0112-KDSL2-2.440.394.2024.4.IH

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 29 lipca 2024 r. (data wpływu 29 lipca 2024 r.), uzupełnionego pismami z dnia 18 września 2024 r. (data wpływu 18 września 2024 r.), z dnia 7 października 2024 r. (data wpływu 7 października 2024 r.) oraz z dnia 14 października 2024 r. (data wpływu 14 października 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – wykonanie „(…)” wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do ww. projektu

Opis usługi: Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi w zakresie projektowania i aranżowania wnętrz. Projekty aranżacji wnętrz są realizowane są na rzecz firm oraz konsumentów. Projekty tworzone są dla lokali mieszkalnych i dotyczą konkretnych nieruchomości. Wnioskodawca oferuje przedmiotową usługę w postaci aranżacji wnętrza poprzez przygotowanie autorskich, fotorealistycznych wizualizacji na podstawie trójwymiarowego modelu mieszkania lub domu. W ramach projektu prezentowane są meble oraz wystrój. Projekty każdego wnętrza odznaczają się unikatowym charakterem z uwagi na fakt, że każdy lokal posiada inny układ pomieszczeń, projekty inspirowane są osobowością właściciela lokalu, a twórczy charakter przejawia się w dopasowaniu powyższych aspektów w jedną, spójną całość. Dodatkowo projekty Wnioskodawcy posiadają swoją unikatową estetykę, którą można zaobserwować we wszystkich jego projektach. Wykonanie wizualizacji polega na wykonaniu grafik trójwymiarowych na podstawie przesłanych przez klienta zdjęć lokalu. Praca polega na wykonaniu grafiki komputerowej odwzorowującej układy pomieszań, lecz zastępując obecne wyposażenie i dekoracje nowymi, autorskimi aranżacjami. Do projektu załączany jest projekt techniczny i lista materiałowa. Wnioskodawca (…) wykonuje „(…)”, obejmujący następujące pomieszczenia:

(…).

(…) Projekt został oznaczony symbolem oraz firmą, którą posługuje się Wnioskodawca. Na wykonanie usługi Wnioskodawca zawiera z klientem (Zamawiającym) umowę, na mocy której przenosi na Zamawiającego – z chwilą przekazania mu dokumentacji technicznej projektu – autorskie prawa majątkowe do projektu na polach eksploatacji (…). Za wykonanie projektu oraz przeniesienie autorskich praw majątkowych Zamawiający zapłaci Wnioskodawcy honorarium.

Rozstrzygnięcie: Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie WIS w zakresie sklasyfikowania ww. usługi na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 18 września 2024 r. o przesłanie pełnomocnictwa szczególnego dla (…), złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 42b ust. 3 ustawy, wskazanie, że Wnioskodawca jest podmiotem, o który mowa w art. 42b ust. 1 pkt 1 ustawy, potwierdzenie, że przedmiotem wniosku jest pojedyncza usługa, wskazanie, że celem złożonego wniosku jest określenie stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) właściwej dla usługi będącej przedmiotem wniosku oraz doprecyzowanie opisu sprawy. Ponadto, wniosek uzupełniono również w dniu 7 października 2024 r. poprzez przesłanie „(…)” oraz w dniu 14 października 2024 r. poprzez potwierdzenie, że przesłany projekt jest realizowany na tych samych warunkach/zasadach, jakie wskazane zostały w dołączonym do wniosku wzorze umowy.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi:

Wnioskodawca jest osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi w zakresie projektowania i aranżowania wnętrz. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Projekty aranżacji wnętrz są realizowane są na rzecz firm oraz konsumentów. Projekty tworzone są dla lokali mieszkalnych i dotyczą konkretnych nieruchomości. Wnioskodawca oferuje przedmiotową usługę w postaci aranżacji wnętrza poprzez przygotowanie autorskich, fotorealistycznych wizualizacji na podstawie trójwymiarowego modelu mieszkania lub domu. W ramach projektu prezentowane są meble oraz wystrój. Wykonanie wizualizacji polega na wykonaniu grafik trójwymiarowych na podstawie przesłanych przez klienta zdjęć lokalu. Praca polega na wykonaniu grafiki komputerowej odwzorowującej układy pomieszań, lecz zastępując obecne wyposażenie i dekoracje nowymi, autorskimi aranżacjami. Do projektu załączany jest projekt techniczny i lista materiałowa.

Dodatkowo Wnioskodawca zawiera z klientem umowę, na mocy której przenoszone są majątkowe prawa autorskie do – jego zdaniem – utworu.

W dalszej części opisu Wnioskodawca przywołał treść poz. 63 zawartej w załączniku nr 3 do ustawy, a także treść art. 1 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509, z późn. zm.).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że kontekście przedmiotowej sprawy – jego zdaniem – niewątpliwie za utwór plastyczny należy uznać wykonany w ramach świadczonej usługi projekt aranżacji wnętrz. W związku z faktem, iż każdy projekt aranżacji ma indywidualne i spersonalizowane dla danego zleceniodawcy cechy to – zdaniem Wnioskodawcy – nie ulega wątpliwości, że twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest autor ww. aranżacji.

Na mocy umowy majątkowe prawa autorskie są przenoszone na nabywcę, a wynagrodzenie zgodnie z zawartą umową jest wypłacane w formie honorarium.

(…).

W piśmie z dnia 18 września 2024., będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 5 września 2024 r., znak: 0112-KDSL2-2.440.394.2024.1.IH (wezwanie I), Wnioskodawca potwierdził, że przedmiotem wniosku jest projekt aranżacji wnętrza domu, który obejmuje (…), który to projekt jest przedmiotem umowy załączonej do wniosku.

Ponadto, na pozostałe pytania organu zawarte w wezwaniu I Wnioskodawca odpowiedział w następujący sposób:

2. Czy Wnioskodawca wykonuje projekt aranżacji wnętrza jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509)?

Odpowiedź: Zgodnie z przepisami prawa autorskiego Wnioskodawca jest twórcą.

3. Czy projekt aranżacji wnętrza zawiera informację, że Wnioskodawca jest jego twórcą?

Odpowiedź: Projekt jest podpisany przez jego twórcę, więc tak, projekt aranżacji wnętrza zawiera taką informację.

4. Czy projekt aranżacji wnętrza odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem? Jeżeli tak, na czym ten oryginalny, twórczy charakter polega? – proszę uzasadnić.

Odpowiedź: Projekty każdego wnętrza odznaczają się unikatowym charakterem z uwagi na fakt, że każdy lokal posiada inny układ pomieszczeń, projekty inspirowane są osobowością właściciela lokalu, a twórczy charakter przejawia się w dopasowaniu powyższych aspektów w jedną, spójną całość. Dodatkowo projekty Wnioskodawcy posiadają swoją unikatową estetykę, którą można zaobserwować we wszystkich jego projektach.

5. Czy wykonany przez Wnioskodawcę projekt aranżacji wnętrza jest produktem szablonowym, często spotykanym, czy też posiada cechy odróżniające od innych, podobnych produktów? Jeżeli posiada cechy odróżniające, należy je wskazać i opisać.

Odpowiedź: Projekty Wnioskodawcy nie są szablonowe i często spotykane oraz posiadają cechy odróżniające je od innych podobnych produktów. Projekty są wykonywane w unikatowej estetyce, o której mowa w odpowiedzi na pytanie nr 4.

6. Czy jest statystycznie prawdopodobne sporządzenie w przyszłości takiego samego projektu aranżacji wnętrza przez inną osobę/zespół osób?

Odpowiedź: Bez działania niezgodnego z prawem autorskim w postaci kradzieży projektu jest mało prawdopodobne, aby taki sam projekt aranżacji został sporządzony przez inną osobę.

7. Czy Wnioskodawca przy tworzeniu projektu aranżacji wnętrza ma swobodę w kształtowaniu ostatecznego kształtu tego projektu? Proszę szczegółowo opisać w czym/na jakich polach ta swoboda twórcza się przejawia.

Odpowiedź: Swoboda twórcza Wnioskodawcy w projektowaniu wnętrz przejawia się na wielu poziomach – od planowania przestrzeni, przez dobór materiałów, aż po kreowanie stylu i estetyki projektu. Każda decyzja architekta wnętrz jest wynikiem indywidualnego podejścia, które łączy w sobie wiedzę techniczną i artystyczną wizję, co czyni jego pracę twórczą w pełnym tego słowa znaczeniu.

W dniu 7 października 2024 r., w odpowiedzi na wezwanie z dnia 4 października 2024 r., znak: 0112-KDSL2-2.440.394.2024.2.IH (wezwanie II) – w którym poproszono Wnioskodawcę o przesłanie projektu aranżacji wnętrza domu, obejmującego (…) – Wnioskodawca przesłał „(…)”.

Analiza ww. projektu wykazała, że zawarte w nim zostały wizualizacje następujących pomieszczeń:

(…)

(…)

Po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego tutejszy organ stwierdził, że pomiędzy projektem, o którym mowa w „(…)” oraz „(…)” występują różnice w nazwie, ilości oraz powierzchni pomieszczeń, a w konsekwencji „(…)” nie jest przedmiotem „(…)”.

Wobec powyższego, pismem z dnia 14 października 2024 r., znak: 0112-KDSL2-2.440.394.2024.3.IH (wezwanie III) – tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do potwierdzenia, że przesłany w dniu 7 października 2024 r. „(…)” jest realizowany na tych samych warunkach/zasadach, jakie wskazane zostały w dołączonym do wniosku wzorze „(…)”.

W piśmie z dnia 14 października 2024 r., będącym odpowiedzią na wezwanie III, Wnioskodawca wskazał, że wszystkie projekty Wnioskodawcy są realizowane na dokładnie takich samych zasadach, jak te przedstawione we wniosku i zgodnie z przesłanym do tut. organu wzorem umowy, w tym również przesłany w dniu 7 października 2024 r. projekt jest realizowany na tych samych warunkach/zasadach, jakie wskazane zostały w dołączonym do wniosku wzorze „(…)”. Wzór umowy oraz projekt są przykładowymi realizacjami.

W tym miejscu należy wyjaśnić (co uczyniono już w kierowanym do Wnioskodawcy wezwaniu I), że zgodnie z art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:

1. towar albo usługa, albo

2. towary lub usługi, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

Jak wynika z art. 42b ust. 5 ustawy, WIS może dotyczyć wyłącznie jednego towaru albo jednej usługi, albo jednego świadczenia złożonego/kompleksowego (składającego się z kilku towarów lub usług, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu).

Natomiast zgodnie z art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy, wniosek o wydanie WIS zawiera określenie przedmiotu wniosku, w tym szczegółowy opis towaru lub usługi, pozwalający na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą scaloną (CN), Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług lub Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych.

Na podstawie ww. przepisu obowiązkiem wnioskodawcy jest wskazanie przedmiotu wniosku oraz przedstawienie jednoznacznego i wyczerpującego opisu czynności będącej jego przedmiotem. Każda bowiem informacja może decydować o sklasyfikowaniu danej czynności według odpowiedniej klasyfikacji. Zatem opis świadczenia mającego być przedmiotem WIS musi dotyczyć jednego konkretnego świadczenia (wykonywanego w jasno sprecyzowanych, konkretnych okolicznościach) i zostać przedstawiony szczegółowo, tak by można było jednoznacznie je zidentyfikować i dokonać klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą scaloną, Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług lub Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych.

Przedmiotem WIS może być zatem jedna, konkretna usługa, wykonywana w określonych okolicznościach, dotycząca konkretnego przedmiotu. Co ważne, organ prowadzący postępowanie o wydanie WIS jest zobowiązany zgromadzić i przeanalizować materiał dowodowy dotyczący świadczenia wskazanego jako przedmiot wniosku.

W ramach prowadzonego w przedmiotowej sprawie postępowania tut. organ zgromadził materiał dowodowy, z którego wynika, że usługą będącą przedmiotem wniosku jest wykonanie „(…)” na podstawie „(…)”.

Tym samym należy podkreślić, że niniejsza WIS dotyczy usługi wykonania aranżacji wnętrz w postaci tego konkretnego „(…)”, realizowanej na podstawie zapisów przesłanego wzoru umowy.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Natomiast stosownie do art. 42a ustawy wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 63 wskazano, bez względu na symbol PKWiU „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2. plastyczne;

3. fotograficzne;

4. lutnicze;

5. wzornictwa przemysłowego;

6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7. muzyczne i słowno-muzyczne;

8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9. audiowizualne (w tym filmowe).

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1. stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);

2. stanowić przejaw działalności twórczej;

3. mieć indywidualny charakter.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką „oryginalności” utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Kryteria powyższe były precyzowane w orzecznictwie. Przykładowo w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2006 r., sygn. akt III CSK 40/05 stwierdzono, że „rezultat wysiłku intelektualnego nie może być rutynowy, standardowy i typowy. Nie może być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, któremu brak cech dostatecznie indywidualizujących, tj. odróżniających go od innych wytworów podobnego rodzaju i przeznaczenia”.

W innym orzeczeniu Sąd Najwyższy ocenił, że: „Proces tworzenia, w przeciwieństwie do pracy technicznej, polega na tym, że rezultat podejmowanego działania stanowi projekcję wyobraźni osoby, od której pochodzi, zmierzając do wypełniania tych elementów wykonywanego zadania, które nie są jedynie wynikiem zastosowania określonej wiedzy, sprawności, surowców, urządzeń bądź technologii. (…) Wymaganie nowości nie jest niezbędną cechą twórczości jako przejawu intelektualnej działalności człowieka. Utwór może być kompilacją wykorzystującą dane powszechnie dostępne pod warunkiem, że ich wybór, segregacja, sposób przedstawienia ma znamiona oryginalności” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2006 r., I CK 281/05).

Nie każde dzieło (utwór) spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności świadczenia będącego powieleniem innych prac, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również prac typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania. Świadczenia (utwory) takie nie podlegają ochronie autorsko-prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Odwołując się do pojęcia „twórcy” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w jej rozumieniu jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Według art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;

2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”; ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Podsumowując, gdy usługi są wykonywane przez twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowią przedmiot autorskich praw majątkowych do utworu, a wynagrodzenie w formie honorarium odbywa się z przeniesieniem ww. praw, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży usługi oraz praw autorskich, świadczenie to stanowi „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”, wymienione w poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

W powołanym wyżej art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ustawodawca określił definicję utworu. Zgodnie z tym przepisem przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z powyższego przepisu wynika, że dany wytwór ludzkiej działalności musi spełniać dwie cechy, aby mógł zostać uznany za utwór. Kryteriami tymi jest twórczość oraz indywidualny charakter.

Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi w zakresie projektowania i aranżowania wnętrz. Projekty aranżacji wnętrz są realizowane są na rzecz firm oraz konsumentów. Wnioskodawca oferuje przedmiotową usługę w postaci aranżacji wnętrza poprzez przygotowanie autorskich, fotorealistycznych wizualizacji na podstawie trójwymiarowego modelu mieszkania lub domu. W ramach projektu prezentowane są meble oraz wystrój. Wykonanie wizualizacji polega na wykonaniu grafik trójwymiarowych na podstawie przesłanych przez klienta zdjęć lokalu. Praca polega na wykonaniu grafiki komputerowej odwzorowującej układy pomieszań, lecz zastępując obecne wyposażenie i dekoracje nowymi, autorskimi aranżacjami. Do projektu załączany jest projekt techniczny i lista materiałowa.

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wykazała, że „(…)”, będący przedmiotem świadczonej przez Wnioskodawcę usługi, jest przejawem działalności twórczej Wnioskodawcy oraz ma indywidualny charakter. Wnioskodawca (…) wykonuje projekt obejmujący następujące pomieszczenia:

(…).

(…).

Wizualizacje zawarte w „(…)” nie są szablonowe i często spotykane oraz posiadają cechy odróżniające je od innych podobnych produktów z uwagi swoją unikatową estetykę. Ponadto, w przedmiotowym projekcie zawarte są elementy oryginalnego ujęcia konkretnych pomieszczeń/wnętrz domu jednorodzinnego, a więc nie stanowi on jedynie ścisłego wykonania odpowiadającego znanemu i powielanemu wzorcowi. Tym samym, jest mało prawdopodobne, aby taki sam projekt został sporządzony w przyszłości przez inną osobę. Swoboda twórcza Wnioskodawcy w projektowaniu przejawia się na wielu poziomach – od planowania przestrzeni, przez dobór materiałów, aż po kreowanie stylu i estetyki projektu. Każda podjęta przez niego decyzja jest wynikiem indywidualnego podejścia, które łączy w sobie wiedzę techniczną i artystyczną wizję. Co istotne, projekt został oznaczony symbolem oraz firmą, którą posługuje się Wnioskodawca.

Ponadto, (…). (…) z chwilą przekazania Zamawiającemu dokumentacji technicznej projektu, Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego autorskie prawa majątkowe do projektu na polach eksploatacji (…). Za wykonanie projektu oraz przeniesienie autorskich praw majątkowych Zamawiający zapłaci Wnioskodawcy honorarium (…).

Z dokonanej analizy wynika, że stworzony przez Wnioskodawcę „(…)” jest efektem pracy angażującej wyobraźnię, niepowtarzalnym, niestandardowym, o twórczym charakterze. Wykorzystując zatem dostępne narzędzia i technologie w połączeniu z własną wizją artystyczną Wnioskodawca stworzył nowy wytwór intelektu – utwór. Z kolei oznaczenie projektu symbolem oraz firmą, którą posługuje się Wnioskodawca (zawierającą nazwisko Wnioskodawcy) pozwala domniemywać, że Wnioskodawca jest twórcą „(…)”.

Biorąc pod uwagę dokonaną wyżej analizę prowadzącą do wniosku, że stworzony przez Wnioskodawcę „(…)” stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oznaczenie ww. projektu w sposób pozwalający domniemywać, że Wnioskodawca jest jego twórcą, a także zapisy „(…)” – z których wynika, że za wykonanie projektu oraz przeniesienie autorskich praw majątkowych do niego na Zamawiającego Wnioskodawca otrzyma honorarium – należy stwierdzić, że usługa ta podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja usługi, lub

- stawka podatku właściwa dla usługi lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

Odwołanie zgodnie z art. 42g ust. 4 ustawy, można złożyć wyłączne za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie https://www.podatki.gov.pl/e- urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem konta/wyznaczając użytkownika konta organizacji w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).