0112-KDSL2-2.440.136.2024.5.JB

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 18 marca 2024 r. (data wpływu 18 marca 2024 r.), uzupełnionego pismami z dnia 14 czerwca 2024 r. (data wpływu 14 czerwca 2024 r.) oraz z dnia 4 lipca 2024 r. (data wpływu 4 lipca 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – wynajem lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich komórkami lokatorskimi na rzecz podmiotu gospodarczego na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Najemcy

Opis usługi:

Wnioskodawca w ramach przedmiotowej usługi zamierza wynajmować na zasadzie wynajmu długoterminowego, na cele mieszkaniowe lokale mieszkalne wraz z komórkami lokatorskimi w zamian za umówiony czynsz. Najemcami w ramach przedmiotowej usługi są podmioty prowadzące działalność gospodarczą na cele związane z prowadzeniem tej działalności gospodarczej, np. prowadzenie biura przez Najemcę lokalu. W umowie najmu będzie zawarty zapis uniemożliwiający bez uprzedniej zgody Wynajmującego oddanie Przedmiotu Najmu w podnajem, poddzierżawę lub bezpłatne używanie. Wnioskodawca nie zamierza zawierać oddzielnych umów na najem komórek lokatorskich. Będą one wpisane na jednej księdze wieczystej i wynajmowane w ramach jednej umowy najmu wraz z najmem lokalu mieszkalnego. Wydanie Przedmiotu Najmu, lub jego wcześniejsze udostępnienie, zostanie potwierdzone protokołem wydania Przedmiotu Najmu. Tytułem zabezpieczenia należytego wykonania Umowy, Najemca zobowiązany będzie do wpłacenia Wynajmującemu kaucji w ustalonej kwocie.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 68

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniach: 14 czerwca 2024 r. poprzez przesłanie pełnomocnictwa szczególnego i dokumentów, 4 lipca 2024 r. poprzez doprecyzowanie opisu świadczenia i potwierdzenie przedmiotu wniosku oraz przesłanie dokumentów.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi

Wnioskodawca w dniu (…) nabył nieruchomość, w skład której wchodzi: 1) prawo wieczystego użytkowania gruntu (…) 2) (…) budynek produkcyjnobiurowy (…), 3) (…) budynek produkcyjny (…).

(…). Wnioskodawcy w momencie zakupu w/w nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Sprzedający wystawił na rzecz Wnioskodawcy fakturę VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu sprzedaży w/w nieruchomości ze stawką Vat „ZW” na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o Vat (…). W wyniku nabycia w/w nieruchomości w dniu (…) Spółka przyjęła do ewidencji środków trwałych następujące środki trwałe: budynek produkcyjno-biurowy (…), wieczyste użytkowanie gruntu (…).

W latach (…) nastąpiła gruntowna przebudowa nabytego budynku produkcyjno-biurowego na podstawie pozwolenia na budowę (…), w wyniku której nie zachował on swojej pierwotnej bryły. (…). W trakcie ponoszenia wydatków związanych z przebudową budynku Spółka korzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług w wysokości ograniczonej do współczynnika proporcji.

(…). W trzecim etapie Wnioskodawca jest w trakcie procedowania zmiany decyzji pozwolenia na budowę (…). Zmiana będzie dotyczyć zmiany przeznaczenia części budynku dotyczącej apartamentów z funkcji hotelowej (…) na funkcję mieszkalną. Wnioskodawca kontynuuje przebudowę pozostałej części budynku produkcyjno-biurowego z docelowym przeznaczeniem tej części na część mieszkalną. W tej części budynku powstaną (…) lokale mieszkalne o powierzchni (…). Wszystkie lokale mieszkalne będą miały charakter mieszkalny tj. umożliwiający stały pobyt ludzi i zaspokajanie ich potrzeb mieszkaniowych. Łączna powierzchnia użytkowa mieszkalna tej części budynku, która będzie dotyczyć części mieszkalnej stanowi (…) m2 plus (…) m2 powierzchni ruchu (korytarze, klatka schodowa, wiatrołap), natomiast łączna powierzchnia użytkowa samych mieszkań wraz z przynależnymi komórkami lokatorskimi będzie wynosić (…) m2. Powierzchnia użytkowa żadnego z lokali mieszkalnych nie przekroczy (…) m2. Do każdego z lokali będą przyporządkowane komórki lokatorskie. Po zakończeniu tej części inwestycji Wnioskodawca zamierza uzyskać w odniesieniu do lokali mieszkalnych, które powstaną, decyzję o samodzielności lokali mieszkalnych.

(…) pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem „na cele inne niż mieszkalne”.

Ponadto Wnioskodawca planuje geodezyjny podział budynku (…). Działka nr (…) o powierzchni (…) ha, na której jest obecnie usytuowany budynek, została w (…). geodezyjnie podzielona na kilka odrębnych działek. Granica działki nr (…) w wyniku podziału przebiega wzdłuż osi pionowej budynku, którą tworzy ściana oddzielenia pożarowego na całej jej wysokości.

Dzielony budynek jest (…) i po podziale będzie posiadał niezależne wejścia. Nabywcami lokali mieszkalnych w części mieszkalnej budynku (wraz z komórkami lokatorskimi) mogą być zarówno osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej jak również podmioty gospodarcze, prowadzące działalność gospodarczą.

Lokal mieszkalny wraz z komórką lokatorską będą wpisane w jednej księdze wieczystej.

Lokale, które Wnioskodawca planuje sprzedać, w momencie sprzedaży będą spełniać warunki uznania ich za lokale mieszkalne w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r., poz. 1048) tj. „Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.”

Ponadto Wnioskodawca planuje geodezyjny podział budynku na dwie części (…).

Działka nr (…) o powierzchni (…) ha, na której jest obecnie usytuowany budynek, została w (…) geodezyjnie podzielona na kilka odrębnych działek. Granica działki nr (…) w wyniku podziału przebiega wzdłuż osi pionowej budynku, którą tworzy ściana oddzielenia pożarowego na całej jej wysokości. Dzielony budynek jest (…) i po podziale będzie posiadał niezależne wejścia.

Nabywcami lokali mieszkalnych w części mieszkalnej budynku (wraz z komórkami lokatorskimi) mogą być zarówno osoby fizyczne, nie prowadzące działalności gospodarczej jak również podmioty gospodarcze, prowadzące działalność gospodarczą. W przypadku braku możliwości sprzedaży lokali mieszkalnych dotyczących tej inwestycji Wnioskodawca planuje ich wynajem na zasadach wynajmu długoterminowego wyłącznie na cele mieszkaniowe, stosując zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Najemcami mogą być osoby fizyczne lub osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą we własnym imieniu, które będą udostępniać lokale wraz z komórką lokatorską swoim pracownikom w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. W umowie najmu zostanie zawarty zapis uniemożliwiający prawo podnajmu dla Najemcy.

Wnioskodawca nie zamierza zawierać oddzielnych umów na najem komórek lokatorskich. Komórki lokatorskie będą wynajmowane w ramach jednej umowy najmu wraz z najmem lokalu mieszkalnego.

Dodatkowo podmioty gospodarcze prowadzące działalność gospodarczą wynajmujące od Wnioskodawcy lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich komórkami lokatorskimi będą mogły wynajmować na potrzeby prowadzenia własnej działalności gospodarczej np. biura firmy.

Wnioskodawca wskazał jednoznacznie, że „Niniejszy wniosek dotyczy określenia stawek podatku od towarów i usług dla poniższej usługi:

Wynajem przez Spółkę poszczególnych lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich komórkami lokatorskimi podmiotom gospodarczym, prowadzącym działalność gospodarczą”.

(`(...)`)

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2024 r. nr 0112-KDSL2-2.440.136.2024.4.JB tutejszy organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało doręczone Wnioskodawcy w dniu 5 sierpnia 2024 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Wnioskodawca nie skorzystał.

Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że istota dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy polega na „przeniesieniu prawa” do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie „rozporządzanie towarami jak właściciel” należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym, wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule „jak właściciel”, co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności. Należy rozróżnić pojęcie „rozporządzanie towarem jak właściciel” w ujęciu ustawowym i pojęcie własności w ujęciu cywilistycznym. Dostawa towarów w rozumieniu ustawy nie obejmuje bowiem tylko sprzedaży towarów w sensie cywilnoprawnym. Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwości dowolnego rozporządzania i dysponowania otrzymanym towarem.

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez usługę należy zatem rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

W dniu 18 marca 2024 r. do tutejszego organu wpłynął przedmiotowy wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej. W formularzu do wniosku WIS, w poz. „Przedmiot wniosku” Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy „towaru”. Przedstawiając opis sprawy Wnioskodawca wskazał jednoznacznie, że przedmiotem wniosku jest „Wynajem przez Spółkę poszczególnych lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich komórkami lokatorskimi podmiotom gospodarczym, prowadzącym działalność gospodarczą”.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy ustawy oraz mając na uwadze żądanie Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy mamy do czynienia z dostawą towaru, czy ze świadczeniem usług.

Celem rozstrzygnięcia powyższych wątpliwości wskazać w pierwszej kolejności należy, że „wynajem”/„najem” nieruchomości nie został zdefiniowany w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jak również w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Instytucja najmu uregulowana została w przepisach Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061) zwanego dalej k.c. Zgodnie z art. 659 § 1 k.c., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Umowa najmu polega na oddaniu rzeczy do używania najemcy z zamian za płacenie ustalonego czynszu. Czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Wg. słownika języka polskiego PWN, (www.sjp.pwn.pl), wynajem to oddanie komuś lub wzięcie od kogoś do czasowego użytkowania pewnej własności za zapłatą.

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego określa najem jako: „odstąpienie komu (lub wzięcie od kogo) do cza­sowego użytkowania ruchomości, nierucho­mości, siły roboczej itp., za określonym umo­wą wynagrodzeniem; wynajęcie, wydzierża­wienie, wynajmowanie”.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca – jak wynika z postanowień (…) – wynajmuje a Najemca bierze w najem Lokal wraz z Komórką lokatorską. W tym przypadku nie mamy do czynienia z przeniesieniem prawa do dysponowania Przedmiotem Najmu „jak właściciel”. Świadczenie to nie stanowi zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług dostawy towarów, lecz świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Z przedstawionego opisu usługi oraz zgromadzonych w toku postępowania dokumentów wynika, że Wnioskodawca planuje wynajem lokalu wraz z komórką lokatorską na zasadach najmu długoterminowego podmiotom gospodarczym na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, np. prowadzenie biura przez Najemcę w lokalu. Lokale będą mieć charakter mieszkalny – umożliwiający stały pobyt ludzi i zaspokajanie ich potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca będzie zawierał umowy z Najemcami, które obejmować będą lokal mieszkalny i komórkę lokatorską wpisane w jednej księdze wieczystej. Przy wydawaniu lokalu wraz z komórką lokatorską Wnioskodawca będzie przedstawiać Najemcy protokół zdawczo-odbiorczy, natomiast przy odbiorze – protokół zdawczo-odbiorczy – zwrot przedmiotu najmu. Z umowy najmu zawieranej pomiędzy Wnioskodawcą a Najemcą wynika, że Najemca zobowiązany będzie do opłaty miesięcznego czynszu najmu z tytułu Przedmiotu Najmu. Najemca, nie później niż na trzy miesiące przed upływem okresu obowiązywania umowy uprawniony będzie do złożenia Wynajmującemu oświadczenia o chęci przedłużenia umowy. Przedłużenie umowy będzie wymagało pisemnego potwierdzenia Wynajmującego złożonego w terminie 30 dni od daty otrzymania oświadczenia Najemcy. W takim przypadku umowa po upływie roku jej obowiązywania, ulegnie przedłużeniu na czas nieokreślony. Najemca – jak wskazano w umowie – odpowiada za Przedmiot Najmu w zakresie określonym w art. 681 k.c. oraz zobowiązany jest utrzymać Przedmiot Najmu w stanie zgodnym z jego przeznaczeniem i umówionym użytkiem oraz korzystać z Przedmiotu Najmu w sposób zgodny z ustalonym sposobem użytkowania lokalu. Tytułem zabezpieczenia należytego wykonania Umowy, Najemca zobowiązany będzie do wpłacenia Wynajmującemu kaucji w ustalonej kwocie.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, na podstawie umowy najmu udostępnia lokal mieszkalny wraz z komórką lokatorską podmiotowi gospodarczemu, na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Najemcy np. prowadzenie biura przez Najemcę w lokalu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z tytułem, Sekcja L Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI". W ramach tej sekcji mieści się:

- kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,

- wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych,

- usługi agencji nieruchomości,

- usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie (włączając usługi w zakresie wyceny).

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 68 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI".

Na podstawie wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) dział ten obejmuje:

- usługi wynajmujących, agentów i/lub maklerów w zakresie: kupna lub sprzedaży nieruchomości, wynajmowania nieruchomości oraz pozostałe usługi związane z nieruchomościami, takie jak: wycena nieruchomości; usługi te mogą być prowadzone na własnej lub dzierżawionej nieruchomości lub na zlecenie,

- realizację projektów budowlanych, na użytek własny lub na wynajem,

- zarządzanie nieruchomościami.

Uwzględniając powyższe, będąca przedmiotem analizy usługa wynajmu lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich komórkami lokatorskimi na rzecz podmiotu gospodarczego na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Najemcy, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 68 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI".

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Usługa będąca przedmiotem wniosku mieści się w dziale 68 PKWiU i nie została wymieniona, jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja usługi, lub

- stawka podatku właściwa dla usługi lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

Odwołanie zgodnie z art. 42g ust. 4 ustawy, można złożyć wyłączne za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem konta/wyznaczając użytkownika konta organizacji w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).