0111-KDIB3-2.4012.89.2025.2.MGO
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od stycznia 2023 r., specjalizując się w nauczaniu języków obcych, w tym języka polskiego dla obcokrajowców. W dniu 7 lutego 2025 r. złożyła wniosek o interpretację indywidualną, pytając o możliwość zwolnienia z opodatkowania VAT dla usług nauki języka obcego w formie kursów video z konspektem i wsparciem merytorycznym. Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawczyni jest prawidłowe, wskazując, że usługi te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT, ponieważ dotyczą nauczania języka polskiego jako języka obcego, co nie jest objęte innymi przepisami ograniczającymi zwolnienia.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
dłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) usługi nauki języka obcego w formie kursów video z przygotowanym konspektem ze wsparciem merytorycznym prowadzącego kurs.
Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 20 marca 2025 r. (wpływ 21 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą począwszy od (...) 2023 r. Zgodnie z wpisem w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawczyni polega na PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 85.59.A Nauka języków obcych. Początkowo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni prowadziła korepetycje w formie tradycyjnej. Począwszy od miesiąca ... 2024 r. Wnioskodawczyni realizuje usługę polegającą na sprzedaży dostępu do nagrań video przygotowanych z udziałem Wnioskodawczyni, których wsparciem w nauce jest przygotowany konspekt elektroniczny w formie pliku pdf, jak również możliwość bieżących konsultacji, zadawania pytań nauczycielowi. W związku z faktem, iż Wnioskodawczyni uznała za konieczne skierowanie niniejszego zapytania, stąd została przeprowadzona analiza PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług), która doprowadziła do przekonania, że realizowane usługi należy zaliczyć, do kodu PKWiU w postaci: PKWiU - 85.59.11.0 Usługi nauczania języków obcych. Warto dodać, że nauka języka obcego dotyczy nauczania języka polskiego, która kierowana jest do obcokrajowców dla których ów język jest językiem obcym. Z przedmiotowych kursów korzystają bardzo często obywatele Ukrainy, którzy upatrują korzyści z kursu poprzez możliwość jego poprowadzenia nauczania poprzez nauczyciela władającego językiem docelowym (język polski) oraz ich językiem macierzystym. W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że: 1) Kursy językowe sprzedawane są poprzez platformę internetową, gdzie nabywca kupujący odpowiedni kurs językowy otrzymuje dostęp do konspektów i ćwiczeń w pdf sporządzonych przez nauczyciela, ze wsparciem w postaci pomocy nauczyciela w czasie rzeczywistym, jak i wykładem w formie wideo nagranych przez nauczyciela. 2) Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie stanowią usług, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 26 pkt a) i b). 3) Sprzedaż kursów językowych nie jest dokonywana przez podmiot objęty systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe. 4) Sprzedaż kursów językowych jest dokonywana przez Wnioskodawczynię niebędącą uczelnią, czy instytutem badawczym, czy jednostką naukową Polskiej Akademii Naukowej. 5) Sprzedaż kursów językowych jest dokonywana przez podmiot świadczący usługi, który nie jest podmiotem spełniającym warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, bądź podmiotem o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 13 lub 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. 6) Sprzedaż kursów językowych dokonywana jest przez podmiot, który nie uzyskiwał akredytacji, gdyż nie podlega takiej procedurze. 7) Kwalifikacje związane z posiadaną wiedzą pozwalającą na świadczenie usługi nauczania w ramach kurów językowych zostały nabyte w następujący sposób: Wnioskodawczyni jest nauczycielem, z dyplomem ukończonym na Uniwersytecie ..., natomiast znajomość języka polskiego została opanowana w ... 8) Sprzedawane kursy językowe nie stanowią usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. 9) Nabywane umiejętności nie pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń, a tym samym nie mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. 10) Sprzedawane kursy językowe w formie nagrań wideo nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczonymi przez nauczyciela, niemniej jednak są świadczone przez osobę posiadającą kwalifikacje nauczyciela zdobyte na terenie Ukrainy. 11) Sprzedawane kursy językowe nie stanowią usług elektronicznych, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. 12) Sprzedawane kursy językowe nie są zautomatyzowane, do ich powstania konieczny jest udział człowieka, jak również pomimo nagrań video udział człowieka (lektora) jest niezbędny, gdyż następuje on w formie kontaktu w czasie rzeczywistym. 13) Sprzedawane kursy językowe w formie nagrań video stanowią usługi edukacyjne, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela z wykorzystaniem Internetu, również w formie kontaktu w czasie rzeczywistym. 14) Świadczenie usług nauczania może nastąpić również w formie bez wykorzystania technologii informatycznej, a więc również telefonicznie, jak i w każdy inny sposób, który umożliwia ich prowadzenie, gdyż są to wszakże usługi edukacyjne.
Pytanie
Czy usługa świadczona przez Wnioskodawczynię polegająca na nauce języka obcego w formie kursów video z przygotowanym konspektem ze wsparciem merytorycznym prowadzącego kurs podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług? Pani stanowisko w sprawie Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni świadczy usługę w postaci kursów nauki języka obcego - polskiego dla obcokrajowców, która realizowana jest w formie nagrań video umieszczonych na platformie internetowej, połączonych z dostępem do konspektu zajęć w formie pliku pdf wraz ze wsparciem w postaci możliwości zadawania pytań, konsultacji prowadzącemu kurs językowy. Wnioskodawczyni wskazuje, że usługi polegające na nauce języka obcego nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym świadczonym przez nauczycieli. Wnioskodawczyni nie prowadzi usług jako podmiot, który byłby objęty systemem oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania. Jednocześnie Wnioskodawczyni wyjaśnia, że nie są to szkolenia, tylko nauczanie języka obcego (polskiego dla cudzoziemców) opisany, określony sposób prowadzenia kursów. W ocenie Wnioskodawczyni do sposobu nauki określonej w opisanym stanie faktycznym znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z treści art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W myśl art. 2 pkt 26 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych – rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011. Na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011 r., str. 1 ze zm.) – zwanego dalej „rozporządzeniem 282/2011”: Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006 /112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. rozporządzenia nr 282/2011: Ustęp 1 obejmuje w szczególności: a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami; b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa; c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę; d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer; e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych itp.); f) usługi wyszczególnione w załączniku I. Natomiast z art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011 wynika, że: Ustęp 1 nie ma zastosowania do: a) usług nadawczych; b) usług telekomunikacyjnych; c) towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie; d) płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych; e) materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma; f) płyt CD i kaset magnetofonowych; g) kaset wideo i płyt DVD; h) gier na płytach CD-ROM; i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej; j) usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie); k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego; l) hurtowni danych off-line; m)usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji; n) usług centrum wsparcia telefonicznego; o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty; p) konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert; t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online; u) zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online. Z kolei w punkcie 5 załącznika II do Dyrektywy 2006/112/WE Rady wymienione zostały następujące usługi, które zalicza się do usług świadczonych drogą elektroniczną: a) automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem; b) ćwiczenia wypełniane przez ucznia on-line i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka. W kontekście formy świadczenia usług, należy wskazać, że zgodnie z art. 98 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: Stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. Stawki obniżone nie mają zastosowania do usług świadczonych drogą elektroniczną, z wyjątkiem usług określonych w załączniku III pkt 6. Dyrektywa 2006/112/WE Rady stanowi zatem, że do usług świadczonych drogą elektroniczną nie stosuje się stawek obniżonych. Przepisy ww. dyrektywy nie wprowadzają jednak expressis verbis ograniczenia stosowania zwolnienia w odniesieniu do kategorii usług zwolnionych, świadczonych drogą elektroniczną. Pojęcie usługi elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy odnosi się wyłącznie do formy świadczenia, a nie do jego treści. Stąd też należy stwierdzić, że identyfikacja danej czynności jako usługi elektronicznej (według nomenklatury unijnej: usługi świadczonej drogą elektroniczną), nie skutkuje zmianą kwalifikacji prawnej tej czynności dla potrzeb stosowania innych przepisów ustawy. Powyższe oznacza, że usługa nie traci statusu usługi zwolnionej tylko dlatego, że jest świadczona drogą elektroniczną. W konsekwencji, jeżeli określona usługa wymieniona w art. 43 ust. 1 ustawy, będzie świadczona drogą elektroniczną, w odniesieniu do tej usługi zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez: a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem, to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania. Ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli. Z kolei, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29. Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26: a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub c) finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Stosowanie zwolnień od podatku od towarów i usług ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą począwszy od ... stycznia 2023 r. Zgodnie z wpisem w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważająca działalność gospodarcza polega na PKD: 85.59.A Nauka języków obcych. Realizuje Pani usługę polegającą na sprzedaży dostępu do nagrań video przygotowanych z Pani udziałem, których wsparciem w nauce jest przygotowany konspekt elektroniczny w formie pliku pdf, jak również możliwość bieżących konsultacji, zadawania pytań nauczycielowi. Nauka języka obcego dotyczy nauczania języka polskiego, która kierowana jest do obcokrajowców, dla których ów język jest językiem obcym. Pani wątpliwości dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy dla prowadzonych przez Panią kursów językowych z języka polskiego jako języka obcego w formie nagrań video sprzedawanych poprzez platformę internetową, gdzie nabywca otrzymuje dostęp do konspektów i ćwiczeń w pdf sporządzonych przez nauczyciela, ze wsparciem w postaci pomocy nauczyciela w czasie rzeczywistym, jak i wykładem w formie video nagranym przez nauczyciela. Odnosząc się do kwestii dotyczącej zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, wskazania wymaga, że zawarte w tym przepisie zwolnienie od podatku jest najbardziej zawężone merytorycznie, ale jednocześnie nie zawiera żadnych ograniczeń podmiotowych. Skutkiem powyższego z zawartego w ww. przepisie zwolnienia od podatku VAT skorzystać mogą podmioty realizujące naukę języków obcych. Warto zwrócić uwagę, że przytoczony przepis nie precyzuje, jakich języków obcych dotyczy zwolnienie, przez co wskazuje na ich szeroki katalog. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy obejmuje jednak usługi inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26, pkt 27 i pkt 29 ustawy. Zatem, dla oceny tego, czy świadczenie usług nauki języka obcego w formie kursów video z przygotowanym konspektem ze wsparciem merytorycznym prowadzącego kurs poprzez platformę internetową jest zwolnione od podatku od towarów i usług, na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 26, 27 i 29 ustawy, konieczne jest stwierdzenie: - czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub - czy są to usługi w zakresie kształcenia świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze lub - czy są to usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli lub - czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub - czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub - czy szkolenia finansowane są w całości ze środków publicznych. Należy wskazać, że z opisu sprawy wynika, że kursy językowe sprzedawane poprzez platformę internetową nie stanowią usług w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a oraz ich sprzedaż nie jest przez Panią dokonywana jako przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe. Ponadto wykonywane przez Panią usługi nie stanowią usług świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytucje badawcze w zakresie kształcenia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT. W rezultacie świadczone przez Panią usługi nauki języka obcego w formie kursów video z przygotowanym konspektem, ze wsparciem merytorycznym prowadzącego kurs nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie jest Pani podmiotem wymienionym w tym przepisie. W opisanym przypadku nie znajduje również zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, gdyż – jak Pani wskazała – sprzedawane kursy językowe w formie nagrań wideo nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczonymi przez nauczyciela. Ponadto, świadczone przez Panią usługi sprzedaży kursów językowych w formie nagrań video nie będą korzystały również ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Wskazała Pani bowiem, że sprzedaż kursów językowych jest dokonywana przez podmiot świadczący usługi, który nie jest podmiotem spełniającym warunki o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż kursów językowych dokonywana jest przez podmiot, który nie uzyskiwał akredytacji, gdyż nie podlega Pani takiej procedurze. Sprzedawane kursy językowe nie stanowią usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Nabywane umiejętności nie pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń, a tym samym nie mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Zatem, usługi świadczone przez Panią usługi (sprzedaż kursów językowych) nie stanowią usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 26, 27 i 29 ustawy. Skoro zatem wykluczono zastosowanie zwolnienia od podatku dla ww. usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26, 27 i 29 ustawy, to należy przeanalizować czy do usług świadczonych przez Panią (sprzedaż kursów nauki języka polskiego jako języka obcego), znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania określone w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy. W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji języka obcego. Zatem w celu dokonania wykładni powyższego przepisu należy posiłkować się definicjami słownikowymi. I tak, zgodnie z treścią Słownika Języka Polskiego PWN, „rodzimy” to właściwy danemu narodowi, plemieniu, domowi, miejscowy, narodowy, ojczysty. Natomiast „obcy” to nie należący do danego środowiska, rodziny, mieszkaniec, obywatel innego kraju, cudzoziemiec, nieznajomy. Pomocna w tym zakresie jest także ustawa z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1556), której jeden z zapisów stanowi, że: Język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury. Co więcej, art. 11a ust. 1 ustawy o języku polskim wskazuje, że: Cudzoziemiec lub obywatel polski na stałe zamieszkały za granicą może uzyskać urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego jako obcego po zdaniu egzaminu z języka polskiego jako obcego, zwanego dalej „egzaminem”. Natomiast art. 11b ust. 1 ustawy o języku polskim określa, iż: Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki po zasięgnięciu opinii Komisji nadaje, w drodze decyzji administracyjnej, uprawnienie do organizowania egzaminów z języka polskiego jako obcego na określonym poziomie biegłości językowej na wniosek: 1) polskiej albo zagranicznej szkoły wyższej prowadzącej studia w zakresie filologii polskiej; 2) polskiego albo zagranicznego podmiotu, który od co najmniej trzech lat prowadzi lektoraty lub zajęcia w zakresie nauczania języka polskiego lub języka polskiego jako obcego albo inne zajęcia dydaktyczne w języku polskim. Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o języku polskim: Do zadań Komisji należy koordynowanie i zapewnienie prawidłowego funkcjonowania systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego, w tym: 1) opiniowanie wniosków o nadanie uprawnień do organizowania egzaminów; 2) występowanie do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki z wnioskiem o cofnięcie uprawnień do organizowania egzaminów; 3) dokonywanie wpisów na listę egzaminatorów, o której mowa w art. 11f ust. 1; 4) organizowanie szkoleń dla kandydatów ubiegających się o wpis na listę egzaminatorów, o której mowa w art. 11f ust. 1; 5) ustalanie harmonogramu sesji egzaminacyjnych; 6) ustalanie zestawów zadań egzaminacyjnych; 7) badanie prawidłowości oceny prac egzaminacyjnych dokonanej przez członków komisji egzaminacyjnych; 8) nadzór nad zapewnieniem prawidłowego przebiegu egzaminów, w tym ocena przebiegu egzaminów i działalności komisji egzaminacyjnych, oraz zapewnienie wizytacji egzaminów; 9) wydawanie certyfikatów; 10) dokonywanie okresowej analizy funkcjonowania systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego i formułowanie dla ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki rekomendacji - z własnej inicjatywy albo na wniosek tego ministra; 11) rozpatrywanie wniosków o ponowne sprawdzenie części pisemnej egzaminu. Wskazała Pani, że nauka języka obcego dotyczy nauczania języka polskiego, która kierowana jest do obcokrajowców dla których ów język jest językiem obcym. Z przedmiotowych kursów korzystają bardzo często obywatele Ukrainy, którzy upatrują korzyści z kursu poprzez możliwość jego poprowadzenia nauczania poprzez nauczyciela władającego językiem docelowym (język polski) oraz ich językiem macierzystym. Biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy, należy uznać, że dla osób pochodzących z innego niż Polska kraju oraz innych narodowości, język polski stanowi język obcy. Ponadto w rozpatrywanej sprawie wskazała Pani, że sprzedawane kursy językowe w formie nagrań video stanowią usługi edukacyjne, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela z wykorzystaniem Internetu, również w formie kontaktu w czasie rzeczywistym. Świadczenie usług nauczania może nastąpić również w formie bez wykorzystania technologii informatycznej, a więc również telefonicznie, jak i w każdy inny sposób, który umożliwia ich prowadzenie, gdyż są to usługi edukacyjne. Zatem, mając na uwadze charakter świadczonych przez Panią usług, należy stwierdzić, że prowadzone przez Panią kursy językowe z języka polskiego jako języka obcego w formie nagrań video sprzedawanych poprzez platformę internetową, gdzie nabywca otrzymuje dostęp do konspektów i ćwiczeń w pdf sporządzonych przez nauczyciela, ze wsparciem w postaci pomocy nauczyciela w czasie rzeczywistym, jak i wykładem w formie video nagranym przez nauczyciela stanowią usługi nauczania języka obcego. Tym samym usługi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi nauczania języków obcych, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29. W konsekwencji sprzedaż za pomocą platformy internetowej prowadzonych przez Panią kursów nauki języka polskiego jako języka obcego w formie nagrań video z przygotowanym konspektem ze wsparciem merytorycznym prowadzącego kurs korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy. Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili