0112-KDSL2-2.440.41.2024.7.IM

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 18 stycznia 2024 r. (data wpływu 18 stycznia 2024 r.), uzupełnionego pismami: z dnia 11 marca 2024 r. (data wpływu 11 marca 2024 r.) oraz z dnia 19 czerwca 2024 r. (data wpływu 19 czerwca 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – umożliwienie dostępu do kanałów telewizyjnych, na zasadzie tzw. streamingu

Opis usługi: Usługa polega na umożliwieniu dostępu do kanałów telewizyjnych. Odbywa się na zasadzie tzw. streamingu, w ramach którego (…) programy telewizyjne docierają w jednym czasie do klienta. Klient otrzymuje dostęp do ok. (…) programów telewizyjnych (…), w ramach których znajdują się między innymi takie kanały, jak: (…). Usługa pozwala na odbieranie programów telewizyjnych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych. Świadczenie usługi ma charakter (…). To (…) (nadawca) danego programu, emituje go w ramach transmisji (…). Wnioskodawca natomiast (…) (Wnioskodawca przesyła medium, czyli obraz i dźwięk za pośrednictwem (…) sieci internetowej).

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 61

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono pismami: z dnia 11 marca 2024 r. (data wpływu 11 marca 2024 r.) oraz z dnia 19 czerwca 2024 r. (data wpływu 19 czerwca 2024 r.), m.in. o wskazanie celu wniosku, doprecyzowanie opisu przedmiotu wniosku oraz stosowne dokumenty.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi

Wnioskodawca jest (…) i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (…). W ramach oferowanych usług, Wnioskodawca występuje jako (…).

Wnioskodawca w zakresie swojej działalności będzie oferować dla klientów korzystających z (…) również dostęp do pakietu kanałów telewizyjnych. Umożliwienie dostępu do kanałów telewizyjnych odbywa się na zasadzie tzw. streamingu, w ramach którego (…) dane docierają w jednym czasie do użytkowników (dalej: Programy telewizyjne). Usługa umożliwienia dostępu do Programów telewizyjnych jest przedmiotem złożonego wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej.

Usługa dostępu do Programów telewizyjnych pozwala na odbieranie programów telewizyjnych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych.

Wnioskodawca tylko (…) za pośrednictwem (…) sieci internetowej. (…) (nadawca) danego programu, emituje go w ramach transmisji (…), jednakże Wnioskodawca (…). Świadczenie usługi dostępu do Programów telewizyjnych ma charakter (…).

Sygnał telewizyjny zgodnie z prawami autorskimi i umowami z (…) tylko tym abonentom, którzy nabywają zgodnie z zawartymi umowami prawo do uzyskania dostępu do Programów telewizyjnych. Programy telewizyjne będą usługą osobną od (…) co oznacza, że abonent/klient może korzystać z Programów telewizyjnych będąc podłączonym do internetu za pośrednictwem (…) operatora. Przykładowo, abonent (…). Taka sytuacja może mieć miejsce w szczególności, gdy klient nabędzie dostęp do Programów telewizyjnych (…) (jako samodzielną usługę).

Wnioskodawca oferować będzie również usługę dostępu do Programów telewizyjnych w ramach jednej umowy zawartej z klientem, tj. (…). Odbywa się to przede wszystkim z przyczyn ekonomicznych i biznesowych (w tym ograniczenia czasu niezbędnego do zawarcia takiej umowy zarówno po stronie Wnioskodawcy, jak i klienta, (…)).

W ramach Programów telewizyjnych nie są dostarczane (…). Jednocześnie, Wnioskodawca w ramach Programów telewizyjnych nie świadczy usługi polegającej na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie (ang. Video on Demand, tzw. VOD).

W ramach Programów telewizyjnych abonent otrzymuje dostęp do ok. (…) programów telewizyjnych (…), w ramach których znajdują się między innymi takie jak: (…). Wszystkie kanały dostępne w ramach Programów telewizyjnych są jednoczesne z ich (…) nadawane za pomocą (…). W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie ingeruje w dany program lub przekaz, w szczególności nie tworzy i nie emituje stworzonych przez siebie treści reklamowych czy też promocyjnych, innych niż zawartych w danym programie przez (…)/nadawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczeniem realizowanym w formie udostępniania Programów telewizyjnych są usługi, inne niż elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie, stąd podlegają stawce VAT w wysokości 8%.

W dniu 11 marca 2024 r., Wnioskodawca przesłał (…).

W piśmie z dnia 19 czerwca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca odpowiadają na pytanie, czy programy telewizyjne będące przedmiotem usługi, nadawane są przez Wnioskodawcę jednocześnie z ich transmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych, wskazał „(…)”.

Wnioskodawca wyjaśnił także, że każdy z przesłanych (…).

Ponadto, Wnioskodawca przesłał (…).

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, postanowieniem z dnia 16 października 2024 r., znak 0112-KDSL2-2.440.41.2024.5.IM, tutejszy organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało doręczone Wnioskodawcy w dniu 18 października 2024 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Wnioskodawca nie skorzystał.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie_._

Wnioskodawca w zakresie swojej działalności będzie oferować dla klientów (…) również dostęp do pakietu kanałów telewizyjnych. Umożliwienie dostępu do kanałów telewizyjnych odbywa się na zasadzie tzw. streamingu, w ramach którego (…) dane docierają w jednym czasie do użytkowników (dalej: Programy telewizyjne).

Usługa umożliwienia dostępu do Programów telewizyjnych – jako samodzielna usługa – jest przedmiotem złożonego wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej.

W ramach Programów telewizyjnych, abonent otrzymuje dostęp do ok. (…) programów telewizyjnych (…), w ramach których znajdują się między innymi takie kanały, jak: (…).

Usługa pozwala na odbieranie programów telewizyjnych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych. Świadczenie usługi ma charakter (…).

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Natomiast jak stanowi art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 48 wskazano – bez względu na symbol PKWiU – „Usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie”.

Przy czym stawka obniżona w zakresie wymienionych usług, nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych – stosownie do wyjaśnień zamieszczonych pod załącznikiem.

Jak wynika zatem z powołanych przepisów, usługi polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką VAT w wysokości 8%, jeżeli nie stanowią:

· usług elektronicznych,

· usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie,

· usług promocji i reklamy.

Dla skorzystania z obniżonej stawki podatku od towarów i usług przewidzianej powyższymi przepisami, w odniesieniu do konkretnej usługi, niezbędnym jest nie tylko, aby usługa była wymieniona w załączniku nr 3, ale również musi ona spełniać wszystkie warunki, które przewidziano w treści tego załącznika w odniesieniu do danej usługi.

W art. 2 pkt 26 ustawy wskazano, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych – rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 77, str. 1 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011, do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

W myśl art. 7 ust. 2 Rozporządzenia, do usług elektronicznych zalicza się w szczególności usługi wymienione w załączniku I.

W zakresie odbioru programów radiowych lub telewizyjnych, załącznik ten wyszczególnia:

• w pkt 4 lit. f): odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą sieci radiowej lub telewizyjnej, internetu lub podobnej sieci elektronicznej, tj. słuchanie lub oglądanie programów w momencie wybranym przez użytkownika, na jego indywidualne życzenie, na podstawie katalogu programów wybranych przez dostawcę usług medialnych, np. telewizja lub wideo na życzenie;

• w pkt 4 lit. g): odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych.

Powyższe wskazuje, że w przypadku, o którym mowa w ww. pkt 4 lit. g) załącznika I do Rozporządzenia, generalnie za usługi elektroniczne należy uznać umożliwienie przez podatnika odbierania programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP). Natomiast w sytuacji, gdy usługa jest nadawana przez tego podatnika jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych, wówczas nie stanowi usługi elektronicznej.

Jak wynika z opisu sprawy, to (…) (nadawca) danego programu, emituje go w ramach transmisji (…). Wnioskodawca natomiast (…).

Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca – podmiot umożliwiający odbieranie programów telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą internetu (streaming), nie nadaje tych programów jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci telewizyjnych.

Oznacza to, że usługa świadczona przez Wnioskodawcę stanowi dla potrzeb podatku od towarów i usług usługę elektroniczną, na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 4 lit. g rozporządzenia 282/2011. W konsekwencji nie jest usługą, zdefiniowaną przez ustawodawcę w poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy, czyli usługą polegającą na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, inną niż usługa elektroniczna.

W związku ze stwierdzeniem, że usługa będąca przedmiotem wniosku nie jest usługą, o której mowa w poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy, należy dokonać jej prawidłowej klasyfikacji statystycznej.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja J Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI W ZAKRESIE INFORMACJI I KOMUNIKACJI”.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), sekcja J obejmuje:

- usługi związane z działalnością wydawniczą, włącznie z publikowaniem oprogramowania,

- usługi związane z produkcją filmów i nagrań dźwiękowych,

- usługi związane z działalnością radiofoniczną i telewizyjną,

- usługi telekomunikacyjne,

- usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz usługi powiązane,

- usługi w zakresie informacji.

Sekcja ta nie obejmuje:

- sprzedaży detalicznej nagrań dźwiękowych i audiowizualnych, obcej produkcji, sklasyfikowanej w 47.00.64.0,

- usług związanych z wykonywaniem zdjęć i slajdów, sklasyfikowanych w 74.20,

- usług fotoreporterów, sklasyfikowanych w 74.20.2,

- wypożyczania płyt CD i DVD oraz taśm z utworami muzycznymi, sklasyfikowanego w 77.22.10.0,

- wynajmu studia nagrań lub sprzętu do nagrywania dźwięku, bez obsługi, sklasyfikowanego w 77.39.19.0,

- usług niezależnych dziennikarzy, sklasyfikowanych w 90.03.11.0,

- usług związanych z grami losowymi w trybie on-line, sklasyfikowanych w 92.00.14.0.

W sekcji J zawarty jest m.in. dział 61 „USŁUGI TELEKOMUNIKACYJNE”, który obejmuje usługi telekomunikacyjne i działalności usługowe z nimi powiązane, tj. transmitowanie głosu, danych, tekstu, dźwięku i obrazu. Systemy transmisyjne, które realizują tę działalność mogą być oparte na pojedynczej technologii lub na kombinacji technologii.

Zgodnie z uwagą do tego działu, wspólną cechą usług zaklasyfikowanych do tego działu jest transmisja programów, a nie ich produkcja. Podział w tym dziale został przeprowadzony w oparciu o rodzaj funkcjonującej infrastruktury.

W przypadku transmisji sygnałów telewizyjnych może to oznaczać łączenie całych plików programowych w pakiety programowe przeznaczone do dystrybucji (produkcja w odpowiednich podklasach działu 60).

Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem analizy spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem 61 „USŁUGI TELEKOMUNIKACYJNE”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu ponownie należy powołać art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Jak już wskazano w niniejszej decyzji, usługa będąca przedmiotem wniosku nie spełnia przesłanek do uznania jej za usługę wymienioną w poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy.

Konsekwentnie, dla opodatkowania tej usługi brak jest podstaw do zastosowania obniżonej 8% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy.

Usługa świadczona przez Wnioskodawcę stanowi usługę klasyfikowaną do działu 61 „USŁUGI TELEKOMUNIKACYJNE”. Dla tego typu usług ustawodawca w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, nie przewidział obniżonej stawki podatku.

Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania usługi będącej przedmiotem analizy jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja usługi, lub

- stawka podatku właściwa dla usługi lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

Odwołanie zgodnie z art. 42g ust. 4 ustawy, można złożyć wyłączne za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem konta/wyznaczając użytkownika konta organizacji w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).