0115-KDST1-2.440.3.2024.3.PSZ

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”, po rozpatrzeniu wniosku (`(...)`) z dnia 10 stycznia 2024 r. (data wpływu), uzupełnionego pismami z dnia 5 lutego 2024 r. (data wpływu), 12 lutego 2024 r. (data wpływu), 27 lutego 2024 r. (data wpływu 29 lutego 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – „Płyta (`(...)`) do wykonywania ogrzewania podpodłogowego”

Opis towaru: płyta (`(...)`) do wykonywania ogrzewania i chłodzenia podpodłogowego, których głównym elementem jest (`(...)`), wymiary płyt (`(...)`)

Rozstrzygnięcie: CN 39

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu 5 lutego 2024 r., 12 lutego 2024 r. oraz 29 lutego 2024 r., w zakresie sklasyfikowania towaru: „Płyta (`(...)`) do wykonywania ogrzewania podpodłogowego” na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

Opis Płyt (`(...)`) oraz (`(...)`) do wykonywania ogrzewania i chłodzenia podpodłogowego (…).

Płyty (`(...)`) o grubości od (`(...)`) sklejone jednostronnie z (`(...)`) (ekran cieplny) mają zastosowanie w budownictwie do układania podłóg systemowych (ogrzewanie podpodłogowe).

Głównym elementem płyty jest (`(...)`) o wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niż (`(...)`), norma zharmonizowana: (`(...)`)

Proces produkcji polega (`(...)`).

Przedmiotem wniosku jest płyta (`(...)`) w dwóch wariantach: (`(...)`) oraz (`(...)`) (jako akcesorium do połączenia systemu) które stanowią jeden system do ogrzewania podpodłogowego. Niemożliwym jest poprawne ułożenie systemu ogrzewania podpodłogowego bez umieszczenia obydwóch płyt.

Płyty będą sprzedawane razem jako jeden system w standardowym stosunku 85 % do 15 % (85% zestawu płyt (`(...)`) oraz 15% płyt (`(...)`)).

Nie ma możliwości prawidłowego ułożenia systemu bez zastosowania dwóch płyt - (`(...)`) oraz (`(...)`). Nie ma możliwości zakupu płyty (`(...)`) bez zakupu płyty (`(...)`). System ułożenia prawidłowej podłogi wymaga, aby użyć obydwu rodzajów płyt (składających się na jeden system).

Płyty (`(...)`) i (`(...)`) pakowane są po (`(...)`) sztuk, czyli (`(...)`) tj. jedna paczka (…).

(`(...)`)

Podstawowym sposobem obliczania ceny będzie cena metra kwadratowego (zł/m2). Niestety koszt produkcji płyty (`(...)`) jest blisko dwukrotnie wyższy, stąd w przypadku wystawiania paragonu lub faktury dla odbiorcy/klienta widnieć będą dwie pozycje (1. Płyta (`(...)`) oraz 2. Płyta (`(...)`)).

Wnioskodawca nadmienia również, że płyta (`(...)`) i (`(...)`) to dokładnie taka sama płyta, która składa się ze (`(...)`) oraz jednostronnie sklejonego (`(...)`). Jedyną różnicą jaka jest w obydwóch płytach jest (`(...)`), który na życzenie klienta można dowolnie zmienić.

Udział procentowy poszczególnych produktów:

(`(...)`)

Do wniosku Wnioskodawca dołączył:

1. (`(...)`).

2. (`(...)`).

3. (`(...)`).

4. (`(...)`).

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, postanowieniem z dnia 18 marca 2024 r. nr 0115-KDST1-2.440.3.2024.2.PSZ tut. organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone Stronie w dniu 19 marca 2024 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Wnioskodawca nie skorzystał.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zatem będący przedmiotem wniosku Produkt dla celów określenia stawki podatku jest klasyfikowany według Nomenklatury scalonej (CN).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednego i tego samego działu, pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Natomiast reguła 3. ORINS wskazuje, że: „Jeżeli stosując regułę 2 b) lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowalne do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

a) pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak, gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru;

b) mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

(…).

Wyjaśnienia do reguły 3 (b) wskazują, że:

(…)

(VII) We wszystkich tych przypadkach towary powinny być klasyfikowane tak, jak gdyby składały się z materiału lub komponentu nadającego im zasadniczy charakter, jeżeli takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

(VIII) Czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towaru będzie różny dla różnych rodzajów wyrobów. Zależeć może, np. od właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości, lub od roli, jaką odgrywa zasadniczy materiał przy zastosowaniu towaru.

(…)”.

Wyjaśnienia do tej reguły wskazują zatem, że czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towaru będzie różny dla różnych rodzajów wyrobów. Zależeć może, np. od właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości, lub od roli, jaką odgrywa zasadniczy materiał przy zastosowaniu towaru.

Biorąc pod uwagę skład produktu, zasadniczy charakter nadaje „tworzywo sztuczne” – (`(...)`).

Zgodnie z tytułem działu 39 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje _„_Tworzywa sztuczne i artykuły z nich”.

Natomiast Uwaga 1. do Działu 39 wskazuje, że: „W całej nomenklaturze wyrażenie „tworzywa sztuczne” oznacza materiały objęte pozycjami od 3901 do 3914, które są lub były podatne, zarówno w momencie polimeryzacji, jak i na kolejnym etapie, do formowania pod wpływem czynników zewnętrznych (zwykle ciepła lub ciśnienia i, jeżeli jest to konieczne, w obecności rozpuszczalnika lub plastyfikatora) przez prasowanie, odlewanie, wytłaczanie, walcowanie lub inne procesy, w kształty, które są zachowane po odjęciu wpływów zewnętrznych.”

Pozycja CN 3925 obejmuje: „Artykuły budowlane z tworzyw sztucznych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone (+)”.

W notach do tej pozycji wskazano: „Niniejsza pozycja odnosi się jedynie do artykułów wymienionych w uwadze 11. do niniejszego działu”.

Jednocześnie zgodnie z uwagą 11 do działu 39 CN: „Pozycja 3925 dotyczy jedynie następujących artykułów nieobjętych żadnymi innymi pozycjami występującymi wcześniej w poddziale II:

(a) zbiorników (włącznie ze zbiornikami septycznymi), kadzi i podobnych pojemników, o pojemności przekraczającej 300 litrów;

(b) elementów strukturalnych stosowanych na przykład w podłogach, ścianach lub przepierzeniach, sufitach lub dachach;

(c) rynien i ich wyposażenia;

(d) drzwi, okien i ich ram oraz progów drzwiowych;

(e) balkonów, balustrad, ogrodzeń, bram i podobnych barier;

(f) okiennic, zasłon (włącznie z żaluzjami weneckimi) oraz podobnych artykułów, oraz ich części i wyposażenia;

(g) dużych regałów do składania i ustawiania na stałe, na przykład w sklepach, pracowniach, magazynach;

(h) ozdobnych elementów architektonicznych, na przykład kanelur, kopuł, gołębników;

(ij) wyposażenia i okuć przewidzianych do stałych instalacji w/lub na drzwiach, oknach, schodach, ścianach lub częściach budynków, na przykład gałek, klamek, haków, wsporników, wieszaków do ręczników, płytek przełączników i pozostałych płyt ochronnych”.

Uwzględniając powyższe, analizowany towar spełnia kryteria i posiada właściwości charakterystyczne dla towarów objętych działem CN 39. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami reguły 1. oraz reguły 3. (b) Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej oraz treścią not wyjaśniających do HS.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347 i 641) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Natomiast na podstawie 146ef ust. 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

Przepisy ustawy oraz wydanych na jej podstawie rozporządzeń nie przewidują możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług dla towarów sklasyfikowanych do działu 39 Nomenklatury scalonej.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar klasyfikowany jest do działu 39 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty obniżoną stawką podatku od towarów i usług, jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

– podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

– towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

– w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do towaru będącego przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że

– klasyfikacja towaru, lub

– stawka podatku właściwa dla towaru, lub

– podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. albo za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/, będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).