Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą od 31 grudnia 1998 r. i będący czynnym podatnikiem VAT, zlecił kontrahentowi wykonanie usługi modernizacji placu manewrowego. Usługa została wykonana 19 maja 2021 r., a kontrahent był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w momencie wystawienia faktury. Po wykonaniu usługi kontrahent został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT. Wnioskodawca zapytał, czy przysługuje mu prawo do odliczenia VAT z faktury oraz czy wykreślenie kontrahenta z rejestru wpływa na to prawo. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT, ponieważ usługa była związana z jego działalnością opodatkowaną, a fakt, że kontrahent został wykreślony z rejestru po wykonaniu usługi, nie wpływa na to prawo. Interpretacja jest pozytywna.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
15 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan pismem z 16 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 31 grudnia 1998 r. z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”). Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności są usługi transportowe, wynajem samochodów, wynajem nieruchomości, sprzedaż towarów handlowych. Siedzibę działalności Wnioskodawcy stanowi zespół budynków wraz z placem manewrowym. Jednym z najemców nieruchomości użytkowej jest podmiot prowadzący market budowlany pod logo X. Sposób prowadzenia tej działalności oraz warunki lokalowe są audytowane przez X. Podczas jednego z audytów zalecono poprawienie placu manewrowego – parkingu, który wyłożony był płytami betonowymi o nierównej nawierzchni. Wnioskodawca otrzymał taką informację. Plac manewrowy faktycznie nie był od dawna modernizowany (kilkadziesiąt lat) i jego stan wymagał remontu poprzez wyrównanie poziomu nawierzchni. Wnioskodawca zrobił rozeznanie rynku lokalnego i z uwagi na okres pandemii COVID ceny wykonania usług były wysokie oraz czas oczekiwania był dość długi. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zlecił kontrahentowi - sp. z o.o. (dalej także jako: „Kontrahent” lub „Zleceniobiorca”) wykonanie kompleksowej usługi modernizacji placu. Wykonawca sam zaoferował Wnioskodawcy świadczenie usługi, zgłosił się do siedziby Wnioskodawcy z ofertą. Kontrahent ten wykonywał prace drogowe na terenie miasta A. i korzystając z okazji przebywana na tym terenie poszukiwał aktywnie rynków zbytu. Poinformował on Wnioskodawcę, że kupując masę bitumiczną na wykonanie remontu placu manewrowego – parkingu zakupi ją razem z zakupywaną masą wykorzystywaną do remontu nawierzchni jezdni i tym samym obniży koszt zakupu korzystając z efektu skali. Wobec tego, że Wnioskodawca wcześniej nie współpracował z tym kontrahentem, na moment wykonania usługi: - zweryfikował wpis do Krajowego Rejestru Sądowego z którego wynikało, że kontrahent na moment wykonania usługi figurował w rejestrze; - zweryfikował status kontrahenta jako czynnego podatnika vat w wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy vat, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru vat (tzw. Białą listę) - kontrahent na moment wykonania usługi widniał jako zarejestrowany czynny podatnik vat;
- zweryfikował czy kontrahent dysponuje odpowiednią infrastrukturą niezbędną do wykonania usługi tj. w szczególności zasoby personalne, ciężki sprzęt maszynowy oraz materiał niezbędny do wykonania usługi. Wnioskodawca rozmawiał z brygadzistą o zakresie wykonania usługi, usługę wykonywało 12 osób przy użyciu ciężkiego sprzętu budowlanego. Ponadto po rozmowie z przedstawicielem kontrahenta poprosił on swojego pracownika aby pojechał na wskazany teren rzekomo wykonywanych prac drogowych celem zweryfikowania czy takie prace są prowadzone. Pracownik potwierdził, że rzeczywiście w tym miejscu prowadzone są prace drogowe. Uzgodnienia, co do realizacji usługi, jej zakresu, terminu wykonania, gwarancji powykonawczej były uzgadniane z Kontrahentem w formie ustnych ustaleń. Wnioskodawca zdecydował się na realizację usługi przez tego konkretnego kontrahenta, ze względu na przystępną ofertę cenową, faktyczną możliwość jej wykonania (był to bowiem czas związany z panującą pandemią koronawirusa – zatem znalezienie wykonawców było w tym czasie bardzo utrudnione). Kontrahent wykonał usługę modernizacji placu poprzez oczyszczenie placu z zanieczyszczeń, usunięcie uszkodzonej trylinki, wykonanie podcięć wjazdowych, położenie asfaltu, wypoziomowanie nawierzchni, utwardzenie nawierzchni przy pomocy ciężkiego sprzętu budowlanego. Usługa została wykonana przez kontrahenta zgodnie z ustaleniami i w sposób profesjonalny a Wnioskodawca sam odebrał wykonanie usługi. Podczas realizacji prac modernizacji placu manewrowego-parkingu wykorzystywane były te same samochody i maszyny, które pracownik Wnioskodawcy zidentyfikował podczas oględzin wykonywania prac drogowych. Z tytułu jej wykonania kontrahent wystawił Wnioskodawcy fakturę zawierającą wszystkie dane, które powinna zawierać faktura, zgodnie z art. 106e ustawy o VAT, włącznie z pieczęcią firmową kontrahenta. Usługa była opodatkowana podatkiem VAT. Zakupiona usługa miała związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy. Płatność Wnioskodawca dokonał w systemie podzielonej płatności (split payment). Po miesiącu od wykonania usługi kontrahent został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT. Pismem z 16 marca 2025 r. uzupełnił Pan opis sprawy następująco: 1. Na dzień wystawienia faktury kontrahent był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. 2. Wnioskodawca posiada wydruk z tzw. Białej listy. 3. Kontrahent został wykreślony z rejestru z datą: 11.06.2021. 4. Kontrahent został wykreślony z rejestru z datą: 11.06.2021. 5. Podstawą wykreślenia kontrahenta z rejestru był art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT. 6. Data wystawienia faktury przez kontrahenta: 19.05.2021 r. 7. Data wykonania usługi przez kontrahenta: 19.05.2021 r. Pytania 1. Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez kontrahenta, za okres, w którym figurował on w rejestrze podatników VAT czynnych? 2. Czy fakt, że kontrahent został wykreślony z rejestru podatników vat czynnych po wykonaniu usługi na rzecz Wnioskodawcy ogranicza mu prawo do odliczenia naliczonego VAT z faktury? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia naliczonego z faktury VAT otrzymanej od kontrahenta. Na moment wykonania usługi kontrahent został zweryfikowany jako kontrahent rzetelny, usługa została wykonana a kontrahent widniał w rejestrze jako czynny podatnik VAT, zatem również fakt, że po wykonaniu usługi został on wykreślony z rejestru podatników VAT, nie wpływa na prawo Wnioskodawcy do odliczenia naliczonego vat z faktury za wykonaną usługę budowlaną. W myśl zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Według art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Z powołanych wyżej regulacji wynika, że odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki: 1. powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, 2. doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług, 3. podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję. Ustawodawca dał podatnikom możliwość odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy o VAT. W myśl art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: 1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi: a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący, b) (uchylona); 2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku; 3) (uchylony); 4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne: a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności, b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności; 5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego; 6) (uchylony); 7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności. Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur oraz kolejnych egzemplarzy faktur. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wiąże się z otrzymaniem faktury, która dokumentuje rzeczywisty obrót gospodarczy. Celem faktury jest dokumentowanie zaistniałych zdarzeń gospodarczych. Faktura powinna więc odzwierciedlać zdarzenie gospodarcze zarówno pod względem przedmiotowym jak i podmiotowym. Faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów czy świadczenia usług między konkretnymi podmiotami widniejącymi na fakturze. W przedstawionym stanie faktycznym bezspornym jest, że usługa została wykonana. Jeśli jakiś podmiot działał z zamiarem oszustwa podatkowego lub celowym niezapłaceniem VAT, to podatnik dysponujący taką fakturą ma prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem dochowania tzw. dobrej wiary (należyta staranność kupiecka). Punktem wyjścia zatem stanowią ogólne kryteria „sumienności kupieckiej”, zgodnie z którymi należyta staranność wymagana przy uwzględnieniu zawodowego charakteru prowadzonej działalności, uzasadnia zwiększone oczekiwania co do umiejętności, wiedzy, skrupulatności i rzetelności, zapobiegliwości i zdolności przewidywania. Obejmuje także znajomość obowiązującego prawa oraz następstw z niego wynikających w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej (zob. wyroki Sądu Najwyższego z 17 sierpnia 1993 r., sygn. akt III CRN 77/93, OSNC 1994, Nr 3. poz. 69 oraz z 2 kwietnia 2014 r., sygn. akt IV CSK 404/13 - publ. Baza orzeczeń SN). Oznacza to konieczność poddania ocenie i rozważenia takich elementów jak: nawiązanie przez podatnika współpracy, jej przebieg, okoliczności towarzyszące samym dostawom i płatnościom za nie, kształtowanie się cen dostarczanego lub nabywanego towaru. Ponadto obowiązek dochowania należytej staranności powinien być odnoszony do wszystkich momentów wykonywania zobowiązania, tj. fazy negocjacyjnej, przygotowawczej, zasadniczej oraz końcowej, jeśli tylko da się je wyróżnić (vide Komentarz do Kodeksu cywilnego, Księga III, tom I, pod red. Gerarda Bieńka, wyd. Lexis Nexis, wyd. 7, Warszawa 2006 r., str. 31). Na te ogólne warunki staranności kupieckiej należy założyć specyficzne kanony branżowe, jeżeli takie występują, zwyczajowe praktyki stosowane w danej branży, a także, co należy podkreślić, wiedzę o ewentualnym „zainfekowaniu” branży przez oszustów podatkowych. Należy ocenić, czy istniały obiektywne sygnały związane z odbiegającym od standardowego w danej branży wizerunku kontrahenta i okoliczności transakcji, które mogły i powinny wzbudzać niepokój, obawy i wątpliwości. Konsekwentnie do tych zindywidualizowanych ocen należy ustalić, czy podatnik uchybił standardom starannego działania, czego mógł i powinien był unikać, co powinno było wzbudzić jego uzasadniony niepokój i dlaczego (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 11 lutego 2014 r. sygn. akt I FSK 390/13; z 6 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 509/13: z 6 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 517/13 - CBOSA). W analizowanej sprawie, Wnioskodawca mając na uwadze, że wykonawca usługi jest nowym kontrahentem, poczynił szereg starań mających na celu jego weryfikację tj. począwszy od weryfikacji w rejestrze KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), poprzez weryfikację rejestracji kontrahenta jako podatnika VAT, sprawdzenie zasobów, które pozwoliłyby na faktyczne wykonanie usługi (tj. personel - 12 osób, ciężki sprzęt do wykonania tego typu usług budowlanych, asfalt do wylania), weryfikację prowadzonych prac budowlanych na miejscu ich wykonywania, potwierdzenie wykorzystania tych samych maszyn i pojazdów, negocjacje co do wykonania usługi prowadził osobiście. Podczas wykonywania usługi Wnioskodawca nadzorował wykonanie usług i usługi faktycznie zostały wykonane. Po zakończeniu usługi, Wnioskodawca osobiście dokonał odbioru prac, a kontrahent wystawił fakturę dokumentującą wyświadczoną usługę budowlaną. Płatność ze strony Wnioskodawcy nastąpiła w systemie podzielonej płatności. Wnioskodawca zatem postąpił zgodnie z procedurą należytej staranności stosownie do środków i możliwości oraz rozmiaru prowadzonej działalności. Nie istniały żadne symptomy wskazujące, że transakcja odbiega od rynkowo przyjętych zwyczajów. Okoliczność, że po wykonaniu usługi kontrahent został wykreślony z rejestru podatników VAT czynnych nie powinno wpłynąć na prawo Wnioskodawcy do odliczenia naliczonego VAT z faktury dokumentującej faktyczne wykonanie usługi. Usługa została wykonana przez podmiot zachowujący się jak podmiot profesjonalny i czynny podatnik VAT.
Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich
wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Z przedstawionego opisu wynika, że podczas jednego z audytów zalecono poprawienie placu manewrowego - parkingu, który wyłożony był płytami betonowymi o nierównej nawierzchni. Zlecił Pan kontrahentowi wykonanie kompleksowej usługi modernizacji placu. Pan na moment wykonania usługi: - zweryfikował wpis do Krajowego Rejestru Sądowego z którego wynikało, że kontrahent na moment wykonania usługi figurował w rejestrze; - zweryfikował status kontrahenta jako czynnego podatnika VAT w wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT (tzw. Białą listę) - kontrahent na moment wykonania usługi widniał jako zarejestrowany czynny podatnik VAT; - zweryfikował czy kontrahent dysponuje odpowiednią infrastrukturą niezbędną do wykonania usługi tj. w szczególności zasoby personalne, ciężki sprzęt maszynowy oraz materiał niezbędny do wykonania usługi. Kontrahent wykonał usługę zgodnie z ustaleniami. Z tytułu wykonania usługi kontrahent wystawił Panu fakturę zawierającą wszystkie dane, które powinna zawierać faktura, zgodnie z art. 106e ustawy o VAT. Usługa była opodatkowana podatkiem VAT. Zakupiona usługa miała związek z działalnością opodatkowaną Pana. Płatność dokonał Pan w systemie podzielonej płatności (split payment). Na dzień wystawienia faktury kontrahent był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Posiada Pan wydruk z tzw. Białej listy. Data wystawienia faktury i wykonania usługi przez kontrahenta to: 19.05.2021 r. Kontrahent został wykreślony z rejestru z datą: 11.06.2021. Podstawą wykreślenia kontrahenta z rejestru był art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT. Wątpliwości Pana dotyczą kwestii czy przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez kontrahenta, za okres, w którym figurował on w rejestrze podatników VAT czynnych i czy fakt, że kontrahent został wykreślony z rejestru podatników VAT czynnych po wykonaniu usługi na rzecz Pana ogranicza Panu prawo do odliczenia naliczonego VAT z faktury. Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Elementy jakie - co do zasady - powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Biorąc pod uwagę powyższe, należy zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa - stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy - konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy. Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financien, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Zatem sam fakt otrzymania faktury z wykazanym podatkiem VAT nie jest wystarczającą przesłanką do realizacji prawa do dokonania obniżenia podatku należnego. Aby powstało prawo do odliczenia, u wystawcy faktury podatek VAT musi być wymagalny, co oznacza, że powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz powstała także podstawa opodatkowania z tytułu zrealizowania jednej z czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1679/16 wyraźnie podkreślił, powołując się m.in. na wyrok TSUE z dnia 22 października 2015 r. w sprawie C-277/14 PPUH Stehcemp, że jeżeli istnieją przesłanki, by podejrzewać nieprawidłowości lub naruszenie prawa, przezorny przedsiębiorca powinien, zależnie od okoliczności konkretnego przypadku, zasięgnąć informacji na temat podmiotu, u którego zamierza nabyć towary lub usługi, w celu upewnienia się co do jego wiarygodności. Jednakże organy podatkowe nie mogą w sposób generalny wymagać, by podatnik zamierzający skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, jest podatnikiem, czy dysponuje towarami będącymi przedmiotem transakcji i jest w stanie je dostarczyć oraz czy wywiązuje się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku VAT, w celu upewnienia się, że podmioty działające na wcześniejszych etapach obrotu nie dopuszczają się nieprawidłowości lub przestępstwa albo żeby podatnik ten posiadał potwierdzające to dokumenty. Analiza przedstawionego opisu sprawy i powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył Pan – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT – usługę, która została wykonana na rzecz Pana, to przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w otrzymanej fakturze, gdyż spełniony został warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionej usługi z opodatkowaną podatkiem VAT Pana działalnością gospodarczą. Na dzień wystawienia faktury kontrahent był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Posiada Pan wydruk z tzw. Białej listy. Data wystawienia faktury i wykonania usługi przez kontrahenta: 19.05.2021 r. Kontrahent został wykreślony z rejestru z datą: 11.06.2021 r. Zatem nie znajduje tu zastosowania art. 88 ust. 4 ustawy. Również fakt, że po wykonaniu usługi i wystawieniu faktury Kontrahent został wykreślony z rejestru podatników VAT, nie wpływa na prawo Pana do odliczenia naliczonego VAT z faktury za wykonaną usługę budowlaną. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktury wystawionej przez Kontrahenta, dokumentującej nabycie przez Pana ww. usługi. W związku z powyższym Pana stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja rozstrzyga w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego i nie rozstrzyga w zakresie dochowania przez Pana należytej staranności, gdyż powyższe nie może być rozstrzygane w drodze interpretacji indywidualnej. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we
wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zaistniałego stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zaistniałego stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili