0114-KDIP4-2.4012.9.2025.1.MC

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego A. (dalej także jako Spółka lub A.) jest spółką (...), posiadającą osobowość prawną i podlegającą opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zajmuje się między innymi produkcją (...). A. jest (...), świadczących kwalifikowane usługi zaufania, w tym usługę kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Podpis kwalifikowany, złożony z wykorzystaniem kwalifikowanego certyfikatu jest równoważny pod względem skutków prawnych podpisowi odręcznemu na terytorium Unii Europejskiej. Generowany jest zgodnie z wymogami ustawy o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej z dnia 5 września 2016 roku, a także Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 roku w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (dalej jako Rozporządzenie elDAS). Spółka oferuje także za dodatkowym wynagrodzeniem szkolenia w zakresie ram prawnych oraz sposobu korzystania z kwalifikowanego podpisu elektronicznego. W ramach szkolenia przekazywane są między innymi informacje o sposobie podpisywania dokumentów, zasadach korzystania z aplikacji (...) oraz o różnicach pomiędzy elektronicznymi certyfikatami. Uczestnik szkolenia wyposażany jest także w wiedzę w zakresie weryfikacji podpisów, w szczególności w ramach prowadzonych postępowań w oparciu o ustawę Prawo zamówień publicznych, a także uzyskuje informacje na temat zasad i sposobu stosowania otoczonego podpisu elektronicznego. Przedmiotem szkolenia mogą być także zasady stosowania dowodu osobistego jako nośnika dla certyfikatów podpisu elektronicznego. Spółka, świadcząc ww. usługi szkolenia dla firm z sektora prywatnego stosuje stawkę podatku w wysokości 23%. W związku z pojawiającymi się zapytaniami od kontrahentów, Spółka podjęła wątpliwość w zakresie wysokości opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) usług, świadczonych w szczególności dla podmiotów z sektora publicznego (...), które zamawiając usługę składałyby oświadczenia o finansowaniu szkolenia w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych. A. nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, nie posiada też statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, ani instytutu badawczego.

Pytanie

Czy będąca przedmiotem świadczenia przez Spółkę usługa szkolenia z podpisu elektronicznego, realizowana na rzecz uczestników szkolenia, którzy zamawiając usługę składaliby oświadczenie, iż szkolenie w całości lub w co najmniej 70% finansowane jest ze środków publicznych korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług lub w § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia Ministra

Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Spółki, szkolenie wymienione we wniosku może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług [dalej także jako Ustawa] lub na podstawie § 3 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Przedmiotem zwolnienia na podstawie powyżej wskazanych przepisów są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości lub co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Zgodnie z przywołanymi przepisami, aby usługi szkolenia mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków wymienionych w podpunktach a) - c) artykułu 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT lub określonych w § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Z uwagi na fakt, iż A. nie spełnia wymogów punktów a) i b) artykułu 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT, w stosunku do przeprowadzanych przez Spółkę szkoleń z podpisu elektronicznego, zastosowanie znaleźć może art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, zgodnie z którym, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 (np. usługi świadczone przez uczelnie czy inne jednostki objęte systemem oświaty), finansowane w całości ze środków publicznych. Spółka uznaje, iż składane przez uczestników szkolenia oświadczenia o finansowaniu szkoleń w całości ze środków publicznych spełniają przesłankę finansowania szkolenia ze środków publicznych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy VAT. A. uważa także, iż składane przez uczestników szkoleń oświadczenia o finansowaniu świadczeń w co najmniej 70% ze środków publicznych spełniają wymogi § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Uczestnikami szkoleń mogą być urzędnicy szeroko rozumianej administracji publicznej, którzy w czasie swojej pracy wykorzystują dokumenty w formie papierowej. Rozwój nowych technologii, w szczególności poprzez wprowadzanie elektronicznych systemów informatycznych, wymusił stosowanie dokumentów w formie elektronicznej, co skutkuje koniecznością umiejętnego posługiwania się podpisem elektronicznym przy wykorzystaniu oferowanych przez Spółkę narzędzi. Bez narzędzi w postaci oprogramowania i samego podpisu proces nie mógłby być wykonany. Celem szkolenia jest wyposażenie jego uczestników w kwalifikacje zawodowe, zgodne z potrzebami rynku, zmierzającego w kierunku cyfryzacji. Uczestnicy szkoleń poza wiedzą techniczną pozyskują także wiedzę merytoryczną w postaci prawnych aspektów korzystania z podpisów elektronicznych, z których oprócz polskich obywateli korzystają także obywatele Unii Europejskiej. Na szkoleniu prezentowane są warunki zastosowania oraz skutki prawne stosowania podpisów elektronicznych, sposoby wydawania certyfikatów oraz metody składania podpisów elektronicznych. Szczególnie uwypuklana jest rola kwalifikowanego podpisu elektronicznego, który na terenie Unii Europejskiej, zgodnie z Rozporządzeniem elDAS, jest równoważny podpisowi odręcznemu. W odróżnieniu od niekwalifikowanego podpisu elektronicznego oraz zaawansowanego podpisu elektronicznego, jedynie kwalifikowany podpis elektroniczny jest poświadczany wydawanym przez Spółkę certyfikatem kwalifikowanym, umożliwiającym weryfikację osoby składającej podpis. Uczestnik kursu pozyskuje wiedzę i umiejętności rozróżniania różnych rodzajów wymienionych wcześniej podpisów. Zdobycie powyższych umiejętności, zdaniem Spółki, jest realizowane na zasadzie podnoszenia kwalifikacji zawodowych. W wydanej 20 sierpnia 2021 r. interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP4.4012.315.2021.2. KS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, iż realizowane dla urzędników jednostek samorządu terytorialnego, szkolenia z zakresu pisania artykułów, zarządzania relacjami z mediami czy skutecznej komunikacji z mieszkańcami stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Zdaniem Dyrektora KAS „świadczone przez Wnioskodawczynię usługi polegające na prowadzeniu szkoleń on-line z zakresu podniesienia kwalifikacji w przedmiocie pisania atrakcyjniejszych tekstów, zarządzania relacjami z mediami, skutecznej komunikacji z mieszkańcami dla urzędników w urzędach miast i gmin oraz wójtów, burmistrzów, prezydentów spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, jak również w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. W rozpatrywanej sprawie bowiem, jak wskazała Wnioskodawczyni podczas szkoleń on-line urzędnicy odpowiedzialni za promocję i komunikację w swojej gminie rozwijają swoje umiejętności zawodowe w zakresie pisania artykułów, komunikatów, oświadczeń, sprostowań, informacji prasowych. Poznają nowe techniki i metody budowania atrakcyjniejszych treści, ćwiczą w praktyce zdobywane kompetencje i podczas szkolenia modyfikują już istniejące artykuły na bardziej zachęcające do czytania. Tym samym podnoszą swoje kwalifikacje zawodowe w zakresie pisania i tworzenia atrakcyjniejszych komunikatów oraz zdobywają nową wiedzę na temat skutecznych technik i metod pisania oraz zarządzania relacjami z mediami. Natomiast podczas szkolenia „(...)”, wójtowie, burmistrzowie i prezydenci rozwijają swoje umiejętności z zakresu komunikowania się, wystąpień publicznych, skutecznego docierania w informacjami do mieszkańców, prezentowania urzędu na zewnątrz oraz zdobywają wiedzę na temat najnowszych trendów w zakresie komunikacji oraz marketingu miast”. Mając powyższe na uwadze, skoro szkolenie z tzw. umiejętności miękkich wpisuje się w definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, tym samym zdaniem Spółki szkolenia dotyczące elektronicznego podpisu kwalifikowanego, wypełniają definicję szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ponieważ uczestnicy zdobywają nie tylko nową umiejętność (posługiwanie się podpisem elektronicznym) ale też poszerzają swoją wiedzę na temat aspektów prawnych, niezbędną w ich pracy zawodowej, tym samym podnoszą swoje kompetencje. Zdaniem A. szkolenia z podpisu elektronicznego, należy zakwalifikować jako podnoszenie kwalifikacji zawodowych i w sytuacji, gdy są finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c lub na podstawie § 13 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego. Należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki: w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie). Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy: zwalnia się od podatku usługi świadczone przez a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Z cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia. Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy: zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub c) finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy: zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: 1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub 2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. W myśl art. 43 ust. 17a ustawy: zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Z powołanych przepisów art. 43 ust. 17 i art. 43 ust. 17a ustawy wynika zatem, że zwolnienia określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 i art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a-c ustawy mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe, jeżeli: są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Ponadto, jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 955 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem: zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Stosownie do treści § 3 ust. 8 rozporządzenia: zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. W świetle § 3 ust. 9 rozporządzenia: zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: 1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub 2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą: państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. Należy także zauważyć, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu VAT, w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał TSUE w swym orzecznictwie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (przykładowo wyrok Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV). Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 (art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE) powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (pkt 27 ww. wyroku). Ponadto wskazać należy, że definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1), zwanego dalej Rozporządzeniem. Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl art. 44 Rozporządzenia: usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Jednocześnie podkreślić należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych. Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”. Zatem przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy oraz w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. W analizowanym przypadku Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy realizowana przez Państwa usługa polegająca na przeprowadzeniu szkolenia z podpisu elektronicznego finansowana w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy bądź § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia. W opisie sprawy wskazali Państwo, że nie są jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, nie posiadają też Państwo statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, ani instytutu badawczego. Zatem świadczona przez Państwa usługa polegająca na przeprowadzeniu szkolenia z podpisu elektronicznego nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Tym samym należy przeanalizować, czy dla przedmiotowej usługi znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy bądź § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo (...), świadczących kwalifikowane usługi zaufania, w tym usługę kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Oferują Państwo za wynagrodzeniem szkolenia w zakresie ram prawnych oraz sposobu korzystania z kwalifikowanego podpisu elektronicznego. W ramach szkolenia przekazywane są między innymi informacje o sposobie podpisywania dokumentów, zasadach korzystania z aplikacji (...) oraz o różnicach pomiędzy elektronicznymi certyfikatami. Uczestnik szkolenia wyposażany jest także w wiedzę w zakresie weryfikacji podpisów, w szczególności w ramach prowadzonych postępowań w oparciu o ustawę Prawo zamówień publicznych, a także uzyskuje informacje na temat zasad i sposobu stosowania otoczonego podpisu elektronicznego. Przedmiotem szkolenia mogą być także zasady stosowania dowodu osobistego jako nośnika dla certyfikatów podpisu elektronicznego. Świadczone przez Państwa usługi w zakresie szkolenia z podpisu elektronicznego są realizowane na rzecz podmiotów z sektora publicznego (...). Podmioty te zamawiając usługę będą składać oświadczenia o finansowaniu szkolenia w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych. Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że usługa polegająca na przeprowadzeniu szkolenia z podpisu elektronicznego świadczona na rzecz uczestników z podmiotów z sektora publicznego będzie stanowić usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia. Nabyte w trakcie szkolenia umiejętności będą pozostawać w bezpośrednim związku z zawodem uczestników szkoleń świadczących pracę w podmiotach z sektora publicznego oraz będą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczone przez Państwa na rzecz uczestników z podmiotów z sektora publicznego usługi polegające na przeprowadzeniu szkolenia z podpisu elektronicznego, w przypadku gdy usługi te będą w całości finansowane ze środków publicznych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, natomiast w przypadku gdy usług te będą w co najmniej 70% finansowane ze środków publicznych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia. Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.