Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który
dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy pożyczka pieniężna,
oprocentowana, otrzymana przez Pana podlegać będzie – jako odpłatne świadczenie
usług – podatkowi od towarów i usług i czy udzielenie pożyczki będzie korzystać ze
zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o
podatku od towarów i usług.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie działalność
budowlanej. Jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawca zamierza
zaciągnąć pożyczkę od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która prowadzi
działalność w zakresie wykonywania konstrukcji i pokryć dachowych, również jest
zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Spółka czyli potencjalny pożyczkodawca nie
prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek, a w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) jako jedyny rodzaj
prowadzonej działalności widnieje (...). Wnioskodawca jest udziałowcem (wspólnikiem
spółki) i zarazem prezesem jej zarządu. Pożyczka zostanie zrealizowana w formie przelewu.
Pytania w zakresie podatku od towarów i usług
Pytanie nr 1: Czy pożyczka pieniężna, oprocentowana, otrzymana przeze mnie, jako
czynnego podatnika VAT, od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będącej również
czynnym podatnikiem VAT, ale nie prowadzącej działalności w zakresie udzielania
pożyczek, podlegać będzie - jako odpłatne świadczenie usług - podatkowi od towarów i
usług?
Pytanie nr 2: Czy udzielenie takiej pożyczki - co do zasady opodatkowane jako odpłatne
świadczenie usług - będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na
podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?
Pana stanowisko w sprawie
Czynność udzielenia odpłatnej pożyczki, przez czynnego podatnika VAT - spółkę D. spółkę
z ograniczoną odpowiedzialnością (Pożyczkodawca), której jestem udziałowcem i
prezesem zarządu, na moją rzecz, jako prowadzącego działalność gospodarczą, również
czynnego podatnika VAT (Pożyczkobiorca), stanowi czynność mieszczącą się w katalogu
czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z
art. 8 ust. 1 ustawy.
Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43
ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, usługa udzielenia pożyczki
przez ww. Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia z podatku od
towarów i usług na podstawie tego przepisu. Pożyczka udzielona na rzecz przedsiębiorcy -
podatnika podatku od towarów i usług, przez innego przedsiębiorcę - podatnika podatku
od towarów i usług, w którego zakresie działalności nie mieści się udzielanie pożyczek, nie
podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.
W związku z tym podatnik - pożyczkobiorca, nie ma obowiązku złożenia deklaracji PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)-3.
W myśl przepisu art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych,
podatkowi podlegają takie czynności cywilnoprawne jak umowy pożyczki pieniędzy lub
rzeczy oznaczonych co do gatunku. Jednocześnie, na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o
podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności
cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest
zwolniona od podatku od towarów i usług. Jeżeli zatem zostanie udzielona pożyczka,
zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i
usług, to ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności
cywilnoprawnych, co oznacza, że z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, na
Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z
tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest na gruncie podatku VAT jako
świadczenie usług (zob. szerzej interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej z 30.04.2021 r., znak: 0111-KDIB3-1.4012.325.2021.1.IK). Dyrektor KIS w
interpretacjach indywidualnych w zakresie udzielania pożyczek wskazuje, że każda
odpłatna pożyczka, nawet jednorazowa, udzielona przez podmiot prowadzący działalność
gospodarczą (niezależnie czy dokonana pomiędzy podmiotami powiązanymi), niemożliwa
do przypisania do sfery pozagospodarczej działalności danego podmiotu, jest objęta VAT i
tym samym wyłączona spod zakresu opodatkowania podatkiem od czynności
cywilnoprawnych (np. interpretacja 0111-KDIB2-2.4014.205.2022.2.MZ, 0114-KDIP1-
1.4012.685.2021.2.MM).
Jeżeli zatem udzielona zostanie Wnioskodawcy pożyczka, zwolniona z opodatkowania na
podstawie ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to ma zastosowanie art.
2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że z tytułu
zawarcia ww. umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności
cywilnoprawnych. Takie stanowisko jest również regularnie potwierdzane przez Dyrektora
Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 31
sierpnia 2022 r. o sygn. 0111-KDIB2-2.4014.165.2022.3.DR.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług,
jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, iż został Pan (Pożyczkobiorca) uznany
za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z
możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w
przypadku, gdyby czynność udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę nie podlegała
przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o
VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie
prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde
świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7,
w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w
jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania
czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu
działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja
definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich
transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.
Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu,
zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w
rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym
spełnione następujące warunki:
1) w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga
strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2) świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy
(wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie
podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5
ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy
świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać
wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną
usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku
prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna,
bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie
określają postaci wynagrodzenia.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega
opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym
podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej
oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w
ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według ust. 2 powołanego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub
usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także
działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w
szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości
niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie
usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas,
gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego
w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w
odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z
podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w
rozumieniu przepisów ustawy.
Pana wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą kwestii czy wskazana we
wniosku pożyczka pieniężna, oprocentowana, otrzymana przez Pana podlegać będzie –
jako odpłatne świadczenie usług – podatkowi od towarów i usług i czy udzielenie pożyczki
będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1
pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.
Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.
Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego
określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący
zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego
gatunku i tej samej jakości.
W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty
majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo
majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na
drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.
Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu
stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i
usług. Udzielenie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki
uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu
jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot
prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można
identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą
obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy ta czynność nie znajduje się w jej
zakresie przedmiotowym.
Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji
pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT,
działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na
wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla
celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o
charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za
ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach
rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach
zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza”
zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Ponadto należy zauważyć, że wpis przedmiotu działalności gospodarczej (wg klasyfikacji
PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej
faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z
tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o
podatku od towarów i usług. Podawany bowiem przy rejestracji podmiotów
gospodarczych zakres działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności ma charakter
orientacyjny. Ponadto, ewentualny brak danego kodu czynności wg klasyfikacji PKD w
umowie spółki i wykonanie jej nie oznacza, że przedsiębiorca wykonuje czynność
niezgodną z prawem.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy
stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia pożyczki spełnia przesłanki
uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez
podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można
identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące
obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś Pożyczkodawcę uznać za podatnika w
rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę
odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pana (Pożyczkobiorcy), jako odpłatne świadczenie
usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednakże, ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do
niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź
zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub
świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi
pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także
zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub
pożyczkodawcę.
Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:
Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt
7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod
warunkiem że:
1) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
2) złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze
opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego
rezygnuje ze zwolnienia.
W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:
Podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od
początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których
mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług,
pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o
rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego
ponownie będzie korzystał ze zwolnienia.
Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które
dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług
udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu
usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub
pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość
wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych
podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.
W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że
czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pana
(Pożyczkobiorcy), będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności
podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust.
1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w
cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, usługa
udzielenia przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na rzecz Pana
(Pożyczkobiorcy) będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na
podstawie tego przepisu.
Powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że dla tej czynności
Pożyczkodawca nie wybierze opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w
art. 43 ust. 22 ustawy o VAT.
Zatem, Pana stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego
obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług.
Ocena prawna Pana stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych
zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Ponadto, wydana interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko dla Pana, tj.
Wnioskodawcy, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana
interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów, w
tym Pożyczkodawcy.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający
wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego
przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle
związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym.
Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym
przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja
indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan
faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem
zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym,
w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu
sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie
przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku
postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie
określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków
prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do
interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach
wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie
ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.