0111-KDIB3-1.4012.75.2025.2.AB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4, w części przeznaczonej w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci.

Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 20 lutego 2025 r. (data wpływu 25 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i sporządza scentralizowaną deklarację podatku od towarów i usług VAT (podatek od towarów i usług)-7. W imieniu Powiatu jako „Sprzedawcy” i podatnika podatku VAT wystawiają poszczególne jednostki organizacyjne jako „Wystawca faktury” z NIP-em Powiatu. Obsługę scentralizowanych rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług VAT prowadzi Starostwo Powiatowe w (...). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 32 ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym organem reprezentującym Powiat (...) jest Zarząd Powiatu w (...). Powiat (...) jako jednostka samorządu terytorialnego wyposażona jest w osobowość prawną jej przepisem art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym i samodzielnie wykonuje określone ustawami zadania. Powiat (...) jest właścicielem położonych w (...) niezabudowanych nieruchomości gruntowych oznaczonych jako działka ewidencyjna: nr 1, nr 2 i nr 3 - ujawnionych w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (...) ujawnionej w księdze wieczystej (...) ww. Sądu oraz działek ewidencyjnych nr (...) i nr 4 - ujawnionych w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (...) ujawnionej w księdze wieczystej (...) ww. Sądu. Prawo własności ww. nieruchomości Powiat nabył nieodpłatnie, z mocy samego prawa, co potwierdza decyzja Wojewody (...) znak (...) z dnia 9 października 2000 r. Powiat planuje zbyć wymienione wyżej nieruchomości w drodze przetargu ustanego nieograniczonego. Dla przedmiotowych działek obowiązuje MPZP, co oznacza, że na moment sprzedaży nie będzie wydana żadna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (zgodnie z zapisami ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydawana jest dla obszaru, na których nie ma opracowanego MPZP). Powiat (...) zamierza sprzedać prawo własności pięciu działek położonych w (...), w związku z czym stało się konieczne określenie sposobu opodatkowania transakcji sprzedaży podatkiem VAT. Powstaje jednak trudność w opodatkowaniu sprzedaży podatkiem od towarów i usług (dalej VAT) z uwagi na problem mieszanego przeznaczenia wymienionych działek ewidencyjnych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy (...) zatwierdzonym uchwałą Nr (...) Rady Gminy (...) z dnia 3 września 2004 r. (Dz. U. Woj. (...) z 2004 r. poz. 102) opublikowanym dnia 29 października 2004 r. Zgodnie z w/w uchwałą: - działki ewidencyjne 1 oraz 3 obręb (...) leżą w obszarze oznaczonym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, strefa A - strefa ścisłej ochrony konserwatorskiej, która obejmuje obiekty i zespoły wpisane do rejestru zabytków województwa (...), strefa AK - strefa ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochrona konserwatorską; - działka ewidencyjna 2, obręb (...) leży w obszarze oznaczonym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, 2-KG - drogi publiczne - ulice i drogi główne, strefa A - strefa ścisłej ochrony konserwatorskiej, która obejmuje obiekty i zespoły wpisane do rejestru zabytków województwa (...), strefa AK - strefa ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochrona konserwatorską;

- działka ewidencyjna (...), obręb (...) leży w obszarze oznaczonym jako 2KD-G - drogi publiczne - ulice i drogi główne, strefa AK - strefa ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochrona konserwatorską; - działka ewidencyjna 4, obręb (...) leży w obszarze oznaczonym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, 2KD-G - drogi publiczne - ulice i drogi główne, strefa AK - strefa ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochrona konserwatorską; Jednocześnie wnioskodawca wskazuje, że uzyskał stanowisko Kierownika Delegatury w (...), wyrażonego w piśmie znak: (...) z dnia 6 września 2023 r., z którego wynika, że terytorialny zakres ochrony konserwatorskiej wskazuje, że przedmiotowe działki znajdują się poza obszarem wpisanym do rejestru zabytków. W uzupełnieniu wskazali Państwo, że: Ad. 1a) Działka nr 1 nie jest przeznaczona pod zabudowę. Działka nr 3 nie jest przeznaczona pod zabudowę. Ad. 1b) Zgodnie z obowiązującym i aktualnym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, przedmiotowe działki znajdują się na terenie, dla którego uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednostkę urbanistyczną oznaczono symbolem ZP: a) Przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci. b) Przeznaczenie uzupełniające - drobne nieuciążliwe funkcje usługowe i administracyjne, - trasy i nieuciążliwe urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej nie wymagające wydzielenia dla nich niezależnej nieruchomości i nie definiowane jako teren, - urządzenia sportu i rekreacji typu boiska sportowe. c) Zasady zagospodarowania terenów: - w ramach przeznaczenia podstawowego ustala się adaptację istniejącego zagospodarowania, - w ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację urządzeń sportu, rekreacji, tras spacerowych wraz z niezbędnymi obiektami kubaturowymi. Łączna powierzchnia tych obiektów nie może przekraczać 1% powierzchni terenu w liniach rozgraniczających, - w ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację usług publicznych w obiektach istniejących oraz remonty i rozbudowę tych obiektów, - w granicach terenu dopuszcza się organizację imprez masowych, - zakaz lokalizacji zabudowy mieszkaniowej, - zakaz lokalizacji obiektów kubaturowych w strefach oddziaływania wód powodziowych, - dla terenów, które w rysunku planu objęto strefami związanymi z: - ochroną konserwatorską, - ochroną środowiska naturalnego, - uwarunkowaniami (...) Parku Krajobrazowego, - strefami bezpieczeństwa infrastruktury technicznej, - ochroną sanitarną ustala się nakaz przestrzegania odpowiednich ustaleń ogólnych i strefowych zdefiniowanych w rozdziale 4 §10 - §17 określających dodatkowe zasady zagospodarowania terenów oraz warunki dopuszczenia realizacji obiektów i urządzeń przeznaczenia podstawowego i uzupełniającego. Dodatkowo wyznacza się strefę „A”- ścisłej ochrony konserwatorskiej, która obejmuje obiekty i zespoły wpisane do rejestru zabytków województwa (...). W strefie tej ustala się priorytet wymagań konserwatorskich. Podstawowymi działaniami w granicach strefy jest konserwacja tzn. utrzymanie historycznej struktury przestrzennej w niezmienionym kształcie oraz rewaloryzacja tzn. przywrócenie i utrwalenie historycznie ukształtowanych walorów zespołu przestrzennego oraz jego funkcjonalnej i kompozycyjnej integracji z całością układu. 1) Na terenie gminy (...) strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej „A” objęte zostały następujące obiekty i zespoły zabytkowe: a) zespół pałacowo-parkowy w (...) - nr rej. (...), b) park na stokach wzgórza (...) w (...) - nr rej. (...), c) dawna elektrownia wodna z kanałem zasilającym w (...) - postulowane do wpisania do rejestru zabytków, d) cmentarz parafialny w (...) - nr rej. (...), e) zespół sakralny wraz z kościołem parafialnym p.w. (...) i (...) w (...) – nr rej. (...). 2) Uwarunkowania działalności inwestycyjnej dla w/w obiektów wpisanych do rejestru zabytków województwa (...) oraz postulowanych do objęcia ochroną prawną: a) utrzymanie obiektów w ich stylowym, historycznym kształcie architektonicznym, konserwacja substancji zabytkowej, b) pełna ochrona zabytkowej zabudowy, istniejących podziałów własnościowych oraz stylowych elementów wyposażenia. c) każda działalność inwestycyjna, zmiana sposobu użytkowania i zagospodarowania zabytków, prace remontowe i konserwatorskie, prace pielęgnacyjne oraz rekonstrukcja i rewaloryzacja założeń zieleni wymagają pozwolenia (...). d) zabiegi sanitarno-pielęgnacyjne i wycinka drzewostanu wymagają pozwolenia (...). 2. Wyznacza się strefę „AK”- ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochroną konserwatorską. 1) Strefa „AK” obejmuje tereny w otoczeniu następujących obiektów i zespołów: a) obszar w granicach cmentarza parafialnego w (...), b) tereny w otoczeniu zespołu pałacowo-parkowego, elektrowni wodnej z kanałem zasilającym oraz wzgórza (...) w (...), c) otoczenie kościoła parafialnego w (...). 2) Uwarunkowania działalności w strefie „AK”: a) ochrona i pielęgnacja zieleni komponowanej w obrębie historycznych parków, ogrodów i założeń cmentarnych, b) zakaz tworzenia nowych dominant oraz likwidacji osi widokowych na obiekty zabytkowe, c) zabiegi sanitarno-pielęgnacyjne i wycinka drzewostanu wymagają pozwolenia (...). Ad. 1c) W miejscowym planie na działkach 1 i 3 nie znajdują się linie rozgraniczające tereny ZP od strefy A i strefy AK. Ad. 1d) Działki nr 1 i 3 były oddane w nieodpłatne użytkowanie na rzecz (...) w (...), z przeznaczeniem na cele udzielania świadczeń zdrowotnych, co stanowiło świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy jako zadania własne (publiczne) w zakresie gospodarki nieruchomościami i ochrony zdrowia. Czynność ustanowienia na nieruchomościach nieodpłatnego użytkowania, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawa prawna art. 8 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. art. 4 ust. 1 pkt 2 i 10 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Obecnie od kilku lat obie działki nie są w żaden sposób wykorzystywane. Ad. 2a) 2Działka nr 2 w części (ok. 10 m) przeznaczona jest pod zabudowę - tereny komunikacji - drogi publiczne - ulice i drogi główne (drogi powiatowe), drogi jednojezdniowe, dwupasowe, droga nr (...); pozostała część (ZP - tereny zielenie urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci) nie jest przeznaczona pod zabudowę. Ad. 2b) Zgodnie z obowiązującym i aktualnym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, przedmiotowe działki znajdują się na terenie, dla którego uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednostkę urbanistyczną oznaczono symbolem ZP: a) Przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci. b) Przeznaczenie uzupełniające - - drobne nieuciążliwe funkcje usługowe i administracyjne, - trasy i nieuciążliwe urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej nie wymagające wydzielenia dla nich niezależnej nieruchomości i nie definiowane jako teren, - urządzenia sportu i rekreacji typu boiska sportowe. c) Zasady zagospodarowania terenów: - w ramach przeznaczenia podstawowego ustala się adaptację istniejącego zagospodarowania, - w ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację urządzeń sportu, rekreacji, tras spacerowych wraz z niezbędnymi obiektami kubaturowymi. Łączna powierzchnia tych obiektów nie może przekraczać 1% powierzchni terenu w liniach rozgraniczających, - w ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację usług publicznych w obiektach istniejących oraz remonty i rozbudowę tych obiektów, - w granicach terenu dopuszcza się organizację imprez masowych, - zakaz lokalizacji zabudowy mieszkaniowej, - zakaz lokalizacji obiektów kubaturowych w strefach oddziaływania wód powodziowych, - dla terenów, które w rysunku planu objęto strefami związanymi z: - ochroną konserwatorską, - ochroną środowiska naturalnego, - uwarunkowaniami (...) Parku Krajobrazowego, - strefami bezpieczeństwa infrastruktury technicznej, - ochroną sanitarną ustala się nakaz przestrzegania odpowiednich ustaleń ogólnych i strefowych zdefiniowanych w rozdziale 4 §10 - §17 określających dodatkowe zasady zagospodarowania terenów oraz warunki dopuszczenia realizacji obiektów i urządzeń przeznaczenia podstawowego i uzupełniającego. Dodatkowo wyznacza się strefę „A”- ścisłej ochrony konserwatorskiej, która obejmuje obiekty i zespoły wpisane do rejestru zabytków województwa (...). W strefie tej ustala się priorytet wymagań konserwatorskich. Podstawowymi działaniami w granicach strefy jest konserwacja tzn. utrzymanie historycznej struktury przestrzennej w niezmienionym kształcie oraz rewaloryzacja tzn. przywrócenie i utrwalenie historycznie ukształtowanych walorów zespołu przestrzennego oraz jego funkcjonalnej i kompozycyjnej integracji z całością układu. 1) Na terenie gminy (...) strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej „A” objęte zostały następujące obiekty i zespoły zabytkowe: a) zespół pałacowo-parkowy w (...) - nr rej. (...), b) park na stokach wzgórza (...) w (...) - nr rej. (...), c) dawna elektrownia wodna z kanałem zasilającym w (...) - postulowane do wpisania do rejestru zabytków, d) cmentarz parafialny w (...) - nr rej. (...), e) zespół sakralny wraz z kościołem parafialnym p.w. (...) i (...) w (...) – nr rej. (...). 2) Uwarunkowania działalności inwestycyjnej dla w/w obiektów wpisanych do rejestru zabytków województwa (...) oraz postulowanych do objęcia ochroną prawną: a) utrzymanie obiektów w ich stylowym, historycznym kształcie architektonicznym, konserwacja substancji zabytkowej, b) pełna ochrona zabytkowej zabudowy, istniejących podziałów własnościowych oraz stylowych elementów wyposażenia, c) każda działalność inwestycyjna, zmiana sposobu użytkowania i zagospodarowania zabytków, prace remontowe i konserwatorskie, prace pielęgnacyjne oraz rekonstrukcja i rewaloryzacja założeń zieleni wymagają pozwolenia (...) (...). d) zabiegi sanitamo-pielęgnacyjne i wycinka drzewostanu wymagają pozwolenia (...) (...). 2. Wyznacza się strefę „AK”- ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochroną konserwatorską. 1) Strefa „AK” obejmuje tereny w otoczeniu następujących obiektów i zespołów: a) obszar w granicach cmentarza parafialnego w (...), b) tereny w otoczeniu zespołu pałacowo-parkowego, elektrowni wodnej z kanałem zasilającym oraz wzgórza (...) w (...), c) otoczenie kościoła parafialnego w (...). 2) Uwarunkowania działalności w strefie „AK”: a) ochrona i pielęgnacja zieleni komponowanej w obrębie historycznych parków, ogrodów i założeń cmentarnych, b) zakaz tworzenia nowych dominant oraz likwidacji osi widokowych na obiekty zabytkowe, c) zabiegi sanitamo-pielęgnacyjne i wycinka drzewostanu wymagają pozwolenia (...) (...). Ad. 2c) W miejscowym planie na działce 2 nie znajdują się linie rozgraniczające tereny ZP od strefy A i strefy AK, natomiast znajdują się linie rozgraniczające jednostkę strukturalną ZP i 2-KG. Ad. 2d) Działki nr 2 były oddane w nieodpłatne użytkowanie na rzecz (...) w (...), z przeznaczeniem na cele udzielania świadczeń zdrowotnych, co stanowiło świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy jako zadania własne (publiczne) w zakresie gospodarki nieruchomościami i ochrony zdrowia. Czynność ustanowienia na nieruchomościach nieodpłatnego użytkowania, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawa prawna art. 8 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. art. 4 ust. 1 pkt 2 i 10 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Obecnie od kilku lat działki nie są w żaden sposób wykorzystywane. Ad. 3a) Działka nr 4 w 1/5 części przeznaczona jest pod zabudowę - tereny komunikacji - drogi publiczne - ulice i drogi główne (drogi powiatowe), drogi jednojezdniowe, dwupasowe, droga nr (...); pozostała część (ZP — tereny zielenie urządzonej - parki, skwery, ogrody, płace zabaw dla dzieci) nie jest przeznaczona pod zabudowę. Ad. 3b) Zgodnie z obowiązującym i aktualnym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, przedmiotowe działki znajdują się na terenie, dla którego uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jednostkę urbanistyczną oznaczono symbolem ZP: a) Przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci. b) Przeznaczenie uzupełniające - - drobne nieuciążliwe funkcje usługowe i administracyjne, - trasy i nieuciążliwe urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej nie wymagające wydzielenia dla nich niezależnej nieruchomości i nie definiowane jako teren, - urządzenia sportu i rekreacji typu boiska sportowe. c) Zasady zagospodarowania terenów: - w ramach przeznaczenia podstawowego ustala się adaptację istniejącego zagospodarowania, - w ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację urządzeń sportu, rekreacji, tras spacerowych wraz z niezbędnymi obiektami kubaturowymi. Łączna powierzchnia tych obiektów nie może przekraczać 1% powierzchni terenu w liniach rozgrani czających, - w ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację usług publicznych w obiektach istniejących oraz remonty i rozbudowę tych obiektów, - w granicach terenu dopuszcza się organizację imprez masowych, - zakaz lokalizacji zabudowy mieszkaniowej, - zakaz lokalizacji obiektów kubaturowych w strefach oddziaływania wód powodziowych, - dla terenów, które w rysunku planu objęto strefami związanymi z: - ochroną konserwatorską, - ochroną środowiska naturalnego, - uwarunkowaniami (...) Parku Krajobrazowego, - strefami bezpieczeństwa infrastruktury technicznej, - ochroną sanitarną ustala się nakaz przestrzegania odpowiednich ustaleń ogólnych i strefowych zdefiniowanych w rozdziale 4 §10 - §17 określających dodatkowe zasady zagospodarowania terenów oraz warunki dopuszczenia realizacji obiektów i urządzeń przeznaczenia podstawowego i uzupełniającego. Dodatkowo wyznacza się strefę „A”- ścisłej ochrony konserwatorskiej, która obejmuje obiekty i zespoły wpisane do rejestru zabytków Województwa (...). W strefie tej ustala się priorytet wymagań konserwatorskich. Podstawowymi działaniami w granicach strefy jest konserwacja tzn. utrzymanie historycznej struktury przestrzennej w niezmienionym kształcie oraz rewaloryzacja tzn. przywrócenie i utrwalenie historycznie ukształtowanych walorów zespołu przestrzennego oraz jego funkcjonalnej i kompozycyjnej integracji z całością układu. 1) Na terenie gminy (...) strefą ścisłej ochrony konserwatorskiej „A” objęte zostały następujące obiekty i zespoły zabytkowe: a) zespół pałacowo-parkowy w (...) - nr rej. (...), b) park na stokach wzgórza (...) w (...) - nr rej. (...), c) dawna elektrownia wodna z kanałem zasilającym w (...) - postulowane do wpisania do rejestru zabytków, d) cmentarz parafialny w (...) - nr rej. (...), e) zespół sakralny wraz z kościołem parafialnym p.w. (...) i (...) w (...) – nr rej. (...). 2) Uwarunkowania działalności inwestycyjnej dla w/w obiektów wpisanych do rejestru zabytków Województwa (...) oraz postulowanych do objęcia ochroną prawną: a) utrzymanie obiektów w ich stylowym, historycznym kształcie architektonicznym, konserwacja substancji zabytkowej, b) pełna ochrona zabytkowej zabudowy, istniejących podziałów własnościowych oraz stylowych elementów wyposażenia, c) każda działalność inwestycyjna, zmiana sposobu użytkowania i zagospodarowania zabytków, prace remontowe i konserwatorskie, prace pielęgnacyjne oraz rekonstrukcja i rewaloryzacja założeń zieleni wymagają pozwolenia (...) (...). d) zabiegi sanitarno-pielęgnacyjne i wycinka drzewostanu wymagają pozwolenia (...) (...). 2. Wyznacza się strefę „AK”- ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochroną konserwatorską. 1) Strefa „AK” obejmuje tereny w otoczeniu następujących obiektów i zespołów: a) obszar w granicach cmentarza parafialnego w (...), b) tereny w otoczeniu zespołu pałacowo-parkowego, elektrowni wodnej z kanałem zasilającym oraz wzgórza (...) w (...), c) otoczenie kościoła parafialnego w (...). 2) Uwarunkowania działalności w strefie „AK”: a) ochrona i pielęgnacja zieleni komponowanej w obrębie historycznych parków, ogrodów i założeń cmentarnych, b) zakaz tworzenia nowych dominant oraz likwidacji osi widokowych na obiekty zabytkowe, c) zabiegi sanitamo-pielęgnacyjne i wycinka drzewostanu wymagają pozwolenia (...) (...). Ad. 3c) W miejscowym planie na działce 2 nie znajdują się linie rozgraniczające tereny ZP od strefy A i strefy AK, natomiast znajdują się linie rozgraniczające jednostkę strukturalną ZP i 2-KG. Ad. 3d) Działka nr 4 była oddana w nieodpłatne użytkowanie na rzecz (...) w (...), z przeznaczeniem na cele udzielania świadczeń zdrowotnych, co stanowiło świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy jako zadania własne (publiczne) w zakresie gospodarki nieruchomościami i ochrony zdrowia. Czynność ustanowienia na nieruchomościach nieodpłatnego użytkowania, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawa prawna art. 8 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. art. 4 ust. 1 pkt 2 i 10 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Obecnie od kilku lat działki nie są w żaden sposób wykorzystywane.

Pytanie

Czy sprzedaż działek o nr 1, 2, nr 3 i nr 4, w części przeznaczonej w MPZP zdefiniowanym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT? Państwa stanowisko w sprawie Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 631 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W świetle art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Należy wskazać, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana podatkiem od towarów i usług, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Na mocy art. 2 pkt 33 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W tym miejscu należy zauważyć, że na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.): Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy. Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym: 1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego; 2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy. O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego. W tym miejscu wnioskodawca wskazuje, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie. Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.). W myśl art. 3 pkt 1, pkt 2, pkt 3, pkt 3a i pkt 4 ustawy Prawo budowlane: Ilekroć w ustawie jest mowa o: - obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych; - budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach; - budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową; - obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, droga kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. - obiekcie małej architektury - należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności: kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury, b)posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, c)użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki. Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 344 z późn. zm.) Przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych. Jak wcześniej wskazano, elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie, czy przedmiotowy teren stanowi teren budowlany nie wystarczy analiza jego podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Podkreślić należy, że w treści art. 2 pkt 33 ustawy, który definiuje pojęcie terenu budowlanego, ustawodawca odwołał się do przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki), a nie do funkcji podstawowych przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki). Ustawodawca nie uzależnił więc charakteru terenu od głównego celu, który będący przedmiotem opodatkowania VAT teren ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu. Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu, w którym ustalono możliwość lokalizacji obiektów (np. obiekty małej architektury co jest odzownym elementem placów zabaw czy parków w tym. in. ławek czy koszy na śmieci). Możliwość wybudowania na gruncie obiektów budowlanych, wynikająca z zapisów przeznaczenia dopuszczalnego terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznacza, że grunt ten w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy stanowi teren budowalny. Zatem zdaniem wnioskodawcy planowana sprzedaż przedmiotowych działek w części oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako „ZP - tereny zieleni urządzonej” nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza bowiem lokalizację na ww. działkach obiektów małej architektury - co oznacza, że opisany teren będzie terenem przeznaczonym pod zabudowę. W konsekwencji przedmiotowa transakcja w całości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, nie będzie przy tym w opisanej sytuacji podstaw dla posłużenia się tzw. kluczem powierzchniowym dla wyodrębnienia obszaru działki, której dostawa podlega opodatkowaniu oraz obszaru działki, której dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Według art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy należy przyjąć, że zbycie nieruchomości zabudowanych, jak i niezabudowanych traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z kolei na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy: Przez tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako akt prawa miejscowego, wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.): Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy. Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Według art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym: 1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego; 2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy. Na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 1, 6 i 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: W planie miejscowym określa się obowiązkowo: 1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania; 6) zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną nadziemną intensywność zabudowy, minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej, maksymalny udział powierzchni zabudowy, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę i sposób realizacji miejsc do parkowania, w tym miejsc przeznaczonych do parkowania pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową, oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów; 9) szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy. Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza ww. plan miejscowy, wskazując czy teren jest budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę. Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie. O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego. W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. Nie jest więc terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy. Ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia pozostaje przy tym klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie, czy przedmiotowe tereny stanowią tereny budowlane, nie wystarczy analiza ich podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu. Sama możliwość wybudowania obiektów budowlanych oznacza, że grunty te stanowią grunty przeznaczone pod zabudowę. W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca nie uzależnił charakteru terenu od głównego celu, który będący przedmiotem opodatkowania VAT teren ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu. Z opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo sprzedać niezabudowane nieruchomości stanowiące działki nr 1, 2, nr 3 i nr 4. Działki nr 1 i działka nr 3 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone są jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, strefa A - strefa ścisłej ochrony konserwatorskiej, która obejmuje obiekty i zespoły wpisane do rejestru zabytków województwa (...), strefa AK - strefa ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochrona konserwatorską. Zgodnie z obowiązującym i aktualnym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, działka nr 1 i działka nr 3 znajdują się m.in. na terenie, dla którego uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i oznaczono symbolem ZP przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, przeznaczenie uzupełniające drobne nieuciążliwe funkcje usługowe i administracyjne, trasy i nieuciążliwe urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej nie wymagające wydzielenia dla nich niezależnej nieruchomości i nie definiowane jako teren, urządzenia sportu i rekreacji typu boiska sportowe. W ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację urządzeń sportu, rekreacji, tras spacerowych wraz z niezbędnymi obiektami kubaturowymi oraz dopuszcza się lokalizację usług publicznych w obiektach istniejących oraz remonty i rozbudowę tych obiektów. Działka ewidencyjna 2 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, 2-KG - drogi publiczne - ulice i drogi główne, strefa A - strefa ścisłej ochrony konserwatorskiej, która obejmuje obiekty i zespoły wpisane do rejestru zabytków województwa (...), strefa AK - strefa ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochrona konserwatorską. Zgodnie z obowiązującym i aktualnym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, działka nr 2 znajduje się m.in. na terenie, dla którego uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i oznaczono symbolem ZP przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, przeznaczenie uzupełniające drobne nieuciążliwe funkcje usługowe i administracyjne, trasy i nieuciążliwe urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej nie wymagające wydzielenia dla nich niezależnej nieruchomości i nie definiowane jako teren, urządzenia sportu i rekreacji typu boiska sportowe. W ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację urządzeń sportu, rekreacji, tras spacerowych wraz z niezbędnymi obiektami kubaturowymi oraz dopuszcza się lokalizację usług publicznych w obiektach istniejących oraz remonty i rozbudowę tych obiektów. Działka ewidencyjna 4 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, 2KD-G - drogi publiczne - ulice i drogi główne, strefa AK - strefa ochrony krajobrazu integralnie związanego z kompozycją przestrzenną obiektów i zespołów objętych ochrona konserwatorską. Zgodnie z obowiązującym i aktualnym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, działka nr 4 znajduje się m.in. na terenie, dla którego uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i oznaczono symbolem ZP przeznaczenie podstawowe - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci, przeznaczenie uzupełniające drobne nieuciążliwe funkcje usługowe i administracyjne, trasy i nieuciążliwe urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej nie wymagające wydzielenia dla nich niezależnej nieruchomości i nie definiowane jako teren, urządzenia sportu i rekreacji typu boiska sportowe. W ramach przeznaczenia uzupełniającego dopuszcza się lokalizację urządzeń sportu, rekreacji, tras spacerowych wraz z niezbędnymi obiektami kubaturowymi oraz dopuszcza się lokalizację usług publicznych w obiektach istniejących oraz remonty i rozbudowę tych obiektów. Prawo własności ww. nieruchomości nabyli Państwo nieodpłatnie, z mocy samego prawa, co potwierdza decyzja Wojewody z dnia 9 października 2000 r. Działki nr 1, nr 3, nr 2, nr 4 były oddane w nieodpłatne użytkowanie na rzecz (...), z przeznaczeniem na cele udzielania świadczeń zdrowotnych, co stanowiło świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności jako zadania własne (publiczne) w zakresie gospodarki nieruchomościami i ochrony zdrowia. Obecnie od kilku lat działki nie są w żaden sposób wykorzystywane. Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT działek o nr 1, 2, nr 3 i nr 4 w części przeznaczonej w MPZP jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci. Mając na uwadze przedstawiony opis spawy i ww. przepisy, stwierdzić należy, że działki nr 1, 2, nr 3 i nr 4 - zgodnie z postanowieniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oznaczone w części jako ZP - tereny zieleni urządzonej dla których to terenów dopuszcza się możliwość nieuciążliwych funkcji usługowych i administracyjnych, tras i nieuciążliwych urządzenia infrastruktury technicznej i komunalnej nie wymagające wydzielenia dla nich niezależnej nieruchomości i urządzeń sportu i rekreacji typu boiska sportowe, będą w tej części stanowić grunty przeznaczone pod zabudowę, gdyż jak wskazano w opisie sprawy dopuszcza się na tych częściach działek lokalizację urządzeń sportu, rekreacji, tras spacerowych wraz z niezbędnymi obiektami kubaturowymi oraz dopuszcza się lokalizację usług publicznych w obiektach istniejących oraz remonty i rozbudowę tych obiektów. W konsekwencji sprzedaż działek nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 w części przeznaczonej w MPZP zdefiniowanym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, że dostawa ww. części działek nie korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT: Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.: - towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania, - brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów. Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t. u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”. W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT. Sprzedaż działek o nr 1, 2, nr 3 i nr 4 w części przeznaczonej w MPZP zdefiniowanym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci nie korzysta także ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy działki nr 1, 2, nr 3 i nr 4 nie były wykorzystywane przez Państwa wyłącznie do działalności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT (były oddana w nieodpłatne użytkowanie a obecnie od kilku lat działki nie są w żaden sposób wykorzystywane). Ponadto – jak wynika z wniosku – nabycie działek, nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Jak Państwo wskazali nieruchomość nr 1, 2, nr 3 i nr 4 zostały nabyte nieodpłatnie z mocy samego prawa co potwierdza decyzja Wojewody. Zatem nie można z tego względu powiedzieć, że mieli Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego bądź nie mieli takiego prawa. W konsekwencji sprzedaż działek o nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 w części przeznaczonej w MPZP zdefiniowanym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2. Dostawa tych części działki o nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 w części przeznaczonej w MPZP zdefiniowanym jako ZP - tereny zieleni urządzonej - parki, skwery, ogrody, place zabaw dla dzieci opodatkowana będzie właściwą stawką podatku od towarów i usług. Tym samym sprzedaż całości transakcji obejmującej działki nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 nie będzie korzystała ze zwolnienia, gdyż jak Państwo wskazali pozostałe części ww. działek zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego będą przeznaczone pod zabudowę. Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.