0111-KDIB3-1.4012.92.2025.1.AB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca - (...) na prawach powiatu (dalej: Miasto) - jednostka samorządu terytorialnego - jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT od dnia 01.01.1994 r. i składa miesięczne deklaracje JPK_V7M. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych oraz innych czynności uznawanych za prowadzenie działalności gospodarczej, w zakresie których Wnioskodawca spełnia definicję podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy o VAT. Miasto zleca zadania remontu pomieszczeń komunalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe (w tym instalacji wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, gazowej i centralnego ogrzewania) swojej jednostce budżetowej w skrócie MZN. MZN jest jednostką powołaną na podstawie Uchwały Nr (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2006 r. w sprawie przekształcenia w drodze likwidacji zakładu budżetowego pod nazwą Miejski Zarząd Nieruchomości w (...) w jednostkę budżetową. Zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 Ustawy o finansach publicznych MZN pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek dochodów jednostki samorządu terytorialnego. Od dnia 01.01.2017 r. MZN podlega centralizacji rozliczeń podatkowych w zakresie VAT z Miastem. Wszelkie faktury zakupowe wystawiane są w następujący sposób: Nabywca: (...) na prawach powiatu, (...), NIP(...), Odbiorca: (...). W ramach realizacji inwestycji w lokalach mieszkalnych przeznaczonych wyłącznie na cele mieszkaniowe (w tym instalacji wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, gazowej i centralnego ogrzewania), stanowiących mieszkaniowy zasób gminy wykonane zostaną prace polegające m.in. na rozebraniu posadzek, wykonaniu nowych posadzek, demontażu i montażu stolarki okiennej i drzwiowej, wymianie parapetów wewnętrznych i zewnętrznych, naprawie tynków wewnętrznych, gładzi gipsowej, malowaniu ścian i sufitów, ułożeniu płytek ściennych w łazience i kuchni, wymianie instalacji wod-kan, elektrycznej i co. Do wydatków będą zaliczane również zakupy materiałów remontowych. W ramach powyższego po wyremontowaniu lokali mieszkalnych i udostępnieniu ich na cele mieszkaniowe zostaną zawarte umowy najmu (umowy cywilnoprawne) między Miastem (...), a najemcami lokali mieszkalnych. Najemcy obciążani będą czynszem mieszkalnym ze stawką zwolnioną, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT, dodatkowymi kosztami związanymi z eksploatacją pomieszczenia np.: opróżnienie lokalu mieszkalnego przy eksmisjach, remont lokalu po dewastacji, plombowanie wodomierza, dezynsekcja lokalu (obciążenia według stawki właściwej dla danego składnika tj. 23%, 8%) oraz mediami (m.in. zimna woda, odprowadzenie ścieków, przyłącze wodne, opłata stała i zmienna CO, opłata za odpady komunalne) według stawki właściwej dla danego składnika, tj. 23% oraz 8%. Gmina odpłatnie będzie udostępniać mieszkania wyłącznie na cele mieszkaniowe. Gmina nie będzie pobierała dodatkowych opłat za mieszkania, a wynajmujący będą zobowiązani jedynie do pokrycia opłat czynszowych w wysokości zgodnej ze stawką określoną Zarządzeniem Prezydenta Miasta, w tym kosztów utrzymania lokalu oraz kosztów zużycia mediów takich jak woda, ścieki, centralne ogrzewanie, śmieci itp. W związku z powyższym, na obiekcie funkcjonować będą dwa rodzaje sprzedaży: sprzedaż opodatkowana oraz sprzedaż zwolniona. W umowach najmu pomiędzy Gminą, a najemcami lokali mieszkalnych kwestie mediów uregulowano odrębnie tj. niezależnie od czynszu. Media i czynsz nie stanowią usługi

kompleksowej. Najemca zobowiązany jest uiszczać opłaty w stosunku miesięcznym. Stroną umów z dostawcami mediów jest Wnioskodawca, który przenosi koszty świadczeń na lokatorów bez naliczania marży. Najemcy ponoszą koszty zużycia mediów zaliczkowo. Rozliczenie odbywa się raz w roku (w przypadku centralnego ogrzewania oraz przyłącza wodnego) oraz w okresach półrocznych (w przypadku wody i ścieków) i następuje w oparciu o dostarczone przez dostawców mediów faktury. Najemcy lokali nie mają możliwości wyboru świadczeniodawcy usług dotyczących dostawy mediów. Jedynym wyjątkiem jest energia elektryczna, gdzie najemcy zawierają indywidualne umowy z dostawcą mediów o dostarczenie energii elektrycznej do zajmowanego lokalu. Najemcy mogą decydować o swoim zużyciu odnośnie wody i ścieków oraz centralnego ogrzewania (część nieruchomości stanowiących mienie Gminy) poprzez założone podliczniki (liczniki indywidualne). W nieruchomościach, w których nie ma zamontowanych liczników CO, rozliczenie odbywa się proporcjonalnie do udziału powierzchni grzewczej zajmowanego lokalu do powierzchni grzewczej całego budynku. Natomiast przyłącze wodne rozliczane jest proporcjonalnie do ilości mieszkań posiadających przyłącze w całym budynku. Poniesione przez Gminę wydatki związane z remontem mieszkań (w tym instalacji wodno- kanalizacyjnej, elektrycznej, gazowej i centralnego ogrzewania) nie będą przeniesione na najemców lokali mieszkalnych.

Pytanie

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją zadania inwestycyjnego remonty lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe? Państwa stanowisko w sprawie Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją zadania remonty lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe. Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT zostały nabyte przez podatnika tego podatku (przesłanka podmiotowa) oraz pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT (w tej sprawie najem lokali mieszkalnych na cele wyłącznie mieszkaniowe) oraz niepodlegających temu podatkowi. Przesłanka podmiotowa. Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, że kwestia ta została uregulowana w art. 15 Ustawy o VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i

prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 Ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kolejno, stosownie do art. 2 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym. W konsekwencji, kryterium uznania jednostki samorządu terytorialnego za podatnika VAT jest charakter wykonywanych przez nią czynności, tj. dokonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza, co do zasady, te podmioty z kategorii podatników VAT, natomiast dokonywanie czynności cywilnoprawnych skutkuje zasadniczo uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT. Gmina dokonując świadczenia usług najmu lokali mieszkalnych, będzie działać jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT. W konsekwencji Gmina zawierając umowy najmu z mieszkańcami oraz nabywając towary/usługi celem realizacji zadania remonty lokali mieszkalnych stanowiących zasób mieszkaniowy Gminy, będzie nabywać je w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT i tym samym będzie działać w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Przesłanka przedmiotowa. Drugim warunkiem wynikającym z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia VAT naliczonego, jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT. Z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami, a transakcjami opodatkowanymi jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku. Jak wskazano mieszkania będą przez Gminę odpłatnie wynajmowane na cele mieszkaniowe, a do wskazanych czynności zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Wydatki związane z zakupem towarów/usług na realizację zadania remonty lokali mieszkalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe są bezpośrednio związane z usługą najmu świadczoną przez Gminę. Wobec powyższego, w omawianych okolicznościach, nie będzie występować związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami dotyczącymi realizacji zadania remontu lokali mieszkalnych. Ponadto przyjęty przez Gminę sposób rozliczania pozostałych kosztów eksploatacyjnych remontowanych lokali mieszkalnych, zgodnie z którym umowy zawierane są bezpośrednio z dostawcą lub następuje refaktura ponoszonych kosztów, nie daje również prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z prowadzoną inwestycją. Nie dochodzi bowiem do przeniesienia na mieszkańca (w drodze refakturowania) kosztów prowadzonej przez Miasto inwestycji, ponieważ refakturowane na rzecz mieszkańca koszty dotyczą wyłącznie faktu zużycia przez te podmioty mediów, tj. wody i odprowadzania ścieków. W konsekwencji, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku VAT związanego z nakładami ponoszonymi podczas realizacji inwestycji. Zatem refakturowanie kosztów wymienionych mediów nie ma również wpływu na prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z prowadzoną inwestycją. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wskazane przepisy, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów i usług wykorzystanych do remontu lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, ponieważ nie został spełniony drugi warunek określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W świetle art. 88 ust. 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz

rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.): Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy: Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności, zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnego budownictwa mieszkaniowego (...). Przepis art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że: W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym: Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Zlecają Państwo zadania remontu pomieszczeń komunalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe (w tym instalacji wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, gazowej i centralnego ogrzewania) swojej jednostce budżetowej. W ramach realizacji inwestycji w lokalach mieszkalnych przeznaczonych wyłącznie na cele mieszkaniowe (w tym instalacji wodno- kanalizacyjnej, elektrycznej, gazowej i centralnego ogrzewania), stanowiących mieszkaniowy zasób gminy wykonane zostaną prace polegające m.in. na rozebraniu posadzek, wykonaniu nowych posadzek, demontażu i montażu stolarki okiennej i drzwiowej, wymianie parapetów wewnętrznych i zewnętrznych, naprawie tynków wewnętrznych, gładzi gipsowej, malowaniu ścian i sufitów, ułożeniu płytek ściennych w łazience i kuchni, wymianie instalacji wod-kan, elektrycznej i co. Do wydatków będą zaliczane również zakupy materiałów remontowych. W ramach powyższego po wyremontowaniu lokali mieszkalnych i udostępnieniu ich na cele mieszkaniowe zostaną zawarte umowy najmu (umowy cywilnoprawne) między Państwem, a najemcami lokali mieszkalnych. Najemcy obciążani będą czynszem mieszkalnym ze stawką zwolnioną, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT, dodatkowymi kosztami związanymi z eksploatacją pomieszczenia np.: opróżnienie lokalu mieszkalnego przy eksmisjach, remont lokalu po dewastacji, plombowanie wodomierza, dezynsekcja lokalu oraz mediami. Będą Państwo odpłatnie udostępniać mieszkania wyłącznie na cele mieszkaniowe. Państwo nie będą pobierać dodatkowych opłat za mieszkania, a wynajmujący będą zobowiązani jedynie do pokrycia opłat czynszowych w wysokości zgodnej ze stawką określoną Zarządzeniem Prezydenta, w tym kosztów utrzymania lokalu oraz kosztów zużycia mediów takich jak woda, ścieki, centralne ogrzewanie, śmieci itp. W związku z powyższym, na obiekcie funkcjonować będą dwa rodzaje sprzedaży: sprzedaż opodatkowana oraz sprzedaż zwolniona. W umowach najmu pomiędzy Państwem, a najemcami lokali mieszkalnych kwestie mediów uregulowano odrębnie tj. niezależnie od czynszu. Media i czynsz nie stanowią usługi kompleksowej. Najemca zobowiązany jest uiszczać opłaty w stosunku miesięcznym. Poniesione przez Państwa wydatki związane z remontem mieszkań (w tym instalacji wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, gazowej i centralnego ogrzewania) nie będą przeniesione na najemców lokali mieszkalnych. Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych. Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy przypomnieć, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie jak wynika z jej opisu warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony. Należy zauważyć, że sposób rozliczania pozostałych kosztów eksploatacyjnych remontowanych mieszkań, zgodnie z którym umowy dotyczące mediów zawierane są bezpośrednio z dostawcą (energia elektryczna) lub następuje refaktura ponoszonych kosztów, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z prowadzoną inwestycją. Nie dochodzi bowiem do przeniesienia na mieszkańca kosztów prowadzonej przez Państwa inwestycji, ponieważ refakturowane na rzecz mieszkańca koszty dotyczą wyłącznie faktu zużycia przez te podmioty mediów. Natomiast inwestycja w zakresie przeprowadzenia remontu lokali mieszkaniowych, nie będzie wiązała się ze zużyciem mediów przez poszczególnych najemców. W opisanych okolicznościach sprawy nie dochodzi do przeniesienia na najemców kosztów inwestycji w zakresie przeprowadzenia remontu lokali mieszkaniowych. Wyjaśnić bowiem należy, że wydatki dotyczące poniesionych kosztów mediów nie wpływają na odliczenie podatku VAT z tytułu innych zakupów, tj. w tym przypadku zakupów inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych. W zaistniałych okolicznościach nie dojdzie bowiem do sytuacji, w której będzie miało miejsce przeniesienie na najemców kosztów inwestycji. Sama inwestycja polegająca na przeprowadzeniu remontu lokali mieszkalnych będzie służyła wyłącznie do celów mieszkalnych, a w lokalach mieszkalnych nie będzie prowadzona działalność gospodarcza (najem lokali mieszkalnych będzie traktowany – jak wynika z opisu sprawy – jako sprzedaż zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy) i nie będzie miała związku z faktycznym zużyciem mediów. W związku z powyższym, skoro jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy lokale mieszkalne, które są wynajmowane osobom fizycznym, nie będą wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT generujących podatek należny, to stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, w odniesieniu do zakupów dokonanych w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu dotyczącego remontu lokali mieszkalnych nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z przeprowadzaną inwestycją. Podsumowując, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu lokali mieszkalnych. W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna

wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.