0111-KDIB3-2.4012.80.2025.2.ASZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 31 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy kursów prawa jazdy kategorii „B”. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2025 r. (wpływ 14 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi wyłącznie kategorii „B” w ośrodku szkolenia kierowców. Działalność jest zakwalifikowana pod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 85.53.Z - pozaszkolne formy edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca przeprowadza kompleksowe kursy (podstawowe) przygotowujące do egzaminu państwowego na prawo jazdy kategorii B, a także jazdy dodatkowe dla kursantów nie posiadających umiejętności po kursie podstawowym aby przystąpić do egzaminu państwowego. Odbiorcami świadczonych usług są osoby fizyczne. Podatnik po przekroczeniu 200 000 zł, utracił zwolnienie z VAT na podstawie art. 113 ust. 1, natomiast zaczął stosowanie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), ponieważ spełniają one definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w powołanym artykule. Uzyskane kwalifikacje po ukończeniu szkolenia są zgodne z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie kwalifikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania. Wnioskodawca stosował powyższe zwolnienie, gdyż podobny stan faktyczny odnalazł w różnych interpretacjach, m.in.: 1) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0114-KDIP4-2.4012.390.2024.2.MC, 2) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0114-KDIP4-2.4012.197.2022.1.MC. W odpowiedzi na wezwanie, odpowiedział Pan na zadane przez Organ pytania w następujący sposób: Na pytanie: „Czy ukończenie oferowanych przez Pana jazd dodatkowych jest niezbędne aby określeni kursanci przystąpili do egzaminu państwowego na prawo jazdy kategorii B (czy jazdy te są konieczne dla podniesienia umiejętności kursantów do poziomu pozwalającego na udział w egzaminie)?” Odpowiedział Pan: „Jazdy dodatkowe służą doszkoleniu kursanta i nie zawsze są niezbędne. Aby przystąpić do egzaminu państwowego wystarczy ukończenie kursu podstawowego. Jednakże na zakończenie szkolenia wykonywany jest w ramach naszej szkoły nauki jazdy egzamin wewnętrzny (na takich samych zasadach jak egzamin państwowy), którego zaliczenie predysponuje kursanta do przystąpienia do egzaminu państwowego. W przypadku negatywnego wyniku wewnętrznej selekcji uczestnik szkolenia zobligowany jest do dokupienia jazd dodatkowych (doszkalających).” Na pytanie: „Czy posiada Pan status jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 737 ze zm.)?” Odpowiedział Pan: „Nie posiadam statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 737).”

Na pytanie: „Czy usługi obejmujące kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz usługi obejmujące jazdy dodatkowe można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?” Odpowiedział Pan: „Świadczone usługi nie są usługami w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.” Na pytanie: „Czy wykonywane przez Pana ww. usługi stanowią usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT?” Odpowiedział Pan: „Świadczone usługi, nie stanowią usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.” Na pytanie: „Czy wskazane we wniosku usługi obejmujące kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz usługi obejmujące jazdy dodatkowe mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych?” Odpowiedział Pan: „Udział w kursie może, jednakże nie musi mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych uczestnika. Nie podlega to mojej analizie, co determinuje kursanta do udziału w zajęciach. Jednakże bezsprzecznie zwiększa to jego kompetencje i wiedzę, którą może wykorzystywać w celach zawodowych.” Na pytanie: „Czy wskazane we wniosku usługi obejmujące kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz usługi obejmujące jazdy dodatkowe pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem kursantów?” Odpowiedział Pan: „Kompetencje nabyte w trakcie kursu, a w efekcie uprawnienia do kierowania pojazdami (kat. B) mogą pozostawać w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem kursanta, jednakże nie jest to regułą. Uczestnicy zajęć to najczęściej osoby w młodym wieku, które dopiero wchodzą na rynek pracy i często są jeszcze w trakcie nauki (szkoły średnie i wyższe) i dopiero zbierają kompetencje przed podjęciem potencjalnej pracy lub zdobycia zawodu (jednakże nie jest to regułą).” Na pytanie: „Czy osoby biorące udział w kompleksowych kursach na prawo jazdy kategorii B (kursach podstawowych) oraz jazdach dodatkowych wykorzystują nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, pracy (wskazać jakiego)?” Odpowiedział Pan: „Kursanci nabytą wiedzę mogą wykorzystać w ramach wykonywanych zawodów. M.in. są to: kierowcy zawodowi, policjanci, żołnierze, ratownicy medyczni, kurierzy, kierowcy busów, dostawcy jedzenia i bardzo wiele innych zawodów. W dzisiejszych czasach jest to podstawowa umiejętność, którą wymagają pracodawcy przy zatrudnieniu. Takie kompetencje są pożądane na wielu stanowiskach pracy i zwiększają atrakcyjność pracowników, bądź potencjalnych pracowników na rynku pracy.” Na pytanie: „Prosimy wskazać konkretne przepisy (artykuł, paragraf) wraz z nazwą aktu prawnego, z których wynikają formy i zasady prowadzenia przez Pana kompleksowych kursów na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz jazd dodatkowych. Chcemy podkreślić w tym miejscu, że nie chodzi o przepisy, z których wynika ogólny obowiązek przeprowadzenia szkolenia/kursu; czy też posiadania przez daną osobę konkretnych umiejętności lub uaktualnienia wiedzy czy uprawnień, lecz o przepisy określające konkretne formy i zasady, na podstawie których przeprowadza Pan szkolenia/kursy (odrębne przepisy określające formy i zasady to takie ustawy i rozporządzenia, z których wynika np. program szkolenie, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki jakie musi spełnić organizator kształcenia itp.). Informację prosimy udzielić odrębnie dla każdego szkolenia/kursu, którego dotyczy pytanie?” Odpowiedział Pan: „Świadczone usługi prowadzone są w oparciu o ustawę z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U.2024.0.1210 t. j.). Zasady szkolenia opisane są w rozdziale 4. Zasady funkcjonowania ośrodków szkolenia w rozdziale 5. Wymagania dotyczące instruktorów w rozdziale 6. Nadzór nad szkoleniami w rozdziale 8.” Na pytanie: „Czy w zakresie opisanych usług działa Pan pod kontrolą państwa? Na czy polega ta kontrola?” Odpowiedział Pan: „Zgodnie z ustawą z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U.2024.0.1210 t. j.) art. 122 nadzór nad ośrodkami szkolenia kierowców sprawuje wojewoda.” Na pytanie: „Czy działa Pan w oparciu o konkretne programy nauczania zaakceptowane przez właściwe instytucje państwowe?” Odpowiedział Pan: „Tak, działam w oparciu o rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 4 marca 2016 r. w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców, dokładnie jest to opisane w § 9.” Na pytanie: „Czy ma Pan dowolność w zakresie kształtowania zasad swojego działania?” Odpowiedział Pan: „Każda szkoła jazdy musi wypełnić program wykazany przez instytucje państwowe, ale może kształtować zasady swojego działania, m.in. kiedy dopuści kursanta do egzaminu państwowego.” Na pytanie: „Czy Pana działania wymagają akceptacji państwa?” Odpowiedział Pan: „Prowadzenie szkoły jazdy jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców. Organem prowadzącym ww. rejestr jest starosta właściwy ze względu na miejsce prowadzenia ośrodka szkolenia kierowców. Szkoła jazdy może prowadzić szkolenia kierowców na terenie powiatu, w którym została wpisana do rejestru przedsiębiorców lub na terenie powiatu sąsiedniego. Jeżeli część ośrodka znajduje się na terenie innego powiatu starosta dokonujący wpisu ośrodka do rejestru przedsiębiorców informuje starostę odpowiedniego powiatu o fakcie dokonania wpisu oraz przesyła informacje na temat lokalizacji i infrastruktury.” Na pytanie: „Czy kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz jazdy dodatkowe są objęte akredytacją w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe?” Odpowiedział Pan: „Przedmiotowa akredytacja nie dotyczy.” Na pytanie: „Czy kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz jazdy dodatkowe są finansowe w całości ze środków publicznych? Jeśli tak, czy posiada Pan dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania świadczonych przez Pana usług są środki publiczne?” Odpowiedział Pan: „Nie, ponieważ źródłem finansowania świadczonych usług nie są środki publiczne.” Na pytanie: „Czy kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz jazdy dodatkowe są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych? Jeśli tak, czy posiada Pan dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania świadczonych przez Pana usług są środki publiczne?” Odpowiedział Pan: „Kursy oraz jazdy dodatkowe nie są finansowane ze środków publicznych.”

Pytanie

Czy kursy na prawo jazdy kategorii „B” prowadzone w formach i na zasadach opisanych w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.)? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy, uznać należy, iż usługi szkolenia dla osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy i są prowadzone w formach i na zasadach wskazanych w przepisach odrębnych. Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26: - prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. Definicja świadczenia usług, stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego. W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez: a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Wskazać należy, że ograniczenie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia nie wystarczy by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Powyższy przepis ma więc zastosowanie wyłącznie do tych usług, które są przedmiotem zakresu działania podmiotu jako jednostki objętej systemem oświaty, tj. w ramach uzyskanego wpisu. Zwolnienie to dotyczy tylko i wyłącznie tych usług kształcenia, które podmiot będący jednostką objętą systemem oświaty wskazał we wpisie do ewidencji placówek oświatowych. W zakresie bowiem tylko tych usług kształcenia, podatnik działa jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu ustawy Prawo oświatowe, a w konsekwencji tylko w tym zakresie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami w zakresie kształcenia. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26: a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub c) finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Na mocy art. 43 ust. 17 ustawy: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: 1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub 2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Stosownie do art. 43 ust. 17a ustawy: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi. Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 955 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem: Zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Z kolei, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia: Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. W myśl § 3 ust. 8 rozporządzenia: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Na podstawie § 3 ust. 9 rozporządzenia: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: 1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub 2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych, lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych. Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady: Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV). Ponadto należy zaznaczyć, że 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie C- 461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388 /EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie. Dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód. W analizowanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy kursy na prawo jazdy kategorii „B” prowadzone w formach i na zasadach opisanych w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług? W pierwszej kolejności, aby ustalić, czy wykonywane przez Pana usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie: 1) czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub 2) czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz a) czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub b) czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub c) czy szkolenia finansowane są w całości lub co najmniej 70% ze środków publicznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że nie posiada Pan statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe. Świadczone usługi nie są usługami w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczone usługi, nie stanowią usług świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, z zakresie kształcenia, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT. Zatem świadczone przez Pana usługi obejmujące kursy na prawo jazdy kategorii B nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie są spełnione przesłanki wynikające z tego przepisu. W konsekwencji należy przeanalizować, czy dla opisanych we wniosku usług znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowane w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania ww. zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienioną w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu. Jak wskazano w opisie sprawy, w ramach świadczonych usług przeprowadza Pan kompleksowe kursy (podstawowe) przygotowujące do egzaminu państwowego na prawo jazdy kategorii B, a także jazdy dodatkowe dla kursantów nie posiadających umiejętności po kursie podstawowym aby przystąpić do egzaminu państwowego. Odbiorcami świadczonych usług są osoby fizyczne. Aby przystąpić do egzaminu państwowego wystarczy ukończenie kursu podstawowego. Jednakże na zakończenie szkolenia wykonywany jest w ramach Pana szkoły nauki jazdy egzamin wewnętrzny (na takich samych zasadach jak egzamin państwowy), którego zaliczenie predysponuje kursanta do przystąpienia do egzaminu państwowego. W przypadku negatywnego wyniku wewnętrznej selekcji uczestnik szkolenia zobligowany jest do dokupienia jazd dodatkowych (doszkalających). Udział w kursie może, jednakże nie musi mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych uczestnika. Jednakże bezsprzecznie zwiększa to jego kompetencje i wiedzę, którą może wykorzystywać w celach zawodowych. Kompetencje nabyte w trakcie kursu, a w efekcie uprawnienia do kierowania pojazdami (kat. B) mogą pozostawać w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem kursanta, jednakże nie jest to regułą. Uczestnicy zajęć to najczęściej osoby w młodym wieku, które dopiero wchodzą na rynek pracy i często są jeszcze w trakcie nauki (szkoły średnie i wyższe) i dopiero zbierają kompetencje przed podjęciem potencjalnej pracy lub zdobycia zawodu (jednakże nie jest to regułą). Kursanci nabytą wiedzę mogą wykorzystać w ramach wykonywanych zawodów. M.in. są to: kierowcy zawodowi, policjanci, żołnierze, ratownicy medyczni, kurierzy, kierowcy busów, dostawcy jedzenia i bardzo wiele innych zawodów. W dzisiejszych czasach jest to podstawowa umiejętność, którą wymagają pracodawcy przy zatrudnieniu. Takie kompetencje są pożądane na wielu stanowiskach pracy i zwiększają atrakcyjność pracowników, bądź potencjalnych pracowników na rynku pracy. Zatem w rozpatrywanej sprawie, świadczone przez Pana usługi obejmujące kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B oraz usługi obejmujące jazdy dodatkowe spełniają definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Z opisu sprawy wynika, że kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B (kursy podstawowe) oraz jazdy dodatkowe nie są objęte akredytacją w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe. Ponadto, kursy oraz jazdy dodatkowe nie są finansowane ze środków publicznych, o których mowa w ustawie o finansach publicznych. Zatem świadczone przez Pana usługi obejmujące kompleksowe kursy na prawo jazdy kategorii B oraz usługi obejmujące jazdy dodatkowe nie będą objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy. Natomiast w celu dokonania oceny, czy świadczone przez Pana usługi obejmujące kursy prawa jazdy kategorii B korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W opisie sprawy wskazał Pan, że świadczone przez Pana usługi prowadzone są w oparciu o ustawę z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1210 ze zm.), zwanej dalej ustawą o kierujących pojazdami. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami: Kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany wiek i jest sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden z następujących warunków: 1) posiada umiejętność kierowania pojazdem w sposób niezagrażający bezpieczeństwu, nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek na szkodę oraz odpowiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdem; 2) odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy; 3) zdaje egzamin państwowy. Stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o kierujących pojazdami: Prawo jazdy jest wydawane osobie, która: 1) osiągnęła minimalny wiek wymagany do kierowania pojazdami odpowiedniej kategorii; 2) uzyskała orzeczenie: a) lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem, b) psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem - nie dotyczy prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E lub T; 3) odbyła szkolenie wymagane do uzyskania prawa jazdy danej kategorii; 4) zdała egzamin państwowy wymagany do uzyskania prawa jazdy odpowiedniej kategorii. W myśl art. 23 ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami: Szkolenie osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem, pojazdem silnikowym lub uprawnienia do kierowania tramwajem odbywa się w formie: 1) kursu; 2) zajęć szkolnych - w zakresie uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi. Na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy o kierujących pojazdami: Szkolenie osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem lub pojazdem silnikowym jest prowadzone zgodnie z programem szkolenia i obejmuje: 1) część teoretyczną przeprowadzaną w formie wykładów i ćwiczeń w zakresie: a) podstaw kierowania pojazdem i uczestnictwa w ruchu drogowym, b) obowiązków i praw kierującego pojazdem; 2) część praktyczną w zakresie kierowania pojazdem, zwaną dalej „nauką jazdy”, przeprowadzaną: a) na placu manewrowym, b) w ruchu miejskim oraz c) w ruchu poza obszarem zabudowanym; 3) naukę udzielania pierwszej pomocy przeprowadzaną w formie wykładów i zajęć praktycznych; 4) kontrolne sprawdzenie poziomu osiągniętej wiedzy i umiejętności, zwane dalej „egzaminem wewnętrznym”. Stosownie do art. 23 ust. 3 ustawy o kierujących pojazdami: Wykłady, o których mowa w ust. 2 pkt 1, mogą być przeprowadzone w formie nauczania na odległość z wykorzystaniem technik komputerowych i Internetu pod nadzorem ośrodka szkolenia kierowców. Zgodnie z art. 23 ust. 4 ustawy o kierujących pojazdami: Egzamin wewnętrzny jest przeprowadzany po ukończeniu części teoretycznej i części praktycznej szkolenia oraz nauki udzielania pierwszej pomocy, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, przez instruktora lub wykładowcę wyznaczonych przez kierownika podmiotu prowadzącego szkolenie. Wykładowca przeprowadza wyłącznie część teoretyczną egzaminu wewnętrznego. W myśl art. 23 ust. 4a ustawy o kierujących pojazdami: Część teoretyczną egzaminu wewnętrznego, o którym mowa w ust. 4, w przypadku zajęć przeprowadzonych w sposób określony w ust. 3, przeprowadza się po zakończeniu zajęć teoretycznych. W świetle art. 24 ustawy o kierujących pojazdami: Nauka jazdy jest prowadzona: 1) pojazdem: a) odpowiadającym wymaganiom określonym dla danej kategorii prawa jazdy lub dla pozwolenia na kierowanie tramwajem, b) oznakowanym kwadratową tablicą barwy niebieskiej z białą literą „L”, c) przystosowanym do nauki jazdy, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, d) posiadającym adnotację w dokumencie stwierdzającym dopuszczenie do ruchu o spełnieniu wymagań, o których mowa w lit. a-c, dokonywaną przez odpowiedni organ, na podstawie pozytywnego wyniku badania technicznego przeprowadzonego przez stację kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - nie dotyczy tramwaju; 2) pojazdem odpowiednio przystosowanym do rodzaju niepełnosprawności spełniającym warunki, o których mowa w pkt 1 lit. a i b - w przypadku szkolenia osoby niepełnosprawnej. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami: Szkolenie osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnienia do kierowania motorowerem lub pojazdem silnikowym w formie kursu, z zastrzeżeniem ust. 3, jest prowadzone przez: 1) ośrodek szkolenia kierowców - jednostkę organizacyjną przedsiębiorcy wpisanego do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia kierowców; 2) jednostkę wojskową - w zakresie szkolenia żołnierzy na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej; 3) jednostkę organizacyjną służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub nadzorowanych przez tego ministra - w zakresie szkolenia osób na potrzeby tych służb oraz strażaków ratowników ochotniczej straży pożarnej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 233). Powołane przepisy ustawy o kierujących pojazdami określają formy i zasady prowadzonych przez Pana szkoleń. Ponadto wskazał Pan, że działa Pan w oparciu o rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 4 marca 2016 r. w sprawie szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, instruktorów i wykładowców. Każda szkoła jazdy musi wypełnić program wykazany przez instytucje państwowe, ale może kształtować zasady swojego działania, m.in. kiedy dopuści kursanta do egzaminu państwowego. Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony przez Pana opis sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Pana usługi obejmujące kursy na prawo jazdy kategorii B spełniają definicję usług kształcenia zawodowego/przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy i są prowadzone w formach i na zasadach wskazanych w przepisach odrębnych. Tym samym dla świadczonych przez Pana usług, tj. kompleksowych kursów przygotowujących do egzaminu na prawo jazdy kategorii B, a także jazd dodatkowych, znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.