W dniu 28 lutego 2025 r. wpłynął wniosek Wnioskodawcy, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej zwolnienia od podatku świadczonych usług na rzecz Alternatywnej Spółki Inwestycyjnej (ASI). Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego usługi, takie jak prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz obsługa kadrowa i płacowa, powinny korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT. Organ podatkowy, w wydanej interpretacji, potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, uznając, że usługi te mieszczą się w definicji usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi i są zwolnione z opodatkowania VAT. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
28 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii zwolnienia od podatku świadczonych usług na rzecz alternatywnej spółki inwestycyjnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz pozostaje wpisany do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): (...). Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT (podatek od towarów i usług)) od 23 lutego 2010 roku, polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z danymi zawartymi w Krajowym Rejestrze Sądowym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod następującymi kodami: 69.20.z, działalność rachunkowo- księgowa; doradztwo podatkowe 64.19.z, pozostałe pośrednictwo pieniężne 64.20.z działalność holdingów finansowych 64.91.z, leasing finansowy 64.92.z, pozostałe formy udzielania kredytów 64.99.z, pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych 66.19.z, pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych 66.21.z, działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat 68.20.z, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi 68.31.z, pośrednictwo w obrocie nieruchomościami 68.32.z, zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie 69.20.z, działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe 70.10.z, działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych 70.21.z, stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja 70.22.z, pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania 73.11.z, działalność agencji reklamowych 73.20.z, badanie rynku i opinii publicznej 74.30.z, działalność związana z tłumaczeniami 74.90.z, pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana 78.10.z działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników 78.20. z, działalność agencji pracy tymczasowej 78.30.z, pozostała działalność związana z udostępnianiem pracowników 82.11.z, działalność usługowa związana z administracyjną obsługą 82.19.z, wykonywanie fotokopii, przygotowywanie dokumentów i pozostała specjalistyczna działalność wspomagająca prowadzenie biura 82.30.z, działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów 82.91.z, działalność świadczona przez agencje inkasa i biura kredytowe 82.99.z, pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana 85.59.z, pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Czynności świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz swoich kontrahentów opodatkowane są co do zasady podstawową stawką VAT. Wnioskodawca zawrze umowę współpracy z podmiotem będącym Alternatywną Spółką Inwestycyjną (dalej: ASI) o której mowa w art. 8b ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi – a który to podmiot prowadzi obecnie działalność w formie „w organizacji C, oraz oczekuje na wpis do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Alternatywna spółka inwestycyjna jest rodzajem alternatywnego funduszu inwestycyjnego innym niż specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty. Wyłącznym przedmiotem działalności ASI na podstawie art. 8a ust. 3 ww. ustawy jest, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną.
Przedmiotem umowy będzie: 1. prowadzenie ksiąg rachunkowych ASI w tym: prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych w programie komputerowym oraz sporządzania zestawień obrotów i sald; sporządzania sprawozdań rocznych (bilans, rachunek zysków i strat i informacji dodatkowej); sporządzania deklaracji podatkowych; prowadzenia ewidencji środków trwałych w programie komputerowym; przygotowywania projektów modyfikujących przyjęte zasady (politykę) rachunkowości każdorazowo w przypadku zmian przepisów prawa bilansowego (ustawy o rachunkowości, rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy) lub wystąpienia zmian profilu działalności ASI, czy wystąpieniem nowych zdarzeń gospodarczych nieuregulowanych w wymienionych zasadach; 2. obsługa kadrowa i płacowa pracowników zatrudnionych w ASI, w tym: prowadzenie akt osobowych i ewidencji kadrowej zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, sporządzanie sprawozdań statystycznych w zakresie prowadzonych spraw zgodnie z wymogami GUS (Główny Urząd Statystyczny), sporządzanie listy płac na podstawie przekazanej ewidencji czasu pracy oraz przygotowywanie w formie elektronicznej dyspozycji przelewów z niej wynikających, obsługa w zakresie umów cywilnoprawnych (zlecenie, umowa o dzieło), obsługa w zakresie dokumentacji i składek ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Wskazane usługi Wnioskodawca będzie wykonywał na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony i będzie je wykonywać w przyszłości. Wnioskodawca nie wyklucza również zawierania podobnych umów w przyszłości z innymi podmiotami działającymi na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Wnioskodawca wskazuje, że nie zrezygnował i nie zamierza zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania VAT usług zarządzania wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.
Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz ASI korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz ASI usług opisanych w stanie faktycznym zdarzenia przeszłego, podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co do zasady opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz
osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Natomiast dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadza wyjątki, w ramach których określone świadczenia (zwolnienie przedmiotowe) lub też dokonywanie świadczeń na rzecz konkretnych podmiotów (zwolnienia podmiotowe), podlegają zwolnieniu z VAT. I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Z powyższego zatem wynika, że w celu zastosowania zwolnienia z VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a Ustawy o VAT, konieczne jest spełnienie następujących warunków: 1. świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz 2. usługi, o których mowa w pkt 1 powinny być świadczone w odniesieniu do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych lub zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Powyższa interpretacja omawianego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług znajduje potwierdzenie m.in. w wydanej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 13 maja 2022 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.135.2022.2.KT), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKISC) wskazał, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o podatku od towarów i usług uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków: 1. przedmiotowego - świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz 2. podmiotowego - ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu m.in. do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi albo do portfeli inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią (...).” Zdaniem Spółki, w zaistniałym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym spełnione są obie przesłanki pozwalające na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania VAT usług świadczonych przez Spółkę na rzecz ASI. Przepisy Ustawy o VAT w jej aktualnym brzmieniu nie definiują pojęcia usług zarządzania. Do 31 marca 2013 r., pojęcie zarządzania było zdefiniowane wprost w art. 43 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług na potrzeby stosowania omawianego zwolnienia. Jednak na skutek nowelizacji ww. ustawy, spowodowanej koniecznością dostosowania polskich przepisów do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dalej: „TSUE” (m.in. wyroki w sprawach C-275 /11 GfBk oraz C-169/04 Abbey National), podjęto decyzję o uchyleniu ww. przepisu. W uzasadnieniu do ustawy zmieniającej, ustawodawca wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie. W konsekwencji, projektodawca stwierdził, że państwa członkowskie nie są uprawnione do definiowania w prawie krajowym pojęcia zarządzania funduszami inwestycyjnymi, dlatego też uzasadnione jest usunięcie przepisu art. 43 ust. 8 z ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawą implementacji do polskiego systemu prawnego omawianego zwolnienia jest art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347/1 ze zm., dalej: „Dyrektywa 112”, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z VAT transakcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. Użyty w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a Ustawy o VAT zakres zwolnionych z VAT usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi odpowiada usługom wskazanym w art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112, tj. „zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie”. Powołane w Dyrektywie 112, a w ślad za nią w Ustawie o VAT, pojęcie zarządzania (specjalnymi) funduszami inwestycyjnymi nie zawiera jednak swojej definicji, czego implikacją jest konieczność odwołania się do przepisów prawa wspólnotowego oraz orzecznictwa TSUE. Odwołując się do aktów prawa wspólnotowego regulujących kwestie zarządzania funduszami inwestycyjnymi, należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (dalej: „Dyrektywa ZAFI”). Zgodnie z treścią załącznika I do Dyrektywy ZAFI który de facto stanowi katalog otwarty, w zakresie zarządzania funduszami wyróżnia się m.in. administrowanie, w tym: 1. obsługę prawną i usługi w zakresie rachunkowości w zarządzaniu funduszami; 2. zapytania klientów; 3. wycenę i wyznaczenie ceny w tym zeznania podatkowe; 4. monitorowanie przestrzegania uregulowań; 5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa i udziałów; 6. podział dochodu; 7. emisję i umarzanie jednostek uczestnictwa i udziałów; 8. ustalenia umowne, w tym wysyłanie świadectw; 9. przechowywanie ksiąg. W sposób analogiczny funkcję zarządzania definiuje także Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. („Dyrektywa UCITS”) w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS). Przy czym UCITS są odpowiednikiem polskich funduszy inwestycyjnych otwartych. W konsekwencji, z załącznika I do Dyrektywy ZAFI oraz z Dyrektywy UCITS wynika, że na czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi składają się nie tylko działania polegające na zarządzaniu inwestycjami (realizacją polityki inwestycyjnej funduszy), lecz również czynności z zakresu administracji, w tym zapewnienia usług w zakresie rachunkowości. Przywołana powyżej Dyrektywa 2009/65/WE nie definiuje zakresu pojęcia obsługi rachunkowo-księgowej czy prowadzenia ksiąg. Niewątpliwie jednakże usługi te wynikają między innymi z ustawy o rachunkowości. Zgodnie bowiem z art. 1 tej ustawy określa ona zasady rachunkowości oraz zasady wykonywania działalności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Natomiast „zarządzanie funduszem” należy interpretować jako wszystkie te działania, które są związane z prowadzeniem działalności funduszu, w tym z dokonywaniem inwestycji, a także z czynnościami poprzedzającymi dokonanie inwestycji (w tym analizami i badaniami mającymi potwierdzić celowość inwestycji). W dokonaniu interpretacji pojęcia zarządzania w sposób zgodny z celami Dyrektywy VAT pomocne są orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert SA (BBL) v. Państwo Belgijskie), definiującym ww. pojęcie zarządzania, Rzecznik Generalny podkreślił: „Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji”. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy usługi świadczone na rzecz ASI będą mieścić się w powyżej przytoczonej definicji zarządzania zawartej w Załączniku II do Dyrektywy 2009/65 /WE. Dla zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 12 o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje fakt, czy usługi te są świadczone na mocy umów zawartych bezpośrednio z funduszami inwestycyjnymi czy z Towarzystwami, czy z Zarządzającymi, o ile w istocie rzeczy usługi te będą dotyczyły zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Istotnym jest bowiem zakres (przedmiot) usługi, a więc usługi rachunkowo-księgowe w zakresie zarządzania funduszami, rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń); prowadzenie ksiąg. W tym względzie przywołania wymaga wyrok TSUE z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 GfBk, gdzie Trybunał potwierdził prawo do zwolnienia w sytuacji świadczenia usług zarządzania dla spółki inwestycyjnej (TFI). Podobnie usługa świadczona bezpośrednio na rzecz funduszy inwestycyjnych dotycząca usługi zarządzania określonej w Załączniku II do Dyrektywy 2009/65/WE mogłaby korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT. W powyższym wyroku Trybunał wskazał: „Celem zwolnienia transakcji związanych z zarządzaniem specjalnymi funduszami inwestycyjnymi ustanowionego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych jest ułatwienie drobnym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, bez ponoszenia kosztów podatku od wartości dodanej, w celu zapewnienia neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w kwestii wyboru między bezpośrednim inwestowaniem w papiery wartościowe a inwestowaniem w nie za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Tymczasem z zasady neutralności podatkowej wynika, że podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z czysto gospodarczego punktu widzenia jest dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że dokonywane przez nie czynności nie będą objęte zwolnieniem z opodatkowania przewidzianym w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy”. Zatem z powyższego orzecznictwa jednoznacznie wynika, że szeroko powinien być zakreślony podmiotowy zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt. 12 ustawy o podatku VAT i powinien obejmować różne instytucje zbiorowego inwestowania, w tym alternatywne spółki inwestycyjne będące alternatywnym funduszem inwestycyjnym. Konkluzja te expressis verbis jest też wyrażona w poniższym orzecznictwie. W wyroku z dnia 6 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Wr 860/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wskazał: „ze stanowiska organu interpretującego wypływa tymczasem wniosek, że powyższe usługi obsługi księgowej podlegają zwolnieniu tylko w przypadku, gdy podmiot je świadczący wykonuje ponadto czynności zarządzania portfelem inwestycyjnym oraz ryzykiem. Jednakże, jak słusznie wywodzi Skarżąca, na gruncie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych i ZAFI, zarządzać portfelem oraz ryzykiem AFI może wyłącznie ZAFI, w związku z tym niemożliwym jest wykonywanie czynności zarządzania portfelem i ryzykiem przez podmiot inny, niż ZAFI. Tym samym uprawniona jest konstatacja, że tak wąskie rozumienie pojęcia zarządzania na gruncie ustawy o VAT skutkowałoby uznaniem interpretowanego zwolnienia za podmiotowe, adresowanego tylko do podmiotów uprawnionych do zarządzania portfelem i ryzykiem alternatywnej spółki inwestycyjnej, czyli tylko ZAFI, a samo pojęcie zarządzania ograniczałoby się jedynie do zarządzania portfelem i ryzykiem ZAFI. Takie zaś wąskie rozumienie pojęcia zarządzania pozostaje w sprzeczności nie tylko z jego literalnym brzmieniem, ale i z Dyrektywą VAT. Nie budzi bowiem wątpliwości, że szeroka jego definicja miała na celu zwolnienie wszelkich usług immanentnie związanych z usługami zarządzania funduszem i jego aktywami, tak by konsumenci nie byli obciążeni kwotą podatku VAT niezależnie od tego, czy usługi te świadczone są przez fundusz lub podmiot nim zarządzający, czy też przez podmiot zewnętrzny pod warunkiem, że są to usługi specjalistyczne, nierozerwalnie związane z zarządzaniem funduszami. Taki charakter mają w ocenie Sądu czynności, jakie Skarżąca będzie świadczyć w ramach obsługi prawnej ZASI, nie zaś – jak przyjął organ intepretujący – niespełniające istotnej funkcji dla zarządzania portfelem inwestycyjnym lub ryzykiem”. W powyższym wyroku Sąd wskazał ponadto: „Za zaprezentowanym stanowiskiem przemawia przywołane przez Skarżącą orzecznictwo TSUE, z którego wynika, że okoliczność, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawno-finansowej funduszu nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem «zarządzania» specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 części B lit. d pkt 6 dyrektywy. Ponadto, z zasady neutralności podatkowej wynika, że podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z czysto gospodarczego punku widzenia byłby dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że przeprowadzone przez nie transakcje nie będą objęte zwolnieniem (wyrok TSUE w sprawie C-169/04 Abbey National). Zaskarżona interpretacja przeczy zatem stanowisku wyrażonemu w orzecznictwie TSUE, które zostało powołane zarówno przez Skarżącą, jak i organ interpretujący (wyroki w sprawach: C-8/03, C-169/04, C-275/11). Jest ono sprzeczne także z przedmiotowym charakterem zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b) ustawy o VAT. Dodatkowo wskazać należy, że przepis ten nie odnosi się tylko do sytuacji prawnej alternatywnych funduszy inwestycyjnych, ale także funduszy inwestycyjnych w ogólności, w tym także, do tych stanowiących przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe w rozumieniu przepisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)”. Doprecyzowania powyższej definicji dokonał TSUE w orzeczeniu z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National plc Inscape Investment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), w którym Trybunał podkreślił, że jest to autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie. Dalej wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli – gdy oceniać je globalnie – tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Trybunał zaznaczył też, że: „odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług”. W uzasadnieniu TSUE podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w pkt 6. Natomiast przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w orzeczeniu z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH), była kwestia możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług doradczych świadczonych przez GfBk na rzecz funduszu inwestycyjnego. Trybunał podkreślił konieczność szerokiego interpretowania pojęcia czynności „zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym” i stwierdził: „okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107, nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności »zarządzania« specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (...). Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem »zarządzania« specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d”. W wyroku tym Trybunał wyjaśnił, że na pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi składa się wiele czynności, muszą one stanowić odrębną całość i być istotne dla procesu zarządzania takim funduszem. Również wykonywanie ich przez osobę trzecią nie stanowi przeszkody do zwolnienia z opodatkowania VAT, gdyż najważniejsze jest powiązanie świadczenia z zarządzaniem działalnością funduszu. W konsekwencji Trybunał orzekł, że art. 13 część B lit. d pkt 6 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że usługi doradztwa inwestycyjnego w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi” do celów zwolnienia ustanowionego we wskazanym przepisie. Z uwagi na fakt, że pojęcie „zarządzania” funduszami inwestycyjnymi przewidziane w powołanym powyżej art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, powinno więc być zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a jego treści nie można zmienić. Zgodnie z orzecznictwem TSUE pojęcie „zarządzania” może obejmować różne odrębne usługi, np. usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy (wyrok C-169/04) czy też usługi doradztwa inwestycyjnego (wyrok C-275/11). Warunkiem aby korzystały ze zwolnienia jest, aby usługi te spełniały szczególne i istotne funkcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Ze względu na wnioski płynące z orzecznictwa TSUE oraz treść art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009 /65/WE, zgodnie z którym działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w Załączniku II – w tym obsługę księgowo-rachunkową w zakresie zarządzania funduszem, obsługę umów i prowadzenie ksiąg Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi które będą przez niego świadczone na rzecz ASI mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT i tym samym powinny być zwolnione z VAT. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi: ustawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające. Zgodnie z art. 2 pkt 10a ustawy o funduszach inwestycyjnych – ilekroć w ustawie jest mowa o alternatywnym funduszu inwestycyjnym – rozumie się przez to instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe. Zgodnie z art. 8a ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi: 1. Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2. 2. Alternatywna spółka inwestycyjna może prowadzić działalność w formie: a. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej albo spółki europejskiej; b. spółki komandytowej albo spółki komandytowo-akcyjnej, w których jedynym komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna albo spółka europejska. 3. Wyłącznym przedmiotem działalności alternatywnej spółki inwestycyjnej, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Jak wynika z opisu stanu faktycznego sprawy, ASI jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym. Z treści zaś art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku VAT wynika, że zwolnienie to dotyczy usługi zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Niewątpliwie zatem świadczenie usług opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku o interpretację dla ASI będącej alternatywnym funduszem inwestycyjnym korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 a i b ustawy o podatku VAT.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT: Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia
jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT: Zwalnia się od podatku usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ww. ustawy: Zwalnia się od podatku usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią. Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy o VAT: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do: 1) czynności ściągania długów, w tym factoringu; 2) usług doradztwa; 3) usług w zakresie leasingu. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Z opisu sytuacji wynika, że zawrą Państwo umowę współpracy z podmiotem będącym Alternatywną Spółką Inwestycyjną (dalej: ASI) o której mowa w art. 8b ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi – a który to podmiot prowadzi obecnie działalność w formie „w organizacji”, oraz oczekuje na wpis do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Alternatywna spółka inwestycyjna jest rodzajem alternatywnego funduszu inwestycyjnego innym niż specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty. Wyłącznym przedmiotem działalności ASI na podstawie art. 8a ust. 3 ww. ustawy jest, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Przedmiotem umowy będzie: 1. prowadzenie ksiąg rachunkowych ASI w tym: prowadzenie ewidencji zdarzeń gospodarczych w programie komputerowym oraz sporządzanie zestawień obrotów i sald; sporządzanie sprawozdań rocznych (bilans, rachunek zysków i strat i informacji dodatkowej); sporządzanie deklaracji podatkowych; prowadzenie ewidencji środków trwałych w programie komputerowym; przygotowywanie projektów modyfikujących przyjęte zasady (politykę) rachunkowości każdorazowo w przypadku zmian przepisów prawa bilansowego (ustawy o rachunkowości, rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy) lub wystąpienie zmian profilu działalności ASI, czy wystąpieniem nowych zdarzeń gospodarczych nieuregulowanych w wymienionych zasadach; 2. obsługa kadrowa i płacowa pracowników zatrudnionych w ASI, w tym: prowadzenie akt osobowych i ewidencji kadrowej zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, sporządzanie sprawozdań statystycznych w zakresie prowadzonych spraw zgodnie z wymogami GUS, sporządzanie listy płac na podstawie przekazanej ewidencji czasu pracy oraz przygotowywanie w formie elektronicznej dyspozycji przelewów z niej wynikających, obsługa w zakresie umów cywilnoprawnych (zlecenie, umowa o dzieło), obsługa w zakresie dokumentacji i składek ZUS oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Wskazane usługi będą Państwo wykonywać na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony i będą je wykonywać w przyszłości. Nie wykluczają Państwo również zawierania podobnych umów w przyszłości z innymi podmiotami działającymi na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Nie zrezygnowali Państwo i nie zamierzają zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania VAT usług zarządzania wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, na podstawie art. 43 ust. 22 ustawy o VAT. W odniesieniu do Państwa wątpliwości związanych ze zwolnieniem od podatku świadczonych przez państwa usług, należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków: 1) przedmiotowego - świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz 2) podmiotowego - ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.), zgodnie z którym, zwolnieniu od podatku VAT podlega zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 Szóstej Dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem, art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS). Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE: Działalność związana z UCITS obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio: - zarządzanie inwestycjami, - administracja: 1) obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem; 2) zapytania klientów; 3) wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe); 4) monitorowanie przestrzegania uregulowań; 5) prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa; 6) wypłata zysków; 7) emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa; 8) rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń); 9) prowadzenie ksiąg; - wprowadzanie do obrotu. Wskazana wyżej definicja zarządzania ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C-595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce „Administracja”. Zdaniem TSUE, nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy. Z uwagi na powyższe przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że opisane we wniosku usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych ASI w tym: prowadzenie ewidencji zdarzeń gospodarczych w programie komputerowym oraz sporządzanie zestawień obrotów i sald; sporządzanie sprawozdań rocznych (bilans, rachunek zysków i strat i informacji dodatkowej); sporządzanie deklaracji podatkowych; prowadzenie ewidencji środków trwałych w programie komputerowym; przygotowywanie projektów modyfikujących przyjęte zasady (politykę) rachunkowości każdorazowo w przypadku zmian przepisów prawa bilansowego (ustawy o rachunkowości, rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy) lub wystąpienie zmian profilu działalności ASI, czy wystąpieniem nowych zdarzeń gospodarczych nieuregulowanych w wymienionych zasadach oraz obsługa kadrowa i płacowa pracowników zatrudnionych w ASI, w tym: prowadzenie akt osobowych i ewidencji kadrowej zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, sporządzanie sprawozdań statystycznych w zakresie prowadzonych spraw zgodnie z wymogami GUS, sporządzanie listy płac na podstawie przekazanej ewidencji czasu pracy oraz przygotowywanie w formie elektronicznej dyspozycji przelewów z niej wynikających, obsługa w zakresie umów cywilnoprawnych (zlecenie, umowa o dzieło), obsługa w zakresie dokumentacji i składek ZUS oraz podatku dochodowego od osób fizycznych – mieszczą się w definicji zarządzania w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE. Opisane usługi zawierają się w załączniku II do Dyrektywy 2009/65/WE. W konsekwencji, spełniony zostanie warunek przedmiotowy dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) dla ww. usług. Usługi te będą podlegały zwolnieniu od podatku pod warunkiem, że spełnione będzie również kryterium podmiotowe. Drugim bowiem warunkiem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT jest warunek podmiotowy. Ww. zwolnieniu podlegają usługi zarządzania świadczone na rzecz funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych lub zbiorczych portfeli papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Pod pojęciem przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy rozumieć przepisy ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1034 ze zm.) – dalej jako u.f.i., a także akty wykonawcze wydane na podstawie przepisów tej ustawy. Zgodnie z art. 1 u.f.i.: Ustawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające. W myśl art. 38 ust. 1 u.f.i.: Towarzystwem funduszy inwestycyjnych może być wyłącznie spółka akcyjna z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która uzyskała zezwolenie Komisji na wykonywanie działalności określonej w art. 45 ust. 1 (zezwolenie na wykonywanie działalności przez towarzystwo). Jak stanowi art. 39 ust. 1 u.f.i.: Siedziba zarządu towarzystwa powinna znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast art. 5 u.f.i. stanowi, że: Siedzibą i adresem funduszu inwestycyjnego jest siedziba i adres towarzystwa będącego jego organem. Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 9 u.f.i.: Ilekroć w ustawie jest mowa o funduszu zagranicznym – rozumie się fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną, które uzyskały zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 7 u.f.i.: Ilekroć w ustawie jest mowa o państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo inne niż Rzeczpospolita Polska, które jest członkiem Unii Europejskiej. U.f.i. wyraźnie rozróżnia zatem pojęcie „funduszu inwestycyjnego” oraz „funduszu zagranicznego”. Zagraniczne alternatywne fundusze inwestycyjne zostały zdefiniowane w u.f.i. pod pojęciem „unijnego AFI”. Zgodnie z art. 2 pkt 10b u.f.i.: Ilekroć w ustawie jest mowa o unijnym AFI – rozumie się alternatywny fundusz inwestycyjny, który został zarejestrowany jako alternatywny fundusz inwestycyjny przez właściwy organ w państwie członkowskim lub uzyskał zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności jako alternatywny fundusz inwestycyjny, a w przypadku braku wymogu uzyskania zezwolenia lub rejestracji – prowadząc taką działalność, ma siedzibę na terytorium państwa członkowskiego. Natomiast na potrzeby u.f.i. za alternatywny fundusz inwestycyjny uznaje się fundusze inwestycyjne typu „specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty” oraz „fundusz inwestycyjny zamknięty” (art. 3 ust. 4 pkt 2 u.f.i.) oraz alternatywną spółkę inwestycyjną (art. 8a ust. 1 u.f.i.). Mając powyższe na uwadze, fundusze zagraniczne oraz unijne AFI nie mieszczą się w zakresie pojęciowym „fundusze inwestycyjne, alternatywne fundusze inwestycyjne (...) w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi”, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT. Uwzględniając powyższe, ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy mogą korzystać czynności zarządzania funduszami z siedzibą w Polsce. W konsekwencji, powyższe zwolnienie nie znajdzie zastosowania do funduszy mających siedzibę za granicą. Działalność alternatywnych funduszy inwestycyjnych jest regulowana przepisami ww. ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Zgodnie z art. 2 pkt 10a u.f.i.: Ilekroć w ustawie jest mowa o alternatywnym funduszu inwestycyjnym – rozumie się przez to instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe. W myśl art. 3 ust. 1 u.f.i.: Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Jak stanowi art. 3 ust. 3 u.f.i.: Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie. Zgodnie z art. 3 ust. 4 u.f.i.: Fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako: 1) fundusz inwestycyjny otwarty; 2) alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty. Według art. 8a ust. 1 u.f.i.: Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2. Stosownie do art. 8a ust. 2 u.f.i.: Alternatywna spółka inwestycyjna może prowadzić działalność w formie: 1) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej albo spółki europejskiej; 2) spółki komandytowej albo spółki komandytowo-akcyjnej, w których jedynym komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna albo spółka europejska. W oparciu o treść art. 8a ust. 3 u.f.i.: Wyłącznym przedmiotem działalności alternatywnej spółki inwestycyjnej, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wskazane usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz obsługi kadrowej i płacowej pracowników zatrudnionych w ASI będą Państwo świadczyć na rzecz alternatywnej spółki inwestycyjnej określonej w przepisach ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Zatem, również przesłanka podmiotowa uprawniająca do zastosowania zwolnienia od podatku, dotycząca świadczenia opisanych usług – zostanie spełniona. Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz wnioski płynące z powołanych powyżej przepisów jak również orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że usługi prowadzenia ksiąg oraz obsługa kadrowa i płacowa, które zamierzają Państwo świadczyć na podstawie zawartej umowy, będą się mieściły w zakresie czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i lit. b) ustawy o VAT. Podsumowując, świadczone przez Państwa na rzecz ASI, o których mowa we wniosku, będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy. W konsekwencji Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili