0111-KDIB3-1.4012.642.2024.5.MSO

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie m.in. podatku od towarów i usług, który dotyczy braku obowiązku wykazania podatku VAT (podatek od towarów i usług) należnego z tytułu świadczenia usług oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług nabywanych w związku z wykonaniem robót na rzecz (...), tj. zakupionych materiałów, usług podwykonawców i innych wydatków. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 stycznia 2025 r. (wpływ 20 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Przedmiotowe zapytanie interpretacyjne jest wnioskiem indywidualnym składanym przez polską osobę prawną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie RP, będącą zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, tj. (...) Sp. z o.o. („Spółka”). Głównym rodzajem działalności wykonywanej przez Spółkę jest budownictwo (...). Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nawiązuje relacje z różnorodnymi interesariuszami i zarządza nimi w sposób świadomy. Taka strategia zarządzania określana jest mianem społecznej odpowiedzialności biznesu (z j. ang. CSR – Corporate Social Responsibility). Zgodnie z tą strategią przedsiębiorstwo w swoich działaniach dobrowolnie uwzględnia: interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy też relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie takich korzyści jak: wzrost zainteresowania inwestorów, zwiększenie lojalności klientów i interesariuszy, tworzenie pozytywnych relacji ze społecznością i władzami lokalnymi, wzrost konkurencyjności, podnoszenie poziomu kultury organizacyjnej firmy, kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy wśród pracowników, pozyskanie i utrzymanie najlepszych pracowników oraz zwiększenie wiarygodności spółki. Odpowiedzialny biznes jest strategicznym i długofalowym podejściem, opartym na zasadach dialogu społecznego. W ramach tej strategii przedsiębiorstwa poszukują rozwiązań korzystnych zarówno dla siebie, jak i całego ich otoczenia – pracowników, wszystkich interesariuszy i społeczności, w której działa firma. Zaufanie konsumentów i obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie korzyści ekonomicznych. W dniu (...) 2024 r. Spółka zawarła z (...) („(...)”) umowę o roboty budowlane. Przedmiotem umowy było wykonanie robót budowlanych na terenie budowanego przez (...) (...) dla dzieci, położonego w miejscowości (...) w województwie (...). Roboty budowlane polegały na wybudowaniu nawierzchni z betonu (...), tj. drogi wewnętrznej i parkingu. Całość robót została wykonana bezpłatnie, tzn. że (...) za wykonane roboty nie zapłaciła Spółce jakiegokolwiek wynagrodzenia. Spółka zapewniła materiały oraz urządzenia niezbędne do wykonania robót. Również zaplecze robót zostało zorganizowane przez Spółkę na jej koszt. (...) zobowiązała się do

przestrzegania zasad Kodeksu (...), do której należy Spółka, oraz Karty (...) („(...)”) dla dostawców i podwykonawców, udostępnionych na stronie (...). Zgodnie z zawartą umową Spółka ma prawo zamieścić informację o zawarciu i wykonaniu niniejszej umowy na swojej stronie internetowej, w swojej wewnętrznej sieci elektronicznej skierowanej do pracowników oraz upublicznić informacje o wykonanych robotach w inny sposób w sieci Internet, w tym w mediach społecznościowych spółki, a (...) z tego tytułu nie będzie przysługiwało jakiekolwiek wynagrodzenie. Roboty budowlane, do wykonania których zobowiązała się Spółka, zostały zrealizowane w dniach (...) 2024 r., co zostało potwierdzone w protokole końcowym z dnia (...) 2024 r. (...) dla dzieci jest jeszcze w trakcie budowy. Ma (...) na styku (...) województw: (...). Spółka przekazała informację o wykonaniu umowy w wewnętrznej sieci elektronicznej skierowanej do pracowników (...) w Polsce oraz za granicą. Informacja o podjętej inicjatywie została również upubliczniona na spotkaniu integracyjnym pracowników (...). Uzupełnili Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – opis tanu faktycznego o następujące informacje: 1. W jaki sposób roboty budowlane polegające na wybudowaniu nawierzchni z (...) tj. drogi wewnętrznej i parkingu oraz późniejsze zamieszczenie informacji o zawarciu i wykonaniu umowy na stronie internetowej, wpisuje się w Państwa opodatkowaną działalność? Głównym rodzajem działalności wykonywanej przez Spółkę jest (...). Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju. W związku z powyższym roboty budowlane polegające na wybudowaniu nawierzchni (...) tj. (...) wpisują się w opodatkowaną działalność Spółki. 2. Jaki bezpośredni lub pośredni wpływ na generowanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług ma/będzie miało wykonanie robót budowlanych polegających na budowie (...), tj. na przyszłe obroty, zyski, wizerunek, odbiór przez klientów? 3. W jaki sposób wykonanie robót budowlanych polegających na budowie (...) ma/będzie miało wpływ na ostatecznych nabywców/kontrahentów Państwa usług, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów lub usług od Państwa Spółki? 4. W jaki sposób wykonanie robót budowlanych polegających na budowie (...) przekłada /przedłoży się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Państwa Spółki oraz zwiększenie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej? Odpowiedź łączna na pytania 2, 3 i 4. W związku z faktem, że głównym rodzajem działalności wykonywanej przez Spółkę jest (...), należy stwierdzić, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy wykonanym nieodpłatnym świadczeniem na rzecz (...), tj. wybudowaniem nawierzchni (...), a prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka oczekuje wzrostu generowanych obrotów, zysków w następstwie świadomie prowadzonej strategii zarządzania, która określana jest mianem społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR – Corporate Social Responsibility). Zgodnie z tą strategią przedsiębiorstwo w swoich działaniach dobrowolnie uwzględnia: interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy też relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Dzięki temu możliwe jest osiągnięcie takich korzyści jak: wzrost zainteresowania inwestorów, zwiększenie lojalności klientów i interesariuszy, tworzenie pozytywnych relacji ze społecznością i władzami lokalnymi, wzrost konkurencyjności, podnoszenie poziomu kultury organizacyjnej firmy, umocnienie więzi pracowników z firmą, pozyskanie i utrzymanie najlepszych pracowników oraz zwiększenie wiarygodności spółki. Odpowiedzialny biznes jest strategicznym i długofalowym podejściem, opartym na zasadach dialogu społecznego. W ramach tej strategii przedsiębiorstwa poszukują rozwiązań korzystnych zarówno dla siebie, jak i całego ich otoczenia – pracowników, wszystkich interesariuszy i społeczności, w której działa firma. Zaufanie konsumentów i obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie korzyści ekonomicznych. Celem Spółki jest podtrzymywanie bliskich więzi ze społecznościami w regionach, w których działa. Kontrahenci, odbiorcy, klienci są częścią społeczności w regionach, w których działa Spółka. Chętniej podejmują oni współpracę z firmami, które prowadzą działalność gospodarczą w sposób zrównoważony, z uwzględnieniem nie tylko celów ekonomicznych, ale również społecznych i środowiskowych. Jednym z wyzwań strategii przyjętej strategii CSR jest przyciąganie, rozwój i zatrzymanie utalentowanych pracowników. Aby to zrobić, (...), do której należy Spółka, buduje miejsca pracy, które zapewniają zdrowie, bezpieczeństwo i dobre samopoczucie, jednocześnie promując różnorodność, integrację, szanse na zatrudnienie i rozwój kariery. W celu wzrostu zaangażowania pracowników i zapewnienia identyfikacji z wyznawanymi wartościami Spółka tworzy miejsca pracy zgodne z oczekiwaniami pracowników. Jest to możliwe dzięki dialogowi podejmowanemu z pracownikami i promowaniu angażowania się pracowników w działania na rzecz lokalnych społeczności. Takim działaniem było wykonanie robót budowlanych na rzecz (...) przez pracowników Spółki. Po wykonaniu robót budowlanych dla (...) Spółka poinformowała o tym fakcie wszystkich pracowników na (...), a także w wewnętrznej sieci elektronicznej. Tego typu informacje wzmacniają więzi między pracownikami i sprzyjają identyfikacji pracowników z firmą, w której pracują, co przekłada się na lepszą atmosferę w pracy i osiągane wyniki. 5. Czy nieodpłatnie przekazanie stanowi formę darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)? Jeżeli tak, to czy darowizny te są odliczane od dochodu? Nieodpłatne przekazanie nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), ponieważ przedmiotem umowy jest wykonanie robót budowlanych na terenie budowanego przez (...) (...) dla dzieci, położonego w miejscowości (...) w województwie (...). Roboty budowlane polegały na wybudowaniu (...). W związku z faktem, że przedmiotem darowizny jest wykonanie usług budowlanych nie dochodzi do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku Spółki. W związku z tym darowizny te nie mogą być odliczone od dochodu. 6. Czy towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług? Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 u.p.t.u. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.t.u., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do odliczenia podatku naliczonego uwarunkowane jest istnieniem – co do zasady – związku pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnością opodatkowaną. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. W ten sposób realizowana jest fundamentalna zasada neutralności podatku od towarów i usług. W związku z faktem, że nieodpłatnie świadczona usługa budowlana pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i tym samym nie została spełniona przesłanka uznania jej za odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u., należy stwierdzić że Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na wykonanie tej usługi. Zakupione towary i usługi nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych zgodnie z art. 86 u.p.t.u. Dlatego też podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jak we wniosku) 2. Czy w związku z wykonaniem robót budowlanych na rzecz (...) Spółka ma obowiązek wykazania VAT należnego z tytułu świadczenia usług zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług? 3. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług nabywanych w związku z wykonaniem robót na rzecz (...), tj. zakupionych materiałów, usług podwykonawców i innych wydatków? Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług Pytanie 2 Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – dalej u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u. p.t.u., rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 8 ust. 1 u.p.t.u., przez świadczenie usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u. p.t.u., rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonywane są odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Wykonane na rzecz (...) roboty budowlane nie zostały wyświadczone na cele osobiste Spółki, ani jej pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców czy członków organów stanowiących Spółki. Należy je zatem uznać za „inne nieodpłatne świadczenie usług”. Z powyższego przepisu wynika, że aby wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług zostało zrównane z odpłatnym świadczeniem usług musi być spełniony określony warunek – cel świadczenia tych usług musi być inny niż działalność gospodarcza podatnika. W związku z faktem, że głównym rodzajem działalności wykonywanej przez Spółkę jest (...), należy stwierdzić, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy wykonanym nieodpłatnym świadczeniem na rzecz (...), tj. wybudowaniem (...), a prowadzoną działalnością gospodarczą. Dlatego też nie można uznać wykonanych przez Spółkę robót budowlanych na rzecz (...) za pozostające bez związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tym samym przedstawione nieodpłatne świadczenie usług nie może zostać uznane za odpłatne świadczenie usług. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że nie miała obowiązku wykazania VAT należnego z tytułu świadczenia usług zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. Pytanie 3 Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 u.p.t.u. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.t.u., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do odliczenia podatku naliczonego uwarunkowane jest istnieniem – co do zasady – związku pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnością opodatkowaną. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. W ten sposób realizowana jest fundamentalna zasada neutralności podatku od towarów i usług. W związku z faktem, że nieodpłatnie świadczona usługa budowlana pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i tym samym nie została spełniona przesłanka uznania jej za odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u., należy stwierdzić że Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na wykonanie tej usługi. Zakupione towary i usługi nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych zgodnie z art. 86 u.p.t.u. Dlatego też podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT o podatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy. I tak stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych; 2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Przy czym, za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej a więc w sytuacji, gdy podmiotem uzyskującym dominującą korzyść z tego tytułu jest nabywca (beneficjent) świadczenia, a nie podatnik. Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego sformułowane zostały w art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego. Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excise), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C- 16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT. Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji, w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji niedających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy zauważyć, że w wyroku TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, (pkt 23) TSUE w pierwszej kolejności wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 Fini H, Zb. Orz. str. I 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31). Następnie w pkt 24 wyroku TSUE wskazał, że prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 23 i 31 oraz Kretztechnik, pkt 36). Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża. W konsekwencji, z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża. Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo- prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokonuje nabycia towarów i usług, które zmierzają do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym rodzajem Państwa działalności jest budownictwo (...). Zawarli Państwo z (...) umowę o roboty budowlane. Przedmiotem umowy było wykonanie robót budowlanych na terenie budowanego przez (...) (...) dla dzieci. Roboty budowlane polegały na wybudowaniu nawierzchni (...). Całość robót została wykonana bezpłatnie, tzn. że (...) za wykonane roboty nie zapłaciła Spółce jakiegokolwiek wynagrodzenia. (...) zobowiązała się do przestrzegania zasad Kodeksu (...), do której należy Spółka, oraz Karty (...), udostępnionych na stronie (...). Zgodnie z zawartą umową mają Państwo prawo zamieścić informację o zawarciu i wykonaniu niniejszej umowy na swojej stronie internetowej, w swojej wewnętrznej sieci elektronicznej skierowanej do pracowników oraz upublicznić informacje o wykonanych robotach w inny sposób w sieci Internet, w tym w mediach społecznościowych spółki, a (...) z tego tytułu nie będzie przysługiwało jakiekolwiek wynagrodzenie. Oczekują Państwo wzrostu generowanych obrotów, zysków w następstwie świadomie prowadzonej strategii zarządzania. Zgodnie z tą strategią przedsiębiorstwo w swoich działaniach dobrowolnie uwzględnia: interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy też relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Wskazali Państwo, że dzięki temu możliwe jest osiągnięcie takich korzyści jak: wzrost zainteresowania inwestorów, zwiększenie lojalności klientów i interesariuszy, tworzenie pozytywnych relacji ze społecznością i władzami lokalnymi, wzrost konkurencyjności, podnoszenie poziomu kultury organizacyjnej firmy, umocnienie więzi pracowników z firmą, pozyskanie i utrzymanie najlepszych pracowników oraz zwiększenie wiarygodności spółki. Odpowiedzialny biznes jest strategicznym i długofalowym podejściem, opartym na zasadach dialogu społecznego. W ramach tej strategii przedsiębiorstwa poszukują rozwiązań korzystnych zarówno dla siebie, jak i całego ich otoczenia – pracowników, wszystkich interesariuszy i społeczności, w której działa firma. Zaufanie konsumentów i obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie korzyści ekonomicznych. Wskazali Państwo we wniosku, że jednym z wyzwań strategii przyjętej strategii CSR jest przyciąganie, rozwój i zatrzymanie utalentowanych pracowników. Aby to zrobić, (...), do której Państwo należą, buduje miejsca pracy, które zapewniają zdrowie, bezpieczeństwo i dobre samopoczucie, jednocześnie promując różnorodność, integrację, szanse na zatrudnienie i rozwój kariery. W celu wzrostu zaangażowania pracowników i zapewnienia identyfikacji z wyznawanymi wartościami Spółka tworzy miejsca pracy zgodne z oczekiwaniami pracowników. Jest to możliwe dzięki dialogowi podejmowanemu z pracownikami i promowaniu angażowania się pracowników w działania na rzecz lokalnych społeczności. Takim działaniem było wykonanie robót budowlanych na rzecz (...) przez pracowników Spółki. Po wykonaniu robót budowlanych dla (...) poinformowali Państwo o tym fakcie wszystkich pracowników na (...), a także w wewnętrznej sieci elektronicznej. Wskazali Państwo, że tego typu informacje wzmacniają więzi między pracownikami i sprzyjają identyfikacji pracowników z firmą, w której pracują, co przekłada się na lepszą atmosferę w pracy i osiągane wyniki. Państwa wątpliwości dotyczą kwestii obowiązku wykazania podatku VAT z tytułu świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług nabywanych w związku z wykonaniem robót na rzecz (...), tj. zakupionych materiałów, usług podwykonawców i innych wydatków. Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy, w pierwszej kolejności należy zbadać, czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących nabycie przez Państwa towarów i usług nabywanych w związku z wykonaniem robót na rzecz (...). W analizowanej sprawie należy wskazać, że wydatki ponoszone przez Państwa na nabycie towarów i usług nabywanych w związku z nieodpłatnym wykonaniem robót na rzecz (...) nie mają pośredniego związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. Korzyść, jaką czerpie (...), przeważa nad Państwa korzyścią i trudno zgodzić się, że wybudowaniu nawierzchni (...) wpłynie w jakikolwiek sposób na realizowanie przez Państwa sprzedaży opodatkowanej VAT i generowanie przychodów opodatkowanych, nawet przez budowę pozytywnego Państwa wizerunku, zaufanie i pozytywny odbiór Państwa w społeczeństwie. Wydatki ponoszone przez Państwa na nabycie towarów i usług do budowy drogi i parkingu służą bowiem przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb (...), którego celem – jak Państwo wskazali – jest m.in. zapewnienie (...) dla dzieci na styku (...) województw: (...). Zatem pomiędzy realizacją przedmiotowych działań, a zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej VAT przez Państwa brak jest racjonalnego związku przyczynowo-skutkowego. Ponadto, nie sposób z faktu zamieszczenia informacji o zawarciu i wykonaniu umowy na Państwa stronie internetowej, wewnętrznej sieci elektronicznej skierowanej do pracowników oraz upublicznieniu informacji o wykonanych robotach w sieci Internet, w tym w mediach społecznościowych, wyprowadzić wniosku, że stanowi to dodatkową promocję Spółki. Informacje trafią do grona osób, które niekoniecznie są potencjalnymi nabywcami wykonywanych przez Państwa usług. W tym przypadku stworzenie pozytywnego Państwa wizerunku wśród lokalnej społeczności pozostaje bez wpływu na opodatkowaną działalność gospodarczą prowadzoną przez Państwa. Zatem nie można uznać wydatków poniesionych na zakup towarów i usług niezbędnych budowy drogi za wydatki ogólne o charakterze promocyjnym i marketingowym, które przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy. Tym samym, związek ten jest zbyt odległy i niepewny, aby móc określić go jako nawet pośrednio związany z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Państwa. Ponadto w odniesieniu do Państwa wskazania, że działania te wpisują się w przyjętą przez Państwa strategię CSR, należy wskazać, że podejmowane przez Państwa działania w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu są z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu działaniach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku. W każdej zatem konkretnej sytuacji należy rozważyć czy podejmowane przez przedsiębiorcę czynności (zakupy, usługi) w ramach CSR mają związek z działalnością opodatkowaną i wpływ na powstanie obrotu. W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowaniu nawierzchni (...), należy jeszcze raz wskazać, że – jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa – rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie zostały spełnione, ponieważ – jak sami Państwo wskazali – zakupione towary i usługi nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Wskazać także należy, że nie wystarczy subiektywne przekonanie o wpływie poniesionego wydatku na osiągnięcie przyszłych obrotów. Nawet jeśli, zdaniem podatnika, działania podejmowane są w ramach przyjętej strategii biznesowej można przypisać do społecznej odpowiedzialność biznesu, to należy mieć również na uwadze, że każdy wydatek powinien być rozpatrywany indywidualnie. W konsekwencji, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług na wybudowanie nawierzchni (...) , gdyż nie została spełniona jedna z podstawowych przesłanek warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy – nabywane towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe. Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących kwestii, czy po Państwa stronie nie wystąpi obowiązek naliczenia VAT na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy w związku z nieodpłatnym przekazaniem nakładów na nawierzchnię (...) wskazać należy, że dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią osoby otrzymującej nieodpłatne świadczenie, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu. Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać. Co do zasady takie usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą osoby otrzymujące nieodpłatne świadczenie, należałoby uznać za świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Z drugiej jednak strony, jeżeli usługa taka nie jest świadczona przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności lub ma z nią nikły związek, to można mówić o świadczeniu usługi nie tyle na cele osobiste, lecz przede wszystkim w ramach innej działalności. W tym przypadku również czynność ta objęta jest opodatkowaniem zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy. Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w sprawie C-371/07, który w pkt 40 opinii stwierdził, że: „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników”. Zatem w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. Tym samym, brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług. Skoro, jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnego przekazania usług jest, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów, to ponieważ – jak już wcześniej wskazano – nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących nabycie przez Państwa towarów i usług nabywanych w związku z wykonywaniem robót na rzecz (...), w rozpatrywanej sprawie nieodpłatne przekazanie nawierzchni (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie nawierzchni (...) nie stanowi odpłatnego świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, a tym samym po Państwa stronie nie występuje obowiązek naliczenia VAT w związku z nieodpłatnym przekazaniem nawierzchni z (...) dla (...). Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Ocena stanowiska Państwa w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1. z zastosowaniem art. 119a; 2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.