0112-KDSL2-2.440.404.2024.2.IM

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 8 sierpnia 2024 r. (data wpływu 8 sierpnia 2024 r.), uzupełnionego pismem z dnia 24 września 2024 r. (data wpływu 24 września 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – organizacja (…) Zawodów w skokach przez przeszkody (…)

Opis świadczenia: Wnioskodawca organizuje (…) Zawody w skokach przez przeszkody (…). To zawody (…), rozgrywane według przepisów zatwierdzonych przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). Zawody te są organizowane dla wszystkich jeźdźców, którzy spełniają warunki startów w danym konkursie zawodów. Warunki uczestnictwa, jak również rodzaje konkursów, znajdują się w oficjalnym dokumencie (…) zatwierdzonym na dany rok przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). Zawody odbywają się na obiekcie sportowym Wnioskodawcy. Za start jednego konia Wnioskodawca pobiera opłatę administracyjną, na którą składa się zamknięty katalog usług i towarów: opłata wpisowa/startowa, (…). Wszystkie wymienione składowe opłaty organizacyjnej nie mogą być potraktowane jako czynności niezależne. Nie można ich wyodrębniać, gdyż tylko ich kompleksowe zapewnienie jest podstawą do przeprowadzenia zawodów w sposób bezpieczny dla zawodnika, konia i organizatora. Opłata wpisowa/startowa jest elementem koniecznym, aby wziąć udział w Zawodach (…) w skokach przez przeszkody (…). Natomiast pozostałe czynności, tj.: (…), nie stanowią celu samego w sobie, lecz są konieczne do przeprowadzenia zawodów.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 93.11.10.0

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 55 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 września 2024 r. (data wpływu 24 września 2024 r.) o wskazanie celu złożonego wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy oraz stosowne dokumenty.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia

Zawody jeździeckie są organizowane przez A. Pod tym samym adresem rozgrywane są wszystkie zawody organizowane przez A – znajdują się tam stajnie, parkur, (…), jak również infrastruktura hotelowa i gastronomiczna – Hotel B – integralna część Wnioskodawcy.

Zawody jeździeckie rozgrywane na terenie A to Zawody (…) w skokach przez przeszkody (…). (…) Zawody w skokach przez przeszkody (…) – to zawody (…) rozgrywane według przepisów zatwierdzonych przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). Zawody te zgłaszane są przez Polski Związek Jeździecki do FEI. Propozycje zawodów (schedule) zatwierdzane są przez Międzynarodową Federację Jeździecką według ściśle określonych reguł narzuconych przez FEI.

Celem przeprowadzenia zawodów jeździeckich w A jest propagowanie sportu wśród dzieci, młodzieży i osób dorosłych jak również promocja ośrodka jeździeckiego, Hotelu B i firmy Wnioskodawcy. Wnioskodawca chce pokazać, jako A, najwyższą jakość świadczonych usług – (…).

Impreza sportowa – Zawody (…) w skokach przez przeszkody (…), będą organizowane dla wszystkich jeźdźców, którzy spełniają warunki startów w danym konkursie rozgrywanym podczas Zawodów (…) w skokach przez przeszkody (…). Warunki uczestnictwa jak również rodzaje konkursów znajdują się w oficjalnym dokumencie (…) zatwierdzonym na dany rok przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI).

Klub Jeździecki jest obiektem sportowym zgodnie z poniższą definicją:

Nazwa angielska: Sports facility

Definicja – Samodzielny zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych.

Źródło definicji – Mała Encyklopedia Sportu

Autor: Wydawnictwo Sportu i Turystyki

Miejsce publikacji: WSiT, Warszawa 1987 r.

Katalog zamknięty towarów i usług składających się na organizację Zawodów (…) w skokach przez przeszkody (…):

Opłata organizacyjna – Zawody (…) – (…)/start jednego konia:

a) opłata wpisowa/startowa,

(…).

Zdaniem Wnioskodawcy, towary i/lub usługi składające się na imprezę sportową są ze sobą ściśle związane i z ekonomicznego i z praktycznego punktu widzenia tworzą integralną całość i nie mogą być sprzedawane oddzielnie. Zawodnik przyjeżdżający na zawody jeździeckie z koniem musi skorzystać z (…). Podczas stacjonowania w (…). (…). Jeździec wraz z luzakiem jest odpowiedzialny za dobrostan swojego konia, co za tym idzie jego warunki bytowe, które nie mogą w żaden sposób odbiegać od codziennych warunków stajennych. Odstępstwo od normy może być niebezpieczne dla zwierzęcia, np. (…). W praktyce oznacza to, że nie ma możliwości, aby pozostawić konia (…).

Opłata startowa, czyli opłata za udział w imprezie sportowej jest nierozerwalnym połączeniem z całym zapleczem pielęgnacyjnym jak i egzystencji konia na zawodach wraz z jego opiekunem – zawodnikiem. Nie można traktować tych elementów jako oddzielne części. Opłata startowa/wpisowa jako uczestnictwo w zawodach jest elementem dominującym, gdyż zawodnik przyjeżdża głownie wziąć udział w zawodach jeździeckich.

Uczestnictwo w zawodach konia i jeźdźca jest ściśle związane w opłatą organizacyjną. Zdaniem Wnioskodawcy, nie można wyodrębniać świadczonych usług, gdyż tylko ich kompleksowe zapewnienie jest podstawą do przeprowadzenia zawodów w sposób bezpieczny dla zawodnika, konia jak i organizatora. Przykład – (…). Tylko kompleksowa usługa – jaką jest opłata organizacyjna – zapewni prawidłowy przebieg zawodów w sposób bezpieczny dla wszystkich.

Opłata wpisowa/startowa jest to opłata za wzięcie udziału w Zawodach (…) w skokach przez przeszkody (…). Opłata ta jest potem uiszczana do Polskiego Związku Jeździeckiego tytułem składki – która jest przekazywana do Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej. Jest to fundamentalny element opłaty organizacyjnej, w której skład wchodzą (jako elementy nierozerwalne i pomocnicze) również:

(…).

Całość tych usług i towarów jest ze sobą nierozerwalnie połączona i zachodzą między nimi zależności, które pozwalają na bezpieczne przeprowadzenia rywalizacji sportowej zarówno dla konia jak i uczestnika i organizatora zawodów. Opłata za start to głównie przyjazd jeźdźca i konia na zawody, gdzie muszą panować warunki bytowe dla zwierzęcia takie, jakie ma w stajni codziennej (elementy składowe opłaty organizacyjnej). Para zawodnik/koń muszą startować według zasady fair-play jak i w warunkach bezpiecznych – za co odpowiedzialny jest organizator. Jeżeli dojdzie do wypadku (…) – organizator może być pociągnięty do odpowiedzialności za uszczerbek na zdrowiu lub nawet o spowodowanie śmierci zarówna konia jak i zawodnika.

Kalkulacja opłaty organizacyjnej odbywać się będzie na podstawie:

1. Opłata wpisowa/startowa – kalkulowana jest na podstawie opłaty wnoszonej przez Wnioskodawcę (organizatora zawodów) na rzecz Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej (FEI) oraz Polskiego Związku Jeździeckiego, zgodnie z obowiązującym na dany rok cennikiem. (…).

(…).

Opłata organizacyjna to opłata wpisowa wraz z elementami ściśle związanymi z przeprowadzeniem zawodów (podpunkty 2-11) i będzie podana w propozycjach/schedule Zawodów (…) w skokach przez przeszkody (…).

W piśmie z dnia 24 września 2024 r., stanowiącym uzupełnienie sprawy, Wnioskodawca wskazał, że celem złożonego wniosku jest uzyskanie WIS dla potrzeb określenia stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) właściwej dla świadczenia będącego przedmiotem wniosku.

W ww. uzupełnieniu Wnioskodawca powtórzył szereg informacji zawartych w opisie sprawy, a ponadto doprecyzował opis sprawy o następujące informacje:

· warunki uczestnictwa jak również rodzaje konkursów znajdują się w Przepisach Międzynarodowych wydawanych przez FEI, ale będących kompatybilnymi z Przepisami Konkurencji B w skokach przez przeszkody w wersji krajowej;

· opłata startowa, czyli opłata za udział w imprezie sportowej jest nierozerwalnie połączona z całym zapleczem pielęgnacyjnym jak i egzystencji konia na zawodach wraz z jego opiekunem – zawodnikiem. Nie można traktować tych elementów jako oddzielne części. W praktyce oznacza to, że nie ma możliwości, aby pozostawić konia bez (…);

· opłata wpisowa/startowa jest to opłata za wzięcie udziału w Zawodach (…) w skokach przez przeszkody (…) – opłata ta jest potem uiszczana do Polskiego Związku Jeździeckiego tytułem składki – według regulaminu i przepisów PZJ. PZJ przekazuje opłatę do Międzynarodowej Federacji FEI.

Wnioskodawca potwierdził, że (…) – są zawarte w opłacie organizacyjnej.

Wnioskodawca wskazał również, że jego zdaniem towary i/lub usługi składające się na imprezę sportową są ze sobą ściśle związane i z punktu widzenia uczestnika tworzą integralną część i nie mogą być sprzedawane oddzielnie.

Wraz z uzupełnieniem sprawy Wnioskodawca przesłał (…).

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Na wstępie należy wyjaśnić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast, aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem kompleksowym (złożonym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

- w wyroku z dnia 27 października 2005 r., w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

- w wyroku z dnia 27 września 2012 r., w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy także oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira, ECLI:EU:C:2020:855, wskazując, że „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”.

Rzecznik Generalna zauważyła także, że „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe (element główny) i świadczenia pomocnicze (elementy pomocnicze) – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego).

Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, uwzględniając opis zawarty we wniosku i jego uzupełnieniu oraz treść przesłanego dokumentu należy wskazać, że wszystkie elementy (świadczenia) składające się na opłatę organizacyjną za start w (`(...)`) Zawodach w skokach przez przeszkody (…), stanowią świadczenie kompleksowe.

W przedmiotowej sprawie opłata wpisowa/startowa za udział w zawodach jednego konia oraz (…) stanowią elementy świadczenia kompleksowego. Opłaty te są bowiem elementami obowiązkowymi, warunkującymi udział zawodnika w zawodach. Te dwa elementy należy postrzegać jako składowe świadczenia realizujące jeden cel, tj. możliwość wzięcia udziału w zawodach jeździeckich.

Również (…) należy uznać za elementy warunkujące prawidłową organizację zawodów. Nie sposób bowiem stwierdzić, by były to czynności odrębne – wszystkie są związane z opieką nad zwierzęciem (koniem), co wymaga zapewnienia (…) – elementów niezbędnych do egzystencji. Zatem świadczenia te stanowią również elementy funkcjonalnie powiązane z organizacją zawodów jeździeckich.

Adekwatnie należy odnieść się do (…). Zatem ten element jest niezbędny do dobrej kondycji zwierzęcia po i przed podróżą.

Z kolei (…). Zawodnik i jego team to osoby, które są odpowiedzialne za konia, jego pielęgnację i codzienny wypas i muszą stacjonować w bliskiej odległości od stajni. W przypadku złego samopoczucia konia, zawodnik wzywany jest (…) w trybie natychmiastowym. Należy zatem stwierdzić, że świadczenie to stanowi również element funkcjonalnie powiązany z organizacją zawodów jeździeckich.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności – wskazane powyżej – są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość. Wszystkie te czynności prowadzą do realizacji określonego, jednego celu, którym jest umożliwienie udziału w (…) Zawodach w skokach przez przeszkody (…). Wykonanie ich przez Wnioskodawcę spełnia także oczekiwania nabywcy świadczenia.

Reasumując, za jedno świadczenie kompleksowe należy uznać wszystkie elementy (świadczenia) wykonywane przez Wnioskodawcę, składające się na opłatę organizacyjną pobieraną za udział w (…) Zawodach w skokach przez przeszkody (…). Przy czym należy uznać, że jego elementem głównym (dominującym, zasadniczym) jest samo umożliwienie wzięcia udziału w organizowanych przez Wnioskodawcę zawodach jeździeckich, poprzez wniesienie opłaty za udział – opłaty startowej/wpisowej.

Natomiast pozostałe czynności, tj.: (…), stanowią elementy pomocnicze. Czynności te nie stanowią celu samego w sobie, lecz służą do efektywnego wykonania elementu głównego. Towary i usługi składające się na imprezę sportową są ze sobą ściśle związane i z ekonomicznego i praktycznego punktu widzenia tworzą integralną całość. Wszystkie te czynności są sobą nierozerwalnie połączone i zachodzą między nimi zależności, które pozwalają na udział i bezpieczne przeprowadzenie rywalizacji sportowej.

Zatem składowe opłaty organizacyjnej nie mogą być potraktowane jako czynności niezależne. Nie można ich wyodrębniać, gdyż tylko ich kompleksowe zapewnienie jest podstawą do przeprowadzenia zawodów – odbywających się na obiekcie sportowym Wnioskodawcy – w sposób bezpieczny dla zawodnika, konia i organizatora. W konsekwencji, powyższe czynności należy uznać za nierozerwalnie związane z elementem głównym i rozdzielenie tych świadczeń na odrębne usługi miałoby charakter sztuczny.

W związku z powyższym, w dalszej części decyzji tutejszy organ określi klasyfikację i stawkę podatku dla elementu głównego całego świadczenia kompleksowego, czyli umożliwienia wzięcia udziału w organizowanych przez Wnioskodawcę zawodach jeździeckich, poprzez wniesienie opłaty za udział – opłaty startowej/wpisowej.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja R Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI KULTURALNE, ROZRYWKOWE, SPORTOWE I REKREACYJNE”.

Natomiast zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), sekcja R obejmuje:

- szeroki zakres usług kulturalnych, rozrywkowych i rekreacyjnych, włączając usługi świadczone przez artystów wykonawców, muzea, biblioteki i archiwa, usługi związane z grami losowymi i zakładami wzajemnymi, usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją.

Sekcja ta nie obejmuje:

- usług sprzedaży i organizowania wystaw świadczonych przez handlowe galerie sztuki, sklasyfikowanych w 47.00.69.0,

- usług agentów i agencji artystycznych, występujących w imieniu indywidualnych artystów, sklasyfikowanych w 74.90.20.0,

- usług wypożyczania książek, sklasyfikowanych w 77.29.19.0,

- usług agencji biletowych, sklasyfikowanych w 79.90.39.0,

- usług indywidualnych nauczycieli, zawodowych instruktorów sportowych, trenerów, sklasyfikowanych w 85.51.10.0.

W sekcji R zawarty jest m.in. dział 93 „USŁUGI ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ OBIEKTÓW SPORTOWYCH”, który obejmuje:

- usługi w zakresie rekreacji, rozrywki i sportu, z wyłączeniem działalności muzeów, ochrony miejsc historycznych, działalności ogrodów botanicznych i zoologicznych oraz rezerwatów przyrody, działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych.

Z kolei w ww. dziale zostało wymienione grupowanie 93.11.10.0 „USŁUGI ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ OBIEKTÓW SPORTOWYCH”, które obejmuje:

- usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.,

- usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni,

- usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Grupowanie to nie obejmuje:

- usług związanych z działalnością wyciągów narciarskich, sklasyfikowanych w 49.39.20.0,

- usług zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczonych na zlecenie, sklasyfikowanych w 68.32.13.0,

- wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanych w 77.21.10.0,

- usług świadczonych w centrach fitness, sklasyfikowanych w 93.13.10.0,

- usług związanych z działalnością parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w 93.29.11.0.

Przez obiekt sportowy rozumieć należy zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych (www.stat.gov.pl).

Zatem grupowanie PKWiU 93.11.10.0 „USŁUGI ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ OBIEKTÓW SPORTOWYCH” obejmuje usługi polegające na udostępnianiu obiektu sportowego lub jego części (np. całości lub części hali sportowej) – osobom fizycznym lub podmiotom gospodarczym, na zasadzie wykupienia biletu wstępu (np. karnetów, biletów wstępu zakupionych przez pracodawców dla swoich pracowników) uprawniającego do korzystania z obiektu zgodnie z jego charakterem, niezależnie czy celem wstępu jest uprawianie sportu czy rekreacja.

Uwzględniając powyższe, świadczenie kompleksowe będącego przedmiotem analizy, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych grupowaniem PKWiU 93.11.10.0 „USŁUGI ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ OBIEKTÓW SPORTOWYCH”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 55 wskazano PKWiU 93.11.10.0 – „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

W związku z powyższym, dla usługi kompleksowej będącej przedmiotem analizy, która mieści się w grupowaniu 93.11.10.0 – „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, ustawodawca w ustawie przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 55 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczeń kompleksowych tożsamych pod każdym względem ze świadczeniem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostanie wykonane w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- świadczenie kompleksowe będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do świadczenia kompleksowego będącego przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja towaru/usługi, lub

- stawka podatku właściwa dla towaru/usługi lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

Odwołanie zgodnie z art. 42g ust. 4 ustawy, można złożyć wyłączne za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem konta/wyznaczając użytkownika konta organizacji w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).