📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 11 marca 2024 r. (data wpływu 11 marca 2024 r.), uzupełnionego pismami: z dnia 24 kwietnia 2024 r. (data wpływu 24 kwietnia 2024 r.), z dnia 31 maja 2024 r. (data wpływu 31 maja 2024 r.) oraz z dnia 12 czerwca 2024 r. (data wpływu 12 czerwca 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – udostępnienie do tymczasowego korzystania Domu wraz z prawem parkowania samochodu (miejsce postojowe)
Opis świadczenia: Wnioskodawca zamierza świadczyć usługę polegającą na udostępnieniu do tymczasowego korzystania Domu wraz z prawem parkowania samochodu (miejsce postojowe). Klientami będą osoby fizyczne zamawiające pobyt w Domu w celach rekreacyjno-konsumenckich. Dom wybudowany będzie (…) i mieścił się będzie w klasie (…). Najbardziej typową sytuacją będzie (…) pobyt klientów. Dom będzie w pełni umeblowany, wyposażony i przygotowany na pobyt osób. Poza wykończeniem łazienek/ubikacji (zabudowa sanitarna, szafki łazienkowe, lustra, wanna/prysznic) oraz kuchni (typowa zabudowa kuchenna, szafki, blaty, umywalka, zmywarka, lodówka, kuchenka), Dom będzie posiadał szafy, szafki, łóżka, stoły, stoliki, krzesła, półki, oprawę okienną (zasłony lub żaluzje) a także (…). Na wyposażenie Domu składać się będzie również komplet zastawy kuchennej, pościele, ręczniki, suszarka, sprzęt ogrodowy jak również elementy dekoracyjne takie jak obrazy, wazony etc. Dom nie będzie posiadać recepcji. Wnioskodawca nie planuje pobierać kaucji od klientów. Z tytułu świadczenia przedmiotowych usług Wnioskodawca będzie pobierał jednorazowe wynagrodzenie, które będzie obejmować: udostępnienie do tymczasowego korzystania Domu, koszty związane z dostawą mediów, dostęp do Wi-Fi, prawo parkowania samochodu (miejsce parkingowe). Wynagrodzenie będzie obliczane (…). Klienci podróżujący samochodem – jako jednym z najpopularniejszych środków transportu w czasie podróży – nie zdecydują się na tymczasowe korzystanie z Domu, bez prawa do korzystania z miejsca parkingowego. Udostępnienie miejsca parkingowego niejako warunkuje zakwaterowanie w Domu, tym bardziej, że budynek zlokalizowany będzie w (…), gdzie dojazd innym środkiem transportu może być utrudniony bądź nawet niemożliwy. Nie będzie możliwości wyboru opcji opłaty bez parkingu. Nie będzie też dodatkowej opłaty za „korzystanie z parkingu”. Parking jest wliczony w cenę (stawkę dzienną) pobytu w Domu, nawet w przypadku, gdy Klient nie będzie z niego korzystał.
Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 55
Stawka podatku od towarów i usług: 8%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy i poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 11 marca 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono pismami: z dnia 24 kwietnia 2024 r. (data wpływu 24 kwietnia 2024 r.), z dnia 31 maja 2024 r. (data wpływu 31 maja 2024 r.) oraz z dnia 12 czerwca 2024 r. (data wpływu 12 czerwca 2024 r.) o informację, że Wnioskodawca założył konto organizacji w e-Urzędzie Skarbowym oraz została udzielona zgoda na doręczenia elektroniczne, doprecyzowanie przedmiotu wniosku oraz stosowne dokumenty.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia
Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi polegające na odpłatnym umożliwieniu osobom trzecim tymczasowego korzystania z należącej do niego nieruchomości, w szczególności zaś do korzystania z noclegów w nieruchomości (dalej Usługa). W tym celu Wnioskodawca przeprowadzi proces budowlany, w ramach którego na własnej nieruchomości gruntowej (…) wybuduje budynek o charakterze (…) (dalej Dom) celem świadczenia Usługi.
Dom będzie składał się z lokali lub pokoi, w pełni umeblowanych, wyposażonych i przygotowanych na pobyt osób. Docelowymi klientami mogą być podatnicy VAT (podatek od towarów i usług) lub osoby niebędące podatnikami VAT (dalej Klienci).
Wnioskodawca będzie świadczył Usługę w sposób profesjonalny, tzn.:
- będzie prowadził rezerwację Domu lub jego części (lokali lub pokoi) za pośrednictwem (…),
- Usługi będą świadczone przez okres/okresy umówione między stronami, jednak przeważać będą okresy (…),
- odpłatność będzie obliczana jako (…),
- odpłatność będzie uwzględniała koszty związane z dostawą mediów oraz dostęp do Wi-Fi,
- w ramach Usługi będzie również prawo parkowania samochodu (miejsce parkingowe),
- dodatkowo (…).
Powyższa Usługa będzie świadczona kompleksowo, tzn. nie będzie możliwości wyboru np. opcji opłaty bez parkingu, nie będzie też dodatkowej opłaty za „korzystanie z parkingu” etc.
Dom nie będzie posiadać recepcji. Wnioskodawca nie planuje pobierać kaucji od Klientów w związku ze świadczoną usługą.
KLASYFIKACJA – JEDNA USŁUGA (przedstawiona przez Wnioskodawcę)
W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) jedno świadczenie opodatkowane VAT występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Jest tak również, jeżeli jedno lub kilka świadczeń należy uznać za świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenie lub świadczenia stanowią świadczenie lub świadczenia dodatkowe, traktowane z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego (zob. np. wyroki z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C- 392/11; z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05; z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C- 461/08; z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C- 349/96; z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C- 502/09).
Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia. Jednym z decydujących czynników uznania usługi za „świadczenie kompleksowe” jest zatem także to, czy przeciętny konsument (tj. przeciętny klient) postrzega otrzymane świadczenie jako wiele niezależnych świadczeń, czy też jedno pojedyncze świadczenie. Cechą charakterystyczną jednego świadczenia złożonego jest nierozerwalność jego poszczególnych elementów. Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zalety właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa TSUE jedno świadczenie złożone występuje zatem wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu.
Świadczenia składające się na Usługę, tj. udostępnienie do tymczasowego korzystania Domu (lub jego części) oraz udostępnienie miejsca parkingowego, będą ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc będą tworzyły z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Łącznie te dwa elementy umożliwiają zaspokojenie oczekiwań Klienta. W ocenie Wnioskodawcy, razem składają się one na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu – świadczenie kompleksowe obejmujące zapewnienie noclegu/korzystanie z Domu (lub jego części).
Celem Klientów oferowanej usługi jest skorzystanie z noclegu w oferowanych pomieszczeniach Domu (lub ich częściach) wraz z prawem do używania miejsca parkingowego. Z całą pewnością celem samym w sobie nie jest nabycie usługi parkingu (usługa taka nie będzie zresztą oferowana). Parking jest wliczony w cenę (stawkę dzienną) pobytu w Domu, nawet w przypadku gdy Klient nie będzie z niego korzystał.
Należy również dodać, że udostępnienie miejsca parkingowego niejako warunkuje zatem samo zakwaterowanie w Domu, tym bardziej, że Dom – jak wskazał Wnioskodawca – zlokalizowany jest (…), gdzie dojazd innym środkiem transportu może być utrudniony bądź nawet niemożliwy. Zatem usługa polegająca na udostępnieniu do tymczasowego korzystania Domu wraz z udostępnieniem miejsca parkingowego, w tym konkretnym przypadku stanowi jedno świadczenie kompleksowe. Przy czym stwierdzić należy, że w opisanym świadczeniu kompleksowym elementem dominującym jest usługa udostępnienia do tymczasowego korzystania Domu, a udostępnienie miejsca parkingowego ma charakter pomocniczy względem elementu dominującego.
KLASYFIKACJA – PKWiU 2015 (przedstawiona przez Wnioskodawcę)
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, do celów opodatkowania podatkiem VAT w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).
Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych PKWiU, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem. Zgodnie z tytułem grupowania 55 sekcji I Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM I USŁUGI GASTRONOMICZNE”.
Stosownie do wyjaśnień do PKWiU 2015, sekcja ta obejmuje:
- usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,
- usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,
- usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,
- usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,
- tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,
- usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu,
- usługi gastronomiczne,
- usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
- usługi stołówkowe,
- usługi przygotowywania i podawania napojów.
Sekcja ta nie obejmuje:
- gotowej żywności łatwo psującej się, takiej jak: kanapki, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,
- sprzedaży detalicznej żywności, sklasyfikowanej w dziale 47,
- wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1,
- usług dyskotek i sal tanecznych (z wyłączeniem serwujących napoje), sklasyfikowanych w 93.29.19.0.
W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”. Zgodnie z wyjaśnieniami do PKWiU, dział ten obejmuje:
- usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,
- usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.
Dział ten nie obejmuje:
- usług w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.
W tym miejscu Wnioskodawca odniósł się do samego pojęcia „zakwaterowanie”. W związku z tym, że nie zostało ono zdefiniowane w ustawie, przy ustalaniu jego zakresu znaczeniowego należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, „zakwaterować” znaczy „przydzielić komuś miejsce czasowego zamieszkania”. Z kolei „zakwaterować się” znaczy „zamieszkać gdzieś tymczasowo”.
Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca zamierza świadczyć usługę polegającą na udostępnieniu do tymczasowego korzystania Domu (lub jego części), w szczególności zaś do korzystania z noclegów w nieruchomości, wraz z udostępnianiem miejsca parkingowego Klientom, którymi mogą być wszelakie osoby zainteresowane noclegiem/spędzaniem czasu w Domu i jego okolicy. Dom zlokalizowany będzie (…). Budynek mieści się w (…). Klientami nabywającymi usługę związaną z noclegiem mogą być turyści, ale także jakiekolwiek inne osoby chcące skorzystać z domu noclegu i jego przynależności.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić – zdaniem Wnioskodawcy – że dział PKWiU 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” jest klasyfikacją najbardziej odzwierciedlającą opisane powyżej świadczenie, ponieważ ww. Usługa ma charakter tymczasowy, nie jest związana z pobytem stałym i nie jest świadczona w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Klientów.
KLASYFIKACJA – STAWKA VAT (określona przez Wnioskodawcę)
Zgodnie z ustawą, stawki podatku są ustalane następująco:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 ustawy, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 , art. 120 ust. 2 i 3 ustawy oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
-
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
-
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”.
W związku z powyższym, dla usługi kompleksowej będącej przedmiotem analizy, która w ocenie Wnioskodawcy mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”, ustawodawca w ustawie przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy.
W piśmie z dnia 31 maja 2024 r., Wnioskodawca odpowiedział na zadane przez tutejszy organ pytania (mające na celu skonkretyzowanie przedmiotu wniosku) w następujący sposób:
1. Czy Wnioskodawca będzie udostępniał do korzystania:
a) cały „dom”,
czy
b) jeden lokal,
czy
c) jeden pokój?
Należało wskazać jedną opcję.
Odp. „Treść Wezwania stawia Wnioskodawcę przed koniecznością dokonania wyboru jednej z opcji wskazanych przez Państwa Organ. Czyniąc zatem zadość Państwa żądaniu a jednocześnie w trosce o precyzyjne przedstawienie przedmiotu przyszłej działalności Wnioskodawcy (a tym samym opcji najdalej idącej) wyjaśniamy, że przedmiotem udostępnienia do korzystania będzie cały Dom”.
2. Jeżeli Wnioskodawca będzie udostępniał cały dom, proszę wskazać:
a) wielkość domu oraz z ilu i jakich pomieszczeń będzie się on składał?
Odp. „Wyjaśniamy, że Dom (…)”.
b) co dokładnie będzie wchodzić w skład jego wyposażenia? Należy wskazać rodzaj umeblowania i wyposażenia znajdującego się w ww. domu;
Odp. „Wyjaśniamy, że (…)”.
c) czy w udostępnionym domu klient (nabywca świadczenia) będzie mógł wstawić swoje meble i inne wyposażenie?
Odp. „Wyjaśniamy, że Klient nie będzie mógł do Domu wstawiać własnych mebli lub wyposażenia domu”.
3. Jeżeli Wnioskodawca będzie udostępniał jeden, konkretny lokal, proszę wskazać:
a) jaki jeden konkretny lokal będzie przedmiotem udostępnienia – proszę podać jego wielkość oraz z ilu i jakich pomieszczeń będzie się on składał?
b) co dokładnie będzie wchodzić w skład jego wyposażenia? Należy wskazać rodzaj umeblowania i wyposażenia znajdującego się w ww. lokalu;
c) czy w udostępnionym lokalu klient (nabywca świadczenia) będzie mógł wstawić swoje meble i inne wyposażenie?
Odp. „nie dotyczy”.
4. Jeżeli Wnioskodawca będzie udostępniał jeden, konkretny pokój, proszę wskazać:
a) co dokładnie będzie wchodzić w skład jego wyposażenia? Należy wskazać rodzaj umeblowania i wyposażenia znajdującego się w ww. pokoju;
b) czy w udostępnionym pokoju klient (nabywca świadczenia) będzie mógł wstawić swoje meble i inne wyposażenie?
Odp. „nie dotyczy”.
5. Kto będzie klientem Wnioskodawcy? Proszę podać jedną grupę odbiorców, np. osoby fizyczne będące turystami, osoby fizyczne będące pracownikami sezonowymi, firmy dla swoich pracowników itp.
Należało wskazać jedną konkretną grupę odbiorców.
Odp. „Ponownie, Wezwanie stawia Wnioskodawcę przed koniecznością dokonania wyboru jednej grupy odbiorców usługi. Wyjaśniamy zatem, że klientami będą osoby fizyczne, które zamówią pobyt w Domu w celach rekreacyjno-konsumenckich (tzn. niezwiązanych z prowadzeniem w Domu działalności gospodarczej)”.
6. Na jaki okres dom/lokal/pokój będzie udostępniony przez Wnioskodawcę klientowi? – należało wskazać jedną konkretną sytuację, która odnosi się do świadczenia będącego przedmiotem wniosku;
Odp. „Wyjaśniamy, że świadczenie będące przedmiotem wniosku będzie trwało przez okres zamówiony przez konkretnego odbiorcę/klienta. Typowo będzie to okres (…)”.
7. Na jaki okres Wnioskodawca zawrze umowę z klientem? – należało wskazać jedną konkretną sytuację, która odnosi się do świadczenia będącego przedmiotem wniosku;
Odp. „Wyjaśniamy, że umowa z odbiorcą/klientem będzie zawierana na okres równy okresowi zamówionego pobytu odbiorcy/klienta w Domu”.
8. Jaki będzie okres wypowiedzenia umowy? – należało wskazać jedną konkretną sytuację, która odnosi się do świadczenia będącego przedmiotem wniosku;
Odp. „Wyjaśniamy, że nie przewiduje się żadnych okresów wypowiedzenia”.
9. Czy to Wnioskodawca będzie podejmował decyzję, który lokal/pokój zostanie udostępniony danemu klientowi, czy to klient będzie wybierał lokal/pokój z oferty Wnioskodawcy?
Odp. „Pytanie jest bezprzedmiotowe wobec odpowiedzi na pytanie nr 1. Niemniej, wyjaśniamy, że po udostępnieniu Domu klientowi, Wnioskodawca nie będzie ingerował w sposób używania Domu przez klienta (z zastrzeżeniem przestrzegania regulaminu)”.
10. W jaki sposób będzie skalkulowane wynagrodzenie Wnioskodawcy? Od jakich czynników uzależniona będzie wysokość tego wynagrodzenia?
Odp. „Wyjaśniamy, że wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie obliczane (…)”.
11. Proszę szczegółowo opisać, na czym będzie polegało wykonywane przez Wnioskodawcę sprzątanie?
Odp. „Wyjaśniamy, że sprzątanie będzie obejmowało standardowe czynności usługi sprzątania tj. (…)”.
12. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że „odpłatność będzie uwzględniała koszty związane z dostawą mediów oraz dostęp do Wi-Fi” proszę wskazać, o jakich konkretnie mediach mowa?
Odp. „Wyjaśniamy, że media oznaczają dostęp do wody, kanalizacji, ogrzewania oraz prądu”.
13. W jaki sposób, na jakiej podstawie następuje wyliczenie (ustalanie) kosztów zużycia wskazanych w odpowiedzi na pytanie 12 mediów? Czy np. według liczników, powierzchni, ilości osób itp.? Należy szczegółowo opisać.
Odp. „Wyjaśniamy, że koszty zużycia mediów wynikają z umów z dostawcami mediów:
- woda – opłata według faktycznego zużycia wody,
- kanalizacja – opłata według cennika dostawcy,
- prąd – opłata według faktycznego zużycia prądu,
- ogrzewanie – ogrzewanie pompą ciepła działającą na prąd (zatem opłata za zużycie prądu)”.
14. W przypadku, gdy koszt zużycia mediów będzie wyliczany na podstawie liczników, należy wskazać:
a) czy liczniki umieszczone będą w udostępnianym domu/lokalu/pokoju?
b) czy przed zawarciem umowy na świadczenia będące przedmiotem wniosku i po zakończeniu tej umowy jej strony spiszą stan liczników w udostępnianym domu/lokalu/pokoju?
Odp. „Wyjaśniamy, że liczniki będą umieszczone na nieruchomości, ale będą dla klienta niedostępne.
Wyjaśniamy, że liczniki nie będą spisywane, gdyż klient opłaca (`(...)`) bez względu na zużycie mediów”.
15. Czy klient będzie miał możliwość zawarcia umowy z innymi dostawcami/ świadczeniodawcami mediów?
Odp. „Wyjaśniamy, że klient nie ma uprawnień ani możliwości zawierania własnych umów z dostawcami mediów do Domu”.
16. Za jaki okres (dzień, tydzień, miesiąc itd.), klient będzie zobowiązany do płacenia wynagrodzenia Wnioskodawcy?
Odp. „Wyjaśniamy, że klient będzie opłacał wynagrodzenie za korzystanie z Domu w formie jednej opłaty obejmującej cały okres pobytu”.
17. W jaki sposób klienci będą mogli dowiedzieć się o możliwości udostępnienia przez Wnioskodawcę domu/lokalu/pokoju?
Odp. „Wyjaśniamy, że Wnioskodawca będzie udostępniał informację o Domu (…) i to będzie główne źródło informacji dla klientów”.
18. Czy wszyscy korzystający z budynku będą korzystać z niego i z udostępnionego lokalu/pokoju na takich samych warunkach? Jeżeli nie, należało wskazać różnice i z czego one wynikają;
Odp. „Wyjaśniamy, że wszyscy klienci będą podczas korzystania z Domu traktowani równo (na takich samych warunkach) i będą zobowiązani do przestrzegania tego samego regulaminu”.
19. Czy korzystający będą mieli jakieś obowiązki w związku z korzystaniem z domu/lokalu/pokoju? Jeżeli tak, proszę wskazać i opisać te obowiązki;
Odp. „Wyjaśniamy, że obowiązkiem klienta jest zaplata wynagrodzenia oraz przestrzeganie regulaminu.
Treść regulaminu została dołączona do niniejszej odpowiedzi w formie załącznika”.
20. Czy wszyscy korzystający z budynku i z udostępnionego lokalu/pokoju będą mieli te same obowiązki (wskazane w odpowiedzi na pytanie 19)? Jeżeli nie, należy wskazać różnice i z czego one wynikają;
Odp. „Wyjaśniamy, że wszyscy klienci będą mieli takie same obowiązki”.
21. Kto, Wnioskodawca czy klient, będzie odpowiedzialny (np. materialnie) za wyposażenie domu/lokalu/pokoju? Na czym ta odpowiedzialność będzie polegała i co będzie ona obejmowała?
Odp. „Wyjaśniamy, że klient ponosi pełną odpowiedzialność materialną za wszelkiego rodzaju uszkodzenia, zniszczenia przedmiotów wyposażenia i urządzeń technicznych Domu zaistniałych podczas pobytu, czy to z winy umyślnej lub nieumyślnej.
Jest to odpowiedzialność odszkodowawcza tzn. klient odpowiada gdy:
- szkodę wyrządził samodzielnie lub osoby za które ponosi odpowiedzialność np. dzieci oraz
- szkoda wynika z okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność zgodnie z kodeksem cywilnym”.
Wnioskodawca wyjaśnił także, że będzie udostępniał Dom korzystając (…). W nielicznych przypadkach umowa z klientem będzie zawierana przez Wnioskodawcę bezpośrednio.
Wraz z ww. pismem Wnioskodawca przesłał następujące dokumenty:
(…)
W piśmie z dnia 12 czerwca 2024 r., Wnioskodawca odpowiedział na zadane przez tutejszy organ pytania (mające na celu skonkretyzowanie przedmiotu wniosku) w następujący sposób:
1. Na jaki okres Dom będzie udostępniony przez Wnioskodawcę klientowi? – należy wskazać ilość dni.
Odp. „Dni pobytu
(…), Wnioskodawca wskazuje, że najbardziej typową sytuacją będzie pobyt (…)”.
2. Na jaki okres Wnioskodawca zawrze umowę z klientem? – należy wskazać ilość dni.
Odp. „Dni umowy
(…) najbardziej typową sytuacją będzie zawarcie umowy na okres (…)”.
3. Czy sprzątanie będzie świadczone podczas pobytu w Domu klienta? Jeżeli nie, w jakim okresie?
Odp. „Sprzątanie
Sprzątanie Domu będzie odbywało się po zakończeniu pobytu danego klienta”.
W ww. piśmie Wnioskodawca potwierdził także, że „(…) przedłożone dotychczas dokumenty ((…)) są rzeczywistymi dokumentami, jakimi będzie się posługiwał przy świadczeniu usługi. Celem tych dokumentów jest uregulowanie praw i obowiązków Wnioskodawcy oraz przyszłych klientów”.
(`(...)`)
Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)
Na wstępie należy zaznaczyć, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.
Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem kompleksowym, powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Z kolei czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.
Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.
Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96, Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.
Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:
- w wyroku z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (pkt 22 wyroku),
- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11, Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).
Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).
Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira, ECLI:EU:C:2020:855, wskazując, że: „Wskazówką świadczącą o nieistnieniu jednego świadczenia złożonego jest niezależna dostępność świadczeń. Okoliczność, że świadczenia są dostępne niezależnie od siebie, wskazuje w świetle orzecznictwa Trybunału na istnienie kilku niezależnych w rozumieniu przepisów o VAT (23). Jeżeli natomiast świadczeniobiorca nie może otrzymać jednego elementu świadczenia bez innego, przemawia to za jednym świadczeniem złożonym (24)”. Rzecznik Generalna stwierdziła także, że: „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Ponadto Rzecznik Generalna zauważyła, że: „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31). Odrębna wycena może bowiem w indywidualnych przypadkach polegać też tylko na wewnętrznym wyliczaniu świadczeniodawcy”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19, ECLI:EU:C:2021:167.
Jednym z decydujących czynników uznania usługi za „świadczenie kompleksowe” jest zatem także to, czy przeciętny konsument (tj. przeciętny świadczeniobiorca) postrzega otrzymane świadczenie jako wiele niezależnych świadczeń, czy też jedno pojedyncze świadczenie. Kluczowym kryterium w tym przypadku jest powszechny odbiór, a więc to, co rozumie pod tym ogół ludności. Cechą charakterystyczną jednego świadczenia kompleksowego jest nierozerwalność jego poszczególnych elementów. Również w sytuacji, gdy świadczeniobiorca nie może otrzymać jednego elementu świadczenia bez innego, przemawia to za jednym świadczeniem kompleksowym. Ponadto wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia kompleksowego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji. Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia kompleksowego. W świetle orzecznictwa TSUE jedno świadczenie kompleksowe występuje zatem wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu.
Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.
Jak wynika z treści wniosku i jego uzupełnień, Wnioskodawca zamierza świadczyć usługę udostępnienia do tymczasowego korzystania Domu wraz z prawem parkowania samochodu (miejsce postojowe) na rzecz osób fizycznych, które zamówią pobyt w Domu w celach rekreacyjno-konsumenckich – klientów. Najbardziej typową sytuacją będzie pobyt (…). Wynagrodzenie będzie obejmować: udostępnienie do tymczasowego korzystania z Domu, koszty związane z dostawą mediów, dostęp do Wi-Fi, prawo parkowania samochodu (miejsce parkingowe). Jak wskazał Wnioskodawca, dodatkowo (…).
Klient będzie opłacał wynagrodzenie za korzystanie z Domu w formie jednej opłaty obejmującej cały pobyt. Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie obliczane (…), nawet w przypadku gdy Klient nie będzie z niego korzystał. Jak wskazał Wnioskodawca, udostępnienie miejsca parkingowego niejako warunkuje samo zakwaterowanie w Domu, który zlokalizowany będzie (…), gdzie dojazd innym środkiem transportu może być utrudniony bądź nawet niemożliwy. Zatem nie będzie możliwości wyboru opcji opłaty bez parkingu, nie będzie też dodatkowej opłaty za „korzystanie z parkingu”. Powyższe potwierdza treść przesłanych w sprawie dokumentów.
Co ważne, jak wskazał Wnioskodawca, celem Klientów oferowanej usługi będzie skorzystanie z noclegu w oferowanym Domu wraz z prawem do używania miejsca parkingowego. Z całą pewnością celem samym w sobie nie będzie nabycie usługi parkingu (usługa taka nie będzie zresztą oferowana).
Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, uwzględniając opis zawarty we wniosku oraz jego uzupełnieniach, należy wskazać, że usługi składające się na świadczenie, tj. udostępnienie do tymczasowego korzystania Domu oraz prawo do korzystania z parkingu (udostępnienie miejsca parkingowego), będą ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc będą tworzyły z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Łącznie te dwa elementy umożliwią zaspokojenie oczekiwań klienta. Niewątpliwie czynności te mogą stanowić w określonych warunkach świadczenia odrębne, niemniej jednak, w analizowanych okolicznościach odrębne nabycie jednej z usług – czy to tymczasowego korzystania z Domu, czy to udostępnienia miejsca parkingowego – będzie w przedmiotowej sprawie niemożliwe. Zaznaczenia wymaga, że klienci podróżujący samochodem – jako jednym z najpopularniejszych środków transportu w czasie podróży – nie zdecydują się na tymczasowe korzystanie z Domu, bez prawa do korzystania z miejsca parkingowego. Udostępnienie miejsca parkingowego niejako warunkuje zatem samo zakwaterowanie w domu, tym bardziej, że budynek – jak wskazał Wnioskodawca – zlokalizowany będzie (…), gdzie dojazd innym środkiem transportu może być utrudniony bądź nawet niemożliwy.
Zatem usługa polegająca na udostępnieniu do tymczasowego korzystania Domu wraz z prawem parkowania samochodu (miejsce postojowe), w tym konkretnym przypadku – ze względu na indywidualne zależności – stanowić będzie jedno świadczenie kompleksowe. Przy czym stwierdzić należy, że w opisanym świadczeniu kompleksowym elementem dominującym będzie usługa udostępnienia do tymczasowego korzystania Domu, a udostępnienie miejsca parkingowego będzie miało charakter pomocniczy względem elementu dominującego.
W związku z powyższym, w dalszej części decyzji tutejszy organ określi klasyfikację/stawkę podatku dla usługi udostępnienia do tymczasowego korzystania Domu, jako elementu dominującego.
Uzasadnienie klasyfikacji usługi
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.
Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).
Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:
- niniejszych zasad metodycznych,
- uwag do poszczególnych sekcji,
- schematu klasyfikacji.
Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:
- symbole grupowań,
- nazwy grupowań.
Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.
W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:
- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.
Zgodnie z tytułem Sekcji I Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM I USŁUGI GASTRONOMICZNE”.
Stosownie do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), sekcja I obejmuje:
- usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,
- usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,
- usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,
- usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,
- tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,
- usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu,
- usługi gastronomiczne,
- usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
- usługi stołówkowe,
- usługi przygotowywania i podawania napojów.
Sekcja ta nie obejmuje:
- gotowej żywności łatwo psującej się, takiej jak: kanapki, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,
- sprzedaży detalicznej żywności, sklasyfikowanej w dziale 47,
- wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1,
- usług dyskotek i sal tanecznych (z wyłączeniem serwujących napoje), sklasyfikowanych w 93.29.19.0.
W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”.
Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU), dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” obejmuje:
- usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,
- usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.
Dział ten nie obejmuje:
- usług w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.
W tym miejscu należy odnieść się do samego pojęcia „zakwaterowanie”. W związku z tym, że nie zostało ono zdefiniowane w ustawie, przy ustalaniu jego zakresu znaczeniowego należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, „zakwaterować” znaczy „przydzielić komuś miejsce czasowego zamieszkania”. Z kolei „zakwaterować się” znaczy „zamieszkać gdzieś tymczasowo”.
Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca zamierza świadczyć usługę polegającą na udostępnieniu do tymczasowego korzystania Domu wraz z udostępnianiem miejsca parkingowego, klientom, którymi będą osoby fizyczne zamawiające pobyt w Domu w celach rekreacyjno-konsumenckich. Dom wybudowany będzie (…) i mieścił się będzie w klasie (…).
Wnioskodawca będzie udostępniał Dom korzystając (…). Najbardziej typową sytuacją będzie (…) pobyt klientów. Dom będzie w pełni umeblowany, wyposażony i przygotowany na pobyt osób. Poza wykończeniem łazienek/ubikacji (zabudowa sanitarna, szafki łazienkowe, lustra, wanna/prysznic) oraz kuchni (typowa zabudowa kuchenna, szafki, blaty, umywalka, zmywarka, lodówka, kuchenka), Dom będzie posiadał szafy, szafki, łóżka, stoły, stoliki, krzesła, półki, oprawę okienną (zasłony lub żaluzje) a także (…). Na wyposażenie Domu składać się będzie również komplet zastawy kuchennej, pościele, ręczniki, suszarka, sprzęt ogrodowy jak również elementy dekoracyjne takie jak obrazy, wazony, etc. Wynagrodzenie będzie obejmować: udostępnienie do tymczasowego korzystania Domu, koszty związane z dostawą mediów, dostęp do Wi-Fi, prawo parkowania samochodu (miejsce parkingowe). Dom nie będzie posiadać recepcji. Wnioskodawca nie planuje pobierać kaucji od klientów w związku z wykonywanym świadczeniem.
Wnioskodawca będzie pobierał jednorazowe wynagrodzenie, które będzie obliczane (…). Będzie ono obejmować w szczególności: prawo do tymczasowego korzystania z Domu, koszty związane z dostawą mediów, całodobowy dostęp do Wi-Fi, prawo do parkowania samochodu (miejsce parkingowe).
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dział PKWiU 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” jest klasyfikacją najbardziej odzwierciedlającą opisane powyżej świadczenie, ponieważ ma ono charakter tymczasowy, nie jest związane z pobytem stałym i nie będzie świadczone w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych klientów.
Zatem z uwagi na swoją specyfikę, będąca przedmiotem wniosku kompleksowa usługa – udostępnienie do tymczasowego korzystania z Domu wraz z prawem do parkowania samochodu (miejsce parkingowe) – spełni kryteria i posiadać będzie właściwości dla usług objętych działem PKWiU 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”.
Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.
Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347 i 641) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
-
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
-
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”.
W związku z powyższym, dla usługi kompleksowej będącej przedmiotem analizy, która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”, ustawodawca w ustawie przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy i poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczeń kompleksowych tożsamych pod każdym względem ze świadczeniem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostanie wykonane w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
- świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).
WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:
-
następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo
-
wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1
- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).
WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do świadczenia kompleksowego będącego przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:
- klasyfikacja towaru/usługi, lub
- stawka podatku właściwa dla towaru/usługi lub
- podstawa prawna stawki podatku
staje się niezgodna z tymi przepisami.
Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.
Jak stanowi art. 42g ust. 4 ustawy, odwołanie od niniejszej decyzji należy złożyć za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy[1] na stronie https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.
W myśl art. 18 ust. 2 ustawy zmieniającej, ww. art. 42g ust. 4 ustawy stosuje się do postępowań w sprawie odwołań od rozstrzygnięć w sprawie WIS wszczętych od dnia 1 lipca 2024 r. [2]
Powyższe oznacza, że wyłącznie do dnia 30 czerwca 2024 r. odwołanie można złożyć papierowo na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. Jeżeli jednak odwołanie wpłynie do tutejszego organu w dniu 1 lipca 2024 r. lub później, to w celu prawidłowego procedowania postępowania odwoławczego, wymagane jest założenie przez Stronę konta w e-US oraz wyrażenie zgody na doręczania pism na to konto.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).
[1]Zgodnie z art. 42g ust. 4 ustawy, pisma w sprawie WIS składa się i doręcza wyłącznie za pośrednictwem konta w e-Urzędzie Skarbowym (…). Przepis ten został wprowadzony ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 1598), zwaną dalej ustawą zmieniającą.
[2] Za datę wszczęcia postępowania uznaje się datę doręczenia żądania organowi podatkowemu (art. 165 § 3 Ordynacji podatkowej) lub dzień wystawienia dowodu otrzymania, o którym mowa w art. 41 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych w przypadku żądania wniesionego na adres do doręczeń elektronicznych (art. 165 § 3b Ordynacji podatkowej).