi na stanowisku, że art. 41 ust.
6a ustawy o podatku od towarów i usług jest otwarty, co oznacza, że podatnik do
wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w
sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza obszar Unii Europejskiej.
W dalszej korespondencji agencja celna (...) powołując się na przepisy RODO wyjaśniła, że
odprawa była zbiorcza, a komunikat IE599 zawiera dane innych firm, dlatego nie może
zostać udostępniony spółce. Agencja zastrzegła jednak, że dokument ten może zostać
przekazany organom skarbowym na ich żądanie, lecz nie bezpośrednio spółce.
Pytanie
Czy dokument uzyskany od agencji przewoźnika uprawnia do zastosowania zerowej
stawki VAT w odniesieniu do tej transakcji eksportowej oraz do analogicznych transakcji,
które mogą nastąpić w przyszłości?
Państwa stanowisko w sprawie
Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku braku możliwości uzyskania komunikatu IE599,
dokument „potwierdzenie odprawy kurierskiej” jednoznacznie potwierdzający zgłoszenie
celne oraz wywóz towarów poza UE powinien być wystarczającym dowodem do
zastosowania zerowej stawki VAT. W związku z tym spółka zwraca się o interpretację
organu celnego, aby potwierdzić, czy dokument uzyskany od agencji przewoźnika
uprawnia do zastosowania zerowej stawki VAT w odniesieniu do tej transakcji eksportowej
oraz do analogicznych transakcji, które mogą nastąpić w przyszłości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j.
Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko
w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Przy czym, według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem
art. 2a. (pkt 1),
Przez terytorium państwa trzeciego - rozumie się terytorium państwa niewchodzące w
skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (pkt 5).
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie
prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:
Przez eksport towarów, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z
terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem
towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia
statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków
transportu służących do celów prywatnych
- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez
właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Aby uznać daną czynność za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy
muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:
- ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza
terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni)
lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport
pośredni),
- wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez
właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi
do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.
Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie
usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę
towarów.
Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem
od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter
podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem
świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów
wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Natomiast, w myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub
transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią -
miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do
nabywcy.
Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do
niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.
Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:
Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod
warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za
dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza
terytorium Unii Europejskiej.
W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:
Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego
służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ
celny wydruk tego dokumentu;
2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego
służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli
zapewniona jest jego autentyczność;
3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza
systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego
kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy:
Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje
tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres
rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod
warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu
do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku
nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają
zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.
Na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy:
Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny
potwierdzający procedurę wywozu.
Jednocześnie art. 41 ust. 9 ustawy, stanowi, że:
Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza
terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia
podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy,
w którym podatnik otrzymał ten dokument.
Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2
pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za
okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym
mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i
wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w 2024 roku przeprowadzili
Państwo eksport towarów do Południowej Afryki na warunkach Incoterms EXW.
Kontrahent wskazał firmę (...), która zajęła się organizacją transportu z Polski do
Południowej Afryki. Do przesyłki dołączono fakturę handlową oraz oświadczenie
eksportera. Odprawa celna została przeprowadzona przez agencję celną (...), a towar
dostarczono do kraju docelowego.
Spółka, nie otrzymawszy komunikatu IE599 od agencji celnej (...), wystąpiła o jego
uzyskanie. W odpowiedzi agencja celna poinformowała, że ze względu na niską wartość
przesyłki odprawa została przeprowadzona w systemie kurierskim. W zamian dostarczono
dokument „potwierdzenie odprawy kurierskiej”, zawierający numer listu przewozowego,
numer zgłoszenia celnego oraz informację o wywozie towaru poza obszar Unii
Europejskiej.
Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy ww. dokument uzyskany od agencji
przewoźnika uprawnia do zastosowania zerowej stawki VAT w odniesieniu do opisanej
transakcji eksportowej oraz do analogicznych transakcji, które mogą nastąpić w
przyszłości.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do opodatkowania
dokonywanych dostaw z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 0% należy wskazać, że
zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki VAT 0% do eksportu
towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji
podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów
poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż
stanowiącą eksport towarów stawką podatku VAT 0% - muszą Państwo posiadać
dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły
terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został
w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co
wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Niemniej jednak, pomimo tego,
że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie
można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których
właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz
towarów poza terytorium UE.
Co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE, do 30 października
2024 r., składane były w formie elektronicznej z wykorzystaniem sytemu AES
(Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE
515 były składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd
wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszczał obszar celny Unii
Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyłał do urzędu
wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający
wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd
wywozu komunikatu IE 518 system AES generował automatycznie komunikat IE 599 i
przesyłał go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 – do 30 października 2024 r. – był
dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów
poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.
Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599, mógł być wydany nie tylko przez
administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna
wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.
Nie ulega zatem wątpliwości, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza
terytorium UE (do 30 października 2024 r.) był:
- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,
- wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego
autentyczność była zapewniona.
W tym miejscu wskazać należy, że od 31.10.2024 r., komunikat IE-599 został zastąpiony
przez komunikat CC599C. Wynika to z faktu uruchomienia systemów AES/ECS2 PLUS i
NCTS2 PLUS., natomiast funkcja nowego komunikatu z perspektywy rozliczeń VAT jest
taka sama.
Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, stanowiący
urzędowe potwierdzenie faktycznego dokonania wywozu towarów poza terytorium Unii
Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i
wywozu. Oznacza to w konsekwencji, że nie każdy dokument lub zestaw dokumentów
będzie mógł stanowić prawidłowe, upoważniające do zastosowania stawki 0%,
potwierdzenie, że doszło do eksportu towarów.
Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art.
41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w
wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty
„urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich
UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.
W analizowanej sprawie, pomimo zrealizowanej dostawy eksportowej nie posiadają i nie
będą Państwo posiadać komunikatu IE-599. Wynika to z faktu, że agencja celna (...)
odmówiła wydania komunikatu IE-599, powołując się na wykładnię sądów
administracyjnych i stoi na stanowisku, że art. 41 ust. 6a ustawy o podatku od towarów i
usług jest otwarty, co oznacza, że podatnik do wykazania eksportu może posłużyć się
każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza
wywóz towarów poza obszar Unii Europejskiej.
W dalszej korespondencji agencja celna (...) powołując się na przepisy RODO wyjaśniła, że
odprawa była zbiorcza, a komunikat IE599 zawiera dane innych firm, dlatego nie może
zostać udostępniony spółce. Agencja zastrzegła jednak, że dokument ten może zostać
przekazany organom skarbowym na ich żądanie, lecz nie bezpośrednio spółce.
W związku z tym dysponują Państwo i będą dysponować w stosunku do przyszłych dostaw
jedynie potwierdzeniem odprawy celnej, zawierającym numer listu przewozowego, numer
zgłoszenia celnego, oraz informację o wywozie towaru poza obszar Unii Europejskiej.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy
należy uznać, że wskazany przez Państwa dokument, tj. potwierdzenie odprawy
kurierskiej nie ma charakteru urzędowego. Dokument ten ma jedynie charakter
informacyjny.
Tym samym opisane potwierdzenie odprawy kurierskiej nie jest i nie będzie jednym z
dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w
art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie ww. dokumentu nie mają i nie
będą mieli Państwo prawa do zastosowania stawki VAT 0% przewidzianej dla eksportu
towarów.
Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie
interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia
zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja
indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu
zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego
przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o
wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia
przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej
przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania
przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Podkreślić również należy, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydając
interpretację indywidualną nie przeprowadza postępowania dowodowego i opiera się
wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku.
Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe są poddane weryfikacji
w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji
Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej
nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału
Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że
interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo
podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef
Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie
zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się
Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje
ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.